8/12/13

Υποκλοπή της συνομιλίας Ομπάμα-Μέρκελ γιά την υποκλοπή στο κινητό της Μέρκελ!





Τι NSA, υποκλοπές, σκάνδαλο και σαχλαμάρες; Σιγά τις υποκλοπές. Μπροστά στις υποκλοπές που έκανε το ένδοξο αυτό εδώ μπλογκ, οι άλλες είναι απλά φήμες Καλυμνιώτικες*. Δώστε προσοχή αγαπητό κοινό: Μπορεί τα αμερικανάκια να "ακούνε και να μη φτάνουν", αλλά άλλα τ΄αυτιά του πελαργού και άλλα του βατράχου, όπως λέει μιά χαβαλέ παροιμία των δεξιά της λεωφόρου Κηφισίας περιοχών. (Όπως ανεβαίνεις δεξιά). Κρατηθείτε παρακαλώ από τας χειρολαβάς:

ΥΠΟΚΛΟΠΗ ΤΟΥ ΒΡΑΧΟΚΗΠΟΥ ΣΤΗΝ ΣΥΝΟΜΙΛΙΑ ΟΜΠΑΜΑ-ΜΕΡΚΕΛ!

Μάλιστα! Τους πιάσαμε κότσους! Πήγαν να υποκλέψουνε και βγήκαν υποκλοπημένοι! Ο ιπποκλέψας, του ιπποκλέψαντος, όπως συνήθιζε να λέει ο  αλησμόνητος στον ρόλο του αλογοκλέφτη, Τζων Γουέιν. Μάστα. Η υποκλοπή της συνομιλίας των δύο κορυφαίων πολιτικών ήταν τόσο μαεστρικά σκηνοθετημένη, που δεν πρόλαβαν να βγάλουν ούτε κιχ. Και όχι μόνο επειδή η υποκλοπή της συνομιλίας έγινε ορισμένες ώρες πριν την έναρξη του τηλεφωνήματος...

Το περιεχόμενο σπάει κουβαρίστρες στον κατήφωρο! Τον δημοσιεύουμε με τη θέλησή μας σε τούτο εδώ το ποστ, δεν χρειάζεται να ασκήσετε ωμή βία. Χαριστικά, γιά σας. Η μετάφραση είναι προσφορά της εταιρείας που προσέφερε τα καύσιμα των τεθωρακισμένων για την παρέλαση της 28ης Οκτωμβρίου.


Drin-Drin-Drin-Drin
(Ντριν-ντριν-ντριν- ντριν)

(Ακούγεται ο χαρακτηριστικός ήχος που κάνει ένα τηλέφωνο, όταν το σηκώνει ένας αμερικάνος πρόεδρος)

OBAMA: Oh my darling Angela, yes we can!
(Καλώς την Μπουμπουλίνα. Μίλα άφοβα, μόλις έχει τελειώσει η κασέτα και όσο να βάλουν άλλη, δεν γράφει)

ΜΕΡΚΕΛ: Je suis, Montmartre, Metro, Pissoir, Paris Saint Germain, Carburateur, une, deux, trois!
(τον πλακώνει στα "γαλλικά". Βουλώστε τα παιδάκια κλειστά ή τέλος πάντων κρατείστε τα αυτάκια τους μακριά. Ή κάπως έτσι.)

OBAMA: Μα γιατί μας τα χώνετε οριζοντίως και καθέτως ωραία μου Γερμανίς;
(Συνεχίζουμε στα ελληνικά, γιατί οι πενταροδεκάρες που μας έσκασε ο χορηγός δεν φτάνουν ούτε γιά ζήτω. Και αν συμβεί κάτι ανάλογο στην παρέλαση**, βλέπω τα φαντάρια να παρατάνε το ένα δύο-εν δυό και να ζμπρώχνουν μπροστά από την κερκίδα των φανατικών επισήμων τα τανκς. Που να τους...ζμπρώξουνε τέσσερεις. Τους επισήμους).

