29/7/12

Ζακ Ρογκ: Σπίτι των Ολυμπακών Αγώνων, σπιτάκι μου, εγγλεζοκαλυβάκι μου

http://news.princeoliver.com/wp-content/uploads/2012/07/Image4.jpg

Προσοχή-προσοχή!

ΕΚΤΑΚΤΗ ΑΝΑΚΟΙΝΩΣΗ

Ο βραχόκηπος, το μοναδικό μπλογκ που στηρίζει απροκάλυπτα το Αρχαίο Πνεύμα, το Αθάνατο, τον Αγνό Πατέρα του Ωραίου, του Μεγάλου και τ΄Αληθινού, θεωρεί υποχρέωση και καθήκον του, να κρατήσει αποστάσεις, όχι μόνο από την προχθεσινή απαράδεκτη, ανθελληνική, αντιαθλητική, αντιδεοντολογική πατάτα του αρχηγού της ΔΟΕ, κύριου Ζακ Ρογκ, κατά την διάρκεια της ομιλίας του στα πλαίσια της εναρκτήριας τελετής των Ολυμπιακών Αγώνων του Λονδίνου, αλλά και από άλλες δύο, το ίδιο απαράδεκτες πατάτες, οι οποίες είναι:

1. Η πλήρης ορφάνια του Ολυμπιακού Ύμνου από κείμενο, πρωτοφανές φαινόμενο έλλειψης χορωδίας και φιλελληνισμού! Μόνο τη μουζική ακούγαμε, λες και ήταν ο Εθνικός Ύμνος της Ισπανίας, που μόνο λαλαλά λέει η παρέα του Ινιέστα (αλλά τις κούπες τις μαζεύει όλες μετά.

2. Δε θυμάμαι την άλλη πατάτα, αλλά αφού σας λέω, ότι έχει και άλλη μία, έχει!

Αμάν πιά αυτός ο πόλεμος! Δεν πάει άλλο!

Το σύνθημα που πρέπει να ενώσει όλη τη χώρα είναι το...

ΔΕΝ ΕΙΝΑΙ ΤΟ ΛΟΝΔΙΝΟ, ΚΑΤΑ ΜΙΑ ΕΝΝΟΙΑ, ΤΟ ΣΠΙΤΙ ΤΩΝ ΟΛΥΜΠΙΑΚΩΝ ΑΓΩΝΩΝ. ΟΥΤΕ ΚΑΝ ΤΟ ΕΞΟΧΙΚΟ ΤΟΥΣ!

ΣΠΙΤΙ ΤΩΝ ΟΛΥΜΠΙΑΚΩΝ ΑΓΩΝΩΝ ΕΙΝΑΙ Η ΕΛΛΑΔΑ ΚΑΙ ΜΟΝΟ Η ΕΛΛΑΔΑ. ΟΣΑ ΠΑΤΩΜΑΤΑ ΚΑΙ ΝΑΧΕΙ ΤΟ ΣΠΙΤΙ!

O  Ζακ Ρογκ προσπάθησε μετά να δικαιολογήσει τα αδικαιολόγητα, λέγωντας ότι ναι μεν είναι η Ελλάδα το σπίτι των Ολυμπιακών Αγώνων, αλλά ο σύγχρονος αθλητισμός έχει χτίσει το δικό του σπίτι στο Λονδίνο και έχει "εμπλουτίσει" τα αθλητικά ιδεώδη με το φαιρ πλαίυ, έχει βάλει κανόνες και κώδικες και ένα σωρό άλλα κουφά.

Αίσχον κύριε Ρογκ!

Τέλος της ανακοίνωσης


Ακολουθεί σύντομο -εμένα μου λες- σχόλιο του βραχόκηπου

Να αυτό εδώ!

Καύλα, σκέτη καύλα! Ξέρεις τι σημαίνει γιά τον "ελληναρά" να του δίνεις ντάλα καλοκαίρι την ευκαιρία να σκίσει πέντε...τόμους ανθελληνισμού; Σκέτη καύλα! Γιατί ο ελληναράς γιά κάτι τέτοια ζει: Δωσ΄του "ανθέλληνες" και πάρε του την ψυχή. Ή τέλος πάντων το υποκατάστατό της που διαθέτει ο άνθρωπος.

Τον ελληναρά τον ενδιαφέρει μόνο το παρελθόν. Λάθος, το παρόν. Η αρχαία Ελλάδα δηλαδή! Τι μας λέει ο Ρογκ γιά κανόνες, κώδικες και πράσινα άλογα; Ποιόν ενδιαφέρουν αυτά τα χαζά; Ολυμπία ρε και ξερό ψωμί. Πως το είπε ο κύριος Καρατζαφέρης; Όταν εμείς κάναμε τους Ολυμπιακούς Αγώνες, αυτοί τρώγανε βελανίδια. Έλα ντε. Αυθεντικούς, Ολυμπιακούς αγώνες, ελληνικότατους, όχι σαν αυτήν την κρυάδα που μας επέβαλαν οι Ευρωπαίοι και ιδιαίτερα οι Εγγλέζοι.

Έβαλαν κανόνες γιά το φαιρ πλαίυ, λένε. Και γιατί να βάλουν; Μας ρωτήσανε αν θέλουμε; Τι πα να πει "βάζω κανόνα στο άθλημα"; Τι πα να πει φαιρ πλαίυ; Λένε, κάναμε την πυγμαχία ανθρώπινη, φτιάξαμε κατηγορίες ανάλογα με τα κιλά του αθλητή και εισαγάγαμε περιορισμούς για την ασφάλεια των διαγωνιζομένων.

Τον κακό σας τον φλάρο κάνατε! Έχει κάτι τέτοια η φύση ρε; Υπάρχει φαιρ πλαίυ στην κανονική ζωή; Τι κατηγορίες ανάλογα με τα κιλά του καθένα μου τσαμπουνάτε; Άμα μπει στη ντίσκο μιά δίμετρη θεά μαζί με τον παόυερ φόργουορντ παιδαρά γκόμενό της και πας εσύ, ζουμπάς, ένα δώδεκα και πάνω στους καταλόγους ΟΤΕ Αθηνών και Αττικής, πινέζας δηλαδή, και της την πέφτεις "αχ να μπορούσα να δοκίμαζα την τύχη μου σ΄ένα σουτάκι από τα 6,75 σου και ας έτρωγα και τάπα", και πάει να σε περιλάβει διά τα τοιαύτα ο...μοβόρος, τι θα του πεις; Άστα αυτά μαλάκα, δεν τα επιτρέπει το φαιρ πλαίυ. Δείρε τον μπάρμαν, που είναι στα κυβικά σου;

Μη λέμε ότι θέμε τώρα! Εγγλέζικες μαλακίες είναι αυτά τα φαιρ πλαίυ και το σπίτι των Ολυμπιακών παραμένει, κατά όλες τις έννοιες, πάντα στην Ελλάδα. Το ίδιο και τα ιδεώδη. Τι πυγμαχίες και κατηγορίες ρε; Παγκράτιο ρε! Μάχη άντρα με άντρα, με γυμνά χέρια, χωρίς τα σημερινά πουστέ γάντια και όποιος είδε τον χάρο!

Λεβέντικα πράγματα, να ο αντίπαλός σου, πέρνα από πάνω του και κάντονα τον πούστη αλοιφή! Σπάσε του τα ποδάρια, κομμάτιασέ του τα ξερά του, δώσε του τις κουτουλιές του, καρατιές, ανάποδες, ίσιες, κλωτσιές, τσινιές, αγκωνιές, χαστούκια, μπάτσες, κωλιές, χώσε του την παλάμη σου στην μύτη του τού βλάχου, στρίψτου το αυτί τού ρουφιάνου σαν να κουρδίζεις ρολόϊ, ξεκόλλησέ του την κάτω γνάθο, γιατί η πάνω δεν ξεκολλάει με τίποτα και αν δεν σηκώσει το κουλό του για να παραδωθεί, στείλτονα στα κυπαρισάκια.

Πολιτισμένα πράματα! Και από κανόνες, ένα σωρό. Τι νομίζατε, θα περιμένανε οι αρχαίοι Έλληνοι τσι Εγγλέζοι; Κανονισμός ένα: Απαγορεύεται να βγάλεις του αντίπαλου τα μάτια. (Καμμία σχέση όμως με το "πήγανε και βγάλανε τα μάτια τους", αυτό ίσχυε για άλλα αθλήματα). Κανονισμός δύο: Απαγορεύεται να φας τον αντιπαλό σου. Ναι, μιά δαγκανιά να του έριχνες, σε πετάγανε αμέσως όξω! Πολύ αυστηροί: Ούτε κοψίδι για την όρεξη που λένε. Στις αρχές έγινε πολύ ανακατωσούρα με αποτέλεσμα να αποκλειστούν αδίκως πολλοί άξιοι αθλητές. Με το που άρχιζε το ματσάκι, με το που σου φώναζε ο προπονητής σου "φάτονα ρε τον αλήτη", ε γινόταν σύγχυση, μιά φορά κέρδαγε ο κανονισμός, μία φορά ο προπονητής σου.

