1/9/10

Χρήσιμα παραμύθια. Σήμερα: "To πασόκ σώζει την χώρα από τους κακούς. Μπράβο του!"














 




(Ας προσαρμόσουμε τα παραμύθια μας στις νέες καταστάσεις. Όλη η κοινωνία το απαιτεί. Είναι πάρα πολύ εύκολο και απόλυτα χρήσιμο. Ας κάνουμε την ζωή μας, το όνειρό μας, τον καημό μας, τον θυμό μας αληθινό παραμύθι. 

Ας πολεμήσουμε τους επαγγελματίες παραμυθατζήδες με τα δικά μας ζωντανά παραμύθια. Γιαγιάδες, μανάδες, μπαμπάδες, ας κάνουμε όπλα μας τα παραμύθια. Οι γιαγιάδες από νησί και άντρα ψαρά μπορούν να τα ονομάζουνε και παραμύδια) 

Μια φορά κι΄έναν καιρό

ζούσε με τη μαμά του στην άκρη ενός δάσους (κάποτε ήταν εκεί η μέση του, αλλά κάηκε λόγω χτιστικής ανάγκης, τι να κάνουμε τώρα;) ένα όμορφο κοριτσάκι. (Δηλαδή όχι ακριβώς όμορφο, εκτρωματάκι από τα καλά η νεαρά, ούτε και πραγματικά κοριτσάκι, μια ξερακιανή 35 και χρονών, αλλά είπαμε να πούμε ένα παραμύθι. Άμα δεν ήτανε παραμύθι θα την λέγαμε με το όνομά της φυσικά: Πρασινοφρουρίτσα).

Την μαμά του την λέγανε Ανδρέα και μόνο μαμά δεν ήτανε! Ήτανε δεν ήτανε, πάντως κατάφερε να γεννήσει και έναν Γιωργάκη ο οποίος πρωταγωνιστεί σε άλλα παραμυθάκια, της απελπισίας αυτά.

Το κοριτσάκι του παραμυθιού μας το έλεγαν πάντως
Πρασινολεκεδίτσα, επειδή ότι κι΄αν φορούσε το γέμιζε στο άψε-σβήσε πράσινους λεκέδες!

Τήνε βουτάει μια μέρα δίχως ήλιο η μαμά της την Πρασινολεκεδίτσα μας και της λέει:

"Δεν πιάνεις μωρή σουρτούκω αυτό το καλαθάκι με τα τρόφιμα να τα πας να ντερλικώσει η φουκαριάρα η γιαγιά σου, που είναι και αρρωστούλα και έχει να φάει από το πρωί στις 8, και πάει να ρέψει η φακλάνα".

Τι να κάνει το κορίτσι, ζαλώνεται το καλάθι με τα προς μάσαν και γίνεται καπνός.

"Για να σώσω γρηγορότερα την γιαγιά, θα κόψω δρόμο μέσα από το πρώην πυκνό και τεράστιο δάσος", πρόλαβε να πει στην μαμά, που βάραγε ένα χένα τατού στο δεξί κωλομέρι, έναν πράσινο αγκυλωτό μισό
ήλιο, και είχε μια σκασίλα για τη σωτηρία της γιαγιάς, τέσπα.

Το κορίτσι ούτε που πρόλαβε να σκοντάψει 15 φορές πάνω σε κάτι απανθρακωμένα γκαζάκια, και εκεί που θα έμπαινε επιτέλους στον δρυμό της τηνε σκάει μια άγρια, τεράστια λυκαρώνα, δύο δωμάτια κουζίνα μπάνιο, τεράστια λέμε!

"Καλώς την τροφιμομεταφορική μας κορασίδα", σκέφτηκε το πανάγριο αιμοσταγές θηρίο της όμορφης ελληνικής υπαίθρου, αλλά δεν το είπε και προτίμησε να σηκώσει το κεφάλι και να αφήσει ένα μακρόσυρτο σπαραχτικό ουυυυυυυυυυυυυυ, όπερ σημαίνει, λύκος, τηνε κάτσατε φίλτατοι διαβάτες!

Η ατρόμητη Πρασινολεκεδίτσα του διασκεδαστικού μας παραμυθιού δεν έδειξε να μασάει.

