31/3/16

Άμα σου περάσει η εξεταστική σύριζα, καλώς. Άμα σε πετύχει; (Σιγά μη σε πετύχει)



Δεν υπάρχει αμφιβολία: Όποιος περνάει συχνά έξω από τη Βουλή, ρισκάρει την σωματική του ακεραιότητα! Όχι, επεισόδια δεν γίνονται πλέον έξω από τη Βουλή, από τότε που κάνει κουμάντο η πρώτη φορά αριστερά, τρομάρα της, να φύγει κάνα αδέσποτο μολότωφ και να σε κάνει σα τα μούτρα του Φίλη, τρομάρα του.

Ούτε πέτρα σε βρίσκει, ούτε γκλομπ της ΕΛ.ΑΣ, ούτε γλάστρα από τον πάνω όροφο. Και όμως, η Βουλή των...Ελλήνων, τρομάρα τους, είναι το πιό επικίνδυνο σημείο της πρωτεύουσας: Τον τελευταίο καιρό πέφτει σύννεφο η...εξεταστική! Βροχή από εξεταστικές και όποιον πάρει ο χάρος! Εξεταστική γιά τα θαλασσοδάνεια ο Σύριζα, εξεταστική γιά τα κάπιταλ κοντρόλ η Νουδού. Εξεταστική για τη διαπλοκή, εξεταστική γιά το μπέναλτυ που έδωσε το κοράκι, εξεταστική γιά το προσφυγικό, γιά το τρίτο μνημόνιο και δεν συμμαζεύεται.

Πλάκα έχει. Μόνο γιά το τρίτο μνημόνιο εξεταστική, τα άλλα δύο κατούρησαν σε πηγάδι και δεν δικαιούνται, Πάει όπως τα κόρνερ, όταν παίζαμε κλωτσοπατινάδα στην αλάνα: Στα τρία κόρνερ, κερδίζεις ένα πέναλτυ. Προσοχή λοιπόν όταν περνάτε έξω από τη Βουλή, μη σας βρει καμμιά εξεταστική στο κούτελο και πάτε αδιάβαστοι κι΄αθώοι.

Αλλά ας πούμε δυό λόγια γιά τις εξεταστικές επιτροπές, να μην υπάρχουμε μόνο γιά να βγάζει ο ιδιοκτήτης του μπλοκ το άχτι του, αλλά και να μαθαίνει ο αναγνώστης πέντε πράγματα.

Τι εστί εξεταστική επιτροπή; Δώστε βάση!

Εξεταστική επιτροπή είναι μιά μικρογραφία του κοινοβουλίου, που ασχολείται με ένα και μόνο θέμα. Πχ το σκάνδαλο των υποβρυχίων. Τα κόμματα έχουν δικαίωμα συμμετοχής, με αριθμό...εξεταστών, ανάλογο της κοινοβουλευτικής τους δύναμης. Γιά την συμμετοχή βουλευτή σε εξεταστική επιτροπή πέφτει έξτρα παραδάκι. Κάπως όπως οι καθηγητές, που πάνε τα απογεύματα και δίνουν ιδιαίτερα μαθήματα, αλλά σαφώς πιό νόμιμα.

Τα πορίσματα των εξεταστικών επιτροπών είναι άκρως ενδιαφέροντα: Από τις, ας πούμε εκατό τριάντα τρεις εξεταστικές που έλαμψαν στο πολιτικό στερέωμα της χώρας από καταβολής Κοινοβουλίου, μόνο ένας περιορισμένος αριθμός δεν έδωσε αποτελέσματα: Μόνο εκατόν τριάντα τρεις! Οι άλλες....θέρισαν!

Προσοχή λοιπόν όταν περνάς έξω από τη Βουλή, ανέμελε διαβάτη. Περπάτα προσεκτικά δίπλα από το κτίριο, αποφεύγοντας κάθε περιττό θόρυβο. Μέσα εργάζεται ο πολιτικός, που έστειλες με την ψήφο σου, γιά να σε βγάλει από τα αδιέξοδα, που σε έβαλε ο προκάτοχός του. Μη σέρνεις τα παπούτσια σου, μην ενοχλείς: Ο Τσίπρας θυμήθηκε μόλις μετά ένα χρόνο και δύο εκλογές, ότι θα πατάξει την διαπλοκή και βγήκε φουριόζος παγανιά. Όχι, ούτε βήχας! Ο Μητσοτάκης είναι με άλλη εξεταστική στην κόντρα!

Κατακαημένη Αράχωβα...

Μερικοί νοσταλγοί του παρελθόντος, αναπολούν τα όμορφα εκείνα χρόνια, που συμμετείχε η Ζωή στις εξεταστικές και περνούσε τα ΠΑΛΙΟΤΟΜΑΡΑ γενεές δεκατέσσερεις. Αλλά τέτοια ζώα που είμαστε, καλά να πάθουμε! Εμείς βλέπετε γουστάραμε...Λεβέντη.

Κεντρική ιδέα; Μόνο έντιμοι και άξιοι λαοί δικαιούνται...Ζωές.






28/3/16

βραχόκηπος: Πως σώζουν οι Σύριοι πρόσφυγες την ελληνική οικονο...

βραχόκηπος: Πως σώζουν οι Σύριοι πρόσφυγες την ελληνική οικονο...: Σύριοι επενδυτές λίγο μετά την άφιξή τους στην Ελλάδα Μιά φορά κι΄έναν καιρό ζούσε σε μιά μικρή πόλη της μακρινής Συρίας, μαζί με την ...

Πως σώζουν οι Σύριοι πρόσφυγες την ελληνική οικονομία (παραμυθάκι)



Σύριοι επενδυτές λίγο μετά την άφιξή τους στην Ελλάδα


Μιά φορά κι΄έναν καιρό ζούσε σε μιά μικρή πόλη της μακρινής Συρίας, μαζί με την γυναίκα του και τα δύο παιδιά του, ο Σάμιρ Λάαχτου. Ο Σάμιρ, χριστιανός ορθόδοξος το θρήσκευμα και καθηγητής μαθηματικών το επάγγελμα, είχε τον μισθούλη του, το σπιτάκι του, το αμαξάκι του και περνούσε γενικά ζωή και ντομάτες γεμιστές με ρύζι (δεν έτρωγε κοτόπουλο, ήταν χορτοφάγος).

Ο Σάμιρ ήταν ένας φιλήσυχος πολίτης. Η πολιτική δεν τον απασχολούσε ιδιαίτερα. Και γιατί άλλωστε; Ή Μπασάρ αλ Ασάντ είχε το μενού, ή Μπασάρ αλ Ασάντ. Δεν αγχώνεσαι πολιτικά και τόσο πολύ, άμα έχεις τόσες εναλλακτικές λύσεις.

Ο πρόεδρος Μπασάρ αλ Ασάντ δεν είχε ακόμα προλάβει, να γίνει γιά την Δύση κακός. Το αντίθετο μάλιστα: Μπροστά στα...θηρία Σαντάμ Χουσεΐν και Μουάμαρ Καντάφι φάνταζε ο σύριος ηγέτης σαν απλή...οδοντόκρεμα. Και σαν παράδειγμα προς μίμηση. Και δυτική μόρφωση, και χρόνια παραμονής Λονδίνο μεριά, και κάτι αμνηστίες άλφα άλφα, και κάτι ψιλοπατάξεις της διαφθοράς, και κάτι αλλαγές από δω, αλλαγές από κει, και γενικά η συνεργασιμότητά του με τους...καλούς, ΗΠΑ, ΕΕ κτλ, όπως και η χαμηλών τόνων ιδιοσυγκρασία του, λίγο ακόμα και θα του στήνανε άγαρμα του ανθρώπου οι Δυτικοί.

 Έλα όμως που ο τύπος δεν ήταν του χεριού τους, όπως ένα σωρό άλλα καθάρματα στις ηγεσίες των αραβικών κρατών, και έλα που είχε και κάτι κολλητούς, φιλαράκια από Ρωσσία μεριά, που είχανε μάλιστα και κάτι στρατιωτικές βασούλες στην χώρα του, και κάτι βετάκια στον ΟΗΕ γιά τα μαύρα μάτια του. Ε, δεν γινότανε τότε, να τιγκάρει η Αραβία αραβική άνοιξη και να τον αφήνανε τον Μπασάρ αλ Ασάντ να παριστάνει τον...Χειμώνα. Ε, δίνουν οι αμερικάνοι από εδώ, δίνουν τα ισραηλιάκια το κατά δύναμην από εκεί, δίνει ρέστα και κάτι παραπάνω ο σουλτάνος ο Ερδογκάνης από δίπλα, πέφτουν και τα ισλαμοφασιστάκια καταπάνω του με όλα τους τα μούσια, πέφτουν τα καθήκια τα σαουδαραβάκια, τήνε κάνουνε την Συρία αιδοίο.

