Andhira. Μαγική μουσική από τη Σαρδηνία

Χωρίς λόγια...

Ρωσίδα ιερόδουλη γιομάτη aids κολλάει όποιονα βρίσκει ανάμεσα στα σκέλια της! Ούτε να πηδήξεις δεν μπορείς πιά σε τούτη την κόλαση!

Πάταγο κάνει η είδηση για την ρωσίδα ιερόδουλη, φορέα του ιού του aids, που προσέφερε οριζόντιες υπηρεσίας σε γνωστό παράνομο μπουρδέλο (οίκο ανοχής, όπως συνηθίζεται να λέγεται στην χυδαία αργκώ του πεζοδρομίου) στο κέντρο της Αθήνας!

Η 22χρονη γνώριζε για τα κολλητικά της προτερήματα, αλλά παρόλα αυτά προτιμούσε να δέχεται από το αλματοποιόν κοινό...ακάλυπτες "επιταγές".

Το είπε μάλιστα έξω από τα δόντια: Ιγκώ ραμπότα (εργάζομαι) senza (στα ιταλικά το χωρίς, είχε κάνει...μετεκπαίδευση σε ένα παράνομο καμπαρέ στη Νάπολη) καπότα!

Στην εύλογη ερώτηση του ανακριτή, και γιατί τους άφηνες να σε...κοιτάνε στα μάτια χωρίς γυαλιά μωρή κοιλότητα της μασητικής επιφάνειας του δοντιού λόγω τερηδόνας; (κοινώς κουφάλα), η ρωσίδα ξεναγός απάντησε ότι δεν το έκανε από κακία, από σεξουαλικό φουνταμενταλισμό ή λόγω, ξέρω γω ιδεολογικού φρονήματος, αλλά αυτά έχει η παρανομία και αν ήτανε νόμιμη, θα έδινε και αποδείξεις.

Πάντως η αστυνομία δεν αποκλείει την περίπτωση τρομοκρατικής ενέργειας, αφού στην κατοχή της νεαρής ρωσίδας βρέθηκε εγχειρίδιο με τον ύποπτο τίτλο "...μουνιστικό μουνιφέστο" (τα πρώτα γράμματα της πρώτης λέξης ήταν δυστυχώς σβησμένα).

Με την δημοσίευση της φωτογραφίας της νεαρής ρωσίδας στις εφημερίδες της χώρας ένα απίστευτο πλήθος ανδρών έσπευσε μαζικά και πολιόρκησε κυριολεκτικά το Κέντρο Ελέγχου Πρόληψης Νοσημάτων. Η πολεμική ιαχή των εκατοντάδων ενδιαφερόμενων, "μέριασε προηγούμενε να διαβώ, την...βούρτσα να εξετάσω", ακούστηκε μέχρι την Ιπποκράτους!

Τι είναι ετούτο πάλι ρε παιδιά, ρώτησε ο Βενιζέλος αφού αναγκάστηκε πρώτα να φτύσει τα δύο κοτόπουλα με πατάτες στον φούρνο που είχε στο στόμα του για να μη πνιγεί. Το και το πρόεδρε, του λέει ένας λίγδης, οι πελάτες της ρωσίδας είναι και πάνε να τον περάσουνε από έλεγχο. Σαν πολλοί μου φαίνονται, αν βγάλω συμπέρασμα από την βουή, λέει ο Βενιζέλος. Ε ναι, καμμιά 700κοσαριά πρέπει νάναι πρόεδρε. 

Τρελλάθηκε ο Βενιζέλος! Τι λε ρε; Περισσότεροι και από την προεκλογική μας συγκέντρωση στην Σαλονίκη! Τρέχουμε να προλάβουμε, που θα βρούμε άλλη τέτοια ευκαιρία για προεκλογική συγκέντρωση;

Σε κάνα δεκάλεπτο, νάσου τους τους πασόκους μπροστά από την πρόληψη νοσημάτων! Ανεβάζουν δεκαπέντε νοματαίοι τον Βενιζέλο πάνω σε ένα βαρέλι που βρέθηκε εντελώς τυχαία ακριβώς στη μέση του δρόμου, το βαρέλι όχι ο χοντρός, του χώνουν και ένα μικρόφωνο στο χέρι και ο λόγος αρχίζει.

Λαέ της Αχαρνών, λαέ του παράνομου οίκου ανοχής, αγαπητοί φίλοι με τα ξεκούμπωτα παντελόνια και τα κατεβασμένα φερμουάρ, δώστε προσοχή. Όλα αυτά δεν θα είχαν συμβεί, αν αντί να τρέχετε από την μιά πουτάνα στην άλλη, είσασταν...αυτοδύναμοι και κάλλιο μία και στο χέρι, παρά ρωσίδα και χουνέρι, που λέει η παροιμία. (Η συνέχεια στο youtube)
 

Πόσους από τους 700 άτυχους πήρε η δεξιοτέχνης του καλλιτεχνικού πατινάζ στο μου...εεεε στον λαιμό της δεν το γνωρίζει ούτε ο βραχόκηπος. Πολύς κόσμος οι 700 και πότε πρόλαβε να εξυπηρετήσει τέτοιο πλήθος μια μοναδική γυναίκα με τα χεράκια της; Η Λιουντμίλα (πιθανόν, μπορεί και όχι) έδωσε μια λογική εξήγηση: Κοίτα να δεις. Προμνημονιακά χρειαζόμουν σχεδόν τρεις μήνοι γιά να παράσχω επερεσίας σε τόσο πολύ κόσμο. Η κατάσταση όμως άλλαξε άρδην προς το καλύτερο στην μνημονιακή εποχή! Το μνημόνιο έφερε ανεργία, φτώχεια και πείνα. Οι ορέξεις παρέμειναν μεν οι ίδιες, αλλά αν δεν είσαι φαγωμένος, δεν μπορείς, όσο και να θες. Έτσι έπεσαν δραματικά τα ποσοστά της διάρκειας παροχής υπηρεσιών/άτομο από τα 15-30 λεπτά στα 3΄32". Άσε που σε πολλούς δεν έπεφταν μόνο τα ποσοστά, αλλά και όλα τα υπόλοιπα και φεύγανε τρώγοντας μόνο ιχθείς οι οφθαρμοί τους.

Όλα αυτά τα χρήσιμα, είπε η ξανθιά ρωσίδα, θα εκδοθούν λίαν συντόμως σε ένα βιβλίο με τον επίκαιρο τίτλο "Το Μουνιμόνιο μιάς αμαρτωλής", εκδόσεις Εκδιδόμενες Ρωσίδες.

Τέλος, κύμα φόβου και τρόμου έπληξε τους φανατικούς επισκέπτες νόμιμων και παράνομων οίκων ανοχής ανά την χώρα! Ο αριθμός των επισκεπτών έχει μειωθεί δραματικά, και οι λιγοστοί πελάτες παίρνουν δρακόντια μέτρα προστασίας. Στην φωτογραφία μας ένα τρυφερό τετ α τετ από μπουρδέλο της Καλύμνου.

 

Αυτοδυναμία και ο Βενιζέλος! Αναμένεται εντός ολίγου και η ανακοίνωση αυτοδυναμίας της Ένωσης Κεντρώων του αγωνιστή Λεβέντη

Συντονίστηκε τελικά και ο Βενιζέλος με τον Σαμαρά: Και ο σοσιαλισμός παράτησε τα περί συνουσ...εεεε συνεργασίας και δήλωσε ότι την βρίσκει καλύτερα...μόνος του. Αυτοδυναμία και ο στόχος του πασόκ λοιπόν, τι να τον κάνεις τον άλλονε, άμα δεν σε αφήνει ποτέ μονάχο η χούφτα σου;

Η πρόταση όμως να στηθούν σε ειδικά εκλογικά κέντρα, masturbatorium κατά το...αγγλικό δίκαιο, εξτρά κάλπες γιά τους ένθερμους βιτσιόζους του δικομματισμού (καμαράκι με παραβάν μέχρι κάτω) απορρίφθηκε από την τρόϊκα ως πολυέξοδο. Ο καλός ο μαλάκας στην στενή καμπίνα φαίνεται, φαίνεται να δήλωσε σχετικά ο υπεύθυνος της κατοχικής στήριξης, Πωλ Τόμσεν.

Σε σχετική ερώτηση δημοσιογράφου του Playboy, πως είναι πολυέξοδο το μέτρο, αφού τα 99,9% των ψηφοφόρων του πασόκ είναι από 70 και πάνω και κατά συνέπεια ανίκανοι να φέρουν εις πέραν τέτοιο βαρβάτο...εκλογικό δικαίωμα, ο άνθρωπος των τοκογλύφων απάντησε σε σχεδόν άπταιστα γκρήκλις (που δεν αρέσουν και σε κάποιες ψυχές, αλλά τι να κάνουμε;): Ke ton Viagra pou xriazonte gia dini psifo, den nomizete oti poli xrimatos kostizume?

Σάλος! Πιάσανε όλο το σόϊ του Άκη! Μέσα και οι γειτόνοι του!

Έκτακτη είδηση! Συγκλονίζει! Μόνο για γερά νεύρα!

Νέο πλήγμα κατά της ποταπής ιδεολογίας του ακησμού τζοχατζοπουλισμού από τα τιμημένα παιδιά της μπατσαρίας της ΕΛ.ΑΣ!

Με μιά συντονισμένη επιχείρηση επίγειων, υπόγειων και υπέργειων δυνάμεων της ελληνικής αστυνομίας -δέρνουμε και τζάμπα- (διαφήμιση) εξαρθρώθηκε και ένα άλλο τμήμα της γνωστής οικογενειακής σπείρας του ωραίου και σπουδαίου άνδρα του πασόκ! Έτσι μετά τη σύλληψη του Άκη, της γυναίκας και της κορούλα του, άλλα πέντε άτομα του εγγύτερου περιβάλλοντος του πρώην υπουργού οδηγήθηκαν με χειροπέδες στον Κορυδαλλό.

Συγκεκριμένα συνελήφθησαν οι εξής:

1) Λάκης Τυμβωρύχος, φαρμακακοποιός, ξάδερφος 14ου βαθμού του Άκη
2) Λάκης Φερροστάλης, ναυπηγός υποβρυχίων, μπατζανάκης του νοικάρη του θείου του Άκη
3) Λάκης Μ. Ίζας, μεσάζων άνευ επαγγέλματος, αθώος κουνιάδος του Μήτσου, με τον οποίον έπαιζε ο Άκης σφαλιάρες στον στρατό
4) Λάκης Διαμαντοπούλου, τρανσέξουαλ κουμπάρα του Άκη, καλλιτέχνος με δικό της μπαλέτο στην Συγγρού
5) Λάκης Μ. Αλάκας, ιδιοκτήτης καταστήματος εδώ παπάς εκεί παπάς σε πεζοδρόμιο της Πανεπιστημίου (και των γύρω δρόμων), "φίλος" του Λάκη Διαμαντοπούλου, περίπου... δώδεκα φορές...

Με τόση φόρα που είχε πάρει η πανάξια ελληνική αστυνομία, βούτηξε -για δέκατη πέμπτη φορά το τελευταίο δίμηνο- και τον γνωστό μεσαόξω του Κορυδαλλού, τον φαντομά αγωνιστή της μόδας, Λάκη Γαβαλά.

Ο Άκης μίλησε για πρωτοφανή κανιβαλισμό και ότι άμα ανοίξει τον στόμα του, πάνε όλοι. Αμάν και πότε, αλλά σιγά μη τον ανοίξει, αυτά γίνονται μόνο στην κόζα νόστρα και στις άλλες πρωτάρες εγκληματικές οργανώσεις και όχι στην διαπλανητική μαφία του πασόκ...

Ντημπέϊτ: Μάλλον...μετά τις εκλογές!

Κάθονται οι επιτελείς της Ιπποκράτους και βαράνε τα κεφάλια τους μήπως και κατεβάσουν καμμιά ιδέα. Γκαπ γκουπ, βρρρνταμπντούμπ, μπουντιτιτιτιτιτι (αυτουνού κάνει γκελ). Τζίφος! Τι νομίσατε, έτσι εύκολα κατεβάζει ιδέες ένας πολιτικάντης του πασόκ; Άμα είχε ο άνθρωπος ταλέντο, άμα έκοβε το κεφάλι του θα πήγαινε να κάνει καριέρα σε κάτι επιστημονικό ή επιχειρηματικό, δεν θα καταντούσε κομματοσκυλοχαραμοφάης του κερατά.

Τι να κάνουμε, λέει, για να κλείσει λίγο η ψαλίδα και να κόψουμε κάνα πόντο από την νουδού; Να πούμε τίποτα "λεφτά υπάρχουν", δεν πάει, θα πνιγούνε από το φτύσιμο και αυτοί, που ελέω...φελλού δεν πάνε κάτω. Να "δώσουμε" και κανέναν άλλο παροπλισμένο σοσιαλιστή στην δικαιοσύνη σαν τον Άκη; Μπα, καλύτερα να μη το παρατραβήξουμε με την...κάθαρση, μη μας ξεφύγει από τον έλεγχο και τρέχουμε και δεν φτάνουμε. Τι κατέχουμε ρε παιδιά καλύτερα από την νουδού, ρωτάει ένας...φωτισμένος πρασινολεχρίτης. Τσιμουδιά οι άλλοι. Ρε σεις, δεν σας κόβει, επιμένει ο...χαρισματικός.

Μπα, φυσικά δεν τους κόβει. Να το πάρει το ποτάμι, ρωτάει ο...σοφός. Και δεν το παίρνει, απαντάνε οι άλλοι αδιάφορα. Ρε σεις, αρχίζει ο τύπος, σε όλα είμαστε ίδιοι με την νουδού, δεν τόχετε ανθιστεί; Απαράλλαχτοι! Μόνο σε ένα διαφέρουμε. Από την ίδρυση του πασόκ, μέχρι την διάλυσή του, στις ημέρες μας. Στο μπλα μπλα ρε! Στο αεράκι που βγαίνει από τον σοσιαλιστικό καταπιώνα μας, όταν αρχίζουμε την πράσινη παρλαπίπα μας! Εδώ δεν θα μας φτάσει ποτέ η νουδού! Με μπροστάρη τον Αντρέα που έχει σπάσει κάθε πανυφήλιο ρεκόρ παραγωγής κοπανιστού αερακίου, έχουμε πάρει τόσο μεγάλη διαφορά από τον δεύτερο, που ο όρος "πασόκ" συμπεριελήφθη στην λίστα των ουσιών ντόπινγκ.

Το και το παιδιά, συνεχίζει ο πρασινάνθρωπος, ο Βενιζέλος, ο αρχηγός μας, είναι άξιος συνεχιστής του λεκτικού περαδώθε του πρώτου διδάξαντος, Ανδρέα Παπανδρέου, και θα τον κάνει τον Σαμαρά στο "πες-πες", με τα κρεμμυδάκια! Αυτό το καταλάβανε αμέσως οι ηλίθιοι και αρχίσανε τα παλαμάκια και τις επευφημίες: Σαμαρά, σ΄αγαπώ-σ΄αγαπώ, που με βάζεις, σε ντημπέϊτ καλό να σε γδάρει ο χοντρός και συ να κοιτάζεις, κι΄άμα πέσω από ΄κει ρε πασοκά μου, να κι΄αν πέσεις, να κι΄αν δεν πέσεις, δηλαδή στ΄απαυτά μου...

Ντημπέϊτ η σανίδα σωτηρίας του εύχοντρου στην ηγεσία του πασόκ, και εκεί να δεις πίεση στον Σαμαρά! Μπέκα ρε να μιλήσεις με τον Βενιζέλο, αν είσαι άντρας! Αμ δε που θα μπω, μαλάκας είμαι; η γεμάτη...αυτοπεποίθηση απάντηση του αρχηγού της νέας δημοκρατίας, που γνωρίζει ότι ο Βενιζέλος τραβάει στην λεκτική μονομαχία πιό γρήγορα...γλώσσα και από τον ίσκιο του!

Και η ιστορία αρχίζει να μετατρέπεται σε φαρσοκωμωδία:

ΠΑΣΟΚ: Σα δε ντρέπεται ο Σαμαράς που δεν κάθεται να τον λιανίσει στο λέγειν ο χοντρός!
ΝΔ: Σα δεν ντρέπεται ο Βενιζέλος, να απαιτεί να κατέβει σε ντημπέϊτ ο Σαμαράς για να τον λιανίσει κανονικά και με το νόμο ο χοντρός.

ΠΑΣΟΚ: Έλα ρε συ, μόνο δύο συν δύο!
ΝΔ: Ποτέ! Καλύτερα αντιπολίτευση, παρά ρεζίλι!

ΠΑΣΟΚ: Άντε, μόνο ένα ρε! Έτσι για το μεζέ. Ίσα που θα ακουμπήσουμε!
ΝΔ: Ούτε με δημοψήφισμα, ξεχάστε το!

Θα πει ο αναγνώστης τώρα, καλά τι φοβάται ο μαλάκας ο Σαμαράς; Μπορεί να λέει ο Βενιζέλος, αλλά είναι κούφιες! Στην ουσία δεν λέει τίποτα ο παρλαπίπας, κούφιες αμολάει μόνο. Η διαφορά; Οι δικές του κούφιες είναι πιό...ηχηρές.