Αλλά όλες οι αμνές ήσαντε ο τρίτος κανονισμός: Ου αρχιδοκοπανίσεις! Μία να του έδινες του αντιπάλου σου στα αχαμνά, σου κάνανε ντισκαλιφιέ! Και νικητής έβγαινε ο αρχιδοχτυπημένος!

Και εδώ κάτι ακόμα που είναι άγνωστο στο πλατύ κοινό. Το όνομα του λόγω χτυπήματος στα αποτέτοια του αντιπάλου του, ηττημένου, έπρεπε να καταχωρηθεί κάπου, γιά λόγους ευρύτερης στατιστικής ίσως. Κάποτε έτυχε να έχει τελειώσει ο πάπυρος, να έχει κλέψει κάποιος το καλέμι που γράφεις στο μάρμαρο, πιάνει ένας αφέτης ένα κομμάτι κάρβουνο και φωνάζει τον νικητή: Έλα ρε συ Λύγδαμι από την Συρακούσα (έτσι λέγανε τον πρώτο νικητή) να σου γράψω στο μανίκι σου το όνομα του μαλάκα που στα έκανε να, τα απαυτά σου, μη τον ξεχάσω τον κερατά.

Ποιό μανίκι ρε θείο, αφού αγωνιζόμαστε γυμνοί ρε συ, του λέει ο αθλητής, αλλά πάει όμως από περιέργεια κοντά του. Κοιτάει πάνω κάτω στο σώμα τού αθλητή ο αφέτης, να βρει κατάλληλο χώρο να καταχωρήσει ονοματεπώνυμο και διεύθυνση του ηττημένου, πέφτει το μάτι του στα αποτέτοια του ανθρώπου, που είχανε γίνει από το ύπουλο χτύπημα του Ορχεισμένους από την Καρχιδόνα (έτσι τον λέγανε τον ηττημένο) πενταπλάσια σε έκταση και εμβαδόν, εδώ είμαστε, εδώ έχει γραφική άπλα λέει και αρχίζει να κάνει την...ανάρτηση πάνω σ΄αυτά.

(Από τότε έμεινε και λέμε σήμερα, ο Μπάμπης μας γράφει στ΄αρχίδια του)

Ο τρίτος αυτός κανονισμός είναι και η αιτία που οι γυναίκες δεν παίρνανε μέρος στους Ολυμπιακούς Αγώνες στην αρχαιότητα. Για να γίνεται η αθλητική άμιλλα ίσοις όρχεις ρε παιδιά.

Τι λέτε τώρα; Τους χρειαζόμαστε τους Εγγλέζους και τους...ανιστόρητους Ζακ Ρογκ; Τι λέτε τώρα; Τολμάει το σπίτι των Ολυμπιακών Αγώνων να πάει να χτιστεί αλλού εκτός από την Ελλάδα; Τι λέτε τώρα; Τολμάει να ακουμπήσει το DNA μας o γαμημένος ο πολιτισμός; 




Η προγονολαγνεία δεν βλάπτει σοβαρά τον εγκέφαλο, γιατί απλά αυτός δεν υπάρχει...















28/7/12

Οι Ολυμπιακοί Αγώνες στο Λονδίνο, εμείς τον χαβά μας

http://www.mabega.net/archives/images/doping.jpg

Μας χτυπάνε οι "ξένοι"!

Μας βαράνε οι Γερμανοί!

Μας κοπανάει η τρόϊκα!

Μας αδικεί η διαιτησία!

Μας βουτάνε το όνομα οι Σκοπιανοί!

Μας κλέβουν οι αλλοδαποί!

Μας βιάζουν...πάλι οι αλλοδαποί!

Μας κολλάνε έϊτς οι αλλοδαπές!

Μας την πέφτει η Τουρκιά (Αυτοί και νάναι αλλοδαποί!)

Μας ξεσκίζει η νουδοπασόκα! (Αλλά εμείς...δεν είμαστε κόπανοι και την ξαναψηφίζουμε)

Μας πιάνουνε ντοπέ τα ντοτόρια της WADA!

Μας...αναγκάζουν σε υποχώρηση τα κουνούπια του Δ. Νείλου!

Μιλάμε γιά ψύχωση από τις καλές! Παντού εχθροί, παντού κακοί, παντού φθόνος και ζήλια! Τελικά όλοι μας έχουν στο μάτι και μόνο εμείς είμαστε αγνοί...φιλέλληνες και κανένας άλλος. Αχ άτιμε και άδικε ντουνιά και στραβέ γιαλέ, που μας αναγκάζεις να αρμενίζουμε θεόστραβα.

Μα να γίνει το ρεζιλίκι πριν από τους Ολυμπιακούς παράδοση! Ήταν να μη γίνει σεφτές με τα Κεντεροθανάκια, γιατί τώρα που τη βρήκαμε κατηφορική τη ντόπα, δεν μας σταματάει τίποτα. Έτσι μετά την "άτυχη" δρομέα στηπλ, Ειρήνη Κοκκιναρίου, ήρθε και ο "άτυχος" παγκόσμιος πρωταθλητής του άλματος εις ύψος, Δημήτρης Χονδροκούκης, να πιαστεί εντελώς τυχαία όπως και άδικα, ντοπέ. Ωϊμέ, ωϊμέ...

Δεν λέμε φυσικά λέξη για τον...ξένο δάχτυλο, ΝΑΤΟ, ΕΕ, Κόκκαλης, ΕΠΟ κτλ, και μόνο η ...γκαντεμιά να σε πιάνουν στα καμαρίνια...ξέρω γω... όταν πας να πάρεις μέρος στον διαγωνισμό για την...Μις Υφήλιος, να ξύνεις (αν είσαι κάτω από 15 μη διαβάσεις παρακάτω) τα "απαυτά" σου (δέχτηκα πιέσεις από σεμνότυφους παιδιά και δεν το τόλμησα) φτάνει. 

Χρειάζεται υπερδόση ηλιθιότητας γιά να διακινδυνεύσεις την παλιομοδίτικη και ξεπερασμένη στανοζολόλη. Να φανταστείτε, από δαύτηνα πήγε και ο ντάκος ο Ben Johnson το 1988! Το είπε και ο τύπος του αντιντόπινγκ: Όποιος...δουλεύει με στανοζολόλη είναι ή μαλάκας, ή ηλίθιος. Υπογραφή, στάμπα.

Φυσικά και είναι κατάφωρη η αδικία που χτυπάει τον φουκαρά τον Χονδροκούκη. Ξέρεις τι είναι να σε πιάνουν παραμονές Ολυμπιακών ντοπέ, χωρίς να έχεις ποτέ σου αρτηθεί με αναβολικά; Ποτέ μάλιστα! Ποτέ των ποτών! Ούτε κατά φαντασία! Μα την ζεύξη Ρίου-Αντίριου αν δεν πιστεύετε!

Μαρτύριο! Και τόλεγε το παιδί στον μπαμπά και προπονητή του: Μπαμπά και κύριε προπονητά μου, ξέρετε τι στανοζολόλη κυκλοφορεί τελευταία στα είδη διατροφής; Εγώ που με βλέπεις μπαμπά και προπονητά δεν πρόκειται να βάλω μέχρι τσι Ολυμπιακοί του Λονδίνου μήτε φαΐ, μήτε πιοτί στον στόμα μου. Κίντυνος θάνατος να σου χώσουν ντόπα στη γέμιση γιά τους ντολμάδες και να πηδάς (και μετά να σε πηδάνε αυτοί) και να μην φτάνεις.

Αλλά το αφιλότιμο το πατρικό και προπονητικό ένστιχτο τον πήρε τελικά στον λαιμό του: "Φάε παιδί μου και φιλόδοξε αθλητά μου να καρδαμώσεις, να τσι πηδήξουμε στο Λονδίνο τσι άλλοι πηδηματίες και να κάνουμε απαξάπαντο το Πανελλήνιο υπερήφανο" .

Τώρα που του τη χώσανε την ουσία οι κακοί, το γνωρίζουν μόνο αυτοί. Μπορεί στα μακαρόνια με (στανοζολολικό) κιμά, μπορεί στον καβουρμά που τον κέρασαν κάτι καρντάσια όταν μάζευε το Παγκόσμιο στην Πόλη, μπορεί στην φασολάδα, η οποία στανοζολόλη ακούει μόνο και γίνεται από μόνη της πεντανόστιμη. Ίσως όμως και στην φραπεδιά που τόσο αγαπούσε, ιδίως πριν από μεγάλες αθλητικές διοργανώσεις. Ρε συ πατέρα και προπονητή, είπε μιά μέρα στον μπαμπά και προπονητή του, όταν πίνω φραπέ αρχίζουν τα ποντίκια μου και οι κοιλιακοί μου κάτι σπαστικά και μούρχεται να πάω στο γυμναστήριο και να σπάσω το παγκόσμιο ρεκόρ σε ζετέ και αρασέ όλων των κατηγοριών ρε συ μπαμπά! Λες νάναι από το γαλατάκι ΝΟΥΝΟΥ που βάζω μέσα;

Και επειδή η μία γκαντεμιά δεν έρχεται ποτέ μόνη της, και αυτό εδώ το απίστευτο: Ο άτυχος αθλητής δεν είχε ούτε δίπλωμα μοτοσυκλέτας! Μιλάμε γιά Την γκαντεμιά δηλαδή!

