Δεν θα θίξουμε, απλά θα βήξουμε

Τεύχος Πρώτο

Νταντά, Νταλί, Νταλίκα






Τζούμπας, μεγάλε. Σκύψε! Γουστάρω υπόκλιση σήμερα που της βγάζω τα αιμόφυρτα σεντόνια στο μπαλκόνι, της στήλης, και όποιος δε θέλει, δένει κορδόνια του. Το σκύψιμο όμως κάτω από την χρέωση και υπό του χρεωτικού, πρεμουιέρα μου σήμερα!

Μια χαρά σκατά σας βρίσκω λοιπόν, νάστε καλά. Μη νομίσετε τώρα ότι εγώ τσουλάω καλύτερα: Τα νεύρα μου , τα χάπια μου κι΄ένα ταξί να φύγω, είμαι. Ακούστε. Κάθομαι όρθιος όξω από το περίπτερο με το μανταλάκι στο χέρι, να δω ποιός έβαλε το τρίτο γκολ χτες βράδυ, και κάνει ξαφνικά μπραφ ο Μίμης. Τι ποιός Μίμης; Ο Μίμης ντε! "Τι κα ρε Τζούμπα με το μανταλά στο χε;" μου φωνάζει παλαβωμένος. Τι να κα ρε Μί, δε βλέ; Ξεμανταλακώνω τον Φίλαθλο να πάρει αγέρα το απομέσα. Τι έπαθες ρε; "Άσε", μου λέει, "έφυγε νταλίκα, τίγκα καπότα για Όλυμπο!"

Ντάξει ρε Μίμαρε, του λέω, και γιατί γαμιέται ο Δίας τώρα που μορφώνομαι εγώ στο αθλητικό; Δε μπορούσε αργότερα; Τα πήρε ο Μίμης! "Ρε συ Τζούμπα, ήρθανε δυο μπασκιναραίοι και παράγγειλαν μία που είναι ο διοχτήτης του οχήματος Παρτούζας Χρήσεως νούμερο τάδε."

Γαμώ τα βυζιά της πεταλούδας, μας την έκανε τελικά ο Μπαρμπαλήθειας, ο Γιωργάκης, ο πηδήκουλας της κοινωνίας! Λέγανε μεν τα παιδιά του συμβόλαιου με το λαό, θα σας κάνουμε, θα σας ράνουμε, μπεκάτε μέσα στο βυτίο και οδηγάτε μαλάκες, αλλά λέγαμε όλοι, ε δηθενιές της θασόκας είναι, φοβερίζουν αλλά δεν κοτάνε.

Γαμώ τον σοσιαλσεισμό και τον τιραμισουρεαλισμό! Ο Μίμης ήταν απ΄την αρχή τσιαμτσίκας: Θα μας τα πάρουνε τα μάξια οι καλπουζάνοι, θα χάσουμε τις άδειες μας και τις γεμάτες μας, θα το τραμπουκαλήσουνε το πάγγελμα, να κάνουμε ράϊ.

Καλός συνάδερφος ο Μίμης, αλλά χεσμεντέν ολκής, σκεφτόμουνα. Τώρα τι κάνουμε; Διάλογο έταζε ο Ρέππας, θα τα βρούμε, έταζε ο Ρέππας, σταματάτε τώρα που βρωμάει ο τόπος τουρίστα να βγάλουμε χαρτί και τα κανονίζουμε το Σεπτέμβρη, έλεγε ο Ρέππας. Και το χάψαμε ρε σεις ολόκληρη βυτιοφόρα Νταλικερία!

Και δεν βρέθηκε ούτε ένας να του χώσει του υπουργού ένα "σπινιάρει η γάτα το γιαούρτι ρε Ρέππα; Για τόσο μασίφ μαλάκες μας περνάς ρε Ρέππας;"

Όχι, δεν βρέθηκε ρε σεις! Ο Τζούμπας κάτι υποψυλλιάστηκε, αλλά χαμηλό βαρομετρικό. Όχι επειδής είχε τίποτα προηγουμενικά με τον κοπριά τον υπουργό, για μπουγατσόφλωρο τον έκοβε. Απλά έλεγε, υπουργός που κρατάει λόγο είναι μεν μια παλιά αρματωλή ιστορία, αλλά όλο και κάτι πρέπει να κρατήξει η ηλιοπρασινάδα για να δικαιολογήσει τη ζάλη των τάξεων.

Ντελαπάραμε όλοι εχτός, φίλοι μου! Και οι πιστέψαντες, και οι τς πιστέψαντες και η δαντέλλα της Αφρόδως! Το λάθος μας ήντουνε που πήγαμε να παίξουμε με την κυβέρνηση τέννις! Γίνεται ρε να τους κοντράρεις στο μπλαμπλά τους μάστορες που κάνουν σούζες με το θα; Αγάντα από πλώρη βαποριού κι΄από γαϊδάρου κώλο που λένε.

Ξέρεις να κάνεις κατηχητικό στην γκοντώστρα; Όχι; Ε τότες πλάκωσέ την στο εμβόλιο να δει τον Λουμίδη πράσινο! Και ποιό εμβόλιο κατέχει ο τιμονιέρης του Δημοτικού; Την κάργα Απεργία μάγκες, μέχρι να γαμηθεί η πιπεριά! Άστους να σε χώσουν μέσα, πόσους θα χώσουν; Βγες και στην πιάτσα με το χωνί "πάμε όλοι οι οδηγοί, τραίνα, μπούσια και ταξί" να βγάζουν οι Ρέππηδες καυλόσπυρα με μουστάρδα Ντιζόν !

Ρίχνεις από μια ζαριά καλή, μέχρι κυβέρνηση! Αλλά μάγκες μου σ΄αυτήνανε τη χώρα της βλακανικής θα βρεις μόνο δυο ομάδες. Η μία δεν έχει εμπιστοσύνη στον κώλο της και κάθεται και τρέμει, η άλλη είναι ικανή άμα της αλευρώσουν κρεμμύδι και της το δώσουν για λουκούμι να το φάει!

Τι λέει ο Τζούμπας;

Τράβα τώρα σκλάβε κουπί στην γαλέρα!


Γράψτε κάσα, μάγκες!



Τεύχος δεύτερο 

Λοβέρδος; Νταξναούμ!





Μέρα μάγκες!

