5/6/16

Δεν βρίζουμε, αλλά άμα τα θέλει του Χουλιαράκη ο απαυτός, τι να κάνουμε;


25594551518b4aa1b8ecb84903bb28a3

Η πουτάνα το κάνει από ανάγκη, αλλά που και που της αρέσει κι΄όλας. Να το κάνω λιανά, να το καταλάβουν όλοι. Δεδομένο είναι το εξής: Ότι...μπαίνει, πρέπει να μπει επειδή τον γουστάρουν οι Δανειστές. Μπαίνει λοιπόν, μέσα και ακόμα πιό μέσα, όσο τραβάει η νεοφιλελεύθερη καρδιά των Βρυξελλών, και των απανταχού Δανειστών.

Και ευτυχώς που υπάρχουν οι αντιμνημονιακοί...αριστεροί, που πολεμούν την νεοφιλελέ λέρα, αλλά με τέτοιον...ύπουλο τρόπο, που ο δόλιος ο λαός δεν το παίρνει καν χαμπάρι. Το στήσιμο στα τέσσερα και η καταστολή της λαϊκής ευημερίας δεν είναι φυσικά στόχος της κυβέρνησης, αλλά γιά τα όμορφα μάτια των Δανειστών, χαλάλι.

Αλλά είπαμε, μερικές φορές αρέσει και στην πουτάνα:

Μπήκαν οι βάσεις για επανεκκίνηση της οικονομίας με τρόπο βιώσιμο. 

Υπογραφή, Χουλιαράκης.

Δεν το κάνουμε μόνο από ανάγκη, δεν μας αναγκάζουνε μόνο, αλλά το τραβάει και ο οργανισμός μας το τσιτσί σύντροφοι. Υπογραφή, Χουλιαράκης. Να τον πιάνεις και να τον κάνεις με αριστερές σφαλιάρες του αλατιού, να νοιώσει τι σημαίνει Αριστερά, το καθήκι.

Γιά τον Χουλιαράκη, συγγνώμη, να το διορθώσω λιγάκι, γιά το παλιοτόμαρο τον εντολοδόχο των Δανειστών, Χουλιαράκη, ότι μπήκε με το τελευταίο αγγούρι-τσουνάμι είναι η βάση γιά την επανεκκίνηση της οικονομίας! Μιά βάση...βιώσιμη! Δεν μας είπε όμως ο λακές των Βρυξελλών γιά ποιόν είναι βιώσιμη. Γιά τον ίδιο τον Χουλιαράκη με τα πέντε, έξη, εφτά χιλιάρικων μήνας μπαίνει μήνας βγαίνει ή γιά τον συνταξιούχο των διακοσίων πεντήκοντα πέντε ή τον άνεργο των μηδέν κόμα μηδέν;

ΥΓ: Συνάδελφοι μπλόγκερ, μην ακολουθείτε το υβριστικό παράδειγμα του Βραχόκηπου και αφήστε τα μπινελίκια γιά το ΟΑΚΑ ή το ΣΕΦ, όπου θα κριθεί το πρωτάθλημα μπάσκετ μεταξύ ΠΑΟ και Ολυμπιακού.

Τι; Το πήρε ο Ολυμπιακός το πρωτάθλημα; Ε τότε χώστε τα στα νεοπασόκια του Σύριζα αλύπητα! Φυσικά και δεν γίνεται, να περιμένετε μέχρι την επόμενη μπασκετική σαιζόν....

Και άλλη μία δημοσκόπηση. Ουδέν νεώτερον από το μνημονιακό μέτωπο...





Νέα δημοσκόπηση, ίδια αποτελέσματα. Πάμε γιά νέα, ή γιά μία από τα ίδια λοιπόν. Ο γίγαντας λαός ρούφηξε με απληστία τα νέα μέτρα που ψήφισε η συριζοανελλική πλειοψηφία, αφού δεν κατάφερε να σκίσει με επιτυχία τα μνημόνια, όπως είχε τάξει προεκλογικά στην αγέλη των αμνών, οπότε αναγκάζεται (αλλά μη σκεφτήτε τίποτα βασανιστήρια) να ξεσκίσει την ίδια την αγέλη, και να τα κατάφρεσκα νέα αποτελέσματα:

Μνημονιακά κοπρόσκυλα (Συριζονεοδημοκρατοπασοκοποταμολεβεντοανέλοι): 55,3%

Αντιμνημονιακαί δενάμεις και αδυναμίαι (ΚΚΕ, το κόμμα σου ΛΑ.Ε και Ζωή): 12%

Φασιστικές Αυγές (Χρυσές πχ): 8,1%

Θα το σκεφτούν και θα μας πάρουν τελέφωνο: 19,6%

Αν είχαμε λοιπόν την ατυχία, να μας πηγαίνανε τις επόμενες εβδομάδες καροτσάκι γιά εκλογές, η σύνθεση της Βουλής των Δανειστών θα είχε ως εξής:

Κυβέρνηση εθνικής απαλλοτρίωσης ( νουδού 25,4%, ξώφαλτσα και σύριζα 17,9%, λεβέντ 3%, φώφη και φούφωτη 4,3%) υπό το Μητσοτάκ που φοριέται πολύ ετούτη την εποχή): 50,6%! Να δούμε και τον γίγαντα Λεβέντη υπουργό. Και γιατί όχι; Εδώ είδαμε τον Φίλη υπουργό, τον Λεβέντη να μη βλέπαμε;

Η επιτομή του αντιμνημονιακού αγώνα, ο Αποκαΐδιας, όπως και το καλό παιδί των ΜΜΕ της διαπλοκής, ο Ποταμίσιος Μοναχός, εχτός Βουλής.

Αντιπολίτευση οι Κουτσούμπας και Λαφαζάνης με 9,6% (6,5% και 3,1% αντίστοιχα), αλλά μη τους βάλουνε να καθήσουνε κοντά κοντά, μη πλακωθούνε από...σύμπνοια απόψεων στις μπουνιές και γίνει η Βουλή μπουρδέλο. (Γιά όλους αυτούς που επιμένουν, ότι είναι ήδη, να γίνει κάτι άλλο).

Η Ζωή με 2,4% επίσης εκτός.

Ο Έλληνας επιμένει ακόμα στις ίδιες συνταγές. Μα πόσο αγγούρι πρέπει ακόμα να εισέλθει, γιά να αλλάξει πολιτικά χούγια; Μα τι πάτος είναι αυτός;




28/5/16

Δημοσκόπηση: Από τον σημερινό απατεώνα...στον χθεσινό οι Έλληνες



Πιστεύετε στις δημοσκοπήσεις; Και γιατί όχι; Εδώ πιστέψατε, ότι ψηφίζοντας Λεβέντη θα σωνόταν η χώρα, τις δημοσκοπήσεις να μην πιστεύατε; Να σας σερβίρω τότε μία φρέσκια, να σας φύγει η περιέργεια.

Η δημοσκόπηση αυτή στήθηκε από το Πανεπιστήμιο Μακεδονίας γιά λογαριασμό του Σκάι (μπαμ) και δημοσιεύεται με απόλυτα περίπλοκο τρόπο στις φυλλάδες της επικράτειας. Η σεμνή αλλά και ατάλαντη ιστοσελίδα μας θα σας την μεταφέρει χύμα, να την καταλάβετε όλοι. Πάμε λοιπόν.

Έλαβον:

Μνημονιακές δυνάμεις κάθε αποχρώσεως
(Συριζονεοδημοκρατοπασοκοποταμολεβεντοανέλες): 55,5%

Αντιμνημονιακές δυνάμεις, που βγάζουν όμως η μία το μάτι της άλλης (ΚΚΕ, ΛΑ.Ε, ΖΩΗ): 9%

Χρυσαυγοφασίστες: 7%

Δεν ξέρουν, δεν γνωρίζουν, θα ρωτήσουν και θα μας απαντήσουν: 23%

Διάφορες δυνάμεις, ανάκατες, ανώνυμες και αμφίβολες: 5,5%

Με βάση τα παραπάνω στοιχεία ο συσχετισμός δυνάμεων στη Βουλή διαμορφώνεται ως εξής:

Μνημονιακές δυνάμεις, Σύριζα, ΝΔ, Πασόκ, Λεβέντης: 51,5% των εδρών συν το μπόνους των πενήντα εδρών.
Αντιπολίτευση και ταυτόχρονα μοναδική αντιμνημονιακή δύναμη: Το ΚΚΕ με 5,5%
Φασίστες: η ΧΑ με 7%
Όλοι οι υπόλοιποι: Μένουν όξω
Και οι Ανέλ και το Ποτάμι και η ΛΑ.Ε; Ναι!
Και η Ζωή ρε; Ναι! Με 2,5%.

Δίδαγμα: Είχαμε δει τετρακομματική κυβέρνηση μέχρι τώρα; Ε τότε θα δούμε: ΝΔ, ΠΑΣΟΚ, ΣΥΡΙΖΑ, ΛΕΒΕΝΤΗΣ.

Πλειοψηφία; Απόλυτη!

Το αγγούρι παραμένει: Εκεί που ήταν ήδη χωμένο!

Κρασιά; Καλά!








(Αν δεν υπήρχε ο παράγων ΜΑΛΑΚΑΣ ΛΑΟΣ, η Δημοκρατία θα ήταν και γαμώ τα πολιτεύματα)...


26/5/16

Εγκληματίας Υπουργός Αμύνης!



Είσαι ας πούμε ανώμαλος, άρρωστος και δεν μπορείς να κάνεις αλλιώς. Πας σε κάποιο απόμερο μέρος, δάσος, πάρκο, ερημική περιοχή, την στήνεις και κάνεις τον σταυρό σου, να περάσει κάνα θηλυκό ον, να χουφτώσεις, να ψαχουλέψεις και όποια άλλη αμαρτία προκύψει. Μπορείς να είσαι ότι νάναι: Νέος, γέρος, μορφωμένος, αμόρφωτος, πλούσιος, φτωχός, έξυπνος, βλάκας. Υποχρεωτικά μόνο άρρωστος και ανώμαλος πρέπει να είσαι. Γιατί τρίτος δεν μπορεί να σε εξαναγκάσει σε ένα τέτοιο έγκλημα. Μόνο εσύ ή ο άλλος ή οι άλλοι εσύ (σε περίπτωση σχιζοφρένειας) αποφασίζεις/αποφασίζουν.

Κάποτε σε βουτάνε, σε μπαγλαρώνουν μέσα και τηράς όξω. Και θριαμβεύει η Δικαιοσύνη και κάποτε ξεχνιέται, και μόνο το καημένο θύμα το κουβαλάει στην ψυχούλα του μιάν ολόκληρη ζωή...

Αυτά όταν παρενοχλείς σεξουαλικά ή βιάζεις γυναίκες. Ισχύει όμως το ίδιο και γιά άλλες εγκληματικές ενέργειες; Μάλλον όχι. Ακούστε εκδοχή, αλλά μην αφήνετε τις χειρολαβές, κουνάει πολύ και υπάρχει κίνδυνος να πέσετε.

Ο άνθρωπος διεκδικεί το Νόμπελ λογικής! Ή το Νόμπελ παράνοιας! Υπεύθυνος γιά εγκληματικές πράξεις δεν είναι ο θύτης, αλλά μόνο ο ηθικός αυτουργός. Ή αυτός που...εξαναγκάζει τον θύτη γιά το έγκλημα! Δηλαδή, ας πούμε, έχεις ανάγκη από χρήματα και πας σε κάποιον να σε δανείσει.

Χρειάζομαι τόσα, δίνεις;

Αμέ! Αν δεν είχα, θα είχες έρθει σε μένα;

Ωραία. Θέλω τόσα.

Μα είναι πολλά...

Τι να κάνω, τόση είναι η ταρίφα.

Εντάξει, σου δίνω.

Είσαι φίνος και γιά να σου αποδείξω την ευγνωμοσύνη μου, λαμβάνω δεκαπέντε μέτρα της επιλογής σου, να τα πληρώσουν οι μή έχοντες, δηλαδή αυτοί που με έφεραν στην εξουσία.

Πρωτοποριακή σκέψη, αλλά δεν φτάνει;

Τι άλλο θέλεις;

Να πας να βιάσεις όλα τα νησιά. Δωδεκάνησα, εφτάνησα, Κρήτες και γλυκάνισσα. Όλα! Από υφαλοκρυπίδα μέχρι Κυκλάδες, που έχουν μαζέψει όλον τον τουρισμό και δεν πάει κανείς Στρογγυλή. (Νησίδα στον Μαλιακό Κόλπο. Ωραία νησίδα).

Και άμα με πιάσουν;

Ποιός να σε πιάσει ρε; Εσύ είσαι το κράτος!

Ποιός ο εφευρέτης αυτής της φόρμουλας; Ποιός άλλος, ο αποκαΐδιας ο Καμμένος. Ο μολών λαβές ντε. Ναι, ο μολών λαβές ο παρταόλας. Αυτός που είχε μισό σύνθημα, σκίζω μνημόνια, και ξέχασε το μισό, το σκίζω, και παραμιλάει μόνο το Μνημόνια. Ο εθνικός ήρωας, ναι. Ο Αθανάσιος Διάκος που ξέχασε τον ρόλο του και αντί να κάτσει να τον σουβλίσουν οι οχτροί, έγινε ο ίδιος οχτρός και σουβλίζει τους άλλους.

Εγκληματική και αντισυνταγματική ενέργεια η αύξηση του ΦΠΑ στα νησιά, αλλά μας αναγκάσανε οι Δανειστές, λέει.

Και γιά να αποδείξει ότι έχει τσαμπουκά και ήθος,,,παραμένει στην καρέκλα του.

Το επόμενο νόμπελ αναξιοπρέπειας στον εγκληματία εχθρό του Συντάγματος, Πάνο Καμμένο παρακαλώ!


Πόσα μνημόνια χρειαζόμαστε γιά να μάθουμε ότι η Μηλιά γράφεται με γιώτα;




Να μη γνωρίζεις, δεν είναι αμαρτία. Δεν φταις, άμα δεν είχες προσόντα γιά ακαδημαϊκή καριέρα και έγινες τελικά βοηθός μάγειρα. Δεν θα σε γράψει λοιπόν με μελανά γράμματα η ιστορία, αν σε ρωτήσουν τι είναι το Neck Dissektion κι΄εσύ τους απαντήσεις ότι ακούγεται σαν προάστιο της Νέας Υόρκης. Αμαρτία είναι να μη μαθαίνεις! Να σου λέει πχ ο δάσκαλος, Μπάμπη, η μηλιά είναι ένα οπωροφόρο δέντρο και το πρώτο ί γράφεται με ήτα, και άμα το γράψεις με γιώτα γίνεται μιλιά, όπως λέμε σκάσε παλιοκερατά και μη βγάζεις μιλιά, και πες μου εσύ τώρα, που είσαι έξυπνο παιδάκι, ένα δεντράκι που κάνει μηλαράκια, πως γράφεται, κι΄εσύ ως Μπάμπης να απαντάς, με γιώτα. Και να συνεχίζεις να επιμένεις ακόμα και μετά από δεκαπέντε επαναλήψεις στο γιώτα, μέχρι να σιχτιρίζεται ο κακομοίρης ο δάσκαλος και να σκέφτεται, άμε στον διάολο κουμπούρα Χαράλαμπε.

Αμαρτία είναι να μην μαθαίνεις. Αλλά επειδή ξέρω, ότι ορισμένοι αναγνώστες του βραχόκηπου τυγχάνουν τουβλαράκια πασόκοι, να σας δώσω ορισμένα πρακτικά παραδείγματα, στην γλώσσα την οποία κατέχουν πλέον όλοι: Στην μνημονιακή γλώσσα.

Τα μέχρι στιγμής Μνημόνια είναι τρία. Ο αριθμός κάθε άλλο παρά σημαδιακός είναι, μη πάει λοιπόν ο νους σας στο πονηρό. Λοιπόν. Το πρώτο εκ των τριών (προσοχή, όχι το μακρύτερο) το έφερε ο Γιωργάκης. Προσοχή! Το έφερε, αν και...υπήρχανε λεφτά. Και μόνο διά να σωθεί η πατρίδα. Γιά κανένα άλλο λόγο παρακαλώ. Και επειδή τίποτα σε τούτον τον άδικο ντουνιά δεν είναι τζάμπα, την ρόκα την πλήρωσε ο γίγαντας λαός: Μέτρα και χαράτσια και περικοπές και περικλοπές. Άρα επαχθές το πρώτο Μνημόνιο και φτου του και σα δε ντρέπεται.

Το δέφτερο Μνημόνιο το έφερε ο Σαμαράς. Εδώ θέλει προσοχή, δώστε βάση. Ο Σαμαράς ήταν (να λέμε του τυφλού το δίκιο) αντιπρωτομνημονιακός. Άκουγε πρώτο Μνημόνιο και έβγαζε σπυράκια. Τον έβλεπαν οι ειδικές δημοκρατικές δυνάμεις της ΝΔ, Φαήλος και Άδωνις, να υποφέρει από πρωτομνημονιακή δύσπνοια και τρομάζανε να τον συνεφέρουν: Σταμάτα αρχηγέ, μη πάθεις τίποτα και δεν προλάβουμε να κλείσουμε την ΕΡΤ. Σταμάτα να συγχίζεσαι, και έρχονται σε λίγο τα γενέθλια του Φράνκο και μετά του Πινοσέτ και μετά άλλες άσπρες μέρες.

Λοιπόν, βλέπει ο Σαμαράς τον όχλο να μη γουστάρει Μνημόνιο, κάθεται και γράφει ένα είδος Μάϊν Καμπφ, με ένα μόνο κεφάλαιο: Ποτέ πιά Μνημόνια, ζήτω η ανεξαρτησία.

Ακούει ο γίγαντας λαός, και αρχίζει τα τς τς τς:

Τς τς τς, γιά δε ρε τι λέει ο Σαμαράς! Το Μνημόνιο φτου κακά, λέει, και άμα βγει, το σκίζει και πάμε ντουγρού από την κόλαση στον παράδεισο, από εθνική οδό παρακαλώ και άνευ διόδια. Ε θέλει πολύ να σε ψηφίσει ο γίγαντας λαός, άμα του δώσεις να φάει υπόσχεση;

Βγαίνει ο Σαμαράς. Αφήνει κάνα δυό μέρες να περάσουν, να περάσουν και οι καούρες από το γλέντι της εκλογικής νίκης και μετά αρχίζει τα κλούβια: Ο αντιμνημονιακός μας αγώνας εστέφθει με επιτυχία. Σκίζουμε το Μνημόνιο που κατέστρεψε τη χώρα και πάμε σε ένα δέφτερο Μνημόνιο που θα την σώσει!

Γίνεται ότι γίνεται πάντα: Η σωτηρία της χώρας με την ίδια συνταγή: Μέτρα και χαράτσια και περικοπές και περικλοπές.

Ο κόσμος τα παίρνει φυσικά στο κρανίο. Γεμάτα καρούμπαλα τα κεφάλια του λαού μετά τις εκλογές. Γεμάτα καρούμπαλα γιατί μετά βαράνε τα κεφάλια τους στον τοίχο: Μα τι μαλάκας που ήμανε, να ψηφίσω τέτοιους μαλάκες...

