16/5/16

Μεταμόσχευση πέους δυστυχώς....



Και όμως υπάρχει Θεός!

Επιτυχημένη μεταμόσχευση πέους σε 64χρονο αμερικάνο πανηγυρίζουν τα μήντια ανά τον κόσμο. Ελπίδα...νίκης γιά πολλούς άνδρες, που γιά διάφορους λόγους δεν βρίσκουν τίποτα ανάμεσα στα πόδια τους, όταν σαπουνίζονται κάτω από το ντουζ.

Μεγάλη υπόθεση να είσαι...άσφαιρος λόγω...αοπλίας και ξαφνικά να γίνεσαι...Λούκυ Λουκ. Γιατί, κακά τα ψέματα φίλοι μου, άμα σου λείπει χέρι, βρίσκεις τρόπους να γράψεις, αλλά άμα σου λείπει εκείνο εκεί το κατσαβίδι, δεν συγκινείς καμμία βίδα πιά. Ούτε καραβίδα...

Το μήνυμα γιά την Ελλάδα -που καλείται πάλι να πληρώσει τους φόρους της αρκούδας, και καλά να πάθει, γιατί ο πολιτικός απατεώνας Τσίπρας δεν βγήκε από μόνος του, αλλά με την ψήφο του γίγαντα λαού- είναι πεντακάθαρο: Οι ελπίδες μας ήταν φρούδες!

Να το κάνω λιανά, να το καταλάβουν και τυχόν καδρόνια πασόκοι, που βαρέθηκαν να διαβάζουν μαλακίες και αποφάσισαν να διαβάσουν βραχόκηπο, να μορφωθούν. Παιδιά όλοι σας γνωρίζετε, ότι το μακρύτερο εκ των τριών υπάρχει ακόμα. Μας κόψανε, ότι μας κόψανε, μας πετσοκόψανε, αλλά αυτό το ευαίσθητο μακρόστενο εργαλείο μας το άφησαν, να υπάρχει. Μαλάκες οι Έλληνες, σου λέει, να τους το αφήσουμε, να το τραβάνε συχνά πυκνά, να δικαιολογούν τον ευγενή αυτό τίτλο.

Αλλού πονάει λοιπόν τον Έλληνα και αλλού υπάρχει έλλειψη. (Μη περιμένετε να πω, ότι του λείπουν αρχίδια και ότι ακριβώς γιά αυτόν τον λόγο έστειλε ένα σωρό αρχίδια στην Βουλή και ότι ακριβώς επειδή δεν έχει αρχίδια μας ξεσκίζει ο πάσας εις κατά το καυλούν. Αυτά τα υβριστικά να τα ψάξετε αλλού φίλοι μου. Εμείς εδώ της εκκλησίας και του κατηχητικού είμαστε και αλλού αυτά, μη τα πάρω στο κρανίο και σας χώσω κανιά Χριστοπαναγία).

Όπως όλοι καταλάβατε, μεταμόσχευση όρχεων ήταν και παραμένει όνειρο θερινής νυκτός. Οπότε δεν χρειάζεται να αλλάξουμε τη θέση μας και μένουμε όπως είμαστε: Στα τέσσερα!

Θεός υπάρχει μεν, αλλά τον Έλληνα φαίνεται πως δεν τον πάει με τίποτα...


Τι σε μέλλει, από που είναι το μέλι;



Ξυπνάω σήμερα φουριόζος και πάω κατευθείαν στην κουζίνα. Ανοίγω το ψυγείο, βγάζω τυριά, μαρμελάδες, βούτυρα, σαλάμια και κάτι ντομάτες που μου γυάλισαν και μετά βάζω νερό γιά καφέ. Μετά ανοίγω το λαπτόπ, να διαβάσω κάνα νέο. Ή να δω καμμιά φάτσα συριζαίου πολιτικού, να φτιάξω διάθεση. Όχι δεν πρόκειται περί βίτσιου. Απλά με το που βλέπω πχ Τσίπρα, μου ανεβαίνει αμέσως η πίεση! Και επειδή τα πρωινά έχω συνήθως υπόταση, με το που βλέπω συριζαίο πολιτικό, έρχομαι αμέσως στα ίσια μου.