Τζούμπας της Τρίτης σήμερα και θέμα επίκαιρο και διαφέρον. Θέμα Λοβέρδος.


Παιδί κουφέτο ο Λοβέρδαρος, πολύ τόνε πάω ρε σεις! Μπορεί νάναι ζήτουλας, φέρε και φέρε, δώσε και δώσε, μπορεί νάχει κοφτικά αισθήματα, κόψε εδώ και κόψε εκεί και κόφτα όλα, μπορεί νάναι γαυροτσολιάς λυμπιακάκιας (Ομπράντοβιτς, ρε πελάτες, πόρομ πορόμ πομπέρομ, ρε) αλλά είναι και ξήγας κύριοι: "Χρήμα; δεν υπάρχει μία. Ούτε σάλιο!"

Έτσι, ντάκος κουβέντα! Θα πείτε τώρα, σιγά ρε Τζούμπα, ο τύπος είναι συνέχεια στο "έλα μάνα να με δεις, τώρα πού ΄μαι λοκατζής". Πολύ φιγούρα ρε Τζούμπα!

Ντάξει, τεντώνεται ο μικρός λιγάκι στο κόρδωμα, αλλά θα στρώσει ρε. Νέο παιδί ρε! Δεν είναι όμως σαν τους άλλους τους Ελέουρες και τους Γιώτα Φεύγες στα κεραμιδαριά της νδ και του πασόκ, με καταγωγή, όλοι τους και απαξαπαξάπαντες, από την Φυλή των Μασάει.

Σιγά Τζούμπα, ανεβαίνει πίεση και συμπίεση και σφίξημο Τζούμπα.

Τι σιγά ρε; Από τότε που φτιάξανε τη Βουλή για να μη πάει χαμένο το Μνημείο του Αγνώστου Στρατιώτη για νάρχονται να τραβάνε οι γιαπωνέζοι τα λυσσακά τους με τις κάμερες, όλη η ντροπάντζα και η ρεντικολέντζα του τόπου στο υπουργικό έδρανο σκαρφαλωμένη ρε σεις! Όλοι τους ένας ένας: Ο ένας ελληνοαμερικλάνος, αθώα καραφλοπεριστερά, μας κάνει την παρθένα "εγώ περί μασητού και περί που πήγαν αυτά που υπήρχαν και τώρα δεν υπάρχουν; Ποτές!"

Σε ποιόνανε τα λες ρε λαμόγελο; Στον Τζούμπα που διαβάζει βουλωμένο γράμμα; Ίσα ρε! Πρέπει νάσαι μεγάλη λέρα, για να κυβερνάς γαλέρα, μεγάλε! Όχι σε μένα αυτά!

Ο άλλος, ίσαμε με ένα βουβάλι, τι ένα, δυό βουβάλια, ο ανθηρόστομος ντε, ο πισωβρόντης ντε, να μη λέμε τώρα και ονόματα! Πολύ βαρύνουσσα προσωπικότητα και χωρίς αυτόν τι θα τα κάναμε τόσα σουβλάκια πίτα που θα περισσεύανε.

Ή ο άλλος χοντρός, ο συνταγματάκιας δίκαιος, που κάνει τώρα των Ενόπλων Αδυναμιών, λες και έκανε στον στρατό αναξιωματικός.

Ή ο χρυσοτέτοιος που έβγαλε όλη την Αθήνα στο πρεζοδρόμιο.

Ή ο μορφωνιός, ο νταής της κονόμας, ο σφίχτερμαν της ξάφρας, ο περαιωτικός δουνουτοκουμπαράς; Ναι αυτός που έχει βουτήξει ένα μολύβι και είναι όλο στον λογαριασμό και μας γράφει κανονικά και μετά μας σφάζει με το μπαμπάκι, που να του γίνει το "πουλί" του μολύβι στο κατούρημα, και στο μαμήσι μπαμπάκι!

Ρε άει σιχτίρια όλοι σας, και σεις και οι γρύλοι σας!
Τα πήρα πάλι γαμώτο, συντριβάνι θα πάει η πίεση, αλλά πολύ μουτηδινείζει η πασόκα ρε παιδιά. Μπαμπάκι είπα, α! Ακούστε να δείτε τι γίνεται σ΄αυτό το ξεφραγκάδικο που λέγεται Ελλάδα.

Πάω τις προάλλες Σισμανόγλειο να δω ένα φουκαρά παλιόφιλο, Καραϊσκος Παντελής το όνομα, παίρνω και στον δρόμο από τον Βασιλόπουλο ένα Τζακ Ντάνιελ που το προτιμούσε, να μη πάω με αδειανά χέρια, περνάω από δυο έλεγχους τις αστυνομίας, πάω στην ρεσεψιόν και σκουντάω τον τύπο που κοιμότανε. Σε ποιό δωμάτιο είναι ο τάδε ρε φίλε; Μου λέει, αυτός ο παππούς με την κίρρωση του ήπατος, ο σαβανοκαρτέρης; Μπράβο αυτός, απαντάω. Τώωωωρα ο παππούς, κάνει με νόημα ο υπάλληλας και ξαναγέρνει.

Αυτή είναι η κουφάλα η ζωή φίλοι μου! Να ζήσουμε να τον θυμόμαστε....


Εκεί που πάω να φύγω ακούω φωνές, βρισιές, χαμός. Κοιτάω προς τα πάνω στην σκάλα και βλέπω ένα κορίτσι στα είκοσι, σαν τα κρύα τα νερά, δυό μέτρα πράμα, ανέβα να φιλήσεις-κατέβα να μαμήσεις δηλαδή, αλλά καρφιτσωμένο και βιδωμένο στην μάπα μια χαρά με σιδερικό, έμο το κορίτσι, να έχει βουτήξει ένα γιατρό από το μανίκι και να τον τραβολογάει άσχημα.

Τρέχω να τους χωρίσω. Τι έγινε βρε κορίτσι μου, ρωτάω το έξαλλο έμο. Μπάρμπα, ήρθα να κάνω θεραπεία, μου λέει με λυγμούς, τι θεραπεία κορίτσι μου, ρωτάω, εμοκάθαρση θείο, απαντάει, και μου λένε δεν έχουν φίλτρα και δεν γίνεται!