Αλλά υπάρχουν κα μεγαλύτερες αδικίες! Ναι, ναι, ακόμα μεγαλύτερες! Δηλαδή να περνάς καθημερινά από όλα τα αντιντόπινγκ τεστ, να σου δίνει η WADA δίπλωμα "ανεπίδεχτος ντόπινγκ" και παρόλα αυτά να χάνεις τσι Ολυμπιακοί. Δηλαδή να ορκίζεσαι στην αθλητική σου τιμή (βαρύς όρκος, ασήκωτος) ότι είσαι ντοπέ και να μην σε αποσύρουν ούτε με μέσον! Και να πείσμωνες δηλαδή, ρε συ θείο είμαι φουλ ντόπα σε λέω, αυτοί το χαβά τους: Πεντακάθαρος ο αναβόλας. 

Το πείσμα θα μας φάει τελικά σε τούτη την όμορφη και ευτυχισμένη χώρα. Όπως καληώρα το πείσμα των σωφρονηστικών υπάλληλων (εξού και το...μπάρμπεκιου που βρέθηκε στο προαύλιο) στις φυλακές Κορυδαλλού με την...λακούβα συγκέντρωσης νερού:

Ρε σεις σωφρονάρες, πισίνα ρε;
-Μπα, λακούβα συγκέντρωσης νερού, θείο!
Ρε άει χε, που θα μου πεις λακούβα!
-Μπα, δε χε, λακούβα θείο!

Για την άξια αθλήτρια του πηδήματος εις μήκος, Βούλα Παπαχρήστου, δεν προέκυψε θέμα ντοπαρίσματος. Κοντά ένα λίτρο "αγνού" ελληνικού αίματος και ίσαμε πέντε λίτρα ελληνικότατο κάτουρο ξόδεψε η γυναίκα, γιά να μπορεί να πάρει νόμιμα μέρος στην μεγάλη αθλητική γιορτή του Λονδίνου. Αλλά ματαιότης ματαιοτήτων, τα πάντα μαλακίες. Πεντακάθαρη από ουσίες το κορίτσι, αλλά άμα λες μαλακίες, τι να την κάνεις την καθαριότης;

Μη βιαστείτε να με κράξετε, επειδή προτίμησα την λέξη "μαλακία" από την λέξη "ρατσισμός" σας παρακαλώ. Δεν την γνωρίζω προσωπικά την κοπέλλα, να μην της καταλογίσουμε λοιπόν -αφού δεν είμαστε σίγουροι- το βαρύτερο των παραπτωμάτων, τον ρατσισμό. Μαλακία λοιπόν το παράπτωμα της δεσποινίς Βούλας, σιγά τα παραπτώματα τώρα.

Σε αυτό το σημείο ακριβώς έπεσε ο υπολογιστής, πριν μπορέσω να σιγουρέψω όλα αυτά που δεν μπορείτε να διαβάσετε, επειδή έπεσε όπως είπα ο ρουφιάνος ο υπολογιστής και πολύ μου την δίνει που πήγε στράφι τόσος κόπος και έχασε τόσο πολύτιμο κείμενο η παγκόσμια λογοτεχνία, αλλά θα κάνω την καρδιά μου πέτρα και θα προσπαθήσω να θυμηθώ τι μαλ....εεε τι είχα γράψει, αλλά δεν εγγυούμαι τίποτα.

Που είχαμε μείνει; Α, στην Βούλα. Ναι. Ήθελε να κάνει πνεύμα η κοπέλλα, ένα αθώο αστειάκι δηλαδή, αλλά της ξέφυγε λέει ο έλεγχος και της βγήκε μαλακία. Μάστα...

Έχουμε τόσοι Αφρικανοί στο Ελλάντα, που τα κουνουπάκια του Δυτικού Νείλου που έφτασαν πρόσφατα στην χώρα μας (ότι έντομο πίνει αίμα εδώ έπεσε) δεν πρόκειται να πεθάνουν από γαστρονομική νοσταλγία, είπε η πηδηχτούλα του εις μήκος. Τo τραπέζι των κουνουπιών-Φαραώ θα έχει ένα σωρό σπιτικά καλούδια, έβγαλε συμπέρασμα η άξια αθλήτρια.

Αστείο! Εγώ γέλασα με την καρδιά μου, εσείς; Σου λέει η Βουλίτσα, είχα ρε παιδιά καΐλα να πω κάνα ανεκδοτάκι, να γελάσουμε, αλλά μου ξέφυγε ολίγον τι το χιούμορ και το έκανα λίγο αχούρι, συγγνώμη.

Οκ, δεχτή η συγγνώμη ρε συ Βούλα, αλλά αν έλεγες το αστειάκι στο καφενείο της επιλογής σου, ξέρω γω στο Καφέ η ωραία Άνω Δαμάστα, ανάμεσα στους φίλους και συγγενείς σου, θα λέγαμε, ντάξει και τι έγινε; (Άμα κούγαμε, δεν θα λέγαμε!) Αλλά η ολυμπιακή αποστολή -θέλουμε δε θέλουμε- είναι και δικό μου αχούρι, δικό μας αχούρι ρε συ Βούλα, άρα έχουμε κι΄εμείς δικαιώματα πάνω στο είδος και στην ποιότητα της βρωμιάς. Ε και εδώ μπάζει το ανεκδοτάκι σου από παντού, Βουλίτσα!

Και την αφήνουμε την φλούδα την άλτη και πάμε λίγο στην φλούδα κοινωνία, που σιχτιρίστηκε με την απόφα της Ελληνικής Ολυμπιακής Επιτροπής και μπλόκαρε με αναθέματα τα μήντια. Θα το συντομέψω μάλιστα, γιατί δεν αξίζει και τόσο τον κόπο να ασχολείσαι με δαύτους.

Πως θα αντιδρούσε μιά πολιτισμένη, μορφωμένη, μη διεφθαρμένη κοινωνία; Με ένα σχόλιο: Γνώριζε τους κανόνες η αθλήτρια, αλλά προτίμησε να κάνει...μπλακ χιούμορ. Ε, ας το κάνει πιά από το σπίτι της.

Ούτε συζητήσεις, ούτε εμβάθυνση, ούτε τυμπανοκρουσίες. Τα αυτονόητα: Πας σπίτι σου δεσποινίς, γιατί εμείς δεν τα πάμε αυτά. Τελεία! Μιά κοινωνία που κατέχει τα στοιχειώδη δεν έχει άλλη επιλογή. Και εδώ ορθώνει το ανάστημά της η επιτομή της αμάθειας, η επιτομή της διαφθοράς, η ξενόφοβη, απολίτιστη, πνευματικά, πολιτικά και οικονομικά εξαθλιωμένη Ελλάδα του σήμερα και πάει να βάλει στον υπόλοιπο κόσμο γυαλιά:

Ένα καλαμπούρι πήγε να πει το παιδί και το θάψανε...

Έλα μωρέ, και τι έγινε;

Μα που τον είδαν τον ρατσισμό σ΄αυτό το ανέκδοτο;

Που φτάσαμε! Ούτε μιά πλάκα μπορείς να κάνεις την σήμερον ημέρα...

Παρατραβηγμένη η τιμωρία. Αφού ζήτησε συγγνώμη το παιδί ρε!

Για ψύλλου πήδημα της στερήσανε το όνειρο.

Γιατί, είπε ψέμματα; Δεν είμαστε τίγκα Αφρικάνοι;

Το φάγανε το κορίτσι, που έκανε τόση προσπάθεια, γιά να μας κάνει περήφανους!

Χώρια οι κατάρες και οι ύβρεις! Τελικά πρέπει να είμαστε...δύο, αυτοί που δεν γίνονται περήφανοι όταν καταφέρνει ένας Μίμης ή μιά Τασία να ανεβεί στο βάθρο και να χύνει κορόμηλο το δάκρυ καθώς η μπάντα παιανίζει το "απ΄τα κόκκαλα βγαλμένη". Εγώ και η θείτσα ο φίλος μου ο Τέο, άλλους δεν γνωρίζω προσωπικά, και όσοι αισθάνονται παρομοίως, ας μου το γνωστοποιήσουνε, να διορθώσουμε προς τα πάνω το νούμερο.

Περήφανος; Για ποιόν; Για τους Πύρρους; Γιατί, τι κάνανε οι Πύρροι; Μήπως ανακάλυψαν το φάρμακο κατά της οστεοπόρωσης γιά να μπορούν οι γυναίκες να παίζουν μπητς βόλλεϋ μέχρι τα ογδόντα τους; Ή μήπως βρήκαν το αντίδοτο του μνημονίου και η αναδιαπραγμάτευση γίνεται αυτόματα από μόνη της και είναι κατηφορική, ότι συμφέρει εμάς, με αποτέλεσμα να αυξηθούν κατακόρυφα οι αυτοκτονίες Δανειστών; Ή επειδή μας τους κοτσάρει μετά από χρόνια η λίγδα της νουδουπασόκας για βουλευτές Επικρατείας και τους πλερώνουμε σα μαλάκες μιά ζωή από την τσέπη μας; 

Υπερήφανος επειδή σκόνταψαν πεντέξη και βγήκε ο Τζωρτζής; Υπερήφανος επειδή φούλαρε κάποιος ντόπα και δεν τον πιάσανε; Υπερήφανος γιατί ο Αλβανός που πήρε το χρυσό είναι...Έλληνας, άρα ζήτω η Ελλάδα και να πα να γαμηθούν οι Αλβανοί; Υπερήφανος γιατί ο Κακλαμανάκης (που είναι και σπαθί παιδί) σάρωσε τα μετάλλια και δεν προλάβαινε να ανεβοκατεβαίνει στα βάθρα; Γιατί, αδερφός μου είναι, ή ο καλύτερός μου φίλος; Και αν δεν ήταν ντοπέ η Χαλκιά, αλλά το μεγάλο φαβορί για το χρυσό και τελικά έβγαινε τελευταία, θα...αλλάζαμε υπηκοότητα για να αισθανθούμε περήφανοι; Ρε άντε κουρευτείτε λέω εγώ...