ΜΕΡΚΕΛ: Άσε τα κούφια ρε Μπαράκ και ξέρασέ τα μου όλα τα ένθεν και ένθεν της υποκλοπής με χαρτί και καλαμάρι.

ΟΜΠΑΜΑ: Υποκλοπή εγώ; Μα εγώ δεν γνωρίζω καν τι σημαίνει η λέξη υποκλοπή. Να μην προλάβω να κλείσω το Γκουαντάναμο, αν δεν πιστεύεις.

ΜΕΡΚΕΛ: Βαρύς όρκος, Μπαράκ. Μάζεψέ τα, γιατί το βλέπω να ξεχειλίζει πάλι κρατούμενους. Ομολόγα! Μας φλόμωσες στην υποκλοπή, ναι ή ναι;

ΟΜΠΑΜΑ: Ε, ότι μπορέσαμε κάναμε.

ΜΕΡΚΕΛ: Πόσες υποκλοπές κάνατε;

ΟΜΠΑΜΑ: Κάτι λίγες: Ευρώπη, Ασία, Αφρική, Αμερική και την μισή Ωκεανία.

ΜΕΡΚΕΛ: Τη μισή Ωκεανία;

ΟΜΠΑΜΑ: Ε ναι. Δυό χεράκια έχω, που να τα προλάβω όλα μόνος μου;

ΜΕΡΚΕΛ: Αλλά κι΄ εμένα ρε συ πρόεδρε. Δεν ντρέπεσαι; Που είμασταν και φιλαράκια. Καλά όλους τους άλλους, δεν πα να πηδηχτούνε οι άλλοι, αλλά όχι κι΄ εμένα ρε συ.

ΟΜΠΑΜΑ: Ρε συ Άνγκελα, εσένα δεν ήθελα να σου κάνω ηχητικό μπανιστήρι. Πλάκα ήθελα να σου κάνω, μιά αθώα φάρσα, αλλά τελικά μπερδεύτηκε η φάση και μου βγήκε υποκλοπή.

ΜΕΡΚΕΛ: Τι φάρσα ρε;

ΟΜΠΑΜΑ: Ε, να. Είχα πάει Κογκρέσο μεριά για καφέ και επί τη ευκαιρία για να σώσω την πατρίδα από το γαϊδουρινό ινάτι των Ρεπουμπλικάνων. Ντάξει, καλά περνάγαμε, αλλά κάποτε άρχισε η ρεμπουπλικανική πτέρυγα να προωθεί κάτι σφηνάκια του κερατά, άνευ μεζέ, και γίναμε λιάδα. Τσακίρ κέφι που λες, ρε δε κάνουμε κάτι να σπάσουμε πλάκα, φωνάζει ένας καλός, ναι να πάρουμε καμμιά ευρωπαία πολιτικό, να της κάνουμε πλάκα, απαντάει ένας καλύτερος.

Ποιά ρε; Την Διαμαντοπούλου;

 Άει σιχτίρ ρε, γυναίκα είναι αυτή;

Εκείνη την Ουκρανή πούχει κάνει τα μαλλιά της κοφίνι χωριάτικο;

Μπα, την έχουνε μέσα και τηράει όξω.

Την Μάργκαρετ Θάτσερ;

Τι, πέθανε; Πότε; Σοβαρά; Πρόλαβε τουλάστιχον να χαντακώσει κανιά πενήντα εκατομμύρια εργάτες; Ναι; Μπράβο, θιόσχωρέστηνα τότες.

Την Μιχαλολιάκαινα;

Απαπαπαπαπα! Βαράει άσχημα ετούτη. Άσε που σε φτύνει από δεκαπέντε μέτρα και σε πετυχαίνει ανάμεσα στα φρύδια.

Εκεί λοιπόν που σκεφτόμασταν και λέγαμε το μακρύ και το κοντό μας, πετάγεται ένας από τα πίσω έδρανα με μιά φωτογραφία σου και αρχίζει να φωνάζει: Πρόεδρε, να, αυtee, party! Ε, και δεν την παίρνω, λέω...

