Σεισμόσημο: Επιτέλους...ασφάλεια

Ανησυχούσα και δεν μπορούσα να κοιμηθώ:

Ντάξει, φτώμα στην κούραση είμαι, να κοιμηθώ, αλλά θα ξυπνήσω σίγουρα; Ή θα με βρει στον ύπνο μου κάνας σεισμός και θα με βγάζουνε μετά τρεις μέρες τα σκυλιά των σωστικών συνεργείων δαγκωτό; Καλά και αν δεν γίνει σεισμός, άμα χτυπήσει κάνα τσουνάμι στην αχτή Τζελέπη, πόσο σίγουρος είμαι στην Φλοίας Αμαρουσίου; Ή άμα πάρει φωτιά η Πεντέλη και αυτή κατέβει μετά Μελίσια και μετά στρίψει Σισμανόγλειο μεριά και πάει φουλαριστή για Σωρό, ποιός μου λέει εμένα ότι δεν καίγομαι, ακόμα και αν τραβήξω από το πέντε;

Έχω αγωνίες ρε παιδιά, τι να κάνω; Όλοι τις έχουμε, εμείς οι ιδιοκτήτες. Το σπιτάκι μας, το εξωχικό μας, το αυθαιρετάκι μας, τη παράγκα μας, όλοι έχουμε κάτι να χάσουμε, αν την πιάσει την ρουφιάνα φύση η κακία της και αρχίσει τα δικά της. Πάνω σε τούτη την ανησυχία, δηλαδή στον αγνό λαϊκό πόνο, στηρίχθηκε η πρωτοβουλία της εγχώριας και ευρωπαϊκής Τρόϊκας γιά καθιέρωση ΣΕΙΣΜΟΠΛΗΜΜΥΡΟΠΥΡΚΑΓΙΟΣΗΜΟΥ που θα ξαναφέρει τα πράγματα στη θέση τους και την ακίνητη περιουσία μας κάτω από μιά τεράστια ομπρέλα προστασίας και ασφάλειας.

Τι άλλο θα βρούνε, για να μας φτάσουν στο σημείο να βγούμε αφηνιασμένοι στους δρόμους και να ζητάμε να τους πιούμε το αίμα; Φοβάμαι ότι τίποτα δεν είναι αρκετό για να ξυπνήσει αυτόν τον λαό. Φοβάμαι ότι το γνωρίζουν αυτό οι τροϊκανοί και δεν πρόκειται να σταματήσουν με τίποτα. Μόνο όταν δεν υπάρχει τίποτα άλλο να πάρουν, όταν ξεζουμίσει εντελώς η κοινωνία, όταν γίνει Κρανίου Τόπος και έρημος η χώρα θα πάρουν τις βαλίτσες τους, να πάνε αλλού γιά φρέσκα.

Και όσον αφορά το αίμα....

Τι λέτε γιά αυτές τις μικρές τρυπούλες στον λαιμό σας;




ΥΓ: Η εσωτερική Τρόϊκα συνεχίζει να υφίσταται με την περιστασιακή συνδρομή της ΔΗΜΑΡ

Πρόεδρος του ΤΑΙΠΕΔ Στέλιος Σταυρίδης. Ήταν καλός, αλλά τον έφαγαν οι πτήσεις

Το παν είναι, να έχεις ήθος. Ναι, γιατί τα χρήματα έρχονται και πάνε, ενώ το ήθος μένει. Δηλαδή μπορείς να δεις έναν να τα φυσάει τα ΄μμύρια και την επόμενη μέρα, να ψάχνει να βρει χαρτοκιβώτιο προς διανυκτέρευση. Τέτοια παροδικότητα το πονηρόν ρευστό. Το ήθος όμως, όπως είπαμε, άμα έρθει, μένει, και δεν το ξεκολλάς ούτε με ματσακόνι.

Το ήθος και το παραδάκι χαρακτηρίζονται από περίεργες, παράλληλες διαδρομές. Ο παράς, φερ΄ειπείν, αρέσκεται σε γαμάτες, υψομετρικές πορείες, το οποίον σημαίνει, όσο υψηλότερη κοινωνική τάξη, τόσο αφθονότερος. Κάπως έτσι συμπεριφέρεται και το ήθος: όσο πιό ψηλά είσαι, τόσο περισσότερο ήθος σε διακρίνει. Να το κάνω λιανά γιά τους λιγοστούς αναγνώστες που επιμένουν -μετά από τόση βραχοκηπική επιμόρφωση- να παραμένουν κουμπούρια.