Τήνε παρατάω και βουτάω τον μάστορα. Γιατρέ, του λέω, το κορίτσι έχει φάει μεγάλο πακέτο και δεν ξέρω τι θα κάνεις, τραβάς τσακ μπαμ για φίλτρο, να εξυπηρετήσεις το κοινό. Χεσμεντέν αντίδραση ο γιατρός, ξέρετε ξεμείναμε, ευχαρίστως αλλά ούτε φίλτρο Καρέλια, η κακούργα φαρμακακοποιοβιομηχανία.

Κουνιώτανε κι όλας, ιδιαίτερα από τη μέση και κάτω, "την έτριζε την όπισθεν" ο γιατρός! Είσαι σίγουρος ότι δεν έχετε ρε γιατρέ, ρωτάω. Μα φυσικά, μου λέει, αυτό λέγαμε πριν λίγο και στον υπουργό. Υπουργό; Ναι κύριε, ο υπουργός υγείας, κύριος Λοβέρδος βρίσκεται στο νοσοκομείο για έλεγχο. Δεν είδατε τι αστυνομία υπάρχει μέσα και έξω από το κτίριο;

Ελεύθερη ραδιοφωνία ο γιατρός! Ευκαιρία να δεις Λοβέρδο, Τζούμπα, λέω και σαλτάρω προς τον όργανο του κράτους που καθότανε σαν κέρβερος στο τέλος του διαδρόμου. Πίσω θείο, μου λέει μοχθηρά. Απαγορευμένη περιοχή, στρίβε!

Τούρκος ο Τζούμπας! Δεμελέτε ρε μπασκίνα, σε μένανε λες ρε ταμτάκο στρίβε; Εμένα που όταν ήμανε στα χρόνια σου εσύ ήσανε πλην σπέρμα εις την πλην τρίτη;

Ο εχθρός σήκωσε αδιάφορα τους ώμους του, "ζμπούτσαμ, μπάρμπα"!

Πω μάγκες μου! Έγινε συνωστισμός στη Σμύρνη! Θα σε, μου λέει, θα μου εκπισωκροτήσεις τα ωά του λέω, βρε έτσι, βρε αλλιώς, βρε ξου, βρε κλείσε να σε πάρω εγώ, χαμός! Γεγάμηκέ τα! Κάποια στιγμή κλάνει η νύφη να σχολάσει ο γάμος, ανοίγει η πόρτα και εμφανίζεται ο ίδιος ο Λοβέρδος με μια τυρόπιτα στο χέρι! Πωπω! Μου κοτσάρει το άλλο χέρι "Λοβέρδος, χαίρω πολύ"! Τρελλάθηκα, με στέλνετε στο ΙΚΑ υπουργέ μου, Τζούμπας, του απαντάω.

Τεράστιο ον ο υπουργός! Μέγας! Με μπάζει στο γραφείο με τσι αυλικοί, παραγγέλνει στον μπαγλαμά με τα άσπρα καφέ, και όλα αυτά με ένα στυλάκι αριστοκρατικό-βασιλικό-καθηγητικομορφωτικό. Μέγας λέμε! Μεγάλη μόρφωση! Δεν τον καταλάβαινα ρε! Με ρωτάει περί του τραβηχτικού με τον δαρτικό υπάλληλο έξω, του λέω, δεν γίνεται να κάνει οι πάσας εις ξυλοφορτωτικός όργανος ότι του κατέβει κτλ κτλ, αλλά ο υπουργός δεν καταλαβαίνει λέξη! Μάστα μάγκες, γρι! Πολίτη, εκφράσου πιο καθαρά, να σε καταλάβει ο υπουργός, λέει μια αχαμνή που καθόταν δίπλα.

Μάστα, λέω, συγνώμη κύριε Υγείας, δημοκρατία έχουμε, δεν μπορεί ο κάθε χοντρομαλάκας μπάτσος να κάνει ότι του καπνίσει!

Να βλέπατε τα μάτια του υπουργού! Σαν φανάρια νταλίκας! Ούτε τα μισά δεν κατάλαβε ο άνθρωπος. Τι να κάνω, αν δεν πας σχολείο μένεις ντουβάρι, που να σε καταλάβουν τώρα οι μορφωμένοι. Βάζω τα δυνατά μου και κάνω μια τελευταία προσπάθεια: Κύριε υπουργέ, είπα, εις την δεινήν θέσην που ευρίσκεται σήμερα η Ελλάς, δεν επιτρέπεται εις ουδέν όργανον της τάξεως να πράττει κατά το καυλούν! Πρέπει άπαντες να κάμνουν το καθήκον τους δια την σωτηρίαν της χώρας.

Πετιέται ο Λοβέρδος πάνω, με αγκαλιάζει σφιχτά, κλάααμα να δουν τα μάτια σας! Μετά καθόμαστε κάτω και τα λέμε ώρες. Μεταφράζω. Μου λέει, και φίλτρα θα φέρουμε στα νοσοκομεία, και μπαμπάκια, και ορούς, και ουκρανέζες τσιρλίντερς στο τμήμα ανιάτων, και νέα υπόθετα θα φέρουμε, υπόθετα που θα τα πηδάς αντί να σου τα χώνουν από πίσω, και απόλα, αρκεί να μη τρέχουν όλοι πίσω του, να κάνουνε "Φατούρο στον Λοβέρδο" όταν μπαίνει μέσα.

Στο τέλος έκοψα μια κάρτα απεριορίστων αιμοδοσιών, να του δείξω την υποστήριξή μου, και έφυγα αργά το νύχτα για το σπίτι.

Αν ήταν όλα αυτά έργο, θα ακούγαμε στο τέλος που πέφτουνε τα γράμματα ένα τραγουδάκι.

Εδώ σίγουρα το, πράσινο το φεγγαράκι.....


Κουνάει σεντονάκι ο Τζούμπας, παίδες.






Τεύχος τρίτο 

Ξενοφορείο η Ελλάς




Σπέρες στα αλάνια που ξεφυλλίζουν βραχόκηπο!

Μισή ώρα πριν την κάνει η μέρα, και εκεί που τα φάνια της στήλης το είχανε ρίξει στην απέλπα "μπα δεν τον βλέπω σήμερα να λιανίζει τον Τζούμπα", νάμαι ακμαίος και ετεροθαλής μέχρι παρανυχίδα!

