13/10/11

Σκίσε με Παγώνα, σκίσε με!

http://funnyshirtz.info/images/kick_me_on_back_masochism_masochist_tshirt-p2351016317629016852fc32_328.jpg


Ακούστε ρε τι έπαθα! Είχα μιά δουλειά στο κέντρο, ανάθεμα τη μάνα του για κέντρο. Σηκώνομαι νωρίς, πίνω ένα καφέ, ντύνομαι και κατεβαίνω με το μετρό Σύνταγμα. Καθώς κατεβαίνω προς την Μητροπόλεως έρχεται ένας καλοντυμένος πενηντάρης και με ρωτάει ευγενικά: Συγνώμη κύριε, μπορώ να σας ρωτήσω κάτι; Ε ναι, παρακαλώ, απαντάω. Το και το, μου λέει, σας είδα να κατεβαίνετε με αυτές τις βαριές μπότες που φοράτε και σκέφτηκα να σας ρωτήσω, αν θέλετε να μου κόψετε μία κλωτσιά στο καλάμι, να με ξεράνετε που τόχω τόσο ανάγκη.

Τι να του πεις; Κάνω τον σταυρό μου και συνεχίζω προς τα κάτω. Γωνία Νίκης βλέπω μιά πιτσιρίκα, λεπτούλα, εικοσάρα, να μου κάνει σινιάλα με το χέρι από την άλλη μεριά του δρόμου. Πριν προλάβω καλά καλά να καταλάβω τι γίνεται, κάνει κάτι τρελλά ζιγκ ζαγκ ανάμεσα στα αυτοκίνητα και στέκεται σε χρόνο ρεκόρ λαχανιασμένη δίπλα μου. Συγνώμη φίλε, μου λέει με οικείο τόνο, άνεργη είμαι, δεν είμαι στα πάνω μου. Ναι πρέπει να ομολογήσω ότι δεν αντέχω μπουνιά στο σαγόνι ή στο μάτι . Αλλά κάνα δυό ξεγυρισμένα χαστούκια, να δω το ψυγείο φεράρι, θα μου φτιάχνανε σίγουρα τη μέρα μου.

Ε, της ξηγιέμαι το μπινελίκι της, τον παπανδρέου σου μωρή κτλ και μετά κατηφορίζω για την Πατρόκλου που περίμενε ο φίλος μου ο Μπάμπης. Λίγο πριν φτάσω, βλέπω να ανεβαίνει σχεδόν τρέχοντας μια κατάξανθη τουρίστρια με σαντάλια και ένα σακίδιο 4χ4 στον ώμο, και δίπλα της ένας δικός μας χλεχλές να την τραβολογάει από το μανίκι. Μπαίνω μπροστά να κάνω τον ήρωα, αφού ήτανε στα μέτρα μου ο τυπάς, παίρνω και το αγαπημένο μου ταυρομαχέ υφάκι, έτοιμος για συνωστισμό στη Σμύρνη.

Άστηνε ρε μάγκα την κοπέλα, ρίχνω αγέρωχα και αφράτα. Σταματάνε και οι δύο. Ρε συ φίλε, μήπως ξέρεις κάνα γερμανικό, με ρωτάει με ικετευτικό ύφος ο τύπος. Ε ναι, του απαντάω σαστισμένος, φαρσί! Με σώνεις αδερφέ, μου λέει και πάει να με αγκαλιάσει από ευγνωμοσύνη. Άστο ρε, του λέω, τι θέλεις; Γερμανίδα είναι το κορίτσι φίλε, μου απαντάει, έχει και κάτι που θυμίζει έντονα Μέρκελ. Πως θα πούμε στα γερμανικά "μανάρα μου, γερμανιδάρα μου καγκελαριού πάτησέ μου δυό τρεις ξεγυρισμένες στο στομάχι και μετά μιά γκαζωμένη καρακλωτσιά στα αχαμνά, να τα πηγαίνω τα @@ μου αύριο βόλτα με το καροτσάκι";