Κάθεται ο φουκαράς ο Σάμιρ και μέτραγε βόμβες: Να αυτή ήντουνε του Ασάντ. Τούτη του ΙΚ. Η τρίτη τούρκικη. Αυτή η κούφια αμερικάνικη (τις στέλνανε προς τους ισλαμιστές οι αμερικάνοι, αλλά αυτές πέφτανε στην...έρημο). Να και μιά σαουδική! Μόνο το Σαν Μαρίνο δεν πρόλαβε να ρίξει βόμβα στη Συρία! Μεγάλη αδικία και τεράστιο ρίξιμο, γιατί μιά χαρά κράτος είναι το Σαν Μαρίνο και γιατί να μην ρίξει κι΄αυτό καμμία;

Η ζωή του Σάμιρ ήταν ένας αδιάκοπος βομβαρδισμός. Ξυπνούσε το πρωί ακριβώς στις 72 και μισή βόμβες, έπαιρνε το λεωφορείο των 82 και τέταρτο βομβών και μετά από μία διαδρομή περίπου πέντε βομβών θα έφτανε στο σχολείο. Δεν έφτανε όμως, γιατί άμα το έχουν ισοπεδώσει οι αεροπλανίες το σχολείο, άντε εσύ μετά να το βρεις. Τι να κάνει ο άνθρωπος, μαζεύει μία ωραία πρωία κάτι αλλαξιές ρούχα, μαζεύει ότι δολλάριο είχε μαζέψει μιά ολόκληρη ζωή, ζαλώνεται παιδιά και γυναίκα, φοράει και τον μεγάλο βαφτιστικό σταυρό του, να τον βοηθάει ο Ύψιστος (αν δεν φοράς σταυρό, μπορεί να τον κακιώσεις τον Ύψιστο. Πρέπει να είναι και ο προστάτης των χρυσοχόων ο Κύριος), βουτάει ένα κουτάκι με μαύρη μπογιά, που του είχε περισσέψει, όταν έβαφε τα κάγκελα της αυλής του, πιάνει μιάν αδέσποτη πέτρα, που είχε πέσει άθελά της από έναν μουσουλμάνο γείτωνα στον κήπο του, τήνε βάφει ολόμαυρη και αφού την ρίχνει πίσω του, φεύγει ο άνθρωπος, μήπως και δει στον ήλιο μοίρα.

Ακούστε τώρα τι σατανικό σχέδιο είχε ο φίλος μας ο Σάμιρ. Λέει, μαζεύουμε τις τρακόσιες χιλιάδες δολλάριο που σώσαμε, τις βάζουμε σε αδιάβροχες σακούλες, να μη καταστραφούν από βροχές και άλλα αφιλόξενα ύδατα και πάμε ποδαράτα, που είναι και τζάμπα, στο Τουρκιστάν του Σουλτάνου Ταγίπ. Μεγαλεία πράματα. Μετά αγοράζουμε ένα φουσκωτό με ελάχιστες τρύπες, βάζουμε όλοι μπρατσάκια, μη μας φάει η Μεσόγειος, αν οι τρύπες του φουσκωτού αποδειχθούν περισσότερες του αναμενόμενου. Στην ανάγκη πνίγεται και κάνα παιδί, ή ακόμα και η γυναίκα, αλλά όχι απαραίτητα, και φτάνουμε μιάν ωραία πρωία Λέσβο, ήτοι Ευρωπαϊκή Ένωση, που είναι φίλοι μας και χριστιανοί.

Σας είπα ότι πρόκειται περί σατανικού σχεδίου; Α, καλά. Παμ παρακάτ τότε.

Λέει ο Σάμιρ: Κολυμπάμε στην χειρότερη περίπτωση πάνω στο αγριεμένο κύμα, ορισμένοι πνίγονται, μπορεί και όχι, θα το δείξει το κύμα. Φτάνουμε αχτή, μας μαζώχνει η Φρόντεξ, και γαμώ τις κυρίες, μας βάζουνε εσώκλειστους στο χοτσπότ, να δούμε τι εστί ευρωπαϊκή φιλοξενία και μετά μας την πέφτουνε οι μάγκες της εταιρείας με κάτι συμφωνίες τύπου "Πρόσφυγοι; Ήρθατε κολυμβώντας; Σας γυρίζουμε πίσω φερρυμπωτιστί".

Εδώ ακριβώς επεμβαίνει ο Σατανάς και από απλό ευρωπαϊκοτουρκικό σχέδιο γίνεται το σχέδιο σατανικό!

Τι, πρόσφυγες; ουρλιάζει με βδελυγμία ο Σάμιρ! Όχι κύριοι! Δεν είμεθα πρόσφυγες! Ποτέ των ποτών!

Ε, τι είσαστε τότε ρε Σάμιρ, τουρίστες; ρωτάνε οι τσίφτηδες της κυβέρνησης, που διοικούν το χοτσπότ. (Ολλανδοί τα παιδιά, άρτι ελευθεριοβενιζελόμενοι εκ Βρυξέλλας). Τι; δεν κυβερνούν Ολλανδοί; Τι λέτε ρε αγαθοί; Άμα δεν κυβερνούν οι Ολλανδοί, οι Αυστριακοί, οι Γερμανοί, οι Γάλλοι και η υπόλοιπη σάρα και μάρα, τότε ποιός κυβερνάει; Ο Τσίπρας;

Πιαστείτε τώρα, μη πέσετε!

Όχι κύριοι ανθρωπισταί, λέει με επίσημο ύφος ο Σάμιρ, δεν είμεθα ούτε τουρίσται, ούτε πρόσφυγοι, ούτε άλλα πονηρά πλάσματα. Εμείς είμεθα...επενδυταί! Μην μπερδευόσαστε επειδή είμεθα αυτή τη στιγμή ξυπόλυτοι και άνευ ενδυμάτων. Κατά βάθος είμεθα επενδυταί. Και διά όλους τους απίστους, ιδού οι σακούλα, ιδού και το κομπόδεμα.

Βλέπουν το μάτσο οι ανθρωποεπιστροφείς, πέφτουν στα γόνατα και αρχίζουν τα ωσσανά. Βρε καλώς τα παιδιά. Βρε και που είσασταν τόσο καιρό και αναγκαστήκαμε να δώσουμε μισοτιμής δυό φάσκελα και βάλε, αεροδρόμια. Βρε και άμα ερχοσούστανε λίγο πριν, προλαβαίνατε να φάτε μισοτιμής  και το Ελληνικό. Βρε, μη πέφτετε αμέσως από κούραση ξεροί στον ύπνο, να στρώσουμε το κόκκινο χαλί μόνο ρε επενδυτές.

Κανονικά κάπου εδώ τελειώνει το παραμύθι, αλλά αφού δεν ταιριάζει πουθενά εκείνο το, και ζήσαμε εμείς καλά, κι΄αυτοί καλύτερα, είμαστε αναγκασμένοι να το συνεχίσουμε.

Να φωνάξουμε τον Μάρδα, λέει κάποιος.Τον Μάρδα; Ποιόν Μάρδα; Αυτόν με το κοπυράιτ στο πρόσφυγα-επενδυτή ντε. Τον φωνάζουνε. Το και το κύριε Μάρδα, επενδυταί απεδώ, τι λέτε; Ο Μάρδας ήταν λίγο καταβεβληματισμένος. Παιδιά συγγνώμη, αλλά έχω πει άπειρες μαλακίες τις τελευταίες ημέρες, να ξεκουραστώ λιγάκι και μετά να ασχοληθώ με τον επενδυτή; Τα παιδιά ήταν αμείλικτα: Όχι υφυπουργέ! Πρώτα η μαλακία, μετά η ξεκούραση.

Τι να κάνει ο υφυπουργός, κάθεται και σκέφτεται. (Η λέξη σκέφτομαι δεν τηρεί πάντα τους όρους του λεξικού γραμματικής, αλλά μπορεί να υφίσταται ακόμα και χαριστικά). Λέει λοιπόν, να τον αφήσω τον Σύριο, να κάνει επένδυση, ή όχι. Θα με κράξουν; Δεν θα με κράξουν; Δεν θάτανε καλύτερα, να του έλεγα, να ξοδέψει το παραδάκι του στο "Χοτέλ Μπάμπης" στο γραφικό Βρωμοπούσι Κερατέας, 80 ευρά ημερησίως με ημιδιατροφή, να κάνει κανιά δεκαπενταριά χρόνια γαμάτες διακοπές, να μάθουν να βρίζουν άπταιστα στα ελληνικά τα παιδιά του;

Καλή μαλακία, σκέφτεται ο Μάρδας, αλλά υπάρχουν κάτι παράξενοι αντισυριζαίοι δολιοφθορείς, που μπορεί να το τσουλήσουν τηλεοπτικώς το πρόσφυγας-τουρίστας και να γελάει μαζί μου πάλι όλη η Ελλάς μετά περίχωρου Αρβανίας και Μαυροβουνίου.

Μέχρι εδώ, προς το παρόν. Τι κρατάμε; Κρατάμε το γεγονός, ότι ο Σάμιρ Λάαχτου είναι υπαρκτό πρόσωπο. Μόνο τα τρακόσια χιλιάρικα δεν είναι υπαρκτά και στήθηκαν μόνο για να δέσει το παραμύθι. Ο Μάρδας; Ο μοναδικός ανύπαρκτος του παραμυθιού.