Να το δίλημμα που παραμόνευε στην γωνία τον λαό: Την κούφια του Σαμαρά, που σε νανουρίζει ή την κούφια του Βενιζέλου, που σε ξυπνάει;

Αχ αυτό το "αν"

Αν ήσασταν τράπεζες, ο Σαμαράς θα σας είχε ήδη σώσει!

Πύρρος Δήμας: Κάτσε κάτω από την μπάρα, σοσιαλισμέ!

Α ρε παλιοκουφάλες αντιμνημονιακοί που θα μου πείτε εμένανε, ότι σας έφταιξε το πασόκ, και ότι ο ατσούμπαλος ο χοντρός είναι μία από τα ίδια όπως ο προκάτοχός του ο Παπαστόκος, και ότι δεν θα αλλάξει τα πάντα, και ότι φτου του τού ξεφτύλα, και άλλα τέτοια βαρβάτα επιχειρήματα! Δεν θέλω να ξανακούσω κάτι κατά του πασόκ ή του Βενιζέλου, θα σας διαγράψω δια παντός από αναγνώστες μου και θα παρακαλάτε άδικα στα τέσσερα!

Δεν ακούσατε τι είπε ο νέος πρόεδρος του κινήματος ρε: Ξεχάστε τα παλιά, τώρα αρχίζουμε! Σβήνουμε με μια άνετη κίνηση του χεριού το παρελθόν, διαγράφουμε λάθη και αμαρτίες και ξεκινάμε από εκείνο το όμορφο σημείο που βρίσκεται ακριβώς απέναντι από την κορυφή. Μιλάμε ΓΙΑ τις αρχές!

Ξέρετε πόσοι τα πίστεψαν (ως όφειλαν) αυτά; Πάνω από τη μισή Ελλάδα! Και από τα εβδομήντα και πάνω, όλοι! Τι όλοι; 123%! Αμέ! Και η ιστορία θα γράψει, καταπληκτική απόδοση ο Βενιζέλος, με μιά μοναδική ντρίπλα άδειασε όλη την Ελλάδα. Και πρώτον απ΄όλους τον, κατά τα άλλα απροσπέλαστο αμυντικό βράχο των μπλογκς, τον βραχόκηπο!

Ναι φίλοι αναγνώστες, φιλενάδες αναγνωστοπούλες και φιλαράκια αναγνωστοπουλάκια, υποκλίνομαι σε κάθε τι πράσινο, σε κάθε τι πανελλήνιο, σε κάθε τι σοσιαλιστικό, και για να δέσει ολόκληρο...κινούμαι σα να κατάπια κομπρεσέρ! Εύγε σου, ω ΠΑΣΟΚ και λεφτεριά στον ήρωα Άκη! Δικαιοσύνη no pasaran! Θα τον σηκώσουμε τον ήλιο, είμαστε όλοι εκεί, ενωμένοι, δυνατοί!

Τι έπαθα έτσι ξαφνικά;

Ρωτάτε ρε; Μα ντιπ ντουβλούκια είσαστε ρε σεις;

Ο ΓΙΓΑΝΤΑΣ ΠΥΡΡΟΣ ΔΗΜΑΣ ΕΠΙΚΕΦΑΛΗΣ ΤΟΥ ΨΗΦΟΔΕΛΤΙΟΥ ΕΠΙΚΡΑΤΕΙΑΣ ΤΟΥ ΠΑΣΟΚ ρε!

Επιτέλους ένας γίγαντας στην θέση που του αρμόζει! Σωθήκαμε! Κρίση-ήρθε-η-ώ-ρα-σου! Τρομερή και σωτήρια κίνηση του Βαγγελάρα Βενιζέλου να βάλει τον δοξασμένο μας πρωταθλητή, Πύρρο Δήμα, να σηκώσει τα βάρη του ελληνικού λαού! Και όταν την κάνει σε λίγο από απογοήτευση ο Παπούλιας, επειδή δεν τον αφήνουνε να χαρεί τις παρελάσεις και αναλάβει (όπως άφησε η Ιπποκράτους να εννοηθεί) ο άλλος γίγαντας της Άρσης Βαρών, ο μεγάλος και πολυνίκης προπονητής, Χρήστος Ιακώβου, ε τότε βλέπω την τρόϊκα να ζητάει τρομοκρατημένη αύξηση μισθών και συντάξεων κατά 500% και τους δανειστές να τρέχουν πανικόβλητοι και να φωνάζουν, απελθέτω απ΄εμού τα δανεικά ετούτα!

Κάτσε κάτω απ΄την μπάρα, Πύρρο, το ΠΑΣΟΚ στηρίζει πάνω σου τις τύχες του Έθνους, γερά αγόρι μου!

...σε γνωρίζω από την όψη, που με βία μετράει τη γή...


Στα πράσινα ο επίλογος φυσικά...

Πόσες φορές μπορείς να πεθάνεις στην διάρκεια της ζωής σου; Άπειρες φορές! Αρκεί να έχεις τον τσαμπουκά ή να είσαι, ξέρω εγώ, πνεύμα αντιλογίας, μαλάκας, κεφάλι αγύριστο, ψυχούλα και να επιμένεις να ανασταίνεσαι συνέχεια. Μεγάλο πράγμα να κατέχεις αυτή την ιδιότητα. Μπορεί η ζωή σου να μη ρολάρει ποτέ, μπορεί να μη μπορέσεις να φτάσεις εκεί που φτάνουν οι "άλλοι", αλλά ξέρεις ότι τα σύντομα φωτεινά διαστήματα μεταξύ δύο θανάτων ήταν ΖΩΗ....


Μεγάλη υπόθεση να διαθέτεις κάρτα "απεριόριστων θανάτων" φίλε μου! Δεν αγοράζεται, ούτε μαθαίνεται, είναι το γεμάτο πορτοφόλι που βρίσκει η μεγάλη καρδιά όταν τσακίζεται ξανά και ξανά στο βυθό του γκρεμού...


Δώρο!


Υπάρχει και ο θάνατος. Αυτή η θλιβερή αλυσίδα χρόνων, δεκαετιών, μέχρι τον φυσικό θάνατο, η "άλλη ζωή". Χρυσή πολλές φορές και μεγαλειώδης, πολυτελής ή ακόμα και συνηθισμένη, απλοϊκή, μοσχοβολάει λεβάντα ή μεθυστικό γαρύφαλλο, εκτός και αν την οσφρηστείς με την μύτη της ψυχής, πράγμα που δεν σου εύχομαι φίλε μου: Πτωμαΐνη!

Και αν σου κάνει τέτοια βρωμιά η ρουφιάνα η μύτη σου, την έβαψες: Θέλουν-θέλουν ακολουθούνε τα μάτια σου, η ομίχλη που μπαμπάκιαζε γλυκά το μαγευτικό τοπίο διαλύεται και βλέπεις ξαφνικά ότι τίποτα από όλα αυτά δεν ήταν πραγματικό: Παντού θάνατος, παντού ψοφήμια!

Κατάρα!

Ο Πύρρος Δήμας επικεφαλής του Επικρατείας του πασόκ! Όλοι οι "καθαροί", όσοι δεν "έχουν πιαστεί", στο κόμμα! Για να μαθαίνουν τα παιδιά μας τι "προσόντα" απαιτούνται για να πας μπροστά σε τούτη την χώρα.

Ο Πύρρος Δήμας επικεφαλής του Επικρατείας του πασόκ! Ω μάνα Ελλάδα εσύ μας βυζαίνεις, εσύ μας οδηγείς, ω μάνα Ελλάδα, ποτέ δεν πεθαίνεις, μα πάντα ψυχορραγείς.

 

Σαμαράς: Ψηφίστε με και μέχρι Μουντιάλ παίρνουμε σε μερικά χρόνια

 

Τον πάω τελικά τον Σαμαρά! Πως να μην τον πάω ρε παιδιά, αφού βγήκε χτες και είπε ότι θα το σηκώσουμε το ευλογημένο; Ναι, το είπε! Σε πέντε έως εφτά χρόνια λέει! Μα το κλάξον, αν δεν πιστεύετε! Ήταν στο Ζάππειο και έλεγε τα γνωστά περί Ζάππειο ένα, Ζάππειο δύο, Ζάππειο τρία πουλάκια κάθονται, τα όμορφα της νέας δημοκρατίας δηλαδή, να πέφτει του Ζάππα η πυτιρίδα από το ψέμμα και ας είναι πλέον ο άνθρωπος μόνο άγαλμα!





Πρωταθλητές στην ανάπτυξη σε περίπου μια δεκαετία λέει ότι θάμαστε ο Σαμαράς, τι δηλαδή να πει, ότι θα πέσουμε χάμου και θα στραμπουλήξουμε το πόδι μας; Πρωθυπουργός θέλει να γίνει ο αυτιάς, όχι Κασσάνδρα ή μέντιουμ.

Για να γίνουμε όμως πρωταθλητές, πρέπει να αναλάβει προπονητής ο ίδιος, λυπάται αλλά δεν γίνεται με άλλονε, λέει. Η τακτική που θα ακολουθήσει είναι η "δοξάστε με". Να την παρουσιάσουμε με λίγα λόγια.

1) Βγαίνεις μπροστά από τον εχθρό, ο οποίος τώρα γίνεται ξαφνικά φίλος σου και μετά την ανάθεση της τεχνικής ηγεσίας πάλι εχθρός σου, για τον λαό ο λόγος, και του τάζεις νίκη με τρία γκολ διαφορά σε κάθε αγώνα. Βγάλτε με κόουτς παιδιά και δεν τους σώζει ούτε βροχή, δεν θα προλαβαίνουμε να σηκώνουμε κούπες!  

2) Θα σας μικρύνω το τέρμα σας, να μη βρίσκουν στόχο οι κακοί!

3) Όσοι σας λένε, ότι θα σας τα δώσουμε "Τσοβόλα όλα" ψεύδονται: Εμείς θα σας δώσουμε πολύ τσοβολότερα!

4) Σηκώνεις τα χέρια ψηλά για να δείξεις το σύστημα που θα ακολουθήσει στην επόμενη επίθεση η ομάδα, συνήθως το σύστημα δέκα, ή dio moutzes όπως λέγεται στην προπονητική.

5) Φτάνουν αυτά τα τέσσερα, δεν έχει πέντε.

Η τακτική είναι δοκιμασμένη και παρέχει τρομερές ευκολίες πραγματοποίησης! Όλοι οι προηγούμενοι προπονητές έτσι κατάφεραν να μας βγάλουν πρωταθλητές. Με τον ίδιο τρόπο! Από τον Αντρίκο μέχρι τον γιόκα του τον Παπαπαπάρα!

Μα πως καταφέρνουμε και βρίσκουμε πάντα τον προπονητή που μας ταιριάζει και έχουμε σαρώσει όλες τις κούπες ρε σεις; Αυτή τη φορά όμως το πρωτάθλημα δεν θάναι περίπατος. Θα νικήσουμε τους Γερμανούς, αλλά δεν θα υπάρχουν χέρια για να μας χειροκροτήσουνε, έλεγε κάποτε ο Ουΐσντον Τσώρτσιλ. Κάτι ανάλογο θα γίνει και με το πρωτάθλημα που θα πάρουμε σε 5-7 xρόνια: Θα το σηκώσουμε το γαμημένο, και όσοι δεν έχουν πεθάνει από την πείνα, δεν έχουν μεταναστεύσει ή αυτοκτονήσει, θα παρευρεθούν στην φιέστα της απονομής.

Έξω τα λαμόγια απ΄τον Κορυδαλλό!

Ξέρετε τι αβάσταχτο είναι, να σε έχουν μέσα και να βλέπεις όξω; Όλοι σας γνωρίζετε τι είναι, να θέλεις να πας, ξέρω γω για ψώνια, ή απλά για βόλτα και να βαριέσαι να σηκωθείς από την πολυθρόνα σου, και τελικά να μένεις στο σπίτι. Ε κάπως έτσι είναι και στην φυλακή, μόνο που εκεί θες να βγεις οπωσδήποτε, αλλά δεν σε αφήνουνε. Ασήκωτο!

Σκεφτείτε λοιπόν και μιά φορά τους έγκλειστους συμπολίτες μας, που συνεισφέρουν τέλος πάντων το κατά κλειδαμπάρωμα στην διατήρηση των θέσεων εργασίας χιλιάδων σωφρονηστικών (εμ, με τόσες περικοπές) υπαλλήλων ανά την επικράτεια. Μαύρη ζωή! Ούτε Φλοκαφέ έχει, ούτε Γκούντυς, ούτε πάμε την Κυριακή να κάψουμε το ΟΑΚΑ, ούτε σινεμά, ούτε τίποτα. Μάπα το φαΐ, σκληρό το στρώμα, νοθευμένο το χασίσι, ακόμα και η Ναταλί (ο Ντίνος από τας Σέρρας) νοθευμένη...

Πάντως είχε μέχρι πριν μερικές μέρες κάτι η φυλακή, που σε...ενέπνεε, που σου έκανε την μέρα σου πιό εύκολη και πιό ευχάριστη και τον βίο σου βιώσιμο, χωρίς να χρειαστεί μάλιστα να κουρευτεί κανένας: Η στενή ήταν το μοναδικό καταφύγιο όλων όσων ήθελαν να ξεφύγουν από την μέγγεννη των μεγαλύτερων κακοποιών που πέρασαν ποτέ από την χώρα: Των πολιτικών του πασόκ και της νέας δημοκρατίας!

Μάλιστα! Ενώ λοιπόν έξω, στην ζωή, τους είχες πάντα μπροστά σου, στην τιβί, στις φυλλάδες, στις εκκλησίες, στα νεκροταφεία, στα καφενεία, στις παρελάσεις, στις εκδηλώσεις, στις φλέβες σου, που είχαν μπει και σου έπιναν το αίμα, στο μυαλό σου, που το κρατούσαν τέσσερεις δεκαετίες όμηρο, μέσα, στην στενή δεν υπήρχε ούτε ένας! Η φυλακές ήταν κάτι σαν το αξέχαστο DUTY FREE των αεροδρομίων -πριν το σκαρτέψει κι΄αυτό η Ευρωπαϊκή Ένωση με την κρυάδα του Σένγκεν- LAMOGIA FREE δηλαδή. Έτσι αν σιχτιριζόσουνε με κάνα πασοκόπανο ή με κάνα νεοδημολεχρίτη δεν αυτοκονούσες όπως τόσοι και τόσοι σήμερα, αλλά έπαιρνες, ξέρω γω τον λοστό σου, και μπούκαρες τη νύχτα στην Πειραιώς και δεν το κούναγες από εκεί ρούπι μέχρι να φιλοτιμηθεί και κοπιάσει η μπατσαρία! Μεγαλείο!

Σε χώνανε στις Αγροτικές Κασσάνδρας και περνούσες ζωή και κάγκελλο, και μακάρι όλοι μας τέτοια τύχη. Αλλά πείτε μου, γινότανε στην εποχή του μνημονίου, στην εποχή της απόλυτης καταστροφής, στην εποχή που οι ξεσκισμένοι πράσινοι, και γαλάζιοι, και σκατί ρουφιάνοι δεν αφήσανε πέτρα πάνω στην άλλη πέτρα, να μείνει η όαση της φυλακής όρθια; Μπα, πάει και το τελευταίο οχυρό κατά των πολιτικών του πασόκ και της νουδού, έπεσε τελικά και η φυλακή!

Άκης, το όνομα του...πορθητή, Τσοχατζόπουλος με όλα του τα σέα. Δεν έχει σημασία, αν είναι στημένο προεκλογικό παιχνίδι, επικοινωνιακό τρυκ, ή δικαιοσύνη-μαϊμού-σαπουνόφουσκα που θα σκάσει σε λίγες ημέρες, σημασία έχει ότι έκανε πρώην υπουργός σεφτέ στον Κορυδαλλό και κλαίνε τα πουλιά στις παρυφές καθώς γυρίζουνε των λόφων...

Δικαιολογημένη λοιπόν η απογοήτευση και η οργή του αδικοκλεισμένου (όλοι αθώοι είναι λένε) συμπολίτη μας, ο οποίος ξέσπασε προχθές σε αποδοκιμασίες στο προαύλιο του Κορυδαλλού και σηκώθηκε όλη η γειτονιά στο πόδι:

" Έξω τα λαμόγια απ΄τον Κορυδαλλό!"

Δίκαιο αίτημα: Ή όλα τα καθάρματα μέσα, ή κανένας, μέση λύση δεν υπάρχει. Και κάτι μου λέει, ότι αυτό το "κανένας" παραείναι ακλόνητο στάνταρ, για να δίνει η betwin 0,50 λεπτά στο 1,-ευρώ...

Και ο βαρώνος Μυνχάουζεν στην προεκλογική εκστρατεία του πασόκ!

Βαρώνος Μυνχάουζεν, χαίρω πολύ.