ΜΕΡΚΕΛ: Δεν με πήρες όμως. Έβαλες όμως να παρακολουθούν το κινητό μου.

ΟΜΠΑΜΑ: Το πρώτο σωστό, το δεύτερο λάθος. Δε σε πήρα, γιατί δεν πρόλαβα. Η δε παρακολούθηση δεν ήταν δική μου ιδέα.

ΜΕΡΚΕΛ: Ποιανού ήτανε τότες;

ΟΜΠΑΜΑ: Του Σαμαρά.

ΜΕΡΚΕΛ: Ρε τον πούστη. Μα γιατί; Δεν είχε λόγο: Και δεν του έκανα ποτέ τίποτα και η ομάδα του πάει καλά. Η Σέλτικ κέρδισε  τις προάλλες 2-1 τον Άγιαξ και ο Σαμαράς ήτανε μάλιστα και αρχηγός.

ΟΜΠΑΜΑ: (σιχτιρίζεται και του έρχεται να την ρωτήσει, αν της αρέσουν οι "κάνικες", αλλά τελικά κιοτεύει και δε λέει. Κακώς). Ρε συ Άνγκελα, όχι τον μαλλιά της Εθνικής Ελλάδας, τον άλλον Σαμαρά εννοώ, τον τρίχα.

ΜΕΡΚΕΛ: Μη μου πεις αυτόν τον τον...

ΟΜΠΑΜΑ: Ναι, αυτόν, τον...αντιφασίστα!

ΜΕΡΚΕΛ: Που μάζεψε κάτι καταπληκτικούς τύπους και την έπεσε άγρια στην ακροδεξιά;

ΟΜΠΑΜΑ: Ναι, τους Βορίδη, Γεωργιάδη, Λαζαρίδη και Φαήλο, γνωστούς σαν FASHISTBUSTERS. Και γαμώ τα έργα. Το GHOSTBUSTERS δεν λέει μία μπροστά του.

ΜΕΡΚΕΛ: Μη μου πεις τώρα, ότι αυτός σου είπε να παρακολουθήσεις το τηλέφωνό μου.

ΟΜΠΑΜΑ: Όχι.

ΜΕΡΚΕΛ: Πες μας επιτέλους και μας γκάστρωσες!

ΟΜΠΑΜΑ: Ε όχι μέχρι εκεί βρε Άνγκελα! Είπαμε, δεν βάζει ο Πρόεδρος των ΗΠΑ την υπογραφή του και το.....του όπου νάναι. Ντάξει, νάτανε η Μόνικα, να ΄λεγα να πάει στο διάολο, αλλά όχι και στο.....μιάς......(Εδώ υπήρχαν παράσιτα και δεν ακούσαμε καλά τι είπε).

ΜΕΡΚΕΛ: Άσε τα σάπια και λέγε!