25/3/16

Καλύτερα μιάς ώρας σκλαβιά και φυλακή, παρά σαράντα χρόνια σκλαβιά και φυλακή



Είναι όλα σιωπηλά;

Ναι. Γιατί τα σκιάζει η φοβέρα και τα πλακώνει η σκλαβιά.

Υπερδύναμη η -επί του Οθωμανικού Δικαίου στηριζόμενη- Αυτοκρατορία των Δανειστών και σκλάβος ο γονατισμένος λαός. Η μάστιγα δεν έχει τέλος, καλά περνάνε τράπεζες και Θεσμοί. Την βρώμικη δουλειά γιά λογαριασμό του Σουλτάνου έχουν αναλάβει ντόπιοι υποτελείς: Προεστοί, προύχοντες και κοτσαμπάσηδες. Όπως λέμε πασόκια, νεοδημοκράτες, συριζαίοι. Ο λαός τους έχει πάρει ήδη μυρωδιά, τι Μπραΐμης, τι Ζαΐμης, λένε. Λένε όμως, αλλά δεν πράττουν αναλόγως, οπότε η φτιάξη καλά κρατάει και γιά φως στην άκρη του τούνελ ούτε λαλιά. Κι΄έτσι, αφού ο λαός έχει αποφασίσει ότι τον σκιάζει η φοβέρα, του δίνει στο δοξαπατρί να καταλάβει η σκλαβιά.

Τι φταίει και δεν γίνεται το μπαμ; Ίσως επειδή έχουν πέσει τα κανάλια και τον έχουν φλομώσει στην προπαγάνδα: Κάτσε καλά ρε λαέ. Δεν βρέθηκαν ακόμα ελληνικά κόκκαλα, να τα βράσεις, να κάνεις σούπα, να βγει απ΄αυτήν η χαίρε ω χαίρε λευτεριά. ΥΓ. Κόκκαλα υπήρχαν, ιερά κόκκαλα δεν υπήρχαν. Ίσως.

Ίσως επειδή ξεμείναμε από Παλαιών Πατρών Γερμανούς, αφού αποφασίσαμε να τρέχουμε πίσω από τα λάβαρα κάτι Παλαιών Βερολίνων Γερμανίδων.

Ίσως επειδή έχει μπει στο DNA της φυλής, τα να είσαι γονατιστός. 400 χρόνια σκλαβιάς δεν είναι, όπως καταλαβαίνετε, παίξε γέλασε.

Το παράδοξο της παρέλασης της 25ης Μαρτίου καλά κρατεί όμως. Σου λέει, ξεσηκωθήΚΑΜΕ το 1821, κάΝΑΜΕ επανάσταση. ΧύΣΑΜΕ το αίμα ΜΑΣ για την ελευθερία ΜΑΣ, άρα μπράβο και εύγε ΜΑΣ και γαμώ τους λαούς.

Και άμα τον πιάσεις από τον γιακά, τον...ήρωα που ζητωκραυγάζει και τον ταρακουνήσεις, να του φύγει η κονκάρδα του Σύριζα και του χώσεις ένα: Τι φωνά ρε λεχρίτη, ναινέκο, που έχεις στηθεί στα τέσσερα και δίνεις νονστόπ κώλο; Τι ψεκάζεις περί αγώνων και θυσιών εσύ ο Δότης, εσύ που σου φώναζε ο λαός ΠΟΛΕΜΑ κι΄εσύ πέταγες πετσέτα και φώναζες ΠΑΡΑΔΙΝΟΜΑΙ ΜΕ ΤΟΥΣ ΟΡΟΥΣ ΣΑΣ, ω δανειστές.

Σιγά τώρα μην τον πιάσεις...

Και σαν να μην έφτανε η παρέλαση, βγαίνει και η σκατόμυγα στις τιβές και αρχίζει τα...ηρωικά, να δείξει ότι διαθέτει ξύγκι: Η Ελληνική Επανάσταση μας εμπνέει πάντοτε! Μάλιστα κύριοι, τον εμπνέει πάντα η Ελληνική Επανάσταση τον Τσίπρα και συγγνώμη στην σκατόμυγα που δεν φταίει σε τίποτα, να παρομοιάζεται με τέτοιους πολιτικούς.

Τον εμπνέει τον Τσίπρα η Ελληνική Επαανάσταση, αλλά μόνο όταν είναι καθιστός ή όταν είναι στημένος στα τέσσερα. Όρθιον να τον εμπνέει η Ελληνική Επανάσταση δεν θα τον δείτε τον Τσίπρα. Ούτε τα άλλα απόβλητα του πρώην δικομματισμού. Πως να τους δείτε όρθιους; Έχετε δει ποτέ κάμπια όρθια;

Και μιλάει, ποιός, ο Τσίπρας, περί ΥΠΕΡΗΦΑΝΕΙΑΣ και ΑΞΙΟΠΡΕΠΕΙΑΣ, κυρίες και κύριοι! Και γιά έναν λαό που έχει ΑΝΤΟΧΕΣ! Και δεν τα παίρνει κανείς στο κρανίο, να μαζέψει όλους αυτούς που έχουν ΑΝΤΟΧΕΣ και να τον πάνε καροτσάκι, από το Μαξίμου στα 3,5% που είχε παλιά.

Πάει μιά ακόμα παρέλαση. Αύριο βάζουμε τα κεφάλια μέσα και κάνουμε πάλι τουμπεκί. Και να δείτε, πως θα είναι όλα, όπως συνήθως, σιωπηλά. Γιατί θα τα σκιάζει και αύριο η φοβέρα και θα τα πλακώνει η σκλαβιά.















Όχι, δεν θα αναλάβει ο Αμπντεσλάμ στη θέση του Τσακαλώτου



Φούλαρε η Ευρώπη τζιχαντιστές, κράζουν με απόγνωση τα μήντια. Και παρακαλούμε το πλήθος να κάνει ένα βηματάκι προς το μπροστινό μέρος του οχήματος, γιατί ζμπρώχνουν οι από πίσω. Κάπως έτσι. Υστερία γουστάρει ο κοσμάκης, να ξεδώσει, να ξεφύγει από τα μνημονιακά, να ξελαμπικάρει. Δώστου γεγονός και πάρτου την ψυχή. Με ένα μπαμ στις Βρυξέλλες ξεχνάει το χάλι του. Υπάρχουν και χειρότερα, λέει. Αλλά φουλάραμε τζιχαντιστές πράγματι; Εγώ λέω να το ψάξουμε.

Άμα κάνεις μιά βολτούλα στην Αθήνα, όλους θα τους δεις: Φίλους, γνωστούς, συγγενείς, τραγουδιστές, ποδοσφαιριστές κτλ. Μόνο τον Αμπντεσλάμ δεν θα τρακάρεις. Πριν φυσικά, γιατί τώρα τον έχουν μέσα και τηράει απόξω. Και πολιτικούς του Σύριζα φυσικά. Παλιά το πηγαίνανε πολύ ποδαράτα τα παιδιά, αλλά με την κωλοτούμπα του Τσίπρα δεν τολμάνε ούτε στο περίπτερο γιά τσιγάρα να πάνε.

Πως αναγνωρίζεις όμως έναν τζιχαντιστή μέσα στο πλήθος; Να σας πω. Άμα περνάει ένας μουσάτος και μαυρούλης συνάμα, με μακριά κελεμπία και μιά μεγάλη βαλίτσα που κάνει τικ τακ, ντάξει, φως φανάρι. Αλλά άμα ούτε κατσαρό μαλί διαθέτει, ούτε κρατάει κοράνι στα χέρια του, ούτε φοράει μπλουζάκι με την επιγραφή άϊ λοβ αϊσλάμικ στέϊτ, ε τότε σφίγγουν τα πράγματα. Τελικά τι γίνεται; Φουλάραμε τζιχαντιστές ή όχι;

Η απάντηση είναι μία: Ναι, φουλάραμε. Μόνο που είναι τόσο καλά μεταμφιεσμένοι, που δεν τους ξεχωρίζουμε από τους μη τζιχαντιστές. Ή μάλλον δεν θέλουμε να τους ξεχωρίσουμε. Παράδειγμα; Όσα θέτε ρε! Βγαίνει ο τάδες υπουργός της κυβέρνησης και τα ξερνάει στο Μέγκα: Αγωνιζόμεθα υπέρ της σωτηρίας του μαλάκα λαού υμών, αλλά διά την καλήν επιτυχίαν της σωτηρίας του, θα του κόψουμε του μαλάκα τον κώλο, δηλαδή όση σύνταξη του απόμεινε. Βγαίνει μετά κάποιος άλλος του Σύριζα και λέει τα δικά του εθνοσωτήρια: Θα κόψουμε και θα κόψουμε. Θα σας φλομώσουμε περικοπή, γιατί έτσι είναι οι σωτηρίες: Σε ζορίζουνε, αλλά μετά σε ανακουφίζουνε. Όπως τα υπόθετα και τα...αγγούρια δηλαδή.

Προσέξτε φάτσες κύριοι! Και οι δύο κουρεμένοι σικ, εμφάνιση σικ, έκφραση σικ. Ούτε αλάχ ου άκμπαρ, ούτε κατάρες κατά της δύσης, ούτε σαρία, ούτε κουτσή Μαρία. Ε, άντε εσύ μετά να τον αναγνωρίσεις ότι είναι τζιχαντιστής.