Σήμερα τσούλησα που λέτε με το μπούσι της γραμμής, που να την πλερώνεις την βενζίνα του κερατά επίχρυση και το λάδι ασημένιο, Αχτή Τζελέπη για κάτ δλειές. Κάθομαι στη μέση του όχημα, το κάνω εξαπανέκαθεν για να κόβω όλο το γήπεδο, και τηράω κίνηση πληθυσμού στην ανεβοκατέβα.

Μεγάλο θέατρο το ελαιοφορείο! Δίπλα μου στέκεται ένας δικός μας Κακομοίρογλου, να τόνε κλαίνε οι κουτσομούρες! Μια μπόχα, σκέτος ασβός ο πούστης, θάχε να πλυθεί από τότε που τον έφτυσε ο νονός του να μην αβασκαθεί!

Δεξιά μου δίπλα στο παράθυρο στέκεται ένα νεαρό αντρόγυνο και μπροστά τους μια σαραντεπεντάρα μαμάρα, να σηκώνεται και ο διασωληνωμένος και να οπλίζει ψαροντούφεκο! Έτσι που λες μαμά, η κόρη, ναι έτσι μαμά, ο σύζυγός της, και να της ρίχνει πλαγίως και υπογείως της μαμάς κάτι τροφοδοτικές στα καπούλια, να ξεφτίζουν οι κωλότσεπες ρε σεις! Πεθεραστής από τους καλούς ο τζες!

Απέναντι καθότανε στη πλάγια εξέδρα μια αδυνατούλα, ίσαμε ένα γκαράζ για φιατάκι πεντακοσάρι, βαμένο πεθαμενέ μαλλί, ελίτσα με μουσάκι πάνω της στο πάνω χείλος, το υπόλοιπο μούσι κόντρα ξούρα, μινάρα μάρκα "μα πως χώρεσε όλη μέσα;", στυλάκι ανοιχτομπούτα.

Όρθιο απέναντί της κρεμότανε από την χειρολαβή ένα ντελικάτο αντράκι που κουνιώτανε πέρα δώθε γιατί κούναγε, αλλά και γιατί τον είχε καταπιεί κανονικά τον Εγκέλαδο που λένε.

Πίσω μου στεκότανε ένα ξενάκι, πακιστανάκι κραύγαζε, με το κατάστημα "αχρείαστα είναι, αλλά πάρε" στα χέρια. Εντύπωση έκανε η καράφλα του μικρού κάτω από την τραγιάσκα, θάτανε δεν θάτανε είκοσι.

Ξαφνικά πατάει ο τιμονιέρης ένα φρένο, κάνει από πίσω ένα γκαπ, κάνει από μπροστά ένα γκαπ, πέφτουμε πάνω σε ένα, μας την πέφτει ένα άλλο από πίσω, χαμός! Μούρθε ντουβρουτζάς! Κλάνω πετούγιες, ο ένας πάνω στον άλλο οι επιβάτες, ευτυχώς χωρίς τραυματίες.

Ε ο κόσμος έβρισε, έκανε το σταυρό του, έσιαξε τα ρούχα του, μάζεψε ότι είχε πέσει κάτω, και το πακιστανάκι είχε στρωθεί στο πάτωμα, να μαζέψει την πραμάτεια πούχε πάει σαν υδράργυρος παντού. Τούχε φύγει η τραγιάσκα και το κεφάλι του έλαμπε σαν ήλιος. Ο Κακομοίρογλου, ο τυροβρωμίκουλας, το βρήκε αβγοκαθαριστικό και άρχισε να τσακίζει βινίλιο: "Που κουρεύεσαι ρε Κότζακ, να πάω να γυαλίσω τα παπούτσια μου;"

Ε αυτό ήτανε! Αρχίζει το χάχανο, μετά χοντραίνει "δεν τολμάς να βγεις από το σπίτι σου", "έχουμε ανεργία, να πάνε στην πατρίδα τους", χοντραίνει περισσότερο "τι κοιτάς ρε μαλάκα πακιστανέ;" και "να τσακιστείτε να πάτε αλλού, δεν σας θέλουμε"....

Σοβαρά! Και η νεαρή γυναίκα "τους νοικιάζεις το σπίτι σου για ένα αντρόγυνο, και βάζουν 20 άλλους μέσα", και ο σύζυγος να συμφωνεί "και όταν φύγουν σου το αφήνουν αχούρι", και η καπουλάτη λεβεντομάνα-αργομοντέλλα με ύφος πόνου "και οι βιασμοί άλλο πράμα!"

Η ανοιχτομπούτα το εξέταζε πιο μπαλλάτα: "Και μεις κάναμε μετανάστες Γερμανία, αλλά δεν κλέψαμε, ούτε βιάσαμε, ούτε δολοφονήσαμε! Να πάτε σπίτια σας!"

Λοιπόν εκεί μέσα στη βαβούρα και στον χαλασμό, και πάνω στη φάση που κλώτσησε ο λιμοξίφτερος ο μπόχας κάτι γυαλιά του πακιστανού την στιγμή που πήγαινε αυτός να τα μαζέψει, ακούγεται μια στριγγιά του γυναικωτού, καμμιά δεκαπενταριά οκτάβες πάνω από την αντρική φωνή, να σου φεύγει με τη μία η πιτυρίδα!

"Σα δε ντρεπόσαστε λέω γω παλιορατσιστές! Τομάρια!"

Ωχ, σκέφτομαι, τον ήπιε ο μικρός, θα τον πάνε καροτσάκι οι ιθαγενείς. Και όντως έγινε της Νατάσας απ΄το Κίεβο! Του τήνε πέφτουνε σπικικώς, του τήνε πέφτουνε στο τέλος και χειρονακτικώς, γίνεται το άμα δεν έρθεις να δεις, χάνεις!

Εγώ, ακριδάτος, σιγά να μη καθήσω ξεβράκωτος πάνω στο φτερό! Λέω, Τζούμπα, και να μιλήσεις και να μη μιλήσεις τα ίδια εισιτήρια θα κόψεις. Κάνε τουμπεκί, μη βρεις κάνα μαλάκα και έχεις άσχημες τραβηχτικές. Αλλά δεν, ρε σεις! Δεν! Τζούμπας μεγάλε, βαρύ όνομα για ράϊ!