Είπαμε, αμαρτία είναι να μη μαθαίνεις, όχι να μη ξέρεις. Τι κάνουμε τότε ως Χαράλαμπος λαός; Πως γράφεται είπαμε η μηλιά; Α, με ύψιλον το πρώτο ι. Όπως λέμε Σύριζα. Μπράβο. Πάμε τότε και στέλνουμε τον Τσίπρα στο Μαξίμου. Όχι επειδή είναι πιό εμφανίσιμος από τους άλλους, ή γιά να βγάλουμε το μάτι της Διαπλοκής, αλλά επειδή αυτός έκανε σταυρό και ορκίστηκε στο όνομα της μάνας του και στο όνομα όλων των μανάδων γενικά, ότι σκίζει τα ξεσκισμένα τα Μνημόνια, επειδή καταστρέφουν την χώρα. Μιλάμε γιά μίσος προς τα Μνημόνια και μεγάλη αντιμνημονιακή κακία ο άνθρωπος.

Γίνεται ότι γίνεται, βγαίνει μιάν ωραία πρωΐα στις τιβές ο πρωθυπουργός και αρχίζει τα γνωστά: Η εποχή των Μνημονίων που κατέστρεψαν την χώρα τελειώνει! Εγγυούμαι στην ελληνικό λαό, ότι μετά το δικό μας Μνημόνιο, το τρίτο, δεν πρόκειται να υπάρξει νέο! Η χώρα εσώθει. Την σώσαμε εμείς. Στην ουρά παρακαλώ γιά μέτρα, γιά χαράτσια, γιά περικοπές και περικλοπές.

Δεν μαθαίνει ο Μπάμπης με τίποτα. Το οπωροφόρο δέντρο που κάνει μηλαράκια είναι η μιλιά. Ντουβλούκι σκέτο...

Επίλογος.

Όλα τα είδαμε: Δεξιούς, σοσιαλκαθάρματα, πρώτη φορά αριστερούς, ανεξάρτητους τριτομνημονιακοαντιμνημονιακούς,τραπεζοκυβερνήσεις και τις εφεδρείες τους στην Βουλή, Ποτάμια και λεβέντηδες. Όλοι τους στα μνημονιακά χαρακώματα. Γιά την σωτηρία της χώρας και όχι γιά την Σωτηρία των αναπνευστικών παθήσεων παρακαλώ. Είδαμε τα ποσοστά τους να ανεβοκατεβαίνουν σαν τον υδράργυρο των παλιών θερμόμετρων: Προς τα πάνω από πυρετό, προς τα κάτω από τα χτυπήματα κατά της κοινωνίας. Και να δούμε τι μάθαμε απ΄όλα αυτά. Ή μάλλον τι έπρεπε να είχαμε μάθει ήδη. Αν δεν λειτουργούμε όπως ο αθώος μεν, αλλά καραηλίθιος Μπάμπης της ιστορίας μας:

Όσο το συνολικό ποσοστό Σύριζα+ΝΔ+Πασόκ+ΑΝΕΛ+Ποτάμι+Λεβέντης+ΧΑ εξασφαλίζει 151 έδρες στην Βουλή ΔΕΝ ΠΡΟΚΕΙΤΑΙ ΠΟΤΕ ΝΑ ΓΡΑΦΕΤΑΙ Η ΜΗΛΙΑ ΜΕ ΗΤΑ!

Το κόλπο γκρόσο του λαού είναι, να μείνει όλος αυτός ο παραπάνω μνημονιακός συφερτός κάτω από την απόλυτη πλειοψηφία των εδρών! Πως; Τι πως; Όλα εγώ να τα κάνω; Βαρέθηκα. Να το βρείτε από μόνοι σας. Μόνο λίγο θα βοηθήσω: Υπάρχουν και άλλες επιλογές στην χώρα μας. Εντός και εκτός Κοινοβουλίου. Λοιπόν;








Στην εντατική το Μέγκα. Ή κατεβάζοντας τον διακόπτη, σώζεται η Αλήθεια





Βαρέθηκα να ακούω, ότι κλείνει το Μέγκα. Ή ότι δεν κλείνει. Βαρέθηκα να ακούω κλαψούρες "γιατί χάνουν τις δουλειές τους οι εργαζόμενοι". Όχι, ούτε συγκίνηση, ούτε δάκρυα. Το κλείσιμο πάντως είναι άδικο. Τι πα να πει κλείνει; Έτσι απλά; Μόνο κλείνει; Γιατί κλείνει μόνο; Χάθηκαν οι σεισμοί, τα τσουνάμι ή η πτώση κανενός κομήτη; Δηλαδή ο βόθρος της διαπλοκής που γαμούσε και έδερνε επί δεκαετίες, την κάνει όμορφα κι΄ωραία με μικρά πηδηματάκια; Δηλαδή ούτε Δικαιοσύνη, ούτε θεία δίκη; Απλά, συγγνώμη κλείνουμε; Άει στον διάολο ρε!

Φυσικά, άμα σε ρωτήσει κανένας, θέλεις ρε συ βράχο να κλείσει ή να παραμείνει ανοιχτό, δεν έχεις άλλη επιλογή: Να κλείσει Θεέ μου! Χτες άμα είναι δυνατόν! Αμάν και πότε! Αλλά αφού δεν ρωτάει κανένας, κάθομαι και γράφω αυτά τα κατεβατά και βγάζω το άχτι μου.

Ευχάριστο κοινωνικό γεγονός το τυχόν κλείσιμο του βρωμοκάναλου και μακάρι να ακολουθούσαν κι΄άλλα. Όχι ότι θα αλλάξει η τύχη της ανθρωπότητας, αλλά έτσι γιά το γαμώτο ρε γαμώτο! Έτσι γιά το σπάσιμο κάτι μπομπολοβαρδινογιάνηδων, κάτι εμπλεκοδιαπλεκόμενων, κάτι πολιτικάντηδων και λοιπών καταφερτζοσουρταφέρτηδων που την είχανε δει μονόδρομο την δημοκρατία και την είχαν στήσει μόνιμα στην αρχή της και μάζευαν με το φτυάρι του κωκ διόδια κατά το καυλούν.

Αλλά άλλο είναι να βλέπεις το Μέγκα, να πέφτει με τη μία ξερό και άλλο να το έβλεπες να πέθαινε αργά, βασανιστικά, με αβάσταχτους πόνους. Δηλαδή ακριβώς έτσι όπως το υποστήκαμε εμείς τόσα χρόνια. Αλλά, είπαμε, κάλλιο το Μέγκα τέζα και στο χέρι, παρά πεθαμένο κάποτε στο μέλλον και καρτέρει.

Οι εργαζόμενοι; Ποιοί εργαζόμενοι ρε; Θα χάσουν την δουλειά τους; Ποιά δουλειά ρε; Να είσαι μικρόφωνο ή κατσαβίδι του Μπόμπολα; Δημοσιοκάφρος ή τεχνικός του; Άντε μη τα πάρω ρε! Να μείνουνε όλοι στο δρόμο και να πεινάσουνε! Να δούνε πόσο ζόρικο είναι το αγγούρι, που διαφημίζανε όλα αυτά τα χρόνια ως απαραίτητο γιά την κοινωνία και ταυτόχρονα...δροσερό. Να μαθαίνουνε και οι νέοι, ότι ΕΧΕΙ Ο ΚΑΙΡΟΣ ΓΥΡΙΣΜΑΤΑ.

Το μαφιόζικο κανάλι της αποπληροφόρησης το οποίο είχε αναλάβει το έργο της μεταφοράς της Αλήθειας στον απλό καταναλωτή της μέσω ενός τεράστιου οχετού αποβλήτων και είχε προλάβει να χαρεί την επίδραση αυτού του μίγματος Ειδήσεων και Σκατών στον λαό, είναι στην εντατική. Όχι τα αφεντικά φυσικά, μόνο τα...κατσαβίδια. Από τεχνικό μέχρι δημοσιοκάφρο. Από Τρέμη μέχρι Πρετεντέρη. Ας είναι. Καλά είναι και έτσι. Δεν μπορείς να τα έχεις όλα στη ζωή. Τι λέμε τώρα;

Στο διάολο Μέγκα και κακό ψόφο...



22/5/16

Συγκλονιστικά τα αποτελέσματα των ερχόμενων εκλογών!

16-05-14

Η παρακάτω σκηνή παίζεται την μέρα των επόμενων βουλευτικών εκλογών. Η κονφερανσιέ της διαπλοκής, Τρέμη, έχει μόλις ανακοινώσει το τελικό αποτέλεσμα. Το συγκλονιστικό τελικό αποτέλεσμα. Παρακολουθούμε ζωντανά από την σάλα κεντρικού αθηναϊκού καφενείου.

Επιτέλους απόλυτη δημοκρατία, φωνάζει ένας! Γιατί είπαμε, λέει, ότι μόνο τότε που υπάρχει γενική και απόλυτη εκπροσώπηση του λαού, υφίσταται δημοκρατία. Μέχρι τώρα όλα τα είχε η Μαριωρή της Βουλής: Και δικηγόρους, και γιατρούς, και αθλητές, και ΑΜΕΑ, και οικονομολόγους, τρομάρα τους, και φασίστες, και νεοφιλελέδες όλων των αποχρώσεων, πασόκους, νεοδημοκράτες, συριζοτόμαρα, και απ΄όλα.

Απ΄όλα; Ε όχι και απ΄όλα! Ορισμένες κατηγορίες έλειπαν δυστυχώς και το γλυκό δεν έδενε ούτε με σφαίρες. Και καθόταν ο ψαγμένος πολίτης και η μαθητιώσσα νεολαία και σπάγανε το κεφάλι τους, να βρουν τι λείπει. Μήπως δεν υπάρχει εκπροσώπηση των κοπριτών στο Κοινοβούλιο; (Σιγά μη λείπει). Μήπως λείπουν συγγραφείς; Ή μήπως αρσιβαρίστες; Μήπως υπάρχει πρόβλημα με τις ηθοποιές και λοιπούς εντέχνους και άτεχνους;

Δύσκολοι προβληματισμοί. Τελικά η λύση δόθηκε, από εκεί που δεν την περίμενε κανένας: Από τις πίσω πίσω καρέκλες. Από την γαλαρία. Πετάγεται ένας λοιπόν και φωνάζει γεμάτος ενθουσιασμό: Έχουμε την απόλυτη και τέλεια δημοκρατία, παιδιά. Όλες οι κατηγορίες του έθνους εκπροσωπούνται στο κοινοβούλιο! Ζήτω το Κοινοβούλιο!

Οι πιό ξύπνιοι δεν το κατάπιαν αμάσητο. Γιά ρε μάγκα, ρίχνει ένας, όλες οι τέχνες, όλες οι συντεχνίες, όλα τα επαγγέλματα, τα βίτσια και τα χούγια εκρποσωπούνται στο κωλοχανείο; Συγγνώμη, στο μπουρδέλο ήθελα να πω. Ο πισωκαρεκλίτης ήταν έτοιμος γιά όλα: Όλα ρε, απαντάει με την σιγουριά ενός που δεν κόλλαγε να πει ούτε στον Ερντογκάν μολών λαβέ. Όλα και τα πάντα εκπροσωπούνται σε τούτηνα εδώ την Βουλή, και άμα βρήτε κάτι να λείπει, κάθομαι να με πηδήξετε.

Εδώ να δείτε ζήλο ορισμένοι εκ των συνανθρώπων μας με ιδιαίτερη τάση στην ευγενή ενασχόληση του τόρνου!

Λείπουν κοπρόσκυλα της διαπλοκής!

Πολύ γέλιο...

Λείπουν θρησκευόμενοι χριστοπαναγούντες προπονητές του μπάσκετ!

Όχι...

Δημοσιογράφοι!

Όχι...

Πολιτικοί μηχανικοί!

Όχι...

Φτωχοί!

Μπα, του ΚΚΕ, τα δίνουν σχεδόν όλα στο κόμμα...

Βαρκάρηδες!

Σιγά ρε, ολόκληρο Ποτάμι...

Πήγε έτσι κάνα μισάωρο, κι΄εκεί που παίζανε τις καθυστερήσεις, πετάγεται ένας τύπος με την ιδέα της βραδιάς: Έχασες μάγκα και στήσου τώρα στα τέσσερα, να παραλάβεις το...έπαθλο.

Γιατί ρε, τι νομίζεις ότι λείπει, ενίσταται ο άλλος.

Εκπρόσωπος των Εκκενώσεων Βόθρων ο Αχόρταγος, απαντάει με θριαμβευτικό τόνο ο...σκληρός.

Να μη το παρατραβήξουμε, δεν πήδηξε κανένας τους. Το κόμμα του Φαήλου Κρανιδιώτη είχε πιάσει τα 3% και είχε μπει στην Βουλή...

16/5/16

Μεταμόσχευση πέους δυστυχώς....



Και όμως υπάρχει Θεός!

Επιτυχημένη μεταμόσχευση πέους σε 64χρονο αμερικάνο πανηγυρίζουν τα μήντια ανά τον κόσμο. Ελπίδα...νίκης γιά πολλούς άνδρες, που γιά διάφορους λόγους δεν βρίσκουν τίποτα ανάμεσα στα πόδια τους, όταν σαπουνίζονται κάτω από το ντουζ.

Μεγάλη υπόθεση να είσαι...άσφαιρος λόγω...αοπλίας και ξαφνικά να γίνεσαι...Λούκυ Λουκ. Γιατί, κακά τα ψέματα φίλοι μου, άμα σου λείπει χέρι, βρίσκεις τρόπους να γράψεις, αλλά άμα σου λείπει εκείνο εκεί το κατσαβίδι, δεν συγκινείς καμμία βίδα πιά. Ούτε καραβίδα...

Το μήνυμα γιά την Ελλάδα -που καλείται πάλι να πληρώσει τους φόρους της αρκούδας, και καλά να πάθει, γιατί ο πολιτικός απατεώνας Τσίπρας δεν βγήκε από μόνος του, αλλά με την ψήφο του γίγαντα λαού- είναι πεντακάθαρο: Οι ελπίδες μας ήταν φρούδες!

Να το κάνω λιανά, να το καταλάβουν και τυχόν καδρόνια πασόκοι, που βαρέθηκαν να διαβάζουν μαλακίες και αποφάσισαν να διαβάσουν βραχόκηπο, να μορφωθούν. Παιδιά όλοι σας γνωρίζετε, ότι το μακρύτερο εκ των τριών υπάρχει ακόμα. Μας κόψανε, ότι μας κόψανε, μας πετσοκόψανε, αλλά αυτό το ευαίσθητο μακρόστενο εργαλείο μας το άφησαν, να υπάρχει. Μαλάκες οι Έλληνες, σου λέει, να τους το αφήσουμε, να το τραβάνε συχνά πυκνά, να δικαιολογούν τον ευγενή αυτό τίτλο.

Αλλού πονάει λοιπόν τον Έλληνα και αλλού υπάρχει έλλειψη. (Μη περιμένετε να πω, ότι του λείπουν αρχίδια και ότι ακριβώς γιά αυτόν τον λόγο έστειλε ένα σωρό αρχίδια στην Βουλή και ότι ακριβώς επειδή δεν έχει αρχίδια μας ξεσκίζει ο πάσας εις κατά το καυλούν. Αυτά τα υβριστικά να τα ψάξετε αλλού φίλοι μου. Εμείς εδώ της εκκλησίας και του κατηχητικού είμαστε και αλλού αυτά, μη τα πάρω στο κρανίο και σας χώσω κανιά Χριστοπαναγία).

Όπως όλοι καταλάβατε, μεταμόσχευση όρχεων ήταν και παραμένει όνειρο θερινής νυκτός. Οπότε δεν χρειάζεται να αλλάξουμε τη θέση μας και μένουμε όπως είμαστε: Στα τέσσερα!

Θεός υπάρχει μεν, αλλά τον Έλληνα φαίνεται πως δεν τον πάει με τίποτα...


Τι σε μέλλει, από που είναι το μέλι;



Ξυπνάω σήμερα φουριόζος και πάω κατευθείαν στην κουζίνα. Ανοίγω το ψυγείο, βγάζω τυριά, μαρμελάδες, βούτυρα, σαλάμια και κάτι ντομάτες που μου γυάλισαν και μετά βάζω νερό γιά καφέ. Μετά ανοίγω το λαπτόπ, να διαβάσω κάνα νέο. Ή να δω καμμιά φάτσα συριζαίου πολιτικού, να φτιάξω διάθεση. Όχι δεν πρόκειται περί βίτσιου. Απλά με το που βλέπω πχ Τσίπρα, μου ανεβαίνει αμέσως η πίεση! Και επειδή τα πρωινά έχω συνήθως υπόταση, με το που βλέπω συριζαίο πολιτικό, έρχομαι αμέσως στα ίσια μου.

Πίνω τον καφέ μου προσεκτικά, μη την πληρώσει πάλι το πληκτρολόγιο. Πέφτουνε και κάτι μαρμελάδες αδέσποτες, χωρίς πάντως να πετύχουν ηλεκτρονικό στόχο. Διαβάζω τα νέα. Φόροι, φόροι, φόροι, φόροι. Πέφτουν και κάτι αδέσποτες χριστοπαναγίες, αλλά ο στόχος είναι στο Μαξίμου και δεν μπορεί ν΄ακούσει. Πιάνω τον εαυτό μου πάλι στην τσίτα με τα καθάρματα της κυβέρνησης και αλλάζω αμέσως ρότα: Φτάνει βράχο, λέω. Ασχολήσου με το πρωινό σου. Απόλαυσε το καφεδάκι σου. Άσε τα καθάρματα στην τρύπα τους, έχεις καιρό μετά και γι΄αυτά.

Ωραία ιδέα, λέω. Ξύπνημα άνευ Σύριζα, μόνο το μέλι είναι γλυκύτερο. Και με το που το λέω, μου ανοίγει η όρεξη γιά μιά φέτα ψωμί με βουτυράκι και μέλι. Έχω μέλι; Δεν έχω; Τελικά είχα. Τις προάλλες είχα κάνει τάμα, να τιγκάρω στο Λιντλ δυό σακούλες με τρόφιμο μέχρι πάνω.  Και επειδή είχε λίγο χώρο ακόμα στη μιά σακούλα, λέω να μη γίνω ρεζίλι στο ταμείο, ας βάλω κάτι ακόμα, να γεμίσει. Ε, αφού εκείνη την ιστορική στιγμή στεκόμουν δίπλα στα μέλια, τι άλλο να έβαζα;

Κάνω μιά φέτα με βουτυράκι και μέλι και παθαίνω την πλάκα μου! Και γαμώ τις γεύσεις! Μιλάμε γιά Το μέλι! Με τη μία ξεχνάω μνημόνια και τρόϊκες, δοτές κυβερνήσεις και φοροκαταδρομές. Ρε κοίτα να δεις τι μέλι στήσανε τα γερμανάκια, θαυμάζω. Γιά να ρίξω μιά ματιά στην πληροφορία περί προέλευσης, να δω. Όσοι έχετε πρόβλημα με την Γεωγραφία, μη διαβάζετε. Όλοι οι άλλοι ελεύθερα: Χώρα προέλευσης μίγματος μελιού: Χώρες της Ευρωπαϊκής Ένωσης και χώρες εκτός Ευρωπαϊκής Ένωσης!