Μου ήρθε να του τα χώσω εγώ τα αχαμνικά αντί να κάνω μετάφραση, αλλά είδα τον Μπάμπη να μου κάνει νεύμα από απέναντι και τον άφησα. Καθόμαστε και τα λέμε σε μιά καφετέρια. Ρε συ Μπάμπη, του λέω, το και το ρε. Ζουρλάθηκε ο κόσμος ρε! Γέλασε με νόημα. Δεν διάβασες την εφημερίδα ε; Όχι, απαντάω, τι έγινε; Τι να γίνει, λέει, συναντήθηκε ο δικός σου ο Γιωργάκης με την ρόμπα τον Ρομπάϊ, ούτε έκθεση ρόμπας νάτανε δηλαδή. Και; Ε, έκανε κάτι σουρεαλιστικές δηλώσεις ο Γιωργάκης, να πέφτουνε της γοργόνας τα λέπια από μόνα τους!

Αγανάκτησα! Πες ρε και με γκάστρωσες! Να ρε, διάβασε, μου λέει και μου σερβίρει την Ελευθεροτυπία που είχε μαζί του. Διαβάζω δήλωση Γιωργάκη και καταλαβαίνω πλέον το σύμπαν:

Γ. Παπανδρέου στις Βρυξέλλες: «Θέλει επώδυνες αλλαγές ο Ελληνικός λαός, όσο επώδυνες και νάναι»

Ρε που το γνώριζε ο Γιωργάκης ότι είμαστε μαζόχες του κερατά κι΄εγώ δεν είχα πάρει οσμή χαμπάρι! Ρε να πως εξηγούνται τα σημερινά παράξενα στον δρόμο. Ρε να πως εξηγείται η παθητική στάση εκατομμυρίων την στιγμή που εξαθλιώνονται με γοργούς ρυθμούς. Δε λέω, βγήκανε καμμιά δεκαριά χιλιάδες "ανώμαλοι" στους δρόμους, αλλά οι εκατομμύρια μαζόχες μείνανε στα σπιτάκια τους και τηράγανε στο γυαλί την Τρέμη.

Τώρα τα καταλαβαίνω όλα: Και την επιμονή της μάζας στο δικομματικό τουμπερλέκι, και την μανία με την αποχή και το λευκό, και το "σφάξε με αγά μου, να αγιάσω". Τώρα καταλαβαίνω και τα "όλοι ίδιοι είναι", και τα "δεν υπάρχει εναλλακτική λύση" και τα "σφίξε που δυό καμουτσικιές στον νότιό μου πόλο, Παγώνα μου, σκύλα μου".

Βάρα μας πασόκε, πάρε μας το κεφάλι, ο βιτσιόζος λαός, που επιμένει στον μαζοχισμό και δίνει στα σαπάκια εξουσίας, ακόμα και τώρα, πάνω από 50%!

Ε αφού θέλουμε τόσο πολύ την επώδυνη λύση που λέει και ο Γιωργάκης, ας την ρουφήξουμε μέχρι άσπρου πάτου, όσο επώδυνη και νάναι. 

Βοήθειά μας! 


Ματαξαναπάλι πήραν τ΄άρματα οι Οχιάδες της Κ.Ο του πασόκ!


Συγκλονιστική είδηση από την Κ.Ο (γνωστή και ως ΚΟΚΟΚΟΚΟΚΟ) του πασόκ! Εξαντλήθηκαν λέει, η υπομονή τους δηλαδή (άλλοι είναι αυτοί που εξαντλήθηκαν κανονικά και με το μνημόνιο) και τα έχουν πάρει με το πολυνομοσχέδιο στο κρανίο. Κακία και μίσος με την κυβέρνηση να δούνε τα μάτια σας πεντέξη πράσινοι βουλευτές-αγωνιστές, με το ζόρι τους κράταγε χτες ο χτυποκουδούνας ο Πετσάλνικος να μη κάνουνε στον Βενιζέλο φατούρο!

