16/6/12

Ουφ, επιτέλους εκλογές...

  https://blogger.googleusercontent.com/img/b/R29vZ2xl/AVvXsEg14o6gi1654lQbp_77pCWDp-jnHCiRFeMr5O3dAWridHbaGANzIcT_fYJBk4m06h3lPJSMRmFWcQtZee2KwZtcfcEk1JDX5TJNR6VawSsXWqyUOzVB11w5cr46N7ajSOw8Jp0spHACWMxx/s1600/hoffnung+die-einheit.jpg

Δυο μέρες ακόμα και τελειώσαμε! Όχι ότι δεν είμαστε ήδη τελειωμένοι, και μάλιστα τόσο τελειωμένοι όσο πολύ μπορεί να είναι θεωρητικά και πρακτικά τελειωμένοι μία χώρα και ένας λαός, αλλά να τελειώνουμε και με το μεγάλο βάσανο της προεκλογικής παρλαπίπας, που έσπασε κάθε όριο υπομονής, και καλύτερα να μη πω τι άλλο μας έσπασε και βγούνε οι σεμνότυφοι και με σκίσουν, που λέω τα αρχίδια-αρχίδια και τα σύκα-σύκα.

Αμάν ρε, δεν αντέχεται άλλο! Νον στοπ πολιτική τρομοκρατία τα κανάλια, καπάκι το ένα πολιτικό τόξο μετά το άλλο, να προλάβει να μας εκμυστηρευτεί τις μνημονιακές του ανησυχίες και ο τελευταίος νεοδημοκράτης πολιτευτής από τις πιό απόμερες βουνοκορφές της Οίτης!

Υπερωρία στην υπερωρία το πουλημένο δημοσιοκαφριλίκι σε μία απεγνωσμένη όσο και απροκάλυπτα νεοδημοκρατική προσπάθεια να σώσει τα αφεντικά του, τους εντολοδόχους του και κατά επέκταση τις γαμημένες τις καρέκλες του. Όλος ο πλανήτης βαμμένος στα μπλε δίνει ρέστα για να μη χάσει η πολιτική ανικανότητα, η σαβούρα που ακούει στο όνομα Σαμαράς, τα κληρονομικά του δικαιώματα πάνω στην πρωθυπουργία αυτής της άθλιας χώρας!

Αμάν ρε! Δεν έχει ξαναγίνει ρε! Ήμαρτον ρε!

Ούτε τα προσχήματα κρατάει πλέον η παγκόσμια τσογλαναρία! Το δίλημμα των κατοίκων αυτού του πλανήτη δεν είναι πλεόν το "ή αλλάζουμε συνήθειες, ή πάει το Όζον -άρα κι΄εμείς και όλα τα άλλα ζώα- περίπατο", αλλά το "ή ο Σαμαράς πρωθυπουργός της Ελλάδας, ή το τέλος του κόσμου"! Όχι ότι έγιναν όλοι ξαφνικά νεοδημοκράτες, γυρίζοντας ταυτόχρονα τις πλάτες τους στον...σοσιαλισμό, αλλά το συνηθίζουν οι μάγκες οι "προστάτες" μας, να στηρίζουν μόνο τα υπαρκτά πιόνια τους. 

Δαγκωτό ΝΔ λοιπόν η Μέρκελ και η ΕΕ, δαγκωτόν Σαμαρά ο Ομπάμα και το Νάτο, γαλάζια παράταξη και τα μυαλά στα κάγκελα, από τα γεράκια της παγκόσμιας τραπεζιτικής χούντας μέχρι τον γάλλο καρασοσιαλιστή μεσιέ Ολάντ! Τι να έκανε ο πουρκουάς; Το πιόνι Πασόκ είναι πλέον ανύπαρκτο.

Όσο μάζευε κόσμο το διπλό ΠΑΣΟΚ-ΝΔ δεν ασχολούνταν κανένας με την έκβαση του ματς. Γιατί εξ΄άλλου να αγχωνόντουσαν για το τίποτα οι άνθρωποι; "δικά τους" παιδιά η γαλάζια παράταξη και οι πράσινοι...σκαπανείς του σοσιαλισμού. Τι Λωζάνη, τι Κοζάνη λοιπόν και ουδείς μη έλληνας κάτοικος αυτού του πλανήτη χάλαγε την ζαχαρένια του για την έκβαση των ελληνικών εκλογών. 

Και ξαφνικά "εγένετο φως", ήλιοι, λάμπες, προβολείς, πορτατίφ, φακοί, σποτάκια, κωλοφωτιές, και όλα στραμένα πάνω στην Ψωροκώσταινα! Και ξαφνικά αποκτάει ενδιαφέρον ένα ματς το οποίο ήτανε παραδοσιακά σικέ! Και το ίδιο ξαφνικά ανακαλύπτουν οι "μεγάλοι φίλοι μας" και οι "αλληλέγγυοι εταίροι μας" τα...φίλαθλά τους αισθήματα και σκοτώνονται ποιός θα φουλάρει με περισσότερο χουλιγκανίκι το...πέταλο της κερκίδας που του αντιστοιχεί!