Δεν κάνω πλάκα. Έτσι γράφει. Θα μπορούσε να έγραφε άλλα. Όπως, χώρα προέλευσης Βόρειο Ημισφαίριο και Νότιο Ημισφαίριο. Ή, η μισή Υφήλιος και η Υπόλοιπη Υφήλιος. Αλλά προς τιμήν του Λιντλ δεν γράψανε τέτοια κουφά, οπότε διαβάζουμε εμείς αυτά που διαβάζουμε και βολευόμαστε.

Αλλά δεν περιοριζόμαστε μόνο στην αγορά και στην κατανάλωση αυτών των προϊόντων: μαθαίνουμε κι όλας. Μαθαίνουμε πόσο κουτάβια είμαστε. Εντός και εκτός σουπερμάρκετ. Και μάλιστα κουτάβια κατ΄επανάληψη! Τι να κάνω; Φταίω τώρα εγώ, που ξεμπουκάρει πάλι αυτή η βρωμιάρα η πολιτική και κάνει ότι μπορεί, γιά να μου χαλάσει το πρωινό;

Χώρες της Ευρωπαϊκής Ένωσης και χώρες εκτός Ευρωπαϊκής Ένωσης! Ακριβώς όπως η πολιτική του Σύριζα: Αντιμνημονιακή αλλά και μνημονιακή. Σκατά και απόβλητα δηλαδή.

Άει σιχτίρ ρε. Ούτε ένα πρωϊνό σαν άνθρωποι δεν μπορούμε να κάνουμε με τούτην την ρουφιάνα την ΕΕ. Και τις εγχώριες ορτνινάτζες της...




8/5/16

Φιάσκο η πασχαλινή κρουαζιέρα των Τσίπρα & Καμμένου στην φρεγάτα Αδρίας



Ευχάριστα τα νέα γιά τους Δανειστές από την πασχαλιάτικη κρουαζιέρα των Αλέξη Τσίπρα και Πάνου Αποκαΐδια: Η φρεγάτα "Αδρίας" δεν φούνταρε στο Αιγαίο! Όχι ότι δεν υπάρχουν άξιοι υποψήφιοι γιά την θέση του δοτού πρωθυπουργού και δοτού υπουργού αμύνης, γιά να τους αντικαταστήσουν, αλλά η ομάδα του Κυριάκου δεν έχει προλάβει ακόμα να δημιουργήσει τόσο αντιμνημονιακό προφίλ, όσο χρειάζεται γιά να πείσει τον μαλάκα Έλληνα ψηφοφόρο, ότι πράγματι μόνο αυτός και κανένας άλλος δεν είναι σε θέση να ξεπουλήσει σωτήρια και αναίμακτα ότι απόμεινε από την χώρα. Συγνώμη, από το μπουρδέλο ήθελα να πω.

Τα νέα δεν είναι φυσικά και τόσο ευχάριστα, γιά όλους αυτούς που πόνταραν στο άγριο κύμα του πελάου και στις σειρήνες, που ως γνωστόν νανουρίζουν τους πρωθυπουργούς γιά να τους καταπιεί μετά ο βυθός. Αλλά και ο Τούρκος που κάνει ανενόχλητα τις βολτίτσες του στο Αιγαίο δεν φιλοτιμήθηκε να κάνει κανιά...ανθρωπιστική ενέργεια, να ξεφορτωθούμε τα παλιά σαπάκια, να πάμε γιά φρέσκα.

Έτσι λοιπόν, αφού ούτε η θάλασσα, ούτε το τουρκικό πολεμικό ναυτικό έκαναν τον καθήκον τους, απογοητεύοντας χιλιάδες κόσμο, ο κλήρος γιά την σωτηρία του λαού από τους,,,σωτήρες του έπεσε στο...κοκορέτσι και στο αρνάκι. Σίγουρα όχι χωρίς λόγο: Θέλει πολύ το ψητό γιά να σε στείλει αδιάβαστο; Μιά στραβή να σου κάτσει, σου κάθεται το κόκκαλο ή το κοψίδι στο λαιμό και άντε εσύ μετά να πείσεις πεθαμένος άνθρωπος τον Έλληνα, ότι διαπραγματεύεσαι σκληρά γιά πάρτη του.

Να μη πολυλογούμε, αρνί και κοκορέτσι απογοήτευσαν οικτρά με την εμφάνισή τους! Τζάμπα οι ελπίδες. Αλλά και το πασχαλινό αυγό που χρησιμοποίησαν οι δοτοί πολιτικοί, οι εξπέρ της απόλυτης παράδοσης στα ανώμαλα νεοφιλελέ βίτσια των Δανειστών, γιά να πουλήσουν αφοσίωση στις παραδόσεις, απέτυχε απόλυτα στο έργο του: Ούτε καν γράμπα έπιασε τα κουλά των εντολοδόχων της τρόϊκας από το αδιάκοπο τσούγκρισμα με τους άτυχους στρατευμένους του πολεμικού ναυτικού.

Κεντρική ιδέα της πασχαλινής κρουαζιέρας: Να πας να κάνεις τον μάγκα ως μέλος της συγκυβέρνησης σε κανονική εκκλησία ή σε απλό πασχαλινό γλέντι σε κάποια πόλη ή χωριό της επικράτειας, δεν πουλάει. Όποιος το τόλμησε, έφαγε το γιούχα της αρκούδας και δεν το ρεπετάρει, να του τάζεις τριακοστή πέμπτη φορά Αριστερά. Άρα αφήνεις την δύσκολη μαγκιά και πας...βαρκάδα. Φυσικά και δεν εντάσσεται στα...ανθυγιεινά, αφού κι΄εδώ πάλι άλλοι τραβάνε κουπί.

Πάντως δεν ήταν και το ιδανικό ταξίδι. Είχαν πέσει κάτι αντάρτες αγέρηδες και κούναγε το γαμημένο το πλεούμενο. Από απόλυτα φλου πηγές πληροφορηθήκαμε, ότι το ξερατό πήγε σύννεφο. Ιδιαίτερα ο Πάνος, από τη μία έβαζε, από την άλλη έβγαζε. Ο πρωθυπουργός δίπλα του δεν προλάβαινε να σκίζει μνημόνια, και να φτιάχνει σακούλες γιά πάρτη του.

Το σημερινό ταξίδι τους στην Βουλή προβλέπεται σαφώς πιό ήρεμο: Το ξεσκίσημο του λαού θα συνεχιστεί όπως αποφάσισαν οι Δανειστές. Και επειδή η Βουλή δεν κουνάει, καλούνται οι συνήθεις ύποπτοι, οι μικροί και οι μεσαίοι, οι φτωχοί και οι συνταξιούχοι, οι άρρωστοι και οι άνεργοι να βγάλουν τα άντερά τους. Με άδειο στομάχι, ρωτάτε; Ναι, με άδειο στομάχι! Ένα από τα πολλά μεγάλα θαύματα της ξεσκισμένης Ευρωπαϊκής Ένωσης κι΄αυτό.

Η κρουαζιέρα του λαού στον βυθό μιάς θολής, νεοφιλελεύθερης θάλασσας συνεχίζεται.




30/4/16

Τουρκικές προκλήσεις στο Αιγαίο. Ή ο Καραγκιόζης...Χατζηαβάτης



Συνεχίζονται οι τουρκικές προκλήσεις στο Αιγαίο.

Μα να είμαστε χειρότεροι και από Καραγκιόζηδες!

Γιατί προκλήσεις ρε ; Επειδή εισχωρούν γιά λίγα λεπτά στον ελληνικό εναέριο χώρο; Αν αυτό ισχύει σαν πρόκληση, τι να πούμε μετά γιά την τρόικα; Που είναι εγκατεστημένη κοντά έξη χρόνια στην καμπούρα μας και δεν λέει να το κουνήσει απ΄ εκεί ούτε με ματσακόνι; Που διατάζει, απειλεί, βρίζει, ξεπουλάει, κόβει, ράβει, ελέγχει κυβέρνηση και Βουλή, αλλά και ΝΟΜΟΘΕΤΕΙ;

Γιατί λοιπόν τόση εμπάθεια γιά τους φίλους μας τους Τούρκους; Που στο κάτω κάτω της γραφής ούτε μας κόψανε μισθούς και συντάξεις, ούτε μας καταστρέψανε την Παιδεία, ούτε μας πετσοκόψανε εργατικά δικαιώματα και αφανίσανε την Πρόνοια.

Ο τούρκος πιλότος που πετάει γιά μισό λεπτό πάνω από τη Χίο, γυρίζει μετά στο σπίτι του, όπου τον περιμένει ένα λαχταριστό ιμάμ μπαϊλντί και μιά ακόμα πιό λαχταριστή σύζυγος. Ενώ ο τροϊκανός παραμένει στην χώρα, ακόμα και όταν έχει επιστρέψει στις Βρυξέλλες. Βλέπετε, αφήνει τα προσκυνημένα ντόπια τομάρια της εκάστοτε δοτής κυβέρνησης στο πόδι του, τα οποία φροντίζουν να παράγουν...έργο γιά λογαριασμό του.

Μόνο στο φαγητό και στην σεξουαλική ενασχόληση διαφέρουν τα καθάρματα της τρόϊκας από τον συμπαθή Τούρκο πιλότο της ιστορίας μας: Δεν τα πάνε και τόσο το...οθωμανικά λαδερά, ιμάμ μπαϊλντί κτλ οι Ευρωπαίοι. Προτιμούν χαβιάρια. Και η κυρά τους μάλλον...απότιστη παραμένει. Που να βρούνε τις δυνάμεις, να ικανοποιήσουν τις γυναίκες τους οι άνθρωποι, όταν πηδάνε αδιάκοπα επί έξη συνεχόμενα χρόνια έναν ολόκληρο λαό;

Τι να κάνει δηλαδή ο τούρκος στρατηγός; Να βλέπει την χώρα μας, να δίνει σε κάθε νταβατζή κώλο, και αυτός να της κάνει υπόκλιση και να της φιλάει το χέρι; Ας σοβαρευτούμε...

Ο επιλεκτικός πατριωτισμός μας μάρανε φίλοι μου και κάνουμε μόνο εντύπως και εκ του ασφαλούς τον καμπόσο.

Θέατρο σκιών είναι αυτό που βιώνουμε και ο πασάς δεν κάνει τίποτα άλλο, από το να ανταποκρίνεται στον ρόλο του. Και αφού εμείς προτιμήσαμε τον ρόλο του Χατζηαβάτη, αντί αυτόν του Μπάρμπα Γιώργου, ας αφήσουμε τα μεγάλα λόγια και ας κάνουμε ράι...






27/4/16

Δεν του βγαίνει η συνάντηση κορυφής, του Τσίπρα. Απασχολημένοι με άλλα πράγματα αυτή τη στιγμή οι εταίροι





Είναι να μη σε πάρουν γιά πλάκα. Καλύτερα να σε πάρουν γιά κακό, αλήτη, κομμουνιστή, ταξιτζή, δημόσιο υπάλληλο ή πρόσφυγα, παρά να σε πάρουν γιά ποσότητα της πλάκας. Γιατί άμα σε πάρουν γιά άτομο της πλάκας, δεν σε σώνει ούτε ο τίτλος "πρωθυπουργός".

Ζορίστηκε ο Τσίπρας με τους νταβατζήδες και άρχισε να ζητάει συνόδους κορυφής. Λες και οι νταβατζήδες πέσανε από μόνοι τους από τον ουρανό, χωρίς την έγκριση της συνόδου κορυφής. Να φανεί, ότι παλεύει κι΄όλας. Θα πεις, πως γίνεται να παλεύει ένας στα τέσσερα. Μην πεις.

Αρχίζει τα τηλέφωνα.

Την κυρία Μέρκελ παρακαλώ.

Ευχαρίστως, αλλά έχει πάει γιά κατούρημα. Να περιμένετε.

Πόσο;

Τι να σας πω; Λύνει σταυρόλεξο και έχει κολλήσει στο τρία οριζοντίως: Τούρκος πολιτικός και υπέρμαχος της Δημοκρατίας και της Ελευθερίας του Τύπου, εφτά γράμματα, τα τέσσερα πρώτα ERDO.

Κλείνει, πιάνει άλλο.

Τον κύριο Ολάντ, παρακαλώ.

Ποιός είναι;

Τσίπρας. Πρωθυπουργός της Ελλάδας.

Α, δεν μπορεί ο πρόεδρος. Είχε πάει βόλτα στην ύπαιθρο και του την έπεσε μιά βαρβάτη αλογόμυγα. Και ξέρετε τι πόνο κάνει όταν σε τσιμπάει αλογόμυγα;

Πιάνει τον Ρέντσι, τρώει μακαρονάδα, λέει ο υπάλληλος, δεν πάει να διακόπτεις τον Ιταλό όταν αυτοαπασχολείται με μακαρονάδα.

Πιάνει τους άλλους, είχανε πάει να πάρουν τα παιδιά τους που ήτανε λυκόπουλα από τους πρόσκοπους, άλλοι είχαν τον ηλεκτρολόγο στο σπίτι, δεν γινότανε, άλλοι ήτανε στην πεθερά τους, ή παίζανε ένας εναντίον ενός μπάσκετ στην αλάνα.

Είπαμε, άμα σε πάρουν χαμπάρι, ότι είσαι της πλάκας, πας.

Έμεινε το λαμόγιο ο Ντόναλντ Ντακ, ο Τουσκ. Έλα ρε συ Ντόναλντ, μιά συναντησούλα κορυφής ζήτησα ρε, ίσα να βρεθούμε και να τα πούμε, αρχίζει την κλαψούρα ο Αλέξης. Ο Ντόναλντ είναι καλό παιδί. Αυτό το γνωρίζουν όλοι. Ή οι περισσότεροι. Ίσως οι μισοί. Μπορεί και λιγότεροι. Ή ορισμένοι τέλος πάντων. Κάτσε ρε συ Αλέξη, του λέει. Έκανες ή δεν έκανες στην αρχή τον μάγκα; Έκανα. Υποχώρησες μετά ισπανικά και ελληνικά και τον ήπιες κανονικά και με τον νόμο; Μάλιστα. Μας δούλεψες με το δημοψήφισμα; Ε ότι μπορούσα έκανα. Δούλεψες με δαύτο και απαξάπαντο το ελληνικό έθνος; Ε λιγάκι. Και κάνεις πάλι αγριάδες και ότι θα κάνεις νταντά το ΔΝΤ κτλ; Ε ναι. Ε, άντε και ....... ρε Τσίπρα, που θες και σύνοδο κορυφής.........του κερατά.

(Μη πάει τώρα ο νους σας, ότι στα αποσιωπητικά αντιστοιχούν οι βρωμερές λέξεις γαμήσου και παλιοκαθήκι. Δεν θα τολμούσαμε ποτέ. Είμαστε ηθικό και χριστιανικό μπλογκ. έχουμε και Μεγάλη Βδομάδα! Ο μόνοι που γνωρίζουν τι ακριβώς ειπώθηκε είναι ο Αλέξης και ο Ντόναλντ.)

Δύσκολα τα πράγματα, άμα σε έχουν οι άλλοι γιά πλάκα. Ούτε γκρίνια σε σώζει, ούτε τα γαβγίσματα και οι άλλες φοβέρες. Δε πα να κάνεις δεκαπέντε δημοψηφίσματα και πέντε κολλητές εκλογές. Αφού ο άλλος ξέρει, ότι προκειμένου να σωθεί η ΕΕ και το κωλονόμισμά της είσαι έτοιμος να δώσεις ανά πάσα στιγμή γη και ύδωρ, δεν πρόκειται να σε πάρει ποτέ στα σοβαρά.

Τι κάνει;

Αρκείται μέχρι στιγμής στην συνάντηση κορυφής των πέντε ανοιχτών δαχτύλων ενός χεριού, που έλαβε μόλις εξ Ευρώπης...






Από τον κόσμο της επιστήμης: Το αυτόματο μαλακιστήρι είναι πιά γεγονός! Έκτακτη είδηση από το Κέντρο Έρευνας της Κουμουνδούρου



Πολλά είδαν τα τελευταία έξη χρόνια τα μάτια μας. Και να δείτε, τι έχουν ακόμα να δούνε! Τα πιό κουφά πάντως προέρχονται από την απίστευτη παρέα των νεοπασόκων του Σύριζα, που πήραν την σκυτάλη από τα καθήκια της ΝΔ, γιά να αφανίσουν την κοινωνία. Το τελευταίο θεόκουφο είναι (κρατηθείτε) ο "μόνιμος μηχανισμός αυτόματης διόρθωσης δημοσιονομικών μεγεθών" που προτείνουν οι Άϊνστάιν της συγκυβέρνησης στους νταβατζήδες.

Τι είναι αυτό; Και τι δεν είναι; Μιά βαλβίδα, που ανοίγει όταν αυξηθεί η πίεση, γιά να βγεί ο ατμός. Ένα αγγούρι που εισάγεται αυτόματα, όταν κάνεις να σκύψεις, να σηκώσεις κάτι που σου έπεσε. Ένας μηχανισμός που μπλοκάρει τα μηχανάκια, γιά να μην υπερβαίνουν μιά συγκεκριμένη ταχύτητα. Ή ένας μηχανισμός όπως αυτός που πετάει το τοστ έξω από την τοστιέρα, όταν αυτό είναι έτοιμο. Ένα μανταλάκι που ανοίγει αυτόματα, όταν το ρούχο που στηρίζει έχει πιά στεγνώσει.

Μόνιμος μηχανισμός αυτόματης διόρθωσης δημοσιονομικών μεγεθών!

Ακούγεται κουφό, είναι όμως κάτι παραπάνω: Κωφάλαλο και θεότυφλο! Να το ξαναεπαναλάβουμε, να το νιώσουμε καλύτερα: Μόνιμος μηχανισμός αυτόματης διόρθωσης! Μάλιστα. Και όλον αυτόν τον μόνιμο και αυτόματο διορθωτικό μηχανισμό τον συνέλαβε, σχεδίασε και κατασκεύασε το οικονομικό επιτελείο, τρομάρα να τούρθει γιά οικονομικό επιτελείο, του Τσίπρα! Όποιος έχει πρόχειρη καμπάνα κοντά του, την κουνάει προς δόξαν του Σύριζα. Όποιος δεν έχει, κουνάει το κεφάλι του και κάνει τον σταυρό του.

Ακούστε τι σκεφτήκανε οι άνθρωποι! Να νομοθετηθεί κομπίνα, που μειώνει αυτόματα μισθούς, συντάξεις, κρατικές δαπάνες γενικά και αυξάνει τους φόρους, σε ποσοστό ίσο με αυτό που προκύπτει από τυχόν απόκλιση από τους στόχους! Ακούμε πρώτα τις φανφάρες και μετά συνεχίζουμε...

Ήμαρτον Άγιε μου Νεομάρτυρα Αθανάσιε Ρεπανιδιώτη μοναχέ!

Το ψάξανε πολλοί, το βρήκε τελικά ο Τσίπρας: Μόνιμο, αυτόματο Μνημόνιο! Κρίμα που δεν υπάρχει Νόμπελ ανατριχίλας, γιατί θα το έπαιρνα εγώ.

Μόνιμο, αυτόματο Μνημόνιο. Μόνο στην αρχή πρέπει να το κουρδίσεις, μετά λειτουργεί από μόνο του και δεν ξεκουρδίζεται ποτέ. Τύφλα το περπέτουoυμ μόμπιλε μπροστά του. Και ούτε διαπραγματεύσεις, ούτε νεύρα, ούτε στρες. Και ούτε καν συζήτηση στη Βουλή!