Δεν το ψηφάνε το πολυνομοσχέδιο, ο κόσμος να χαλάσει, λένε. Ούτε και αν κάνει την απειλή της πράξη, η Έλσα Παπαδημητρίου, και δεν κάνει ολική πλαστική φάτσας! Τόπε ξεκάθαρα και η γνωστή ως Αντάρτισσα του Κυλικείου της Βουλής βουλευτού της πασόκας, Γιαννακά: Το πολυτέτοιο; Πριτς! Τις βλέπετε αυτές τις γραμμές εκεί στο βάθος; Ε εκείνη η κόκκινη γραμμή δικιά μου είναι! Πολυνομοσχέδιο νο πασαράν!

Στην ΕΡΤ η παραπάνω φάση, και να δείτε που καμμιά φορά πιάνει τα πουλητάρια της πασοκικής, εεεε της κρατικής τηλεόρασης το φιλότιμο, και ρίχνουν κάτι ξεγυρισμένες ξώφαλτσες στους προαγωγούς τους, στα αφεντικά τους ήθελα να πω, συγνώμη, να μη μπορούν ούτε τον ήλιο να σηκώσουνε, σίγουρα ναι.

Λοιπόν, ακούει ο τύπος της ΕΡΤ την Γιαννακά να δείχνει ροζ γραμμούλες και μεταξωτές ζαρντιέρες και της χώνει ένα "και τι θα κα΄ μωρή...Ρόζα Λούξεμπουργκ αν δε το πάρουνε πίσω το πολυνομοσχέ΄; Θα το καταψηφί μωρή;" Ε τι ήθελε και της τόπε; Ανάβει η βουλευτού, σβήνει, αναβοσβήνει σαν λαμπιόνι χριστουγεννιάτικου δέντρου, αλλά όχι όπως αυτό της πλατείας Συντάγματος, γιατί αυτό το καίνε και γλυτώνουμε, ενώ αυτή δεν λέει να καεί, οπότε καιγόμαστε εμείς και γλυτώνουν οι τράπεζες, δράμα.

Που λέτε, εγώ περιμένω τώρα την βία. Λέω, δεν την βγάζει καθαρή ο ερτάς, θα του βγάλει την κάμερα από τη μύτη η βουλευτού, μη πω ότι μπορεί να του την βάλει και κάπου αλλού. Και εκεί όπου όλα μυρίζουν μπαρούτι γυρίζει η αγωνίστρια της αντίστασης που χλαπακιάζει με δώδεκα κουτάλια, αφού δεν είχε να κάνει καμμιά καλύτερη μαλακία ο ψηφίζων στόκος και την έστειλε στη Βουλή, να πάρτα μαλάκα, και του χώνει ένα αγέρωχο "ε, θα δούμε"!

Πωπω, τύφλα νάχουν τα μολών λαβέ! Και να φανταστείτε ότι την έκανε μόνη της η κυρά: Ούτε Τριακόσιοι, ούτε Πλαταιείς, ούτε καν ο Εφιαλτάκος που στην συγκεκριμένη πολιτική συγκυρία την έκανε γιά άλλα λιμάνια που έχει πέραση το επάγγελμα. Τι να κάνει ο άνθρωπος στην Ελλαδίτσα πούχει τόσον πληθωρισμό στο κουισλινγκίκι και στον δωσιλογισμό;

Πέσανε και άλλοι πράσινοι αντάρτες να φάνε την κυβέρνηση! Τόχουν χούι το όχι πριν το ναι τα ναινέκια της Κ.Ο του πασόκ. Σου λένε, αφού τελικά θα πω ναι, γιατί να μη πω πριν ένα όχι, αφού ευτυχώς δεν είμαι αόματος σαν τον Κουρουμπλή, άρα δεν τίθεται καν θέμα φιλότιμου και ευθιξίας; Βλέπετε λίγοι είναι αυτοί που πριν το γενικό ναι φοράνε ολίγον όχι. Μόστρα, δημοσιότητα, πασαρέλα, βιτρίνα, μαγκιά! Τζάμπα μαγκιά.

