27/2/13

Περί επίγειας και υπέργειας σωτηρίας...





Μελαγχολία...

Κάθε φορά που μελετάω την δόλια την Ψωροκώσταινα, πάντα τα ίδια: Μελαγχολία. Δηλαδή σχεδόν πάντα, γιατί που και που μου ανάβουν τα λαμπάκια και ρίχνω νεπαλέζικα μπινελίκια. Την γλώσσα δεν την κατέχω φυσικά, αλλά κάπως έτσι όπως τα λέω, τα φαντάζομαι.

Εκκλησία λέει ο άλλος. Τι εκκλησία ρε μάστορα; Όλο φρου φρου κι΄αρώματα και τζάμπα το διπλό κάπα είναι τα παιδιά. Μούσια, τρίχες, πολύχρωμες κελεμπίες, πεθαμένη γλώσσα και εγγυημένο παραδάκι από την τσέπη του Μαλάκα, να τι είναι εκκλησία. Δεν πιστεύω τώρα, να καθήσει το βατράχι στραβά σε κανένα λαιμό και να με βάλει μπροστά ο κάτοχός του ως βλάσφημο και ανίερο βραχοπουλάκι; Άμα είσαι του κατηχητικού βρε συ αναγνώστη, γιατί μπαίνεις στον βραχόκηπο και όχι στο Κατά Μάρκον, που από πλοκή μπορεί να μη σκίζει, αλλά ξηγιέται τουλάχιστον δέκα καντάρια θεοτικό;

Πάντως πρώτη φορά θα σκίσω την γάτα της ορθοδοξίας σε τούτη την άθεη σελίδα, όπου εσκίσθησαν πολλάκις τα κατσούλια του δικομματισμού μαζί με την μούργα του χρυσαύγουλου και την καρασοσιαλιστική γαλή του Φωτάκη-Τσε-Κουβέλη. Καλή αρχή. Και ξέρετε γιατί; Γιατί μου ήρθαν στο νου οι τρόϊκες: Η αυθεντική των ξένων νταβατζήδων, η εγχώρια των ντόπιων σωτήρων, ε δεν θα μπορούσε να έλειπε και η μία και μοναδική. Η τρόϊκα της εκκλησίας μας, Πατήρ, Υιός και Άγιον Πνεύμα, βοήθειά μας.

Μπλέξαμε με τις τρόϊκες ρε γαμώτο. Πήξαμε στις τρόϊκες! Θα σε σώσω μαλάκα, η μία, θα σε σώσω μαλάκα, η άλλη, θα σε σώσω (άνευ μαλάκα, λόγω χριστιανικόν ήθος και δέκα κουβάδες στόκο από τον μάπα), η τρίτη. Τσιμπάει όμως ο Έλλην; Μασάει λέτε από κάτι τέτοια; Μόνο τσιμπάει; Μόνο μασάει;

Εδώ ρουφάει αμάσητα τα βατράχια της τρόϊκας, που τήνε καταλαβαίνει λιγουλάκι όσο νάναι με τα κωλοαγγλικά που σκότωσε στο φροντιστήριο τόσα χρόνια, και άλλο τόσο αμάσητα τα μπακακάκια της τρικομματικής κυβερναπελπισίας, που φτάνει να του κουνήσουν λίγο Πρετεντέρη για να καταλάβει πότε απολύεται από την Πυροσβεστική ο Ιησούς Χριστός, και να μη ρουφήξει με καλαμάκι τα....Έλεος και κρίσιν άσομαί σοι, Κύριε. Ψαλώ και συνήσω εν οδώ αμώμω· πότε ήξεις προς με; διεπορευόμην εν ακακία καρδίας μου, εν μέσω του οίκου μου. Ού προετιθέμην προ οφθαλμών μου πράγμα παράνομον, ποιούντας παραβάσεις εμίσησα. Ούκ εκολλήθη μοι καρδία σκαμβή·. εκκλίνοντος απ΄ εμού του πονηρού, ούκ εγίνωσκον. Τον καταλαλούντα λάθρα τον πλησίον αυτού, τούτον εξεδίωκον· υπερηφάνω οφθαλμώ και απλήστω καρδία τούτω ού συνήσθιον. Οι οφθαλμοί μου επί τους πιστούς της γης, του συγκαθήσθαι αυτούς μετ΄ εμού· πορευόμενος εν οδώ αμώμω, ούτος μοι ελειτούργει. Ου κατώκει εν μέσω της οικίας μου ποιών υπερηφανίαν· λαλών άδικα ου κατεύθυνεν ενώπιον των οφθαλμών μου. Εις τας πρωίας απέκτεινον πάντας τους αμαρτωλούς της γης, εξολοθρεύσαι εκ πόλεως Κυρίου πάντας τους εργαζομένους την ανομίαν...που δεν τα καταλαβαίνεις ούτε και να έχεις πέσει μέσα σε λακούβα τίγκα λιβάνι;