"Τις ει, κτήνος;" τον ρωτάει χουφτώνοντας για καλό και για κακό ένα κουτάκι με παστεριωμένο γάλα νουνού, μεγάλο μέγεθος, που ήταν μέσα στο καλάθι. (Ακούγεται γαλακτομικό, αλλά άμα το φας στο κούτελο, άσε! Καλύτερα να μη το φας, σου λέω!).

"Λύκος", απαντάει ο τριχωτός σύντροφος του ελαφιού και της βερβερίτσας. "Λύκος, εκτελούμε εκλεχτές, κατασπαραχτικές υπηρεσίες, πληροφορίες εντός. Κυριακές ανοιχτά".

Η Πρασινιλεκεδίτσα κάλμαρε αμέσως.

"Αχ και νόμισα ότι είσαι λιμενεργάτης του....πως το λένε, ΠΗΓΑΙΝΕΛΑ; Όχι! ΠΕΡΑΔΩΘΕ"; Όχι! ΕΛΑ; Όχι! ΑΝΤΕΓΕΙΑΜΑΣ; Όχι! ΑΠΑΝΩΤΟΥΣ; Όχι! ΚΑΘΗΣΤΕ; Όχι! Α, το βρήκα, του ΠΑΜΕ, και μου κόπηκε η χολή " είπε η Πρασινολεκεδίτσα μας με ένα αναστεναγμό αντισυνδικαλιστικής ανακούφισης.

Το απεχθές αλλά αναγκαίο στα παραμύθια θηρίο κατάλαβε ότι η υπόθεση είχε φαϊ.

"Να τηνε φάω την φοράδα τώρα ή να κάνω τίποτα άλλο που δεν επιτρέπεται στα παραμύθια;" αναρωτήθηκε το αχόρταγο αλλά και σεξιστικό ζώον. Τελικά υπερίσχυσε η στομαχική λογική, δεν έμοιαζε καθόλου με την Τζούλια,
δεν υπήρχε και σαμπάνια , την άφησε να λιάζεται και άρχισε την κονβερσασιόν.
"Πως λέγεσθε δεσποινίς;"
- Πρασινολεκεδίτσα!

"
Αχ τι ωραίο όνομα! Και που παένετε κόρη του δρυμού;"

- Πάω στην γιαγιάκα μου που είναι άρρωστη να φάει.

"
Και που διαμένει η γιαγιά υμών Πρασινολεκεδίτσα μου"

- Εις οίκον μοναχικόν εις το δάσος το πυκνόν.

"
Και το ονοματάκι της αναξιοπαθούσας γραίας;"

- Ελλαδίτσα. Είναι αρρωστούλα, στα τέσσερα, και έχουν πέσει κάτι γιατροί πάνω της να τηνε γιάνουν!

"
Από πάνω είπατε;"

-Καλέ τι λέτε; Από πίσω καλέ, τι μας περάσατε, ξεχρεωμένους;

Ακούστε τώρα ανωμαλία ο λύκος, να σας φύγει η πυτιρίδα! Βασικά την έτρωγε τώρα την αμέριμνη και απερίσκεπτη δασοδιαβάτα κανονικά και με τον νόμο, και το έριχνε μετά στον πατσά με την γιαγιά. Σωστά; Να όμως που το μοχθηρό και κακόβουλο ζώο είχε καλλιτεχνικές αδυναμίες και αντί φαγοποτιού το έριξε στην επιθεώρηση (Δελφινάριο, καλή του ώρα).
Εύχεται λοιπόν στην Πρασινολεκεδίτσα καλή διαδρομή και αίσιο δασοδιαβατικό μέρος, και μετά πάει καρφωτός στο σπίτι της γιαγιάς, στο άκαφτο επίκεντρο του δρυμού.

"Να μπω γιαγιά;" ρώτησε με την χοντρή, βραχνή φωνή του.
-Ποιός είναι αυτό το τέρας που φωνάζει, ρώτησε η γριά.

"
Η εγγονή σου, η Πρασινολεκεδίτσα είμαι γιαγιάκα. Ήρθα να σε σώσω από την ασθένεια, την ασιτία και την χρεοκοπία" απάντησε το θεριό.
-Ε μπέκα τότε κορίτσιμ, ανοιχτά είναι έτσι κι΄έτσι. Και νόμισα ότι είσαι ο λύκος με τέτοια μπασαδούρικη φωνή!

