22/4/13

Τι θα κάνεις όταν δουλεύει το μαγαζί σου μπόμπα;






Πες ότι έχεις ένα μαγαζάκι. Κουρείο, ή ψιλικατζήδικο, ή σουβλατζήδικο, ή ακόμα καλύτερα ένα γραφείο κηδειών (και όποιον πάρει ο Χάρος). Δουλεύεις, παίρνεις τόσα, πληρώνεις τόσα, βγάζεις τόσα καθαρά. Δικαίωμά σου. Αυτοαπασχολούμενος λέγεται αυτό και μη πάει ο νους σας στο πονηρό.

Τυχαίνει τώρα να έχεις πετύχει διάνα με την επιλογή σου και να μη σου φτάνουνε ούτε ζεμπίλια γιά να μαζεύεις τον παρά. Μαγκιά σου και μακάρι όλοι μας παιδιά. Και ας πούμε ότι το μεγάλο σου κέρδος είναι χρόνια υπόθεση και πας να χάσεις από τα πολλά μηδενικά τον λογαριασμό. Αμήν Θεέ μου και μακάρι όλοι τέτοια κατάντια.

Και ας πούμε ότι δεν πουλάς καν εμπόρευμα, μόνο του κυλάει το ευρώπουλο στο ταμείο σου. Περίφημα! Πως γίνεται αυτό; Εύκολα. Όταν πουλάς αεράκι του βουνού. Αλλά και του πελάου αεράκι να πουλήσεις, το ίδιο είναι.

Για τον ΟΠΑΠ ο λόγος ωρέ πατριώτες, ξυπνήστε. Τι πουλάει ο ΟΠΑΠ; Ελπίδες. Δροσερό αεράκι. Πρώτη ύλη, εμπόρευμα, ο νόμος των πιθανοτήτων: Δίνεις ένα τάλλαρο και αν σου φέξει και στηθεί το ματσάκι όπως στέκει στο δελτίο σου, σου΄φεξε. Αν όχι, έχει και άλλα ματσάκια παίχτη μου, θα γυρίσει και γιά σένα ο τροχός. Μπορεί δηλαδή, όχι υποχρεωτικά και με το ζόρι.

Ρωτάμε τώρα εμείς οι αγαθοί: Τι το κάνουμε ρε σεις το μαγαζάκι μας, όταν δεν προλαβαίνουμε να ανοίξουμε την πόρτα και μπαίνουν οι νοικοκυρούλες αλαφιασμένες και μας ραίνουν με πενηντάρικα; Το κρατάμε; Το κλείνουμε; Το πουλάμε όσο όσο γιατί είναι αβάσταχτο βάρος ο παράς και η ελευθερία μία;

Και αν το κλείσουμε ή το πουλήσουμε όσο όσο, το κάνουμε γιά τον θρίαμβο του Καπιταλισμού ή επειδή μας έχει στρίψει κάποια βίδα και τρίβουνε στο Δαφνί οι γιατροί τα χέρια τους; Πόσες οι πιθανότητες να μας αποκαλέσει κάποιος "μαλάκες" και πόσες να μας πει "ήρωες";

Ρωτάω τώρα εγώ: Είσαι κράτος κι΄έχεις ένα κωλομάγαζο που σε βάζει συνεχώς μέσα και σου λέει η Βρυξέλλα, κλείστο. Το κλείνεις; Φυσικά το κλείνεις. Γιατί; Πρώτον επειδή είσαι τρικομματικό τσιράκι της και δεν της χαλάς χατήρι. Δεύτερον επειδή κολλάει ιδεολογικά όπως η μπουνιά στο μάτι. Τρίτον επειδή έχεις χασούρα. Αν θέλεις παραπάνω λόγους από τρεις, ας πούμε δέκα, οι υπόλοιποι εφτά πάλι η χασούρα θάτανε.

Αλλά γιατί να δώσεις τον ΟΠΑΠ, που είναι μηχανή παραγωγής χαρτονομίσματος και η πιό σίγουρη δουλειά του κόσμου μετά την μηχανή της Εύας με το μήλο του Αδάμ; Γιατί ρε κύριε; Και άμα δεν είναι δικό σου το μαγαζί, αλλά το διαχειρίζεσαι στο όνομα άλλου, γιατί ρε τσόγλανε;

Αυτό ονομάζεται από τους έχταχτους κύριους που ψηφίσαμε για να μας βγάλουνε το λάδι, ΙΔΙΩΤΙΚΟΠΟΙΗΣΗ. Κάτι σαν το μεδούλι του παλιοκόκκαλου που ακούει στο όνομα ΝΕΟΦΙΛΕΛΕΥΘΕΡΙΣΜΟΣ. Ξεπουλάς το ψωμί που τρώει ο μαλάκας που σε ψήφισε προς όφελος τρίτων.

Καλύτερα να τα βάζανε στην τσέπη τους και να τα τρώγανε μόνοι τους. Θα έλεγες, να πάρτε ένα φάσκελο ωρέ απατεώνες. Τι θα πεις τώρα όμως;



Να μας ζήσεις "Επανάσταση" και χρόνια πολλά -Πενηντάρησε σχεδόν η Χούντα των Συνταγματαρχών




...αι ένοπλαι δενάμεις ανέλαβον πρωτοβουλίαν ίνα αποτραπεί η πορεία της χώρας προς τον κρημνόν...

Πόσο καλύτερα το λένε οι Σαμαροβενιζέλοι σήμερα;


Δεν γιορτάστηκε όπως της "άξιζε" η επαίτειος του απριλιανού πραξικοπήματος, φέτος. Η 21η Απριλίου του 1967 δεν πουλάει πλέον στις μέρες μας, σημείο και αυτό των χαλεπών καιρών που περνάμε. Καλά, ακούσαμε το συνηθισμένα χλιαρά από μήντια και κόμματα (φτου της τής δικτατορίας και σα δε ντρέπεται κοτζάμου δικτατορία πράμα και άρον άρον πάτε καροτσάκι τα ακαθάρματα τους συνταγματαλήτες), αλλά ερασιτεχνικά πράματα, άνευ δύναμη και πάθος. Ευτυχώς που υπάρχουμε εμείς οι μπλόγκερς και βγάζουμε τη δημοκρατία και τη κοινωνία από τα αδιέξοδά τους...

Έτσι και τώρα φίλοι μου, γιατί δεν μπορεί να σώνει ο Φώτης Κουβέλης ολόκληρη Ελλάδα γέρος άνθρωπος μόνος του (να κόκκινη γραμμή εδώ, να σβήστην λίγο παρακάτω, να ξανατράβα μετά άλλη κ.ο.κ) και να κοιμούνται τον ύπνο του δικαίου οι βραχόκηποι, που βρίσκονται στον ανθό της ηλικίας τους. Νομίζω...

21η Απριλίου 1967 και ξερό ψωμί κερίες και κύριοι! Όποιος γουστάρει. Εμείς εδώ αναγκαστήκαμε να γίνουμε κατόπιν εορτής νοσταλγοί του παρελθόντος, αλλά κάλλιο αργά παρά ποτέ, που δεν έλεγε ο αξιαγάπητος κύριος Ντερτιλής, προτιμώντας να μείνει μέχρι τον θάνατο μέσα και να βλέπει ισοβίως όξω, αλλά πήγε και τούτος μιά και καλή 'όξω' φέτος και καημό εγώ να δείτε και αγνό δάκρυ...

Τι; Τα παίρνετε ήδη στο κρανίο; Σιγά τη...φράουλα αγαπητοί αναγνώστες και αναγνωστοπούλες! Όχι πως θα τα βάψω μαύρα, αν με χαρακτηρίσετε...χουντικό (εδώ με στολίζουν τα συριζόπουλα και οι συριζοπουλίνες, κουκουέ σταλινικό και οι κουκουέδες και τα κνιτάκια συριζαίο οπορτουνιστή του κερατά, στη χούντα θα ...κολλήσουμε;), αλλά να μάθουμε πριν πούμε την αλήθεια, ΝΑ ΤΗΝ ΔΟΥΜΕ την ρουφιάνα την αλήθεια..