Παιδιά, ψηφίζουμε πασόκ στις εκλογές! Δεν ξαναλένε ψέμματα, λένε! Και συγνώμη που δεν είναι ο Βενιζέλος πάνω στην μπάλλα, λένε. Που να χωρέσει;

Περί τρίχας. Μια κομμωτική ιστορία

 

 

Σας αρέσει το κούρεμα; Εμένα πολύ! Όχι ότι τρελλαίνομαι κι΄όλας, αλλά όταν πετυχαίνω "αλαφροχέρα" κομμώτρια, το διασκεδάζω απίστευτα. Νάσαι λυώμα από τη δουλειά, και να απλώνεις τις αρίδες σου στην καρέκλα και αρχίζει να σε λούζει με ζεστό έως καφτό νεράκι, και να πλακώνεις εσύ το μέτρημα προβατακίων και να της λες, κυρία κοψομαλλού μου κάνε εσύ δουλειά σου, αλλά εγώ την κάνω προς υπνικής μου ανάγκης, ερασιτεχνικά, καμμιά διακοσαριά δωδεκάδες ροχαλητό μόνο, ψόφια πράγματα, και δεν πιστεύω όταν ξυπνήσω να μου κάνεις λογαριασμό για ξενοδοχείο αντί για κουρείο και φάμε τα τζιέρια μας!

 

Τέλος πάντων σε κουρεύει, μόλις τελειώνει βουτάει μια καθρεφτάρα και σου μοστράρει το πίσω μέρος του κεφαλιού, να δεις τι θα σκέφτεται για σένα ο τύπος που βαδίζει αργότερα πίσω σου, λες μμμ, μπράβο σας που πετύχατε όλες τις τρίχες στο ίδιο μήκος κύματος και δεν κάνατε κάποια διάκριση και δεν μου φάγατε τ΄αυτί όταν συγυρίζατε με το ξυράφι την φαβορίτα, πληρώνεις, μπουρμπουαριάζεις και πας σα μαλάκας στη γειτονιά σου να φας τις καθιερωμένες περί υγείας σφαλιάρες στον σβέρκο. Μετά από ένα μήνα, φτου κι΄απ΄την αρχή!

Έτσι λειτουργεί το καθώς πρέπει κούρεμα, και εσύ γίνεσαι γόης, και τρώει και ο κουρέψ. Την κουρεψιματική ηδονή διασφαλίζει ο παράγων "τρίχα". Είναι ξέρω γω η εγγύηση ότι θα λάβει χώρα μαλλιοκοφτική πράξη τύπου "μόνο τις άκρες ρε συ Μηνά και καθαρό το σβέρκο" κτλ. Όταν ξεφύγει όμως ο έλεγχος και αρχίζει να λείπει ντιπ καταντίπ η τριξ (της τριχός) από την ιεροτελεστία του κουρέματος, τότε η φάση εκτροχιάζεται εντελώς και αρχίζει να πιεσάει, PSI που λένε και τα παλιοτόμαρα που μας κουρεύουνε με την ψιλή.

Έχετε δει ποτέ κούρεμα τράπεζας; Α, χάνετε! Επειδή έχω κάνει την διαπλανητική αυτή εμπειρία και επειδή θάτανε μεγάλη αμαρτία να την κρατήσω για πάρτη μου, ενδίδω στις μηδαμινές έως ανύπαρκτες πιέσεις και τα ξερνάω όλα!

Πάει η τράπεζα στο κουρείο όταν αρχίζει ο κόσμος να της λέει, άει σύρε μωρή και κόψε τη μαλλούρα σου, που έχεις γίνει σαν γιεγιές και σε δείχνουνε με το δάχτυλο; Ποσώς! Η τράπεζα δεν είναι μαλάκας να παρατήσει το ταμείο της (που βάζει ο πάσας εις μαλάκας την μισθοσύνταξή του, νάχει να παίζει στη ρουλέτα η τράπεζα) και να τρέχει να γίνεται μαλλιά-ψαλίδια με τους κουρέες και τις κουρέϊσες. Την τράπεζα την κουρεύουν με το ζόρι! Ακούστε να δείτε πως την κάνουνε...γουλί παιδιά!

 

Πιάνουν πχ την Αγροτική, που είναι συνήθως ατημέλητη λόγω γεωργικών ενασχολιών, γιατί τι να την κάνεις την κόμμωση άμα έχεις πιάσει την βέργα και κοπανάς την κακόμοιρη την ελίτσα, να πέσει χάμου; Μωρή χαμένη, έχεις αφήσει τα ομόλογά σου μέχρι τσι ώμοι σου μωρή; -Ε τι να κάνω, σοδειά έχουμε. Αλλά μετά λέω να τα κάνω πλεξούδες και να τα τυλίξω γύρω από την μάπα μου όπως εκείνη η ξανθιά ουκρανίδα, πως την είπαμε ρε γαμώτο;

Τήνε βάζουνε κάτω την Αγροτική που λέτε (τι; Δεν λέτε; Πέστε ρε!), βουτάνε τη μηχανή, πως να στα πάρουμε μωρή χωριατοπούλα; Και δεν τα παίρνετε ρε όπως θέλετε, απαντάει σιχτιρισμένη η τράπεζα, μήπως δικά μου είναι; Σωστή και ματσακονισμένη κουβέντα, από πότε έχει κάτι δικό της η τράπεζα; Του μαλάκα είναι όλα. Ε, ξεκινάνε! Την άλλη μέρα θριαμβολογεί η κυβέρνηση: Το πιεσάει και δεν κρυώνει η Αγροτική! Το ελληνικό χρέος έγινε τώρα βιώσιμο!

Πόσα κουρέψανε συνολικά από τις Εθνική Τράπεζα, Eurobank, Alpha Bank και Τράπεζα Πειραιώς; 26,8 δις. Τρίχες δηλαδή. Όχι γιατί το ποσό είναι μηδαμινό, αλλά γιατί το αποτέλεσμα του κουρέματος (γουλί) των τραπεζών είναι ιδιαίτερα...τριχοφυικό! Ακούστε φάση!

Δεν προλαβαίνει η κουρεμένη με την ψιλή Αγροτική να δει τον γλόμπο στον καθρέφτη της και μπουκάρει ξαφνικά ένας μάγος, Ταμείο Τριχοπιστωτικής Σταθερότητας το όνομά του, βουτάει το μαγικό του ραβδάκι, και σιμ σαλαμπίμ, να πάλι μαλλούρα μέχρι τσι ώμοι η κυρία Αγροτική! Περίμενε και ο κοσμάκης με αγωνία στις τιβές να μάθει τι έγινε με την κόμμωση της τράπεζας της υπερήφανης ελληνικής υπαίθρου, και βγαίνει μία (σίγουρα) αλοίθωρη τηλεπαρουσιαστρού και τους λέει, παιδιά καλά νέα για την τράπεζα: Ολημερίς την κούρευαν, το βράδυ χτενιζόταν!

Σου λέει τώρα το Ταμείο Χρηματοπιστωτικής Σταθερότητας "να μην τις αφήσουμε χειμώνα καιρό γουλί τις τραπεζούλες μας και μας κρυώσουνε", και τους κοπανάει μία βαρβάτη τριχοσταθεροποίηση-ανατριχοποίηση ίσαμε 25 δις, να έχουνε να χτενίζονται. Και ούτε κούρεμα, ούτε ζημιά! Άσε που έχουν εγκριθεί και άλλα 25 δις για περαιτέρω...τριχοπτώσεις.

 

(Λες τώρα, καλά πως γίνεται το χρέος βιώσιμο, άμα κουρέψεις 25 δις και δανειστείς άλλα 25 για να αγοράσεις περούκα; Μη πεις καλύτερα!)

Τώρα έρχεται ο Μπάμπης, ο Μπάμπης ντε! και αρχίζει τα δικά του: Κουφάλες τα λεφτάκια μου! Κουφάλες μου λέγατε, αγόρασε μαλάκα ελληνικά ομόλογα, μόνο ο θάνατος είναι πιό σίγουρος! Κουφάλες μου τα φάγατε!

Ο Μπάμπης και ο Νίκος και ο Γιώργος και ο Διονύσης Σαββόπουλος, για να χρησιμοποιήσουμε και ένα τυχαίο ονοματεπώνυμο, να ζωντανέψει λίγο η ιστορία, κουρεύτηκαν επίσης με το ζόρι. Γουλί! Εκτός του Σαββόπουλου φυσικά, που από τρίχες άλλο τίποτα. Και τώρα φωνάζουν και χτυπιούνται οι κουρεμένοι! Εκτός του Σαββόπουλου, που χτυπιέται μη μείνει η χώρα "ακυβέρνητη" μετά τις εκλογές. Και χτυπιούνται και φωνάζουνε επειδή δεν φιλοτιμείται κάποιο Ταμείο να τους επιστρέψει μέρος της κουρεμένης κόμης τους. Χέστηκαν τα Ταμεία, αν φωνάζουν οι Μπάμπηδες, οι Γιώργηδες και οι Νικόλες! Γιατί οι τελευταίοι είναι ασήμαντα ανθρωπάκια και όχι τράπεζες!

Και τα ανθρωπάκια;

Τα ανθρωπάκια συνήθως δεν μπορούν να κάνουν πολλά πράγματα. Να, λίγες φωνές, κάνα γιαουρτάκι, καμμιά δυομισάωρη Πανανωλιοσιακή, καμμιά πορεία. Λίγα πράματα...

Μόνο μιά φορά στα τέσσερα χρόνια αντιστρέφονται λιγάκι οι όροι: Τότε παίρνει ο λαουτζίκος το ψαλίδι και την τσατσάρα στα χεράκια του και περιμένει να κοπιάσει ο πελάτης του, που δεν είναι άλλος από τον κουρέα του! Στις 6 Μαΐου θα το ξαναδούμε πάλι το εργάκι αυτό. Και αυτή την φορά είμαι πολύ περίεργος να δω την κρεασιόν που αποφάσισε να λανσάρει ο σαλταρισμένος μαιτρ....

Οι τελευταίες δημοσκοπήσεις

Πανικός στις δημοσκοπικές εταιρείες να προλάβουνε: Τελευταία μέρα που κυλάει η δημοσκοπική μπίλια σήμερα, ποντάρετε τα λεφτάκια σας σε ένα κομματάκι, και ριέν νε βα πλυ ψηφοφόρες και ψηφοφόροι!

Φωτιά πήραν τα τηλέφωνα! Εδώ Kapa-Research, μιλάω με τον κύριο Ιωάννη Σώγαμπρο του Μιχαήλ; -Ουυυ! Δημοσκόπηση κάνουμε, τι θα λέγατε να σας κάναμε καμμιά πενηνταριά ερωτήσεις, να σας σπάσει ο τσαμπουκάς και να βγάλουμε μετά κάνα αποτέλεσμα, να φάει φόλα ο πολίτης; Γουστάρετε; -Ουυυ!

Τα ίδια και οι άλλες εταιρείες, και η ALCO, και η RASS, και η V-PRC, και η ΕΜΥ, που είναι η μοναδική που μεταχειρίζεται ελληνικό αλφάβητο, αλλά και η μοναδική που δεν τα κονομάει από το μάντεμα στην πολιτική, αλλά από το μάντεμα του καιρού και άμα δεν κάνει το κρύο της αρκούδας, θάχει μάλλον καλό καιρό, τέτοια όμορφα.

Τα συμπεράσματα που βγάζουμε από μια καραβιά δημοσκοπήσεων που είδαν σήμερα το φως της δημοσιότητας δεν χωράνε αμφισβήτηση:

1) Ο οπαδός του πασόκ και της νδ εξωτερικεύουν το κομματικό τους βίτσιο μόνο τηλεφωνικώς! Γι΄αυτό δεν βλέπεις πουθενά πασόκο και νεοδημοκράτη, μόνο στο τηλέφωνο τολμάνε να δηλώσουν οπαδοί. Άρα, η μούργα είναι ακόμα ΕΔΩ! Ολίγον στραπατσαρισμένη και πολυδιασπασμένη μεν, αλλά ακόμα ΠΡΩΤΗ επιλογή της καραμαλακισμένης μας κοινωνίας, που ΔΕΝ λέει να βγει επιτέλους στον καθαρό αέρα και προτιμάει να μένει κολλημένη στον δικομματικό της βόθρο!

2) Η πλειοψηφία του τρόμπα λαού δηλώνει πρόθυμη να συνεχίσει την παράδοση μαγειρεύοντας το γνωστό μενού: Μία πασόκ, μία νέα δημοκρατία. Εναλλάξ. Στο φετινό εορταστικό τραπέζι το κύριο πιάτο θα είναι ο...Σαμαράς. Πρώτη σε όλες τις δημοσκοπίσεις η πεντανόστιμη γαλάζια παράταξη, όχι τόσο για τις γευστικές της ικανότητες, αλλά πρώτη λόγω...σειράς. Τα ποσοστά που της δίνει ο "σοφός" συμπατριώτης μας στις τέσσερεις δημοσκοπήσεις: 25,5%, 24,1%, 22,0%, 18,5%. Ξέρετε τι μαγκιά είναι, να έχεις ΣΥΓΚΑΤΑΣΤΡΕΨΕΙ την χώρα και να σε βγάζουν πρώτο κόμμα στις εκλογές; Μεγαλείο!

3) Το έτερον κόμμα της καταστροφής, η λίγδα του πασόκ, ακολουθεί περασμένο από τον μύλο, σε κατάσταση...κιμά στην δεύτερη θέση. Τα ποσοστά του δεν φτάνουν ούτε για ολίγη από φάσκελο και ας μιλάει ο βάτραχος, ο Βενιζέλος, γιά πρωτιές και άλλα ανέκδοτα. Σημειώνουμε τα ακόλουθα δημοσκοπικά ρεζιλίκια: 19,1%, 17,1%, 14,5%, 13,3%. Μιά γρίππη να πέσει δηλαδή την εβδομάδα των εκλογών και να κρεββατωθεί η γερουσία, πάνε για εξωκοινοβουλευτική σοσιαλδημοκρατία!

4) Τα αποκαΐδια του γίγαντα του καμμενισμού-σταχτηναγινεισμού, οι Ανεξάρτητοι Έλληνες του κ. Καμμένου, όχι μόνο μπαίνουν στην Βουλή, αλλά διεκδικούνε ακόμα και το χάλκινο μετάλλιο! Και σκέφτεται τώρα ένας από τους λιγοστούς συμπατριώτες μας που κατάφεραν να διασώσουν αυτή την ικανότητα: Μα καλά, τόσο τρομπόνι είναι αυτός ο Νεοέλληνας και  εναποθέτει τις ελπίδες του για μια αξιοπρεπή ζωή σε έναν νεοδημοκράτη, του οποίου η μεγαλύτερη προσφορά στην ανθρωπότητα ήταν που την κοπάνησε από το κόμμα που ανήκε μια ζωή, για να στήσει δικό του;

Ο ανθυποστόκος Έλληνας τα μέτρησε ως είχαν: Καμμένος, δουλειά που κατέχει, πολιτική, εκτός αυτής εργάστηκε και....πουθενά, στην καμπούρα του φορολογούμενου από το 1993, μέλος της εθνοσωτήριας κυβέρνησης Κωστάκη Καραμανλή, μεγαλύτερο σουξέ του, "φεύγω, τώρα φεύγω", ικανότητες, νεοδημοκρατικές (είκοσι και χρονάκια, τώρα ισχύει το φευγιό του από την νδ σαν κύρια ικανότητα), άξιος!

Θαυμάστε στατιστικά: 9,4%, 9,0%, 8,3%, 7,7%! Μαλάκα Έλληνα, η μαλακία σου αρχή και τέλος δεν έχει!

5) Ο ΣΥΡΙΖΑΣ κάνει μια ιδιαίτερα αξιοπρεπή εμφάνιση (και ας έχασε με...μεταγραφή ένα από τα βασικά του στελέχη, τον μάγο του δημοκρατικού αριστερισμού, τον ευγενέστατο κύριο Φώτη Κουβέλη) και όπως δείχνουν οι περισσότερες δημοσκοπήσεις, προηγείται μέχρι στιγμής του ΚΚΕ στις προτιμήσεις του λαού! Το μπινελίκι του Τσίπρα στην κυβέρνηση, το γιαουρτάκι κατά της επώνυμης πασοκαρίας, αλλά και το νταλαβέρι του Συνασπισμού σε όλα τα απολιτίκ ή ελαφρώς πολιτίκ κινήματα, Αγανακτισμένοι, Δεν Πλερώνω, Πατάτες κτλ, αλλά και ο αγώνας που κάνουν τα παιδιά του Συνασπισμού (και τον κάνουν ρε σεις, όπως ξέρουν, όπως μπορούν και όπως αυτοί νομίζουν σωστό, και ας σταματήσουμε επιτέλους την ύβρη και τον χλευασμό "οπορτουνιστές, πιόνια, απατεώνες μπείξες-δείξες" γιατί είναι πολιτικοί μας αντίπαλοι και έχουμε καραμπινάτες ιδεολογικές διαφορές, γιατί όποιοι αντίπαλοι και νάναι αυτοί, οι πιό "κοντινοί" μας αντίπαλοι είναι τέλος πάντων οι άνθρωποι. Κάνε κριτική, ξέσκισέ τον στο επειχείρημα, αλλά πάψε σε παρακαλώ να βρίζεις, το ίδιο κι΄εσύ συριζαίε!) αποφέρουν καρπούς: 13,0%, 10,3%, 9,1%, 7,9%.