Όπου φτώχεια και γκρίνια, λέει ο λαός, που συνηθίζει το "μπλαμπλά", αφού το ξεσκισμένο το "πράττειν" είναι σαφώς δυκολότερο. Δίκιο έχει ο λαός, αλλά είναι εντελώς ντουβάρι και δεν θέλει να το πάρει χαμπάρι. Σύμφωνα με τον νόμο των πιθανοτήτων λοιπόν περίπου τα 155,22% των πλουσίων απαντούνται σε ψηλότερα κοινωνικά στρώματα, δηλαδή κάτι χιλιάδες λεύγες μακριά από την φτώχεια και γκρίνια των λαϊκών μαζών. Άρα; Τι άρα; Άμα το φυσάς, ούτε γκρινιάζεις, ούτε ζηλεύεις, ούτε κλέβεις. Αφού έχεις, γιατί να κλέψεις. Και εφ΄όσον έχεις, είσαι και αλτρουιστής: Μοιράζεις, στηρίζεις, βοηθάς. Ξέρετε γιατί το Ζάππειο δεν λέγεται Πάλλειο; Γιατί για να λεγόταν το μέγαρο Πάλλειο, θα έπρεπε να το είχα χρηματοδοτήσει εγώ ωρέ παληκάρια. Και δε λέω, πάντα ονειρευόμουνα να είχα, ας πούμε έναν μικρομεσαίο σταύλο δικό μου γεμάτο κατοστάρικα (έχω και κάτι βουκολικά απωθημένα όπως βλέπετε) και να γίνω εθνικός ευεργέτης, αλλά κάτι πήγαινε στραβά και όταν...ξύπναγα ήμανε πάντα απένταρος, οπότε μου έσπαγε αμέσως ο εθνικοευεργετικός τσαμπουκάς. Δίδαγμα; Άμα δεν έχεις μία, δεν σου κάθεται η εθνικοευεργεσία με τίποτα.

Που είχαμε μείνει; Α, μάλιστα, στην κοινωνική τάξη που το φυσάει. Είπαμε, έχεις παρά, δεν έχεις γκρίνια και κατ΄επέκταση έχεις ήθος. Το χρήμα σου εξασφαλίζει και μιά κάποια μόρφωση φυσικά, εξευγενίζεσαι, γίνεσαι καλύτερος και ανώτερος άνθρωπος. Τα γνωστά δηλαδή. Τι ήθος να έχει τώρα το φτωχαδάκι που ψωμολυσσάει και δεν έχει που την κεφαλήν κλίνει; Αφού είναι αναγκασμένο να κλέψει, να εξαπατήσει, να σκοτώσει, να ατιμάσει, να πει ψέμματα, να μη πληρώσει ΦΠΑ, να φοροδιαφύγει και άλλα πολλά για να επιζήσει, που χώρος γιά ήθος; Λογικά πράγματα. Πάμε να βγάλουμε κεντρική ιδέα τώρα και να μπούμε επιτέλους στο ζουμί: Είσαι στα πάνω διαζώματα της κοινωνικής πυραμίδας, είσαι ΚΑΙ πλούσιος ΚΑΙ ηθικός. Και γαμώ τα συμπεράσματα...

Ανοίξτε τις καρδιές σας στην αλήθεια και ετοιμαστείτε για μία σύντομη κρουαζιέρα στα (θολά) νερά της μνημονιακής Ελλάδας. Α, για καλό και για κακό ανάψτε και κάνα κεράκι, αν διαβάζετε από την Σαντορίνη...