Εγώ προτιμώ νάμαι υπερήφανος, γιά ότι αξίζει να είναι κανείς υπερήφανος και έχει ο ΙΔΙΟΣ συμβάλλει σ΄αυτό: Για τα κορίτσια μου πχ, που είναι και γαμώ τα παιδιά! Για τους 3-4 παιδικούς φίλους μου, και γαμώ τα παιδιά! Γιά τον Ζαφέρ, τον Κούρδο φίλο μου, που κατάφερε να μάθει την γλώσσα μου περνώντας μόνο από το φροντιστήριο του κατατρεγμού και της προσφυγιάς. Επειδή με νοιώθει (και είμαι) δίπλα του, επειδή με αναγνωρίζει σαν αυτό που η μεγάλη πλειοψηφία αυτού του λαού έχει προ πολλού ξεχάσει: Σαν άνθρωπο ρε! Και είμαι περήφανος για την τιμή που μου κάνει και αν δοξάζουν κάποιοι πραγματικά αυτή την κωλοχώρα, μέσα σε αυτούς είμαστε και εμείς. Άντε μη πω!

Περήφανοι γιά όλα τα σπουδαία που κάναμε οι ΙΔΙΟΙ, ναι. Και άμα το καταφέρουμε, να δεις πως εξαφανίζεται ως διά μαγείας ο ρατσισμός! Γιατί ότι επικαλούμαστε γιά πάρτη μας, η σοφία μας, η ανδρεία μας, ο πολιτισμός μας, η αρχιτεκτονική μας, η παιδεία μας, η τέχνη μας, το μεδούλι από τα κόκκαλά μας μαζί με τα κόκκαλα, όλα αυτά είναι έργο των προπροπροπρο παππούδων μας, γιά το οποίο έργο εμείς δεν ΦΕΡΟΥΜΕ ΟΥΔΕΜΙΑ ΕΥΘΥΝΗ! Έτσι μας μάθανε στο σχολείο, έτσι μας περάσανε οι γονείς μας, αυτό λάνσαρε και η Εξουσία: Ύπνε, Έλληνα, είσαι μοναδικός! Άφταστος! Πρώτος! Υπέρτατος! Τι, πότε πρόλαβες και τα έκανες όλα αυτά εσύ; Δεν πρόλαβες, τα έκαναν οι...προγόνοι σου. Άει χε τώρα κομπλεξάρα!

Πόσα μετάλλια περιμένω από το Λονδίνο; Ένα γιά κάθε επίσημα αναγνωρισμένον πολιτικό πρόσφυγα στη χώρα μας. Και πότε θα τραγουδήσω μαζί με όλους τους άλλους τον Εθνικό μας Ύμνο κατά την διάρκεια της απονομής του χρυσού στο Μπητς Βόλλεϋ Γυναικών; (εγώ μόνο μπητς βόλλεϋ γυναικών γουστάρω, κανονίστε πορεία σας )

Όταν η Χρυσή Αυγή ανήκει πιά στο Σκοτεινό Παρελθόν. Γιατί μέχρι τότε δεν είναι και τόσο ανδρειωμένη η Λευτεριά που θα θέλαμε να χαιρετήσουμε.









15/7/12

Το μίσος στα χρόνια της χολέρας (Το ΕΣΥ στα χρόνια της Χ.Α. Μέρος πρώτο)

http://www.charivari.de/images/kino/filme/186318_1.jpg

Ποιό είναι το πιό άρρωστο πράγμα στην χώρα μας; Μη βιαστείτε, να απαντήσετε, χρειάζεται σκέψη.

Όχι, ούτε το πολιτικό μας σύστημα, ούτε η οικονομία μας, ούτε το εκπαιδευτικό μας. Ας το πάρει καλύτερα το ποτάμι, γιατί με το ταλέντο που έχουν οι αναγνώστες του βραχόκηπου στην μαντική, μας βλέπω να είμαστε όλο το απόγευμα εδώ.

Τρομπέτες: Ταρατατζούμ! Σποτ!

Κυρίες, κύριοι, και όλοι οι άλλοι, έχουμε την τιμή να σας αποκαλύψουμε το πιό άρρωστο, αθεράπευτα άρρωστο,ντιπ καταντίπ άρρωστο, φουλ μέταλ τζάκετ αρρώστειας δηλαδή, από τα Δίκαια (Έβρου) μέχρι το Καστελλόριζο (χωρίς ποτάμι)! Κρατηθείτε: Είναι αυτό που δήθεν καταπολεμεί την αρρώστεια: Το Εθνικό Σύστημα Υγείας, ΕΣΥ!

Τρομπέτες: Ταρατατζούμ! Τα σποτ παραμένουν καρφωμένα στο ΕΣΥ...

Πριν μπούμε στον κόπο να εμβαθύνουμε, εγκαταλείπουμε από το παράθυρο τον ιερό τόπο της απονομής του κυπέλλου αρρώστειας (αίθουσα απονομών κυπέλλων αρρώστειας του γνωστού και μη εξαιρετέου Νοσοκομείου Νοσημάτων Θώρακος, Σωτηρία) και προσγειωνόμαστε ως διά μαγείας στην ίδια χώρα, στην ίδια πόλη, στην ίδια αίθουσα του ίδιου νοσοκομείου, αλλά δέκα χρόνια μετά.

Μα πως τα καταφέρνω, να σας ταξιδεύω συνέχεια ρε παιδιά;

Βρισκόμαστε στο σωτήριο έτος 2022. (Αν η αίθουσα ήταν στο ΥΓΕΙΑ, θα μιλούσαμε φυσικά για υγιές έτος 2022). Η Ελλάδα έχει προ πολλού σωθεί, (ασορτί και το Νοσοκομείο Σωτηρία) η τρόϊκα τα έχει μαζέψει και έχει μετακομίσει προς σωστικής της ανάγκης στην Κίνα, ο δικομματισμός έχει πάει προ πολλού περίπατο (το τελευταίο μέλος του ΠΑΣΟΚ έπεσε στο συντριβάνι της Ομόνοιας να πνιγεί (ναι, ξαναβάλανε συντριβάνι), αλλά ήξερε μπάνιο και αναγκάστηκαν κάτι αλτρουιστές που στέκονταν παραδίπλα, να τον πνίξουν μετά από τρελλό παρακάλι "βάλτε ρε παιδιά σας παρακαλώ τέλος στο μαρτύριό μου, τι να την κάνω την ζωή τώρα που έφυγε και ο Φωτάκης ο Κουβέλης* πίσω στον ΣΥΡΙΖΑ;" με τα ίδια τους τα χεράκια.

Η ΝΔ αφού διασπάστηκε πρώτα σε ΝΔ εσωτερικού και ΝΔ εξωτερικού, τόλμησε την επανίδρυση ως Παλαιά Νέα Δημοκρατία, η οποία πήγε περίπατο μετά από μουλωχτές κινήσεις απελπισίας μιάς φράξιας που την εγκατέλειψε μιά ωραία νύχτα (δεν μπορούσαν ούτε την πρωία να περιμένουνε, τόσο ζόρι!) και ίδρυσε την Νέα Παλαιά Νέα Δημοκρατία, της οποίας επικεφαλής μπήκε -ποιός άλλος;- ο αειθαλής και κατά πάσα πιθανότητα αθάνατος Κωνσταντίνος Μητσοτάκης.

Η κίνηση αντιπερασπισμού του αντίπαλου δέους, η μετονομασία της Παλαιάς Νέας Δημοκρατίας σε ΛΑ.Ο.Σ υπό τον Άδωνη Γεωργιάδη που ξαναγύρισε στον φυσικό του πολιτικό χώρο μετά την προσχώρηση του γέρο-Καρατζαφύρερ στο νέο κόμμα του  Τζήμερου ("Ξαναδράση της Δημιουργίας ξ-μ**") δεν έφερε τα επιθυμητά αποτελέσματα και προκειμένου να βασανίζονται άδικα οι 5-6 που είχαν μείνει μέσα, το ξεδηλώσανε και το κλείσανε για πάντα το μαγαζί.

Λουκέτο λοιπόν το ΠΑΣΟΚ και η ΝΔ, αλλά μη βιαστεί κανένας να πει, ότι ο ΣΥΡΙΖΑ πήγαινε καλύτερα! Η ολιγόμηνη πρωθυπουργία του Αλέξη Τσίπρα μπορεί να μην έφερε τα αποτελέσματα που περίμεναν οι φίλοι του, αλλά από αποτυχίες άλλο τίποτα, που λένε. Το μισό σύστημα έπεσε πάνω τους να τους φάει και το άλλο μισό έκανε αίτηση να γίνει μέλος! Ο συνωστισμός της Κουμουνδούρου δηλαδή, όπως έγραψαν τα σχολικά βιβλία Ιστορίας μετά.