Ασορτί με την κοινωνία μας και η εκκλησία φυσικά, δεν γινότανε διαφορετικά. Αλλού, εκεί που οι λαοί δεν έχουνε άλλη δουλειά από το να...μισούν την Ελλάδα και τους Έλληνες, εκεί που τρώγανε βελανιδάκια ογκρατέν όταν εμείς φτιάχναμε τον Παρθενώνα (αλλά σήμερα δεν είμαστε σε θέση ούτε καζανάκι μέϊντ ιν Γκρης να φιάξουμε) γιά να έχει να κονομάει ο ΕΟΤ σήμερα, εκεί η δικιά τους...παρακατιανή εκκλησία ασχολείται και με άλλες...λεπτομέρειες εκτός της σωτηρίας των αλλοδαπών ψυχών αυτών: Με κάτι νοσοκομειάκια, με κάτι ορφανοτροφειάκια, με κάτι άσυλα, με κάτι πονηρά κοινωνικά, με Πρώτες Βοήθειες, με σχολεία, με γυμνάσια, με νηπιαγωγεία, με, με, με, με. Καλή η αγιαστούρα, δε λέμε, λένε, αλλά να κάνουμε και κάτι για την κενωνία ρε σεις, που είναι αχόρταγη και έχει τόσες ανάγκες. Και κάνουν φίλοι μου!

Δε λέω, και οι δικοί μας ολημερίς στο ευχέλαιο και στο δοξαπατρί υπερωρία οι άνθρωποι. Δεν κάθονται φυσικά. Και έχουν τύχη, που των Αγίων Πάντων έρχεται μόνο μιά φορά το χρόνο, αλλιώς θα ρεύανε οι άγιοι από το Τρισάγιο και από το δώσε ρέστα από πενηντάρικο...

Ντάξει, όποιος θέλει πιστεύει, όποιος θέλει τους γράφει κανονικά, όποιος θέλει πιστεύει στον Γαύρο και την περνάει καλύτερα στη θύρα 7. Θύρα 13 ακόμα καλύτερα. Καθείς με τα βίτσια του κι΄ο βλάχος το τυρί του. Θες Εισόδια της Θεοτόκου κύριε; Με γειά σου, με χαρά σου. Εγώ θα πάρω μία "Ο συνταγματάρχης δεν έχει κανέναν να του γράψει" του Μάρκες, που μου εξάπτει η τύχη του πετεινού περισσότερο τη φαντασία από ότι ο Νυμφίος που έρχεται εν τω μέσω της νυκτός. 

Άρα άραξέ την άγιο παπαδαριό και μάθε το απόξω το θεοτικό: Μία η ορθοδοξία, μία, δύο οι μητροπόλεις Αθηνών-Πειραιώς, δύο, τρεις οι Άγιοι Ταξιάρχες, τρεις κ.ο.κ. Αλλά άσε μου το παραδάκι μου στην τσέπα μου σε παρακαλώ και σταμάτα να πιστεύεις με τις πλάτες τις ΔΙΚΕΣ ΜΟΥ φίλε. Άσε τα κουφά περί ανεξιθρησκείας και σταμάτα να επιδοτείς την πίστη ΣΟΥ με τον δικό ΜΟΥ ίδρωτα. Γιατί να σε πλερώνω εγώ που τυγχάνω άθεος του κερατά, κύριε; ΄Η μήπως στα χρωστάει ο καθολικός ο Συριανός ή ο μουσουλμάνος Θρακιώτης; Δικιά σας είναι η πίστη παιδάκια, χρηματοδοτήστε την όπως γουστάρετε. Κάντε λαχειοφόρο αγορά, πρώτος λαχνός τριήμερο στους Αγίους Τόπους μετά ξύλου της άρκτου στον Ιερόν Ναό της Ανάστασης μεταξύ των αδερφών ορθοδόξων ιεροπυγμάχων όλων των εθνικοτήτων και κατηγοριών, δεύτερος λαχνός τριήμερο με όλα τα έκτροπα στον Ιερό Ναό της Ανάστασης, τρίτος λαχνός σκέτο τριήμερο στους Αγίους Τόπους.