Να μη πολυλογώ, κάνει το ζώο ένα μικρό μπάσιμο μέσα από την εγκληματικώς μη κλειδαμπαρωμένη θύρα και μπαίνει στο γεροντικό δώμα.
Πριν συνεχίσω με το αιματοβαμμένο παραμύθι-δράμα θέλω να πω στους φανατικούς του στοιχήματος ένα πράγμα: Παιδιά, μη παίξετε ούτε λεπτό στην γιαγιά!
Ακλόνητο στάνταρ ο αδηφάγος εχθρός της γριάς λοιπόν, και με το δίκιο του!
Μπουκάρει λοιπόν στο υπνοδωμάτιο ο ανήμερος, και πριν προφτάσει το συμπαθές χούφταλο να πει ούτε ένα "πανελλήνιο σοσιαλιστικό κίνημα", την καταπίνει πλήρως αμάσητη και ωραία, όπως λέει και ο ποιητής. Μετά φοράει ένα σκουφάκι της γριάς και πέφτει στο κρεβάτι γεμάτος πρασινολεκεδίσια τρωγωαναμονή.
Η Πρασινολεκεδίτσα μας δεν πήγε καρφί στο σπίτι της γιαγιάς γιατί έπρεπε να κάνει και μερικές άλλες δουλίτσες: Να κολλήσει κάτι κομματικές αφίσες, όπως "το δάσος ανήκει στα δέντρα του" και "αν δεν υπάρχουν λεφτά και υπάρχει σάλιο, είναι τότε τζάμπα, Σβετλάνα;" ή "κλείνουμε τις πύλες, δεν φεύγουν οι ξεφτίλες" κ.α.
Καί σαν μην έφταναν όλα αυτά, πέφτει πάνω στον Λοβέρδο που είχε βουτήξει ένα τσεκούρι και έκοβε δέντρα, ενώ ταυτόχρονα έριχνε μαύρο δάκρυ από συνήθεια. Αμάν αυτό το παιδί με το κόψιμο! Δώστου πριονοκορδέλλα, τσεκούρι, μπαλντά και πάρτου την ψυχή! (άμα την βρεις)
Το κορίτσι προσπάθησε να τον παρηγορήσει, αλλά παρηγοριέται ρε σεις ο Λοβέρδος; Μη λέμε τώρα ότι θέμε! Τονε παρατάει να χτυπιέται από κοψοοδύνη με δάκρυ ίσαμε ένα μπαλάκι του τέννις και τρέχει για το σπίτι της γιαγιάς.
Φτάνει κάποτε στο σπίτι της γραίας, χωρίς φυσικά να γνωρίζει την λυκοκαταπινευτική της κατάληξη. Μπουκάρει στο υπνοδωμάτιο, βλέπει τον λύκο με το σκουφάκι από τούλι και της σηκώνεται η τρίχα από το ποδάρι από την ασχήμια της δήθεν γιαγιάς.
"Καλέ γιαγιάκα, τι φρίκη είναι αυτή φατσικώς;" την ρωτάει η χαζοβιόλα νεαρά.
-Είμαι έτσι για να φαντάζεις εσύ ομορφότερη, πρασινολεκεδίτσα μου", απαντάει το θηρίο.

"
Καλά ρε γιαγιά, αλλά γιατί σου έχουν βγει αυτά τα τεράστια μάτια έξω από τις κόγχες τους;"

-E, πέρασαν κάτι δοσατζήδες και δεν είχα να δώσω, και με....εεεε, για να σε βλέπω καλύτερα πρασινοβρωμιάρα, εεεε πρασινοκουτσουλιά, εεεε πρασινοτέτοια τέλος πάντων (πρώτο στάδιο Άλτσχάϊμερ η γραία)

"
Εντάξει, αλλά τα αυτιά σου πολύ αίσχος ρε γιαγιά. Για σκάσε μια δικαιολογία τώρα πριν αρχίσουν να με ζώνουν λύκοι"

-Για να σε ακούω καλύτερα κοριτσάκι μου. Αλλά και για να ακούω καθαρά το δελτίο ειδήσεων του MEGA που έχει παράσιτα", απάντησε ψύχραιμα το άγριο θηρίο της φύσης. (Φήμες λένε ότι δεν έχει παράσιτα η εκπομπή του MEGA, αλλά ότι την φτιάχνουν παράσιτα)