Ελλάδα, καλοκαίρι 2013. Ένα δροσερό αεράκι έρχεται κατά τις 23.35 να τρομάξει λίγο το θερμόμετρο και πράγματι τα χρειάζεται ο υδράργυρος και αρχίζει να πέφτει. Χέστης και ο υδράργυρος τελικά. Θα έλεγα, αν είχα τις μαύρες μου με την απραξία μας, ότι μου θυμίζει την κοινωνία μας ο υδράργυρος, αλλά έχω σήμερα τις άσπρες μου και δεν το λέω. Λίγο πριν τα μεσάνυχτα λοιπόν και ένας απόλυτα ηθικός συμπολίτης μας βασανίζεται από την έγνοια και δεν μπορεί να κοιμηθεί. Όχι, δεν είχε οικονομικά προβλήματα ο άνθρωπος, μιά χαρά βολεμένος και τακτοποιημένος ήτανε. Και όχι μόνο: Και θεσάρα είχε, και επιχείρηση "ουάου μαν" είχε, και στα πράγματα ήταν, και πρώτο ξαδερφάκι με την εξουσία ήταν, και τα πάντα. Αλλού πόναγε. Ακούστε πονεμένη ιστορία και ετοιμάστε πεντέξη πακετάκια Zewa softis για καλό και για κακό.

Ο ηθικός -όσο και χλιδάτος- φίλος μας είχε έρθει Αθήνα για κάτι δουλειές "του" και αφού τις έφερε αισίως σε πέρας, είπε ο άνθρωπος να γυρίσει στις...διακοπές του. Μπράβο του και μακάρι όλοι μας να γυρίζαμε στις διακοπές μας μας στην επαρχία και στα νησιά, αντί να τραβιώμαστε με τις γυναίκες μας στον αθηναϊκό καύσωνα ή με πρωτευουσιάνες γκόμενες όπως οι ανήθικοι φτωχοί.

Να πούμε ότι η δουλειά του πετυχημένου ηθικού συμπατριώτη μας δεν ήταν και 100% ιδιωτική: Κάπου χωρούσε μέσα και Δημόσιο, και κοινωνία, και όλα τ΄άλλα, τα οποία θα ανέφερα με αλφαβητική σειρά, αν το μήκος του ποστ δεν έφτανε για να βγάλω το μεροκάματο, δηλαδή αν ο βραχόκηπος μου εξασφάλιζε ένα εισόδημα της τάξης των....ας πούμε από ένα λεπτό και πάνω. Τι έκανε ο άνθρωπος στην Αθήνα; Τι να κάνει; Έσωσε την χώρα! Όχι εντελώς μόνος του, βοήθησε μαζί με άλλους να σωθεί η χώρα. Τι έκανε; Να σας πω. Είχε το Ελληνικό Δημόσιο μιά ανοιχτή πληγή, η οποία έπρεπε πάση θυσία να κλείσει. Αυτή η ανοιχτή πληγή απέφερε στο ηρωικό πλήν άτυχο ελληνικό κράτος κάτι κωλοέσοδα της τάξης των κάμποσων εκατοντάδων εκατομμυρίων τον χρόνο, κερδοφόρα επειχείρηση δηλαδή, και γαμώ τις πληγές. ΟΠΑΠ το ονοματάκι της πληγής, και μόνο που προφέρεις την λέξη, γεμίζει ο στόμας σου τάλληρα! Έβλεπε η συγκυβέρνηση και η Τρόϊκα να στάζει ο ΟΠΑΠ χρήμα και να...κινδυνεύει η χώρα να πνιγεί στο ευρώ και βάζουν σε εφαρμογή τον πιό σύγχρονο και επαναστατικό σωστικό μηχανισμό που γνώρισε η ανθρωπότητα από την εποχή της Κιβωτού του Νώε μέχρι σήμερα: Το ΤΑΙΠΕΔ. Το Ταμείο Αποκρατικοποιήσεων της Ιδιωτικής Περιουσίας του Δημοσίου.

ΤΑΙΠΕΔ, όπως λέμε "πάρε κόσμε". Η λογική που οδήγησε στην σωτήρια δημιουργία του Ταμείου είναι και γαμώ τις λογικές: Έχεις περιουσία κύριε Κράτος; Σκότωσέ την όσο-όσο σε ιδιώτες για να μην έχεις. Και ότι πάρεις, τσιφ στις τσέπες των Δανειστών. Και αν δεν το κάνεις, δεν σου δίνουμε μία, γιά να το δώσεις στις τράπεζές μας, στις οποίες χρωστάς. Ωραία και τσίφτικα πράγματα. Τώρα γιατί να πρέπει να πουλήσεις τον γάϊδαρο (ΟΠΑΠ) που σου κάνει αντί για καβαλίνες, χρυσές λίρες, άλλη...ρυμοτομία. Άλλη ρυμοτομία και το...σχέδιο πόλης προβλέπει εντελώς διαφορετικά: Όλα ιδιωτικά και ο λαός τον πούλο. Μιλάμε για καταντίπ επιστημονικά πράγματα.