Άμα φουλάραμε λέει! Όλα τα είδη τζιχαντιστών, όλες οι μάρκες, όλες οι κατηγορίες στην δόλια την χώρα μας. Και πρασινοτζιχάντια, και νουδουτζιχάντια και αριστεροτζιχάντια και τα επίδοξα τσικό των ποταμοτζιχαντιστών και των λεβεντοτζιχαντιστών στα μετόπισθεν. Τρομοκρατία επίσημη παρακαλώ, χωρίς να κουνιέται μάλιστα φύλλο. Αμέτρητες επιθέσεις. Αμέτρητες εκρήξεις. ΑΜΕΤΡΗΤΑ θύματα. Μπαμ και πάρτα κάτω τα μιστά. Μπαμ και πάρτες κάτω τις συντάξεις. Μπαμ και πάρτηνα κάτω την Παιδεία. Μπαμ και πάρτα κάτω τα επιδόματα. Μπαμ και πάρτα κάτω τα εργατικά δικαιώματα. Μπαμ και πάρτο κάτω το παρόν. Μπαμ και πάρτο κάτω το μέλλον...

Μιλάμε γιά τζιχάντ πρώτης κατηγορίας, επαγγελματική. Κάτι σαν το ΝΒΑ της τζιχάντ, όχι σαν την αραβική που παίζουν ένας εναντίον ενός με πλαστική μπάλλα στην αλάνα. Τα ισλαμοτζιχαντάκια είναι απλοί ερασιτέχνες. Καθαρματάκια, φασιστάκια, αυτοδίδακτοι κομπογιανίτες. Ενώ οι άλλοι, αυτοί που μας κυβέρνησαν και μας κυβερνούν, πραγματικές ιδιοφυίες της τρομοκρατίας. Εξπέρ τα παιδιά και η βλακεία μας απίστευτη, να μας λένε "στην τάδε του μηνός θα σας κόψουμε την σύνταξη παιδιά" και όταν γίνεται το μπαμ, να ανοίγουμε τον στόμα μας μιά πιθαμή από έκπληξη και να κάνουμε τους ξαφνιασμένους.

Έχει πλάκα. Τον μάγκα, την ξετρελαμένη φανατίλα, αυτόν τον ψυχοπαθή τον Αμπντεσλάμ τόνε ψάχνανε όλα τα μπασκίνια της Ευρώπης, μήνους τέσσερεις παρακαλώ, ενώ η Τρόϊκα ή οι Θεσμοί, όπως την βάφτισε την Τρόϊκα ο Σύριζα. κυκλοφορεί ελεύθερη κι΄ωραία. Και να δεις ανησυχία η κυβέρνηση, αν κάνει κόνξες και λέει ότι δεν έρχεται. Και να δεις χαρούλες, όταν ξεσπάνε σε ωσσανά τα κανάλια: Αύριο έρχονται οι Θεσμοί. Σκεφτήτε τι θα γινότανε, αν γράφανε "αύριο στις 12 και 15 φτάνει στο Ελευθέριος Βενιζέλος ο Αμπντεσλάμ".

Φουλάραμε νεοφιλελεύθερη Τζιχάντ φίλοι μου, αλλά και από Τζιχάντ που δεν το κάνει από πεποίθηση, αλλά επειδή είναι...αναπόφευκτο και επειδή είναι...πρώτη φορά αριστερή.

Τι κάνουμε εδώ; Ότι κάνουμε συνήθως: Ψηφίζουμε Λεβέντη! Ή κάτι παρόμοιο. Απόδειξη ότι τα θύματα είναι συνήθως...βλήματα.

ΥΓ: Να υιοθετήσει άμεσα η κυβέρνηση την βομβιστική τακτική του ΙΚ: Βάζουμε βόμβες, αλλά σκάμε μαζί τους....




20/3/16

βραχόκηπος: Σκέψου, να χρειάζεσαι Άσυλο και να μη σε θέλει καν...

βραχόκηπος: Σκέψου, να χρειάζεσαι Άσυλο και να μη σε θέλει καν...: Υπάρχουν συνάνθρωποι, που μένουν τέταρτο ή πέμπτο όροφο και τους τρώει η έγνοια, μη πάρει η πολυκατοικία τους φωτιά και καούνε ζωντανοί; ...

Σκέψου, να χρειάζεσαι Άσυλο και να μη σε θέλει κανένας



Υπάρχουν συνάνθρωποι, που μένουν τέταρτο ή πέμπτο όροφο και τους τρώει η έγνοια, μη πάρει η πολυκατοικία τους φωτιά και καούνε ζωντανοί;

Υπάρχουν.

Υπάρχουν νομοταγείς πολίτες, που πάνε στην Εφορία να πληρώσουν μιά κουφάλα δόση ή πάνε στην κουφάλα Εφορία να πληρώσουν μιά δόση, τα μπέρδεψα εδώ, και όταν φτάσουν σχεδόν στην αρχή της ουράς, να αρχίζει η Εφορία τα κουνήματα, και να αναρωτιούνται αυτοί, μα είναι δυνατόν να είναι θηλυκιά η Εφορία και νάναι πούστης, και να λέει ο διπλανός, τι πούστης ρε, σεισμός είναι.

Υπάρχουν.

Υπάρχουν φυσιολάτρες υπήκοοι, που την κάνουν μεσημεράκι Κυριακής γιά βολτούλα στην εγγύ παρθένο φύση, και πέφτουνε πάνω σε κάτι αδέσποτες στάνες με κάτι τσομπανόσκυλα τρία επί τρία, τα οποία δεν δεσμεύονται με κάποια άλλη συμφωνία, εκτός της μίας και καθολικής: Ξέσκιζον περαστικόν και μη ερεύνα;

Υπάρχουν.

Υπάρχουν ψηφοφόροι, που την πατάνε μία με τον Τσίπρα και άλλη μία πάλι με τον Τσίπρα και φοβούνται μη τον ξαναβρούνε πάλι μπροστά τους και την ξαναπατήσουνε;

Άμα υπάρχουν λέει...

Γιά όλους αυτούς το ανίερο τούτο εδώ ποστ, και όλοι όσοι πιέζουν αφόρητα, να στείλουν σαν ελάχιστο ποσό ευγνωμοσύνης εκείνο το γαμημένο κατοστάρικο στον λογαριασμό μου, ε εντάξει, λύγισα.

Λέμε τώρα, ξεχνάει η ρουφιάνα η αποκάτω το μάτι ανοιχτό, ανάβει το λάδι, ανάβει η κουρτίνα, παίρνουν τη σκυτάλη κάτι χλωρίνες και γίνεται το "έλα Βιβή, να δεις πως γίνανε τα έπιπλα φρυγανιά". Εσύ, ένας καθώς πρέπει ρετιρές, λαμβάνεις τα μηνύματα της φύσης και αρχίζεις τα μαθηματικά: Ντουμάνι, συν φωτιά, συν φωνές, συν σώσον Κύριε τον λαόν σου, συν ουρλιαχτά, συν χριστοπαναγίες, δύο, βγάλε ένα, επί πέντε, γράφουμε μηδέν, λίγοι κρατούμενοι, άρα πυρκαγιά! Σωστή ετούτη η άλγεβρα και άντε να δούμε πως δρούμε.

1. Κλείνουμε τηλεόραση, ράδιο, στερεοφωνικό, τοστιέρα, ηλεκτρική σκούπα, και τα λαμπιόνια του χριστουγεννιάτικου δέντρου. Άμα δεν είναι εποχή για χριστουγεννιάτικα δεντράκια, πάλι καλύτερα, μία δουλειά λιγότερη. Οι μη σχολαστικοί μπορούν να κατεβάσουν τον Γενικό, δεν θα κωλώσουμε εδώ.

2. Μαζεύουμε ότι πολύτιμο και αναγκαίο: Διαβατήρια, ταυτότητες, κοσμήματα, περσικά χαλιά, δύο αλλαξιές ρούχα, δυό ζευγάρια παπούτσια ανά άτομο, ξυπνάμε τα παιδιά, ξυπνάμε χαριστικά και τη γυναίκα. Την πεθερά που έχει έρθει γιά επίσκεψη και κοιμάται στο χωλ, δεν την ενοχλούμε.

3. Κλείνουμε όλα τα παράθυρα.

4. Κάνουμε έλεγχο στις βρύσες και άμα τρέχει πουθενά νερό, το κλείνουμε.

5. Παίρνουμε τηλέφωνο τον Μπάμπη τον υδραυλικό, που ήταν νάρθει το μεσημέρι, να ξεβουλώσει τον καμπινέ και του λέμε να μην έρθει, γιατί μπορεί να μην είναι εκεί το διαμέρισμα.

6. Παίρνουμε τον προϊστάμενο τηλέφωνο και του ανακοινώνουμε, ότι δεν πάμε λόγω εκτάκτου ανάγκης στο γραφείο. Και αν αρχίσει τα δικά του, όχι ρε Μιχάλη, λοίπουν και άλλοι πέντε με γρίππη, τι να κάνω ρε, καίγομαι, του απαντάτε, εγώ να δεις.