Ο αρχαίος πρόγονος του σκύλου άρχισε να τα παίρνει στο κρανίο. Άμα συνεχίσει έτσι η μαλάκω, δεν τρώμε ούτε αύριο, σκέφτηκε με το δίκιο του ο ανυπόμονος και αχόρταγος τριχωτός μασκαράς. Αλλά για χάρη της τέχνης και του σενάριου σφίχτηκε και περίμενε. Σαν να κατάλαβε η κόρη τον καημό του λύκου, έδωσε τέλος στην αναμονή με την επίσημη τρίτη και φαρμακερή ερώτηση:

"Και γιατί τέτοιες δοντάρες και μασέλες XXL μωρή γιαγιά; Ούτε καρχαρίας ρε συ γιαγιά"

-Πέστο επιτέλους χριστιανή μου και μας γκάστρωσες, αναφώνησε το αδηφάγο άγριο ζώο, για να σε φάω μωρή ξεκ... ....εεε απερίσκεπτη νεαρή! Και πριν προλάβει η άτυχη πρασινολεκεδίτσα να τα κάνει απάνω της από φόβο, την κάνει μια, και την καταπίνει και δαύτηνα στο ίδιο μήκος κύματος που εξέπεμπε και η γιαγιά. Κατόπιν γύρισε στο πλάϊ και παραδώθηκε στον Μορφέα των λύκων. (άλλο λαμόγιο κι΄αυτό!)

Ε, ρε ύπνο ο φαγάνας!
Ολόκληρο το καλοκαίρι το πέρασε ξαπλωτός, έπιασε Σεπτέμβρης και ακόμα κοιμότανε. Ανοίξανε σιγά-σιγά τα σχολεία, ανοίξανε τα μαγαζιά, άρχισε να πηγαινοέρχεται ο κοσμάκης στην δουλειά του, ζωήρεψαν οι πόλεις, αδειάσανε πάλι τα χωριά. Ε, βγαίνει κι΄ένας κυνηγός μια μέρα στο δάσος, να δει πάλι τι κουφάλα είναι ο λαγός που την κάνει ζιγκ-ζαγκ σαν σφαίρα, βλέπει το σπίτι της γιαγιάς ανοιχτό, και μπαίνει. Βαγγελίστρα μου!
Βλέπει τον λύκο ανάσκελα με την κοιλιά φουσκωμένη και άρχισε αμέσως τα μαθηματικά:

"Τρεις εφτά εικοσιμία και η γιαγιά τριανταμία, βάζω στοίχημα καρφίτσα, είναι και η πρασινολεκεδίτσα "

Βουτάει λοιπόν αμέσως ένα αποστειρωμένο νυστέρι που βρέθηκε τυχαία στο κομοδίνο και του κάνει μια καισαρική του λύκου, να σκάει από ζήλεια όλο το Αχέπα!
Βγάζει γιαγιά και εγγονή ζώα και αβλαβείς όξω, βάνει κάτι πέτρες μέσα στην κοιλιά του μη χαμπαρίζοντος λεχώνου λύκου, κλείνει ράβοντας την ουλή με σταυροβελονιά και κρύβεται πίσω από ένα παλιό ξύλινο μπαούλο, που είχε πετάξει ένας από τους γνωστούς-άγνωστους στο δάσος.

Μούτρο ο κυνηγός!

Θα μπορούσε να του είχε κόψει τον λαιμό του λύκου πριν από την καισαρική τομή, αλλά ακούστε να δείτε σατανική σκέψη: Σου λέει, άμα ξυπνήσει θα πάει ρουκέτα στο ποτάμι να πιεί νεράκι, ο πούστης! Με το σκύψε, βαραίνει η πέτρα, το κέντρο βάρους μετατοπίζεται προς τα εμπρός, κραυγή, μπλουμ, πάει αδιάβαστο το λυκάκι! Όπερ και εγένετο!