6) Στον άθλιο εξαθλιωμένο Έλληνα δεν αρκεί μόνο ο φασισμός: Ο συμπατριώτης μας, το γειτονάκι μας, ο κολλητός ή ο συγγενής μας γουστάρει άμα λάχει ναούμ και ΝΑΖΙΣΜΟ! Έτσι αφού η ξενόφοβη φασιστοπαρέα του Καρατζαφέρη (4,0%, 3,5%, 3,4%, 3,0%) εξασφάλησε την έξοδό της στο τσάμπιονς (βου)λήγκ, σειρά της ελληνικής NSDAP, του Τσίγκινου Μεσάνυχτου να σφραγίσει δια της παρουσίας της την ΑΠΙΣΤΕΥΤΗ ΚΑΤΑΝΤΙΑ ΑΥΤΗΣ ΤΗΣ ΧΩΡΑΣ! 5,2%, 5,0%, 4,3%, 3,9%! Άντε και να...καμαρώσουμε προσεχώς και κάποιον "δικό μας" Breivik, εμείς οι πάτοι της ανθρωπιάς και του πολιτισμού...

7) Ο Φωτάκης-Τσε-Κουβέλης και η Δημοκρατική του Αριστερά σταμάτησαν την ξέφρενη βραζιλιάνικη σάμπα πορεία τους προς την νιρβάνα της εξουσίας και προσγειώθηκαν σε πιό φολκλόρ χασαποσέρβικους ρυθμούς: 10,0%, 8,4%, 6,6%, 5,4%. Τα ποσοστά έχουν ξεφουσκωτικές τάσεις, κλάμα να δείτε τα MEGA, τα Σκάγια και τα Αντένια!

8) Η Ντόρα δείχνει να παραμένει στην πρώτη κατηγορία, άρα δεν έκανε τζάμπα την πλαστική, θα βαρεθούμε να την βλέπουμε είκοσι χρόνια τριανταπεντάρα!

9) Μέσα όπως φαίνεται και οι οικολόγοι.

10) Αφήσαμε τελευταίο το ΚΚΕ για τρεις λόγους: α) Για νάχει σασπένς, β) γιατί θέλαμε να είναι πρώτο, αλλά δεν είναι, τιμωρία δηλαδή, και γ) γιατί δεν είμαστε τόσο σίγουροι, αν τα ποσοστά που λαμβάνει στις δημοσκοπήσεις (11,5%, 10,6%, 8,7%, 7,0%) μπορεί να θεωρηθούν ικανοποιητικά, όπως τα νούμερα των άλλων κομμάτων από το 1) έως 9) της λίστας. (Επιτυχία για νδ και πασόκ τα ποσοστά που έχουν. κανονικά έπρεπε να βρίσκονται υπό του μηδέν)

Τι λέει ο βραχόκηπος; Ο βραχόκηπος λέει, πρώτα πατάμε γκάζι και δίνουμε ρέστα στον προεκλογικό αγώνα. Ενωμένοι, αποφασισμένοι, γιά την καλύτερη δυνατή εκπροσώπευση του εργαζόμενου (και μη) λαού στην βουλή. Χωρίς γκρίνιες, χωρίς παράπονα και μεμψιμοιρίες, μιά γροθιά! Και μετά τις εκλογές συζητάμε! Μετά τις εκλογές, και ανάλογα με το εκλογικό αποτέλεσμα, χειροκροτάμε ή φασκελώνουμε! Ή και τα δύο. Και αν τέλος πάντων δεν προκύψει ούτε το ένα ούτε το άλλο, κάνουμε αυτοκριτική και αναλαμβάνουμε τις ευθύνες μας.

Το ματς δεν έχει λήξει, είναι ακόμα σε εξέλιξη. Το σκορ δεν είναι σίγουρα ικανοποιητικό (όχι κάτω από αυτές τις συνθήκες ταξικής βίας που λαμβάνει χώρα ο αγώνας, σίγουρα όχι!) αλλά το ματς λήγει όταν σφυρίξει ο έφορος και κλείσουν οι κάλπες. Κάνει ο καθένας μας λοιπόν τον καλύτερο εαυτό του αλλαγή, φουλάρει τις μηχανές και αφήνει τον...γαμπρό να περιμένει.

Και μη αγχώνεστε τι θα πει ο γαμπρός. Ξέρει αυτός, ότι τον ξυρίζουν τελευταίο!











.

Η μεταπολίτευση είμαστε εμείς

Εγώ τον Βενιζέλο τον εκτιμώ! Γιατί, τι έχει; Μιά χαρά μπάκακας είναι! Αποκρουστικός θα πείτε, αλλά όποιου του αρέσει. Μήπως εμείς είμαστε καλύτεροι; Μη σας πω, ότι και πολύ μας πάει. (Αυτό ισχύει σαν πρόλογος, και γαμώ τους προλόγους δηλαδή. Παμ΄παρακάτ΄).

Όταν μιλάμε για Βενιζέλους έχουμε έναν καθρέφτη μπροστά μας και βλέπουμε την μάπα μας. Ναι βλέπουμε τον ρεζίλη τον εαυτό μας, γιατί ο χοντρός από μόνος του δεν υφίσταται καν: Υπάρχει επειδή υπάρχουμε εμείς, αναπνέει επειδή του δίνουμε την αναπνοή μας, γίνεται σαν ζώο επειδή τον ταΐζουμε από το υστέρημά μας, είναι σπουδαίος επειδή τον κουβαλάμε στις πλάτες μας, είναι επίκαιρος, ιν, επειδή τον "φοράει" χειμώνα-καλοκαίρι η ηλιθιότητά μας.

Πως το είπε ο άλλος εύχοντρος, το παγκαλοφάγο από την Ελευσίνα; Μαζί τα φάγαμε; Λάθος! Μαζί τους βγάλαμε! Αυτό είναι το πιό σωστό από κάθε τι που κάναμε κατά την διάρκεια της Μεταπολίτευσης (την εποχή υποστολής του πολιτισμού) μαζικά "μαζί". Όλα αυτά τα βενιζελωτά και σαμαρόσχημα δεν είναι τίποτα άλλο από συμπυκνωμένος πελτές της κοινωνίας μας: Εγώ, εσύ, ο διπλανός, όλοι μας! Μη κρύβεσαι φίλε πίσω από τον μπροστινό σου, σε είδα!

Τον ξέρετε τον Κωστάκο; Όχι; Τι λε ρε; Τον Κωστάκο δεν ξέρετε; Τσ τσ τσ...

Τα λέγαμε χθες, πήγε να πάρει φωτιά το καλώδιο και ας συμφωνούσαμε σε όλα. Απόλυτη συμφωνία σε όλα και το ρεζουμέ να σπάει κόκκαλα: Ω ρε πούστη μου τι κόλαση φτιάξαμε μόνοι μας και άντε να την αντέξεις τώρα εσύ μαλάκα αυτοκολασμένε. Κάπως έτσι. Δηλαδή όχι ακριβώς έτσι, έτσι είναι για μας, για την πάρτη μας, γιά τα χρόνια που έχουμε σαν πατεράδες ακόμα μπροστά μας. Γιατί άμα κάνεις την μαλακία και βάλεις μέσα σε όλον αυτόν τον χαλασμό μιά υποψία (μισό κουτάλι του γλυκού, που λένε στις συνταγές) "και τι θα κάνει το παιδί μου;", την έ-βα-ψες φίλε μου!

Τι κάναμε όλα αυτά τα χρόνια; Τι τι κάναμε, τι ΔΕΝ κάναμε, να πεις! Κατ΄αρχήν εξαφανίσαμε αυτό που μας λέγανε οι καθηγητές και οι δάσκαλοι ότι κάναμε, όταν μας πιάνανε να βγάζουμε σκονάκι η να προσπαθούμε να κάνουμε αντιγραφή: Εξαφανίσαμε από προσώπου γης την...ευγενή άμιλλα.

Να πάει μπροστά ο καλύτερος; Τι λε ρε, είσαι με τα καλά σου; Και τι θα κάνουμε εμείς; Τι, να προωθήσουμε τον άξιο; Και πως θα βολευτούμε εμείς μετά ρε μάγκα;

Είναι άρρωστο ρε σεις να ξέρεις ότι κάθεσαι σε μιά καρέκλα στην οποία έπρεπε να καθόταν κάποιος άλλος, ένας πιό άξιος από εσένα, και να την βρίσκεις μάλιστα! Είναι άρρωστο να δέχεσαι, ότι τα πέναλτυ που σου δίνει το κοράκι είναι πέτσινα, αλλά να τα χώνεις όλα στο γάμα! Είναι δέκα φορές ανίατα άρρωστο, να "τακτοποιείς" το παιδί σου, τον δικό σου, κάνωντάς του πλάτες να πηδήξει εν κινήσει πάνω στο λεωφορείο της ζωής (της γαμάτης ζωής) και να αφήνεις τον μαλάκα που περιμένει στην στάση με τις ώρες, να περιμένει...

Μη φεύγεις! Τσατίστηκες; Δεν πειράζει, για κάτσε κάτω σε παρακαλώ!

Φακελλάκι λέει ο άλλος. Ζήτησε, πήρε φακελλάκι και φτου του και σα δεν ντρέπεται κοτζάμου επιστήμονας, να ζητάει φακελλάκι από το φτωχαδάκι, για να κάνει την δουλειά γιά την οποία πληρώνεται, ο πούστης! Καλά, από την μία μεριά είναι ένας επίορκος γιατρός, ένας διεφθαρμένος υπάλληλος, ένας διαπλεκόμενος πολιτικός. Από την ΑΛΛΗ ΜΕΡΙΑ ποιός είναι κύριε τάδε μου; Γιατί για να παίξεις πινγκ πονγκ, για να ασχοληθείς με αυτό το όμορφο σπορ "σε δίνω-με δίνεις" (για να το καταλάβουν καλύτερα οι φίλοι από τη Σαλονίκη) χρειάζεσαι ΔΥΟ, κερίες και κύριοι!

Ο ένας γουστάρει λάδωμα για να κάνει το αυτονόητο, τη δουλειά του, ο άλλος λαδώνει για να γίνει η δουλειά του. Και ξέρετε γιατί λαδώνει; Γιατί και ο ΙΔΙΟΣ θα έκανε την δουλειά του καλύτερα ή σωστότερα με φακελλάκι στην από μέσα. Γιατί και ο ίδιος είναι ίδιος! Εγώ ΔΕΝ έχω δώσει ποτέ φακελλάκι σε κανένα ρε, σου λέει ένας στις 100.000. Εμένα με θίγει και μόνο η σκέψη ρε! Με θίγει ρε, καταλαβαίνεις;

Που να τους καταλάβουνε, αυτούς τους ένανε στις εκατό χιλιάδες, σε αυτή την κωλοχώρα; Πολλά ζητάμε, μπλόγκερς είμαστε, μαλακίες λέμε να περνάει η ώρα...

Λέγαμε με τον Κωστάκο λοιπόν, πως μεταδίδεται αυτή η αρρώστεια, που κολλήσαμε πιάνοντας τις κομματικές κωλοταυτότητες της νουδοπασόκας. Βάζεις δέκα δικούς σου μέσα, να προωθήσεις τα...πιστεύω της παράταξης, οχτώ απ΄αυτούς σκάρτοι, λέει ο Κωστάκος. Ντάξει, μπήκαν και περνάνε καλά. Ας πούμε υπάλληλοι στο υπουργείο Ποδοσφαίρου και Στρογγυλής Θεάς, και γαμώ τα υπουργεία! Έρχεται κάποτε η Ουέφα και τους λέει, παιδιά έρχεται Πανευρωπαϊκό, κανονίστε.

Ε πιάνουν και σκαρώνουν από τους 8/10 σκάρτους μιά τριμελή επιτροπή. Όμως λόγω γενικής ανικανότητας και ιδιαίτερα στα μαθηματικά η επιτροπή γίνεται διμελής. Άρα, σύμφωνα με τον νόμο των πιθανοτήτων, αποτελείται από ΔΥΟ σκάρτους. Ερώτηση: Σε ποιόν θα αναθέσουν δύο σκάρτα λαμόγια του κερατά την τεχνική ηγεσία της ομάδας, στον Ρεχάγκελ, στον Αλέφαντο ή στον Μπάμπη πούχει ψιλικατζήδικο στα Αλώνια και είναι πασοκατζονουδουκάς και έχει παίξει ως παιδίς δυό φορές μπάλλα στην ζωή του, πριν γίνει τούμπανο από το φαΐ και πάει άδοξα η ποδοσφαιρική του καριέρα;

Και νάτονα τον Μπάμπη τεχνική ηγεσία και κάθε μέρα στο γυαλί! Και ποιόνανε θα καλέσει ο Μπάμπης παρακαλώ στην Εθνική; Τον Δέλλα που έχει το ντεσαβαντάζ νάναι ντερέκι και να παίρνει όλες τις κεφαλιές; Ή τον Ζαγοράκη που βγάζει μπαλλιές που σκοτώνουν, να πάρουμε κανέναν άνθρωπο στο λαιμό μας και να τρέχουμε και να μη φτάνουμε; Μη λέμε τώρα ότι θέμε! Τον Έτσι και τον Αλλιώς θα καλέσει ο Μπάμπης, τόσα ξέρει, τόσα κάνει. Άσε που είναι και οι δυό τους δικά μας παιδιά και με μεγάλο σόϊ...

Έτσι πάει παιδιά, αλυσίδα. Η σκαρταδούρα απλώνεται παντού, το επίπεδο κάνει βουτιά στον πάτο του χάους, και όταν πιάσουμε κάποτε υπόγειο έχουμε πιά ξεχάσει ότι υπήρχε στο παρελθόν και ρετιρέ. Έτσι γίνεται με τον φουκαρά τον πολιτισμό: Άμα του φορέσεις περιβραχιόνιο με το γράμμα Π, τον βλέπω να καίγεται κάποτε στα κρεματόρια...

(Τώρα αν βρεθεί κάποιος κρύος και πει, τι λε ρε βράχο; και πως το σηκώσαμε ρε στην Πορτογαλία, αν είναι έτσι όπως τα λες; Ε, αυτός είναι παράξενος και πολύ μου την σπάει, καλύτερα να μη βρεθεί. Τόξερα ότι το παράδειγμα κινδυνεύει από όλες τις πλευρές, αλλά λέω, άσε θα το βάλω, λίγο πολύ όλοι σκαμπάζουν λίγο από ποδόσφαιρο, ενώ αν χρησιμοποιήσω παράδειγμα ανάλογο της νοϋμοσύνης και μόρφωσής μου, πχ πυρηνική φυσική και βάλε, θα με καταλάβαινε ο εγώ κι΄εγώ)

Τώρα βλέπω κάτι ζορισμένους αναγνώστες, να προσπαθούν να ξεφύγουν από την μέγγενη της σελίδας και να την κάνουν με ελαφρά πηδηματάκια.

Στοπ!

Εκεί που είσαστε και ούτε βήμα παραπέρα! Τι; Είσαι, είναι, είμαι, εσύ, αυτός, εγώ αθώος; Τι, εμείς όχι; Μόνο εκείνοι φταίχτες; Αποδείξεις παρακαλώ! Μάρτυροι, ψευδομάρτυροι, αυτόπτες μάρτυροι, ιερομάρτροι, μάρτυροι του Ιεχωβά, ότι θες, αλλά απόδειξε!

Τσατίζεται που λέτε (με το δίκιο του) ο αναγνώστης και ξεσπαθώνει!

Θυμάσαι κύριε βράχε μου τότε που έχτιζε ο κάθε εις Έλλην, κατευθείαν απόγονος εκείνων που έλεγαν "πας μη Έλλην, βάρβαρος" και μάλιστα έχτιζε κι΄έδερνε; (Μη το πούμε ως έχει και μας κατηγορήσουν ως χυδαίοι αθρώποι που λέμε την κακιά λέξη "γαμούσαν")

Θυμάσαι κύριε βράχε μου τότε που είχε πέσει η ρουφιάνα κενωνία με τα μούτρα στο αυθαίρετο του αυθαιρέτου, ω αυθαίρετο, και έδινε στην κουφάλα φύση της επικράτειας να καταλάβει τι εστί παρανομία, Άγρια Δύση, μπετόν και μπάζο;

Θυμάσαι τότε που δεν αφήνανε τίποτα όρθιο, από λιβάδι μέχρι δάσος, από λόφο μέχρι βουνό, από χωράφι μέχρι παραλία, από Έβρο μέχρι Καστελόριζο; Ε, δεν με είδες εμένανε στην πρώτη γραμμή αυτών των εκατομμυρίων που διαδηλώνανε σιχτιρισμένοι με την οικολογική καταστροφή των Ελεύθερων Αυθαιρετοχτιστάδων; Ή αν δεν με πρόσεξες προσωπικά, τους άλλους, τα εκατομμύρια που πάλευαν για την πάταξη της αυθαιρεσίας, δεν τα είδες; Κακώς!