Τι πα να πει "κάτω η χούντα των Απριλιανών;" δηλαδή; Με τις άλλες χούντες τι γίνεται; Όχι, ρωτάω. Γιατί να στέλνουμε πχ τον Γιώργο Παπαδόπουλο αδιάβαστο στο πυρ το εξώτερο και να αφήνουμε τους συνεχιστές της...Μεγάλη Ιδέας του στα αζήτητα; Όχι αγαπητοί μου φίλοι, εδώ εμείς σεβόμαστε τον εαυτό μας και εξετάζουμε τα πράγματα απολύτως ψύχραιμα και επιστημονικά: Δε λέμε, έσκιζε σαν ομάδα και μάζευε όλες τις κούπες η χούντα του 67, όχι, αλλά ήταν δίκαιη παρακαλώ. Της έκανες πλάτες; Σε έζμπρωχνε μπροστά! Έκανες μόκο; Σε άφηνε να κάνεις μόκο. Της τάχωνες; Σε έχωνε μέσα και τήραγες όξω! Ήθελες να μείνεις στη χώρα; Σε άφηνε! Ήθελες να φύγεις έξω; Αν είχες πασαπόρτι, δεν είσουν έγκλειστος σε κανένα ξερονήσι και είχες...ικανοποιήσει τας στρατιωτικάς σου υποχρεώσεις, σε φασκέλωναν και πήγαινες όπου ήθελες.

Χαμένοι ήταν όσοι...έφυγαν. Τι Γερμανίες και Ελευθερίες και τέτοια αστεία μου λέτε; Ελλάδα κύριοι και κυρίες μου, εκεί παιζόταν το μεγάλο υπερθέαμα! Κάθε πόλη και στάδιο, κάθε χωριό και γυμναστήριο, όχι παίζουμε! Μέχρι το Γουέμπλεϋ τελικό με Άγιαξ φτάσαμε! Τίποτα δεν μας έλειπε: Και τα καλά μας, και τα έτσι μας, και την διασκέδασή μας, και τα όλα μας. Ειδικά στα είδη πρώτης ανάγκης η χούντα υπερέβει εαυτόν! Φτήνεια, να την βολέψει ο κοσμάκης. Για πήγαινε να αγοράσεις σήμερα ερπύστρια για το τανκ σου ή οπλοπολυβόλο να κάνεις τη δουλειά σου. Απλησίαστα, τιμές φαρμάκι!

Αλλά ας αφήσουμε την νοσταλγία και ας επιστρέψουμε πίσω στην επιστήμη. Το ερώτημα που βασανίζει τους ειδικούς είναι ένα: Σε τι διαφέρουν οι μεταπολιτευτικές δικτατορίες από την ορίτζιναλ του 1967; Ποιά απ΄όλες ήταν η καλύτερη;

Βαρβάτα, επιστημονικά θέματα και αν δεν περισσέψει εδώ κάνα Νόμπελ και για πάρτη μας, τότε πότε; Ας πάρουμε τα πράγματα μεθοδικά, να δούμε πως θα ξεμπλέξουμε τα μπούτια των δικτατοριών για να μειωθεί λιγάκι και το χρέος. (Ότι μειώνει το χρέος ισχύει ως "και γαμώ". Δεν έχει σημασία ποιός χρωστάει και σε ποιόν. Σημασία έχει να πληρώνει ο λαός σαν μαλάκας και να τα βάζουνε κάποιοι στην από μέσα. Η μείωση του χρέους θα μπορούσε να λεγόταν απλά και "μείωση του περιεχόμενου του πορτοφολιού σου", αλλά δεν ακούγεται τόσο όμορφα όπως το άλλο).

Κατ΄αρχήν, πόσες δικτατορίες γνωρίσαμε από το 67 και μετά; Πρώτον, την αυθεντική του Παπαδόπουλου. Μιά δικτατορία παράξενη, μυστήρια, που με βασάνιζε όσο ήμουν παιδί. "Μα γιατί άφησε τα μπισκότα και έπιασε τα τανκς;" προβληματιζόμουν χρόνια ολόκληρα μέχρι που έμαθα, ότι σε τελική ανάλυση και τα τανκς μπισκότα είναι.

Δεύτερη δικτατορία ήταν το ΠΑΣΟΚ. Δεν ξεκίνησε -να λέμε την αλήθεια- σωστά και ορθόδοξα, αλλά  καλύτερα να είναι το κλήμα στην αρχή στραβό και να σου ισιώσει ύστερα, παρά αντίθετα. Η δικτατορία του ΠΑΣΟΚ ήρθε σαν οργισμένο, καλλίγραμμο, σέξυ μανούλι της εποχής! Αλλαγή, λέει! Με ένα πράσινο μίνι μέχρι απάνω, λίγο να έσκυβε το Κίνημα, έβλεπες ακόμα και τον...Σοσιαλισμό του! Ελευθερία, λέει, και τούτη σεξομβόμβα σίγουρα, αλλά δεν ήταν και τόσο απαιτητική και πήγαινε με όλους ρε παιδιά. Η Ελλάδα στους Έλληνες, λέει, αλλά εννοούσε άλλα: Οι πράσινοι εκ των Ελλήνων από...πάνω (ή πίσω, γούστα είναι αυτά), οι υπόλοιποι κάτω να τα...γεύονται όπως λένε οι σεξολόγοι "α λα ελληνικά". Η δικτατορία αυτή κατάφερε να κερδίσει τις καρδιές των Ελλήνων, όπως σου κερδίζει την καρδιά σου η Ουκρανέζα η Λουντμίλα όταν...ξέρω γω...(οι πονηροί ας σκεφτούν ότι θέλουν, εγώ δεν σας κάνω τη χάρη, αθώο παιδί θα παραμείνω).

Δώσε μου αυτά-πάρε αυτά. ΘΑ σας τα δώσω αυτά, δώστε μου ΤΩΡΑ αυτά. Έτσι λειτουργούσε το παρεδώσε της Πασόκας με τον στόκο λαό. Έτσι, για να δείτε πως λειτουργούν τα μπουρδέλλα. Κάποτε, όταν διαπίστωσαν οι ζηλωτές της σοσιαλμπουρδελότσαρκας ότι η πανδαισία ήταν προϊόν τόννων μέϊκ απ και μπότοξ, τα εξαίσια "μπαλκόνια" σιλικόνη ντόπια, τρίτης διαλογής και το δήθεν ουκρανικό ουρί, μιά ξεπεσμένη γριά πουτάνα της Λιοσίων, ήταν αργά. Τότε είχε αλλάξει το σενάριο και τον ρόλο της πουτάνας είχε αναλάβει, τροϊκώ δικαίω, ο λαός...

Τρίτο μπουρδέλλο...συγνώμη, τρίτη δικτατορία η Δεξιά. Γνωστή δικτατορία. Όχι τίποτα τρελλές διαφορές με την προηγούμενη. Λεπτομέρειες: Τούτη εδώ πάει συχνότερα...εκκλησία. Και αν ήταν πουτάνα (προς Θεού, δεν είναι), θα ήταν μιά Πόπη από το Μέθανο. Ή από παντού αλλού. Και αν ήταν όντως πουτάνα (αλλά δεν είναι φυσικά), θα χρησιμοποιούσε σαν σεντόνι του επαγγελματικού κρεβατιού της την γαλανόλευκη. Πολύ πατριώτης η δικτατορία αυτή.

Τέταρτη δικτατορία, αλλά μόνο τρικομματική δυστυχώς (αφού αφήσανε την Χ.Α εκτός, δήθεν εκτός) η δικτατορία της εποχής μας. Δεν την περιγράφω, αφού την αισθανόμαστε όλοι...πίσω μας.

Ομοιότητες;
Διαφορές;
Ποιά θα προτιμούσατε;

Την απάντηση θα την δώσει πάλι η επιστήμη: ΑΠΡΙΛΙΑΝΗ ΔΙΚΤΑΤΟΡΙΑ ΚΑΙ ΤΑ ΜΥΑΛΑ ΣΤΑ ΚΑΓΚΕΛΑ ΡΕ!

Γιατί;

Σε έκλειναν οι συνταγματάρχες μέσα, αν τους πήγαινες κόντρα;

Γιατί σήμερα τι σου κάνουνε; Σου φαίνεται να είσαι ελεύθερος, γιατί έχει άπλα η φυλακή σου. Και έχει άπλα, γιατί είναι ΟΛΟΙ μέσα! Συμφωνούντες και μη. Απαξάπαντες! Όξω είναι οι λίγοι: Εξουσία και έχοντες. Η φυλακή το 67 ήταν επιλογή ΣΟΥ. Καθόσουν φρόνιμα; Σουλάτσαρες ελεύθερα έξω. Όχι; Ε τότε μέσα. Ίσχυε φυσικά και γιά την σκέψη. Σήμερα αποφασίζουν αυτοί γιά την ζωή σου. Μόνο αυτοί. Μόνο αυτοί εφ όσον εσύ δεν ασχολείσαι με τέτοιες μικρολεπτομέρειες...