Και ζήσανε αυτοί καλά; Τι λέτε ρε; Εδώ είναι γαμάτο παραμύθι, όχι σαν εκείνες τις κρυάδες των Γκριμ! Εδώ έχει και βαθύτερο νόημα, ακούτε! Με το που ακούει ο κυνηγός τις μπουρμπουλήθρες που έβγαλε ο λύκος να σκάνε, γυρίζει αμέσως στο σπίτι και βοηθάει την γιαγιά να σταθεί πάλι στα πόδια της. Μετά βουτάει την Πρασινολεκεδίτσα από τα μαλλιά και της σκάει πέντε-έξη προκαταρκτικούς μπάτσους για προθέρμανση! Μετά της χώνει κάτι άπερκατ και κάτι δεξιές και αριστερές που άρχισε από πράσινη να γίνεται μπλε! Η δερνόμενη άρχισε τότε τις διαμαρτυρίες: 


"Μη με βαράτε σας παρακαλώ, με κάνατε ήδη μπλε. Τι άλλο θέλετε ακόμα;" Θα σε κοπανάω τσογλαναρού και σαν πράσινη, και σαν μπλέ, μέχρι να γίνεις και λάος, και τότε ακόμα περισσότερο. Όλοι σας είσαστε το ίδιο, απάντησε ο εκδικητής συνεχίζοντας τον εκτεταμένο ξυλοδαρμό. Και έτσι θα απαλλαχτούμε την πρασινολεκεδίτσα που ήταν και μπλε και λάος, και τότε μόνο θα ζήσουμε καλά και τα παιδιά μας καλύτερα.

ΤΕΛΟΣ, ΑΜΑΝ ΚΑΙ ΠΟΤΕ!

ΥΓ: Για τους φίλους αναγνώστες που τυχαίνουν ντουβάρια στην λογοτεχνία, τα εξής: Πρασινολεκεδίτσα=πασόκ
Λύκος=ΔΝΤ
Γιαγιά=Ελλάδα
Μαμά=Αντρέας, Ε.Ε, ΝΑΤΟ, το ίδιο συνδικάτο
Κυνηγός=Φθινοπωρινός λαός















Νετανιάχου και συνταξιούχοι στο πλευρό του Γιωργάκη!

Από την κομματική εφημερίδα του Πασόκ

"Η κωλοτούμπα της Κυριακής"

ΑΧΟΎ, Ο ΝΕΤΑΝΙΆΧΟΥ!

Ο πορθυπρουγός, Κος Γ
ιωργάκης von Jeffrey Papandreou είχε μακράν συνάντηση με τον αξιότιμο πρωθυπουργό του Ισραήλ και όλων των κατεχομένων κύριο Βενιαμίν Νετανιάχου. Κατά την διάρκεια των συζητήσεων οι δύο ηγέτες αποφάσισαν όπως το Ισραήλ αποκομίσει από το νέο ημιπληγικό καθεστώς λυκοφιλίας πολλαπλά κέρδη, η δε Ελλάδα να βαδίσει ξανά προς την δόξαν, αφού ξεκουραστεί ολίγον μετά την υπερπροσπάθεια προς εδραίωση της φιλίας.

Ο φανατικός ειρηνοποιός Κος Νετανιάχου, ορκίστηκε στην ζωή του Αμπάς, ότι δεν πρόκειται να χρησιμοποιήσει τον τουρκικό εναέριο χώρο για πιθανές αεροπορικές επιθέσεις κατά του Ιράν, όσο του επιτρέπει η κυβέρνηση του Κουνήματος την χρησιμοποίηση
του ελληνικού εναέριου χώρου.

Ο Κος Γιωργάκης από την πλευρά του δεσμεύτηκε να τα μεταφέρει όλα δια του Λοβέρδου την άλλη μέρα στην τρόϊκα, χωρίς πάντως να ξεκαθαρίσει αν ο τελευταίος θα αγωνιζόταν κατά του περιεχόμενου της πληροφορίας (για το θεαθήναι) ή όχι.

Στην συνέχεια ο έλλην, εεεεε, ο πορθυπρουγός ανέλυσε στον ισραηλινό ομόλογό του το πακέτο των εταιρικών μέτρων κατά του δημοσιονομικού προβλήματος της χώρας, χρησιμοποιώντας σαν δείγμα μάλιστα το αυθεντικό πακέτο! (φώτο κάτω)












Ο επιφανής σιωνιστής ενθουσιάστηκε μεν από την μια μεριά από το ημιβάρβαρο έως βαρβαρότατο αγγουροειδές- άνευ σάλιου- περιεχόμενο του πακέτου στήριξης των αναξιοπαθούντων τραπεζοπιστωτών της χώρας, από την άλλη μεριά όμως χέστηκε από την χαρά του!