Πιάνω τον λίγδη που έκανε τη σέντρα και του λέω "Συγνώμη φίλε, μια κουβέντα, δεν ανακατεύομαι, εγώ για τα χαλιά ήρθα." Μου ρίχνει μια χριστοπαναγία, μαράθηκε το μουστάκι μου από την βρώμα του χνώτου του! Σφίγγω βαλβίδα και ρωτάω πάλι κόσμια. Τρώω μια ρεπετισιριά, να κουνιέται η κεραία. Ανεβάζω στροφές: Ρε συ λίγδη, αφού δεν καταλαβαίνεις τι θέλω να σου πω, να στο ζωγραφίσω ρε μάγκα, να καταλάβεις, του λέω ήρεμα. Πετάγεται τότε ένας μάχιμος από πίσω: "Tι ανακατεύεσαι εσύ ρε γύφτο;".

Αμάν! Ένα τρίτο να βρίζει τον αλλοδαπάκο, ένα τρίτο τον τέτοιονα, και ένα τρίτο με αντιτζουμπακικό πρόβλημα! Ρε παιδιά, ψεκάζω ηρεμιστικό, μια ερώτηση έκανα στον άνθρωπο και αυτός απαντάει αλαίν ντελόν. Γιατί βρίζεις; Μπάρμπα, μου λέει, σε τρώει εσένανε ο κώλος σου και ανακατεύεσαι; Σωστόστ, του απαντάω, βάζω και κασέρι άμα γουστάρεις!

Τα υπόλοιπα μπορείτε να τα διαβάσετε στο αστυνομικό δελτίο της φυλλάδας της αρεσκείας σας. Μεγάλο χάλι ρε σεις! Ντάξει, νάσαι φτωχός το καταλαβαίνω, νάσαι μαλάκας δίνει πόντους, νάσαι σκατάς παρτάκιας, άντε νάσαι, νάσαι αγράμματος, ντάξει χρειάζεται κι΄ο στόκος, αλλά να τα βάζεις με ανθρώπους που δεν έχουν στον ήλιο μοίρα, ε είναι και γαμώ τις ξεφτύλες ρε!

Τόχω δει πολλές φορές αυτό το έργο. Είναι μαγκιά του νεοέλληνα να τα χώνει στον ξένο που είναι κάτι χιλιόμετρα υπό του. Αλλά τον άλλο, τον δικό του, που είναι δίπλα του και πάνω του και του πίνει το αίμα με διπλό καλαμάκι από αορτή και αιμορροΐδα τον έχει και τον καμαρώνει! Ο πακιστανός μάρανε τον στόκο τον Έλληνα, τα καθήκια made in Greece που του έχουν βάλει βρωμόχερο και του τα μασάνε κανονικά, τα αφήνει να αλωνίζουνε! Τα χώνουμε στους πούστηδες και αφήνουμε τους "πούστηδες" ρε! ΄Ασταδγιάλα ρε!

Πέρασα από το Μίμη να σκοτώσω κάνα μπυρόνι, όπου φτωχός και η μπύρα του που λένε, ψάχνω στο ψυγείο, τίποτα! Που είναι ρε συ Μίμη τα παραμύθια, τον ρωτάω.

Ζγκατάψυξ ρε, μου απαντάει, τις έβαλα μόλις να κρυώσουν.

Η ζωή είναι ωραία ρε σεις, αλλά τάχει η ρουφιάνα με άλλον......



Τεύχος τέταρτο

Όλοι στις κάλτσες!



Γειά τα τζίνια!

Καιρό να τα πούμε παίδες, αλλά υπάρχουνε και χλαπάτσες, και τραβηχτικές με τους λελέδες της εφορίας, και κάτι ΄φάαλες Δεές, να σου χαλάει το απαυτό του διακόφτη, πως το λένε ρε, και να στο φτιάνει ο λεχρίτης και να σου λέει, αυτό πάει για πριβέ, δεν είναι σφάρμα της ΔΕΗ, και να σου πέφτει η πυτιρίδα από την "θλιβερή". Με είχε βάλει και στο μπρούμυτο ένας πούστης ζωχάς, να τόσος, σα ποτιστικό σύκο! Δέκα μέρες να γευτεί τη γλύκα του ανάσκελου ο Τζούμπας, είδα καίπαθα.

Τι λέγαμε; Α, είχε έρθει από το σπίτι να με δει ένας παλιόφιλος κεφαλωνίτης, Μεμάς, ράφτης, καλό παιδί, σκίστης. Που λέτε, φάγαμε, ήπιαμε, είχε φέρει και κάτι καφτερά λουκάνικα απ΄το χωριό του, άσε, βάραγε η αιμορροΐδα μια ολόκληρη μέρα το κεφάλι της στο κωλομέρι! Τέσπα.

Καλός ο Μεμάς, αλλά πράσινος σαν χολή, και πασόκος σαν κόψιμο από αμπελοφάσουλα με βραστά χόρτα σαλάτα, που λένε! Εκεί που τσιμπάγαμε γυρίζει και μου λέει, ρε Τζούμπα, που είναι το αλλαχτήρι, να βάλω τιβί μπροστά, που μιλάει σήμερα και ο Αρχηγός προς διακαναλική του;

Κάνε χωρίστρα Μεμά κι΄ έρχομαι, τι φταίμε εμείς, του λέω, αλλά που ο Μεμάς! Άνοιξε ρε Τζούμπα την τιβί και μη μας τα πρίζεις, άντε άρχισε ρε, άρχισε το κεφαλωνήτικο νιαούρισμα. Τι να κάνω, να τον αφήσω να ρέψει; Την ανοίγω. Με το που κάνει τσαφ, νάτονα τον Γιωργάκη τον αστειάτορα! Παντού τον είχανε βάλει, τέτοια καΐλα ο λαός για Παπαντρέα!

Άτσα κουστουμιά ο ανάπηρος, χώνω ένα με θαυμασμό, να τόνε επεξεργαστώ λιγάκι τον Μεμά, που τα παίρνει εύκολα και ρίχνει κάτι ξεγυρισμένα μπινελίκια στα κεφαλωνήτικα, ανάθεμα ποιός τα καταλαβαίνει! Τίποτα! Είχε πέσει με τα μούτρα ο Μεμάς στην αφομοίωση κι΄ έκανε την μπάμια την γιαχνιστή!