Δεν υπήρχε ελευθερία της έκφρασης το 67; Μα τι λέτε τώρα; Πως δεν είχε; Σου άρεσε το πουλί, έβγαινες και φώναζες "ζήτω η Επανάσταση". Δεν σου άρεσε; Εκφραζόσουν διαφορετικά: Δεν έλεγες τίποτα. Ή το έλεγες στη μάνα σου ή στον πατέρα σου: Δεν τον πάω τον κύριο Μακαρέζο, μαμά. Λοιπόν; Δηλαδή σήμερα που κράζεις τρία χρόνια ασταμάτητα και δημόσια τους λεχρίτες της Εξουσίας, περνάς καλύτερα; Τι, τότε σε χώνανε μέσα, αν τολμούσες και τα έχωνες στην " Εθνικήν Κυβέρνησην"; Και τι, άσχημο ήταν; Ξέρεις πόσοι θα ήταν ευτυχισμένοι, αν συνέβαινε κάτι τέτοιο σήμερα; Ξέρεις πόσοι άστεγοι, άφραγκοι, πεινασμένοι και εξαθλιωμένοι προσπαθούν σήμερα απεγνωσμένα να τους πιάσει η τσιμπίδα του νόμου, για να την βολέψουν μερεκλίδηκα σε καμμιά Αγροτική ή σε κάνα Κορυδαλλό; Αλλά βρίσε όσο θες τον Βενιζέλο ή τον Σαμαρά, μάταια. Πως να σε κλείσει μέσα κάποιος που δεν έχει καθόλου φιλότιμο;

Ελευθερία του Τύπου, ρωτάς; Και λογοκρισία; Πρωτάρες ήντουσαν στον τομέα αυτό οι Απριλιανοί ρε! Αρχάριοι και ατζαμήδες οι συνταγματαρχαίοι σε σύγκριση με τους σημερινούς επιστήμονες του είδους ρε αγαθέ! Με πέντε δεκανείς που είχαν βγάλει με το ζόρι το Γυμνάσιο έβγαλε όλον τον επικοινωνιακό της...Γολγοθά η Χούντα, ενώ η σημερινή διαθέτει πενήντα εφημερίδες, είκοσι κανάλια και μιά καραβιά καραλεχρίτες πουλημένους δημοσιοκάφρους του κερατά. Ίδια ποσότητα η φοβισμένη γλαστρούλα της ΥΕΝΕΔ και ίδια η τρεμοπρετεντερία του ΜΕΓΚΑ;

Δεν ήταν μαστόρια οι λογοκριτές της Χούντας, μισοαγράμματα τσουτσέκια ήτανε. Δεν είχε εκεί καλεσμένους στα παράθυρα, εκεί σου έλεγε ο άλλος, όλοι είμεθα ευτυχείς που έχωμεν τον κύριο Παττακό, καραφλός αλλά εθνικόφρων κύριος και οποιανού δεν αρέσει, έχουμε και κάτι καλά νησάκια γιά διακοπές, άνευ διακοπών, τελεία και παύλα. Ενώ σήμερα σου κοτσάρει τον καλεσμένο της επιλογής του, δήθεν πολυφωνία, και κάνει τις ερωτήσεις που ΠΡΕΠΕΙ να κάνει (μη χάσει ντε και την δουλειά του σαν πουλημένο φερέφωνο του κάθε Μπόμπολα, γιά να πούμε και ένα τυχαίο όνομα), μετά ρωτάει κάποιον "ειδικό" που γνωρίζει το αντικείμενο, και λέει οι τύπος, και βγάζουνε μετά κάτι συμπεράσματα μέγκλα, και επαναλαμβάνουν αυτήν την διαδικασία πέντε φορές την ημέρα επί τρία χρόνια, και το χάφτεις εσύ ότι δεν υπάρχει καλύτερο αγαθό από αυτό το φρούτο που σου δίνουν κάθε μέρα και αποφασίζεις για να σωθείς από την καταστροφή που προκάλεσε ο δικομματισμός, να ψηφίσεις πάλι δικομματισμό. Και γαμώ τις ελευθερίες του τύπου δηλαδή. Να σας το πω διαφορετικά:  Λίγο να της έκοβε της Χούντας και να άφηνε τον κοσμάκη να τσαμπουνάει ότι νάναι, ένα ΜΕΓΚΑ να είχε με ένα πεθαμένο τούρκικο σήριαλ και μισόν Πρετεντέρη, ακόμα την ΙΔΙΑ Χούντα θα είχαμε!

Οι σημερινοί συνταγματάρχες είναι πολύ συχνά...συνταγματολόγοι. Δημοκράτες φυσικά, χωρίς καπέλα και στολές, κοστουμαρισμένοι, σινιαρισμένοι. Πρόκειται για ένα είδος Χούντας που δεν πέφτει ποτέ! Ή πράσινη Χούντα, ή γαλάζια, ή γαλαζοπράσινη με φωτεινές κουβελιές ανταύγειες, αν καταλαβαίνετε τι θέλω να πω. Υπηρεσιακά αναλαμβάνει για ορισμένο καιρό και η τράπεζα ως Χούντα, όπως ο Παπαδήμος καλή ώρα*

*Κακή του ώρα

Κοινό σημείο κάθε Χούντας η σωστική της αποστολή: Η απριλιανή μας "έσωσε" από τον κομμουνιστικό κίνδυνο, η τωρινή μας "σώζει" (που να μη σώσει) από την χρεωκοπία. Η πρώτη χρησιμοποίησε γι΄αυτόν τον σκοπό γύψο, η σημερινή...στόκο. Και αναρωτιέμαι λοιπόν, ήτανε ανάγκη να στείλουνε τα καδρόνια της 21ης Απριλίου τους κομμουνιστές στις εξορίες και στις φυλακές, αφού και που είναι ελεύθεροι δεν πολυχαλάει της τωρινής Χούντας όπως βλέπουμε η ζαχαρένια;

Στις διαφορές τώρα. Η Χούντα των Συνταγματαρχών μας βούλωσε το στόμα. Μόνο αυτοί που είχαν κώλο τολμούσαν. Το τίμημα, η προσωπική ελευθερία. Οι μεταπολιτευτικές Χούντες μας βούλωσαν μαζί με το στόμα και τα μάτια και τ΄αυτιά. Το οθωμανικό δίκαιο που εφαρμόστηκε στα οπίσθιά μας ήταν ιδιαίτερα αποτελεσματικό: Που να τολμήσεις με...γεμάτον κώλο; Το τίμημα; ΤΑ ΠΆΝΤΑ! Και οι μισθοί, και οι συντάξεις, και οι κοινωνικές παροχές, και τα εργατικά δικαιώματα, και η Υγεία, και η Παιδεία, και τα σπίτια μας, και η ζωή μας, και το μέλλον των παιδιών μας, και όλα...

Εγώ "ψηφίζω" Απρίλη του 67 γιά ακόμα ένα λόγο: Την Χούντα αυτή μπορούσες να την πολεμήσεις ρε γαμώτο! Να κάνεις ότι περνούσε από το χέρι σου, να ρίσκαρες τα πάντα στην παρανομία, να έριχνες στη ζούλα κάνα φέϊγ βολάν, να έψηνες κάνα κολλητό σου να μπει στο κόμμα, να άκουγες Μπι Μπι Σι και να τα διάδιδες στα φιλαράκια σου, να έβαζες κάνα φουρνέλο στο δρόμο που πέρναγε η κούρσα του Παπαδόπουλου, ή να ξεσηκωνόσουνα στο Πολυτεχνείο και όποιον πάρει ο Χάρος ρε γαμώτο! Ενώ η σημερινή ΔΕΝ ΠΟΛΕΜΙΕΤΑΙ με τίποτα! Άπνοια, δεν κουνιέται φύλλο! Και δεν κουνιέται φύλλο επειδή είμαστε σκάρτοι ρε σεις! Γίναμε σκάρτοι! Να γιατί δείχνει ανίκητη η σημερινή Χούντα.