Πίνω τον καφέ μου προσεκτικά, μη την πληρώσει πάλι το πληκτρολόγιο. Πέφτουνε και κάτι μαρμελάδες αδέσποτες, χωρίς πάντως να πετύχουν ηλεκτρονικό στόχο. Διαβάζω τα νέα. Φόροι, φόροι, φόροι, φόροι. Πέφτουν και κάτι αδέσποτες χριστοπαναγίες, αλλά ο στόχος είναι στο Μαξίμου και δεν μπορεί ν΄ακούσει. Πιάνω τον εαυτό μου πάλι στην τσίτα με τα καθάρματα της κυβέρνησης και αλλάζω αμέσως ρότα: Φτάνει βράχο, λέω. Ασχολήσου με το πρωινό σου. Απόλαυσε το καφεδάκι σου. Άσε τα καθάρματα στην τρύπα τους, έχεις καιρό μετά και γι΄αυτά.

Ωραία ιδέα, λέω. Ξύπνημα άνευ Σύριζα, μόνο το μέλι είναι γλυκύτερο. Και με το που το λέω, μου ανοίγει η όρεξη γιά μιά φέτα ψωμί με βουτυράκι και μέλι. Έχω μέλι; Δεν έχω; Τελικά είχα. Τις προάλλες είχα κάνει τάμα, να τιγκάρω στο Λιντλ δυό σακούλες με τρόφιμο μέχρι πάνω.  Και επειδή είχε λίγο χώρο ακόμα στη μιά σακούλα, λέω να μη γίνω ρεζίλι στο ταμείο, ας βάλω κάτι ακόμα, να γεμίσει. Ε, αφού εκείνη την ιστορική στιγμή στεκόμουν δίπλα στα μέλια, τι άλλο να έβαζα;

Κάνω μιά φέτα με βουτυράκι και μέλι και παθαίνω την πλάκα μου! Και γαμώ τις γεύσεις! Μιλάμε γιά Το μέλι! Με τη μία ξεχνάω μνημόνια και τρόϊκες, δοτές κυβερνήσεις και φοροκαταδρομές. Ρε κοίτα να δεις τι μέλι στήσανε τα γερμανάκια, θαυμάζω. Γιά να ρίξω μιά ματιά στην πληροφορία περί προέλευσης, να δω. Όσοι έχετε πρόβλημα με την Γεωγραφία, μη διαβάζετε. Όλοι οι άλλοι ελεύθερα: Χώρα προέλευσης μίγματος μελιού: Χώρες της Ευρωπαϊκής Ένωσης και χώρες εκτός Ευρωπαϊκής Ένωσης!

Δεν κάνω πλάκα. Έτσι γράφει. Θα μπορούσε να έγραφε άλλα. Όπως, χώρα προέλευσης Βόρειο Ημισφαίριο και Νότιο Ημισφαίριο. Ή, η μισή Υφήλιος και η Υπόλοιπη Υφήλιος. Αλλά προς τιμήν του Λιντλ δεν γράψανε τέτοια κουφά, οπότε διαβάζουμε εμείς αυτά που διαβάζουμε και βολευόμαστε.

Αλλά δεν περιοριζόμαστε μόνο στην αγορά και στην κατανάλωση αυτών των προϊόντων: μαθαίνουμε κι όλας. Μαθαίνουμε πόσο κουτάβια είμαστε. Εντός και εκτός σουπερμάρκετ. Και μάλιστα κουτάβια κατ΄επανάληψη! Τι να κάνω; Φταίω τώρα εγώ, που ξεμπουκάρει πάλι αυτή η βρωμιάρα η πολιτική και κάνει ότι μπορεί, γιά να μου χαλάσει το πρωινό;

Χώρες της Ευρωπαϊκής Ένωσης και χώρες εκτός Ευρωπαϊκής Ένωσης! Ακριβώς όπως η πολιτική του Σύριζα: Αντιμνημονιακή αλλά και μνημονιακή. Σκατά και απόβλητα δηλαδή.

Άει σιχτίρ ρε. Ούτε ένα πρωϊνό σαν άνθρωποι δεν μπορούμε να κάνουμε με τούτην την ρουφιάνα την ΕΕ. Και τις εγχώριες ορτνινάτζες της...