Ε όταν ψιλοβαρέθηκε, μετά κάνα μισάωρο, κατέβασε τη φωνή και άρχισε την κονσομασιόν: Α, καλά τους τα έχωσε ο τιτανοτεράστιος ο Γιωργάκης, και δέκα και αρχηγός! Και σώσον Γεώργιε τον λαόν σου και ευλόγησον την πασοκαρίαν σου, και επιτέλους κάποιος έχει τα κότσια να βάλει στις χαμούρες τα δυο πόδια σ΄ ένα παπούτσι, και σκάσε Μεμά, εγώ, κόψε λίγο μη σου πάρει ο διάολος τον πατέρα, σκέτε! Τίποτα ο Μεμάς!

Μη γίνεσαι χου ρε Μεμά, που είσαι και φτανησιώτης αίλουρος, γατόνι, του λέω γλυκά, μήπως και προλάβω το γαμωσταυρικό μέρος του προγράμματος, αλλά το χαβά του αυτός! Μπα, μου σκάει, είναι ο μοναδικός που τουλάστιχον τολμάει, και όλοι οι άλλοι πηδιοντουστάντενε μόνο για τσι θέσεις και τη μίζα, και ευτυχώς "επιτέλους μόνοι" που ανέβηκε ο Γιωργάκης στον θώκο κτλ.

Τι τουλάστιχον ρε Μεμά, του λέω, γίνεται νανεβεί Θανάσης στον θώκο και να μη πάρει χαμπάρι ο Τζούμπας; Σε ποιανούνανε τον θώκο ρε Μεμά; Μήπως μιλάς για τον ξυπόλυτο ρε;

Πλάκα πλακίτσα, ρίχνει ξαφνικά κάτι μελάτα αργοστολίτικα ο Μεμάς, πετάει και ένα ψιλό άει μαμήσου Τζούμπα για μετάφραση, και την κάνει σαν παλαβός. Ούτε τα αποτυπώματα δεν καθάρισε, που λένε! Καλά, δε χάθηκε ο κόσμος με το Μεμά. Φιλαράκια είμαστε, τα βρίσκουμε πάλι. Αλλά με τους άλλους τους ανεπήδηχτους μαθήσεως πασόκους τι γίνεται;

Τι γίνεται με τον Ντάφη, άκου ο πούστης όνομα, τον ψιλικατζή, που για να με κουρδίσει κάνει αέρα μ΄ ένα πράσινο σημαιάκι όταν περνάω απ΄ όξω; Τι γίνεται με τα τσογλάνια που στέκονται στις γωνίες μπάστακες και σε φλομώνουνε στο μιλφέϊγ βολάν της "ψηφίστε λαέ πάλι πράσινη Αναγέννηση", που μας έχει ξαναματααναγεννήσει ίσαμε τρεις φορές μέχρι τώρα, που να μείνει στον τόπο στην επόμενη γέννα η ρουφιάνα!

Τι γίνεται με την τιβί; Πως υποφέρεται ο λεχρίτης ο λέγες, που βγαίνει να κάνει με την είδηση το καθήκι του και την πληρώνεις εσύ που είναι πληρωμένος αυτός; Τι γίνεται με τις κωλοφυλλάδες που ξυρίζουν γλόμπο στο δούλεμα, ψήφα τον Γιωργάκη ή ψοφάς τσι πείνας, άμα φύγει ο Γιωργάκης θα έρθει ο Παττακός, πασόκ ή μάσα γιοκ! Φταίμε εμείς οι μαλάκες το αναπνευστικό κοινό, που ξεροσταλιάζουμε να διαβάζουμε τα πρωτοσέλιδα έξω απ΄ τα περίφτερα!

Κάτσε καλά ρε! Ποιός σωτήρας και πράσινα άλογα; Ο Παπαντρέου; Βάστα τοίχο, θα ζμπρώξω! Αυτός δεν ξέρει ούτε σκέψη ρε! Αυτός είναι ο μοναδικός που τα γκρήκλις δεν τα γράφει, αλλά τα μιλάει ρε!

Ξυπνάτε ρε επιτέλους και μη τρώτε ότι μαλακαρονάδα σας σερβίρουνε οι τζέδες!
Πιστεύεις εσύ ρε φίλαθλε ότι άλλαξε ξαφνικά ο παπατζής, που ασχολείται από τα γεννοφάσκια του με το βουλεμπόριο;

Και κείνη η γκαζιέρα χτες στο mega; Τι πράμα ρε; Στα ενενηνταφεύγα και με πέντε καντάρια χρυσάφι στο λαιμό, τα ποδάρια της δεν μπορούσε να πάρει και φώναζε "για τον Γιωργάκη όλοι στις κάλτσες", ήμαρτον!

Δυό φωνήεντα ακόμα μάγκες και την κάνω. Δεν θα σας ξαναδώ πριν τις εκλογές. Δώστε βάση.

Όλοι στις κάλτσες, ναι, αλλά αφήστε τους παπατζήδες και τους σαμαρτζήδες ξυπόλυτους! Δώστε σε πασόκα και νουδόκα να φάνε σακούλες! Αυτοί μας τα κάνανε μαντάρα, ξυπνάτε! Αυτοί είναι που θέλουν και πήδημα, και πρόστιμο! Γάϊδαρος πωλείται, βαράτε όσο μπορείτε!
Δεν έχει εδώ "το μη χοίρον, πρόβατον", τα ίδια σκατά και οι δυό τους!

Ακούστε! Όλοι στις κάλτσες, αλλά όχι ασπροκάλτσες! Τα λευκό για πάρτη τους κατασκευάστηκε ακόμα από την εποχή του λουλάκι! Και προσέξτε την βαλβίδα στο πήδημα, μη κάνετε άκυρο που πάλι τους βολεύει!

Και μη τρώτε το κουτόχορτο που κερνάνε μερικοί που φωνάζουν "Εκλογές; Να μαζευτούμε, να πάτε". Νάρκα είναι! Με την απόχη πιάνεις ψάρια και με την αποχή ψαρούκλες, μη μασάτε!

Την Κυριακή τους βάζεις χέρι μεγάλε! Αν δεν το κάνεις την Κυριακή, θα σου βάλουνε αυτοί μετά ξανά χέρι! Βάρα λοιπόν όσο γυρίζει!

Καλό βόλι μάγκες.....




Τεύχος πέμπτο 

Χόντρος Σέντερ μας έλειπε!