Δεν είδα ρε παιδιά, δεν μπορώ να τα βλέπω όλα. Ατύχησα! Βόηθαγα έναν μπατζανάκη μου να στήσει έναν ημιυπαίθριο στη ζούλα και δεν προλάβαινα να τα δω όλα.

Πάντως ένα δεν μου διέφυγε. Δεν γινόταν εξάλλου να μου διαφύγει, τόσο μαζικά που έκανε την εμφάνισή του το φαινόμενο: Ο Έλληνας μπορεί νάναι ξεφτέρι στην κουτοπονηριά και στην παρανομία, αλλά τσι φόροι του τσι πλερώνει σα κύριος μέχρι τελευταίου ευρώ! Σπαθί! Έχετε δει τον λεγόμενο "μαχόμενο πολίτη"; Εγώ πολλές φορές! Πχ, τελευταία φορά στη Λαϊκή του Λαυρίου, έχει και δυό καντίνες για μάσα, καλή λαϊκή.

Πάει που λέτε ένας πελάτης και παίρνει ένα τσουβάλι πατάτες, κάτι καφάσια κεράσια, ίσαμε τριάντα κιλά ντομάτες, (μη ρωτάτε τι τις ήθελε τόσες ντομάτες, φαινόταν και μυστήριος ο τύπος), τριανταπέντε έως τριανταέξη μελιτζάνες, ένα φορτηγό καρπούζια, σηκώνει να μη πολυλογώ όλη την πραμάτεια του έμπορα, βάλε μου και ένα ματσάκι μαϊντανό και κάνε μου τον λογαριασμό παρακαλώ, λέει στο τέλος. Μαζεύτηκε το πλήθος να κόψει τα κόζια, δεν το βλέπεις κάτι τέτοιο κάθε μέρα ντε. Πιάνει ο έμπορας την μηχανή του ταμείου και της δίνει να καταλάβει τι εστί απόδειξη: Τόσα τα λαχανικά, τόσα τα φρούτα, τόσα τα ζαρζαβατικά, τόσο ο φιπιάς, όλα μαζί 13.567, 12 ευρώ, άντε για σας μόνο 13.567.

Το πλήθος να βλέπατε! Ποιός είδε το πλήθος και δεν φοβήθηκε, που λένε και οι άθεοι που δεν γουστάρουν τα θεοτικά στις παροιμίες. Πόσοι νοματαίοι λέτε νάτανε εκεί; Τριακόσιοι; Μερικές χιλιάδες; Ε όλοι του την πέφτουν οριζοντίως και καθέτως του έμπορου, να μην προλαβαίνει να δει από που τούρχεται!

ΚΑΙ Ο ΜΑΪΝΤΑΝΟΣ; Κουφάλα έμπορα πα να φας τον μαϊντανό του κράτους χωρίς απόδειξη, λαμόγιο του κερατά! Αίσχον και το ηξερνάγαμε ότι κλέβετε ασυστόλως την εφορίαν, και έχει κανένας κάνα κινητό να φωνάξουμε το 100, και σα δε ντρεποσούσατε εσείς οι μετρημένοι στα δάχτυλα που δε πλερώνετε τσι φόροι, να χτίσει η Αττική Οδός την αττική οδό και να τα κονομάει ενδόξως από το διόδιο και να βλαστημάμε μετά εμείς και να αυτοφασκελωνόμαστε, να μαλάκα!

Αλλά υπάρχουν και εξαιρέσεις φυσικά, δεν είναι όλοι ίδιοι να πούμε. Να σας πω μιά προσωπική μου εμπειρία, να καταλάβετε. Απέναντι από το σπίτι μου αριστερά μένει ο Μίμης, δεξιά δίπλα του ο Κώστας. Μέλος του ΚΚΕ ο πρώτος, μέλος του ΣΥΝ ο δεύτερος. Ιδεολογικές διαφορές εντάξει, αλλά φιλαράκια οι δύο γείτονες: Στα δημόσια τρωγόμαστε, στα πριβέ τρώμε από το ίδιο πιάτο που λένε. Καθόντουσαν στην αυλή τους και τα λέγανε, αβρότητες: Καλό παιδί ο Τσίπρας αλλά λίγο οπορτουνιστής, ο Μίμης, έχταχτη κοπέλλα η Παπαρήγα, αλλά λίγο σταλινικιά, ο Κώστας. Εκεί ακριβώς κάνει μπραφ ο ταχυδρόμος, από μία επιστολή ο καθένας: Τα εκκαθαριστικά από την Ευφορία! Όχι, από την εφορία....

Τα ανοίγουνε και οι δύο ταυτόχρονα, διαβάζουν, και μετά αρχίζουν τις χριστοπαναγίες: Ρε τα παλιολαμόγια της εφορίας, να μας στείλουνε λάθος εκκαθαριστικό και πάνε να μας πείσουνε, εμάς φοροτεχνικούς με πείρα δεκαετιών (Σημείωση: Ξέχασα να πω ότι ο Μίμης και ο Κώστας είναι φοροτεχνικοί. Και οι δύο!) ότι πρέπει να πληρώσουμε από 1,200 ευρώ έκαστος, την στιγμή που χρωστάει ο καθένας μας ακριβώς 4.883 ευρώ!

Να μη πολυλογώ πάλι, πάμε να τα χώσουμε στην εφορία, μου λένε, έλα να σπάσεις πλάκα. Ε πάμε και οι τρεις, ντουγρού στον υπεύθυνο, καλημέρα σας κύριε εφοριακέ και μη πας να μας δουλέψεις με τα 1.200 ευρώ μη σου πάρει ο διάολος τον πατέρα, μαλάκα, ε μαλάκα! Πωπωωω, ποιός είδε την Ενωμένη Αριστερά και δεν την φοβήθηκε! Χρωστάμε 4.883 και όχι 1.200 οι μεν, όχι 1.200 και ούτε λεπτό παραπάνω ο δε, σπάει κάποτε το γυαλί, τον βάζουν κάτω τον πασόκο (τι άλλο;) και τον κάνουν τόπι στο ξύλο! Μετά βγάζει ο καθένας τους από ένα πεντοχίλιαρο, το πετάνε στη μούρη του καθεστώτος και φεύγουν όμορφοι κι΄ωραίοι.

Εξαιρέσεις φυσικά...

Το γεγονός ότι η κοινωνία μας όχι μόνο επέτρεψε τον μεταπολιτευτικό κατήφορο, όχι μόνο παραδόθηκε άνευ όρων (ή έστω χλιαρά αμυνόμενη) στο σύστημα, αλλά έβαλε το κεφάλι της κάτω και αφέθηκε -μετά από χλιαρή αντίσταση για το θεαθήναι- στην μνημονιακή της τύχη, δεν είναι τυχαίο. Όπως τίποτα δεν είναι τυχαίο! Δεν είναι τυχαία τα αποτελέσματα των δημοσκοπήσεων, δεν είναι τυχαία η ανικανότητα της πλειοψηφίας να ΖΗΤΗΣΕΙ, να ΑΠΑΙΤΗΣΕΙ και να ΕΠΙΔΙΩΞΕΙ ριζικές και πραγματικές αλλαγές, αλλά αποτέλεσμα μιάς καθοδικής πορείας 37 χρόνων που επηρέασε και την κοινωνία συλλογικά και το μεμονωμένο μέλος της σαν άνθρωπο και πολίτη.

Έτσι φτάσαμε εδώ που είμαστε, 17 μέρες πριν τις εκλογές: Εκεί που είχαμε μείνει! Ούτε βήμα μπροστά! Στα "ποσοστά μας", στα παλιά, γνωστά και συνηθισμένα, ανίκανοι να ξεπεράσουμε τον ίσκιο μας, φτωχοί από ταλέντο, πάμφτωχοι από φαντασία. Ιδεολογίες; Τι ιδεολογίες; Ποιός ασχολείται σοβαρά με τις ιδεολογίες; Ο παράγων άνθρωπος αποδεικνύεται κατώτερος των περιστάσεων και κάνει μόνο αυτό που μπορεί να κάνει: Να γίνει η τροχοπέδη των ιδεολογιών. Και το αποτέλεσμα όλων των φιλότιμων προσπαθειών; Και η σούμα όλων αυτών των απεργιών, πορειών κτλ; Μόνο μιά λέξη: Ήττες! Μια ατέλειωτη αλυσίδα ηττών! Και δεν μιλάμε για απλές ήττες, αλλά για απίστευτες "θεομηνίες", για το πιό βάρβαρο που συνάντησε η κοινωνία μας στην μεταπολεμική ιστορία της!

Είπα ότι τον εκτιμώ τον κατά τα άλλα αποκρουστικό μπάκακα του πασόκ, το στυλάκι τον Βενιζέλο. Σκατά τον εκτιμώ δηλαδή, αλλά όταν βγαίνει ο εχθρός σου και σε φτύνει κατάμουτρα, είναι τουλάχιστον παληκάρι. Τι έκανε ο χοντρός; Τι να κάνει; Βγήκε φάτσα, μας είδε στα μάτια, μας φασκέλωσε και μετά μας έφτυσε: Να μαλάκες!

"Η ψήφος θυμού να μη τιμωρήσει την πατρίδα. Θέλεις κύριε μαλάκα Έλληνα να τιμωρήσεις το πολιτικό σύστημα; Κάντο, αν έχεις ζόρι, αλλά με τέτοιον  τρόπο που δεν αυτοτιμωρείς την πατρίδα"

Να μαλάκες!

Τι σου λέει ο Βενιζέλος; Ο Βενιζέλος σου λέει, ότι μπορεί να σε έχει πιάσει η τσαντίλα, που σου έχει κόψει η πασόκα από μόνη της ή σε ντουέτο με την νουδού τον κώλο, που σου έχουν πάψει το παρόν σου και σου έχουν ξεσκίσει το μέλλον σου, μπορείς λοιπόν να ρίχνεις τίποτα χριστοπαναγίες ή που και που κάνα γιαουρτάκι στους πολιτικούς της κυβέρνησης, αλλά μη κάνεις καμμιά μαλακία και δεν ψηφίσεις πασόκ ή νδ, γιατί δεν πάει, επειδή εσύ τα έχεις πάρει στο κρανίο, να τιμωρείς την πατρίδα, γιατί αυτό είναι για το παλιοτόμαρο τον κ. Βενιζέλο πατρίδα: Η νουδοπασόκα!

Σου λέει και άλλα ο Βενιζέλος. Και στα λέει γιατί ΞΕΡΕΙ σε ποιόν τα λέει! Και δεν κάνει σ΄αυτό λάθος ο Βενιζέλος, γιατί αν έκανε λάθος, θα είχαμε ξεσηκωθεί, θα τον είχαμε βουτήξει από τον γιακά και θα τον είχαμε στείλει γιά δίαιτα τον επιστήμονα. Κάπως έτσι δεν μεταφράζεται αυτό που μας είπε σήμερα;

"Δεν ήπρεπε να τους ηλεγάμε, λεφτά υπάρχουνε. Ήντουνε λάθος και παπαριά και κακώς τους το ηπάμε, αλλά δεν το ηξερνάγαμε τότε"

Ένας αξιοπρεπής λαός δεν έχει άλλη επιλογή, αν ακούσει κάτι τέτοιο: Σε βουτάει, κάτσε ρε απατεώνα του κερατά να δεις πως θεραπεύεται για πάντα ο πονοκέφαλος, όταν δεν έχεις κεφάλι, που τολμάς ΚΑΙ να με παραμυθιάζεις ΚΑΙ να μου το λες και να με φτύνεις. Εμείς;

Εμείς; Υπάρχουμε εμείς; Ποιοί είμαστε εμείς;

Είμαστε 17 μέρες πριν από τις εκλογές και πολύ φοβάμαι ακριβώς όπως θα είμαστε και 17 μέρες μετά τις εκλογές! Όλα αυτό δείχνουν. Και δεν δείχνει να ενοχλείται κανένας! Κανένας δεν βγαίνει να σκίσει τα ρούχα του δημόσια και να φωνάξει στον λαό: Ξυπνήστε κόπανοι! Κανένας δεν αποφασίζει να αλλάξει τον τόνο της φωνής του και να κάνει το αυτονόητο: Να παρατήσει τις αβρότητες και να τα χώσει έξω από τα δόντια στον εχθρό: Άει πηδήξου κουφάλα! Κανένας δεν δείχνει να επιδιώκει την πόλωση, βλέπεις οι συνθήκες απαιτούν ευγένειες και χειροφιλήματα, ας μη ξεχνάμε και τον αντίπαλο που μας συμπεριφέρεται με το γάντι.

Ένα μήνυμα ρε! Αντί φακές, ένα Βασίλειο για ένα μήνυμα ρε γαμώτο! Κάτι άλλο, κάτι διαφορετικό, κάτι που συγκινεί, που συνταρράζει, που διακόπτει τον λήθαργο, που προβοκάρει, που διχάζει, που είναι τέλος πάντων αλλιώς από όσα έχουμε δει μέχρι τώρα, κάτι που αναγκάζει τον ατάραχο να γυρίσει το κεφάλι του, τον κοιμόμενο να ανοίξει του μάτια του, τον επαναστάτη in spe να βγάλει την σημαία από το μπαούλο του!

Μιά πρωτοβουλία που φωνάζει ΖΟΥΜΕ ΑΚΟΜΑ, μία σπίθα από κάποιον ΑΞΙΟ από τις πίσω σειρές (εκεί βρίσκονται πάντα οι άξιοι στην χώρα μας, δυστυχώς), ένα βήμα προς τα μπρος, ένα γερό ηχηρό πάτημα, ένα σάλπισμα...

Τι; Ένας μικρός και ασήμαντος βράχος θα μπορούσε να σας κάνει μιά τεράστια λίστα πρωτοβουλιών που αφυπνίζουν και συσπειρώνουν, αλλά να μην μπλεχτώ τώρα σε λεπτομέρειες και ενθουσιαστεί ο κόσμος και με προτείνουν για ΓΓ ξέρω γω του ΚΚΕ και έχω μεθαύριο δουλειά, να βάψω το σαλόνι. Αλλά κι΄εσύ μπορείς! Και ο καθένας, αν εξοικειωθεί με την ιδέα ότι υφίσταται σαν άτομο και πολιτικά ενεργός πολίτης.

Τι γίνεται μέσα σε 17 ημέρες;

Πολλά γίνονται φίλοι μου, τόσα όσα αποφασίσουμε εμείς να κάνουμε. Και πως τελειώσαμε το τηλεφώνημα Κωστάκο; Τι σκέφτεσαι να κάνεις εσύ; Κι΄εσύ Νίκο; Γιάννη; Μαρία;

Λοιπόν;

Τι μας λένε οι δημοσκοπήσεις; Ότι είμαστε άξιοι της τύχης μας

 

Δεν είχε ο Alpha τι να κάνει, φωνάζει την Marc, δεν μου κάνεις μωρή καμμιά δημοσκόπηση, να περνάει η ώρα, της λέει. Ε τι να κάνει αυτή, κάθεται κάτω και αρχίζει τα τηλεφωνήματα. Τα αποτελέσματα δεν ξαφνιάζουν κανένα: Περίπου τα ίδια με προηγούμενες δημοσκοπήσεις.

 

Δηλαδή. Αν δεν θέλουμε να κρυβόμαστε πίσω από το δάχτυλό μας, όλα έχουν ως είχαν! Η κοινωνία μας δέχεται το πιό βάρβαρο χτύπημα που έχει δεχτεί ποτέ εν καιρώ ειρήνης, συνθλίβεται, εξαθλιώνεται, αλλά επιμένει στον δικομματισμό! Με γειά της, με χαρά της! Είναι άξια, πανάξια της τύχης της!

Τελικά ο Έλληνας αποδεικνύεται ντουβάρι περιωπής, τα τριάκοντα και εφτά χρονάκια δικομματικής κατηφόρας έκαναν καλά την δουλίτσα τους! Μας γ@μησαν πασόκ και νέα δημοκρατία, κραυγάζει η πρωτόγονη μάζα και πάει μετά να την κάνει με ανάλαφρα πηδηματάκια: Δεν ψηφίζω ΟΛΟΚΛΗΡΟ το πασόκ και ΟΛΟΚΛΗΡΗ την νέα δημοκρατία, σου λέει ο επιστήμονας λαός, ψηφίζω τα κομμάτια τους! "Τιμωρώ" τα κόμματα εξουσίας ψηφίζοντας τα...υποκαταστήματά τους! Και δηλώνω, ότι περιμένω να με σώσει ο Καμμένος και όποιο άλλο καμμένο χαρτί του δικομματισμού έχει πάρει σειρά για να μας σώσει. 

 

Μιλάμε γιά ΤΑ άλλοθι! Μιλάμε για ΤΗΝ λογική! Και αν βουτήξει τώρα ένας που του αρέσουν οι λογαριασμοί κανένα μολύβι και χαρτί και αρχίσει τις προσθαφαιρέσεις, την κάτσαμε! Τι λέει η δημοσκόπηση; 22,3% η νδ και 17,8% το πασόκ; Γράψε 40,1% οι δύο συμμορίες μαζί. Και βάλε και τα άλλα τα καλά τα παιδιά, τίποτα Ντόρες (3%), τίποτα Δημαράδες (2,2%), τίποτα Αποκαΐδια (9,9%), τίποτα Κατσελοπατσαβούρες (1,8%), τίποτα Φωτάκηδες (8,6%), τράβα μιά γραμμή και κάνε σούμα να σου ανεβεί το ζάκχαρο και η πίεση στα Άγραφα! Στα 66% η άκρατη μ@λ@κία αυτού του λαού, που δεν θέλει να καταλάβει, αλλά επιμένει σε κάθε τι, που θα τον φέρει στην όμορφη θέση να το νοιώσει έντονα από πίσω του!

