28/12/14

Από τα άδυτα της συνέντευξης Σαμαρά: Όσα δεν έγραψε καμμιά εφημερίδα!



Ορισμένα πράγματα είναι σοβαρά. Ορισμένα άλλα γιά γέλια. Κάποια άλλα είναι γιά κλάματα. Κάποια σου προκαλούν θλίψη ή σου σπάνε τα νεύρα ή σε αφήνουν εμβρόντητο. Με άλλα λόγια υπάρχουν πράγματα που μας ακουμπάνε, θετικά ή αρνητικά ή μας αφήνουν εντελώς αδιάφορους.

Αλλά στην χώρα μας, την παγκόσμια πρωτεύουσα της υποκουλτούρας και ταυτόχρονα υπερθετικό βαθμό της λέξης "παρακμή", υπάρχουν πράγματα που ούτε σε πλησιάζουν, ούτε σε ακουμπάνε. Πράγματα που δεν μπορείς να συλλάβεις καν. Είναι σαν να βρίσκεσαι πάνω στο χειρουργικό τραπέζι και να έχει μόλις αρχίσει να επιδρά η γενική αναισθησία. Εκεί που βρίσκεσαι κάπου μεταξύ του "κάτι" και του "πουθενά". Στην τελευταία κατηγορία συμπεριλαμβάνονται αυτά που αισθάνεσαι κατά την διάρκεια του προχθεσινού συνεντευξοδιαγγέλματος του Αντώνη Σαμαρά. Ας το εξετάσουμε πιό προσεκτικά, ίσως να πρόκειται γιά σάϊενς φίκτσιον ή ακόμα και γιά θαύμα.

Εδώ και μέρες διαβάζουμε γιά την πρόθεση Σαμαρά, να απευθυνθεί γιά τα όμορφα μάτια του υποψήφιου της ΝΔ, Δήμα, στον γίγαντα ελληνικό λαό. Μέχρι εδώ όλα καλά, πάμε σίγουρα, ακόμα και αν δεν έχουμε βάλει ζώνη. Βασικά μας τρώει η ανησυχία: Πως θα τα πει ο Σαμαράς; Θα του κάτσει το διάγγελμα ή θάχουμε πάλι τίποτα "γαμώ το κεφάλι μου, μαλάκα" και θα ξαναγίνουμε ρεζίλι των σκυλιώνε; Θα είναι πράος ο Αντώνης ή θα χάσει τον έλεγχο και θα του ανεβεί η πίεση; Θα επαναλάβει αυτά που αναμασάει διαρκώς ή θα μας σερβίρει καμμιά νέα μαλακία;

Το επιτελείο της Μαξίμου γνώριζε ήδη: Θα βάλουμε μέσα την Δημόσια Τηλεόραση και θα το παίξουμε συνέντευξη! Δε λέμε, καλό και άγιο το διάγγελμα, αλλά πολύ άνοστο ρε γαμώ το. Κάθεσαι μπροστά στις κάμερες, διαβάζεις ότι βλέπεις στο Auto Cue και λες, λες, λες. Τι να κάνει δηλαδή, να κάνει μόνος του ντρίπλες ο Σαμαράς; Ούτε πάσες, ούτε συνδυασμοί, ούτε ένα-δύο, ούτε σέντρες, ούτε τίποτα; Ανιαρό. Και Μέσι νάτανε, πάλι βαρετό θάτανε. Γιατί να μη χρησιμοποιήσουμε λοιπόν το μαγαζί της ΔΤ -δικό μας μαγαζί ντε-, να βάλουμε κάνα δύο εξάρια-κομπάρσους να τρέχουν και να δίνουνε πασούλες και να τα χώνει το ένα μετά το άλλο ο Αντώναρος ο Σαμαράς;

Και γαμώ τις ιδέες! Ωραία, αλλά υπάρχουν ικανά "εξάρια", να φέρουν εις πέρας μιά τέτοια επικίνδυνη αποστολή, ρωτάει ένας πρωτάρης σύμβουλος, προκαλώντας τα γέλια των υπολοίπων. Αν έχουμε λέει, απαντάνε οι άλλοι, όλη η ΝΕΡΙΤ εξάρι είναι ρε αγαθέ. Εντάξει, να φωνάξουμε τότε δύο, να αρχίσουμε τις πρόβες. Ο ένας θα είναι ο Γιάννης Τρουπής, δικό μας παιδί. Και Νεοδημοκράτης μέχρι κόκκαλο, και δημοσιογράφος σε εισαγωγικά, και φανατικός οπαδός του Πρετεντέρη, και αποφασισμένος γιά όλα τα καλά και συμφέροντα, και πουλητάρι από τα πρώτα. Ο Γιαννάκης λέει μάλιστα και κάτι πολύ επιτυχημένα. Η ΕΡΤ είχε χάσει την επαφή με την κοινωνία, είχε πει τότε που η εθνοσωτήρια Επανάσταση του Αντώνη Σαμαρά είχε διατάξει να μπουν τα τανκς στο προαύλιο της ΕΡΤ. Το πόσο σοφό ήταν αυτό, αποδείχθηκε μήνες αργότερα, όταν ο Γιαννάκης κλήθηκε από το Μαξίμου να αναλάβει...ενημερωτικό έργο στην νεοσυσταθείσα ΝΕΡΙΤ. Σίγουρα στον ρόλο του συνδετικού κρίκου μεταξύ ΝΕΡΙΤ και...κοινωνίας.