Ακούνε οι πεθαμένοι; Ακούνε τα παληκάρια που έπεσαν στο Πολυτεχνείο; Ακούνε αυτά τα παιδιά που ονειρεύτηκαν αλλά δεν πρόλαβαν καν να ζήσουν;

Μάλλον. Τι μάλλον, σίγουρα. Αφού δεν λέμε εμείς οι ζωντανοί να ακούσουμε, τότε ο κλήρος πέφτει σε αυτούς που φύγαν. Ναι Γιάννη, Στάθη, Κυριάκο, Μιχάλη, Ανδρέα, Αλέξανδρε, Γιώργο, Δημήτρη, Βασιλική, Μάρκο, Στέλιο, Κατερίνα, Νίκο, Σπύρο, Βασίλη και όλοι οι άλλοι...

...ναι, Ψωμί, Παιδεία, Ελευθερία..

...η αντίσταση δεν τέλειωσε το 73...






















21/4/13

Χέστηκε η Φράουλα στη φάρμα...(Κατά το "η φοράδα στ΄αλώνι")






Αυτή τη φορά δεν πρόλαβε η Ελληνική Αστυνομία να βασανίσει στα Α.Τ Μετανάστες από το Μπανγκλαντές. Αυτή τη φορά οι "κακοί" ήταν οι επιστάτες των Στρατοπέδων Φραουλοσυγκέντρωσης του Νομού Ηλείας, οι "Φραουλαμάρος της Μανωλάδας". Αυτή τη φορά κατάφερε ο Ένστολος Ρατσισμός -στο ρόλο του Ρομπέν των Φρούτων- να συγκλονίσει πραγματικά το Πανελλήνιο:  Οι τρεις πιστολέρο της Φραουλομαφίας συνελήφθησαν στο άψε-σβήσε και οδηγήθηκαν στην στενή.

Αυτή τη φορά το Πανελλήνιο δεν ήταν μόνο πραγματικά συγκλονισμένο, αλλά αθώο και ολόλευκο σαν (αλμπίνο) περιστέρι. Αυτή τη φορά δεν έσπρωξε το Πανελλήνιο τους λεβέντες της Χρυσής Αυγής στη Βουλή. Αυτή τη φορά το αγνό Πανελλήνιο δεν έκραξε, τους συνήθεις ενόχους (στα τσακίδια οι Ξένοι), αλλά τους γείτωνες "επιστάτες της ντροπής". Αυτή τη φορά δεν "απασχόλησε" το ηρωικό Πανελλήνιο στα σπίτια και στις δουλειές του ξυπόλυτες στρατιές δύσμοιρων Αφγανοπακιστανών με το επίσης ηρωικό μεροκάματο των 10 Ευρώ.

Αυτή τη φορά ήταν και η Εξουσία με το μέρος των φτωχών και αδικημένων. Δεν μπορούμε να ανεχτούμε να πυροβολούνται αλλοδαποί Μετανάστες, που αφού κατάφεραν να μην πνιγούν στο αγριεμένο Αιγαίο ή στα αφρισμένα νερά του παγωμένου Έβρου, αφού ξεπέρασαν τους φράκτες, τα τείχη μας και μπλόκα της Φρόντεξ, αφού μπόρεσαν να ξεφύγουν από τις δαγκάνες του Ξένιου Δία και από τα ρόπαλα των περήφανων ελληνικών Ες Ες του Γκεσταπολιάκου, βρέθηκαν να μην έχουν σε κάθε γωνιά της Επικράτειας, στον ήλιο μοίρα.

Ουαί υμίν Φαρισαίοι υποκριτές!






16/4/13

ΔΕΝ ΜΠΟΡΩ ΜΑΝΟΥΛΑΜ, ΔΕΝ ΜΠΟΡΩ, ΑΕΙ ΣΥΡΕ ΝΑ ΦΕΡΕΙΣ ΤΟΝ....ΚΟΥΡΕΑ





120.000 επιστήμονες εγκατέλειψαν από το 2010 τη χώρα, αναζητώντας καλύτερη τύχη στο εξωτερικό, διαβάσαμε στον τύπο. Ο αριθμός, 10% των επιστημόνων της χώρας, θεωρείται ιδιαίτερα υψηλός.

Από που κι ως που υψηλός παρακαλώ; Δηλαδή πόσοι επιστήμονες θα έπρεπε να είχαν ξενητευτεί για να ήταν...ικανοποιημένη η Στατιστική;

Δεν ξέρω τι λέτε εσείς, μια χαρά είναι που φεύγουν τα παιδιά. Γιατί δεν υπάρχει πιο σωστή επιλογή, από το να διαλέγεις τον τόπο που θα "παλαίψεις" για να βγάλεις το ψωμί σου. Στον τόπο μας δυστυχώς δεν ευδοκιμεί και τόσο η πάλη, όσο υπάρχουν κομποδέματα στη τράπεζα ή καμμία φιλότιμη γιαγιάκα με ψόφια συνταξούλα στα...μετόπισθεν.

Φεύγουν λοιπόν οι επιστήμονες και πίσω μένουν
μόνο οι "βολεμένοι": Οι πρωταγωνιστές του "πάρε δώσε", εκδοτοκατασκευαστές, λοιπά τσιμπουροερπετά, η δικομματική παράγκα του νουδοπασοκικού Καραγκιόζη και τέλος (αλλά όχι τελευταίος) ο γίγαντας λαός.

Βολεμένος ο άνεργος, ο άστεγος, ο πεινασμένος, ο εξαθλιωμένος, ο φτωχομπινές;

Αμέ! Ακόμα και ο υπομένων λόγω...πολιτικού φρονήματος. Σχεδόν το ίδιο είναι. Η νέα σοφή παροιμία του Βραχόκηπου το στοκάρει ακριβώς όπως έχει:

ΑΜΑ ΛΕΣ ΟΤ' ΕΙΣΑΙ ΜΑΓΚΑΣ, ΔΩΣ' ΤΗΣ ΜΙΑ ΤΗΣ ΜΑΡΜΑΓΚΑΣ

Δεν χάθηκε ο κόσμος αν φύγουν γιατροί και δικηγόροι για τα ξένα. Ξέρετε τι βδέλλα σου βάζει ο κουρέας, αν τον...προωθήσεις; Και άμα πέσεις σε καμμία βαρβάτη λακκούβα, δεν χρειάζεσαι οπωσδήποτε δικηγόρο για να σε "βγάλει έξω". Το κάνει και η Πυροσβεστική....



8/4/13

ΚΛΕΙΝΟΥΜΕ ΕΠΙ ΠΕΝΘΗΜΕΡΟ ΛΟΓΩ ΠΕΝΘΟΥΣ




























Πέθανε σήμερα σε ηλικία 85 χρονών η πρώην πρωθυπουργός της Αγγλίας, Μάργκαρετ Θάτσερ. Η "σιδηρά Κυρία" δεν κατάφερε τελικά να αποφύγει αυτό που προκάλεσε η ίδια με την λυσσαλέα νεοφιλελεύθερη πολιτική της σε χιλιάδες πολίτες της χώρας της: Το εγκεφαλικό.













Ρωτάνε χιλιάδες θαυμαστές του Νότη Σφακιανάκη (και του Χ. Παππά):





Που κατουράει το Σαββατοκύριακο ο Σφακιανάκης;

ΑΠΟΚΛΕΙΣΤΙΚΟ: Ο Χ. ΠΑΠΠΑΣ (ο Κατουρομπέν των Καναλιών) ΣΤΟΝ ΒΡΑΧΟΚΗΠΟ!





Ετοιμοπόλεμος λεκτικά αποδείχθηκε ο βουλευτής  της Χ.Α, Χρήστος Παππάς -γνωστός από την ηρωική του ακράτεια ούρων πάνω στην βιτρίνα του MEGA- σε ένα κάθε άλλο παρά τρυφερό τετ-α-τετ με την συνεργάτιδα του βραχόκηπου, Άννα Λύση-Ούρου. Ο αυθεντικός διάλογος μόνο στον βραχόκηπο!


ΑΝΝΑ ΛΥΣΗ-ΟΥΡΟΥ: Κύριε Παππά δεχτήκατε πολλές επικρίσεις γιά το κατούρημα στη τζαμαρία του ΜΕΓΚΑ στην χώρα μας...

ΠΑΠΠΑΣ: (διακόπτει) Χέστηκα!

ΑΝΝΑ ΛΥΣΗ-ΟΥΡΟΥ: ...αλλά οι πιό καυστικές κριτικές προέρχονται από την Γερμανία...

ΠΑΠΠΑΣ: (διακόπτει) Πέστε τους, όταν εμείς κατουράγαμε στα τηλεοπτικά κανάλια, αυτοί τα κάνανε στον μουγγό κινηματογράφο πάνω τους...