Στην συνέχεια της σοσιαλιστοσιωνιστικής συνάντησης και μετά σχετική ερώτηση ανησυχίας του προβληματικού warphil-φιλοξενούμενού του (ρε George, σε βλέπω
φτυσμένο και χεσμένο πατόκορφα στις Καλλικρατικές εκλογές) ο Κος Γιωργάκης απάντησε τα εξής:

"Πρώτον, εδώ ξεπουλήσαμε όλη την Ελλάδα, αεροδρόμια, λιμάνια, δρόμους, οτέδες, και πάμε να ξεπουλήσουμε δεήδες, εϋδάθες, εϋδάπες, οσέδες, καζίνα, και του πουλιού το γάλα, σιγά να μη κωλώσουμε σε λίγο εναέριο χωρούλη, στο αεράκι που δεν κοστίζει τίποτα δηλαδή! Και όσον αφορά τον φόβο σας αγαπητέ φανατικέ υπερασπιστή των ανθρωπίνων διακαιωμάτων ένθεν και ένθεν του Νέου Τοίχους του Αίσχους, μη φοβού, είναι νούμερα οι Έλληνες, πάλι εμάς θα ψηφίσουν!"

Σύμφωνα με τις τελευταίες δημοσκοπήσεις φαίνεται όντως να αλλάζει το κλίμα του εκλογικού σώματος, με αποτέλεσμα να ανεβαίνουν κατακόρυφα όλοι οι δείκτες του Πασ
όκ! Οι πάλαι ποτέ δυσαρεστημένοι μικροσυνταξιούχοι πχ, δείχνουν πλέον κατανόηση στα απαραίτητα μέτρα που καθιέρωσε η τρόϊκα παρά την λυσσαλέα αντίσταση της κυβέρνησης, και ιδιαίτερα του Λεωνίδα του υπουργείου εργασίας Κου Λοβέρδου (καλυβιώτικα αγγούρια, βοήθειά μας). Το ποσοστό των μικροσυνταξιούχων που είναι τώρα πρόθυμοι να δώσουν ένα τμήμα, ή ακόμα και, όπως οι περισσότεροι, όλη την σύνταξή τους για να σωθεί η πατρίδα ανέβηκε κατά 15 μονάδες, από 35% σε 50%, με αποτέλεσμα να γίνεται χαμός έξω από το σχετικό υπουργείο, από ηλικιωμένους που καταφθάνουν από όλη την επικράτεια, για να δωρήσουν την σύνταξή τους στην κυβέρνηση: Ουρές, αγκωνιές, βρισίδι, μέχρι και ξυλοδαρμοί!

Από την έγκυρη εφημερίδα: Η ΚΩΛΟΤΟΥΜΠΑ ΤΗΣ ΚΥΡΙΑΚΗΣ




Σχόλιο του μπλογκ

Το Πασόκ μπορεί στις Εκλογές του Νοέμβρη πράγματι να περιμένει από τους συνταξιούχους κάθε δυνατή υποστήριξη! Σύμφωνα με πληροφορίες του μπλογκ, οι συνταξιούχοι έχουν δημιουργήσει σε κάθε Δήμο και σε κάθε Περιφέρεια ομάδες στήριξης των υποψηφίων του Πασόκ. Οι ηλικιωμένοι επίδοξοι ψηφοφόροι των πράσινων συνδυασμών περιμένουν ήδη ανυπόμονα έξω από τα εκλογικά τμήματα την ώρα που θα ανοίξουν οι κάλπες, για να τιμήσουν δεόντως τους πασοκικούς υποψήφιους. (Φωτό κάτω)















ΑΓΓΟΥΡΙΑ ΔΩΣΑΤΕ, ΑΓΓΟΥΡΙΑ ΘΑ ΛΑΒΕΤΕ, ΛΑΜΟΓΙΑ



ΤΕΛΕΥΤΑΙΑ ΕΙΔΗΣΗ!

Ο κύριος Νετανιάχου όταν είδε την παραπάνω φωτογραφία αναρωτήθηκε ελληνοαγγλιστί:

"Θα to be, or not θα to be?"