ΟΜΠΑΜΑ: Να, είχε έρθει ο Σαμαράς γιά επίσκεψη στον Λευκό Οίκο, (είχαμε προλάβει να μαζέψουμε τα ασημικά-τιμαλφή κτλ από το μέγαρο, γιατί αυτοί οι νεοδημοκράτες και πασόκοι που κυβερνούν τα τελευταία 50 χρόνια την Ελλάδα σε αγκαλιάζουν με τα δυό χέρια και ταυτόχρονα σου σφίγγουν εγκάρδια το χέρι και με ένα άλλο σου ξαφρίζουν από την κωλότσεπα το πορτοφόλι, μεγάλο ταλέντο στην ξάφρα, ούτε χταπόδια νάτανε, τόσα χέρια!), κλάφτηκε, τον λυπήθηκα, του βάζω να φάει, μου λέει, Πρόεδρε φχαριστώ, έφαγα, μόνο έτσι γιά το εθιμοτυπικό να ρίξω κανιά πενηνταριά κεφτεδάκια, να μη παρεξηγηθείς. Ε αφού έφαγε τον περίδρομο, άρχισε να μου λέει τα δικά του: Σιγά τα ωά με το Γκουαντάναμο, δεν φτουράει μία μπροστά στην Αμυγδαλέζα, και άμα θέλω βοήθεια να κλείσω το NBC σε μιά ώρα, μου στέλνει με το επόμενο αεροπλάνο τον Κεδίκογλου, και να προσέχω όταν μιλάω στην τιβί, γαμώ το κεφάλι μου μαλάκα, και ότι τώρα που σερβίρουν κυβέρνηση και μήντια την Μέρκελ και την Τρόϊκα ως κακούς και αυτούς τους ίδιους σαν ήρωες αντιστασιακούς και επαναστάτες όλα πάνε καλά και ο κόσμος το καταπίνει αμάσητο με τη μία, και ότι η συνταγή της επιτυχίας είναι ο κυβερνητικός συνασπισμός των δύο μεγάλων κομμάτων και αν υπάρχει στους Ρεπουμπλικάνους κάνας χονδρός αρχηγός, να τον καλέσω, να τα τρώμε μαζί...

ΜΕΡΚΕΛ: Μισό ρε συ Μπαράκ. Είπες ότι ήταν ιδέα του Σαμαρά η παρακολούθηση του κινητού μου. Από πότε έχει ιδέες ο Σαμαράς; Εμείς δεν του λέμε τι να κάνει; Εμείς δεν κρατάμε την "σούστα", την μεταλλική βέργα που κινεί την φιγούρα του Σαμαρά πάνω στον μπερντέ; Δικό μας δεν είναι το σενάριο του "Ο Καραγκιόζης πρωθυπουργός";

ΟΜΠΑΜΑ: ...και τι σου φταίει ο Καραγκιόζης;

ΜΕΡΚΕΛ; ...η φιγούρα Καραγκιόζης;

ΟΜΠΑΜΑ: Όχι, το νούμερο Καραγκιόζης...

Σε ετούτο ακριβώς το σημείο δεχόμαστε αφόρητες πιέσεις από Ουάσινγκτον μεριά, να σταματήσουμε την δημοσίευση του απόρρητου διαλόγου του αμερικάνου προέδρου και της γερμανίδας καγκελάριου, αλλιώς φωτιά στα μπατζάκια μας, αλλά εμείς προλαβαίνουμε να σταματήσουμε την δημοσίευση από βαρεμάρα μόνοι μας. Καλή σας βδομάδα.


ΥΓ: Ο Βραχόκηπος βρίσκεται πάντοτε αγκαλιά με την αλήθεια. Δεν πιστεύουμε να πιστέψατε στις μπαρούφες που αμολάει ο Snowden;







*Μάθαμε ότι καλπάζει στην Κάλυμνο το κουτσομπολιό. Φήμη ίσον φούμο, λένε. Και ότι άμα θες να μη πας ποτέ στη ζωή σου στην Κω, τράβα να γεννηθείς στην Κάλυμνο. Με το που αντικρύζεις για πρώτη φορά το φως του καλυμνιώτικου ήλιου, μειώνονται δραματικά οι πιθανότητες να πατήσεις ποτέ το ποδάρι σου (ή και τα δύο) στην Κω! Άλλα δεν πρόλαβα να μάθω (από πρώτο χέρι παρακαλώ), αλλά έχω πέσει σε φλέβα χρυσού, θα μου τα ξεράσει όλα. Με βλέπω να παίρνω απάντηση ακόμα και στη μεγάλη ερώτηση, που με βασανίζει από το Δημοτικό: Κάνουν ντουζ οι Καλυμνιώτες από τότε που σταμάτησαν να βουτάνε για σφουγγάρια;

**Το παρόν γράφτηκε πριν την 28η Οκτωμβρίου.


Tα "Δεκεμβριανά παραμύθια". Προσεχώς στον Βραχόκηπο!





