22/6/12

Πως δεν θάθελα να είχα ένα και δύο και τρία και τέσσερα...

http://vstatic.doldigital.net/vimawebstatic/CF066142186B0FB6EB85CED74390C47A.jpg


Νάναι καλά τα γερμανάκια, που βάλανε τα πράγματα στη θέση τους. Τι, αν χάρηκα που έχασε η Εθνική Ελλάδας; Μα είναι ερώτηση αυτή; Ντάξ΄ μπορεί νάναι λιγάκι αιρετικός ο βραχόκηπος, καμμία σχέση όμως με κάφρο.

Γιατί μόνο κάφροι, φανατίλες ελληναράδες, ντουβάρια ή ακόμα και βιρτουόζοι της χρυσαυγουλερίας θα μπορούσαν να εύχονται, να κερδίσει αυτό το απίστευτο συνοθύλευμα που εκπροσώπησε ΑΝΤΑΞΙΑ τη χώρα στα στάδια της Πολωνίας και Ουκρανίας.

Αντάξια, ναι και μάλιστα για πολλούς λόγους:

Γιατί αυτή η ομάδα κατάφερε ακριβώς όσα "κατάφερε" και η χώρα μας: Να έχει ψοφήσει, αλλά να βρίσκεται όλως παραδόξως ακόμα στη ζωή.

Γιατί αναβίβασε την μετριότητα σε επιστήμη.

Γιατί αναβίβασε την πίστη, ότι η αναβαθμισμένη σε επιστήμη μετριότητα είναι ΠΡΟΣΟΝ, σε θρησκεία.
 

Που πα ρε ξυπόλητος στον πόλεμο; Με τι προσόντα πα ρε να κοντράρεις τους μπαλλαδόρους; Και ποιό το όφελος που πέταξες όξω πιό άξιους; Είναι αυτό το μάθημα που θα δώσουμε στα παιδιά μας; Δεν είμαστε καλοί, αλλά άμα καταστρέψουμε το ποδόσφαιρο και μας φέξει η τύχη, κάτι μπορεί να γίνει; Είμαστε μάπα, αλλά είναι εθνική επιτυχία, αν πετάξουμε έξω καλύτερους; Δηλαδή είναι η κακοποίηση του αθλήματος ο μοναδικός δρόμος που οδηγεί στην επιτυχία; Γιατί άμα απαιτούσαμε και λίγη μπαλλίτσα, να μπορούν να αλλάξουν που και που τρεις μπαλλιές, να βλέπαμε και καναδυό φάσεις που σηκώνουν χειροκρότημα, δεν θα φούσκωνε η μαγιά και θα χάλαγε η συνταγή;

Μάλιστα κύριοι, μιά ολόκληρη χώρα φανατίστηκε και ταυτίστηκε με ένα θλιβερό σύνολο, μόνο και μόνο επειδή ήταν ντυμένο στα κυανόλευκα! Και όχι μόνο! Απαίτησε ή πίστεψε ακόμα και στον θρίαμβο! Έτσι είναι. Μανούλες οι κύριοι Έλληνες σε θριάμβους που στηρίζονται στην λαμογιά, άρα στην απάτη.

Λίγα φυσικά τα τέσσερα, θα μπορούσαμε να είχαμε εισπράξει τα διπλάσια.

Οι παίκτες; Οι παίκτες υπεράνω πάσης υποψίας, έδωσαν όσα μπορούν να δώσουν. Τόσο ποδοσφαιράκι ξέρουν οι άνθρωποι, τόσο έπαιξαν. Και ίσως να μπορούσαν να έπαιζαν και κάτι πιό ελκυστικό, αν δεν είχαν μπροστά τους την ΚΟΥΦΙΑ ΦΙΛΟΔΟΞΙΑ της μάζας, που τους περίμενε (τους χειρότερους των 16) δέκα σκαλοπάτια ψηλότερα, από ότι αξίζουν, ακόμα και στον τελικό.

Τελείωσε για την Ελλαδίτσα και το διαλειμματάκι του EURO 2012 λοιπόν. Μέσα τα κεφάλια πάλι αδέρφια!




Εθνικός ύμνος. Ελλαδάρα-Ομαδάρα. Νάτοι-νάτοι! Ποιοί;

https://blogger.googleusercontent.com/img/b/R29vZ2xl/AVvXsEheeqnPUId4hLSxOGWBPEIF-Azqy4uTCz7NbVRZpPKW2L50ru_Gsqd3gLZF-xFL5uttnvcHRSYEQoOWqud8C4f9MesbsBsrzU-Br__W1kaxc6ohDHu-OGXRrOHFuRhmxzYFX6lav-GkAqo/s1600/Flag_0000.JPG



Λίγη ώρα πριν τον μεγάλο προημιτελικό της Εθνικής μας κατά της Γερμανίας, έναν αγώνα που καλείται ο κάθε Έλληνας ποδοσφαιριστής να δείξει καρδιά, να υπερβεί εαυτόν και να αποδείξει για άλλη μιά φορά, ότι δεν πολεμάνε οι Έλληνες σαν ήρωες, αλλά οι ήρωες σαν Έλληνες...

Λίγη ώρα πριν οι 11 εκλεκτοί του Φερνάντο Σάντος ριχτούν στην μάχη "για την Ελλάδα ρε γαμώτο", σε ένα νέο ραντεβού με την ιστορία και το πεπρωμένο...

Λίγη ώρα πριν την νέα εποποιία του Ελληνισμού ο βραχόκηπος θεωρεί ανάγκη και καθήκον του, να αποτυπώσει με την παρακάτω φράση τα αγνά φιλελληνικά του αισθήματα (αισθήματα που γιγάντωσαν μετά τα αποτελέσματα των εκλογών της 17 Ιούνη):


Χέστηκα αγαπητό Πανελλήνιο!


ΥΓ: Ανθυποπάτος στην Ευρώπη το μουνί και επιμένει να χτενίζεται την στιγμή που καίγεται!