Αυτή τη φορά ξεσηκώθηκε και η Αννούλα η Νταλάραινα, του βάρδου η σύζυγος. Ε τάθελε ο κώλος του τού Γιωργάκη: Να μην την έπαυε από υφυπουργάντζα, να μην τα πάθαινε! Ξεσηκώθηκε η Αννούλα παιδιά που λέτε, και ποιός είδε το έτερον ήμισυ του ιδιαίτερα αγαπητού στο ισραηλινό κοινό λαϊκού βάρδου και δεν το φοβήθηκε! Το ήμισυ, όχι το κοινό. Την πέφτει η κυρά στο πολυνομοσχέδιο λες και ήταν παρέλαση και το πολυνομοσκίζει πολυμονοκανονικά!

Μα πότε έμαθε και τα οικονομικά η Αννούλα ρε σεις; Αυτή έγινε πολιτικό πολυεργαλείο με την μέθοδο "Πως γίνεσαι πολιτικός ηγέτης σε ένα σαββατοκύριακο" και μάλιστα άνευ διδασκάλου! Ή λέτε να τα έμαθε τα οικονομικά τόσο γρήγορα επειδή ο άντρας της είναι εκτός από ποιοτικός και εμπορικός καλλιτέχνης, και όταν πουλάς εσύ σαν βάρδος μιά καραβιά δίσκους με "Τα τραγούδια μας", ε κάτι θα μάθει και η σύντροφός σου από την επιστήμη του παρά.

Αλλά ας φύγουμε από την...αντιστασιακή λεπτομέρεια και ας μιλήσουμε γενικά για την κοινοκοκοκοκοκοβουλευτική ομάδα του πασόκ. Ας δανειστούμε το αθάνατο τραγούδι του Μάνου, πρώην ύμνο του πασόκ, και ας δούμε πως καταφέρνει αυτή η Κ.Ο να λειτουργεί μέσα σε τόσο σκοτάδι.

Κατ΄αρχήν υπάρχει μιά κατηγορία βουλευτών που ψηφίζει τα πάντα! Θα το σηκώσουμε το χέρι, σίγουρα ναι! Ότι και να τους βάλεις! Να κάψουμε τον Ιούδα το Πάσχα; Ναι! Να μην τον κάψουμε; Ναι! Να κάψουμε το....Ναι! Μα δεν τελείωσα ρε παιδιά! Ναι, δεν πειράζει!

Αυτή η κατηγορία είναι-ω τι ευτυχία-η πολυπληθέστερη, τα 4/5, υποκλινόμαστε. Η αμέσως επόμενη είναι προσεκτικά...αντιστασιακή. Θα το σηκώσουμε το χέρι, αλλά όχι εύκολα, ναι! Εδώ παίζει παζάρι: Σε δίνω ψόφο, ψήφο εννοώ, με δίνεις μελλοντικά ξέρεις εσύ, τό΄να χέρι πλένει τ΄άλλο, ...αίσθημα με άλλα λόγια.

Πάμε στην τρίτη και φαρμακερή κατηγορία: Δεν θα σηκώσω το κουλό μου, σίγουρα ρε! Σε αυτήν την γαμάτη κατηγορία ανήκουν μιά χούφτα αντιστασιακών βουλευτοκοκοκοκό, οι συνήθεις γνωστοί γνωστοί. Τους βλέπεις να σκίζουν ιμάτια εβδομάδες ολόκληρες πριν τις ψηφοφορίες και λες, μα να σκίσει ένας Αθανασιάδης μονάχος του ολόκληρον πανελλήνιο σοσιαλισμό! Τς τς τς. Κάθε μέρα στο γυαλί, κάθε μέρα πρωτοσέλιδα, μιά ολόκληρη χώρα να ασχολείται μαζί τους. Και στο τέλος; Και στο τέλος "Μεσοπρόθεσμο. Έλαβον: Υπέρ ΟΛΟΙ συν την κυρία Έλσα, καλή κυρία." ΟΛΟΙ λέμε ντε! Αντίσταση όχι τσάρκα στο πάρκο...

Αρκετά περί ναινέκων για σήμερα, επανέρχομαι με τα νέα... κρούσματα επανάστασης στο πασόκ.

Και ένα τελευταίο άσχετο αφιερωμένο στα τσίφτικα παιδάκια των ΜΑΤ:

"Θα τον κλωτσήσουμε τον σκύλο, σίγουρα ναι"....