7. Φοράμε όλοι παντελόνια ή φουστάνια, ανάλογα το γένος πριν εγκαταλείψουμε το διαμέρισμα. Δεν βγαίνουμε φυσικά με τα σώβρακα. Τι θα έλεγε ο κόσμος;

8. Δεν χρησιμοποιούμε ασανσέρ! Κίνδυνος θάνατος!

9. Δεν κατεβαίνουμε από τη σκάλα. Δεν είμαστε οι μόνοι στην πολυκατοικία. Με το ποδοβολητό μας να κάναμε άνω κάτω όλους τους ένοικους.

10. Πάμε ταράτσα. Περνάμε προσεκτικά κάτω από τις απλωμένες μπουγάδες, φροντίζοντας να επαναφέρουμε κάθε μανταλάκι που ρίξαμε άθελά μας κάτω, στη θέση του. Πάμε εκεί που ενώνεται η πολυκατοικία μας με την διπλανή, τηλεφωνάμε στον ιδιοκτήτη της, το και το κύριε ιδιοκτήτα, καιγόμεθα, και αν μας επιτρέπετε, περνάμε προς σωστικής μας ανάγκης στην ταράτσα σας και σας ευγνωμονούμε μέχρι τρίτης Αριστερής κυβέρνησης Σύριζα. (Αυτό το τελευταίο καλύτερα να το κάνουμε γαργάρα, γιατί άμα πετύχουμε ιδιοκτήτη οπαδό του ΛΑΕ, καήκαμε).

Πάμε τώρα Εφορία. Πας να πληρώσεις τη δόση και ξαφνικά αρχίζει το ταράκουνο: Ένα ρίχτερ, δύο ρίχτερ, τρία ρίχτερ και δεν συμμαζεύεται! Πανικός; Αμέ. Αλλά όχι και αναρχία. Περιμένεις να τελειώσει ο προηγούμενος, αφήνεις ευγενικά τα χαρτιά στο γκισέ, ξηλώνεις το ποσό που δικαιούται το Έθνος και μπαίνεις στην ουρά προς την έξοδο. Ακολουθείς την ακόλουθη μέθοδο εξόδου:

1. Αποφεύγεις τους σοβάδες που πέφτουν από το ταβάνι.

2. Άμα πέφτει μεγαλύτερο τεμμάχιο, τσιμεντόλιθος πχ, ισχύει πάλι το 1. αλλά νάχετε τα μάτια σας ανοιχτά, γιατί όποιος πεθαίνει μέσα σε Εφορία, πληρώνει και στην άλλη ζωή.

3. Κλείνουμε πίσω μας τις πόρτες.

4. Αν είμαστε τελευταίοι, κλείνουμε πίσω μας και το φως.

5. Αν δούμε τοίχο να κουνιέται πολύ και να κινδυνεύει με κατέρρευση, ψάχνουμε να βρούμε αντικείμενο να τον στηρίξουμε.

6. Δεν ζμπρώχνουμε! Προτεραιότητα σε γυναίκες, παιδιά, γέρους, αρρώστους, αλλοδαπούς και πρόσφυγες.

7. Εάν η μόνη έξοδος είναι μέσα από το ταμείο, τότε καθόμαστε να καούμε. Δεν γίνεται να μπαίνει όποιος θέλει στο ταμείο.

8. Όταν βγούμε έξω και πετύχουμε το φανάρι στο κόκκινο, περιμένουμε μέχρι να γίνει πράσινο για να περάσουμε απέναντι.

Πάμε τώρα στη στάνη με τα τσομπανόσκυλα. Τα κόβεις από μακριά να σε έχουν σταμπάρει με εκείνο το άγριο βλέμμα που σημαίνει: Ξέσκιζον και μη ερεύνα. Ακολούθα άφοβα την ακόλουθη τακτική:

1. Άσε το περίστροφο στη τσέπη σου. Δεν είναι σωστά πράγματα τα μπαμ μπουμ άνευ άδειας οπλοφορίας.

2. Άσε και το παλούκι που βρήκες μπροστά σου στη θέση του. Πρώτον δεν είναι δικό σου, δεύτερον θα σε στριμώξει η εταιρεία προστασίας ημιάγριων ζώων.

3. Όχι, δεν θα μπουκάρεις στην ξένη ιδιοκτησία απέναντι. Έτσι μπαίνει ο καθένας όπου λάχει;

4. Να αρχίσεις τα καλοπιάσματα; Καλά ρε, αγαθός είσαι;

5. Προσευχή; Δεκτή. Αλλά απόφυγέ την άμα είσαι μουσουλμάνος. Μέχρι να σημαδέψεις με τη πυξίδα Μέκκα και να στρώσεις το περσικό χαλάκι, σε έχουν κάνει να!

6. Λίγο πριν αφήσεις γιά πάντα τον ψεύτικο και άδικο αυτόν ντουνιά, πάρε την πολεοδομία και πες της γιά εκείνο το καταπατηματάκι στις παρυφές του λοφίσκου της ενορίας σου, που είχες κάνει κάποτε σε καιρούς χαλεπούς και πράσινους και Τσοβόλα δώστα όλα.

7. Άσε το κινητό σου παραδίπλα σε ασφαλή μέρος και περίμενε, μαλάκα.

Πάμε στους ψηφοφόρους του Σύριζα τώρα. Μάγκα, άμα την πατάς με τον Αλέξη μία και γιά να...επανορθώσεις την ξαναπατάς, είσαι άξιος της τύχης σου. Εσένα δεν σε σώνει τίποτα.

Κάπως έτσι την είδανε και οι 28 υπέροχοι της προχθεσινής συμφωνίας με την Τουρκία φίλοι μου. Όλα τα είχαμε ακούσει, μόνο αυτό μας έλειπε: Ο...παράνομος πρόσφυγας. Μάλιστα. Ο καλός πρόσφυγας είναι νόμιμος. Πως γίνεται αυτό; Όπως το έκαναν οι ήρωες των παραδειγμάτων μας παραπάνω. Νόμιμα, περήφανα κι΄ωραία. Σε λιανίζουν από πάνω πέντε διαφορετικές αεροπορίες; Σε έχουν ζώσει τα ισλαμοφασιστάκια και οι Νούσρες και τα ΙΚ; Δεν έχεις να φας, δεν έχεις νερό, δεν έχεις στέγη, σε ζώνουν οι αρρώστειες και έχεις χάσει την μισή σου φαμελιά; Μη φοβού ρε! Πας στην Πρεσβεία μιάς χώρας της ΕΕ στην πόλη σου, καταθέτεις διαβατήρια, ταυτότητες, δικαιολογητικά κτλ, κάνεις και μιά αιτησούλα γιά χορήγηση πολιτικού ασύλου και περιμένεις. Νόμιμα κι΄ωραία. Και αν δεν υπάρχει κοντινή πρεσβεία στο τόπο σου, πας σε μία μακρινή. Κάποια θα πετύχεις, Και άμα σε στριμώξει κάνα κομμάντο με μούσι στο δρόμο, πες, παιδιά εγώ πάω πρεσβεία. Και άμα δεις να πέφτει κάνα βλήμα στο κεφάλι σου, φώναξε, λάθος στόχος, βλήμα.

Το παν ο νόμος. Όλα νόμιμα. Και αν έπεσε κανιά οβίδα και σου έκαψε όλο το σπίτι και κάηκαν ταυτότητες και διαβατήρια, μη φοβού ρε. Θα ξαναβγάλεις. Όποτε μπορέσεις. Σιγά μην αψηφούσες τον νόμο και δοκίμαζες να σώσεις παράνομα τη ζωή σου. Νά μαστε σοβαροί...

Τι, ακόμα και με διαβατήριο, ακόμα και απόλυτα νόμιμα δεν θα σε άφηναν να εισέλθεις στις χώρες τους; Ναι, σίγουρα. Αλλά καλύτερα νόμιμος και νεκρός, παρά παράνομος και ζωντανός, που λέει μιά παλιά παροιμία της ΕΕ. Ο νόμιμος πρόσφυγας είναι θεωρητικά δυνατός. Αλλά από την πολύ...νομιμότητα δεν μπορεί να γίνει πρόσφυγας. Άρα παύει να υπάρχει προσφυγικό πρόβλημα. Ωραία φτιάξη.

Το βρήκαν οι 28 υπέροχοι ηγέτες προχθές στην Βρυξέλλα: Όσοι πρόσφυγες ρισκάρουν την ζωή τους και τις ζωές των παιδιών τους στα ελληνοτουρκικά θαλάσσια σύνορα, είναι παράνομοι, μπαγάσες και παλιάνθρωποι. Και σαν παράνομοι πρέπει να γυρίσουν πίσω. Στην φυλακή της Τουρκίας. Και όση φιλανθρωπία, πολιτισμός, ανθρωπιά και αλληλεγγύη περισσέψει από την ΕΕ, θα μοιραστεί σε δημόσιο συσσίτιο και άμα χορτάσουν πέντε άτομα, εμένα να με φτύσετε οριζόντια και κάθετα.