Χάνεις δέκα από απόκλιση στόχων; Κόβεις αυτόματα τον συνήθη ύποπτο, τον μαλάκα που σε έστειλε στην εξουσία, κατά δέκα. Μου λείπουν τριάντα, ωρύεται ο στόχος; Βουτάς συντάξεις, μισθούς, κόβεις όσο ζητάει η καρδούλα σου, ρίχνεις κι΄έναν φοράκο να πιάσεις τα τριάντα, και ούτε Ζωή Κωνσταντοπούλου, ούτε ζημιά. Επιστήμη! Και όλα αυτά αυτόματα παρακαλώ! Όπως λειτουργεί το λαμπάκι με φωτοκύτταρο στην αυλή μας: περνάς, ανάβει. Και δεν χρειάζεται ούτε ηλεκτρικό, ούτε μπαταρίες.

Μόνιμο, διαρκές και αυτόματο Μνημόνιο προσφέρουν οι σκοτεινοί εγκέφαλοι της κυβέρνησης, αλλά οι νταβατζήδες δεν θέλουν! Ναι δεν θέλουν! Ζόρι μεγάλο, λένε, να υπάρχει απρόσωπος πετσοκοφτικός μηχανισμός και να λειτουργεί από μόνος του χωρίς ανθρώπινη συμμετοχή. Σκέψου τι αισθάνεται ο σαδιστής βασανιστής όταν βρεθεί αντιμέτωπος με την επαναστατική τεχνολογία ενός αυτόματου μαστιγίου και θα καταλάβεις.

Να μην υπάρχει μόνιμος μηχανισμός αυτόματου φασκελώματος ρε γαμώτο....


26/4/16

Τελειώνει ο Τσίπρας




Τον ψήφισαν ακόμα και οι εχθροί του! Ακόμα και η θεία μου, που τον μισούσε! Ακόμα και φίλοι μου, μιά ζωή ΚΚΕ! Παναθηναϊκοί και ολυμπιακοί! Σαπίτες του Πασόκ και κρυφοφασίστες της ΝΔ. Πολιτικοποιημένοι και φουλ μέταλ απολιτίκ. Το μισό φέϊσμπούκ! Εντεταγμένοι και ανένταχτοι. Αριστεροί και αριστερίζοντες. Τόσος απελπισμένος ήταν μετά από διαδοχικά μνημόνια ο ελληνικός λαός. Μόνο ο βραχόκηπος δεν λύγισε και μπράβο του, και γαμώ τα μπλογκ.

Γιά τον πιό νέο πολιτικό απατεώνα που ανάλαβε ποτέ τη διακυβέρνηση της χώρας ο λόγος, τον Αλέξη Τσίπρα. Ο οποίος κατάφερε να προσφέρει στον κόσμο που τον ψήφισε, μιά ακόμα μεγαλύτερη απογοήτευση, από ότι τα λαμόγια οι προκάτοχοί του, Παπανδρέου και Σαμαράς.

Και τι δεν κατάφερε σε τόσο λίγο χρόνο αυτή η πολιτική μετριότητα: Να ψηφιστεί δυό συνεχόμενες φορές! Να εξαπατήσει μιά ολόκληρη χώρα, κάνοντας το ΟΧΙ, ΝΑΙ! Να ξεπουλήσει όσα δεν μπόρεσαν ΠΑΣΟΚ και ΝΔ μαζί! Να στήσει και να προτείνει ΔΙΚΟ του Μνημόνιο! Να αφανίσει τα Ταμεία. Να νομοθετεί κόντρα στο κόμμα του και μάλιστα με την βοήθεια της αντιπολίτευσης! Να κάνει τον Σύριζα σκατά...

Χεστήκαμε γιά τον Σύριζα. Όσοι είχαν χαρακτήρα, έριξαν μαύρη πέτρα πίσω τους και έφυγαν.

Δεν χεστήκαμε όμως, με όλους αυτούς που τον ψήφισαν ως έσχατη λύση. Ως ελπίδα. Ως μιάν αρχή. Ούτε χεστήκαμε γιά τις εκατοντάδες χιλιάδες απλά ανθρωπάκια που τον πίστεψαν.

Ο Αλέξης Τσίπρας κατάφερε και κάτι σημαντικότερο: Να τελειώσει πολιτικά σε λιγότερο από μία τετραετία. Μόνο ο διάττων αστέρας της πολιτικής διανόησης, Γιωργάκης Παπανδρέου κατάφερε κάτι ανάλογο.

Οι πολιτικές του μέρες είναι μετρημένες. Αφού κατάφερε σε τόσο μικρό χρονικό διάστημα να μετατραπεί από εφιάλτης της ΕΕ στο καλό παιδί της Μέρκελ, τάφαγε τα ψωμιά του.

Πάει ο Τσίπρας, μαζεύει στο Μαξίμου ήδη χαρτόνια γιά την μετακόμιση. Να ξεβρωμίσει πολιτικά το κτήριο, να έρθει η επόμενη βρώμα, να το κάνει πάλι αχούρι.

Λίγοι θα κλάψουν, όταν ο Τσίπρας επιστρέψει στα ποσοστά του παρελθόντος. Αν τελικά καταφέρει να φτάσει μέχρι εκεί. Ο λόγος απλός: Ο Τσίπρας μπορεί ακόμα να εξυπηρετεί ορισμένους, αλλά από αυτούς δεν τον εμπιστεύεται πλέον κανείς. Και ούτε καν λόγος αν τον πιστεύει κανείς.

΄Όχι, ούτε ο Μητσοτάκης, ούτε η Φώφη είναι λόγοι γιά να στηρίξει κάποιος τον Τσίπρα. Κανείς από δαύτους. Και αν χρειάζεται να στείλουμε κάποιον από το υπάρχον κύκλωμα στην εξουσία οπωσδήποτε, τότε η μοναδική εναλλακτική λύση θα ήταν ο ένας και μοναδικός: Ο Φούφουτος!


Αναπληρωματικό μνημόνιο!




Μνημόνιο καβάντζα!

Μνημόνιο ρεζέρβα!

Αναπληρωματικό μνημόνιο!

Νομίζαμε, ότι τα είχαμε δει όλα, αλλά κάτι τέτοιο ούτε η πιό νοσηρή φαντασία δεν μπορούσε να συλλάβει. Προληπτικό μνημόνιο, λέει. Μπας και μας χρειαστεί! Χρέος είναι αυτό, ποτέ δεν ξέρεις. Μνημόνιο στην μπάντα, γιατί έχει ο καιρός γυρίσματα και των φρονίμων τα παιδιά πριν προλάβουν να φάνε, κόβουν το μαγείρευμα.

Όταν κάθεσαι έξη ολόκληρα χρόνια να σε μνημονιάζει το κάθε παλιοτόμαρο, και η μόνη αντίδρασή σου είναι να στέλνεις κάτι Λεβέντες στη Βουλή, δεν αξίζεις καλύτερης τύχης. Από Παπανδρέου μέχρι Τσίπρα και από πρώτο μνημόνιο στο τρίτο, όλα τα δοκίμασες και μυαλό δεν έβαλες. Φάτο τώρα!

Αναπληρωματικό μνημόνιο, λέει. Μη πάθει θλάση το τρίτο και πάμε σε αναγκαστική αλλαγή. Και δεν διαρκεί 90 λεπτά ο αγώνας, να πεις ότι θα την βγάλεις με κατενάτσιο και λίγη τύχη μέχρι την λήξη του.

Εδώ λήγει ή όταν λήξεις εσύ, ή όταν εσύ λήξεις αυτούς.

Μα γιά την ώρα βλέπουμε το τέταρτο μνημόνιο, να έχει σηκωθεί και να κάνει προθέρμανση.

Αποθεώστε το!







Αφιέρωμα: Εμείς ως μπλογκ κάνουμε το ενημερωτικό καθήκον μας, ο αναγνώστης μαθαίνει: Σήμερα: Πρωτογενές πλεόνασμα



Πάντα έχει όνειρα ο άνθρωπος. Να βρει το ταίρι του. Να ξεφορτωθεί το ταίρι του. Να χτίσει σπιτάκι δέκα μέτρα από τη θάλασσα. Να βρει βαλίτσα τίγκα ευρώπουλα. Να ευτυχίσει να ζήσει τριανταμία φορές Αριστερά. Να δει την κορούλα του στα άσπρα και δίπλα της έναν γιατρό ή το λιγότερο δικηγόρο στα μαύρα.

΄Αλλοι ονειρεύονται Χαβάες, Χρυσές Ακτές, διορισμό στο Δημόσιο (αυτό το τελευταίο χάνει συνέχεια πόντους), ανάδειξη του ταλέντου τους, σιγά το ταλέντο, να δουν το σπίτι της κουφάλας του γείτωνα να καίγεται, να δουν την πεθερά τους να την εξετάζουν τρεις και μετά να την πηγαίνουν τέσσερεις. Τέτοια.

Εγώ έχω άλλα όνειρα. Παράξενα και ζόρικα: Να καταφέρω να δημιουργήσω πρωτογενές πλεόνασμα.

Ο δρόμος προς την νιρβάνα του πρωτογενούς πλεονάσματους κάθε άλλο παρά ανθόσπαρτος είναι. Δεν είναι όποιο όποιο το πρωτογενές πλεόνασμα φίλοι μου. Το πρωτογενές πλεόνασμα έχει τις απαιτήσεις του: Πχ ψοφάει γιά έσοδο. Δωσ΄του έσοδο και πάρε του τη ψυχή! Οτιδήποτε έσοδο. Από κατοστάρικο που βρίσκεις στο δρόμο μέχρι το εικοσάρικο που κέρδισες στο στοίχημα. Από τον μισθούλη σου μέχρι τα νοίκι που παίρνεις κάθε μήνα από τον νοικάρη σου. Σιγά μη το παίρνεις, αλλά που λέει ο λόγος.

Δεν το ενδιαφέρει το πρωτογενές πλεόνασμα, από που έρχεται το έσοδο. Αρκεί να έρχεται. Και όσο πιό συχνά και όσο πιό τακτικά έρχεται, τόσο το καλύτερο. Όχι, καμμία σχέση με νταβατζή το πλεόνασμα.

Με άλλα λόγια, άμα δεν έχεις πόρους, ξέχασέ το το πρωτογενές πλεόνασμα. Σκέψου νάσαι άνεργος, άπορος, χωρίς παιδιά, γατιά, άνευ συνταξιούχας γιαγιάς και να ζητάει η καρδούλα σου πρωτογενές πλεόνασμα. Μιλάμε γιά ΤΗΝ φρίκη...

Φτιάχνουμε τώρα με τα υλικά που έχουμε στην διάθεσή μας την ιδανική περίπτωση ενός πρωτογενούς πλεονάσματος: Έχουμε λαμβάνειν μηνιαίως 2.000 ευρώ. Ας πούμε από μισθό. Και άμα λαμβάνει κάποιος ένα τέτοιο ποσό σήμερα, ας πάρει ένα τηλέφωνο, να δώσει πληροφορίες, να σώσουμε κόσμο και κοσμάκη. Λοιπόν, αρχή κάθε μήνα, ας πούμε την πρώτη του μήνα, 2.000 ευρώ στον λογαριασμό μας. Με το που κάνει μπραφ το ποσό στον τραπεζικό μας λογαριασμό, ανάβει ένα πράσινο φωτάκι και γράφει: Πρωτογενές πλεόνασμα 2.000 ευρώ! Τόσο εύκολο φίλοι μου.

Τα δύσκολα όμως καραδοκούν. Πχ, είσαι στο δρόμο από την τράπεζα για το σπίτι σου, και έχει ήλιο ντάλα και καύσωνα του κερατά, και σου στήνεται ένα βολικό περίπτερο στο διάβα σου, με τα παγωμένα κουτάκια κοκακόλας να σου δείχνουν προκλητικά τον γυμνό τους μηρό, κι΄εσύ λυγίζεις και κατεβάζεις δύο και μετά και ένα λίτρο εμφιαλωμένου νερού, να φύγει η κοκακολαΐδα, ε τότε να δεις, πως ξεφεύγει κάθε ελέγχου το ιδανικό πρωτογενές των 2.000 ευρώ, κι΄εκεί που δείχνει το πράσινο λαμπάκι γράφει τώρα: Πρωτογενές πλεόνασμα 1.999,50 ευρώ. Που είναι αυτό το περίπτερο, που κάνουν δυό κοκακόλες και ένα μεγάλο εμφιαλωμένο 50 λεπτά; Αγαθοί είσαστε ρε; Πιστεύετε τα μπλογκ;

Στην συνέχεια θα συναντήσουμε άπειρους φυσικούς εχθρούς του πρωτογενούς πλεονάσματος. Το φαΐ πχ. Θες να φας κύριε; Σκάσε πέντε και τριάντα στον μανάβη γιά ζαρζαβατικό. Και άμα δεν γουστάρεις τα ορφανά και τραβάει κουπί η καρδούλα σου γιά κιμά στα γεμιστά σου, σκάσε και άλλα έξη στον χασάπη της ενορίας σου. Και πάνε και παραδίπλα στον μπακάλη και στον φούρναρη να πάρεις τα λάδια, τα μπαχαρικά και τα ψωμιά σου. Και άμα γράφει εκεί στο πράσινο φωτάκι ακόμα 1999,50 ευρώ,να με φτύσεις εμένα. Το ποσό του πρωτογενούς σου πλεονάσματος έχει πάρει τον κατήφορο και δεν το σταματάει ούτε η Φρόντεξ!

Δεν το κάνει από δόλο το πρωτογενές πλεόνασμα φίλοι μου. Άλλοι είναι οι λόγοι. Πάντα σατανικοί όμως. Να το κάνω λιανά. Πας στην παραλία και την πέφτεις στην γκόμενα, που έχει απλώσει την σαρκική πραμάτεια της και καβουρντίζεται στον ήλιο. Πόσες πιθανότητες επιτυχίας έχεις. Ας πούμε 40%. Και ποιά είναι τα ποσοστά σου, άμα πας και την πέφτεις σε μία, που της την πέφτουν ταυτόχρονα άλλοι πέντε; Μιλάμε γιά θεοκόμματο ντε. Ακριβώς! Τα ποσοστά σου μειώνονται δραματικά. Γιατί; Γιατί θέλουν και άλλοι να βγάλουνε γκόμενα.

Και έτσι μπήκαμε στα άδυτα του πρωτογενούς πλεονάσματος φίλοι μου. Μάλιστα! Το πρωτογενές πλεόνασμα του καθενός μας μειώνεται ακριβώς στους ίδιους ρυθμούς με τους οποίους αυξάνεται το πρωτογενές πλεόνασμα του διπλανού μας. Δηλαδή, άμα δεν υπήρχε στην περίπτωσή μας το θέμα του πρωτογενούς πλεονάσματος του μανάβη, του μπακάλη, του χασάπη, του φούρναρη και του περιπτερά, θα είχαμε πήξει στον παρά και θα μας έγραφε με χρυσά γράμματα η ιστορία.

Πιστεύω να κατάλαβε ήδη και ο πιό γκάου αναγνώστης. Πιό λιανά δεν γίνεται. Πάμε ολοταχώς στο δίδαγμα λοιπόν: Στο πρωτογενές πλεόνασμα δεν έχει και τόση σημασία, πόσα έσοδα έχεις, αλλά πόσα έξοδα μπορείς να περικόψεις. Ορισμένες περικοπές γίνονται εύκολα, έχουνε και πλάκα. Να, αν περικόψεις το ενοίκιο που πληρώνεις κατά το δοκούν. Αγαπητέ κύριε σπιτονοικοκύρη λαμβάνω την τιμή να σας αναφέρω, ότι τέρμα το πεντακοσάρι, από τον επόμενο μήνα στέλνω εκατό και πολλά είναι.

Ή να κόψεις την εισφορά στην εφορία: Αξιότιμε κύριε εφοριακέ. Όσα μάσησες, μάσησες μάγκα. Από εδώ και στο εξής αυτοφορολογούμαι. Και επειδή ούτε στον εαυτό μου πληρώνω φόρο, πληρώνω και το πρόστιμο μόνος μου. Στον εαυτό μου.

Να δείτε χαρά οι άνθρωποι.

Αλλά ας πάμε τώρα στις περικοπές που μας ζορίζουν: Κόβουμε τις ταβέρνες, τα καφενεία, τις διακοπές, την διασκέδαση γενικά. Διαβάζουμε μόνο την πρώτη σελίδα των εφημερίδων έξω απ΄τα περίπτερα και αν θέλουμε οπωσδήποτε βιβλίο, δανειζόμαστε από κάποιον που διαθέτει. Ξεχνάμε διακοπές, ταξίδια, θέατρα και σινεμάδες. Παρατάμε το αμάξι μας, μετρό, ταξί, τραίνο και λεωφορείο και πάμε ποδαράτα. Κόβουμε το ηλεκτρικό και το πετρέλαιο και βάζουμε κερί και μαγκαλάκι.

Ντάξει, ζόρι είναι, αλλά άμα έρθει η τελευταία του μήνα και το πράσινο φωτάκι λάμπει στα 1.800 ευρώ, εκεί να δεις ευτυχία. Ευτυχία και δόξα! Γιατί το να καταφέρνεις να παρουσιάζεις πρωτογενές πλεόνασμα τέτοιου διαμετρήματος είναι πράξη άκρα ηρωική. Μη σου πω, ότι ακόμα και αδριάντα θα σου στήσουνε.

Λοιπόν συνεχίζεις να παρουσιάζεις ανάλογα πρωτογενή πλεονάσματα γιά καμμιά δεκαριά χρόνια. Παίρνουμε μολύβι και λογαριάζουμε; 1.800 επί 12, τόσο. Τόσο επί δέκα, τόσο. Ε, τα μαζεύεις και πας και αγοράζεις δώδεκα περιφερειακά αεροδρόμια και περνάς αεροπλάνο και κότα. Εκτός και αν πρόλαβε η Φραπόρτ και τα πήρε με τα ίδια σχεδόν λεφτά προτύτερα, οπότε μένουν τα αεροδρόμια σε ξένα χέρια.

Όσο περισσότερο εμβαθύνουμε με το πρωτογενές, τόσο πιό μη ρεαλιστική φαίνεται να είναι η ατομική ενασχόληση με το θέμα. Καλό μεν το ατομικό πρωτογενές, αλλά σε μιά κοινωνία με κάτι εκατομμύρια νοματαίους κάπου χάνει. Σκέψου να κόβει ο καθένας κατά το καυλούν, που μπορεί να πάει. Χάος. Δεν το βάζουμε φυσικά κάτω. Πάντα υπάρχουν λύσεις. Και η λύση στην περίπτωσή μας ακούει στο όνομα Χρέος.

Αρχίζουμε λοιπόν να ξοδεύουμε, περισσότερα από όσα κερδίζουμε. Σιγά την δυσκολία. Είναι μέσα στη φύση του ανθρώπου, να μπορεί πέντε και να θέλει δεκαπέντε. Και όσο υπάρχουν τα λαμόγια οι τράπεζες, πάρε καταναλωτικό, να πάρεις μεγαλύτερη τηλεόραση, πάρε αθλητικό, να δεις το τριφύλλι, να σηκώνει το έβδομο στο Βερολίνο, πάρε στεγαστικό, να χτίσεις σπιτάκι, όλα φτιαγμένα στα μέτρα μας φαίνονται. (Το ποστάκι γράφτηκε πριν προλάβει ο ΠΑΟ να σκουπιστεί 0-3 από την Μπασκόνια του Μπουρούση).