Βουτάει το τηλέφωνο ο ακροδεξιός σύμβουλος του Σαμαρά και δέκα νούμερα και δύο ντριν-ντριν αργότερα ακούει την χαριτωμένη φωνούλα του (νούμερου ακόμα και άνευ ντριν-ντριν) Γιάννη Τρουπή: Διατάξτε σερ! Γιάννη, του χώνει ο σύμβουλας, μάστα μηχανήματα και τσακίσου νάρθεις να πάρεις διάγγελμα από τον πρωθυπουργό. Σου στέλνω με φαξ και τις δέκα ερωτήσεις που θα του κάνεις. Και φόρα το κοστούμι που φοράς όταν παίρνεις συνέντευξη, μη μας κατηγορήσουν ότι του παίρνεις διάγγελμα. Πάρε και το Auto Cue, να διαβάζει ο πρωθυπουργός τι οφείλει να απαντήσει, μη του ξεφύγει κάνια μαλακία τύπου "γαμώ το κεφάλι μου" και γελάει πάλι μαζί του το παρδαλό κατσίκι.

Σκάει ένα χαμόγελο να, ο Γιάννης Τρουπής. Πάλι θα το σκίσω το πανελλήνιο, ένα ακόμα τέτοιο και σαρώνω το Πούλιτζερ, σκέφτεται ο Γιάννης. Ο σύμβουλας τον γνώριζε φυσικά. Χρόνια τώρα μπαινοβγαίνει ο Τρουπής εκεί απ΄όπου αναδύεται νεοδημοκρατική μπόχα. Ρε συ Γιάννη, του λέει, πάρε και κάνα σφουγγοκωλάριο μαζί σου, να σου κουβαλήσει τα πράγματα. Κουβαλάς μεγάλα επικοινωνιακά-ενημερωτικά βάρη, μη πάθεις κάνια κράμπα και μας αρρωστήσεις. Πάρε έναν ψωμομένονε. Έναν που δεν έχει στον ήλιο μοίρα, αλλά στην ΝΕΡΙΤ θέση. Έναν σαφώς υποδεέστερο σε αξία από σένα, μη σου κλέψει τη δόξα. Έναν που στέκεται κλαρίνο, που κάθεται κλαρίνο. Αν γίνεται χωρίς λαιμό. Και στην ιδανική περίπτωση με αγκύλωση στον λαιμό, να μην μπορεί να στρέψει το κεφάλι του και να κοιτάει μόνο μπροστά. Βάλ΄ του να μάθει απ΄ έξω τις τέσσερεις ερωτήσεις που θα κάνει στον Σαμαρά και δασκάλεψέ τον πως θα κουνάει καταφατικά το κεφάλι του, όση ώρα μιλάει ο πρωθυπουργός. Και πες του, ότι άμα κουνηθεί από την θέση του την ώρα του διαγγέ...της συνέντευξης, θα τον πάρει και θα τον σηκώσει. Θετικά μηνύματα θέλουμε να περάσουμε στο κοινό και όχι κινητικότητα και χάος.

Ο Τρουπής χαμογέλασε. Σύμβουλε, μήπως εννοείς να πάρω μαζί τον Γιώργο τον Ευθυμίου; ρωτάει με νόημα. Όχι, δεν τον γνωρίζω, απαντάει ο σύμβουλος. Ε ναι, λέει ο Τρουπής, εδώ δεν τον ξέρει η μάνα του, πως να τον ξέρατε εσείς. Καλό αυτό, λέει ο σύμβουλος, οι τηλεθεατές θα τον δουν σαν ένανε από αυτούς. Θετικότατο. Μπορεί όμως να χωρίσει δυό γαϊδουριώνε ερωτήσεις; Αν δεν πνιγεί από το τρακ, ναι, απαντάει ο Τρουπής. Ωραία, συμφωνούν στις ημερομηνίες, λένε τα σχετικά "χρόνια πολλά" και κλείνουν βιαστικά, να πάνε γιά κατούρημα ή γιά "ανάλογες" ανάγκες, που πάνε ως γνωστόν ασορτί με τις όποιες κυβερνητικές-δημοσιοτηλεορασικές συναλλαγές του παρελθόντος και παρόντος.

Τις επόμενες μέρες πέσανε όλοι στην προπόνηση, να θριαμβεύσει η πληροφόρηση και η δημοσιογραφία στο ματς. Τα αποτελέσματα ήταν πράγματι εντυπωσιακά: Ο Σαμαράς είχε κλείσει το Auto cue στα καρέ του και το έπαιζε μονότερμα! Ο Τρουπής είχε βρει κάτι ψηλοτάκουνα παπούτσια και είχε κερδίσει ίσαμε δέκα πόντους δημοσιογραφικό ύψους. Ο Ευθυμίου -μετά από δεκάδες ώρες προπόνησης μπροστά από τον καθρέφτη- ήταν πλέον σίγουρος: Όχι, δεν μοιάζω στον Καραγκιόζη. Είμαι ο ίδιος Καραγκιόζης!

Η συνέχεια είναι γνωστή σε όλους μας.

Συνέντευξη, λέει. Πρωθυπουργός, λέει. Δημοσιογραφία, λέει. Να τα βλέπεις όλα αυτά στον ύπνο σου, να πετάγεσαι έντρομος από το κρεββάτι σου και να συνειδητοποιείς, ότι ο εφιάλτης είναι στο ΞΥΠΝΙΟ σου!

Σταμάτησα να οργίζομαι ρε γαμώτο.

Ντρέπομαι μόνο.

Γιά πάρτη σας και γιά πάρτη μου...