Ή βάλτε εισητήριο στην εκκλησία, να τα κονομήστε: Πχ, ΣΗΜΕΡΟΝ: ΙΕΡΑ ΑΚΟΛΟΥΘΙΑ ΤΟΥ ΕΠΙΤΑΦΙΟΥ. Είσοδος, πλατεία 3,- ευρώ, γυναικωνίτης 2,- ευρώ, στασίδι επισήμων 5,- ευρώ. Παίζει η φιλαρμονική του Δήμου Νέας Σμύρνης έργα Μπαχ και Ντονιζέτι. Παρακαλούνται οι μπροστινοί να μην αντιστέκονται φανατικά στο σπρώξιμο των πίσω, γιατί έτσι δεν βλέπουμε την εκκλησία να τιγκάρει φουλ. Αγοράστε και κάνα κεράκι ρε τσιφούτηδες!

Ευχαριστώ, αλλά δεν γουστάρω και άλλη σωτηρία ωρέ Πρωτοσύγγελε! Μου φτάνουν αυτές που μου έχουν...μπήξει οι άλλοι σωτήρες.

Τελικά και γαμώ τα τσιμπουράκια, όποιος σε σώνει την σήμερον ημέραν! Κανένας των εκλεκτών δεν λείπει: Και τα τσιμπουροπασόκια, και τα τσιμπουρονουδούδια, και το επισκοπομητροπολιτικοπαπαδαριό (ξεχάσαμε και τους διάκονους και κακό μεγάλο που θα μας εύρει), και τα καναλοξεφτέρια, και γενικά όλο το αγαπητό μαφιόζικο, παρασιτικό κύκλωμα που έχει αυτοχειροτονηθεί τσιμπούρι στην καμπούρα μας και καλά περνάει χρόνια και χρονάκια.

Τελικά μόνο ο ΣΥΡΙΖΑς και το ΚΚΕ δεν βλέπω να μας σώζουνε ποτέ. Τουλάχιστον σε τούτη τη ζωή. Ο ΣΥΡΙΖΑς φυσικά πολύ γουστάρει να σώσει, αλλά δεν του βγαίνει ρε γαμώτο. Μιά η εμμονή του λαού να επιμένει στα δικομματικά σαπάκια, μιά η εμμονή της...συνιστώσας να είναι περισσότερη από μία και να κάνει έτσι την γραμμή σωτηρίας...γραμμές, μιά που η στρατηγική δε λέει να σταθεροποιηθεί και κουνιέται μιά δεξιά μιά αριστερά, ε δε θέλει πολύ να δέσει το γλυκό κουταλιού και από νερατζάκι να γίνει αγγουράκι...αλλά όχι και τόσο κουταλιού....

Το ΚΚΕ από την πλευρά του παίζει με ανοιχτά χαρτιά: Παιδιά, όσο ο κόσμος είναι άνεργος και πεινάει, εμείς δεν ανακατευόμαστε με θέματα σωτηρίας κτλ. Δεν ξέρουμε πως συνέβει, αλλά οι οπαδοί μας άλλαξαν το έθιμο: Της γης οι κολασμένοι σε εποχή υπέρτατης κρίσης αποφεύγουν το κόμμα της εργατικής τάξης όπως ο Κουβέλης τον μαρξισμό! Να πάρει κάποτε ο λαός τα πάνω του, να φάει, να καρδαμώσει, να βρει πάλι δουλειά, να ανεβάσει το βιοτικό του επίπεδο, να ξαναγίνουμε πολλοί και μετά ερχόμαστε και ξεσηκωνόμαστε βρε παιδιά!

Όμορφες κουβέντες, τίγκα διαλεκτική.

Λέτε να μας σώσει τελικά ο...Καμμένος; Με τέτοια αποκαϊδια που έχει να κάνει, μη το αποκλείετε.

Η σωτηρία μας καλά κρατεί λοιπόν και όπως λέει η παροιμία, όπου σε σώζουν πολλοί, θ΄αργήσεις λιγουλάκι να σωθείς.