Οι διαθέσεις της κυβέρνησης Τσίπρα φάνηκαν πεντακάθαρα ακόμα από την πρώτη μέρα των προγραμματικών δηλώσεων στη Βουλή. Συγκεκριμένα ο ΣΥΡΙΖΑ άφησε να εννοηθεί, ότι η πολιτική που θα ακολουθήσει θα είναι...

α) αυστηρά αντιμνημονιακή...
β) ανεπανάληπτα φιλοευρωπαϊκή...
γ) σταθερά αντιμονοπωλιακή...
δ) αμείλικτα επαναδιαπραγματευτική...
ε) αδίστακτα επαναφιλοευρωπαϊκή...
ζ) αντιμνημονιακά αυστηροανεπανάληπτη
η) αντιμονοπωλιακά σταθεροποιημένη
θ) κτλ, κτλ (Αυτά τα κτλ ήταν όλο το ζουμί. Το πλήρωσαν ακριβά!)

Η απόφαση των συνιστουσών να μετατραπεί ο "Ευρωμονόδρομος" σε εθνική οδό με τέσσερεις λουρίδες πήγαινε-έλα (αλλά χωρίς διόδια, να μην τα αδικήσουμε τα παιδιά του ΣΥΡΙΖΑ ντε) δεν ικανοποίησε ούτε την ΑΝΤΑΡΣΥΑ (που ήταν πιά αξιωματική αντιπολίτευση), ούτε το ΚΚΕ (που είχε ξαναπάρει μετά την αυτοκριτική που έκανε τον Ιούλιο του 2012 πάλι τα πάνω του και σήμερα συνεχίζει απτόητο για δέκατο τρίτο χρόνο την απεργία στην Χαλυβουργική. Το ΠΑΜΕ δηλαδή). Άρχισαν τα γαμωσταυρίδια, φαγωμάρα, και με το "ξαναμπέκα" του Κουβέλη στο παλιό του κόμμα, με το που λέει ο Φωτάκης, σύντροφοι ξανάρχομαι, άσπρισε ο Τσίπρας σε μιά νύχτα! Μη σας πιάσει κότσους ο Αλέξης, ότι δεν είναι έτσι τα πράγματα: Τα ΒΑΦΕΙ!)

Πλάκωσαν τα όργανα και άρχισε να την κάνει η μία συνιστώσα μετά την άλλη. Και από εκεί που κατεβάζανε δεκαεξάδα και παίζανε κλωτσοσφύρι με τα άλλα αντιμνημονιακά κόμματα, φτάσανε να μείνουνε μόνο πέντε (ούτε για βόλλεϋ δηλαδή) και αναγκάστηκαν να το γυρίσουν σε μπάσκετ!

Οι άλλοι; Οι Οικολόγοι-Πράσινοι εξαφανίστηκαν από προσώπου γης ένα μήνα μετά από την προσχώρησή τους στο κόμμα της Ενωμένης Πανσοσιαλιστικής Αριστεράς  που πήγε να λανσάρει στην ανθρωπότητα ο Βενιζέλος (μαζί με τον Κουβέλη και άλλους Ανεξάρτητους Έλληνες...μαρξιστές).

Έτσι, με το που ανατρέπεται η κυβέρνηση Τσίπρα, ακολουθεί ένα μπαράζ εκλογικών αναμετρήσεων, 45 για την ακρίβεια, οι οποίες είχαν ένα ιδιαίτερο χαρακτηριστικό: Την συστηματική άνοδο του κινήματος Δεν Γαμιέται-Δεν Γαμιέται (αποχή-άκυρο-λευκό) και του κινήματος Γαμιέται ο Δίας (κοινώς Χρυσή Αυγή).

Και λέγε-λέγε, και ψήφα-ψήφα, γίνεται κάποτε το γαμάτο μπαμ και νάτονα τον Μιχαλολιάκο με 151 βουλευτές αφέντη και κύρη της Βουλής! Αμέ!

Κυβέρνηση νεοναζί η Ελλαδίτσα μας λοιπόν! Χαλασμός, τύφλα νάχει η Weimarer Republik! Ήρθανε τα πάνω κάτω, να φανταστείτε σταμάτησε να αδειάζει ο Αχόρταγος τους βόθρους και άρχισε να εισάγει από το εξωτερικό...σκατό!

Το πρώτο μέλημα της κυβέρνησης Κασιδιάρη (ο οποίος "έφαγε" πραξικοπηματικά τον Μέντορά του, Μιχαλολιάκο, επειδή δεν τον άφηνε να πλακώσει μιά τσαμπουκαλού αθλήτρια της ρυθμικής γυμναστικής της Εθνικής Νέων στις μπάτσες, η οποία εθεάθει να διαβάζει δημόσια Οδηγητή. Ο πρώην αρχηγός της Χ.Α ανέλαβε το πόστο, αυτού που φωνάζει "εγέρθητι", όταν μπαίνει στην αίθουσα ο Κασιδιάρης) ήταν η...αποθεράπευση, ίαση, του πιό άρρωστου πράγματος που υπάρχει όπως είπαμε στην αρχή στην χώρα: Του ΕΣΥ!

Εγέρθητι τώρα κουφαλίτσες, να δείτε τι τσιμεντόλιθο ρίξανε τα φασιστρόνια που εσείς φέρατε σην εξουσία!

Οι αλλαγές στο Εθνικό Σύστημα Υγείας θα άφηναν έκθαμβο ακόμα και την Μητέρα Τερέζα του ιατρικού λειτουργήματος, το αξέχαστο γερμανό σκαπανέα του επαγγέλματος, τον επικαλούμενο και Άγγελο του Θανάτου του Άουσβιτς, Josef Mengele.

Η πρώτη αλλαγή ήταν ο διαχωρισμός του θεσμού της Αιμοδοσίας από τον θεσμό της Ανθρωπιάς. Υπό το ουμανιστικό σλόγκαν "Δίνουμε ελληνικό αίμα μόνο για Έλληνες" δεκάδες χιλιάδες μέλη και φίλοι της Χ.Α πολιόρκησαν κυριολεκτικά τα κέντρα αιμοδοσίας της χώρας, με αποτέλεσμα να δημιουργηθεί το αδιαχώρητο!

Τρελλό μέτρο, ότι είχε ανάγκη αυτός ο φουκαράς τόπος, αλλά πολύ γραφειοκρατία ρε σεις, δύσκολο στην πράξη! Να, πέφτει ένας από την σκαλωσιά μιάς πολυκατοικίας, ο τελευταίος εργάτης της βάρδιας, και τραυματίζεται σοβαρά. Τι σοβαρά; Την βγάζει-δεν την βγάζει! Φωνάζει ένας χριστιανός το ούου ούου του ΕΚΑΒ, τυχαίνουν σ΄ένα φιλότιμο παιδί που έρχεται γκαζωμένο σε πέντε λεπτά (και όχι όπως οι άλλοι, πέντε λεπτά μετά θάνατον), την πέφτουν οι ιατροί και τραυματιοφορείς στον άτυχο τραυματία, αίμα να δουν τα μάτια σας.

Χάνει αίμα, λέει ένας καλός, ε τι να χάνει ο άνθρωπος, λάδια; Να του χώσουμε μιά κονσέρβα αίμα στη φλέβα, μη μας ρέψει ο άθρωπος, λέει ένας άλλος. Ναι αλλά έτσι, στην τύχη, χωρίς ταυτότητα και λοιπά εθνικά πιστοποιητικά; ενίσταται ο επιτετραμένος της Χ.Α που ακολουθεί λόγω κασιδονόμου κάθε ασθενοφόρο. Τση Πόπης!

Τρέχα να βρεις ποιός είναι, τρέχα να του βγάλεις ταυτότητα, αν δεν έχει, τρέχα γύρευε! Περιμένει ρε ο θάνατος να κολλήσεις εσύ χαρτόσημο και να σου δώσει νούμερο ο πρωτόκολος; Μλμ τώρα! Καλό το μέτρο, δε λέμε, αλλά στην πρακτική εφαρμογή, σου φεύγουν 8 στους 10! Μόνη λύση ένα τατουάζ στην πλάτη με το ονοματεπώνυμο του ιδιοκτήτη του σώματος, ημερομηνία γεννήσεως, υπηκοότητα, ΑΦΜ, ομάδα αίματος, διεύθυνση, χόμπυς, πολιτικές πεποιθήσεις κτλ, όπως καληώρα παλιά με τσι Εβραίοι στα στρατόπεδα συγκέντρωσης, πολύ καλή λύση.