 

Ευθύνες;

 

Ευθύνες λέει! Αλλά να μην αρχίσω τώρα να μιλάω για ευθύνες, θα ξεφύγω εντελώς και δεν θα με διαβάζω ούτε εγώ ο ίδιος μετά. Προσεχώς πάντως ένα ζόρικο περί ευθυνών, ατομικών και συλλογικών, να μη μας πούνε ότι εμείς οι βραχόκηποι κάνουμε στα δύσκολα γαργάρες...

 

Μην πυροβολάτε παρακαλώ την κυρία Λαγκάρντ!

Πολύ τσατίλα τα αντιμνημονιακά μήντια/μπλογκ/κόμματα, η Αριστερά και το ΚΚΕ (τώρα που το έγραψα...σωστά με βλέπω μέχρι και ΓΓ του κόμματος :-) με τις τελευταίες δηλώσεις της κυρίας Λαγκάρντ του ΔΝΤ! Σα δε ντρέπεται κοτζάμου φερέφωνο των δανειστών, και φτου της τής ανέραστης αντικαταστάτριας του πηδήχτουλα Στρως Καν, τα πιό ήπια σχόλια που ακούσαμε ή διαβάσαμε και τα άλλα τα βαρβάτα, κουφ@λα και σκρόφ@ και μωρή μ@λ@κισμένη άμα σε πιάσω θα σου μπιιιιιπ το μπιιιιπ κτλ δεν τα βάζουμε λόγω απόλυτου σεβασμού των εθίμων, ηθών και παραδόσεων (εκτός της παράδοσης στην τρόϊκα) του ελληνικού (και κανενός άλλου) λαού.

Μα τι έκανε η αντιπρόσωπος των απανταχού τσιμπουριών ρε παιδιά; Τι είπε που δεν ανταποκρίνεται στην πραγματικότητα; Ποιόν έθιξε; Για σοβαρευτείτε σας παρακαλώ!

Πρέπει να αναγνωριστεί το μεγάλο κουράγιο και θάρρος του Ελληνικού λαού, είπε, και γαμώ την γενναιότητα των Ελλήνων δημόσιων υπαλλήλων, την γενναιότητα των εργαζόμενων, του λαού γενικά, είπε, που της δώσανε της γενναιότητας να καταλάβει πληρώνοντας (με το χαμόγελο στα χείλη και εντελώς οικειοθελώς) τσι φόροι τους, είπε, και που δέχονται (ναι δέχονται, είπε, μα τα κάλαντα αν δε πιστεύετε!) τη θυσία στα μιστά και στις ανασυντάξεις, είπε, και μιά χαρά άθρωπος ο κύργιος Λούκας-παλούκας-Παπαδέμος (όλοι οι ευρωπαίοι έτσι τον λένε τον Παπαδήμιο), είπε, και να κάνει η ξεφτύλα των νουδοπασόκ νάτο-cia-συνεργασία μετά τις εκλογές, που κάνει καλό στους δανειστές.

(Όλως παραδόξως σβήστηκε από το πραχτικό η ιπτάμενη λεξούλα "ξεφτύλες" και ας όψεται η ρουφιάνα λογοκρισία)

Ε τι είπε η γυναίκα;

Τι να έλεγε δηλαδή στις κάμερες;

....Πρέπει να αναγνωριστεί σαν ελαφρυντικό ο φόβος και τρόμος που προκαλεί σύγκρυο στον χέστη ελληνικό λαό, και ιδίως η τάση των δημοσίων υπαλλήλων να λερώνουν με την παραμικρή ευκοίλια την ήδη χεσμένη κομματοσκυλικοπρασινοφρουρική ποδιά τους και να δικαιωθεί επιτέλους το τσιριπιτί που πιάνει τους προσκυνημένους εκ των εργαζόμενων (που υπάρχουν όλως παραδόξως ακόμα) στο άκουσμα της λέξης "χρεωκοπία" (πωπω, δεν θάχουμε καύσιμα, φάρμακα, τρόφιμα, τετράδια, ναι τετράδια γιατί βιβλία δεν έχουμε ήδη και άλλα φρικιαστικά τέτοια), και να μη ξεχάσουμε την ηλιθιότητα όλων αυτών των καραμαλάκηδων, που δεν έχουν στον ήλιο μοίρα, αλλά σκάνε το χαράτσι προσερχόμενοι στα ταμεία μας στα τέσσερα, οι καραμαλάκες....

Μιά χαρά τα είπε η μπρούτζινη κυρία του ΔΝΤ, μην σκίζετε τα καλσόν σας άνευ λόγου κύριοι και κύριοι. (Οι κυρίες μπορούν να τα σκίσουνε ελεύθερα, ιδίως αι επέροχαι καλλοναί, αλλά δημόσια παρακαλώ).

Συμπέρασμα: Όταν επαινεί ο βιαστής το θύμα του, δεν αποκλείεται να του έκανε το τελευταίο κατά την ώρα του εγκλήματος...κουνήματα.

Καλές γιορτές παρακαλώ...

Η Σύνη που ήρθε μετά από τριάντα και χρόνια. Ένα μικρό τζοχατζοπαραμυθάκι.

Για να σας αρέσει περισσότερο το παρακάτω παραμύθι, ανοίξτε την σόμπα σας, πάρτε μιά χούφτα στάχτη και ρίξτε την στα μάτια σας. Καταπληκτικά αποτελέσματα!

Μια φορά κι΄ έναν καιρό ήταν μια πανέμορφη κοπέλλα που την φωνάζανε χαϊδευτικά Σύνη. Πανέμορφη, κούκλα, μπουκιά και συχώριο που λένε και οι θεοσεβούμενοι που είναι διαρκώς πεινασμένοι, αλλά και με ένα σοβαρότατο έως τραγικό χάντικαπ: Ήντουνε θεόστραβη! (Μη πω γκαβή και φύγει όλη η γοητεία).

Δεν ξέρουμε πότε και πως έχασε το κορίτσι το φως του, το μόνο που βρήκαμε στα αρχεία για την νεανική της ηλικία, ήταν ότι δεν έπαιζε όπως όλα τα παιδάκια, διαδηλωτές και ματατζήδες (το παλιό κλέφτες και αστυνόμοι), κρυφτό, φανερό, τον γιατρό, κουτσό, τυφλόμυγα, εδώ παπάς εκεί παπάς, μακριά γαϊδούρα κτλ, αλλά την έβρισκε μονάχο του με μια μπαλάντζα που είχε βρει σ΄ένα παλιατζήδικο στο Μοναστηράκι, κοίτα να δεις χόμπυ το παιδί!

Μέχρι να βγάλει το πρώτο της δοντάκι είχε ζυγίσει τη μισή Δαμάστα! (Τιμής ένεκεν από εκεί  η καταγωγή της, εις ένδειξη ευγνωμοσύνης προς την γενέτειρα του Κωστάκου. Αλλά και του Αρμόδιου!)

Πως να το πω ρε σεις; Το κορίτσι έχανε προφανώς από κάπου και είχε ταράξει τα πάντα στο ζύγισμα! Πέτρες, ζάχαρη, νερό, παντελόνια, καρέκλες, φιδέ, αγγινάρες με κουκιά, ντεπόν, ξύδι χαλασμένο (είχε ξαναγίνει πάλι κρασί), ότι φανταστεί ο νους σας! Κάποτε έγινε 16, της κάνανε στο σπίτι ένα φανταστικό γενέθλιο με όλα του τα σέα: Τρίπατη τούρτα σοκολατίνα (χώρια το υπόγειο και οι ημιυπαίθριοι) με 15 κεράκια (το προηγούμενο βράδυ είχε κάνει πάλι νερά η ΔΕΗ και είχανε ανάψει ένα να βλέπουνε μπροστά τους οι άνθρωποι), μπαλόνια, κονφετί, μπιγκουτί, Τζιμπουτί, Tetley΄s Tea και του πουλιού το γάλα.

Πέσανε οι συγγενείς και οι μη συγγενείς (φίλους δεν είχαν φαίνεται) και το φλομώσανε το κορίτσι με όποιο δώρο είχανε πάρει διπλό τα παιδιά τους στα δικά τους γενέθλια. Να κάτι μπάλλες, να κάτι μπάλλες, να κάτι μπάλλες, του αλλάξανε τα φώτα στην στρογγυλή θεά του κοριτσιού! Μόνο ένας φιλοτιμήθηκε να φέρει δικό του, αγοραστό δώρο: Ο Μπάμπης! Τι ποιός Μπάμπης; Δεν τον ξέρετε; Γιατί εγώ τον ξέρω; Άει ρε...

Να μη πολυλογούμε λοιπόν, ο Μπάμπης (που ήντουνε και ολίγον τι μαλακοπίτουρας) της έφερε για δώρο ένα πλαστικό ξίφος. (Μα τι μαλάκας, να φέρει σπαθί σε κορίτσι!) Όλοι περίμεναν μια σοφιστικέ αντίδραση της μικράς, τύπου "μα νάσαι εντελώς ντουβλούκι ρε συ θείο", αλλά τα αντανακλαστικά της Συνούλας ήντουσαν από άλλο πλανήτη! Ούτε που πρόλαβε να βγάλει καλά καλά το ξίφος από την νάϋλον σακούλα του LIDL που τόχε συσκευάσει εορταστικά ο Μπάμπης και το βουτάει με τέτοια μανία η Συνουλίτσα, που λες, πάει, τους έφαγε στην ξιφομαχία  όλους τους πούστηδες!

Μπα! Τίποτα τέτοιο! Το σπαθί στο δεξί της χέρι και την ζυγαριά στο αριστερό, κάνει ένα μπραφ από το παράθυρο και μη την είδατε την Σύνη! Πάει, χάθηκε! Βάλανε αστυνομίες, ερυθρούς σταυρούς, χαμόγελα των παιδιών, ΠΙΚΠΑ και ΟΗΕ να ψάχνουν, τίποτα!

Περάσανε από τότε καμμιά σαρανταριά χρόνια, την είχανε ξεχάσει την Σύνη οι τραγικοί γονείς της, και εκεί που έπαιζε ο μπαμπάς της ένα βράδυ φλάουτο (σας είπα ότι του άρεσε το φλάουτο; Όχι; Συγνώμη! Του άρεσε το φλάουτο), κοπανάει ένα γνωστό χέρι την πόρτα του σπιτιού:

Χτυπ-χτυπ-ντάμπα ντούμπα-τσαφ-θρύψαλ-θρύψαλ! (Πάει το καθρεφτάκι που είχε κρεμμάσει ο μπαμπάς στην εσωτερική πλευρά της πόρτας!)

Ποιός νάναι τέτοια ώρα, δώδεκα και τέταρτο το μεσημέρι, αναρωτήθηκε η δόλια μάνα και τσακίστηκε να ανοίξει την θύρα της πορτός της. Τι να δει; Μιά κωλόγρια στεκότανε κλαρίνο μπροστά της, ίδια η κόρη της! Ποιά είσαι εσύ καλέ κωλόγρια; ρωτάει σε άπταιστα ελληνικά η δόλια μάνα και όντως αν δεν ήταν γέννημα θρέμμα ελληνίδα η μαμά, θα υπήρχε απορία.

Εγώ είμαι καλέ μαμά, η κορούλα σου, απάντησε με συγκρατημένους λυγμούς η άλλη γριά, γύρισα!

Πω πω ιστορία! Με πιάσανε τα ζουμιά ρε σεις. Τέλος πάντων, την αγκαλιάζει η μάνα της στοργικά, αχ η κορούλα μου, αχ η μικρή μου (σκατά μικρή) Δικαιοσύνη, η Σύνη μου, το παιδί μου ξαναγύρισε στον τόπο του εγκλήματος! Κάτσε κόρη μου να σου βάλω να φας τον σκασμό, που έχεις γίνει σαν τον Άη Φανούρη αν είχε κάνει αλλαγή φύλλου λόγω τρανσέξουαλ.

Κάθησε η Δικαιοσύνη και έφαγε πέντε πιάτα από το αγαπημένο της φαγητό: Σπαγγέτι ντούε στατζιόνι, δυό μέτρα και δυό σταθμά, που λένε. Μετά διηγήθηκε την ιστορία της ζωής της.

Γύρισα για να σας φέρω τα καλά μαντάτα, αγαπημένοι μου χούφταλα γονείς, είπε με φανερή συγκίνηση το παιδί. Έψαξα πολύ για τσι ένοχοι των σκανδάλων, έφαγα τον κόσμο και την δωροδοκία της αρκούδας που λένε, αλλά μόνο στο τέλος κατάφερα να βρω τσι ενόχοι! Τώρα! Ακριβώς πάνω που είπε ο Παπαδήμος ότι θα κάνει εκλογές!

Τι λε ρε κορίτσι μου, θάγμασε ο πεπαλαιωμένος πατήρ. Και ποιοί είναι ο πούστηδοι κόρη μου; Πέστους όλους τους κερατάδες, που μας άρμεξαν, μας βίασαν, μας δούλεψαν, μας κορόϊδεψαν, μας ατίμασαν, μας υποβρυχίασαν, μας βατοπεδίασαν, μας ζήμενσαν, μας ξέσκισαν τέλος πάντων στο σκάνταλο οι κουφάλες! Πές μας τι κατάφερες να βρεις τώρα ακριβώς και εντελώς τυχαία μετά από σχεδόν σαράντα χρόνια έρευνας και δικαστικής ψαχούλας και μάλιστα λίγο πριν ξεσκίσει η ελληνική ψηφοφορία τα πασόκια και τα νούδια λόγω επειδής ουδείς εκσ΄ απτών δεν οδηγήθει εις Αγροτικάς Κασσάνδρας δια τας εγκληματικάς πράξεις που διέπραξαν τα ευσεβή αυτών κόμματα και ο κόσμος φωνάζει ουαί φαρισαίοι υποκριτές!

Το κορίτσι δεν κώλωσε και με μία σθεναρή κραυγή φουλ δίκιο και αλήθεια έκραξε:

Ο Άκης!

Καλά ρε συ Δικαιοσύνη, μόνο αυτός; ρώτησε δικαιολογημένα ο μπαμπάς.

-Ναι ρε μπαμπά, μόνο αυτός!

Άντε!

-Αφού σου λέω ντε!

Και;

-Τι και; Δεν εχει και.

Και οι άλλοι;

-Αθώοι!

Ο μπαμπάς άρπαξε την μπουκάλα με το ούζο και κατέβασε μιά γερή γουλιά. Το ήξερα ρε συ, ότι οι άλλοι είναι καθαροί και ότι κάνουν ότι μπορούν για να σωθεί ο Έθνος. Μπράβο βρε κόρη μου, εύγε σου, έλα κοντά μου να σε φιλήσω.

Την φίλησε και αυτή το ξεπέρασε χωρίς πρόβλημα. Αυλαία. Παλαμάκια. Φώτα.


Δίδαγμα:
Συμπέρασμα:
Κεντρική ιδέα:


ΥΓ: Τι άλλο θα κληθεί να χάψει εν όψει εκλογών ο Μέγας Μαλάκας; Άγνωστον!

Δυό φραπέδες γιά τον Περιβάλλοντος από εμένα!

Όσο ήτανε υπουργός Οικονομικών, ήτανε βασικό στέλεχος στα καθημερινά ποστ του βραχόκηπου, ο φλώρος Παπακωνσταντινοτίποτας, γνωστός ανά το πανελλήνιο και σαν "ακούδουνος" ή και "ευνούχος της τρόϊκας". Με τον υποβιβασμό του σε καθήκι περιβάλλοντος πάψαμε να ασχολούμαστε ιδιαίτερα μ΄αυτόν, μέχρι που τα γεγονότα του τεχνητού φουσκώματος του ελλείμματος τον ξαναέφεραν πάλι στο προσκήνιο.

Αθώος τελικά ο ψυχοπαθής, εξεταστική επιτροπή του πασόκ τον "ιεροεξέτασε", τι περιμένατε; Ε είπαμε, εντάξει αυτό ήτανε, αρκετά μόλυνε την επικαιρότητα με την βρωμερή παρουσία του, θα πάει να χωθεί πάλι στην τρύπα του και θα ανασάνουμε, αλλά που αυτός! Προεκλογική περίοδος βλέπετε και ο πουλημένος κόφτης της τρόϊκας γουστάρει επανεκλογή, άντε λοιπόν και αρχίζει να γυρίζει από κανάλι σε κανάλι ο κανάγιας!