ΑΝΝΑ ΛΥΣΗ-ΟΥΡΟΥ: Να περιμένουμε ανάλογες ενέργειες και για την ΕΡΤ, ΑΝΤΕΝΑ, ΣΤΑΡ, ΣΚΑΪ, ΑΛΦΑ ΚΤΛ;

ΠΑΠΠΑΣ: Φυσικά! Μιά συχνουρία είναι όλα αυτά.

ΑΝΝΑ ΛΥΣΗ-ΟΥΡΟΥ: Ακούσαμε ότι το πρότυπό σας είναι ο γνωστός Ιάπωνας ουροακτιβιστής OSAMURAI KATURAI. Αληθεύει;

ΠΑΠΠΑΣ: Άει κατούρα μωρή!



Αποκλειστικότητα ΒΡΑΧΟΚΗΠΟΣ
Απαγορεύεται η επανούρηση άνευ της αδείας του ιδιοκτήτη
Τςςςςςςςςςςςςς


Κατάχρηση...φιλοξενίας στο ΚΚΦΑ Κορίνθου!

αμυγδαλεζα, μετεφερε, ελας, οκανα


Έχετε δει ποτέ στρατόπεδο συγκέντρωσης; Δεν χρειάζεται να πάτε μακριά, Γερμανία ή Πολωνία, η Αμυγδαλέζα και η Κόρινθος δίπλα στην πόρτα μας είναι. Οι φωτογραφίες είναι ντοκουμέντα του ελληνικού κρατικού ρατσισμού και της αδιαφορίας/αναισθησίας μεγάλων τμημάτων της κοινωνίας μας. Παρόμοιοι χώροι "εφαρμοσμένου ουμανισμού" υπήρχαν και στο παρελθόν στην χώρα μας. Πχ

αλλοδαπων, κεντρο, ενταση, κορινθου

το στρατόπεδο "Εθνικής Αναμόρφωσης" ή και "Κολυμπήθρα του Σιλωάμ" της Μακρόνησου. Τέτοιες...φιλολογικές ευαισθησίες δεν έχουν οι φωτισμένοι εθνοσωτήρες της τρικομματικής, όπως φαίνεται από την επίσημη ονομασία των δύο...ναών του ανθρωπισμού: Κέντρο Κλειστής Φιλοξενίας Αλλοδαπών!

Κλειστή Φιλοξενία! Ναι, κλειστή φιλοξενία, χωρίς ντροπή...

Το καταπληκτικό αυτό οξύμωρο δείχνει την ποιότητα του...πανάξιου εμπνευστή του: Σίγουρα κάποιου "προικισμένου" κομματόσκυλου του ΠΑΣΟΚ ή της ΝΔ σε κάποια σκοτεινή γωνιά του Δημοσίου.

Για αιματηρές συμπλοκές μεταξύ των...φιλοξενουμένων στο Κέντρο Κλειστού Πολιτισμού Κορίνθου κάνει λόγο σήμερα ο τύπος. Οι αρμόδιες Αρχές δηλώνουν έκπληκτες γιά την πρωτοφανή έκρηξη βίας. "Άλλοι θα πληρώνανε γιά να κάνουν εδώ διακοπές, δεν μπορώ να καταλάβω γιατί συνεπλάκησαν μεταξύ τους αυτοί που έχουν τζάμπα all inclusiv" δήλωσε ο υπεύθυνος του Κλειστού  σε έναν από τους άπειρους δημοσιογράφους του "βραχόκηπου", που περνούσε τυχαία απ΄έξω.

Οι συμπλοκές σταμάτησαν μόνο με την δυναμική...φιλοξενία της Αστυνομίας, η οποία...συνέλαβε 12 φυλακισμένους και μάλλον θα τους κλείσει...πιό μέσα.


7/4/13

Γαϊδούρι ο Πάγκαλος;





Θίχτηκε σήμερα στην λίμνη της Βουλιαγμένης ο πρώην αντιπρόεδρος της κυβέρνησης ΓΑΠ, Θόδωρος Πάγκαλος, επειδή ένας πολίτης τον αποκάλεσε "γαϊδούρι".

Τι να πει τότε το γαϊδούρι;


ΑΝΑΚΑΜΨΗ; Λειτουργεί αυτό και με την στάχτη;




Σίγουρα έρχονται χειρότερα. Γιατί για να έρθουνε καλύτερα πρέπει κάτι να γίνει, δεν έρχονται από μόνα τους. Πρέπει να υπάρχει δουλειά, να υπάρχει οικονομία, να υπάρχει προοπτική, να υπάρχει τέλος πάντων κάτι. Ή βλέπετε εσείς να υπάρχει κάτι που δεν βλέπω εγώ; Ή μπορεί να αλλάξει κάποτε η κατάσταση άρδην και να ξεκωλωθούμε πάλι στην καλοπέραση όπως παλιά;

Πως; Συντρίβοντας στον αγροτικό τομέα τα...μειράκια της Ολλανδίας ; Με την περήφανή μας Αγροτιά μπροστάρα να ρίχνει τις Κάτω Χώρες στο καναβάτσο; Στέλνοντας και την Ψωροεσπάνια αδιάβαστη; Και την Ψωροϊτάλια; Και όλες τις άλλες...μισές αγροτικές ποσότητες που μας έχουν αφήσει να τρέχουμε πίσω τους με την γλώσσα έξω και να τρώμε τη σκόνη τους; Δηλαδή θα καταφέρουμε να πάρουμε μέρος στην Φόρμουλα ένα...ξυπόλυτοι; Με τους άλλους να έχουν δύο τουλάχιστον δεκαετίες (οι Ολλανδοί τέσσερεις) προβάδισμα τεχνογνωσίας (και όχι μόνο); Θα καταφέρουμε επειδή είμαστε απόγονοι του Σωκράτη και του Λεωνίδα να παράγουμε για την εγχώρια αγορά ντομάτες που θα είναι φθηνότερες των εισαγόμενων;

Ή μήπως θα ξεσκίσουμε την παγκόσμια αγορά με τα πρωτοποριακά και τεχνολογικά επαναστατικά προϊόντα της...βιομηχανίας μας;

Ή μετατρέποντας την χώρα σε παγκόσμια φορολογική, τραπεζοπιστωτική όαση, να μη προλαβαίνουμε να ανοίγουμε με τα φτυάρια δρόμο μέσα από τις ευρωστιβάδες που θα καλύπτουν τα πάντα, για να περάσουμε;

Ή μήπως ακριβώς τώρα που συρρικνώνονται τα ποσά για την Παιδεία, θα παράγουμε για πρώτη φορά μετά από 2.000 χρόνια ξανά...Επιστήμη, Τέχνη και Φιλοσοφία, να σαρώσουμε τα Νόμπελ και να πήξουμε στον παρά;

Ή λέτε να ζήσουμε όλοι από τον τουρισμό; Λίγη κρίση να χτυπήσει την Τουρκία, λίγη ακόμα "αραβική Άνοιξη" να σακατέψει τους Άραβες ανταγωνιστές μας, λίγη γρίππη των πτηνών να πέσει σε Ιταλία-Ισπανία, άντε και νότιο Γαλλία, θα βουλιάξουμε στον τουρισμό και στα ευρώ;

Ή θα εισάγουμε στο Αιγαίο ψαράκια, που μετά θα αλιεύουμε και θα εξάγουμε ύστερα σε όλον τον κόσμο, να γίνουμε η πρώτη αλιευτική δύναμη στη Μεσόγειο; (Θα εισάγουμε πρώτα γιατί δεν έχει μείνει σχεδόν τίποτα φίλοι μου)

Ρωτάμε καλέ, μην κάνετε έτσι; Τι θα παράγουμε για να ορθοποδήσουμε και πως; Τι παράγουμε τώρα που...ευημερούμε και τι θα μπορούσαμε να παράγουμε στο άμεσο μέλλον; Ή λέτε ότι δεν χρειάζεται η παραγωγή, αφού θα μας την πέσουν σε λίγο οι άραβες-και μη-επενδυτές και το πρόβλημα θα λυθεί από μόνο του;

Ντάξει, ότι θα...έρθουν οι Άραβες, σίγουρο! Αλλά πότε; Και θα ΄ρθουνε σε μας; Γιατί μιά χαρά νεοφιλελεύθερα τσακισμένες είναι και άλλες χώρες. Βουλγαρίες, Ρουμανίες και βάλε. Γιατί να έρθει ο παραλής από το Κατάρ στο Ελλαδιστάν; Επειδή σε λίγα χρόνια θα έχουμε μισθούς Βουλγαρίας; Και γιατί να μην πάει στην Βουλγαρία, που τους έχει σήμερα;