Να είσαι Άνθρωπος

Όχι, δεν ήθελα να είμαι ποτέ Οκάπι
όχι, για τον Θεό, ποτέ και πουθενά,
ούτε και αγριογούρουνο φυσικά,
που θάταν τρεις φορές χειρότερο

Σκουληκαντέρα της βροχής δεν ήθελα
ποτέ στην ζωή μου να είμαι,
ή νάμαι γελάδι, βόδι, πάπια αρσενική
ποτέ δεν ήταν στόχος μου

Μόνο ένα ήθελα πάντα πολύ,
νάμαι άνθρωπος στην ΠΡΑΞΗ,
αλλά να που μου είναι τόσο δύσκολο
όπως για πολλούς άλλους που...περιφέρονται

Ingo Baumgartner (ελεύθερη μετάφραση)

Ο δεύτερος επαναστατικός νεωτερισμός της κυβέρνησης της Χ.Α ήταν ένας νέος θεσμός που κλήθηκε να συμπληρώσει το Εθνικό Κέντρο Άμεσης Βοήθειας, ΕΚΑΒ, το ΕΚΑΜΑ(Εθνικό Κέντρο Άμεσης Μεταφοράς Αλλοδαπών). Το ΕΚΑΜΑ αναλαμβάνει δράση σε περίπτωση ατυχήματος ή έκτακτου ιατρικού περιστατικού στο οποίο πρωτοστατεί μη Έλλην υπήκοος, άρα λαθρομετανάστης ή μπαγλαμάς γερμανός τουρίστας. Το τηλέφωνο για το ΕΚΑΒ είναι το 166, ενώ για το ΕΚΑΜΑ το εξής:

0123-3458-89037465-776-7729093-12-4-098645372894-5463-883945-9984-000000000012-7774
398647843762§111934847877499836627734884996666666492390900308763442552769499484
7663594994994774799999025546782-44-678-243547748-775869-5647-44-87945789956000455
49966666664923909008647843762§11193484787799999025546782-44-678-243-768375769222

(Για λόγους ασφαλείας πέντε φορές όλο το νούμερο από την αρχή και τρεις μόνο φορές από το τέλος)

Αντί των παλιομοδίτικων ασθενοφόρων η κυβέρνηση της Χ.Α παρήγγειλε επί τούτου υπερσύχρονα οχήματα τύπου "Οδοστρωτήρα" (τρία οχήματα με έδρα την Γαύδο, την Άνω Δαμάστα Φθιώτιδος και Δρακόλιμνη Πάππιγκου)

Όταν γεννιέμαι, είμαι μαύρος 
Όταν μεγαλώσω, είμαι μαύρος 
Όταν κάθομαι στον ήλιο, είμαι μαύρος 
Όταν φοβάμαι, είμαι μαύρος 
Όταν αρρωσταίνω, είμαι μαύρος 
Κι όταν πεθαίνω, ακόμα είμαι μαύρος 

Κι εσύ λευκέ άνθρωπε 
Όταν γεννιέσαι, είσαι ροζ 
Όταν μεγαλώνεις, γίνεσαι λευκός 
Όταν κάθεσαι στον ήλιο, γίνεσαι κόκκινος 
Όταν κρυώνεις, γίνεσαι μπλε 
Όταν φοβάσαι, γίνεσαι κίτρινος 
Όταν αρρωσταίνεις, γίνεσαι πράσινος 
Κι όταν πεθαίνεις, γίνεσαι γκρι 
Και αποκαλείς εμένα έγχρωμο... 

Στην ειδική Μονάδα Εντατικής Θεραπείας Αλλοδαπών Νομού Αττικής (ΜΕΘΑΝΑ, αλλά καμμία σχέση με ιαματικά λουτρά) του μαγικού κόσμου της Χ.Α θα απασχολείται για τις αναγκαίες διασωληνώσεις ένας ερασιτέχνης υδραυλικός

....Δεν έχεις καιρό, δεν έχεις καιρό για τον εαυτό σου
αν θέλεις να λέγεσαι άνθρωπος.
Αν θέλεις να λέγεσαι άνθρωπος
μπορεί να χρειαστεί και να πεθάνεις
για να ζήσουν οι άλλοι.
Θα πρέπει να μπορείς να θυσιάζεσαι
ένα οποιοδήποτε πρωινό...

Τάσος Λειβαδίτης

(To * και το ** θα εξηγηθούν στο τέλος) 

ΣΥΝΕΧΙΖΕΤΑΙ

9/7/12

Η επαναδιαπραγμάτευση επέτυχε, οι μισθοί κόβονται

 http://www.fimes.gr/wp-content/uploads/ekloges-2012-telika.jpg

Κόβονται οι μισθοί ένστολων (στρατιωτικών, αστυνομικών κτλ) δικαστικών, γιατρών του ΕΣΥ, καθηγητών ΑΕΙ και ΤΕΙ, αρχιερέων, διπλωματών. 

Όμορφη είδηση από την σημερινή Ημερήσια. Τσεκούρι στα μιστά περίπου 200.000 ανθρώπων, επαναδιαπραγμάτευση δηλαδή, όπως μας έλεγαν τα αξιότιμα παιδάκια της νουδουπασοκοδημαρικής κυβέρνησης.

Είδε και έπαθε η τρόϊκα να κάνει καλά τους...κέρβερους της συγκυβέρνησης, στο τσαφ την γλυτώσανε. Τους πιάνουνε που λέτε τους ξένους λεχρίτες οι "δικοί μας" λεχρίτες από το γιακά, καθήστε καλά μαλάκες, γιατί όπου δεν πίπτει επαναδιαπραγμάτευση, πίπτει ράβδος, τους λένε. Και να μη τα κόψουμε τα μιστά των αθρώπων, που υπηρετούν την πατρίς και να κόψουμε κάτι άλλο που κόβετε καλύτερα και μη μας βλέπετε σαν ολίγην από κυβέρνηση, είμαστε πολύ μοβόροι εμείς που μας βλέπεις.

Χέστηκε η τρόϊκα από τον φόβο της, που να άντεχε; Κάτσε καλά μαλάκα συγκυβέρνηση, μη σε πάρει και σε σηκώσει, μαλάκα, ψελλίζει τρέμοντας από τον φόβο η τρόϊκα, με αποτέλεσμα να φλομώσει ο τόπος επαναδιαπραγμάτευση. Η συγκυβέρνηση δεν το έβαλε κάτω και τσι κόντραρε άγρια, τσι ξένοι: Οκ κυρία τρόϊκα, να τα κόψουμε τότε τα μιστά, αλλά μη βαράς.

Επαναματαδιαπραγμάτευση δηλαδή...

Ρε να αγιάσουν τα χέρια σας, ρε σεις μάγκες της τρόϊκας, σκίστε μας! Γιατί την κούφια της 17ης Ιουνίου δεν την άφησαν κάποιοι άλλοι τρίτοι, αλλά εμείς οι ίδιοι! Βουρ στον πατσά λοιπόν! Είμαστε άξιοι της τύχης μας!

 

 


Παπαρήγα: Πολύ τρέξιμο ρε παιδιά!

http://www.geseke-news.de/wp-content/uploads/2009/10/sa_marathon2.jpg

Για ξαφνική αδιαθεσία της Αλέκας Παπαρήγα γράψανε τις προάλλες οι φυλλάδες. Μπαρούφες! Τι ξαφνική αδιαθεσία ρε σεις; Όταν παραπαίει ένας δρομέας στο 35ο χιλιόμετρο του Μαραθώνιου, ας πούμε της Νέας Υόρκης και τελικά αποχωρεί, σε ξαφνική αδιαθεσία οφείλεται;

Κούραση, τα έπαιξε ο άνθρωπος, τον εγκατέλειψαν οι δυνάμεις του, δεν τον πήγαιναν άλλο τα ποδάρια του, άκου εκεί ξαφνική αδιαθεσία! Έτσι και η Γ.Γ του ΚΚΕ, Αλέκα Παπαρήγα. Πολύ τρεχάλα, σήκω-φεύγα-έλα-κάτσε-ξανασήκω-ξαναφύγε-ξαναέλα-ξανακάτσε κτλ, κουράστηκε η γυναίκα κάποτε, τα έφτυσε κοινώς. Τι να κάνει; Στα εβδομήντα βαδίζει, δεν είναι πια για Μαραθώνιους.

Τι Μαραθώνιους μας λες ρε βραχόκηπε και μήπως σε χτύπησε η καθημερινή βροχή στο κεφάλι (δεν λέει να σταματήσει η ρουφιάνα η βροχή ρε παιδιά!) και δεν ξέρεις τι λες;

Για την Βουλή μιλάω αγαπητό βραχοκηπικό κοινό και για το νέο κοινοβουλευτικοαθλητικό ...σπορ που εισήγαγε με την είσοδό του στην Αποτέτοια των Ελλήνων το Χρυσό Αυγό. Και γαμώ τα σπόρ!

Πάει να παρλάρει ο νομπελίστας του Ουμανισμού και Αρχιτέκτονας των Ανθρωπίνων Δικαιωμάτων, φύρερ της Επιχρυσωμένης Ομελέτας, Μιχαλολιάκος, ακούς σούσουρο, βαβούρα, χαμός! Καμμιά κατοστή νοματαίοι, Συριζαίοι, Δημαραίοι, Κουκουέδες, τα παρατάνε σαν να τους έπιασε ξαφνικά κόψιμο και εγκαταλείπουν άρον-άρον την αίθουσα συνεδριάσεων της Βουλής! Πατείς με πατώσε παρακαλώ! Τύφλα νάχει το μπάχαλο όταν μοίραζαν τζάμπα κρεμμύδι στο Σύνταγμα λέμε!