Αλλά σε ακριβώς ετούτο το ευαίσθητο σημείο, με το που κάνει μπραφ το δάνειο, πετάγεται από το ποσό ένα θηρίο και τα κάνει όλα μαντάρα: Ο τόκος! Δώστε προσοχή, να δείτε αδικία. Σου δίνει η Εθνική δύο χιλιάρικα, να πας να δεις, αν αληθεύει ότι ο Πύργος του Άϊφελ είναι πράγματι στο Παρίσι. Δέκα μέρες μαζί με τη γυναίκα σου και τον δεκαπεντάρη γιό σου. (Άμα είναι παραπάνω ο κανακάρης, δεν έρχεται, να του τάζεις παστέλι). Προσέξτε τώρα τι γίνεται με τους παράγοντες διάρκεια, άτομα, ποσό, όταν φτάσει η στιγμή να επιστρέψεις το δάνειο στην τράπεζα: Ένας και μόνο ένας παράγοντας αυξάνεται! Ποιός; Σίγουρα όχι ο παράγων Διάρκεια. Δηλαδή, όσο και να σου αρέσει, ποτέ δεν θα σου δώσει η τράπεζα μιά μέρα διακοπών παραπάνω, ως ανταμοιβή γιά τις υπηρεσίες που σου προσέφερε. Ούτε θα έστελνε ένα τέταρτο άτομο της επιλογής σου δωρεάν στο Παρίσι. Τι μένει; Μπράβο, το ποσό που επιστρέφεις στην τράπεζα. Το αρχικό συν τους τόκους. Άδικος ετούτος ο ντουνιάς...

Φτάσαμε αισίως ένα βήμα πριν την αποθέωση. Χρωστάμε παντού. Τράπεζα, Γερμανό, μπακάλη, μανάβη, δικηγόρο, σπιτονοικοκύρη, εφορία, καφενείο, ΔΕΗ. Τι να κάνουμε; Να καθόμαστε στο σκοτάδι και να κλαίμε τη μοίρα μας; Όχι φυσικά. Τι κάνουμε; Βρίσκουμε κάποιον, που μας δανείζει το ποσό που χρωστάμε, και του το επιστρέφουμε αργότερα, όταν θα έχει περάσει η μπόρα. Συν τους τόκους φυσικά. Και αν δεν βρούμε κανένα; Ε, τότε πέφτουν οι μεγάλες δυνάμεις και αρχίζουν τα δύσκολα: Κατάσχεση εδώ, κατάσχεση εκεί, σε χώνουνε και καμμιά φορά μέσα.

Θα μπορούσαν φυσικά να σου πουν, Μπάμπη, μην σε βάζει κάτω. Θα περιμένουμε μέχρι να δημιουργήσεις πρωτογενές πλεόνασμα και τότε ξαναρχόμαστε.

Δεν σου λένε. Γιατί εσύ μπορεί να γουστάρεις πολύ το πρωτογενές σου πλεόνασμα, αλλά η ΔΕΗ γουστάρει το δικό της πρωτογενές περισσότερο από το δικό σου, και γιά να σου το αποδείξει, σου κόβει το ρεύμα. Πολύ εκδικητικός τύπος η ΔΕΗ...

Δίδαγμα: Άμα είσαι απλός πολίτης, δεν δημιουργείς ούτε με μέσο πρωτογενές πλεόνασμα. Άμα χρωστάς, βαράς κανόνι. Άρα παρατάμε την προσπάθεια δημιουργίας ατομικού πρωτογενούς πλεονάσματος και πάμε να δούμε πως τα καταφέρνουν κάποιοι άλλοι. Μιά πρόχειρη γκουγκλιά και η γνώση είναι πιά γεγονός: Μόνο κράτη επιδίδονται στο ευγενικό σπορ του πρωτογενούς πλεονάσματος! Επιτέλους μόνοι!

Γιατί τόσος μεγάλος πρόλογος και δεν μπαίναμε αμέσως στο ψητό; Ε μα δεν είναι σουβλάκι, να την φας μιά και κάτω η μόρφωση ρε παιδιά. Θέλει την γαρνιτούρα της. Θέλει υπομονή. Θέλει κόπο. Να δείτε, πως έτσι θα καταλάβετε καλύτερα πως λειτουργεί το πρωτογενές πλεόνασμα και μετά θα μιλάτε με τα καλύτερα λόγια γιά το μπλογκ. Μα να είμαι τόσο καλός ρε γαμώτο...

Πάμε.

Βάζουμε ένα κράτος να χρωστάει. Και σιγά μη χρειαστεί εμάς γιά να το βάλουμε να χρωστάει. Χρωστάνε όλα από μόνα τους. Και χρωστάνε τον περίδρομο! Όλα. Από τη Μάλτα των 5 δις χρέος, μέχρι την Ιαπωνία των διαπλανητικών 500.000 δις.

Γιατί χρωστάνε; Γιατί δανείζονται. Γιατί δανείζονται; Γιατί τα έξοδά τους είναι μεγαλύτερα από τα έσοδα. Γιατί οι πολλοί -που πλερώνουν τη νύφη- δεν έχουν την οικονομική ευχέρεια, να χρηματοδοτήσουν το σύστημα. Και γιατί δεν το χρηματοδοτούν οι ολίγοι, που δεν ξέρουν τι έχουνε; Μα γιατί είναι οι ίδιοι το σύστημα.

Σκέφτεται λοιπόν η κάθε κυβέρνηση: Να τα πάρω από τον δισεκατομμυριούχο, που εξαπάτησε, που εκβίασε, που εκμεταλλεύτηκε; Αμαρτία θάναι. Να τα πάρω από τον φτωχομπινέ, που ίδρωσε γιά τα ολίγα που έχει; Που φτάνουν δεν φτάνουν; Που έχει και ένα σωρό παιδιά; Και άρρωστη μάνα;

Και του τα παίρνει.

Αν κι΄αυτό είναι αμαρτία, ρωτάτε; Όχι! Ποιός στέλνει τις κυβερνήσεις στην εξουσία; Η πλειοψηφία. Και έταξε ποτέ κανένα κόμμα, ότι θα τα πάρει από τους έχοντες, όταν θα γίνει κυβέρνηση; Όχι. Ή έστειλε καμμιά φορά ο λαός το ΚΚΕ στην εξουσία, που λέει ότι θα το κάνει; Όχι. Άρα, αν οι ίδιοι οι φτωχομπινέδες το γουστάρουν το πήδημα, που η αμαρτία;

Κάθεται λοιπόν το κράτος και κάνει σούμα: Τόσα γιά παιδεία, τόσα γιά στρατό, τόσα γιά μιστούς, τόσα γιά δρόμους, τόσα εδώ, τόσα εκεί, σύνολο τόσα. Και μετά το έσοδο: Φόροι, φόροι, φόροι, φόροι και φόροι, ίσον τόσοι φόροι. Προσθέτουμε, αφαιρούμε, σύνολο δεν φτάνουνε με τίποτα. Τρύπα στον προϋπολογισμό και να την κλείσουμε αμέσως, μη πέσει κανένας μέσα και τρέχουμε στα νοσοκομεία. Πως κλείνεται η τρύπα; Με δάνειο παρακαλώ. Όπως κλείνεις μιά τρύπα στο πάτωμα του σπιτιού σου: Δανείζεσαι από τον γείτωνα τα εργαλεία που χρειάζεσαι και την κλείνεις. Ωραία.

Τα μη ωραία ακολουθούν πιστά: Χρωστάς τόσα, που κανείς δεν σου δανείζει πλέον. Έχεις γίνει ένα είδος Μίδα. Αυτόν τον μυστήριο τύπο με την ευρεσιτεχνία, να μετατρέπει ότι πιάνει με το χέρι του, σε χρυσό. Που λένε τα βιβλία ότι είναι κακό πράγμα, να γίνεται χρυσός ότι πιάνεις, γιατί λέει θα πεθάνεις στην πείνα, αφού και τα φαγώσιμα που πιάνεις θα γίνονται χρυσός. Και δεν μου δίνει κανένας εμένα αυτό το ταλέντο, να βάλω δέκα να με ταΐζουν και να περνάμε όλοι ζωή και κότα. Μεγάλες αδικίες...

Έχεις γίνει ένα είδος Μίδα, λέγαμε: Όταν πιάνεις ένα ευρώ, ακούς μιά φωνή; άστο κάτω ρε, δικό μου είναι. Και τρως ταυτόχρονα και μιά σφαλιάρα από ένα αόρατο χέρι. Δύσκολη φάση. Σηκώνει όσο καμμία άλλη...Καστελόριζο.

Πριν γίνουν όλα αυτά όμως, πρέπει να έχουν γίνει οι εξής προεργασίες: 1. Να χρωστάς απείρως περισσότερα, από όσα λες και 2. Να "λεφτά υπάρχουνε". Την συνέχεια την έχουν νοιώσει όλοι (σχεδόν) οι συμπολίτες μας στα...οπίσθιά τους. Μόνο λίγα εν συντομία λοιπόν.

Να σωθεί η πατρίδα. Αμάν να σωθεί και το Ευρώ. Και η ΕΕ. Όλα γιά όλα. Στηρίζουμε το Πασόκ, γιατί μόνο αυτός που πρέρχεται από τον...χώρο, έχει εμπειρίες με βόθρους. Στηρίζουμε μετά ΝΔ, γιατί δεν επιτρέπεται να κάνουμε σε μιά δημοκρατία...σκατικές διακρίσεις. Στηρίζουμε και την ξέρω-γω-πόσες-φορές-Αριστερά του Τσίπρα (δυό του πετύχανε μέχρι σήμερα), να δούμε πόσο ίδια γεύση έχει το αγγούρι, όταν επιμένει να μην εισάγεται σε φέτες. Και πάντα, πονάει μεν, αλλά πρέπει. Και λίγο ακόμα και φτάσαμε. Και άπαπαπαπά όχι άλλα μέτρα. Και παρακαλώ όλοι ένα βηματάκι μπροστά προς το σαξές στόρυ, αλλά μη ζμπρώχνετε. Και το μουνιμόνιο της προηγούμενης ήταν κακό, ενώ το δικό μας μουνιμόνιο στάζει μέλι.

Τέτοια.

Μετά πέφτουν οι σωτήρες με τα μούτρα στην δουλειά, το οποίον σημαίνει, ότι ο ήρωας λαός έχει στηθεί ήδη στα τέσσερα και αναμένει την...σωτηρία. Οι σωτήρες παραμένουν πάντα οι ίδιοι: Οι τράπεζες που σου δάνεισαν, και αν δεν τα πάρουν πίσω, πάνε κατά διαόλου. Και οι λαοί που θα κληθούν να πληρώσουν το μάρμαρο, γιά να μη πάνε οι τράπεζες που σου δάνεισαν κατά διαόλου. Και κάτι άλλα παλιοτόμαρα που σου δανείζουν σαπουνόφουσκες και μετά τις ζητάνε πίσω σαν ωκεανό από νερό και βουνό από σαπούνι. Και επειδή δεν πάει να κοντράρει ένα κράτος με μιά ξένη τράπεζα, ή ένα απρόσωπο χετζ φοντ, αναλαμβάνουν υπηρεσία οι επίσημοι εκπρόσωποί τους: Κομισιόν, ΕΚΤ και ΔΝΤ. Αλλιώς Τρόϊκα. Ή οι, κατά την μέχρι στιγμή σας δεύτερη φορά Αριστερά, Θεσμοί.

Προσέξτε να δείτε φάσεις τώρα! Εδώ ακριβώς βουτάει η Δημοκρατία μιά μεγάλη κουτάλα και αρχίζει να ανακατεύει. Κοινοβούλιο. Ή εκλογές. Ο λαός μιλάει έτσι κι΄αλλιώς. Και αποφασίζει ποιό κόμμα θα βοηθήσει στην σωτηρία του λαού. Σε αγαστή συνεργασία με τους έξωθεν σωτήρες. Που δίνουν εντολές, πριν δώσουν παραδάκι. Όχι γιά το φάρμακο του καρκινοπαθή, αλλά γιά την σωτηρία της πχ γερμανικής τράπεζας. Που θα βάραγε κανόνι, αν δεν σωνόταν η...χώρα.

Το κόμμα που αναλαμβάνει κατόπιν λαϊκής εντολής σωστική αποστολή, κάνει κάτι πρωτότυπο: Δεν προσφέρει στους έξωθεν και έσωθεν εντολοδόχους του γη και ύδωρ. Αυτό θα ήταν προδοσία. Προσφέρει άλλα: Κάτι αεροδρόμια, κάτι λιμάνια, κάτι ασφαλιστικά, κάτι εργασιακά, κάτι πάρτα όλα, που αποτελούν σωτήριες συνταγές και απέχουν έτη φωτός από την προδοσία.

Η φτιάξη γίνεται ως εξής: Μαζεύεται η Τρόϊκα και βάζει όρους: Να κόψετε αυτό, κι΄αυτό, κι΄εκείνο. Και μετά να ξεπουλήσετε αυτό, εκείνο και μετά εκείνο. Και αν τα κάνετε αυτά, σας σκάμε πακέτα στήριξης, να μας τα δώσετε πίσω, να στηρίξουμε τον εαυτό μας. Η κυβέρνηση όμως έχει δώσει την υπόσχεσή της στον λαό, ότι θα αντισταθεί και δεν θα υπογράψει μνημόνια. Γίνεται να εξαπατήσει τον λαό και να τον στείλει αδιάβαστο; Όχι φυσικά. Και τι κάνει; Μα τι άλλο; Διαπραγμάτευση.

Η διαπραγμάτευση δεν μπορεί να είναι ποτέ φέτα. Είναι από κεφαλοτύρι και πάνω. Σκληρή. Πέφτουν σώματα, χύνεται αίμα. Στείλτε τα παιδιά σας να παίξουν έξω, να σας περιγράψω άγριες και αιματηρές διαπραγματεύσεις, να πάθετε πλάκα. Φύγανε; Εντάξει.

(Βρισκόμαστε σε πολυτελές ξενοδοχείο των Αθηνών. Σε μιά μεγάλη αίθουσα συνεδριάσεων ένα μεγάλο διαπραγματευτικό τραπέζι γεμάτο χαρτιά. Αλλά και κόκα κόλες και νερά και περιέ και ένα κινητό που ξέχασε ένας διαπραγματευόμενος, καθώς πήγαινε εκτάκτως στον καμπινέ. Οι διαπραγματευόμενοι βρίσκονται στο κηλικείο του ξενοδοχείου και διαπραγματεύονται τον μεζέ που θα συνοδεύσει το ουζάκι. Μιά μεγάλη πέτρα στο κέντρο του κηλικείου κοσμεί τον χώρο. Η σωστή διακόσμηση γιά μιά...σκληρή διαπραγμάτευση. Συνδεόμαστε με τους άπειρους κοριούς που έχουμε κρύψει σε διάφορα μέρη του δωματίου και απολαμβάνουμε διαπραγμάτευση).

ΔΝΤ: Πετσοκόψτε τους γεωργούς κατά 32,0234% (είναι απόλυτα σαφές και ακριβές το ΔΝΤ στις επιστημονικές του εμμονές) και βλέπουμε μετά.

Τσακαλώτος: Δεν γίνεται να τους πετσοκόψουμε κατά 15% και με το υπόλοιπο πετσοκόβουμε άλλους, μη βγούνε οι αγρότες με το τραχτέρ στην Εθνική και δεν μπορούν να κινηθούν προς Ειδομένη οι πρόσφυγες;

ΔΝΤ: Ντάξει, αλλά ποιούς άλλους;

Τσακαλώτος: Ξέρω γω, τους εφοπλιστές.

(Πέφτουν ξεροί στα γέλια. Μετά δέκα λεπτά σηκώνονται και σκουπίζουν τα δάκρυα από τα μάτια τους).

ΕΚΤ: Παλιό, αλλά καλό.

Τσακαλώτος: Ε, άμα δεν πούμε και κάνα ανέκδοτο, δεν υποφέρεται η σκληρή διαπραγμάτευση.

Κομισιόν: Τσακαλώτε, σοβαρέψου. Έλεγες γιά εναλλακτικό πετσοκόψιμο, περιμένουμε.

Τσακαλώτος: Να, αν κόβαμε 15% τους αγρότες και 5% τις συντάξεις, και 10% τα επιδόματα...

Ποιά επιδόματα, διακόπτει το ΔΝΤ.

Πολύ γέλιο.

Τσακαλώτος: Τότε να ανεβάζουμε τον ΦΠΑ, αφού δεν έχουμε να κόψουμε επιδόματα. Και κόβουμε 2,0230% τους μισθούς.

ΔΝΤ: Και τι γίνονται τα 0,0004% που περισσεύουν;

Τσακαλώτος: Αυτά τα κόβουμε από τους βουλευτές. Μη λέει ο λαός, οι πολιτικοί μόνο δεν πληρώνουν τα μέτρα.

Να το κάνω φαγητό, να το καταλάβουν όλοι.

Έχεις τον αρχιμάγειρα που δίνει διαταγές: Θα φκιάξουμε μουζακά. Τρία ταψά. Πάνε Τσακαλώτε και βούτα από τον μανάβη τρία κιλά μελιντζάνες και την ίδια ποσότης πατάτα. Πάρτα από τον μανάβη που έχει τα λιγότερα έσοδα και τις μεγαλύτερες ανάγκες. Τότε είναι πιό νόστιμα. Και πάνε μετά στον χασάπη και βάλτου χέρι να σου δώσει βερεσέ δύο κιλά κιμά.

Το τσιράκι του μάγειρα αρχίζει τα μα και μα. Να βουτήξω από τον μανάβη μόνο δυόμιση κιλά μελιντζάνες, μη τον ζορίσω τόσο και το μισό κιλό το αντικαθιστώ με μισό κιλό κρεμμύδια, που βουτάμε από τον γύφτο που περνάει με το φορτηγάκι, που είναι και αλανιάρικα;

ΔΝΤ: Και τις πατάτες;

Τσιράκι: Τις πατάτες, δύο κιλά, τις βουτάμε από το Λιντλ.

Κομισιόν; Δυό κιλά; Και από το Λιντλ; Είσαι τρελλός ρε;

Τσιρ...εεε Τσακαλώτος: Οκ, να τα βουτήξουμε από τον Βασιλόπουλο τότε. Και το ένα κιλό που περισσεύει, το βάζουμε στην μπεσαμέλ.

ΔΝΤ: Εντάξει, αλλά μόνο υπό την προϋπόθεση, να έχουμε κάνει προληπτικά τρία ταψά παστίτσιο, γιά την περίπτωση που δεν μας πετύχει ο μουζακάς...

Κάπως έτσι χύνεται...αίμα στις σκληρές διαπραγματεύσεις. Όποιος έχει δουλέψει σε κουζίνα, ξέρει.