Αφού πιάσανε και φτιάξανε τέλος πάντων το ΤΑΙΠΕΔ, είπανε να βάλουνε και έναν πετυχημένο και ηθικό τυπά στην διεύθυνσή του, να κάνει την δουλειά, να δίνει και το καλό παράδειγμα στην νεολαία, τι καριέρα μπορεί να κάνει κάποιος όταν είναι στα πράγματα και τα έχει καλά με εξουσία και μεσουσία και δεν διστάζει να ξεσκίζει τον λαουτζίκο στη συνουσία. Ε, βάλανε ένα δικό τους παιδί, τον Στέλιο τον Σταυρίδη, τι να βάζανε, ξένο; Ούτε έμπλαστρο δεν βάζει αν είναι ξένο ο δικομματισμός εν Ελλάδι, ξεχάστε το. Βάλανε τον δικό τους, τον Στελάρα, και γαμώ τα παιδιά: Πλούσιος, άρα και ηθικός, πετυχημένος επιχειρηματίας και νεοφιλελές μέχρι κοκκάλου. Αλλά πάνω απ΄όλα ηθικός! Αυτό μη το ξεχνάμε. Να σας δώσω λίγο να δοκιμάσετε.



Ο άνθρωπος από τη φύση του, βολεύεται, ωραιοποιεί καταστάσεις και αποφεύγει να δει κατάματα την πραγματικότητα, ιδίως όταν αυτή είναι άθλια. Έτσι, καταντήσαμε κοινωνία εγκληματικής ανοχής. Καλλιεργήσαμε την συντεχνιακή αντίληψη και φτάσαμε ο ένας να ζει σε βάρος των άλλων. Ξεχνάμε συχνά παραδοσιακές αξίες και αρχές και κοιτάμε μόνο το προσωπικό μας συμφέρον, ακόμα κι αν αυτό είναι προκλητικά σε βάρος του κοινωνικού συνόλου. Όλοι πρέπει να συμβάλλουμε στο γκρέμισμα αυτού του αυτοκαταστροφικού φρενοκομείου και να κτίσουμε δημιουργικά το μέλλον μας και των παιδιών μας. Οι Έλληνες μπορούμε να μεγαλουργήσουμε και το έχουμε κατ' επανάληψη αποδείξει. Αλλάζοντας νοοτροπία και πρακτικές, με σκληρή δουλειά, υπομονή, επιμονή και υψηλούς στόχους, το μέλλον μας ανήκει. Ο κομματισμός, η συντεχνιακή αντίληψη, ο λαϊκισμός, η ανευθυνότητα και οι αντικοινωνικές συμπεριφορές, βουλιάζουν καθημερινά την Ελλάδα. Ας δούμε την αλήθεια και ας παλέψουμε όλοι μαζί, ώστε να άρουμε την σημερινή αθλιότητα. Με κοινωνική και όχι συντεχνιακή, αντίληψη. Με υπευθυνότητα και όχι λαϊκισμό. Ας γινόμαστε κάθε μέρα λίγο καλύτεροι και ας εργαστούμε σαν ομάδα. Στηρίζοντας και ελέγχοντας ο ένας τον άλλον. Πρέπει επιτέλους να καταλάβουμε ότι η δική μας ευημερία περνάει μέσα από την ευημερία των γύρω μας ! 

Υπογραφή, Στέλιος Σταυρίδης.