Λέει ότι έχει να πει ο ηγέτης του Ασημένιου Κρόκου, παρατάει το μικρόφωνο και πάει να καθίσει δίπλα στον Κασιδιάρη (που αν δεν είναι τα ποδάρια ή τα χνώτα του αυτά που βρωμάνε, θα είναι μάλλον η ψυχή του), τσαφ, ανοίγουν πάλι οι πόρτες και ξαναμπουκάρουν στην αίθουσα οι βουλευτές των τριών φευγάτων κομμάτων.

Σε αυτό το σημείο κάνουμε με ένα χαριτωμένο κουίζ ένα ψυχαγωγικό όσο και διδακτικό μπρέϊκ, δωρεάν προσφορά του μπλογκ και μην ακούσω κανένα να λέει ότι δεν σας προσέχω κουφάλες!

ΔΩΡΕΑΝ ΧΑΡΙΤΩΜΕΝΟ ΚΑΙ ΨΥΧΑΓΩΓΙΚΟ ΑΛΛΑ ΚΑΙ ΔΙΔΑΚΤΙΚΟ ΚΟΥΙΖ

Πως λέγεται με άλλα λόγια αυτό;

1) Δώδεκα βουλευτές του ΚΚΕ, δεκαεφτά της ΔΗΜΑΡ και εβδομηνταένας του ΣΥΡΙΖΑ ξανασηκώνονται και ξαναφεύγουν ο ένας πάνω στον άλλο από την αίθουσα;

2) 12 του ΚΚΕ, 17 της ΔΗΜΑΡ και 70 του ΣΥΡΙΖΑ ματαξαναμπαίνουν μέσα, και ματαξανακάθονται χάμου;

3) Ποιό είναι το δίδαγμα από το 2);

ΛΥΣΗ ΤΟΥ ΧΑΡΙΤΩΜΕΝΟΥ ΚΑΙ ΨΥΧΑΓΩΓΙΚΟΥ ΑΛΛΑ ΚΑΙ ΔΙΔΑΚΤΙΚΟΥ ΚΟΥΙΖ

1) Αυτό λέγεται ΔΕΥΤΕΡΟΛΟΓΙΑ ΜΙΧΑΛΟΛΙΑΚΟΥ
2) Αυτό λέγεται ΤΕΛΕΙΩΣΕ Η ΔΕΥΤΕΡΟΛΟΓΙΑ ΜΙΧΑΛΟΛΙΑΚΟΥ
3) Ένας βουλευτής του ΣΥΡΙΖΑ πήγε για κατούρημα

Επίσημο τέλος του κουιζιού

 

Τα, ήδη οδοιπορικώς δύσκολα, πράγματα γίνονται ακόμα δυσκολότερα, όταν δημιουργηθεί έντονος έως βαρβάτος διάλλογος μεταξύ του αφεντικού του Τσίγγινου Μελάτου, Μιχαλολιάκου, και της Γ.Γ του ΚΚΕ, Αλέκας Παπαρήγα, την ώρα που αυτή μιλάει, όπως ο ακόλουθος:

ΠΑΠΑΡΗΓΑ: ...Και όπως είπαμε, λαέ μη σκύβεις το κεφάλι...

ΜΙΧΑΛΟΛΙΑΚΟΣ: (Από την χαραμάδα της πόρτας, αφού βρίσκεται λόγω ομιλίας της Παπαρήγα εκτός αίθουσας) Σε ποιόν τα λες αυτά ρε Κουκουού;  Σταμάτα μη στείλω τον χαπάκια τον Κασιδιάρη και σε Λιαν...ίσει!

ΠΑΠΑΡΗΓΑ: (από την χαραμάδα μιάς άλλης πόρτας, αφού την έκανε σαν καπινός από την αίθουσα, όταν άρχισε να διακόπτει ο Μιχαλολιάκος) Να βλέπαμε τι θα έλεγες, αν είχαμε πάρει κάνα δύο τοις εκατό παραπάνω και ήτανε εδώ ο σύντροφος ο Μαυρίκος, μπάρμπα! Ξέρεις τι ρεκόρ είχε στην ρίψη του άπαντου του Λένιν; Τριάντα μέτρα μπάρμπα!

Σκεφτείτε τώρα αυτή η φάση να διαρκεί ένα λεπτό! Χειρότερο και από τετρακοσάρι το μπέκα-βγέκα αυτό! Ε τα έπαιξε κάποτε η συμπαθής συντρόφισσα και δεν ήταν και η μόνη: Όλοι οι βουλευτές του ΣΥΡΙΖΑ, της ΔΗΜΑΡ και του ΚΚΕ άνω των τριάντα που πήραν μέρος σε αυτήν την τρεχάλα, κατέληξαν με κράμπες, θλάσεις και ρήξεις χιαστών στο ιατρείο της Βουλής. Και όλοι με αναγούλες! Ποιό στομάχι μπορεί να αντέξει Μιχαλολιάκο;

Τα εμπλεκόμενα κόμματα αναγκάστηκαν υποχρεωτικά να αντιδράσουν. Που να τρέχεις συνέχεια για χάρη του Χάλκινου Αυγού (μάτι) μέσα-όξω στη Βουλή; Ο Τσίπρας πρότεινε να αντικατασταθεί το σπριντ με άλλο πιό ανώδυνο (και για την ΧΑ πιό επώδυνο) αγώνισμα: Με τον ακοντισμό! Ξέρετε που το πάει ακόμα η φίλη μου η Σακοράφα το ακόντιο; είπε χαρακτηριστικά ο Αλέξης.

Ο Κουβέλης από την μεριά του το είδε πιό λογικά. Τι κάθομαι και τρέχω σα μαλάκας ενώ τα αδέρφια μου τα άλλα σοσιαλδημοκρατάκια, αυτά του Βαζελίνου, την αράζουν στην καρεκλίτσα τους και περνάνε καλά και μπέηκα; Η συγχώνευση της ΔΗΜΑΡ και του ΠΑΣΟΚ είναι θέμα ωρών πιά!

Το ΚΚΕ από την πλευρά του έκανε αυτό που ξέρει να κάνει καλύτερα από τον καθένα: Αυτοκριτική! Σύντροφοι, καλή η πολιτική συμμαχιών μας και άγια η μη συμμετοχή μας σε καμμιά κυβέρνηση, είπε χαρακτηριστικά ο Μαΐλης, αλλά άμα συνεχιστεί αυτή η φάση, μας βλέπω να θέλουμε να σιχτιρίσουμε το κίνημα της πατάτας και να μην μπορούμε να πάρουμε ούτε τα...χέρια μας, να γράψουμε ανάλογο άρθρο στον Ριζοσπάστη. Και τι να κάνουμε ρε συ σύντροφε, τον ρωτάει ένας σύντροφος που δεν πρόλαβα να δω ποιός είναι, αλλά όπως φαίνεται πρέπει να είναι κι΄αυτός βουλευτής του ΚΚΕ (ήτανε ακόμα...λαχανιασμένος).

Η απάντηση γιά Όσκαρ! Σύντροφοι, ήρθε η ώρα να ξεκουραστούμε επιτέλους εμείς οι παλαίμαχοι και να αναλάβουν στο πόδι μας νεώτεροι, απάντησε με ήρεμη φωνή ο Μαΐλης.

Λίγες μέρες αργότερα είδαμε δώδεκα σπιρτάτους Κνίτες με αθλητικές στολές να τρέχουνε γύρους στο ΟΑΚΑ, το γνωστό Τεστ Κούπερ και στην τελική γραμμή την Αλέκα με ένα χρονόμετρο στο χέρι....

Το Πέτσινο Κλούβιο πάντως δεν αντιμετώπισε προβλήματα αντοχής. Προπονημένα βλέπεις τα παιδιά με τόσο ανθρωποκυνηγητό αλλοδαπών στο κέντρο της Αθήνας. Και όπως λέει ο λαός...

...σκυλιά λυσσάρικα, κακό ψόφο δεν έχουν...