Ή λέτε να αξιοποιήσουμε τους πόρους που...διαθέτουμε, τις πρώτες ύλες που...περιμένουν εναγωνίως κάτω από τη γη και την θάλασσα να τις εκμεταλλευτούμε και να γίνουμε επιτέλους ταυτόχρονα ...Ελντοράντο και Κουβέϊτ;

Μα καλά, πόσο αγαθοί είσαστε;

Γιά να μπορέσουμε να κάνουμε ΜΙΣΗ αρχή, όχι ολόκληρη, θα πρέπει να ΥΠΑΡΧΟΥΜΕ στον χάρτη. Να είμαστε κάτι, να μας ανήκει κάτι, να φτιάχνουμε κάτι. Και γιά να γίνει αυτό πρέπει να έχουμε την δυνατότητα να ελέγχουμε οι ίδιοι την τύχη μας. Που σημαίνει, ΟΤΑΝ ΜΙΑ ΧΩΡΑ ΔΕΝ ΜΠΟΡΕΙ ΝΑ ΑΝΤΑΓΩΝΙΣΤΕΙ ΤΑ ΜΕΓΑΘΗΡΙΑ, τα κλείνει εκτός συνόρων. Που σημαίνει, προστατεύω την όποια παραγωγή μου και στηρίζομαι στις δυνάμεις μου. Που σημαίνει, ΕΞΩ ΑΠΟ ΤΟ ΚΟΛΑΣΤΗΡΙΟ ΤΗΣ ΕΥΡΩΠΑΪΚΗΣ ΕΞΑΘΛΙΩΣΗΣ, ΕΔΩ ΚΑΙ ΤΩΡΑ.

Φτωχός αλλά ανεξάρτητος είναι καλύτερα από φτωχός και γονατισμένος. Και σε κάθε περίπτωση μία καλή αρχή. Οι παπαριές περί ανάκαμψης, περί πρωτογενούς παπαριάς, περί παπαροφωτός στην άκρη του τούνελ δεν είναι τίποτα άλλο από το γνωστό ΚΑΤΣΕ ΚΑΤΩ ΜΑΛΑΚΑ, ΝΑ ΣΕ ΣΦΑΞΩ, Ν΄ΑΓΙΑΣΕΙΣ, που μας τσαμπουνάνε οι αγάδες της Βρυξέλλας και οι θλιβεροί ανθυποαγάδες της τρικομματικής. Η λύση δεν είναι ούτε το ευρώ, ούτε η σωτηρία του ευρώ, ούτε η Ευρωζώνη ή η ΕΕ. Η λύση είναι η σωτηρία του λαού. Μιά σωτηρία που χρειάζεται αγώνες, θυσίες, χρόνο και κόπο. Το πρώτο βήμα προς αυτή την κατεύθυνση δεν μπορεί να είναι άλλο, από την έξοδο της χώρας από τον εξαθλιωτικό μηχανισμό της Ευρωπαϊκής Ένωσης.

Πριν είναι πιά αργά...


Εμείς ρίχνουμε τις ζαριές τελικά, όχι η ζωή


εφεραν, ζαρια, συλληψεις, τυχη

Γνωστός σε όλους ο Μπάμπης. Ο Μπάμπης που ζει δίπλα μας, που περνάει τις περισσότερες φορές απαρατήρητος, που παλεύει όπως όλοι μας. Ο Μπάμπης, ο μέσος Έλληνας, το κύμα, η σιωπηρή πλειοψηφία, ο διπλανός μας. Ένας διπλανός όμως που θα μπορούσε κάλλιστα να ήταν και κάποιος άλλος: Εμείς!

Τι έκανε όλα αυτά τα μαγικά χρόνια της "ευημερίας" ο Μπάμπης; Ας μη μπούμε σε λεπτομέρειες: Λίγο πολύ ότι κάνανε και οι άλλοι. Ο Μπάμπης ο δικός μου διαπίστωσε πολύ νωρίς, ότι χειριζότανε το μυστρί σαφώς καλύτερα από ότι το μολύβι και αποφάσισε να σκαρφαλώνει μιά ζωή στις σκαλωσιές. Άλλοι Μπάμπηδες προτίμησαν να γίνουν γιατροί, και τούτοι κάπου σκαρφαλώνουν μιά ολόκληρη ζωή.

Δουλειά-σπίτι, μπαλίτσα, να και κανένα ουζάκι με μεζέ στην πλατεία τις Κυριακές, η απλή ζωή που προτιμούν ως γνωστόν οι Μπάμπηδες. Κάποτε ήρθε και το αίσθημα, σας αγαπάω δεσποινίς Κατίνα και έχω σοβαρό σκοπό και "πάρτονε μωρή, καλό παιδί και εργατικό" η μαμά, αλλά δεν έπαιρνε εύκολα αποφάσεις η δεσποινίς Κατίνα, μέχρι που κατάλαβε κάποτε ότι είχε αρχίσει να...φουσκώνει, οπότε...πείστηκε αμέσως ότι ο Μπάμπης είναι ο άντρας της ζωής της και πριν προλάβει καν να στεγνώσει το πιστοποιητικό αγαμίας της, παντρεύτηκαν στον Άγιο Λουκά Πατησίων.

Η συνέχεια είναι η ζωή μας: Ένα σπιτάκι, ένα εξωχικούλι, κάτι παιδάκια, μετά κάτι σχολεία, κάτι φροντιστήρια, έξοδα, υποχρεώσεις, δουλειά, δουλειά, δουλειά. Και όσοι μπορούσαν καλύτερα, καλύτερα. Το ίδιο είναι. Τελικά είτε κάθεσαι το καλοκαίρι σπίτι σου και πας γιά μπάνιο με το πούλμαν στη Λούτσα, είτε πας τα Σαββατοκύριακα στο αυθαίρετό σου στον Μαραθώνα, ή προτιμάς την ανεμελιά των Τυροσαπουνακαίικων, τα μεγαλεία της Μυκόνου ή την χλιδή της Κοτ ντ΄ Αζύρ, μεγαλώνεις φίλε μου και οι γονείς σου γερνάνε. Είτε βάζεις κάτι στην μπάντα γιά ώρα ανάγκης, είτε όχι!

Ο Μπάμπης έβαζε. Από το υστέρημά του. Γιά τα γηρατειά, γιά να σπουδάσουν τα παιδιά  Αρχιτεκτονική στο Μιλάνο και Γεωλογία στο Γκρατς, γιά καμμιά εγχείρηση, γιά ώρα ανάγκης. Τσόνταρε και το Κατινάκι, που πήγαινε και δούλευε μετά την δουλειά και όταν γύριζε σπίτι έπρεπε να ξαναδουλέψει, γιατί ούτε το φαγητό, ούτε το πλύσιμο, ούτε η καθαριότητα γίνονται από μόνα τους, νάναι καλά η χειραφέτηση δηλαδή...

Θέατρο; Ποτέ! Σινεμά; Μιά φορά στα πέντε χρόνια! Αυτοκίνητο; Ένα φιατάκι κοντά τριάντα χρόνια, σιγά τ΄αμάξι. Ούτε τσιγάρα, ούτε πιοτά, ούτε μπουζούκια, η μετρημένη, σχεδόν ασκητική ζωή των "παιδιών των φρονίμων" δηλαδή. Ένα διακοσάρι το μήνα στην μπάντα, επί δώδεκα, επί είκοσι, συν τόσα οι τόκοι, να ένα τριαντάρι χιλιάρικα να του χαϊδεύουν κάποτε τα -γκρίζα του πλέον- μαλλιά του φίλου μας του Μπάμπη! Και επειδή, όπως είπαμε, δεν μεγαλώνουμε μόνο εμείς, αλλά και οι γονείς μας γερνάνε, ήρθε η ώρα να αναχωρήσουν και οι γονείς του Μπάμπη γιά το ταξίδι χωρίς επιστροφή.

Μέσα σε μισό χρόνο φύγανε πατέρας και μάνα, με αυτή τη σειρά. Πίσω, το πατρικό, μιά παλιά μονοκατοικία στ΄Αλώνια και ένα αμπέλι έξω από την Κερατέα. Μοναχοπαίδι ο Μπάμπης, πέρασε μετά τα σαράντα από τον συμβολαιογράφο γιά τα σχετικά. Το σπίτι γράφτηκε απ΄ευθείαν στα παιδιά, γιά το αμπέλι μπήκε αγγελία για πούλημα.