Έμεινα κάνα μισάωρο και τον τήραγα σε μιά εκπομπή της αλλοίθωρης της ΕΡΤ και έβγαλα ολόφρεσκα νέα συμπεράσματα: Ο τύπος πρέπει να καπνίζει καναβούρι μαζί με νοθευμένο μπαμπακόσπορο πασπαλισμένον με απόσταγμα ναφθαλίνης ή κάτι ανάλογο, αλλιώς δεν εξηγείται η μαστούρα αυτού του είδους: Απαθής, τσιτωμένος σαν να κατάπιε λοστό, απλανές βλέμα, ανέκφραστος, αποχαυνωμένος και ξαφνικά, όταν του έδινε η ξεφτίλω τον λόγο, γύριζε ξαφνικά στα εγκόσμια, έλεγε τις μπούρδες του, και μετά πάλι πίσω στην νιρβάνα του.

Ο άνθρωπος είναι παρεξηγημένος! Ο τύπος υποφέρει! Σίγουρα δεν είναι στα καλά του, ας δείξουμε λίγο οίκτο από εδώ και μπρός και ας τον αφήσουμε στα μαύρα του τα χάλια. Πρόλαβε και μας είπε και τον καημό του μάλιστα: Δεν τολμάει να βγει για καφέ με την κυρά του! Εδώ ο κόσμος καίγεται δηλαδή, και ο άνθρωπας δεν μπορεί να βγει με την μαντάμ του γιά καφέ! Δράμα! Ο κύριος έστειλε κάτι εκατομμύρια συμπολίτες του στην φτώχεια, στην μιζέρια και στην απελπισία και τον έπιασε ψυχοπλάκωμα που δεν μπορεί να ρίξει με το έτερόν του ήμισυ μια δημόσια φραπεδιά! Άτιμε κι΄άδικε ντουνιά!

Α ρε, σιχάθηκα να ασχολούμαι με δαύτονα! Τελείωσε, δεν έχει άλλο!

Τα λεφτάκια ολωνώνε μας από τις Τράπεζες από 1η Ιουνίου

Τελείωσε, από την 1η Ιουνίου θα παίρνουμε όλοι τον μισθό μας από την τράπεζα. Υποχρεωτικά, θέλουμε δε θέλουμε!

Γιατί;

Για τ΄αντί! Νόμος του κράτους!

Νόμος του κράτους από που θα παίρνω εγώ τα λεφτά μου;

Αμέ!

Γιατί ρε συ κράτε, μαζί ιδρώσαμε να τα βγάλουμε;

Ε να βγάλουν και κάτι οι τράπεζες...

Από τα δικά μου λεφτά και με το ζόρι ρε συ φλούδα Κουτρουμάνη; Χωρίς να με ρωτήσετε αν θέλω, χωρίς να με συμπεριλάβετε και λίγο στο κέρδος; Έτσι τζάμπα, για το καλό του χρηματοκιβωτίου τους;

Ε, είθισται ανά την υφήλιον το ευγενές αυτό σπορ...

Ρε δε πα να κάνεις καμμιά τούμπα, ζευζέκι κερατά υπουργέ που θα μου πεις εμένα είθισται; Δε γουστάρω ρε να τα δανείσω με το ζόρι στην τράπεζα! Έχω αλλεργία ρε συ με τις τράπεζες! Από το τραπέζι της κουζίνας μου μέχρι την Αγία Τράπεζα ρε! Άκου εκεί είθισται να κονομάει η τράπεζα από τα δικά μου λεφτά!

Μη τσατίζεσαι φίλε εαυτέ μου άδικα και χύσεις πάλι από τα νεύρα σου τον καφέ πάνω στο πληκτρολόγιο και είναι ακριβό το ρημάδι, ανάθεμα τη φύτρα αυτουνού που σε έβαλε να πάρεις Mac! Ουφφφφφ....

Όχι ρε σεις, εγώ δουλεύω τυλιχτής σε σουβλατζήδικο και θέλω τα λεφτάκια μου και στην ώρα τους και εκεί ακριβώς που δουλεύω, δίπλα από τη θράκα! Λαδωμένα και τζατζικωμένα, εκεί τα θέλω! Ούτε λιγότερα, ούτε περισσότερα, ούτε μεθαύριο, ούτε χθες, ούτε από το παράρτημα του μπαλέτου Μπολσόϊ, ούτε από τις "Εξατμίσεις ο Φώτης", ούτε από καμμιά ρουφιάνα τράπεζα! Μόνο από τον Λίγδη το αφεντικό μου, ή άντε το πολύ από την Κατίνα την κυρά του γουστάρω εγώ. Και άμα έχει η Εθνική ζόρια και θέλει δάνειο, να έρθει ο Προβόπουλος και να μου ξηγηθεί αυτοπροβοπούλως: Κύριε τυλιχτά, το και το. Δεν μας πίπτεις δανεικόν ένα μισθούλη σας για πέντε μέρες, που θέλουμε να ποντάρουμε σε κάτι φούσκες αμερικάνικες και δε μας φτάνει το ξένο χρήμα; Και που θα σας τον επιστρέψουμε με ένα πλατύ χαμόγελο αντί τόκου 0,0001%, που είναι μικρός και σας θίξουμε;

Όχι ρε συ Προβόπουλε! Δεν έχει από μένα μία! Ούτε και αν πάρουν πασόκ και νδ από 2% και μείνουν εκτός Βουλής! Να, να μη προλάβει ο Βενιζέλος και ο Σαμαράς, αν δε πιστεύεις!

Μαγκιά της μικτής σοσιαλισμού (του κώλου) και της...τσαμπουκαλήδικης διαπραγμάτευσης των Βενιζελοσαμαράδων: Δια νόμου οι μισθοί και οι ασφαλιστικές εισφορές από τις επιχειρήσεις στις τράπεζες. Άλλο ένα...ανθρώπινο δικαίωμα των μοναδικών επιχειρήσεων που λειτουργούν εκτός καπιταλιστικού συστήματος: Των τραπεζών. Γιατί άμα είσαι "Ψητοπωλείον ο Λίγδης" και σου βάζουν οι πελάτες σου επί ένα χρόνο κάθε μήνα 60 μπιφτέκια πίτα με απόλα και βάλε και κάτι πατάτες μάστορα και μιά κοκακόλα, φέσι, σε βλέπω να τα λογαριάζεις και να σου πέφτει η πιτυρίδα από μόνη της: Δύο το μηδέν, μηδέν, δύο έξη δώδεκα, 120, βάλε και τις πατάτες 160, ξέχασες την κοκακόλα, με 200 όλα μέσα, επί 12, 2.400! Και μόνο τα μπιφτέκια! Άμα βάλεις και το καλαμάκι με τον γύρο, τόκλεισες!

Έχεις μαγαζί που δεν ρολάρει; Μία, δύο, τρεις, σε βάζει κάποτε κάτω και ξερνάς το γάλα της μάνας σου! Καπιταλισμός. Μόνο η τράπεζα δεν καταλαβαίνει από τέτοια: Τις δίνεις τα λεφτουλάκια σου και τα παίζει όλα μονοκοπανιά στο ζερό; Αν έρθει το ζερό, τα κονομάει τρελλά! Αν δεν έρθει, σε βάζουν να της δώσεις φρέσκα! Δηλαδή να θέλουν να χρεωκοπήσουν οι άνθρωποι και να παρακαλάνε στα γόνατα, άσε με ρε να χρεωκοπήσω, να δω τι γλύκα έχει! Όχι! Με τίποτα! Μιλάμε για μεταφυσικά πράγματα, γαμώ τα συστήματα!

Αρπάζομαι; Ρε άει μου σου πω, που θα μου πεις αρπάζομαι! Και πως θα μας δώσει η τράπεζα δάνειο, άμα δεν της τα ακουμπήσουμε πρώτα; Να μη σώσει, να μας δώσει! Να τα πάρουμε όλα πίσω. Δικά μας δεν είναι;



Δικός σας

Βραχόκηπος

Πήρε...Messi ο λα.ο.ς!

Ο πιο καλός μάνατζερ ταλέντων η παράγκα της ΕΡΤ!

Τους είχαμε κάθε μέρα στο κρατικό γυαλί της ΕΡΤ μαζί με το αλλοίθωρο τηλελαμόγιο του πασόκ, την καρασιδερωμένη Έλλη Στάη, τους αξιότιμους κυρίους κυρίους Καψή και Κύρτσο. Σκοινί κορδόνι δηλαδή! Κάθε μέρα, ακλόνητα στάνταρ της...πληροφόρησης! Μόνιμη πηγή ...σοφίας και αλήθειας οι άνθρωποι που διάλλεξε γιά την χειραγώγηση και παραπληροφόρηση του κοσμάκη ο πρασινάνθρωπος και αφεντικό της δικομματικής κρατική τηλεόρασης, Λάμπης Ταγματασφαλίτης.

Τον φάγαμε θέλαμε δεν θέλαμε τον Καψή στη μάπα, μέχρι που ανακάλυψε το μεγάλο του ταλέντο η συγκυβέρνηση της τρόϊκας και τον μάζεψε ο Παπατράπεζας να κάνει τον παρλαπίπα Τύπου και τον ξεφορτωθήκαμε. Τώρα ήρθε η σειρά του Κύρτσου να πάρει μεταγραφή για μεγαλύτερη ομάδα, το λέγαμε ότι τα μεγάλα ταλέντα δεν πάνε ποτέ χαμένα.

Μεταγραφή και ο Κύρτσος λοιπόν, το κώμα του Καρατζαφέρη αυτή τη φορά ο ευγενής σύλλογος που δέχτηκε στις αγκάλες του το εκθαμβωτικό αυτό αστέρι της δημοσιογραφίας, και σ΄ανώτερα! Και επειδή δεν πάει το ένα από τα δύο εκλεκτά παιδιά να γίνεται υπέυθυνος τύπου και ο άλλος σκέτο μέλος, τον προορίζει και τούτονα τον επιστήμονα για υπεύθυνο τύπου το φασισταριό!

Άντε να δούμε ποιός από τους "εκλεκτούς μόνιμους προσκεκλημένους" της ξεσκισμένης ΕΡΤ θα κάνει σε λίγο καριέρα σαν υπεύθυνος τύπου της χρυσής αυγής...

Έδειραν και έγδυσαν τον ειδικό φρουρό της ενορίας τους!

 

 

Απίστευτα γεγονότα στο Σύνταγμα μετά την κηδεία του 77χρονου αγωνιστή, Δημήτρη Χριστούλα: Ομάδα σιχτιρισμένων πολιτών την έπεσε καθέτως και οριζοντίως σε ένα παλληκάρι της ένδοξης ΕΛ.ΑΣ, ειδικό φρουρό όχι παίξε-γέλασε, και έγινε το "έλα να δεις, ομάς σιχτιρισμένων πολιτών την πέφτει σε ειδικό φρουρό", αν έχετε ακουστά.

Ήταν και ένας άλλος ειδικός φρουρός μαζί, λένε, δεν είδα, ο οποίος πρόλαβε να την κάνει και βγήκε από την περιπέτεια ζώον και αβλαβής. Ο έτερος όμως, έφαγε κάτι ψιλές της άρκτου και πήγε σπίτι του σχεδόν ξεβράκωτος και με ανοιγμένες τις μύτες, να το αίμα!

Σύμφωνα με δηλώσεις αυτόπτων αλλά ταυτόχρονα και αγνώστων δραστών, αφαιρέθει προληπτικώς από το θύμα το υπηρεσιακό του μπουφάν, το αλεξίσφαιρό του γιλέκο (το αλεξίσφαιρό σου γελεκάκι δεν φοράς, εγώ στο έχω παρμένο, που λέει και το λαϊκό τραγούδι), ζώνες, ασύρματος και το δαρτικό αντικείμενο του ανοργάνου πλέον όργανου της τάξης, το γκλόμπ του! Τα ρουχαλάκια τα κρέμασαν για στέγνωμα στο δέντρο που άφησε την ζωή που του ρήμαξαν πασόκ και νδ ο αγωνιστής Χριστούλας.

Ο ξεβράκωτος ειδικός φρουρός χρειάστηκε να μεταφερθεί στο 401 στρατιωτικό νοσοκομείο γιά επισκευή των ζημιών, αλλά για να μη πάρουν λάθος μήνυμα τα ανήλικα παιδιά που παράτησαν τα video games και διαβάζουν βραχόκηπο, τα ακόλουθα εξής:

Παιδιά εμείς δεν είμαστε της βίας! Δεν λέμε "βαράτε τα, όπου τα ξεμοναχιάσετε τα κωλόπαιδα, που άμα σε ξεμοναχιάσουν αυτά, την έβαψες!", να μας τυλίξει κάνας λεβέντης σαγγελέψ σε μια πέπσι κόλα χαρτί και να τρέχουμε και να μη φτάνουμε. Εμείς λέμε, είδες ειδικό φρουρό και μέλη των εκλεχτών ΜΑΤ στο δρόμο; Άει σύρε, φίλα τους σα νάναι παπάδες το χέρι, ζήτα και κάνα αυτόγραφο νάχεις σε ώρα ανάγκης και μη εισενέγκης ημάς εις πειρασμόν, αλλά ρύσαι ημάς από του πονηρού, αμήν*.

* Αντί αυτού θα μπορούσε να χρησιμοποιηθεί αυτό:

Ἄμωμοι ἐν ὁδῷ, ἀλληλούϊα.

Εὐλογητὸς εἶ, Κύριε, δίδαξόν με τὰ δικαιώματά σου. Ἀλληλούϊα.

Ἐπεπόθησεν ἡ ψυχή μου τοῦ ἐπιθυμῆσαι τὰ κρίματά σου ἐν παντὶ καιρῷ. Ἀλληλούϊα.

Ἐνύσταξεν ἡ ψυχὴ μου ἀπὸ ἀκηδίας, βεβαίωσόν με ἐν τοῖς λόγοις σου. Ἀλληλούϊα.

Κλῖνον τὴν καρδίαν μου εἰς τὰ μαρτύριά σου, καὶ μὴ εἰς πλεονεξίαν. Ἀλληλούϊα.

Ἀθυμία κατέσχε με ἀπὸ ἁμαρτωλῶν, τῶν ἐγκαταλιμπανόντων τὸν νόμον σου. Ἀλληλούϊα.

Μέτοχος ἐγώ εἰμι πάντων τῶν φοβουμένων σε, καὶ τῶν φυλασσόντων τὰς ἐντολάς σου.

 Ἀλληλούϊα. Δόξα Πατρὶ καὶ Υἱῷ καὶ Ἁγίῳ Πνεύματι, καὶ νῦν καὶ ἀεὶ καὶ εἷς τοὺς αἰῶνας τῶν αἰώνων. Ἀμήν. Ἀλληλούϊα.

 

Μια πικραμένη κληρονομική ιστορία από τα 3καλα (Ή από την πόλη της επιλογής σας)

Μιά φορά κι΄έναν καιρό ήτανε ένας βουλετής του πασόκ που είχε μάλιστα προλάβει να καταντήσει και υφυπουργός υγείας. Χρήστος Οικονόμου το όνομα αυτού, καλός άθρωπος.

Ο καλός αυτός άθρωπος βαρέθηκε κάποτε να τον ενοχλεί ο πρόεδρος της βουλής με την κουδούνα του, ντάγκα ντούγκα ήρεμα συνάδελφοι, ιδίως όταν τον είχε ψιλοπάρει καμμιά φορά ως υφυπουργός άθρωπος, πήρε λοιπόν την σύνταξή του και πήγε να φάει τα έτοιμα.

Πριν ακόμα εχτελέσει όλο το πολιτικό του έργο, εχτέλεσε και τα συζυγικά του καθήκοντα σαν άντρας άθρωπος, και μάλιστα με τόση επιτυχία που η γυνή του έτεκε κάποτε τέκνον άρρεν, Γιώργος το όνομα.

Ο Γιώργος μεγάλωσε γλήγορα και πλάκωσε τα βιβλία και τους έδωσε να καταλάβουν. Πήγε δημοτικό, πήγε Γυμνάσιο, πήγε Λύκειο, πήγε Πανεπιστήμιο, τον βαρέθηκαν κάποτε οι καθηγητές, δεν τον απολύουμε ρε σεις με κάνα δίπλωμα ψυχίατρου να τον ξεφορτωθούμε, πριν μας φάει από τη πολύ διάβασμα τη θέση; Του δίνουν και τον ξαποστέλνουνε.

Τι κάνει αυτός τότε; Αντί να χαρεί τη ζωή του και εις υγείαν τα κορόϊδα, ψάχνει και βρίσκει μία που ήθελε οπωσδήποτε παντρειά και την στεφανώνεται! Έτσι από απλά Γιώργος Οικονόμου, ψυχίατρος, γιός του Χρήστου Οικονόμου, πρώην βουλευτή και υφυπουργού, γίνεται και παντρεμενάκιας άθρωπος και νοικοκύρης.

Την πιάνει μιά μέρα την κυρά του και την ρωτάει: Πως την είπαμε ρε γυναίκα την μαμά σου, που ξέχασα το ονοματάκι της και είναι και πρώτη πεθερούλα; Τσατίστηκε η γυναίκα, αλλά δεν το έδειξε. Αυτές να φοβόσαστε, αυτές που δεν το δείχνουνε παιδιά! Τελικά του είπε, του κύρη και κουβαλητή της: Τη μαμά τη λένε Σούλα Μερεντίτη. Τι λε ρε, φωνάζει έχπληχτος ο ψυχιατράκιας σύζυγος Γεώργιος Οικονόμου, μη μου πεις η γνωστή βουλευτού του πασόκ; Ναι δε σου λέω, αυτή, απαντάει ψύχραιμα η κυρία Οικονόμου.