Γειά ρε τυριά!

Χρόνια και ζαμάνια, ρε! Τι έγινε ρε; Το φουλάρετε ρε το μαξάκι που και που ή το πάτε τσουλώντας μόνο στην κατηφόρα;

Τι; Δράμα; Οικονομική στύση; Γονατιστική κατάσταση; Στατεσσερικά φαινόμενα με έντονες αρμεχτικές ακούμπες; Καταστροφή; Όλεθρος;

Όρθιοι ρε! Πλάτη στον τοίχο, μάτι ζουγκλάτο, και πέρνα πούστη να τα λαβέ τα μολώνια! Όρθιοι ρε! Τσουτσέκια είναι, θα περάσουν. Απονομή ρε!

(Οι αγαθοί που δεν κατέχουν από Τζούμπα θα πουν τώρα, ρε συ τι αντωνυμίες ψιχαλίζει ο αξύριστος ο αντιτουριστικός; Μαγκιτάκια, δε μαρέζει εμένανε που με κόβετε "όλα τα λέϊζερ πάνω μου", να καθρεφτύνομαι! Καταβρέξτε οπτικώς τα περασμένα πεισόδια του Τζούμπα και μετά ερχοσούσαστε εδώ πάλι)

Ρε σεις, πολύ σούμο τελευταία στο γυαλί! Ανασχηματισμός λέει και σου κοτσάρει στην Αντιπροεδρία δύο τρίδιπλους Γιοκοζούνες, τους εύχοντρους σημαντρικούς άντρες της σοσιαλήστρας, τον ντουλάπα τον Βαζελίνο και το ντουρντούβαλο τον Πάγκαλο! Αμάν ρε! Αντιπροεδρία είναι ετούτη ή Χόντρος Σέντερ;

Το ότι δεν τσι πάω τσι δυό βαρύνουσες προσωπικότητες, το ανθίστηκαν ακόμα και οι σφήκες. Αλλά έχω και τους λόγους μου: Αφενός, δεν πάω γενικά φανατικούς σκεμπεδιστές που τρώνε από ιδεολογική ταρακούνα τον άμπακο και κάνουν βόδι λάϊνς, και αφεδύο δεν πάω τους σκουπιδοφάγους, τα ανθρωπάκια της Μισελίν που σου κάνουν και τον μέγα νταή.

Φούλαρε θερμίδα η αντιπροεδρία λοιπόν, με δύο επιφανείς σοσιαλιστές που άμα διαβάσετε το πόθεν αίσχος τους, να δείτε τι έχουν, θα φρίξετε! Προλεφτάριοι από τους μεγάλους οι μάγκες αντιπρόεδροι, που δεν πολυπάνε ο ένας τον άλλο, αλλά στην μάσα ενωμένοι-στον αγώνα χωριστά, που λέει και το τραγούδι.

Ο Πάγκαλος; Αρκούδα προ χειμερίας νάρκης και ο κλασσικός Ελλέεινας πολιτικός της Μεταπολίτευσης: Επαγγελματίας Ξαπλόπουλος, φιλόσοφος σταρχιδιστής, ανθηρόστομος μέχρι ρόδου και γαρδένιας, αναξιοπατρί και ανικανοϋιώ, και δημόσιες χέσεις με όλους και όλα: Άμα θέτε να μπείτε από την αυλή, προσοχή, ο σκύλος είναι μαλάκας! Με την καλή έννοια βέβαια!

Ο Πάγκαλος την έχει πέσει σε κάτι σουβλακερί στα Καλύβια και δίνει στις αρνίσιες γάλακτος να καταλάβουν το λεγόμενο προβατορικό αμάρτημα. Αλλά άμα δεί Σφύριζα παιδιά, παρατάει το αστειατόριο όπου χτίζει κοιλιακούς και εκεί να δείτε χαριτωμενιές και το ανάλαφρο άγγιγμα του Θερμίδα! Και μαλάκας και παληκάρι δηλαδή!

Ο Βαζελίνος τώρα είναι άλλο κεφάλαιο! Ο Ευάγγελος έχει...ακούσματα. Λεκτικός αίλουρος, φραστικό γατόνι και συντακτικός Αλέφαντος! Απαίκταμπωλ! Άμα πάρει φόρα ο στόμας του δεν τον σταματάει ούτε κόψιμο! Ρωποπερπερήθρας από τους λίγους, Τούλα χύσ΄τον ξέρει να μιλάει! Αρχίζει την γλωσσοκοπάνα και σου πέφτει το σαγώνι κάτω από θαυμασμό: Τς τς τς, μα τι ωραία φέτα ο μπουρμπούραγας, λες. Από μικρός φαινότανε ότι θα έσκιζε στην παρλαπίπα: Όλη την μέρα έκανε λένε κατινάζ!

Οι Ευρωορθόδοξοι Ενωτικοί βρυξελλιώτες τον γνωρίζανε φυσικά από παλιά. Και λόγω της συνωνυμίας με το αεροδρόμιο, και λόγω του Αμύνης που έγερνε το ποβρύχιο. Δεν χάσανε και εντελώς το κέφι τους που την έκανε ο σαβουροδιακονιάρης, ο γιαταμπάζας βοζίκης Παπακωνσταντιπκαταντίπ για το Περιβάλλοντος. Ας τον δοκιμάσουμε και τούτον τον προπερσυντέλικο είπαν, χειρότερος από τον ευνούχο αποκλείεται νάναι.

Στην πρώτη του μάλιστα εμφάνιση στο Eurogroup επικρατούσε νεκρική σιγή όταν έμπαινε  στην αίθουσα! Ίσως από δέος, ίσως από θαυμασμό για τις οικονομικές του γνώσεις, ίσως από περιέργεια, τον παρακολουθούσαν ευλαβικά με κρατημένη την ανάσα! Τρομάξανε να κλάσουνε κάτι δικά μας παιδιά, δημοσιογραφάκια, πούχαν φάει φασολάδα, μέχρι να καθήσει ρε!