Γράφεται μιά ολόχρυση σελίδα ιστορίας από τα 28 παλιοτόμαρα, που βρίσκονται ελέω μαλακίας λαού στην εξουσία των κρατών μελών της ΕΕ. Το παν η νομιμότητα. Σου κόβουν μισθούς και συντάξεις, σου κόβουν ανθρώπινα και εργατικά δικαιώματα, αλλά πάντα νόμιμα. Πάει λοιπόν και το ανθρώπινο δικαίωμα αίτησης γιά πολιτικό άσυλο, πάει και το πανανθρώπινο δικαίωμα προς ΕΠΙΒΙΩΣΗ, προς ΖΩΗ.

Είμαστε έτοιμοι να βοηθήσουμε τους πρόσφυγες, λένε τα πολιτικά απόβλητα της εποχής μας, με την προϋπόθεση να μην είναι...πρόσφυγες. Σαν να λέμε, στα νοσοκομεία μας θα έχουν πρόσβαση, όλοι όσοι δεν είναι άρρωστοι! Όμορφα πράγματα....

Το Κράτος Αδίκου, που έχει κυρρήξει τον πόλεμο στους πολίτες του, η Τουρκία, αναλαμβάνει ρόλο ΣΙΓΟΥΡΟΥ ΚΡΑΤΟΥΣ, καταλύτη ψυχών δηλαδή. Ο ανώμαλος που έστησε το σχέδιο, κάποιο από τα τριτοκλασσάτα στελέχη της δέκατης έκτης σειράς, ένας ψυχασθενής λεχρίτης του κερατά, θα μείνει στην ιστορία, σαν το άκρο αντίθετο του Εκκενώσεις βόθρων ο Αχόρταγος: Με αντίστροφη ροή...υλικού δηλαδή.

Πως το βλέπει ο δύσμοιρος πρόσφυγας; Να τα μαζέψουμε γρήγορα γυναίκα, λέει, να πουλήσουμε όλα μας τα υπάρχοντα, να πάμε να σκυλοπνιχτούμε στο Αιγαίο, να μας μαζέψει το ΝΑΤΟ, το Ελληνιστάν ή το Τουρκεστάν, να μας πάνε πίσω στην Τουρκία, να αναγκαστεί η ΕΕ να παραλάβει ίσον αριθμό...νόμιμων προσφύγων από την Τουρκία. Και γιατί να πάμε τότε να σκυλοπνιχτούμε ρε άντρα, λέει με το δίκιο της η γυναίκα. Πάμε να γίνουμε...νόμιμοι πρόσφυγες στην Τουρκία και όλο και κάποιος θα σκυλοπνιγεί γιά πάρτη μας στο Αιγαίο, να έρθει και η σειρά μας.

Λέει η γυναίκα, αλλά ποιός την ακούει; Η Τουρκία πάντως δεν την ακούει. Άμα την άκουγε, δεν θα έκλεινε τα σύνορά της με την Συρία, να μη μπορεί ούτε μύγα να μπει μέσα. Η Τουρκία γουστάρει ανοιχτά σύνορα, αλλά από τη μεριά της. Όλοι οι τζιχαντιστές από την Τουρκία μπήκανε στη Συρία.

Όχι παίζουμε...

Ο πρόσφυγας που ρισκάρει τη ζωή του στο Αιγαίο, θυσιάζεται για τους άλλους. Αλτρουιστής. Ανοίγω την πόρτα της Ευρώπης γιά άλλους, σκέφτεται. Κάτι σαν θυρωρός. Ωραία, αλλά άμα δεν πιάνει άλλο η...θυσία και δεν παίζει κανένας πιά τη ζωή του κορώνα γράμματα, να χορτάσει η καρδούλα του ελληνικό χοτσπότ, να πάνε άλλοι στον παράδεισο, τότε τι γίνεται; Τότε γίνεται το "μένουμε Τουρκία". Και τότε θα μιλάμε γιά το ανθρώπινο δικαίωμα, να είσαι στο έλεος του Ερντογκάν και της παρέας του.

Η ένδοξη ΕΕ το έλυσε πράγματι το προσφυγικό. Με ακριβώς αυτό το ανθρωποπάζαρο, που σχεδίασε τις προάλλες στην Βρυξέλλα. Με αυτό το νέο συνώνυμο της λέξης Σύριος: Πρόσφυγας. Γιατί μόνο οι Σύριοι δικαιούνται την λέξη πρόσφυγας. Οι υπόλοιποι κατατρεγμένοι αυτής της γης, εκ των οποίων οι περισσότεροι ευθύνη της ξεσκισμένης Δύσης, είτε Αφγανοί, είτε Ιρακινοί, είτε οποιοσδήποτε άλλος, κατούρησαν σε πηγάδι και δεν δικαιούνται...δικαιώματος εισόδου στον ευρωπαϊκό ψευτοπαράδεισο.

Ομόφωνα η απόφαση παρακαλώ, όχι παίζουμε. Πίσω από αυτό το σχέδιο ντροπή και τα λαμόγια οι κακοί, Μέρκελ, Ραχόι, Κάμερον, Όρμπαν, Φάϊμαν κτλ και οι...καλοί, Ολάντ, Ρέντσι, Αναστασιάδης και...Τσίπρας. Όχι παίζουμε.

Η Ευρώπη του Ενωμένου Κεφάλαιου δεν πεθαίνει τώρα. Αυτή η Ευρώπη έχει προ πολλού ψοφήσει και αυτό που βλέπουμε ακόμα να υπάρχει είναι το κουφάρι της. Σιχαμερό και αποκρουστικό. Και προ πάντων απάνθρωπο.


13/3/16

FRONTEX: ΕΛΛΑΔΑ-ΤΟΥΡΚΙΑ, ΤΑ ΣΥΝΟΡΑ ΤΗΣ ΑΡΝΗΣΗΣ

Ένα πολύ ενδιαφέρον όσο και κατατοπιστικό άρθρο, γιά όλους όσους ενδιαφέρονται γιά το προσφυγικό πρόβλημα.


http://www.frontexit.org/en/docs/63-frontexit-rapport-grece-turquie-gr/file

Επίλυση του Προσφυγικού διά της μεθόδου της Τυφλόμυγας



Ωραία...το λύσαμε τελικά το προσφυγικό. Η σύνοδος ΕΕ-Τουρκίας απέδωσε χωρίς αμφιβολία καρπούς. Η μέθοδος γνωστή: Το παιχνίδι της τυφλόμυγας. Λειτουργεί ως εξής: Πιάνεις τον πιό αδύνατο (στην ανάγκη αρκεί και ο πιό μαλάκας), του φοράς ένα πανάκι στα μάτια για να μη βλέπει (όχι αναγκαστικά) και αμολάς τους υπόλοιπους γύρω του, με την ευγενή αποστολή να τον τρελλάνουνε στη φάπα. Άμα η τυφλόμυγα μαντέψει σωστά, από ποιόν έφαγε την φάπα, κερδίζει ένα εύγε και παραμένει τυφλόμυγα. Άμα κάνει λάθος, παραμένει επίσης τυφλόμυγα. Το παιχνίδι δεν τελειώνει ποτέ. Όχι παίζουμε.

Μαζεύτηκαν όλα τα καλά παιδιά Ευρώπης και Τουρκίας και το λύσανε τελικά πρόβλημα. Σου λέει, άμα  τα καταφέρει κάθε κράτος, να ρίξει όλο το βάρος σε άλλους, τότε το προσφυγικό πρόβλημα λύνεται αυτομάτως από μόνο του. Σοφό σχέδιο. Κλείνουν όλοι τα σύνορά τους και την νύφη πληρώνει η χώρα που δεν μπορεί να κλείσει τα δικά της. Πως να κλείσεις την θάλασσα; Δεν κλείνει η ρουφιάνα.

Μη βιαστήτε να φωνάξετε, βράχο, δεν ήταν αυτό το σχέδιο. Το ξέρω. Το σχέδιο ήταν άλλο: Να αναλάβουμε συλλογικά και δίκαια την λύση του προβλήματος, να αναλάβει ο καθένας τις ευθύνες του και όποιος κάνει του κεφαλιού του, να του πάρει φωτιά το σπίτι και να προλάβουν να την σβήσουν και το μόνο που θα καεί, θα είναι το κινητό του. Κάπως έτσι το φανταζότανε η κυρία Μέρκελ, η οποία το είχε πάρει ζεστά το θέμα, να έχει η ιστορία κάτι καλό να αναφέρει γιά πάρτη της. Της την πέσανε όμως εγχώριοι και ξένοι εχθροί, να την φάνε. Τα πυρά, ιδίως εκ των έσω, καταιγιστικά. Τι να κάνει, έπεσε.

