22/12/11

Ελλάς, μπορείς, μπορείς να εξαθλιωθείς!

http://de.toonpool.com/user/976/files/bess_45_110095.jpg


Αχ τι καλά, το σηκώσαμε επιτέλους το τιμημένο!

Μπα, δεν ξεκίνησε ακόμα το Πανευρωπαϊκό, άλλες πρωτιές μας έλαχαν αυτή τη φορά: Χρυσό στην Ανταγωνιστικότητα και στην Παραγωγικότητα! Στην άρση βαρών θα λέγαμε χρυσό στο αρασέ και στο ζετέ, αλλά πιαστήκαμε όλοι ντοπέ (ακόμα και οι θεατές) και έτσι δεν λέμε.

Θρίαμβος των ελληνικών χρωμάτων σύμφωνα με τα νεώτερα στοιχεία του ΟΟΣΑ (Οργανισμός Οικονομικής Συνεργασίας και Ανάπτυξης), νενικήκαμεν λοιπόν φίλοι μου και μάλιστα εις διπλούν!

Στο ευγενές άθλημα της Παραγωγικότητας σπάσαμε μάλιστα το τέταρτο τρίμηνο του 2011 με μιά βολή στα 2,4% και το παλιό ρεκόρ που ήταν στα 1,3%, σκίσημο μεγάλο λέμε. Η Ιρλανδία και η Ουγγαρία, άλλα δύο οικονομικά...μεγαθήρια λοιπόν, κατέλαβαν παρά τις φιλότιμες προσπάθειες της νεοφιλελεύθερης κυβερνητικής μαρμάγκας τους μόνο την δεύτερη και τρίτη θέση.

Ανάλογη απόδοση είχε η χώρα μας και στην Μείωση Κόστους Εργασίας μετά παρά φύση εμποδίων: Χρυσό με άνετη πρωτιά μείωσης της τάξης των 2,8%, με την δεύτερη Ιρλανδία να εξασφαλίζει το αργυρό κάτι παραπάνω από καταϊδρωμένη με 1,3% και την Ισπανία στην τρίτη θέση. Όλοι οι...καλοί αθλητές στο βάθρο δηλαδή...

Όλα αυτά τα χρυσά μετάλλια δεν πέσανε φυσικά από μόνα τους ξαφνικά από τον ουρανό, αλλά είναι, όπως όλοι γνωρίζουμε, προϊόντα των επίπονων (για τον λαό) συντονισμένων προσπαθειών του τεχνικού τημ, κυβέρνησης, ΣΕΒ, τρόϊκας. Τα μυστικά της επιτυχίας; Τα γνωστά: Το τσεκούρεμα μισθών, το ξεπάτωμα του θεσμού της Εργασίας και η καλπάζουσα ανεργία. Και γαμώ τα μυστικά! Διαβάζουμε με...υπερηφάνεια στο news 247:

"Σύμφωνα με τα στοιχεία του Σώματος Επιθεωρητών Εργασίας, στο εννεάμηνο του 2011 το 32,5% των νέων συμβάσεων εργασίας στον ιδιωτικό τομέα αφορούσε μερική απασχόληση και το 8,6% εκ περιτροπής απασχόληση.

Επιπλέον, 42.800 συμβάσεις πλήρους απασχόλησης μετατράπηκαν σε μερικής ή εκ περιτροπής (αύξηση 173% σε σχέση με το εννεάμηνο του 2010)."

Έτσι κερδίζονται τα χρυσά μετάλλια στην οικονομία σε τούτη την όμορφη εποχή φίλοι μου. Το μόνο αντίτιμο που πρέπει να πληρώσουν οι κοινωνίες για αυτές τις πρωτιές, είναι η εξαθλίωση. Σιγά τώρα...

Δεν πιστεύω τώρα που σαρώνουμε τα μετάλλια να ξεσηκωθεί ο λαός και να μας ξαναστείλει πίσω σε εκείνες τις εποχές που ήμασταν του κλώτσου και του μπάτσου στην Ευρώπη!

Ελλάς, μπορείς, μπορείς να εξαθλιωθείς!