Τι κάνει με τον ΟΠΑΠ ο γίγας του ήθους (και όχι μόνο) Σταυρίδης; Παρατάει τις διακοπές του στην Κεφαλωνιά στην μοίρα τους και γυρίζει στην Αθήνα, να βάλει την υπογραφή του στην σωτηρία της χώρας μέσω του ξεπουλήματος του ΟΠΑΠ σε ιδιώτες. Μιλάμε για ΤΗΝ θυσία! Βάζει την τζίφρα του τέλος πάντων, σας δίνουμε σχεδόν τζάμπα κερδοφόρα επιχείρηση, να βγάλετε τα μάτια σας με το κέρδος, που είναι ανήθικο όταν το βγάζει η πολιτεία και απόλυτα ηθικό όταν το βγάζει μιά επιχείρα, κι εμείς σας δίνουμε αντ΄αυτού αυτά τα ολίγα ψίχουλα και χαρήκαμε πάρα πολύ, που κάναμε τέτοια γαμάτη συμφωνία με καθάρματα που για το τομάρι τους συμφωνούν και στην πώληση της ίδιας τους της μάνας. Όμορφα πράγματα.

Που κολλάει τώρα το ήθος; Στον Μελισσανίδη! Ποιός είναι αυτός; Μα ένας εκ των αγοραστών του ΟΠΑΠ! Αυτός που μετά τις υπογραφές είχε βουτήξει το χέρι του Σταυρίδη και το κούναγε λες και τίναζε κουβέρτα από το μπαλκόνι. Έχταχτος κύριος! Και τι εξυπηρετικός να δείτε! Έχταχτος λέμε. Τόσο έχταχτος, που όταν είδε τον κύριο Σταυρίδη να μην μπορεί να κοιμηθεί, γιατί είχε τα ξημερώματα πτήση για το νησί των διακοπών του, προσεφέρθει να τον πάει ο ίδιος με το ιδιωτικό του τζετ, που θα κατευθυνόταν μετά για Γαλλία. Μιλάμε γιά τρομερό παιδί αυτός ο Μελισσανίδης.

Ο Σταυρίδης τώρα είπαμε, η επιτομή του ήθους. Αν δεν ήταν ηθικός, αυτόν θα βάζανε για πρόεδρο του ΤΑΙΠΕΔ νομίζετε; Εμ! Ε τι να κάνει, δέχτηκε. Ε, και πήγε. Και καλά πέρασε. Και ούτε γάτα, ούτε ζημιά. Ή σχεδόν ούτε γάτα ούτε ζημιά. Γιατί οι εποχές αλλάξανε και ο προσκυνημένος κοσμάκης αγρίεψε επικίνδυνα. Άρτον ή/και θεάματα σκούζει καθημερινά και δεν ξέρεις πότε θα εκκραγεί, να τα κάνει όλα γης μαδιάμ. Άρτο δεν έχει, πάνε αυτά, άρα απομένει μόνο θέαμα. Αυτό που δείνει κάθε μέρα το MEGA, οι άλλοι οχετοί και οι φυλλάδες του πρασινογαλάζιου αίσχους: Φάτε μάτια ψάρια! Σκίστε τους φοροδιαφυγάδες! Θάνατος ή Μέρκελ! Χρεωκοπία ή να μας γδάρουν ζωντανούς. Τέτοια...

Και;

Ε, πριν καθήσει καμμιά στραβή και τα πάρουν οι ΜΑΛΑΚΕΣ στο κρανίο και χρειαστούμε τίποτα ελικόπτερα, λένε, ας τον...ξεηθικοποιήσουμε τον ηθικό κύριο Σταυρίδη από την ηγεσία του ΤΑΙΠΕΔ, να φάνε τα γκαβά του μαλάκα του λαού ψάρια, και βάζουμε άλλον...ηθικό στο πόστο.

Μιλάμε για ΤΗΝ συνταγή! 'Επιασε με τον Άκη, έπιασε με τον Παπακωνσταντινοτίποτα, αυτόν τον θλιβερό ευνούχο της Τρόϊκας, θα πιάσει και με κάθε άλλο πιόνι του συστήματος, το μοναστήρι ναν΄καλά.

Όμορφα πράγματα όντως. Και ο μόνος που έχει την δύναμη να κινήσει τα γρανάζια, κάθεται στις παραλίες και κλαίει την μοίρα του...

Μάλλον έχει δίκιο ο...ηθικός με εκείνο το...

...καταντήσαμε κοινωνία εγκληματικής ανοχής.


Καλησπέρα σας