Όχι, το πρωτογενές πλεόνασμα δεν έπαψε να μας απασχολεί. Κάθε άλλο μάλιστα. Εδώ, σε τούτη την δραματική καμπή αυτού του ποστ, επανέρχεται δριμύτερο στο προσκήνιο. Είπαμε, ο έξωθεν σωτήρ δεν το κάνει γιά ν΄αγιάσουν τ΄ αποθαμένα του. Ακούστε τώρα πως το πάει πλαγίως. Λέει, κόβουμε εδώ, κόβουμε εκεί, κόβουμε παραπέρα, μειώνουμε έξοδα, περικόπτουμε δαπάνες δηλαδή, που ακούγεται πιό ωραία, με τέτοιον τρόπο, που στο τέλος μας περισσεύουνε και τόσα τα εκατό. Ξέρω γω τρία. Που είναι και βαρβάτος αριθμός και τον γουστάρουν τόσο πολύ οι Έλληνες.

Ο Τσακαλώτος της υπόθεσης, ο Παπακωνσταντίνου ή όπως λέγεται ενίοτε το τσιράκι, καταπίνει αμάσητο το βατράχι, αλλά έχει την δυνατότητα να επηρεάσει τον τρόπο: Να το καταπιεί από το κεφάλι, από πίσω ή από τα πλάγια. Διαπραγμάτευση δηλαδή. Και άμα χρειαστεί να το καταπιεί από τα πλάγια, που έχει περισσότερο όγκο, ε τότε και γαμώ την σκληρή διαπραγμάτευση.

Τέλος πάντων, βγαίνει κάποτε το παλληκάρι της Ελστάτ και αρχίζει το ωσαννά: Πρωτογενές πλεόνασμα δύο κόμμα τόσα τοις εκατό! Πέφτουνε και τα σαπάκια των οργάνων αποπληροφόρησης του λαού και αρχίζουν το ράντισμα με χρυσόσκονη: Στον σωστό σωστικό δρόμο το έθνος! Ζπρώξστε λιγάκι ακόμα και φτάσαμε.

Αρχίζουν και οι ζήλιες! Σιγά το πρωτογενές πλεόνασμα, γελάει η αντιπολίτευση. Όταν σώναμε εμείς, είχαμε μεγαλύτερο. Ναι, αλλά το δικό μας είναι δεύτερη φορά αριστερό, άρα καλύτερο, κοντράρει το πτώμα του Σύριζα, ή ότι έμεινε από δαύτο τέλος πάντων.

Δεν λέμε, μιά χαρά πλεόνασμα είναι το πρωτογενές. Ξέρεις τι σημαίνει, να κάνεις δίαιτα και στο τέλος του μήνα να σου περισσεύουν εκατό ευρώ και να τα δίνεις σε μιά τράπεζα, στην οποία εσύ προσωπικά δεν χρωστάς ούτε λεπτό; Μεγαλείο φτιάξη...

Την άλλη βδομάδα στο αφιέρωμα "Εμείς ως μπλογκ κάνουμε το ενημερωτικό καθήκον μας, ο αναγνώστης μαθαίνει": Κόβουμε τα πάντα, αλλά το χρέος αυξάνεται. Μιά ιστορία από τα σπλάχνα των μαθηματικών γιά όλους όσους έχουν προβλήματα με τους λογαριασμούς.













    















21/4/16

Μεγάλη επιτυχία το ανθρωποπάζαρο ΕΕ και Τουρκίας: 500 άνθρωποι έχασαν την ζωή τους στο Λυβικό Πέλαγος



Σκίζει το...ανθρωπιστικό σχέδιο της  Ευρωπαϊκής Ένωσης και της Ταγιπικής Ερντογίας γιά την πάταξη του ανθρωπισμού και του πολιτισμού: Πάνω από 500 πρόσφυγες έχασαν την ζωή τους στα αφιλόξενα κύματα της Μεσογείου! Αυτή τη φορά όχι στα χωρικά μας ύδατα, που πλέον...δεν επιτρέπεται, αλλά εκεί που δεν κάνει καθόλου κακό στην φουκαριάρα Ευρωπαϊκή Ένωση: Στα ανοιχτά της Λιβύης.

Αναληθείς οι φήμες που θέλουν τους ευρωπαίους ηγέτες να έχουν ρέψει από το κλάμα. Χλιαρές και οι αντιδράσεις των πολιτισμένων μας δημοκρατιών. Το πένθος λαμβάνει χώρα από 1000 θύματα και πάνω. Μέχρι 500 ξύνουμε μόνο τα απαυτά μας.

Γιατί δεν αναλαμβάνει ρε γαμώτο η αμοιβάδα την διακυβέρνηση αυτού του πολανήτη, να δει επιτέλους μιάν άσπρη μέρα;



Χαμπέμους συμφώνιαμ! Τα βρήκανε οι κόφτες




Ο παππούς δεν κρατιώτανε: Μωρή γυναίκα, πάρτονα επιτέλους τον ρουφιάνο τον γιατρό να έρθει, μη του πάρει ο διάολος τον πατέρα. Πάρτονα μωρή ξανά, που όλο έρχεται και έχω πεθάνει από τον πόνο.

Όσοι έχουν διατελέσει παππούδες, καταλαβαίνουν το βαθύ νόημα της περίπτωσης. Σε έχει βάλει η υγεία από κάτω και σου δίνει να καταλάβεις. Ε τι να κάνεις εσύ κοτζάμου παππούς; Να πάρεις το ΕΚΑΒ, να έρθει μεθαύριο, και όταν έρθει, να μην μπορείς πλέον να ελέγξεις την κατάσταση και να κρέμεσαι από τη διάθεση του κάθε κερατά; Και δεν βάζεις την κυρά να πάρει τον γιατρό σου, που τον ξέρεις εδώ και τριάντα τόσα χρόνια, να βαδίσει η διάγνωση σε βατές κατευθύνσεις; Τι, γιατί να πάρει η κυρά και να μη πάρει ο ίδιος ο παππούς; Σοβαρευτείτε ρε.

Έρχεται ο γιατρός, τον Χριστό του, στο παραπέντε, καλώς τ΄αφεντικά, καλώς τον χασάπη. Το και το γιατρέ. Από δω ένας σφάχτης, Λοβέρδος, Παπακωνσταντίνου και Τσακαλώτος μαζί, γιατρέ. Σώσε με γιατρέ.

Αρχίζει τα δικά του ο γιατρός; Πόσες μπύρες ήπιες ρε Μπάμπη; Πάνω από δέκα ρε συ γιατρέ, φιλάει σταυρό ο παππούς. Λίγες ρε συ Μπάμπη, απαντάει σε αυστηρό τόνο ο γιατρός. Λίγες και το έχεις ξανακάνει πολλές φορές. Και σου είπα, μιά του κλέφτη, δυό του κλέφτη, κάποτε τρεις και κακή του ώρα, και δεν σε σώζει πιά ούτε μνημόνιο του Τσίπρα, που είναι μνημόνιο εγγυημένο και βολικό, που μόνο το ένα τρίτο της ελληνικής κοινωνίας στέλνει κάτω από το όριο της φτώχειας, άρα αντέχουμε και μιά τρίτη φορά Αριστερά. Δέκα μπύρες είναι η αρχή του τέλους, Μπάμπη και αν δεν αρχίσεις από σήμερα να αδειάζεις δυό κασόνια τη μέρα, δεν σε βλέπω να βγάζεις το καλοκαίρι.

Ε, μετά πέφτουν κάτι χάπια, κάτι συμβουλές, κάτι τελεσίδικες απειλές, ή αυξάνεις το πιοτί ή... μειώνεσαι εσύ, πέφτει και ένα κοσάρι, έχουμε και εγγόνια να ταΐσουμε ντε, κάτσε ρε γιατρέ να πάρεις ένα μεζέ, όχι φχαριστώ φεύγω, φεύγει. Πέφτει μετά η Μπάμπαινα στο γιατροσόφι, να το τσαγάκι κάνει καλό, να και μιά μπυρίτσα, να και μία ακόμα, να κι΄άλλη μία, έρχεται κάποτε ο ύπνος και διατάζει, τους ζυγούς λύσσατε μαρς.

Εκμεταλλευόμαστε στο ακέραιο τον ύπνο του Μπάμπη, γιά να του σύρουμε ορισμένα του παππού. Δώστε βάση. Ο Μπάμπης υποφέρει! Δεδομένο. Πίνει ο άνθρωπος. Και όταν αισθάνεται ενοχλήσεις καταφεύγει στους γιατρούς. Σε πολλούς γιατρούς. Έχει μεν τους σταθερούς του, αλλά που και που επισκέπτεται και άλλους. Η γνωμάτευση όλων των γιατρών είναι πάντα η ίδια: Πίνεις λίγο. Πιές πιό πολύ. Μόνο έτσι θα σωθείς.

Κανένας δεν τον υποχρεώνει να επισκέπτεται αυτούς τους γιατρούς. Η επιλογή είναι καθαρά δική του. Αυτούς θέλει και κανέναν άλλο.

Πέφτει λοιπόν με τα μούτρα στη...θεραπεία ο Μπάμπης και μετά από λίγο νάτον πάλι τάβλα με πόνους στο κρεβάτι. Και δώστου πάλι από την αρχή. Νέα γνωμάτευση, ίδια συνταγή: Λίγο πιό πολύ πιοτό ακόμα, αλλά όχι γιά την ευχαρίστηση, αλλά επειδή είναι αναγκαίο γιά την θεραπεία. Βαριά η θεραπεία σίγουρα, αλλά είδατε εσείς ποτέ φάρμακο να είναι νόστιμο;

Αλλάζουμε σκηνικό. Άσπρος καπνός από την καμινάδα της...διαπραγμάτευσης γράφουν σήμερα οι φυλλάδες. Χαμπέμους συμφώνιαμ! Τα βρήκαν τελικά οι κόφτες. Σιγά να μη τα βρίσκανε. Κόψτα όλα, ο ένας, κόψε τα μισά, ο άλλος, το αποτέλεσμα δεν μπορούσε να είναι άλλο: Κόψιμο. Η αφαίμαξη της κοινωνίας συνεχίζεται αλύπητα. Λίγο ακόμα και σωθήκαμε.

Τα υλικά της σωτηρίας τα ίδια: Λιτότητα, καταιγισμός φόρων, περικοπές. Να αυξηθεί η πείνα, να σωθούμε ντε.

Όλοι για την Ελλάδα! Και οι εξωτερικοί κόφτες, και οι εσωτερικοί. Να το δούμε επιτέλους, όπως είναι: Το κάθαρμα της τρόϊκας δεν μας αλλάζει τα φώτα από μίσος ή από βίτσιο, αλλά από αγάπη γιά τον πολίτη. Όπως ο γιατρός που σου κόβει το πόδι, γιά να σου σώσει τη ζωή. Πού τα βρήκαμε τόσα πόδια, θα αναρωτηθούν τώρα ορισμένοι μυστήριοι, ούτε χταπόδια νάμασταν. Ξεκολλάτε ρε.

Όλοι για την Ελλάδα! Ναι ρε! Νομίσατε ότι τα καθάρματα των εντολοδόχων της τρόϊκας, πασόκια, νεοδημοκράτες, συριζαίοι και λοιποί...εξαρτημένοι, το κάνουν από κακία ή από δόλο; Γιά μας το κάνουν ρε βλάκες. Όταν σου πετσοκόψει η...σωστική ομάδα την συνταξούλα σου, δεν έχεις άλλη επιλογή: Κόβεις τα περιττά. Κόβεις τα ανθυγιεινά. Τέρμα οι μπριζόλες, οι γύροι, τα σουβλάκια, τέρμα τα λιπαρά. Τέρμα οι πίτσες παρακαλώ, τέρμα τα γαριδάκια του καναπέ μπροστά από την τηλεόραση, τέρμα και οι ξηροί καρποί. Ξεχάσαμε τα τσιπς. Τέρμα κι΄αυτά!

Και διαφορετικά να το δούμε, πάλι το ίδιο είναι. Να πούμε ότι δεν έχεις πολλά και σου κόβουνε. Και τι έγινε; Πάλι δεν έχεις πολλά. Και πριν φτωχός ήσουν, πάλι φτωχός είσαι μετά. Πείναγες; Εντάξει, τώρα θα πεινάσεις λιγάκι πιό πολύ. Και οι καρκινοπαθείς που πεθαίνουν επειδή δεν έχουν φάρμακα; Μη κάνετε αγαθές ερωτήσεις ρε: Και πριν δεν πέθαιναν; Γίνεται να πεθάνουν περισσότερο;

Ανέβασαν τον ΦΠΑ, λέει. Όχι θα τον κατέβαζαν. Εδώ παίζεται η σωτηρία του λαού ρε, νομίζατε ότι θα μαλακιζόντουσαν με τον ΦΠΑ; Άμα δεν τα πάρουν από σένα κι΄από μένα, που δεν έχουμε, από ποιόν να τα πάρουν; Από τον συνάνθρωπο που είναι καταδικασμένος να χρησιμοποιεί βαλίτσα αντί πορτοφόλι και είναι αναγκασμένος να πηγαίνει στο νησί με την ιδιωτική του θαλαμηγό, αντί με το φέρυ μπωτ της γραμμής;

Αλλά τι βλέπω; Ξύπνησε ο παππούς! Από τον ένα ύπνο φυσικά, γιατί από τον άλλον δεν λέει να ξυπνήσει. Και άνοιξε αμέσως το μαγικό κουτί, να μάθει από το Μέγκα, τι πρέπει να θεωρήσει σαν σωστό και τι σαν λάθος. Ο παππούς που ξεκολώθηκε να ψηφίζει ΠΑΣΟΚ και ΝΔ και Τσίπρα, ακούει τα περί συμφωνίας και αρχίζει τα γαμωσταυρίδια.

Σιγά ρε παππού. Μόνοι τους ήρθανε οι γιατροί στο σπίτι σου; Εσύ δεν τους φώναξες; Εσύ δεν τους πίστεψες; Εσύ δεν τους άνοιξες την πόρτα σου; Ε τι φωνάζεις τώρα; Πιες και πιές δεν σου λέγανε; Τι περίμενες λοιπόν να σου πούνε τώρα; Μην πίνεις;

Ε πιές τον πάλι μαλάκα παππού! Πάλι και ξανά και ξανά. Ακριβώς έτσι όπως σου αξίζει...



ΥΓ: Ο παππούς είναι ενήλικας. Από 18 έως 100 χρονών. Γιά περισσότερες πληροφορίες ρίχνουμε μιά ματιά στον καθρέφτη μας.













5/4/16

Λαός, κοινωνία, προ-δο-σία!




Καλά, ο Γιωργάκης ήταν πολιτικός απατεώνας. Και δεν θέλει πολύ ο πολιτικός απατεώνας, να...μπερδέψει τα "λεφτά υπάρχουν" με το ξεπούλημα της χώρας στους δανειστές.

Και ο Σαμαράς -που εκτός από πολιτικός απατεώνας είναι και καθήκι του κερατά- στο "ίδιο έργο θεατής". Όπως και πρωταγωνιστής: Από φουλ μέταλ αντιμνημονιακός στροφή 180 μοιρών σε υπάλληλο της Τρόϊκας.

Ο τρίτος δοτός πρωθυπουργός, ο πρώτη και δεύτερη φορά Αριστερά, ο Τσίπρας, συνέχισε απλά την παράδοση, που ήθελε πολιτικό απατεώνα στην εξουσία. Παρθενοραφή στο μνημόνιο μετά το...σκίσιμό του και ένα απίστευτο μαγικό α λα Ντέϊβιντ Κόπερφιλντ, με το οποίο όχι μόνο εξαφάνισε εκατομμύρια όχι, αλλά τα μετάτρεψε κι΄όλας σε ναι.

Πολιτικοί απατεώνες οι τύποι και κακώς τα είδαμε και τα τρία επεισόδια. Αφού είναι όμοια κι΄απαράλλακτα, θα αρκούσε και ένα. Ορισμένοι αναγνώστες ίσως δεν συμφωνήσουν με τον όρο "πολιτικός απατεώνας". Κάτσε καλά ρε βράχο, θα πουν, πως υποβιβάζεις την εσχάτη προδοσία σε απλή απατεωνιά; Να το ελέγξουμε παιδιά.

Είναι προδότης ένας πρωθυπουργός, που αναθέτει την διακυβέρνηση της χώρας σε ξένους; Έστω και δια της βίας. Εντάξει, μην κολλάτε στην λέξη διακυβέρνηση, να το πούμε διαφορετικά: Είναι προδοσία να...υποχωρείς εσύ σαν πρωθυπουργός σε πιέσεις από το εξωτερικό; Και να δίνεις τελικά γη και ύδωρ; Φυσικά και δεν είναι.  Άλλο υποχώρηση, άλλο προδοσία. Στην περίπτωσή μας, ζητάς δανεικά και γιά αντάλλαγμα κάνεις αυτά, που σου ζητάνε. Μικροπράγματα: Κόβεις, ότι θέλουνε να κόψεις. Πετσοκόβεις, ότι θέλουνε να πετσοκόψεις. Περνάς τις νομοθεσίες που γουστάρουν. Ξεσκίζεις Παιδεία, Εργασιακά, Ασφαλιστικά ακριβώς έτσι όπως σου ζητούν αυτοί. Ξεπουλάς, ότι κατ΄αυτούς πρέπει να ξεπουληθεί. Τι, ακριβώς αυτό λέγεται προδοσία;

Όχι ρε παιδιά, μη τα μπερδεύετε. Η προδοσία γίνεται στα κρυφά, γιατί πέφτουν κεφάλια, άμα γίνει γνωστή. Στην περίπτωσή μας όμως γίνονται όλα λάϊβ με τα μικρόφωνα ανοιχτά και τις κάμερες όλες στημένες πάνω τους.

Τι είπατε; Είναι λάθος ο βράχος;

Ε τι να κάνω, μπερδεύτηκα. Κάνω λόγο γιά υποχωρήσεις, μου βάζουν χέρι. Μιλάω γιά προδοσία, το ίδιο. Και ξέρετε τι με μπερδεύει πιό πολύ; (Να το κόψω εδώ και να γράψω "συνεχίζεται", να γίνει σήριαλ και να την σπάσω σε ορισμένους που δεν γουστάρω; Ντάξει ρε, συνεχίζω. Πλάκα έκανα).

Τι λέγαμε; Α, τι με μπερδεύει πιό πολύ. Να, σκέφτομαι, είναι προδοσία, άμα τα θέλει του αλλουνού ο απαυτός του και θέλει οπωσδήποτε να προδοθεί; Ποιανού αλλουνού; Του λαού φυσικά. Άμα δηλαδή βγαίνεις εσύ σαν Αλέξης και φιλάς δημόσια σταυρό, ότι άμα σε ψηφίσει ο λαός, θα δεχτείς μνημόνιο τεράστιο, ίσαμε τρία δωμάτια κουζίνα μπάνιο, και θα τους ξεσκίσεις όλους ανεξαιρέτως τους πολίτες, εκτός ορισμένων ολίγων, που πάντα εξαιρούνται λόγω παράδοσης, τότε ισχύει αυτό σαν προδοσία;

Άμα σου φωνάζει το ψηφίζον πλήθος, στήσε κώλο Τσίπρα, δώστα όλα, μη μας κακιώσουν και δεν έρχονται γιά πίπες οι θεσμοί, ισχύει αυτό σαν προδοσία; Άμα πχ η κουφάλα ο Μεταξάς το 40 ήθελε αντίσταση, αλλά ο λαός του ζητούσε μαζικά άνευ όρων παράδοση, και ο άνθρωπος υποχωρούσε και άφηνε τον εχθρό να...σώσει τη χώρα, θα ίσχυε σαν προδοσία;

Θα το αφήσω ανοιχτό το θέμα. Χρειάζεται μεγάλη ανάλυση. Και λέω να πιάσω ένα άλλο θεματάκι, να στραπατσάρω τα νύχια μου γιά πάρτη του στο πληκτρολόγιο. Κάτι ζόρικο. Κάτι που κάνει κόνξες και δεν λέει να κάτσει κάτω και να μας αφήσει στην ησυχία μας: Την λέξη Ελευθερία...