Το Χριστούγεννο πλησιάζει, δεν το σταματάς με τίποτα, καιρός κρύος, καιρός γιά δύος, που λέει η παροιμία, άρα καιρός για ιστορίες και παραμύθια, πράγματα απαραίτητα στο πανελλήνιο, όπως το μύγδαλο στη σοκολάτα του Παυλίδη, γιατί το πονηρούλικο το πανελλήνιο ψοφάει ως γνωστόν γιά ιστοριούλες και παραμυθάκια, αλλιώς δεν θα μαλακιζόταν διαρκώς με εκείνο το κουφό "δώσαμε τα φώτα στην ανθρωπότης και καλά που κάνανε οι Σπαρτιάτες του Λεωνίδα στα Θερμοπύλια "αού", αλλιώς θα είχε σήμερα ο Αχμάντι-Μοχαμάντι Νετζάντ-Μαντζάντ το Mega και όχι ο Μπόμπολας και ο Πανθρακικός θα λεγόταν Παντεχερανιακός, άρα μέγιστη ποσότης στον κόσμο η Ελλάς, ακόμα και Χρυσή Αυγή στείλαμε από υπερδόση πολιτισμού στη Βουλή και όταν εμείς τρώγαμε κουκουνάρια στα πεύκα οι άλλοι κάνανε βόλτα στις παραλίες μήπως και πετύχουνε κάνα φύκι να το κάνουνε σαλάτα, αλλά όχι χωριάτικη, γιατί εμείς δεν είχαμε προλάβει να ανακαλύψουμε την φέτα, να σωθεί ξανά η αθρωπότης", και όσοι αγανάκτισαν τώρα γιά το μήκος της πρότασης, ας παραπονεθούνε στο υποκατάστημα της κόκας κόλας της ενορίας τους γιά την κολλητική σχέση μεταξύ πληχτρολογίου και του εν λόγω δροσιστικού ποτού, όταν αποφασίσει αυτό κάποτε να χυθεί στα πλήχτρα της αρεσκείας του. Ουάου, ξεκόλλησε από μόνη της η τελεία!

Και όσον αφορά το παραμύθι στη ζωή του Νεοέλληνα, ε όλοι μας γιά ένα παραμύθι ζούμε! Συνήθως για παραμύθι-φούσκα, φθηνή παραγωγή με μάπα σενάριο και αίσιο τέλος. Μόνο τα τελευταία χρόνια πάμε να αλλάξουμε κάτι, αλλά ψιλικατζήδικα πράματα, όχι τίποτα σπουδαίο. Να, κρατήσαμε τα ίδια παραμύθια που αναμασάμε όλα τα χρόνια, ίδιο περιεχόμενο, ίδιοι πρωταγωνιστές, ίδιο δίδαγμα. Μόνο στο τέλος έκανε μιά μικρή παρεμβασούλα ο Νεοέλλην. Έστω με την "βοήθεια" των Δανειστών. Ντόπιων και ξένων. Το παλιό "και ζήσανε αυτοί καλά κι΄εμείς καλύτερα" έδωσε στη θέση του στο σαφώς ρεαλιστικότερο "και ζούνε αυτοί καλά, κι΄εμείς...κι΄ εμείς δεν έχουμε δουλειές, δεν έχουμε να βάλουμε πετρέλαιο και αναγκαζόμαστε να κάψουμε ότι έμεινε από το δάσος της περιοχής στη σόμπα, δεν έχουμε να πληρώσουμε τσι λογαριασμοί, δεν έχουμε να φάμε, δεν έχουμε όνειρα, δεν έχουμε ούτε αρχίδια να σηκωθούμε και να τους φάμε, άρα τον κακό μας τον φλάρο έχουμε, αλλά αφού ξεκόλλησε το πλήκτρο, ας βάλουμε εδώ μιά τελεία, να τελειώνουμε".