3/7/12

Ανοίξτε ρε κάνα κάγκελο! Ντουμάνι το κάνατε ρε!


http://www.votegreece.gr/wp-content/uploads/2012/06/%CE%9A%CE%91%CE%A3%CE%99%CE%94%CE%99%CE%91%CE%A1%CE%97%CE%A3.jpg
Δεν είχαν δουλειά να κάνουν, έπιασαν και γράψανε για ότι είχε ταμπελίτσα Made in China, οι φυλλάδες! Χιμπατζής, λένε, κινέζος χιμπατζής όχι παίξε-γέλασε, μάλλον...κομμουνιστής, γιατί το συνηθίζουν να είναι όλοι κομμουνιστές σε αυτή τη χώρα (φλόμωσε όλη η Κινεζία κομμουνιστές σας λέω) σώκλειστος σε ζωολογικό κήπο και όχι αλανιάρης ο άνθρωπος, τα πήρε στην γούνα από το πολύ "όλη τη μέρα μέσα", μελαγχόλησε άσκημα και το έριξε στο ποτό! 
Τη μία πράσινη μετά την άλλη κατεβάζει από τον καημό του το συμπαθές τετράχερο, που στην ανάγκη σκοτώνει ακόμα και Φιξ! Και σαν να μην έφτανε το ένα κουσούρι, σαν να μην έφτανε που τον δείχνανε όλα τα ζώα με το δάχτυλο, κοίτα ρε πάλι λιώμα ο ρεζίλης ο χιμπατζής, άρχισε ξαφνικά και την φούμα! Όχι τίποτα μερακλήδικα πράγματα τύπου "φύσα, ρούφα, πάτα τόνε", τσιγαράκι, σέρτικα Λαμίας, σκέτα, η χιμπάτζα! 
Τόμαθε με την πρώτη ρουφηξιά το κάπνισμα ο αθεόφοβος, ούτε γκουχ-γκουχ, ούτε "καμαρώτο, τη σακούλα", ούτε τίποτα! Τώρα ποιά κουφάλα τον πήρε στο λαιμό του και του έδωσε να καπνίσει στο διάλειμμα στην τουαλέτα, δεν το γνωρίζουμε. Αυτό που γνωρίζουμε και είμαστε έτοιμοι να επιβεβαιώσουμε, ακόμα και αν χρειαστεί να γίνουμε μέλη του γενόσημου του ΠΑΣΟΚ, της ΔΗΜΑΡ, είναι ότι ο τριχωτός μπαγλαμάς μπορεί να πήρε με τη μία το παφ-πουφ, αλλά στο κεφάλαιο "πως ανάβουμε ένα σπίρτο και μετά με αυτό το τσιγάρο μας" αποδείχτηκε ανεπίδεκτος...σπιρτάδας. 
Ο Γόρδιος Δεσμός του "πως ανάβει το γαμημένο, δεν μπορώ-δεν μπορώ να περιμένω;" λύθηκε από την μαλλιαρή θεριακλήδικη ύπαρξη δια της γνωστής μεθόδου "δεν το σβήνει καθόλου ο πούστης, το ένα μετά το άλλο", όπως μπορείτε να δείτε και στην φωτογραφία. Με το πιοτί και τη φούμα πήγε περίπατο το καλό του όνομα και τώρα δεν τον κάνει πλέον κανένας πίθηκας παρέα. 
Και από την "άλλη δουλειά", ξέρετε τώρα, αυτά τα "πες μου μαρή χιμπατζίνα τι σου κάνω, μαρή", δράμα! Το φτύσιμο του χιμπατζή, οι καλές. Μόνο μία φρίκα χιμπατζού που είχε κάνει κάποτε εντελώς τυχαία...μύτινγκ και σνίφαρε από τότε τον αγλέορα, του...στεκότανε δια τα "περαιτέρω" στο...ύψος του. Οι υπεύθυνοι του Ζωολογικού Κήπου πάντως δεν δίνουν και τόσο σημασία στο γεγονός: Άμα αρχίσει ο πούστης να παίζει και να ξενυχτάει, τότε θα επέμβουμε, είπε χαρακτηριστικά ο υπεύθυνος του ΟΚΑΝΑ του Ζωολογικού Κήπου.
 
Αλλά μπροστά στον Έλληνα πίθηκο τα κατορθώματα του κινέζου...ομόλογού του είναι απλώς...μπανάνες! Ντάξ, μπορεί να τσουγκρίζουν και να καπινίζουν και οι δύο, αλλά ο "θκος μας" έτη ζούγκλας πιό μπροστά! Να φανταστείτε ο δικός μας και ψηφάει, και ψηφάει ότι ψηφάει, και πάει για βουτιές όταν οι άλλοι ψηφάνε, και τον κακό του τον φλάρο η κουφάλα ο δικός μας! 
Μέχρι και βουλευτής βγαίνει ο δικός μας, όπως μπορείτε να θαυμάσετε στην φωτογραφία πάνω. Αλλά έχει μέσον ο δικός μας ο πίθηκος, εμάς τα ίδια τα πιθήκια. Εμάς που σπάσαμε τα σίδερα από τα κελιά της αξιοπρέπειάς μας, το σκάσαμε από τον ζωολογικό μας κήπο και τα κάναμε όλα Ζούγκλα! Και επειδή έχει εμάς τους άθλιους μέσον, κάνει λόγο για Κοινωνία, αντί Αγέλης, τόσο άθλιος.

Τέλος, όπως γράφει στο σχετικό της άρθρο η news247.gr, ένας άλλος κινέζος χιμπατζής άρχισε τις φούμες όταν η σύντροφός του τον βαρέθηκε και σταμάτησε να του δίνει κοκό. Εδώ υπάρχει μιά σημαντική διαφορά με τον Έλληνα χιμπατζή: Εμείς με το που άρχισε η τρόϊκα να μας....άντε να μη το πω και πουν μερικοί, φτου του τού...οππορτουνιστή τού βράχου, που λέει τα πράγματα όπως έχουν καισαδετρέπεται, λοιπόν από τότε που μας περιέλαβε η τρόϊκα και άρχισε να μας...περιποιείται δεόντως, αρχίσαμε -για να κόψουμε το τσιγάρο- να κάνουμε...πίπες!

2/7/12

Viva Espagna! Ο ταύρος ήταν τελικά Ιταλός!

http://www.hlw-wolfsberg.at/unterricht/informatik/2abhw09/holzaa15/iStock_Spanien_Stierkampf.jpg


Ολέ!

Το πανευρωπαϊκό της Πολωνίας-Ουκρανίας ανήκει πιά στο παρελθόν! Ο μεγάλος τελικός μεταξύ Ισπανίας και Ιταλίας, ο τελικός των "φτωχών" δηλαδή, η ενενηντάλεπτη οπτική πανδαισία, το διαπλανητικό υπερθέαμα που προσέφεραν (κυρίως) τα τρομερά παιδιά του del Bosque ήταν σίγουρα το μεγάλο χάϊλάϊτ της διοργάνωσης.

Ποδοσφαιρική απόλαυση σε όλο της το μεγαλείο ο χθεσινός αγώνας, με δύο πρωταγωνιστές που έδωσαν ακριβώς όσα μπορούσαν: 100% συν δύο εκθαμβωτικά αστέρια από το ραβδί κάποιου μερακλή μάγου! Τα δύο πρώτα γκολ!

Ιniesta, αυτό το καταπληκτικό συνεσταλμένο, ταπεινό παιδί, σε ρελαντί ρυθμό απέναντι σε οργανωμένη άμυνα και ξαφνικά αλλαγή ταχύτητας, ταχύτητα φωτός: Πάσα-νυστέρι ανάμεσα στις δύο κοιλίες και στους δύο κόλπους της καρδιάς της ιταλικής άμυνας, φονική σέντρα προς το σημείο του πέναλτυ πάνω σε ξέφρενο σπριντ από τον ψιλοτεμπελάκο Fabregas και ξαφνικά η μπάλλα στα δίχτυα του φουκαρά του Buffon, που μπόρεσε να καταλάβει, ότι καταλάβαμε κι΄εμείς: Τίποτα! Ναι, μόνο στην επανάληψη μπορούσες να δεις τι κεραυνός ακριβώς έπεσε τόσο ξαφνικά εν αιθρία!

Και πριν ακόμα συνέλθουμε από το 1-0 (γκολ; Τι γκολ; Φαινόμενο!), έρχεται και το δεύτερο, ένα από τα πιό απίστευτα γκολ από τον...Bipetalisme, την εποχή της ανόρθωσης του Προγόνου μας, μέχρι σήμερα! Γκολ; Μα σας παρακαλώ! Μουσική συμφωνία! 

Xavi, ο τρομερός καταλανός Κοντορεβυθούλης, λίγο πίσω από το κέντρο, σε μέτριο τέμπο να μετράει μετά την πάσα από τον Jordi Alba ταυτόχρονα τα μέτρα προς την ιταλική μεγάλη περιοχή και τα κλάσματα του δευτερολέπτου, καθώς ο τελευταίος ξεχυνόταν μανιασμένος από τα αριστερά με ένα δαιμονισμένο στακάτο, σαν σίφουνας. Και εκεί που σταματάει να ισχύει ο άνθρωπος και αρχίζει να αναλαμβάνει υπηρεσία ο υπολογιστής, εκεί που η Θεωρία της Τελειότητας σηκώνει τα χέρια της και παραδίδει στην πειραματική Πρακτική του Εργαστηρίου, εκεί έρχεται η πάσα! Η πάσα; Όχι!


[latex]\mid \frac{f(x)-f(x_0)}{f(x_0)} \mid  = \mid \frac{f'(x_0)(x-x_0)}{f(x_0)} \mid \leq \frac{\mid f'(x_0)\delta x \mid }{\mid f(x_0) \mid}  = \frac{ \mid d_y \mid}{\mid f(x_0) \mid} [/latex]


Κάτι τέτοιο!

Δύο παίκτες σε δύο διαφορετικές ταχύτητες, μία πάσα που όφειλε να γίνει -και έγινε-σε συγκεκριμένα χιλιοστά του δευτερολέπτου, μία αστραπή που διήρκεσε 10 ολόκληρα δευτερόλεπτα! Μαγεία!

Μαγεία*...

Γκράθιας Εθπάνια, γκράτσιε Ιτάλια, το χαρήκαμε!



*Μη σας πω, ότι λίγο ακόμα και θα...ξεπερνούσαν την μαγεία του γκολ του Σαμαρά κατά της Γερμανίας :-)