3/4/16

Δεν αρκεί μόνο η καλή θέληση των επενδυτών. Πρέπει και η πολιτεία να κάνει το καθήκον της



Σύριοι επενδύουν μαζικά στον ΟΣΕ.



Δεν κατάλαβα την πολιτική της δεύτερης φοράς Αριστερά. Θέλουμε ή δεν θέλουμε επενδύσεις; Τις χρειάζεται η ελληνική οικονομία ή δεν τις χρειάζεται; Αν ναι, πως εξηγείται το παράδοξο, οι επενδυτές να έρχονται κατά χιλιάδες από την Συρία μέσω Τουρκίας στην Ελλάδα, και μάλιστα ρισκάροντας την ίδια τους τη ζωή, κι΄εσύ να τους μαντρώνεις πρώτα στα χοτσπότ και να τους απελαύνεις μετά μαζικά στην Τουρκία;

Απαράδεκτο σύντροφοι.

Ο σοφός λαός λέει, η καλή επένδυση από τα ρούχα της που στάζουν θάλασσα, φαίνεται. Ας μην τα βάζουμε με την τύχη μας παρακαλώ. Γιατί και οι αντοχές των επενδυτών έχουν όρια. Άμα τους πας συνέχεια κόντρα, τα μαζεύουν και έρχονται από Σκανδιναυία, Ευρώπη, να κάνουν επένδυση.

Και ας σταματήσουν τα μήντια να τορπιλίζουν την υπόθεση επένδυση. Τι πα να πει "βούλιαξε το λιμάνι του Πειραιά από 5.000 επενδυτές"; Οι επενδυτές βουλιάζουν ή η οικονομία μας;

Ας σοβαρευτούμε λιγάκι σύντροφοι.

Η ιδανική λύση θα ήταν, αντί να τους επιστρέφουμε πίσω στην Τουρκία ή να τους μαντρώνουμε στα χοτσπότ, να κλείναμε τα σύνορά μας και να τους εγκλωβίζαμε στην χώρα μας. Μέχρι δευτέρας...επένδυσης. Να παρακαλάνε όλα τα άλλα αδελφά ή μη κράτη, δώσε και σε μας κάτι ρε θείο, κι΄εμείς να σφυρίζουμε αδιάφορα. Να δει ο τόπος επιτέλους μιάν άσπρη μέρα ντε.

Άντε και άμα κλατάρει ο Καμμένος, συνεχίζουμε με τον Λεβέντη σύντροφοι.




Ούτε πέντε Γουίκιλίκς δεν μας σώζουν, αδέρφια



Τι ωραία που μας τα είπε ο αξιαγάπητος κύριος Τόμσεν και η αξιαγάπητη κυρία Βελκουλέσκου! Το Γουίκιλικς νάναι καλά και να του στηθεί του φουκαρά του Ασσάνζ αδριάντας στο Πεδίο του Άρεως παρακαλώ.

Ωραία μας τα κελάηδησαν τα δυό πουλάκια του ΔΝΤ, να μάθουμε τι υπέροχες συνθέσεις τιτιβίζουν οι φίλοι μας της Τρόϊκας. Γιά τον αξιαγάπητο (γιά ορισμένους), κατ΄εμέ πολιτικό απατεώνα, Τσίπρα, τα πράγματα είναι κάτι παραπάνω από απλά: Κομισιόν και ΕΚΤ είναι καρντάσια και γαμώ τις παλιοσειρές, το ΔΝΤ μπαγάσας και ρεζίλης της κενωνίας. Μένει να ρίξει καμμιά μπαλωθιά και γιά τους...καλούς το Γουίκιλικς, να τρέχει ο διάδοχος των Γιωργάκη, Παπαραδήμα, Καραμανλή και να μη φτάνει.

Τι μας είπαν με άλλα λόγια τα δυό αξιαγάπητα παιδιά του ΔΝΤ; Να τα πούμε έξω από τα δόντια; Και γιατί να μη τα πούμε; Μπλογκ είμαστε, δεν είμαστε κανάλι ή εφημερίδα, να μας κλείσει ο Ερντογκάν. Παρακάτω ο πραγματικός διάλογος μεταξύ Τόμσεν και Βελκουλέσκου. Ακούστε λοιπόν.

Τόμσεν: Άμα τον ξαναπιούν οι φίλοι μας οι Έλληνες, θα σπάσουμε πολύ πλάκα.

Βελκουλέσκου: Θα τον ξαναπιούν Πωλ.

Τόμσεν: Καλά, αλλά τι κάνουμε , αν ξυπνήσουνε τα ζώα και μας πάρουνε φαλάγγι;

Βελκουλέσκου: Α μπα, χλωμό το βλέπω. Όσο υπάρχουν ακόμα οι συνταξούλες της γιαγιάς και του παππού, δεν βλέπω τον Έλληνα να ξυπνάει.

Τόμσεν: Ναι, αλλά άμα λιανίσουμε τις συντάξεις και αν καταφέρουν να σχηματίσουν διαδοχικά κυβέρνηση οι Μητσοτάκης, Θεοδωράκης, Λεβέντης, Φώφη, ο καθένας μόνος του και μερικές φορές όλοι μαζί και βγει μετά ξανά τρίτη φορά Αριστερά ο Τσίπρας και τάξει, να μετατρέψει όλα τα ναι αυτής της χώρας σε όχι, τότε δεν μπορεί, θα ξυπνήσει.

Βελκουλέσκου; Και; Θα είναι ήδη τόσο εξαρτημένος στον ύπνο του από το...πιοτό, που θα τον πίνει και ξυπνητός.

Τι άλλο περιμένει ν΄ακούσει ο γίγαντας λαός, γιά να βγει και να τους πιάσει από τον γιακά τους εγχώριους μνημονιοκαθαρματίες και να τους στείλει στον διάολο;

Απάντηση: Να κοπεί ολόκληρη η σύνταξη της γιαγιάς.

Δίδαγμα: Ας τον πίνουμε μέχρι τότε αδέρφια...


Σε ισχύ η...ανθρωπιστική συμφωνία ΕΕ-Τουρκίας ή Evolution: Ολοταχώς πίσω με την όπισθεν






Γη, Ευρωπαϊκή Ένωση 2016 μΧ.

Πεινασμένοι, διψασμένοι, κατατρεγμένοι άνθρωποι ξεφεύγουν από τον όλεθρο των βομβαρδισμένων πόλεών τους, πουλάνε όλα τα υπάρχοντά τους γιά να περάσουν με σκυλοπνίχτες στα άγια εδάφη της Ευρωπαϊκής Ένωσης. Εκεί...συλλαμβάνονται και κλείνονται σε στρατόπεδα συγκέντρωσης. Κατόπιν απελαύνονται στην...σίγουρη τρίτη χώρα Τουρκία. Τόσο σίγουρη, που τους επιστρέφει στην κόλαση από την οποία διέφυγαν.

Γη, Ευρωπαϊκή Ένωση 2016 μΧ.

Η πλήρης αποκτηνοποίηση του ανθρώπινου είδους είναι πλέον γεγονός....

31/3/16

Άμα σου περάσει η εξεταστική σύριζα, καλώς. Άμα σε πετύχει; (Σιγά μη σε πετύχει)



Δεν υπάρχει αμφιβολία: Όποιος περνάει συχνά έξω από τη Βουλή, ρισκάρει την σωματική του ακεραιότητα! Όχι, επεισόδια δεν γίνονται πλέον έξω από τη Βουλή, από τότε που κάνει κουμάντο η πρώτη φορά αριστερά, τρομάρα της, να φύγει κάνα αδέσποτο μολότωφ και να σε κάνει σα τα μούτρα του Φίλη, τρομάρα του.

Ούτε πέτρα σε βρίσκει, ούτε γκλομπ της ΕΛ.ΑΣ, ούτε γλάστρα από τον πάνω όροφο. Και όμως, η Βουλή των...Ελλήνων, τρομάρα τους, είναι το πιό επικίνδυνο σημείο της πρωτεύουσας: Τον τελευταίο καιρό πέφτει σύννεφο η...εξεταστική! Βροχή από εξεταστικές και όποιον πάρει ο χάρος! Εξεταστική γιά τα θαλασσοδάνεια ο Σύριζα, εξεταστική γιά τα κάπιταλ κοντρόλ η Νουδού. Εξεταστική για τη διαπλοκή, εξεταστική γιά το μπέναλτυ που έδωσε το κοράκι, εξεταστική γιά το προσφυγικό, γιά το τρίτο μνημόνιο και δεν συμμαζεύεται.

Πλάκα έχει. Μόνο γιά το τρίτο μνημόνιο εξεταστική, τα άλλα δύο κατούρησαν σε πηγάδι και δεν δικαιούνται, Πάει όπως τα κόρνερ, όταν παίζαμε κλωτσοπατινάδα στην αλάνα: Στα τρία κόρνερ, κερδίζεις ένα πέναλτυ. Προσοχή λοιπόν όταν περνάτε έξω από τη Βουλή, μη σας βρει καμμιά εξεταστική στο κούτελο και πάτε αδιάβαστοι κι΄αθώοι.

Αλλά ας πούμε δυό λόγια γιά τις εξεταστικές επιτροπές, να μην υπάρχουμε μόνο γιά να βγάζει ο ιδιοκτήτης του μπλοκ το άχτι του, αλλά και να μαθαίνει ο αναγνώστης πέντε πράγματα.

Τι εστί εξεταστική επιτροπή; Δώστε βάση!

Εξεταστική επιτροπή είναι μιά μικρογραφία του κοινοβουλίου, που ασχολείται με ένα και μόνο θέμα. Πχ το σκάνδαλο των υποβρυχίων. Τα κόμματα έχουν δικαίωμα συμμετοχής, με αριθμό...εξεταστών, ανάλογο της κοινοβουλευτικής τους δύναμης. Γιά την συμμετοχή βουλευτή σε εξεταστική επιτροπή πέφτει έξτρα παραδάκι. Κάπως όπως οι καθηγητές, που πάνε τα απογεύματα και δίνουν ιδιαίτερα μαθήματα, αλλά σαφώς πιό νόμιμα.

Τα πορίσματα των εξεταστικών επιτροπών είναι άκρως ενδιαφέροντα: Από τις, ας πούμε εκατό τριάντα τρεις εξεταστικές που έλαμψαν στο πολιτικό στερέωμα της χώρας από καταβολής Κοινοβουλίου, μόνο ένας περιορισμένος αριθμός δεν έδωσε αποτελέσματα: Μόνο εκατόν τριάντα τρεις! Οι άλλες....θέρισαν!

Προσοχή λοιπόν όταν περνάς έξω από τη Βουλή, ανέμελε διαβάτη. Περπάτα προσεκτικά δίπλα από το κτίριο, αποφεύγοντας κάθε περιττό θόρυβο. Μέσα εργάζεται ο πολιτικός, που έστειλες με την ψήφο σου, γιά να σε βγάλει από τα αδιέξοδα, που σε έβαλε ο προκάτοχός του. Μη σέρνεις τα παπούτσια σου, μην ενοχλείς: Ο Τσίπρας θυμήθηκε μόλις μετά ένα χρόνο και δύο εκλογές, ότι θα πατάξει την διαπλοκή και βγήκε φουριόζος παγανιά. Όχι, ούτε βήχας! Ο Μητσοτάκης είναι με άλλη εξεταστική στην κόντρα!

Κατακαημένη Αράχωβα...

Μερικοί νοσταλγοί του παρελθόντος, αναπολούν τα όμορφα εκείνα χρόνια, που συμμετείχε η Ζωή στις εξεταστικές και περνούσε τα ΠΑΛΙΟΤΟΜΑΡΑ γενεές δεκατέσσερεις. Αλλά τέτοια ζώα που είμαστε, καλά να πάθουμε! Εμείς βλέπετε γουστάραμε...Λεβέντη.

Κεντρική ιδέα; Μόνο έντιμοι και άξιοι λαοί δικαιούνται...Ζωές.






28/3/16

βραχόκηπος: Πως σώζουν οι Σύριοι πρόσφυγες την ελληνική οικονο...

βραχόκηπος: Πως σώζουν οι Σύριοι πρόσφυγες την ελληνική οικονο...: Σύριοι επενδυτές λίγο μετά την άφιξή τους στην Ελλάδα Μιά φορά κι΄έναν καιρό ζούσε σε μιά μικρή πόλη της μακρινής Συρίας, μαζί με την ...

Πως σώζουν οι Σύριοι πρόσφυγες την ελληνική οικονομία (παραμυθάκι)



Σύριοι επενδυτές λίγο μετά την άφιξή τους στην Ελλάδα


Μιά φορά κι΄έναν καιρό ζούσε σε μιά μικρή πόλη της μακρινής Συρίας, μαζί με την γυναίκα του και τα δύο παιδιά του, ο Σάμιρ Λάαχτου. Ο Σάμιρ, χριστιανός ορθόδοξος το θρήσκευμα και καθηγητής μαθηματικών το επάγγελμα, είχε τον μισθούλη του, το σπιτάκι του, το αμαξάκι του και περνούσε γενικά ζωή και ντομάτες γεμιστές με ρύζι (δεν έτρωγε κοτόπουλο, ήταν χορτοφάγος).

Ο Σάμιρ ήταν ένας φιλήσυχος πολίτης. Η πολιτική δεν τον απασχολούσε ιδιαίτερα. Και γιατί άλλωστε; Ή Μπασάρ αλ Ασάντ είχε το μενού, ή Μπασάρ αλ Ασάντ. Δεν αγχώνεσαι πολιτικά και τόσο πολύ, άμα έχεις τόσες εναλλακτικές λύσεις.

Ο πρόεδρος Μπασάρ αλ Ασάντ δεν είχε ακόμα προλάβει, να γίνει γιά την Δύση κακός. Το αντίθετο μάλιστα: Μπροστά στα...θηρία Σαντάμ Χουσεΐν και Μουάμαρ Καντάφι φάνταζε ο σύριος ηγέτης σαν απλή...οδοντόκρεμα. Και σαν παράδειγμα προς μίμηση. Και δυτική μόρφωση, και χρόνια παραμονής Λονδίνο μεριά, και κάτι αμνηστίες άλφα άλφα, και κάτι ψιλοπατάξεις της διαφθοράς, και κάτι αλλαγές από δω, αλλαγές από κει, και γενικά η συνεργασιμότητά του με τους...καλούς, ΗΠΑ, ΕΕ κτλ, όπως και η χαμηλών τόνων ιδιοσυγκρασία του, λίγο ακόμα και θα του στήνανε άγαρμα του ανθρώπου οι Δυτικοί.

 Έλα όμως που ο τύπος δεν ήταν του χεριού τους, όπως ένα σωρό άλλα καθάρματα στις ηγεσίες των αραβικών κρατών, και έλα που είχε και κάτι κολλητούς, φιλαράκια από Ρωσσία μεριά, που είχανε μάλιστα και κάτι στρατιωτικές βασούλες στην χώρα του, και κάτι βετάκια στον ΟΗΕ γιά τα μαύρα μάτια του. Ε, δεν γινότανε τότε, να τιγκάρει η Αραβία αραβική άνοιξη και να τον αφήνανε τον Μπασάρ αλ Ασάντ να παριστάνει τον...Χειμώνα. Ε, δίνουν οι αμερικάνοι από εδώ, δίνουν τα ισραηλιάκια το κατά δύναμην από εκεί, δίνει ρέστα και κάτι παραπάνω ο σουλτάνος ο Ερδογκάνης από δίπλα, πέφτουν και τα ισλαμοφασιστάκια καταπάνω του με όλα τους τα μούσια, πέφτουν τα καθήκια τα σαουδαραβάκια, τήνε κάνουνε την Συρία αιδοίο.

Κάθεται ο φουκαράς ο Σάμιρ και μέτραγε βόμβες: Να αυτή ήντουνε του Ασάντ. Τούτη του ΙΚ. Η τρίτη τούρκικη. Αυτή η κούφια αμερικάνικη (τις στέλνανε προς τους ισλαμιστές οι αμερικάνοι, αλλά αυτές πέφτανε στην...έρημο). Να και μιά σαουδική! Μόνο το Σαν Μαρίνο δεν πρόλαβε να ρίξει βόμβα στη Συρία! Μεγάλη αδικία και τεράστιο ρίξιμο, γιατί μιά χαρά κράτος είναι το Σαν Μαρίνο και γιατί να μην ρίξει κι΄αυτό καμμία;

Η ζωή του Σάμιρ ήταν ένας αδιάκοπος βομβαρδισμός. Ξυπνούσε το πρωί ακριβώς στις 72 και μισή βόμβες, έπαιρνε το λεωφορείο των 82 και τέταρτο βομβών και μετά από μία διαδρομή περίπου πέντε βομβών θα έφτανε στο σχολείο. Δεν έφτανε όμως, γιατί άμα το έχουν ισοπεδώσει οι αεροπλανίες το σχολείο, άντε εσύ μετά να το βρεις. Τι να κάνει ο άνθρωπος, μαζεύει μία ωραία πρωία κάτι αλλαξιές ρούχα, μαζεύει ότι δολλάριο είχε μαζέψει μιά ολόκληρη ζωή, ζαλώνεται παιδιά και γυναίκα, φοράει και τον μεγάλο βαφτιστικό σταυρό του, να τον βοηθάει ο Ύψιστος (αν δεν φοράς σταυρό, μπορεί να τον κακιώσεις τον Ύψιστο. Πρέπει να είναι και ο προστάτης των χρυσοχόων ο Κύριος), βουτάει ένα κουτάκι με μαύρη μπογιά, που του είχε περισσέψει, όταν έβαφε τα κάγκελα της αυλής του, πιάνει μιάν αδέσποτη πέτρα, που είχε πέσει άθελά της από έναν μουσουλμάνο γείτωνα στον κήπο του, τήνε βάφει ολόμαυρη και αφού την ρίχνει πίσω του, φεύγει ο άνθρωπος, μήπως και δει στον ήλιο μοίρα.

Ακούστε τώρα τι σατανικό σχέδιο είχε ο φίλος μας ο Σάμιρ. Λέει, μαζεύουμε τις τρακόσιες χιλιάδες δολλάριο που σώσαμε, τις βάζουμε σε αδιάβροχες σακούλες, να μη καταστραφούν από βροχές και άλλα αφιλόξενα ύδατα και πάμε ποδαράτα, που είναι και τζάμπα, στο Τουρκιστάν του Σουλτάνου Ταγίπ. Μεγαλεία πράματα. Μετά αγοράζουμε ένα φουσκωτό με ελάχιστες τρύπες, βάζουμε όλοι μπρατσάκια, μη μας φάει η Μεσόγειος, αν οι τρύπες του φουσκωτού αποδειχθούν περισσότερες του αναμενόμενου. Στην ανάγκη πνίγεται και κάνα παιδί, ή ακόμα και η γυναίκα, αλλά όχι απαραίτητα, και φτάνουμε μιάν ωραία πρωία Λέσβο, ήτοι Ευρωπαϊκή Ένωση, που είναι φίλοι μας και χριστιανοί.