Πέρασαν κάτι χρόνια, ζόρια, προβλήματα και εκεί που ακουγόταν από το ράδιο το "ρίξε μιά ζαριά καλή και γιά μένα βρε ζωή" χτυπάει το τηλέφωνο, ο μεσίτης! Μπάμπη το και το. Φτιάχνει η Κερατέα  ένα ΒΙΟΠΑ και το αμπέλι σου είναι ακριβώς στο κέντρο και για να μη πολυλογώ με 130 χιλιάρικα το...χάνεις αμέσως! Πωπω τύχη, λέει ο Μπάμπης και λέει φυσικά αμέσως το μεγάλο ναι. Συμβόλαια, χαρτομάνι, τρεξίματα, κάποτε τελείωσε η βαβούρα και το ποσό προσγειώθηκε στον τραπεζιτικό του λογαριασμό. Ωραία πράγματα: τα κλείνεις όλα (στις 180 πηγαίνανε τώρα όλα μαζί παρακαλώ!) πρώτα γιά δυό χρονάκια με επιτόκιο φουντουκάκι μελωμένο και περιμένεις να γίνουνε διακόσια, που είναι τόσο γλυκός αριθμός και ποσότητα αιθέρια.

Όνειρα; Ρωτήστε τον Μπάμπη. Αλλά μην περιμένετε οπωσδήποτε πολιτική απάντηση. Ο Μπάμπης μπορεί να είναι τα πάντα: Και αριστερός, και δεξιός, και απολιτίκ και μονάχα Ατρόμητος Περιστερίου.
Και ακόμα να μην είναι ούτε Αθηναίος, ούτε καν Έλληνας. Ο Μπάμπης μας μπορεί να είναι τα πάντα: Ελλαδίτης, Κύπριος, Ισπανός, Πορτογάλλος, Ιρλανδός, Βούλγαρος, Ρουμάνος, Ιταλός, με λίγη φαντασία και...υπομονή ακόμα και Γερμανός.

Σημασία δεν έχει η εθνικότητα, αλλά η...οπτική. Γιατί αλλιώς δείχνουν τα 180 χιλιάρικα και αλλιώς τα μισά. Γιατί τόσα απόμειναν στον Μπάμπη της ιστορίας μας μετά το "σωτήριο κούρεμα των καταθέσεων άνω των 100.000 για να σωθούν οι τράπεζες, άρα και η χώρα, το ευρώ και όλο το σύμπαν".

Ο Μπάμπης έκανε τρία μεγάλα λάθη: Πρώτον πίστεψε, δεύτερον ανέχθηκε, τρίτον υποτάχθηκε. ΤΟΥΣ πίστεψε, ΤΟΥΣ ανέχθηκε, υποτάχθηκε σ΄ΑΥΤΟΥΣ. Όπως όλοι εμείς. Κύπριοι και Ελλαδίτες που τους αφήνουμε να μας ληστεύουνε, αντί να γίνουμε κύμα και να τους πνίξουμε.

Κύπριος και Μπάμπης το θύμα της ιστορίας μας, αλλά εσύ αναγνώστη μπορείς να βάλεις την δική ΣΟΥ εθνικότητα και το όνομά ΣΟΥ. Γιατί αυτή η ιστορία είναι, μπορεί να είναι και θα είναι σίγουρα και η δική σου ιστορία.






6/4/13

Εξεταστική Επιτροπή: Στέλλα φύγε, κρατάω μαχαίρι!






Βουλή των Ελλήνων. Όμορφος κόσμος, μαγικός, αγγελικά πλασμένος...

Εξεταστική Επιτροπή της Βουλής των Ελλήνων. Όμορφος κόσμος, ηθικός, αγγελικά πλασμένος...

Στο βαθύ σκοτάδι της μνημονιακής κατοχής, ο τόπος, μα ένα εκτυφλωτικό φως, ένας προβολέας φωτίζει στην άκρη του ορίζοντα: Η Βουλή των Ελλήνων! Φως, ελπίδα, κουράγιο για όλους εμάς, παράδειγμα προς μίμηση γιά τους άλλους λαούς, η Βουλή των Ελλήνων. Των Ελλήνων παρακαλώ, όχι των άλλων! Γιατί τους ξέρουμε εμείς τους "άλλους". Αυτούς που τρώγανε βελανίδια, όταν εμείς είχαμε ήδη εφεύρει το αλανιάρικο κοτόπουλο με πατάτες στο φούρνο. Ας μην είχαν οι Γάλλοι ακόμα εφεύρει το μιλφέϊγ γιά επιδόρπιό μας.

Σε τι υπόληψη έχουν οι "άλλοι" τα Κοινοβούλιά τους; Ας πούμε οι Γερμανοί; Μα τι ερώτηση είναι αυτή; Δεν θυμόσαστε εκείνο το αμίμητο που φωνάζανε οι γερμανοί φίλαθλοι στα γήπεδα;

Νa kajak, na kajak, das Griechenland der Bundestag!

Μεταφράζω γιά τυχόν ντουβάρια στην Γερμανική: Να καεί, να καεί, το μπουρδέλο η Βουλή.

(Η λέξη Kajak ακούγεται σαν...καγιάκ, ξέρετε αυτό με το κουπί, αλλά άμα το πετύχεις στεγνό και αφύλακτο και του χώσεις ένα κουβά βενζινούλα ξέρετε τι όμορφα που γίνεται στάχτη; Γι΄αυτό είναι και συνώνυμο του ρήματος καιγομέω-καιγομώ, καίω. Το Γκρηχενλαντ σημαίνει βασικά Ελλάς και όλοι...εμείς οι γερμανομαθείς δεν μπορούμε να καταλάβουμε τι σχέση έχει με τους οίκους ανοχής)

Μα που τα βρίσκω όλα αυτά ο πούστης;

Οι Έλληνες φυσικά δεν απαξίωσαν ποτέ το Κοινοβούλιό τους. Να φανταστείτε, όταν κάποτε γίνανε οι εικόνες των αγίων -λόγω υποψίας τέλος του κόσμου- σόλντ άουτ, το 2000 αν δεν απατώμαι, οι νέες νοικοκυρές έλυσαν το πρόβλημα που δημιουργήθηκε στο οικονοστάσι της κρεβατοκάμαράς τους με μιά φωτογραφία της Βουλής. Της ανάβανε το καντηλάκι, της αλλάζανε το λαδάκι, γι΄αυτό μας το ανταποδίδουν σήμερα οι εκλεγμένοι μας μικροί ήρωες, αλλάζοντάς μας συλλογικά τα λάδια.

Δυο επίπεδα παραπάνω και τουλάχιστον δύο κατηγορίες ψηλότερα από την Ελληνική Βουλή , οι Εξεταστικές Επιτροπές της Ελλ. Βουλής! Απρόσιτες κορυφές! Κάτι σαν την Μπαρτσελόνα των εξεταστικών επιτροπών. Σουπερνόβες κοινοβουλευτισμού και δικαιοσύνης. Η μάνες όλων των Επιτροπών! Παγκόσμιες ρεκορντγούμεν στη διελεύκανση σκανδάλων με το απίστευτο ποσοστό επιτυχίας των 125%!

Ναι κυρίες και κύριοι, ο Θεσμός της εν λόγω παρλαπίπας δεν ξέσκισε μόνο κάθε, Κάθε, ΚΑΘΕ σκάνδαλο, που τόλμησε να σκάσει μύτη στην από κάθε άποψη λαμπρή χώρα μας, αλλά έδωσε απαντήσεις και σε ξένα, εισαγόμενα σκάνδαλα. Όποια χώρα δεν τα καταφέρνει καλά με τα σκάνδαλα, τα εισάγει προς λύση στην Ελλάδα και μετά εμείς τους τα εξάγουμε λυμένα. Μιλάμε για πραγματική βιομηχανία εξαγωγών...

Ο Μπάμπης, το φιλαράκι μου στο καφενείο, δεν τα πιστεύει όμως αυτά. Μη τα καταπίνετε αμάσητα ρε αγαθοί, στημένα είναι όλα ρε, σας δουλεύουνε ψιλό γαζί οι πολιτικοί, είπε προχθές όταν ανοίξαμε κουβέντα για τα...κατορθώματα της φετινής Εξεταστικής. Δεν υπάρχουν σκάνδαλα στην Ελλάδα ρε πόμολα, έτσι τα λένε για να στήσουν Επιτροπή και να κονομήσουνε.