Και έπεσε ηρωικά! Πρώτα έπεσε στα πόδια του σουλτάνου Ταγίπ του Ά και τον φλόμωσε στο παρακάλι: Κράτα τους Σύριους στην Τουρκία τζάνεμ και να δεις μετά πως μειώνουμε εμείς τις αιτήσεις γιά πολιτικό άσυλο στο μηδέν. Ανθρώπινο δικαίωμα το πολιτικό άσυλο μεν, αλλά όχι και να μπουκάρει μέσα ο πάσας εις κατατρεγμένος και να κάνει χρήση του. Και θα σας τον χρυσώσουμε τον αφανή πρόσφυγα, όσο θέτε. Θέτε τρία δις; Θέτε έξη; Θέτε βίζες; Θέτε βίζιτες; Ότι θέτε. Και περνάμε εμείς πασαλίδικα, περνάτε κι΄εσείς όμορφα κι΄ωραία. Και αν δεν σας κάθεται μία εφημερίδα, της την...καθίζετε εσείς και ούτε Ζαμάν, ούτε ζημιά. Και αν δεν προλαβαίνετε να κλείσετε τους θαλάσσιους διαδρόμους προς την Ελλάδα, να βάλουμε το ΝΑΤΟ να προσέχει βρε παιδιά. Δεν μπορείς να τα ρίχνεις όλα στις πλάτες μιάς χώρας, που δεν προλαβαίνει ούτε προς νερού της να πάει. Τι να πρωτοπρολάβει; Να κάνει ντου σε Ιράκ και Συρία; Να κλείσει εφημερίδες και κανάλια; Να ρίξει κάνα ρώσσικο αερόπλανο; Να βομβαρδίσει κουρδικές πόλεις και χωριά στην χώρα της; Να ανεφοδιάσει και να εξοπλίσει το Ισλαμικό Κράτος; Δυό χεράκια έχουνε κι΄αυτοί, τι να πρωτοπρολάβουνε;

Αλλά εκεί που θριάμβευσε πραγματικά η Αγγελικούλα, ήταν στα αποτελέσματα της συνόδου κορυφής. Σάρωσε! Δεν κλείνουν τα σύνορα λέει, όλοι οι ευρωπαίοι μαζί θα λύσουν το πρόβλημα. Θα κάνουμε το καθήκον μας. Όλοι μαζί, κανείς μόνος του. Θα στηρίξουμε την Ελλάδα του συντρόφου Αλέξη (που να τον συντροφέψουν τέσσερεις). Κτλ κτλ.

Ο Αλέξης; Σκέτος κολυβοδιάκος! Αγκαζέ την πήγαινε. Να από δω Άγγελα, πρόσεχε Άγγελα, κράτα Άγγελα. Σύμμαχος σου λέει, η Άγγελα. Μεγάλος και ισχυρός. Και μαζί της ούτε το μάτι μας πιάνει, ούτε η Ζωή και ο Λαφαζάνης. Ούτε κανένας. Δεν κλείνουν λοιπόν τα σύνορα και μόνο που δεν σημαιοστολίστηκε το Μαξίμου, τέτοιες χαρές. Απετεύχθη η καταστροφή, πέσανε στις θριαμβολογίες τα...πρώην όργανα της διαπλοκής. Περίφημα. Αλλά να που σκάει μετά κάτι ωρίτσες η επόμενη μέρα και βγαίνουν με την σειρά όλα τα εχθρικά στρατεύματα στο γυαλί. Από πρωθυπουργό μέχρι βοηθό δικαστικού κλητήρα και από γκρουμ σε ασανσέρ της Κομμισιόν μέχρι Ντόναλντ Τουσκ: Την παπαριά της συνόδου είπατε; Στα παπάρια μας! Μετάφραση: Αποφασίσαμε συλλογικά να μην κλείσουμε τα σύνορα. Ε, τα κλείνουμε!

Ο Τσίπρας;

Ποιός Τσίπρας; Ποιός τον ρωτάει αυτόν; Γίνεται αυτό; Να έχεις ταράξει κάποιον στο φτύσιμο και μετά να τον ρωτάς γιά την γνώμη του; Διαμαρτύρεται ο Τσίπρας. Τζάμπα είναι. Και αφού είναι τζάμπα, πιάνει τους ευρωπαίους ηγέτες το φιλότιμο και πέφτουν με μανία, να ξύνουνε τα απαυτά τους. Και τα ξύνουνε με όλο τους το είναι οι άνθρωποι. Γιατί μπορεί να τον έχουνε στη φάπα και στη ροχάλα τον πρωθυπουργό, αλλά δεν είναι και αμελητέα ποσότητα να πετύχεις ΑΡΙΣΤΕΡΟ ΑΡΧΗΓΟ ΚΡΑΤΟΥΣ ΠΟΥ ΝΑ ΣΥΝΑΙΝΕΙ ΣΤΗΝ ΚΑΤΑΡΓΗΣΗ ΤΟΥ ΑΝΘΡΩΠΙΝΟΥ ΔΙΚΑΙΩΜΑΤΟΣ ΤΟΥ ΠΟΛΙΤΙΚΟΥ ΑΣΥΛΟΥ! Τέτοια κατάντια ο Τσίπρας!

Η Ενωμένη Ευρώπη έχει τελειώσει. Καλύτερα, η Ενωμένη Ευρώπη δεν είχε αρχίσει ποτέ. Η Ενωμένη Ευρώπη των Λαών ή μάλλον το όραμα της Ενωμένης Ευρώπης των Λαών θαλασσοπνίγεται στα Αιγαία της αδιαφορίας και του συμφέροντός μας. Και ότι απόμεινε ψυχορραγεί στις Ειδομένες.






6/3/16

Free Christoforakos



Λευτεριά στον λαϊκό αγωνιστή Μιχάλη Χριστοφοράκο! Όχι ότι είναι μέσα στη Στενή το παληκάρι, αλλά έτσι γιά τα όμορφα και γλυκά μάτια της δοξασμένης ελληνικής δικαιοσύνης ρε γαμώτο.

Ωραία πράματα διαβάζουμε (τζάμπα παρακαλώ) στο διαδίκτυο κυριακάτικα αγαπητοί φίλαθλοι της περήφανης ελληνικής δικαιοσύνης, με μικρό δέλτα, μη μας περάσουνε και μαλάκες ντε. Απαλλαγή του καρααθώου και αδικομεταναστευμένου τέκνου της Αθήνας και του Μονάχου, Μιχαλάκη Χριστοφοράκου, επάγγελμα αθώος, από την κατηγορία της απάτης και της δωροδοκίας ζήτησε ο περήφανος εισαγγελέψ Στέλιος Κωσταρέλλος, και γαμώ τους εισαγγελείς.

Μιά χαρά παιδί γιά τον Κωσταρέλλο ο αξιότιμος κύριος Χριστοφοράκος, άλλο που άμα τον πιάσεις με γάντι, πρέπει μετά να το πετάξεις στα σκουπίδια και να αναρωτηθείς αν ένας ακρωτηριασμός των άκρων θα ήταν η πιό υγιεινή λύση. Πιό αθώος άνθρωπος δεν έχει κατηγορηθεί ποτέ τόσο άδικα και μοβόρικα όσο ο Χριστοφοράκος, λέει. Άδικα την κοπάνησε από τη χώρα νύχτα, γιά να μην τον πιάσουνε άνευ άλλης αιτίας, εξόν της κακίας και της ζήλειας. Και άδικα σκίστηκε το ανώτατο γερμανικό δικαστήριο να τον γλυτώσει δυό φορές από τα δόντια της...δικαιοσύνης, προφασιζόμενο κάτι μεταξύ ανέκδοτου και ξερατού.

Κατά τον επιφανή ήρωα του Δικαίου και άλλων ειδών χαρτιού υγείας που κυκλοφορούν στις δικαστικές αίθουσες της Επικράτειας, Κωσταρέλλο, μπορεί ο Χριστοφοράκος να τα ακούμπησε σε μέλη των συμμοριών Πασόκ και ΝΔ, αυτά τα ψωροεκατομμύρια, αλλά όχι και να λάδωσε ο άνθρωπος. Άλλο λάδωμα, άλλο δωρεά. Αλλά εδώ που φτάσαμε, όλα να τα περιμένεις. Να δωρίζεις εσύ δέκα εκατομμύρια και ο άλλος που τα παίρνει, να αισθάνεται ότι τον λαδώνεις. Αίσχος. Και μετά λένε, κάνε το καλό και ρίξτο στον γιαλό. Ουστ ρε! Ακούς εκεί ούτε ένα ευχαριστώ.

Ευτυχώς που υπάρχουν κάτι Κωσταρέλλοι και βάζουνε τα πράγματα στη θέση τους: Ούτε λάδωμα υπάρχει στην Ελλάδα, ούτε αγορασμένοι πολιτικοί, ούτε κόμματα που τρώνε με δέκα μασέλες. Αθώος ο κατηγορούμενος, αθώες και οι Ζήμενς, παρθένα και η χοντρή Σβετλάνα που κάνει πιάτσα γιά την τιμή των όπλων Πατησίων και Ιππολύτου, Κολιάτσου μεριά.