Σας είπα ότι πρόκειται περί σατανικού σχεδίου; Α, καλά. Παμ παρακάτ τότε.

Λέει ο Σάμιρ: Κολυμπάμε στην χειρότερη περίπτωση πάνω στο αγριεμένο κύμα, ορισμένοι πνίγονται, μπορεί και όχι, θα το δείξει το κύμα. Φτάνουμε αχτή, μας μαζώχνει η Φρόντεξ, και γαμώ τις κυρίες, μας βάζουνε εσώκλειστους στο χοτσπότ, να δούμε τι εστί ευρωπαϊκή φιλοξενία και μετά μας την πέφτουνε οι μάγκες της εταιρείας με κάτι συμφωνίες τύπου "Πρόσφυγοι; Ήρθατε κολυμβώντας; Σας γυρίζουμε πίσω φερρυμπωτιστί".

Εδώ ακριβώς επεμβαίνει ο Σατανάς και από απλό ευρωπαϊκοτουρκικό σχέδιο γίνεται το σχέδιο σατανικό!

Τι, πρόσφυγες; ουρλιάζει με βδελυγμία ο Σάμιρ! Όχι κύριοι! Δεν είμεθα πρόσφυγες! Ποτέ των ποτών!

Ε, τι είσαστε τότε ρε Σάμιρ, τουρίστες; ρωτάνε οι τσίφτηδες της κυβέρνησης, που διοικούν το χοτσπότ. (Ολλανδοί τα παιδιά, άρτι ελευθεριοβενιζελόμενοι εκ Βρυξέλλας). Τι; δεν κυβερνούν Ολλανδοί; Τι λέτε ρε αγαθοί; Άμα δεν κυβερνούν οι Ολλανδοί, οι Αυστριακοί, οι Γερμανοί, οι Γάλλοι και η υπόλοιπη σάρα και μάρα, τότε ποιός κυβερνάει; Ο Τσίπρας;

Πιαστείτε τώρα, μη πέσετε!

Όχι κύριοι ανθρωπισταί, λέει με επίσημο ύφος ο Σάμιρ, δεν είμεθα ούτε τουρίσται, ούτε πρόσφυγοι, ούτε άλλα πονηρά πλάσματα. Εμείς είμεθα...επενδυταί! Μην μπερδευόσαστε επειδή είμεθα αυτή τη στιγμή ξυπόλυτοι και άνευ ενδυμάτων. Κατά βάθος είμεθα επενδυταί. Και διά όλους τους απίστους, ιδού οι σακούλα, ιδού και το κομπόδεμα.

Βλέπουν το μάτσο οι ανθρωποεπιστροφείς, πέφτουν στα γόνατα και αρχίζουν τα ωσσανά. Βρε καλώς τα παιδιά. Βρε και που είσασταν τόσο καιρό και αναγκαστήκαμε να δώσουμε μισοτιμής δυό φάσκελα και βάλε, αεροδρόμια. Βρε και άμα ερχοσούστανε λίγο πριν, προλαβαίνατε να φάτε μισοτιμής  και το Ελληνικό. Βρε, μη πέφτετε αμέσως από κούραση ξεροί στον ύπνο, να στρώσουμε το κόκκινο χαλί μόνο ρε επενδυτές.

Κανονικά κάπου εδώ τελειώνει το παραμύθι, αλλά αφού δεν ταιριάζει πουθενά εκείνο το, και ζήσαμε εμείς καλά, κι΄αυτοί καλύτερα, είμαστε αναγκασμένοι να το συνεχίσουμε.

Να φωνάξουμε τον Μάρδα, λέει κάποιος.Τον Μάρδα; Ποιόν Μάρδα; Αυτόν με το κοπυράιτ στο πρόσφυγα-επενδυτή ντε. Τον φωνάζουνε. Το και το κύριε Μάρδα, επενδυταί απεδώ, τι λέτε; Ο Μάρδας ήταν λίγο καταβεβληματισμένος. Παιδιά συγγνώμη, αλλά έχω πει άπειρες μαλακίες τις τελευταίες ημέρες, να ξεκουραστώ λιγάκι και μετά να ασχοληθώ με τον επενδυτή; Τα παιδιά ήταν αμείλικτα: Όχι υφυπουργέ! Πρώτα η μαλακία, μετά η ξεκούραση.

Τι να κάνει ο υφυπουργός, κάθεται και σκέφτεται. (Η λέξη σκέφτομαι δεν τηρεί πάντα τους όρους του λεξικού γραμματικής, αλλά μπορεί να υφίσταται ακόμα και χαριστικά). Λέει λοιπόν, να τον αφήσω τον Σύριο, να κάνει επένδυση, ή όχι. Θα με κράξουν; Δεν θα με κράξουν; Δεν θάτανε καλύτερα, να του έλεγα, να ξοδέψει το παραδάκι του στο "Χοτέλ Μπάμπης" στο γραφικό Βρωμοπούσι Κερατέας, 80 ευρά ημερησίως με ημιδιατροφή, να κάνει κανιά δεκαπενταριά χρόνια γαμάτες διακοπές, να μάθουν να βρίζουν άπταιστα στα ελληνικά τα παιδιά του;

Καλή μαλακία, σκέφτεται ο Μάρδας, αλλά υπάρχουν κάτι παράξενοι αντισυριζαίοι δολιοφθορείς, που μπορεί να το τσουλήσουν τηλεοπτικώς το πρόσφυγας-τουρίστας και να γελάει μαζί μου πάλι όλη η Ελλάς μετά περίχωρου Αρβανίας και Μαυροβουνίου.

Μέχρι εδώ, προς το παρόν. Τι κρατάμε; Κρατάμε το γεγονός, ότι ο Σάμιρ Λάαχτου είναι υπαρκτό πρόσωπο. Μόνο τα τρακόσια χιλιάρικα δεν είναι υπαρκτά και στήθηκαν μόνο για να δέσει το παραμύθι. Ο Μάρδας; Ο μοναδικός ανύπαρκτος του παραμυθιού.






25/3/16

Καλύτερα μιάς ώρας σκλαβιά και φυλακή, παρά σαράντα χρόνια σκλαβιά και φυλακή



Είναι όλα σιωπηλά;

Ναι. Γιατί τα σκιάζει η φοβέρα και τα πλακώνει η σκλαβιά.

Υπερδύναμη η -επί του Οθωμανικού Δικαίου στηριζόμενη- Αυτοκρατορία των Δανειστών και σκλάβος ο γονατισμένος λαός. Η μάστιγα δεν έχει τέλος, καλά περνάνε τράπεζες και Θεσμοί. Την βρώμικη δουλειά γιά λογαριασμό του Σουλτάνου έχουν αναλάβει ντόπιοι υποτελείς: Προεστοί, προύχοντες και κοτσαμπάσηδες. Όπως λέμε πασόκια, νεοδημοκράτες, συριζαίοι. Ο λαός τους έχει πάρει ήδη μυρωδιά, τι Μπραΐμης, τι Ζαΐμης, λένε. Λένε όμως, αλλά δεν πράττουν αναλόγως, οπότε η φτιάξη καλά κρατάει και γιά φως στην άκρη του τούνελ ούτε λαλιά. Κι΄έτσι, αφού ο λαός έχει αποφασίσει ότι τον σκιάζει η φοβέρα, του δίνει στο δοξαπατρί να καταλάβει η σκλαβιά.

Τι φταίει και δεν γίνεται το μπαμ; Ίσως επειδή έχουν πέσει τα κανάλια και τον έχουν φλομώσει στην προπαγάνδα: Κάτσε καλά ρε λαέ. Δεν βρέθηκαν ακόμα ελληνικά κόκκαλα, να τα βράσεις, να κάνεις σούπα, να βγει απ΄αυτήν η χαίρε ω χαίρε λευτεριά. ΥΓ. Κόκκαλα υπήρχαν, ιερά κόκκαλα δεν υπήρχαν. Ίσως.

Ίσως επειδή ξεμείναμε από Παλαιών Πατρών Γερμανούς, αφού αποφασίσαμε να τρέχουμε πίσω από τα λάβαρα κάτι Παλαιών Βερολίνων Γερμανίδων.

Ίσως επειδή έχει μπει στο DNA της φυλής, τα να είσαι γονατιστός. 400 χρόνια σκλαβιάς δεν είναι, όπως καταλαβαίνετε, παίξε γέλασε.

Το παράδοξο της παρέλασης της 25ης Μαρτίου καλά κρατεί όμως. Σου λέει, ξεσηκωθήΚΑΜΕ το 1821, κάΝΑΜΕ επανάσταση. ΧύΣΑΜΕ το αίμα ΜΑΣ για την ελευθερία ΜΑΣ, άρα μπράβο και εύγε ΜΑΣ και γαμώ τους λαούς.

Και άμα τον πιάσεις από τον γιακά, τον...ήρωα που ζητωκραυγάζει και τον ταρακουνήσεις, να του φύγει η κονκάρδα του Σύριζα και του χώσεις ένα: Τι φωνά ρε λεχρίτη, ναινέκο, που έχεις στηθεί στα τέσσερα και δίνεις νονστόπ κώλο; Τι ψεκάζεις περί αγώνων και θυσιών εσύ ο Δότης, εσύ που σου φώναζε ο λαός ΠΟΛΕΜΑ κι΄εσύ πέταγες πετσέτα και φώναζες ΠΑΡΑΔΙΝΟΜΑΙ ΜΕ ΤΟΥΣ ΟΡΟΥΣ ΣΑΣ, ω δανειστές.

Σιγά τώρα μην τον πιάσεις...

Και σαν να μην έφτανε η παρέλαση, βγαίνει και η σκατόμυγα στις τιβές και αρχίζει τα...ηρωικά, να δείξει ότι διαθέτει ξύγκι: Η Ελληνική Επανάσταση μας εμπνέει πάντοτε! Μάλιστα κύριοι, τον εμπνέει πάντα η Ελληνική Επανάσταση τον Τσίπρα και συγγνώμη στην σκατόμυγα που δεν φταίει σε τίποτα, να παρομοιάζεται με τέτοιους πολιτικούς.

Τον εμπνέει τον Τσίπρα η Ελληνική Επαανάσταση, αλλά μόνο όταν είναι καθιστός ή όταν είναι στημένος στα τέσσερα. Όρθιον να τον εμπνέει η Ελληνική Επανάσταση δεν θα τον δείτε τον Τσίπρα. Ούτε τα άλλα απόβλητα του πρώην δικομματισμού. Πως να τους δείτε όρθιους; Έχετε δει ποτέ κάμπια όρθια;

Και μιλάει, ποιός, ο Τσίπρας, περί ΥΠΕΡΗΦΑΝΕΙΑΣ και ΑΞΙΟΠΡΕΠΕΙΑΣ, κυρίες και κύριοι! Και γιά έναν λαό που έχει ΑΝΤΟΧΕΣ! Και δεν τα παίρνει κανείς στο κρανίο, να μαζέψει όλους αυτούς που έχουν ΑΝΤΟΧΕΣ και να τον πάνε καροτσάκι, από το Μαξίμου στα 3,5% που είχε παλιά.

Πάει μιά ακόμα παρέλαση. Αύριο βάζουμε τα κεφάλια μέσα και κάνουμε πάλι τουμπεκί. Και να δείτε, πως θα είναι όλα, όπως συνήθως, σιωπηλά. Γιατί θα τα σκιάζει και αύριο η φοβέρα και θα τα πλακώνει η σκλαβιά.















Όχι, δεν θα αναλάβει ο Αμπντεσλάμ στη θέση του Τσακαλώτου



Φούλαρε η Ευρώπη τζιχαντιστές, κράζουν με απόγνωση τα μήντια. Και παρακαλούμε το πλήθος να κάνει ένα βηματάκι προς το μπροστινό μέρος του οχήματος, γιατί ζμπρώχνουν οι από πίσω. Κάπως έτσι. Υστερία γουστάρει ο κοσμάκης, να ξεδώσει, να ξεφύγει από τα μνημονιακά, να ξελαμπικάρει. Δώστου γεγονός και πάρτου την ψυχή. Με ένα μπαμ στις Βρυξέλλες ξεχνάει το χάλι του. Υπάρχουν και χειρότερα, λέει. Αλλά φουλάραμε τζιχαντιστές πράγματι; Εγώ λέω να το ψάξουμε.

Άμα κάνεις μιά βολτούλα στην Αθήνα, όλους θα τους δεις: Φίλους, γνωστούς, συγγενείς, τραγουδιστές, ποδοσφαιριστές κτλ. Μόνο τον Αμπντεσλάμ δεν θα τρακάρεις. Πριν φυσικά, γιατί τώρα τον έχουν μέσα και τηράει απόξω. Και πολιτικούς του Σύριζα φυσικά. Παλιά το πηγαίνανε πολύ ποδαράτα τα παιδιά, αλλά με την κωλοτούμπα του Τσίπρα δεν τολμάνε ούτε στο περίπτερο γιά τσιγάρα να πάνε.

Πως αναγνωρίζεις όμως έναν τζιχαντιστή μέσα στο πλήθος; Να σας πω. Άμα περνάει ένας μουσάτος και μαυρούλης συνάμα, με μακριά κελεμπία και μιά μεγάλη βαλίτσα που κάνει τικ τακ, ντάξει, φως φανάρι. Αλλά άμα ούτε κατσαρό μαλί διαθέτει, ούτε κρατάει κοράνι στα χέρια του, ούτε φοράει μπλουζάκι με την επιγραφή άϊ λοβ αϊσλάμικ στέϊτ, ε τότε σφίγγουν τα πράγματα. Τελικά τι γίνεται; Φουλάραμε τζιχαντιστές ή όχι;

Η απάντηση είναι μία: Ναι, φουλάραμε. Μόνο που είναι τόσο καλά μεταμφιεσμένοι, που δεν τους ξεχωρίζουμε από τους μη τζιχαντιστές. Ή μάλλον δεν θέλουμε να τους ξεχωρίσουμε. Παράδειγμα; Όσα θέτε ρε! Βγαίνει ο τάδες υπουργός της κυβέρνησης και τα ξερνάει στο Μέγκα: Αγωνιζόμεθα υπέρ της σωτηρίας του μαλάκα λαού υμών, αλλά διά την καλήν επιτυχίαν της σωτηρίας του, θα του κόψουμε του μαλάκα τον κώλο, δηλαδή όση σύνταξη του απόμεινε. Βγαίνει μετά κάποιος άλλος του Σύριζα και λέει τα δικά του εθνοσωτήρια: Θα κόψουμε και θα κόψουμε. Θα σας φλομώσουμε περικοπή, γιατί έτσι είναι οι σωτηρίες: Σε ζορίζουνε, αλλά μετά σε ανακουφίζουνε. Όπως τα υπόθετα και τα...αγγούρια δηλαδή.

Προσέξτε φάτσες κύριοι! Και οι δύο κουρεμένοι σικ, εμφάνιση σικ, έκφραση σικ. Ούτε αλάχ ου άκμπαρ, ούτε κατάρες κατά της δύσης, ούτε σαρία, ούτε κουτσή Μαρία. Ε, άντε εσύ μετά να τον αναγνωρίσεις ότι είναι τζιχαντιστής.

Άμα φουλάραμε λέει! Όλα τα είδη τζιχαντιστών, όλες οι μάρκες, όλες οι κατηγορίες στην δόλια την χώρα μας. Και πρασινοτζιχάντια, και νουδουτζιχάντια και αριστεροτζιχάντια και τα επίδοξα τσικό των ποταμοτζιχαντιστών και των λεβεντοτζιχαντιστών στα μετόπισθεν. Τρομοκρατία επίσημη παρακαλώ, χωρίς να κουνιέται μάλιστα φύλλο. Αμέτρητες επιθέσεις. Αμέτρητες εκρήξεις. ΑΜΕΤΡΗΤΑ θύματα. Μπαμ και πάρτα κάτω τα μιστά. Μπαμ και πάρτες κάτω τις συντάξεις. Μπαμ και πάρτηνα κάτω την Παιδεία. Μπαμ και πάρτα κάτω τα επιδόματα. Μπαμ και πάρτα κάτω τα εργατικά δικαιώματα. Μπαμ και πάρτο κάτω το παρόν. Μπαμ και πάρτο κάτω το μέλλον...

Μιλάμε γιά τζιχάντ πρώτης κατηγορίας, επαγγελματική. Κάτι σαν το ΝΒΑ της τζιχάντ, όχι σαν την αραβική που παίζουν ένας εναντίον ενός με πλαστική μπάλλα στην αλάνα. Τα ισλαμοτζιχαντάκια είναι απλοί ερασιτέχνες. Καθαρματάκια, φασιστάκια, αυτοδίδακτοι κομπογιανίτες. Ενώ οι άλλοι, αυτοί που μας κυβέρνησαν και μας κυβερνούν, πραγματικές ιδιοφυίες της τρομοκρατίας. Εξπέρ τα παιδιά και η βλακεία μας απίστευτη, να μας λένε "στην τάδε του μηνός θα σας κόψουμε την σύνταξη παιδιά" και όταν γίνεται το μπαμ, να ανοίγουμε τον στόμα μας μιά πιθαμή από έκπληξη και να κάνουμε τους ξαφνιασμένους.

Έχει πλάκα. Τον μάγκα, την ξετρελαμένη φανατίλα, αυτόν τον ψυχοπαθή τον Αμπντεσλάμ τόνε ψάχνανε όλα τα μπασκίνια της Ευρώπης, μήνους τέσσερεις παρακαλώ, ενώ η Τρόϊκα ή οι Θεσμοί, όπως την βάφτισε την Τρόϊκα ο Σύριζα. κυκλοφορεί ελεύθερη κι΄ωραία. Και να δεις ανησυχία η κυβέρνηση, αν κάνει κόνξες και λέει ότι δεν έρχεται. Και να δεις χαρούλες, όταν ξεσπάνε σε ωσσανά τα κανάλια: Αύριο έρχονται οι Θεσμοί. Σκεφτήτε τι θα γινότανε, αν γράφανε "αύριο στις 12 και 15 φτάνει στο Ελευθέριος Βενιζέλος ο Αμπντεσλάμ".

Φουλάραμε νεοφιλελεύθερη Τζιχάντ φίλοι μου, αλλά και από Τζιχάντ που δεν το κάνει από πεποίθηση, αλλά επειδή είναι...αναπόφευκτο και επειδή είναι...πρώτη φορά αριστερή.

Τι κάνουμε εδώ; Ότι κάνουμε συνήθως: Ψηφίζουμε Λεβέντη! Ή κάτι παρόμοιο. Απόδειξη ότι τα θύματα είναι συνήθως...βλήματα.

ΥΓ: Να υιοθετήσει άμεσα η κυβέρνηση την βομβιστική τακτική του ΙΚ: Βάζουμε βόμβες, αλλά σκάμε μαζί τους....