Ο Βενιζέλος είναι η απάντηση του Μπαρμπαλήθεια του Γιωργάκη, του Αίσωπου ντε, του φιδέμπορα ρε, στο αίστημα ανικανοποίησης του Έλληνα και στην αγανακτική διάθεση του πλατειοσυνταγματικού κοινού. Έτσι τον δασκαλέψανε τα επικοινωνιάκια που έφερε από την Αμερική, γαμώ την περιέργεια του Κολόμβου! Με το που κάνουνε μπραφ ο ένας ακρίδας βουλευτής μετά τον άλλο, τον πιάνει τον Γιωργάκη το τούρτουρο, βουτάει τον αρχιγκάϋ πράχτορα από το μανίκι, Beam me and i slipped, φέξε μου και γλύστρησα, σώσε με, του φωνάζει αλαφιασμένος. Κια διατί δεαν βάααζς τουν Βινιζέελου στου Οικουνουμκών να καθαρίισ΄, απάντησε ο λαρισινής προέλευσης ελληνοαμερικάνος μισθοφόρος λεχρίτης.

Και μας βγαίνει ο Γιωργάκης ο Γιακουμής στας τιβάς, κλάααμα, παράπονο, ψοφήστε την εθνικήν αναμετασκισμένη κυβέρνηση, ανγαλιάστε την με αίστημα φιλοπάππου και ευτύνης, και ο Γκάλης θα πάρει το παιχνίδι πάνω του και η Ελλάς θα ανακάψει και διάφορα άλλα αποκαΐδια.

Βάζει και ΄κείνο το βατραχέ ηλιθιέξ βλακάξ βλακάξ υφάκι που παραλύει έντεκα στις δέκα συνταξιούχες ο Παπαντρέας, άντε να αντισταθείς! Ρε κόψε λίγο στα πλάγια, το κάψαμε το λίπος, φωνάζει ο κόσμος, αλλά το βιολάκι του αυτός: Αν μασάει ταραμά η κατσίκα λέει! Μασάει και φτύνει και τα κουκούτσια μάλιστα! 

Ρε άει βγάλε κάνα e.coli που θα μας πεις μασάει! Βενιζέλος, αλλάξαμε ριζικά! Ρε άει μη σου πω χειρότερα! Σε τα μας ρε φίλε αυτά; Βενιζέλος και σωθήκαμε! Ρε σταμάτα πιά να μας γειώνεις μη σε πάρει και σε σηκώσει! Βενιζέλο και πινέλο στο μπουρδέλο! (ο νέος οικονομικών θα ανακαινίσει το οικοδόμημα της εθνικής οικονομίας)

Παραδίνεσαι ή δεν παραδίνεσαι;

Ακούς Παπανδρέου και καταλαβαίνεις αμέσως γιατί οι φελλόλογοι μένουν πάντα στην επιφάνεια...

Ο Τζούμπας την είχε υποψυλλιαστεί από καιρό τη φάση πάντως! Μπορεί να μην είναι και τόσο ορειβάτης αλπινιστής στην σκέψη ο Γιωργάκης, αλλά έχει χαλάσει άσκοπα για προσωπική του χρήση πενήντα κασόνια πρασινοσάπουνο τόσα χρόνια στο κουρμπέτι! Το γουρούνι σου κι άν πλένεις, που λένε. Λέρα ο παπατζής, δεν γίνεται και αλλιώς: Για να γίνεις ηγούμενος, πρέπει να  σε ΄χει μπηδήξει κάποιος προηγούμενος, λέει μια παλιά παροιμία του Αγίου Όρους όπου δεν έχει φόρους, και που περνάς "καλά" υπό...όρους.

Επίπεδου IQ μεν, αλλά όχι και ντιπ μπούας ο πρωθυπουργός, μόλις είδε τα βενιζελάκια να παραδίδουν την κονκάρδα και να ξηγιούνται "πρώην" τα βάζει χάμου, κάτσε ρε συ χοντρέ να σου χώσω τώρα το υπουργείο σιχτιρίσματος και σκυλομπινελικιού να δεις εσύ πόσο βάθος μετράει ο κεσές, ζευζέκια που ήρθατε τώρα τα αύρια να διώξετε τα σήμερα!

Και για να έχει και γέλιο η φάση, του κοπανάει και το Αντιπροεδρίας να έχει. Τον τρακάρει ο Πάγκαλος να τσουλάει αγκαζέ την αντιπροεδρούλα και τούπεσε η κάτω γνάθος μέχρι το κάτω κεφάλι από έκπληξη: Κι΄εσύ με το τεκνό Βρούτε;

Χωράνε δυό χοντροί σ΄ ένα δωμάτιο; Ουυυυ, ιδίως αν αγαπιούνται όπως οι συγκεκριμένοι!
Πως το λέει με τον δικό του χαρακτηριστικό τρόπο ο Εκκενώσεις Βόθρων "ο Αχόρταγος";

Δεν είχαμε σκατά, μας ήρθε ένα βαρέλι!

Θα πείτε, πολύ σκατό ρε γαμώ το, γεμίσαμε παντού σκατά, που θα πάει; Που να πάει; Βλέπετε να πηγαίνει πουθενά; Το μόνο σταθερό μέγεθος, τα σκατά στην χώρα μας. Και έτσι πως πάμε, όταν πάρουν κάποτε αξία τα σκατά, οι φτωχοί δεν θάχουν κώλο, μάγκες!

Ξυπνήστε μάγκες! Όξω όλοι! Φάτε τους! Φλομώστε τους στην πορεία και στην απεργία! Με όποιον γουστάρει η καρδούλα σας: Θέτε τους γεσεενίτσαρους; Τραβάτε με κείνους. Θέτε τα παιδιά του ΠΑΜΕ; Ακόμα καλύτερα! Θέτε πρωτοβάθμιο και να τσούζει; Ορμάτε! Θέτε aganaktistas να πείτε στο μνημόνιο putsas gracias; Πλατείες παίδες!

Γιατί παραπήγε ρε σεις με τσι σκυλορουφιάνοι που φέρανε τσι ξένοι να μας κυβερνήσουνε, που πα να πουλήσουνε ακόμα και την Ακρόπολη! Γιατί παραπήγε ρε να μας χλευάζει ο πάσα εις ευρωρουφιάνος ΕΕητζής και να αμφισβητεί την εδαφική μας ακεραιότης, την ιστορική μας παράδοση και πολιτισμό! Άντε γιατί σε λίγο θα μας πούνε ακόμα και ότι ο Τζένγκις Χαν δεν ήταν Έλληνας, μέχρι εκεί θα φτάσουν!

Τζούμπας μίλησε!