Δεν αποκλείεται. Σκάνδαλα στη χώρα μας, τς, τς, τς...

Οι λεβέντες της Χ.Α. κάτι μυρίστηκαν φαίνεται, γιατί αλλιώς δεν θα έκαναν τις προάλλες την πρόταση, να καταργηθούν οι Εξεταστικές και με τα χρήματα που θα εξοικονομηθούν, να βαφεί γαλανόλευκα η Βουλή και το Σύνταγμα. Τον Σταυρό σας! ακούστηκε να φωνάζει κάποιος από τα έδρανα του ΚΚΕ. Να'σαι καλά συναδερφε, το ξέχασα, ευχαρίστησε ο Χρυσαυγίτης που ήτανε στο βήμα, ο σταυρός στην Μητροπόλεως και Φιλελλήνων.

Υ.Γ. Πολύ λεβέντες τα παιδιά της Χ.Α.! Δεν προλαβαίνεις να πεις τρεις φορές χάιλ Χίτλερ και σου έχουν δώσει μισό λίτρο αίμα! (Μόνο για Έλληνες της περιοχής Μαλακάσας. Ή ήταν μόνο για...μαλάκες της περιοχής Ελληνικού; Τα μπερδεύω όσο περνούν τα χρόνια ρε γμτ...)

Όμορφος κόσμος και προχθές στην Εξεταστική, να μη προλαβαίνουν τ΄ αγγελούδια να...πλάθουν! Απίστευτες φάσεις! Ή απίστευτες αφασίες, το ίδιο είναι. Ένας απέραντος ανθισμένος ανοιξιάτικος κήπος. Παπαρούνες, μαργαρίτες, Βενιζέλος, Κασιδιάρης, δροσερό χορταράκι, ευωδία λεβάντας και πολύχρωμες παιχνιδιάρες πεταλούδες να κάνουν λούπινγκ από ανθό σε ανθό. Ξέχασα και τα τρία πουλάκια που καθόσαντε στον ήλιο και λιαζόσαντε...

Αβρότητες και σαβούρα βιβρ να τρώει η μάνα και στο παιδί να μη δίνει:

ΚΑΣΙΔΙΑΡΗΣ: Ω καλώς τον κύριο Βενιζέλο. Τι μου κάνετε κύριε Βαγγέλη μου;

ΒΕΝΙΖΈΛΟΣ: Ω, σας μερσώ οδικώς και ακτοπλοϊκώς μον αμί λε Κασιδιάρ! Τρε (κουρα) μπιέν. Υμείς, η κυρία;

ΚΑΣΙΔΙΑΡΗΣ: Δόξα τις στάχτες του Φύρερ, μιά χαρά κύριε Βαγγέλη μου. Βλέπω ότι γίνατε στυλάκι φίλτατε πρόεδρε, το παντελόνι σας τουλάχιστον πέντε σβάστικ...εεεεε νούμερα μικρότερο! Θα κάνετε Ζούμπα πιστεύω.

ΒΕΝΙΖΕΛΟΣ: Καλέ τι Ζούμπα; Που να βρεθεί χρόνος γιά Ζούμπα; Σοσιαλισμός αγαπητέ, έχει πέσει τόσο πολύς, που δεν προλαβαίνουμε ούτε να φάμε. Σαν τον Άγιο Φανούριο έγινα.

ΚΑΣΙΔΙΑΡΗΣ: Μα τι λέτε κύριε Βαγγέλη μου; Ίδιος ο Άλφρεντ Σπέερ στα νειάτα του είσαστε. Να σας φτύσω, να μην αβασκαθείτε;

ΒΕΝΙΖΕΛΟΣ: Καλωσύνη σας, αλλά κρατήστε το καλύτερα. Βλέπετε φάγαμε πολύ φτύσιμο τα τελευταία χρόνια και μας έχει φτάσει μέχρι τη μύτη. Να μη πνιγούμε κι΄όλας καλέ. Σας βλέπω πολύ δημοκρατιέν σήμερα κύριε Κασιδιάρη μου. Ίδιος ο Ροβεσπιέρος χωρίς περούκα θα έλεγα.

ΚΑΣΙΔΙΑΡΗΣ: Με κολακεύετε πρόεδρε. Αν δεν με απατάει η μνήμη μου πρόκειται γιά τον στρατιωτικό διοικητή του Ντάχαου.

ΒΕΝΙΖΕΛΟΣ: Όχι καλέ, ένας από τους αρχηγούς της επανάστασης ήταν ο Ροβεσπιέρος.

ΓΕΩΡΓΙΑΔΗΣ: (πετάγεται σαν μπουμπούκος) Λουλούδια ας διαλέξουμε και ρόδα και κρίνα....

ΠΡΟΕΔΡΟΣ ΕΞΕΤΑΣΤΙΚΗΣ: Σε αυτό το σημείο ας δώσουμε τα χέρια μας στους διπλανούς μας και ας ατενίσουμε με αισιοδοξία το μέλλον.

ΒΕΝΙΖΕΛΟΣ: Έτσι μπράβο, αυτή είναι Εξεταστική Επιτροπή! Όχι σαν τις άλλες που εκσφενδονίζουν οι βουλευτές ποτήρια με νερό και μικρόφωνα στους συναδέλφους τους.

ΚΑΣΙΔΙΑΡΗΣ: Άντε!

ΒΕΝΙΖΕΛΟΣ: Αφού σε λέω εγώ ντε!

ΚΑΣΙΔΙΑΡΗΣ: ΤΑ ΚΑΘΑΡΜΑΤΑ!

Μουσική υπόκρουση δεν είχε, αλλά όλα τα άλλα ήταν...κομπλέ. Η κυβερνητική πλειοψηφία της Εξεταστικής πάντως έκανε τα πάντα γιά να θριαμβεύσει η αλήθεια, τα παιδιά της αλήθειας, τ΄ αδέρφια, τα ξαδέρφια της και κάτι άλλοι συγγενείς μέχρι και 123ου βαθμού. Όλα γιά την αλήθεια, την δικαιοσύνη, την δημιουργία πρωτογενούς πλεονάσματος και το κλείσιμο της τρύπας του όζοντος είπε ο Ρομπέν της Ουδετερότητας πρόεδρος της ΕΕ και μέλος της ΝΔ, Μαρκογιαννάκης.

Εντύπωση έκανε το τρυφερό τετ-α-τετ του αξιαγάπητου, υπερευγενή, μαιτρ του σαβουάρ βιβρ, εμπνευστή (σχεδόν) του πολιτεύματος της Δημοκρατίας πρόεδρου του πασόκ, Ευάγγελου Βενιζέλου με την βουλευτή του ΣΥΡΙΖΑ Ζωή Κωνσταντοπούλου. Ο κύριος Βενιζέλος εντυπωσίασε την συμπαθή Ζωή αλλά και τους παρευρισκόμενους με μία πανέμορφη εντυπωσιακή ανθοδέσμη από ολλανδικά τριαντάφυλλα μισής χρήσεως. Ακολούθησε χειροφίλημα ως αρμόζει σε τζέντελμαν πολιτικό, ειλικρινής εναγκαλισμός (άνευ δακρύων) και απαλό προσποιητό διπλό φιλί και στα τέσσερα μάγουλα των δύο πολιτικών.

Σε γενικές γραμμές ο αγαπητός κύριος Βενιζέλος έλαμψε λεκτικά, ηθικά, πολιτικά και όλα τα άλλα εις "κα" που ακολουθούν τις πιθανές αυξομειώσεις της χοληστερίνης. Ο κύριος Κασιδιάρης επέλεξε τον δρόμο της τεστοστερόνης. Δύσκολος, αν δεν υπάρχει στύση!

Η Ζωή Κωνσταντοπούλου;

Δεν διαβάζετε πασοκικό και νεοδημοκρατικό τύπο;

Η ΚΩΝΣΤΑΝΤΟΠΟΥΛΟΥ Ο ΥΠ΄ΑΡΙΘΜΟΝ ΕΝΑ ΚΙΝΔΥΝΟΣ ΓΙΑ ΤΗ ΧΩΡΑ, ΤΗΝ ΕΕ ΚΑΙ ΤΟΝ ΚΟΣΜΟ!



Χωρίς αμφιβολία: Αυτή η χώρα πρέπει να καταστραφεί δέκα φορές, γιά να αξίζει να την ξαναφτιάξεις απ΄την αρχή...