Χαρές να δείτε ο Γιώργαρος, που βρέθηκε ξαφνικά από γιός πρώην υφυπουργού του πασόκ και σύζυγος ψυχίατρος και γαμπρός νυν βουλευτίνας πάλι του πασόκ! Να την πάρω τη μαμά σου τότε, να ρωτήσω δια τα της υγείας της, λέει ο Γιώργος και βουτάει με μιά αποφασιστική ψυχιατρική κίνηση το τηλέφωνο. Γειά σας κυρία μαμά, τι κάνετε; Η Σούλα η Μερεντίτη είχε τις μαύρες της, γιατί με το κράξιμο που είχε φάει τους τελευταίους μήνες η γυναίκα κάλυπτε επικοινωνία κοράκων για δέκα χρόνια! Τι να κάνω ρε συ γαμβρέ, του λέει, βαρέθηκα το σκίσημο και δεν ξανακατεβαίνω για βουλευτής στις εκλογές. Τι λε ρε μαμά! Ε, σου λέω...

Τελικά του είπε, της είπε, τάπανε, ας μην τα ξεράσουμε όλα και μας πούνε αδιάκριτους. Πάντως ένα θα το πούμε, δεν γίνεται διαφορετικά: Σταματάει μεν το βουλευτιλίκι η κυρία Σούλα, αλλά για την θεσούλα του πασοκικού βουλευτή Τρικάλων βρέθηκε όπως φαίνεται αντικαταστάτης: Ο...γαμπρός!

Έτσι για να δείτε πως λειτουργούν τα πασόκ και οι νέες δημοκρατίες στη χώρα μας και όποιος πει κουβέντα γιά οικογενειοκρατίες και νεποτισμό είναι μπαγάσας και κακεντρεχής και σα δε ντρέπεται.

Α, ξέχασα: Καλησπέρα σας....

Πασόκ και νδ σε έναν παροξυσμό ρουσφετιού!

Ποιός είναι στην κορυφή της πυραμίδας της κονόμας, δεν το εμβαθύνουμε, το γνωρίζουν ακόμα και οι αμούστακες πέτρες. Ποιός είναι ο μεγαλύτερος κουβαρντάς με ξένα λεφτά (όχι τίποτα δικά του λεφτά, αλλά λεφτά του μαλάκα του πολίτη, να καταλαβαινόμαστε), που τα σκορπίζει δεξιά και αριστερά κατά το καυλούν, επίσης γνωστό. (Να μη λέμε πρωΐ-πρωΐ την βρωμερή λέξη "κράτος" και μας πάνε όλα ανάποδα). Ποιός είναι όμως ο συνδετικός κρίκος που φέρνει τις δύο παραπάνω...αγαπούλες στα "ψαχουλευτικά εγγύς", με ότι σεξουαλικό περαδώθε συνεπάγονται αυτά;

Η κυβέρνηση;

Ελαφρώς άκυρο, πατήσατε λίγο βαλβίδα παιδιά!

Τα λεγόμενα κόμματα εξουσίας;

Δεύτερη άκυρη, και μετρήστε καλά τα βήματα της φοράς σας παιδιά, γιατί σας βλέπω φουλ ντισκαλιφιέ και πάει τζάμπα η ντόπα.

Η αντιπολίτευση;

Ισχύει σαν πρσπάθεια η μαλακία; Όχι; Ε, κάντε τότε άλλη μία, την τελευταία σας προσπάθεια!

Βουβαμάρα, σιγή ιχθύος. Κανένας δεν κάνει κίνηση, κανένας δεν δείχνει πρόθυμος να βγάλει την φόρμα και να πάρει θέση απέναντι από τον βατήρα. Ο κόσμος αρχίζει να σφυρίζει, πηδάτε ρε, αίσχον ρε, ρε για δες κάτι άλτες που μας γκαστρώσανε χωρίς να πηδάνε, τύφλα η Μεγαλόχαρη με τον κρίνο ρε συ!

Ξαφνικά μια δειλή φωνή από τα πίσω καθίσματα:

Μήπως οι βουλευτές ρε παιδιά;

Αν δεν υπήρχαν και τα παιδιά από τα πίσω καθίσματα, θα είχαμε ξεχάσει τι πα να πει παλαμάκι πραγματικής, ειλικρινής ανακούφισης (μαϊμού παλαμάκι όμως περισσότερο και από σπασμένο μάρμαρο στο Σύνταγμα μετά από πορεία κατά των μέτρων!).

Μπράβο ρε πισινέ ήρωα, εύγε σου ρε, και κάτσε εκεί που είσαι, γιατί οι μπροστινές θέσεις είναι καπαρωμένες για τους σκράπες που είναι αεράτοι κι΄ωραίοι. Φυσικά οι βουλευτές! Μπορείς να τους βλέπεις άκακους, άχρωμους, άγευστους, ανέραστους, ανίδεους, ασπόνδυλους, ανίκανους, ακατάλληλους, ακαμάτηδες, αλλά χωρίς αυτούς, τς παιδιά! Χωρίς τα βουλευτάκια της πασόκας και της νουδούς (γιατί για αυτούς γίνεται ο λόγος) δεν κουνιέται φύλλο! "Λαέ - δεν μπορείς - χωρίς τον Βουλευτά - χωρίς αυτόν - μαφιόζικο γρανάζι δεν γυρνά", που έλεγε το αυθεντικό σύνθημα πριν το...νοθέψει με την προσθήκη εργατών και αφεντικών το ΚΚΕ.

Μάλιστα κύριοι! Τους βλέπεις νεναίκους και σηκωνωχέρηδες και λες, δεν τον φιτύνω τον πούστη, τζάμπα το σάλιο, αλλά να τους δει ο οφθαρμός σου εχτός βουλής, στα πολιτικά τους γραφεία και ειδικά σε κάνα καλό ξενοδοχείο της εκλογικής τους περιφέρειας και να μην τους γνωρίσει!

Ουρά εκεί ο ρουσφετογυρεύων αγνός πολίτης και κορμάρα ημίθεου ο αξιοθρήνητος λεχρίτης της κοινοβουλευτικής ομάδας του πασόκ ή της νουδούς! Εκεί παίζεται κυρίες και κύριοι και αγαπητά ανήλικα παιδιά (να ακούτε ρε τους γονιούς σας ρε) το κύριο έργο της γαμάτης δημοκρατίας μας και αφήστε τους αγαθούς να μιλάνε περί ισότης, αδερφότης, διακαιοσότης και ο Μίμης είναι πότης και άλλα τέτοια χλιαρά. Το έχω δει με τα ματάκια μου το εργάκι και κρίμα που δε είχα κινητό (τότε, τώρα έχω, αλλά μάπα Samsung, άνευ κάμερας) να τραβήξω ντοκυμανταίρ και να σαρώσω τα Πούλιτζερ. Δώστε βάση! Αυθεντικές εμπειρίες από τον κόσμο της αγνής ελληνικής πολιτικής σκηνής.

Κατακαλόκαιρο, χαρά Θεού! Πεντάστερο ξενοδοχείο της Κρήτης, από τα πρώτα, μόνο ο Παναθηναϊκός έχει έξη. Μη φανταστείτε τώρα, ότι τρέχει το λαμόγιο ο βράχος στα πεντάστερα και καλοπερνάει, καλεσμένος μιάς καλής μου φίλης ήμανε ρε, που χωρίς αυτήνενα θα είχε μπει μέσα το ξενοδοχείο, τέτοια βαρβάτη μανατζερίνα ήντουνε η γυναίκα. Όχι, κουνηθείτε από τη θέση σας, δεν πέθανε, αλλά δεν δουλεύει πιά εκεί, και όλως παραδόξως το ξενοδοχείο υφίσταται ακόμα!

Έλα το πρωΐ μετά τον καφέ, γιά καφέ, μου είπε. Τι να κάνω, πέρασα. Κάθομαι όξω στον κήπο, μονάχος μου μαζί με δύο άλλους δικούς μας. Ψυχή, οι ωλινκλουσίβηδες οι βραχιολάκηδες είχανε φάει αποβραδύς τους μουσακάδες μαζί με τα ταψιά και είχανε πιεί Τις κολυμπήθρες σπίρτο και ροχαλίζανε ακόμα στα κρεβάτια τους. Έρχεται η φίλη μου με τους καφέδες, τους βλέπεις αυτούς τους δύο, με ρωτάει; Εμ στραβός είμαι, απαντάω. Το και το βράχε, ο τάδες  βουλευτής της κυβέρνησης ο κύριος, ο άλλος φουσκωτογραμματέψ του. Και σπάσε πλάκα τι έχει να γίνει σε λίγο με το ευλαβές ρουσφετοθελικό κοινό του ηρωϊκού νομού Λασιθίου και περιχώρων.

Έχετε δει το "μετέωρο βήμα του πελαργού"; Ξεχάστε το! Το εργάκι εδώ τάσπαγε για καλά! Άμα ζούσε ο μεγάλος Αγγελόπουλος και τόβλεπε, θα έκανε ένα φιλμ σαφώς ανώτερο, ίσως με τίτλο "το τετελεσμένο βήμα του πελαργού"! Περιγραφή:

Ο φουσκωτογραμματέψ βγάζει μπλοκάκι και διαβάζει: Σούξου μούξου κτλ. Πατήρ (βασανισμένος ή όχι, δεν γνωρίζουμε) μετά κόρης κάνουν την εμφάνισή τους στον κήπον και σέρνονται με ευλάβεια μέχρι το βουλευτικό τραπέζι. Συστάσεις: Απεδώ το πολιτικόν δέος του νομού, απεκεί βασανισμένος ή μη πατήρ μετά θήλεου τέκνου. Τι κάνετε; Καλά εσείς; Δόξα τω Θεώ, καθήστε. Τι θα πάρετε; Καφέ; Τσακίζεται ο γραμματέψ-σωματεμποροφύλαξ να εχτελέσει την διαταγή, οι άλλοι μπαίνουν στο θέμα. Οι διάλογοι στο περίπου.

Ξέρετε κύριε ελπίς του έθνους και καμάρι του νομού, η κόρη μου απεδώ η Κούλα ψάχνει για δουλειά και εμείς πάντα σας ψηφίζαμε και θα σας ψηφίζουμε μέχρις τελικής πτώσεως, λέει ο τρυφερός και στοργικός μβαμβάς. Εύγε σας κύριε τάδε μου και να δούμε τι μπορούμε να κάνουμε για το παιδί, απαντάει ο βουλευτής. Τι προσόντα έχεις κορίτσι μου; Είμαι μονόφθαλμη κύριε βουλευτέ μου, απαντάει τραυλίζοντας άσχημα το ατάλαντο νιάτο της όμορφης, τουριστικής, παραθαλάσσιας κρητικής περιοχής. Έχασα το μάτι μου σε ένα ατύχημα στην κουζίνα πριν μερικά χρόνια. Γλύστρησες και έπεσες πάνω σε ένα όρθιο πηρούνι που είχε πέσει στο πάτωμα, κόρη μου; Όχι κύριε βουλευτά μου, ήμανε στο σαλόνι και μου λέει η μάνα μου "πήγαινε μωρή και ρίξε ένα μάτι στους μπουμπουριστούς χοχλιούς μη καούνε"...

Δεν κωλώνει ο βουλευτής, ωραία παιδί μου, να σε βάλουμε στην υπηρεσία τάδε να κάνεις κουμάντο. Κουμάντο η κόρη μου με ένα μάτι, ρωτάει έχπληχτος ο στοργικός αλλά ελαφρώς άπιστος Θωμάς πατήρ. Αμέ, αφού οι άλλοι είναι τυφλοί, απαντάει με ετοιμότητα ο άνθρωπος της πολιτικής και της μίζας. Πόση ώρα; Το πολύ τρία λεπτά. Μετά χαίρετε, χαίρετε, ο επόμενος παρακαλώ! Πέντε, δέκα, είκοσι, αμέτρητοι! Απορώ γιατί δεν βάλανε ιμάντα...

Ούτε στα υπόγεια, ούτε στα κρυφά, ούτε στα παράνομα: Δημόσια, περήφανα κι΄ωραία! Ελάτε παιδιά, μοιράζουμε Ελλάδα, έχει και για σένα μια φέτα!

Ο κάθε άχρηστος, ανίκανος, ανέραστος έκανε την προσωπική του υπέρβαση σκαρφαλωμένος πάνω στην γαμημένη κομματική του ταυτότητα ή σ΄αυτήν κάποιου στενού του συγγενή. Έτσι φτάσαμε εδώ που είμαστε, δεν έγινε τυχαία η Σκάρτη Δημοκρατία των Σκάρτων που έχουμε και χαιρόμαστε σήμερα.

Και σήμερα;

Τι γίνεται σήμερα από ρουσφετικής άποψης στην καραχρεωκοπημένη και λεηλατημένη χώρα; Ότι γινότανε πάντα φίλοι μου! Κεκτημένη ταχύτητα, κεκτημένη διαφθορά! 60 "τροπολογίες" την μέρα καλούνται να τσουλήσουνε οι ένδοξοι της κυβενητικής πλεοψηφίας, υπερκόπωση από τις υπογραφές θα πάθουνε οι άνθρωποι. Διαβάζουμε στο Πρώτο Θέμα μεταξύ άλλων:

"...Σε ένα απέραντο  γραφείο «ρουσφετιών» έχει μετατραπεί τα τελευταία  24ωρα η Βουλή, λόγω της άτυπης προεκλογικής περιόδου που διανύουμε , καθώς μια σειρά τροπολογιών και αλλαγών μπαίνουν από τα ορθάνοιχτα παράθυρα και γίνονται κατευθείαν νόμος του κράτους, παρά το ότι πρωθυπουργός Λουκάς Παπαδήμος έχει ζητήσει πλήρη ενημέρωση!

Ειδικότερα, η νομοθετική διαδικασία που ακολουθείται τις τελευταίες ημέρες της Βουλής – πριν δηλαδή την διάλυσή της για εκλογές – παραπέμπουν σε εικόνες υπαίθριας λαϊκής αγοράς καθώς όποιος θέλει προτείνει ότι θέλει για να γίνει νόμος του κράτους!  Είναι ενδεικτικό ότι υπουργοί και βουλευτές καταφθάνουν καθημερινά με δεκάδες τροπολογίες οι οποίες περιγράφουν μια σειρά από «ρουσφέτια», «τακτοποιήσεις» και «υποχρεώσεις» των ψηφοφόρων τους. Συγκεκριμένα, μεταξύ των «νομοθετικών διευθετήσεων» που προτείνονται, περιλαμβάνονται εξυπηρετήσεις σε κατασκευαστικές εταιρίες, καζίνο, τουριστικές επιχειρήσεις αλλά και διευκολύνσεις με καθαρά τοπικό ενδιαφέρον.

 Επιπροσθέτως, στους διαδρόμους της Βουλής παρελαύνουν, περιφερειάρχες, δήμαρχοι, πρώην βουλευτές και κάθε λογής «παράγοντες» του δημόσιου βίου προκειμένου να «διαπραγματευτούν» με τους βουλευτές με το επιχείρημα «μου περνάς το ρουσφέτι και σε στηρίζω στις εκλογές». 

Υπό αυτά τα δεδομένα, μόνο την περασμένη εβδομάδα κατατέθηκαν συνολικά περισσότερες από 85 τροπολογίες στα τέσσερα νομοσχέδια τα οποία θα ψηφιστούν πριν την διάλυση της Βουλής και επιπλέον 27 στο ν/σ του υπουργείου Περιβάλλοντος για τον νέο Οικοδομικό Κανονισμό που ψηφίστηκε την περασμένη Πέμπτη. Συνολικά δηλαδή 112 τροπολογίες μέσα σε μια εβδομάδα, νούμερο πρωτοφανές για τα κοινοβουλευτικά χρονικά σύμφωνα με τους έμπειρους υπαλλήλους του νομοθετικού τμήματος της Βουλής! 

Πέραν τούτου όμως, αξίζει να σημειωθεί ότι οι βουλευτές μέσα σε διάστημα περίπου δέκα ημερών καλούνται να ψηφίσουν για νομοσχέδια τα οποία συγκεντρωτικά περιλαμβάνουν 1.818 σελίδες και 614 άρθρα..."

Κακοποιοί, νόμιμοι κακοποιοί οι πολιτευόμενοι με πασόκ και νδ φίλοι μου, αλλά με τέτοια νομοθεσία περί ευθύνης και ασυλίας θα έβγαινε Μητέρα Τερέζα και ο δράκος του Σέϊχ Σου!

Και καλά τα εμπλεκόμενα τσογλάνια, η μισή Ελλάδα, την δουλειά τους κάνουνε. Εμείς οι υπόλοιποι, οι εκτός, οι ριγμένοι, οι μαλάκες, η άλλη μισή Ελλάδα, εμείς ΤΙ κάνουμε;