Ένα δεν μπορώ να καταλάβω, και αν διαβάζει Βραχόκηπο ο ρεζίλης ο Κωσταρέλλος, να τσακιστεί να μπει μέσα και να μου πει: Διατί είχε πει ο συνήγορος του ήρωα Χριστοφοράκου, όταν ο πελάτης του την είχε κοπανήσει γιά Γερμανία, ότι έπρεπε να γίνει η κοπάνα, διατί αν άνοιγε ο Μιχαλάκης τον στόμα του και έπαιρνε η μπάλλα κάτι κουφαλίτσες πολιτικούς, αποχαιρετούσε βιαίως, αλλά άνευ βαϊων και κλάδων τα εγκόσμια ο αξιαγάπητος κύριος Χριστοφοράκος και κρίμα να πήγαινε στο άνθος της ηλικίας του ένα τόσο καλό παιδί;

Άμα πήγαινε γιά διάκος αυτός ο Κωσταρέλλος, θα είχα μαζέψει όλη την ομάδα και θα είχαμε πάει στον ναό, να τον ξεπατώσουμε στα ΑΝΑΞΙΟΣ. Τώρα που δεν πάει γιά ιερωμένος τι κάνουμε;


Δεν κρατιέται ο Τσίπρας: Μετά το προσφυγικό λύνει και το ουκρανικό




Εγώ τον πήγαινα από την αρχή αυτόν τον Τσίπρα! Μιλάμε γιά διαπλανητικό ΘΑ. Σου το χώνει σαν νάσαι από βούτυρο. ΘΑ και κάτω! Θα σκίσω μνημόνια. Θα σκίσω την Τρόϊκα. Θα σκίσω τη διαπλοκή. Θα σκίσω το αμαρτωλό παρελθόν. Θα σας ΘΑψω όλους σας, που με ψηφίσατε κουφάλες.

Δεν το κάνει από έλλειψη οράματος ο άνθρωπος. Το κάνει απλά από έλλειψη χαρακτήρα και από παντελή έλλειψη άλλων ικανοτήτων, εκτός του προαναφερθέντος ΘΑ. Με το θα και με το θα φτάσαμε αισίως εδώ που βρισκόμαστε. Αφού έσκισε Θεούς και Δαιμόνους, Τρόϊκες, Μνημόνια, ΔΝΤ, άρχισε να πραγματοποιεί ένα ακόμα σπουδαίο θα: Θα λύσω το προσφυγικό.

Ε, το λύνει, Πως; Όπως λύνει ένας κοντός το πρόβλημα "πως περνάω ένα καλώδιο από το σαλόνι στην κρεβατοκάμαρα χωρίς ηλεκτρολόγο": Με μερικές τρούπες στους τοίχους με μπακεντντέκερ, περίπου στα 1,70 μέτρα. Να μπορείς να απλώσεις και κανιά μπουγάδα στο καλώδιο ντε. Ε, κάπως έτσι και το προσφυγικό. Μπα, αθρώποι είναι και οι ευρωπαίοι ηγέτες, θα συγκινηθούνε με τσι πρόσφυγοι, σκέφτεται. Και αν δεν συγκινηθούνε με τσι πρόσφυγοι, θα συγκινηθούνε με το δύσμοιρο το Ελλαδιστάν, που είναι ανίκανο, να μοιράσει δυό γαϊδάρων σανό και που να μοιράσει τρόφιμο και διαμονή σε τόσες χιλιάδες πρόσφυγοι, λέει. Ε, κάποτε θα τσι πιάσει τσι ευρωπαίοι το φιλότιμο και θα βάλουν χέρι βοήθειας, λέει. Να κάνουμε εμείς το καθήκον μας σαν χώρα και σαν άνθρωποι, και μετά θα βοηθήσει και η υπόλοιπη μαρμάγκα, λέει.

Ακούει αυτή η σκύλα η αυστριακιά υπουργός εσωτερικών και σκάει στα γέλια: Μα νάναι τόσο στόκος ο έλληνας πρωθυπουργός και να πιστεύει πράγματι όλα αυτά που ψεκάζει στα μήντια, σκέφτεται. Την είδα τις προάλλες στην γερμανική τηλεόραση και έπαθα την πλάκα μου. Κυρία σκύλα, τη ρωτάει ο εκφωνητής, τι έχετε να πείτε γιά την τραγική κατάσταση των προσφύγων στα ελληνοπουγουδουμουικά σύνορα; Σφίγγεται η σκύλα και λέει: Η πολιτική του "περάστε αξιότιμοι πρόσφυγοι, το πλούσιο μέρος της ΕΕ σας περιμένει ανυπόμονα" πρέπει να τελειώσει.Τα βουτάει ο εκφωνητής στο κρανίο, της χώνει ένα βίντεο φρίκη από τα σύνορα, να το βλέπει η Κομισιόν και να ρέβει από συγκίνηση στο κλάμα και επαναλαμβάνει την ερώτηση. Το και το κυρία σκατόκαρδη σκύλα, τι έχετε να πείτε τώρα γιά το θέμα; Τι απάντησε το αυστριακό πολιτικό απόβλητο;  Η πολιτική του "περάστε αξιότιμοι πρόσφυγοι, το πλούσιο μέρος της ΕΕ σας περιμένει ανυπόμονα" πρέπει να τελειώσει.

Κάπως έτσι σκέφτονται και οι υπόλοιποι ευρωπαίοι ηγέτες: Ρε τι ωραία που λύνει ο Τσίπρας το προσφυγικό. Σωστά. Όλα τα λύνει ο Τσίπρας. Από σταυρόλεξο μέχρι κορδόνια από σαγιονάρα. Και αν χρειαστεί να λύσει πρόβλημα που αφορά ΕΕ και Ευρώ, είναι έτοιμος να λύσει και τον Γόρδιο Δεσμό. ΕΕ και Ευρώ υπεράνω όλων για τον Αλέξη. Δώστου Ευρωζώνες και Ευρωνομίσματα και πάρτου την ψυχή. Ε, αφού το ξέρω εγώ, να μη το ξέρουν οι ευρωπαίοι ηγέτες; Σου λένε, γιά την τιμή και τα γλυκά μάτια της ΕΕ και του Ευρώ...έλυσε ο Τσίπρας ένα ολόκληρο δημοψήφισμα από ΟΧΙ σε ΝΑΙ, με το προσφυγικό θα κωλώσει; Και να δείτε τι πλάκα σπάνε με τις κραυγές απόγνωσης από Ελλάδα μεριά. Μη κάνετε έτσι ρε παιδιά, λένε, αφήστε εσείς πρώτα να τιγκάρει φουλ με προσφυγιά η χώρα σας και να δείτε μετά εσείς, πως βρίσκουμε εμείς καιρό, να σας γράψουμε κανονικά στα απαυτά μας.

Το παραμύθι που θέλει την Ελλάδα ή μέλος της ΕΕ ή τέζα στο καναβάτσο πάει σύννεφο. Συμφέρει βλέπετε. Και τους σαπίτες της κυβέρνησης και τα σαπάκια των Βρυξελλών. Και η τραγωδία των προσφύγων, όπως και η τραγωδία της χώρας μας συνεχίζεται. Μιά χώρα στην οποία δεν έχει όρεξη να έρθει κανένας. Ούτε ο πρόσφυγας που θέλει να σωθεί από την θηριωδία του Ισλαμικού Κράτους. Το μόνο έγκλημα που έχει διαπράξει αυτή η χώρα, είναι ότι παραμένει μέλος της ΕΕ και βρίσκεται ακριβώς στην πόρτα της. Και στο ότι είναι σαφώς ευκολότερο να μπεις από Τουρκία στην Ελλάδα, απ΄ότι από Τουρκία σε Λουξεμβούργο.

Και μιά που αναφέραμε την Τουρκία, ας ρίξουμε και μιά ματιά στην νέα ατζέντα του Σουλτάνου, Ταγίπ του Α΄. Πολύ χαλάστρα στα σχέδια του καραδημοκράτη τούρκου πρωθυπουργού οι τελευταίες εξελίξεις πράγματι. Γιατί εκεί που την είχε στήσει ο μπαγασάκος ο Ερντογκάν και απειλούσε Ευρώπες και Δαιμόνους με το δάχτυλο στην...προσφυγιά, ή μας δίδετε κώλον ή τους αμολάμε όλους μέσα, κάνει η Βρυξέλλα μιάν καταπλήκτική ντρίπλα και τον αδειάζει σα νάτανε σταματημένος. Ζητάς μιλιούνια και βίζες και του πουλιού το γάλα σουλτάνεμ, γιά να κρατήσεις τα δύσμοιρα τα συριάκια στην χώρα σου; Ε, κλείνουμε το ελληνικό σύνορο Ταγίπ και δε πα να ανοίξεις εσύ όσο ελληνοτουρκικό σύνορο γουστάρεις, μάγκα μου. Στα παπάρια μας.

Μεγάλη χαλάστρα στα σχέδια του και γαμώ τους δημοκράτες τούρκου πρωθυπουργού, που έφτασε ξαφνικά στο "ούτε δέκα και καρτέρει, ούτε καν δέκα και στο χέρι". Θα πείτε τώρα, μη τον πιάσει τον σουλτάνο το τούρκικο και αφού δεν του κάθεται η Ευρώπη γιά πίπες, να στρέψει σε κάποιο άλλο πιό κοντινό και...βολικό κράτος την προσοχή του και ανοίξει τους ασκούς του Αιόλου και δεν προλαβαίνει η Φρόντεξ ούτε προς νερού της να πάει. Ε και; Εκατό χιλιάδες καλοί παντού χωράνε. Με κάτι τύπους α λα Πρετεντέρη όμως πως την βγάζεις....