Το Χριστούγεννο φουλ στην τελευταία ευθεία λέγαμε. Βάλανε οι Δήμοι τα λαμπάκια στους δρόμους, να βλέπει ο καταναλωτής που είναι οι φάτνες των μαγαζιών, να πάει να προσκυνήσει. Έστησαν οι Καμίνηδες τα χριστουγεννιάτικα δενδρομεγαθήρια στις πλατείες Συντάγματος στις πολιτείες της επικράτειας, να καίνε δέκα χιλιάδες λαμπάκια το ρεύμα της αρκούδας -η οποία αρκούδα φαίνεται να είναι το μοναδικό ζώο που δεν πληρώνει χαράτσι, αλλά δεν της κόβει η ΔΕΗ το ρεύμα, ενώ όλα τα άλλα ζώα το πληρώνουν γιατί φοβούνται-. Οι Άγιοι Βασίληδες προβάρουνε τα μούσια τους, γυαλίζουν τα παιδάκια τα τριγωνάκια τους, υπογράφουν οι γαλοπούλες τις διαθήκες τους, οι κυβερνώντες ετοιμάζουν τους ευχητήριους λίβελους "Αγαπητέ Έθνε, αγαπητοί μαλάκαι ψηφοφόραι, αγαπητέ λαέ που σκύβεις το κεφάλι! Αι άγιαι εμέραι των Χριστουγέννων -που σφυροκοπούν κάθε χρόνον με μεγάλη επιμονή τον απανταχού πιστεύων ελληνισμόν- πέφτουνε, αλλά η Τρόϊκα μένει, άρα αι θυσίαι που υπέστη ο λαός πιάνουνε τόπο, γιατί στην άλλη άκρη του προχριστουγεννιάτικου τούνελ φέγγει το φωτάκι της Βηθλεέμ, ήτοι δια του νέου προϋπολογισμού -που οδηγεί τα 64% των κρατικών εξόδων εις τας βαθέας τσέπας των Δανειστών ημών (και τα πάντα βουτών) και αφήνει μιά τεράστια τρύπα στα όνειρα χιλιάδων παιδιών- μας βλέπω να βγαίνουμε σε λίγα τέρμινα στις Αγορές και όσοι από εσάς αντέξετε μέχρι τότε να ξαναβγαίνετε γιά ψώνια στην (Βαρβάκειο) Αγορά".

Το Χριστούγεννο βρήκε το ημερολόγιο κατηφορικό, τσουλάει στο φουλ και δεν σταματάει με τίποτα λοιπόν. Τι να κάνουμε τότε εμείς; Μπλογκ είμαστε, λυγίζουμε. Δεν είμαστε ο Πρόεδρος της Δημοκρατίας με ένα πεντακοσάρικο μεροκάματο, να λέμε "μπράβο γιά τις θυσίες σου λαέ" και να μη λυγίζουμε ουτε με γιούχα σε παρέλαση. Αφήνουμε λοιπόν τα σιχτίρια και την πολιτική και την πέφτουμε οριζόντια στο μούσι και στο παραμύθι. Γιορτές θέλετε, είπατε; Ε γιορτές θα πάρετε! Παραμύθια εποχής, πασπαλισμένα ελαφρά με κουραμπιεδόσκονη και ψιλοκομμένο αμύγδαλο, βασισμένα σε αληθινές χριστουγεννιάτικες ιστορίες, όπως τις αντέγραψε από το μούσι η ζωή δηλαδή. Μόνο εδώ σε μας! Μιά προσφορά του χριστουγεννιάτικου βραχόκηπου που ακούει στο μελωδικό όνομα "Τα Δεκεμβριανά παραμύθια". Μη τα χάσετε! Με κάθε παραμύθι που διαβάζετε, κερδίζετε ένα κουπόνι, με το οποίο μπορείτε να μην αγοράσετε τίποτα στο σουπερμάρκετ της επιλογής σας!

Λοιπόν;

Παραμύθι-μύθι-μύθοι, το κουκί και το ρεβύθι....

Προσεχώς σε τούτο το μπλογκ!