Σαμαρίκ - σαμαρίκ - Αντώνη Σαμαρά - σαμάρα σαμαράρα μου - μεγάλε μου σαμάρα - σαμαροσαμάρα μου, οι μεν...

Σαμαράς μεγάλος - δεν υπάρχει άλλος - δεν υπάρχει άλλος πιό αντιμνημονιακός, οι άλλοι...

...και να είναι κατηφορικό το σταδιάκι και τα κοράκια ένα-ένα διαλλεγμένα! Κάθεσαι εσύ σαν γνώστης του αντικειμένου και ξύνεις το κεφάλι σου (κάποτε, όταν είχαμε σαν λαός αρχίδια, ξύναμε αυτά. Τώρα που να σου αφήσει η τρόϊκα κάτι για να ξύσεις;): Καλά ρε συ, λες, φοβούνται μη τους χώσει στην κόντρα ο Σύριζας καμμιά...δικτατορία του προλεταριάτου και τρέχουνε και δεν φτάνουνε; 

Μαλακίες! Ξέρουν μπαλλίτσα οι Μεγάλοι Φίλοι, Εταίροι και Σωτήρες μας, σιγά μη φοβούνται την μικτή των...συνιστουσών του Αλέξη τώρα. Μέχρι την περσινή σαιζόν παίζανε τα παιδιά για να κρατηθούν στην κατηγορία και τώρα πάνε μόνο με μία σοβαρή μεταγραφή -την Σακοράφα, ξέρετε που το πάει ακόμα και τώρα το ακόντιο;- να πάρουνε πρωτάθλημα; 

Τι λε ρε, δεν μασάνε από τέτοια οι επικεφαλείς της μαρμάγκας, ξέρουν από μπαλλίτσα είπαμε. Δεν είναι ούτε το αθλητικό δυναμικό του Σύριζα, ούτε ο προπονητής του, ούτε το σύστημα που ακολουθεί η ομάδα αυτό που φοβούνται οι απανταχού "σωτήρες μας". Άλλο τρέμουν: Τι; 

Μην αρχίσει να γίνεται της μόδας, ότι υπάρχει ζωή και μετά τον θάνατο των εκλεκτών (τους)!

Φόβος-τρόμος! 

Και τι φόβος! Ωχ αμάν ρε πούστη μου, μιά χαρά δεν είμαστε με τα Πασόκια και τα Νουδούκια μας; Μια χαρά δεν περνάγαμε με τα Εσπεντέδια και τα Τσεντεούδια μας; Δεν ήταν η ζωή ένας απέραντος κήπος με πολύχρωμα λουλουδάκια όσο καθαρίζανε τα Παρτίτο Θοθιαλίστα και τα Παρτίτα ντε λοθ λαμόγιοθ κονθερβατίβοθ για λογαριαθμό μαθ; Δεν ήταν παράδεισος που είχαμε σε κάθε κράτος δυό καλές δικές μας ομάδες, που δίνανε ρέστα ποιά θα πρωτοβγεί πρωταθλήτρια για πάρτη μας;

Αντιλαβού; Δεν είναι η πολιτική του Σύριζα ο λόγος που τρομοκρατηθήκανε οι άνθρωποι, αλλά το γεγονός ότι υπάρχει κίνδυνος να ελέγχουν την χώρα, τις χώρες, τον κόσμο, κάποιοι άλλοι εκτός των ΔΙΚΩΝ τους! Δεν έχει σημασία αν αυτός ο άλλος είναι πράγματι ο απόλυτος ιδεολογικός εχθρός του συστήματος, σημασία έχει ότι δεν είναι 100% του χεριού σου και ότι δεν τον ελέγχεις απόλυτα, άρα εχθρός. Και υπάρχει και κάποιος άλλος λόγος που την πέφτουν όλοι οι Μεγάλοι και Εκλεκτοί στο μέχρι πρότινος ταπεινό ελληνικό κομματάκι των 4,5%. Ένας σοβαρότατος λόγος που δεν έχει να κάνει τίποτα με τον Σύριζα και την καθαυτό πολιτική του:

ΝΑ ΜΗΝ ΓΙΝΕΙ Η ΑΡΧΗ!

Να μην γίνει σεφτές στα λαϊκά ΟΧΙ, οποιαδήποτε ιδεολογική έκφραση και να έχουν, να μην αρχίσουν και σηκώνονται οι ραγιάδες, να μην αποκτήσουν άλλη γλώσσα τα πρόβατα εκτός του μπεεε! Γι΄αυτό παθαίνει πλάκα η παγκόσμια ακρίδα! Σου λένε, σήμερα οι Τσιπραίοι, αύριο οι Παπαρήγες, μεθαύριο απαξάπαντες της γης οι κολασμένοι, βοήθα βαγγελίστρα μου και κουνηθείτε ρε από τη θέση σας, μη πάθουμε καμμιά ζημιά! Φόβος και τρόμος; Μόνο; Πανικός!

Πανικός όχι με την "ποιότητα" της εξέγερσης, αλλά με το ενδεχόμενο εξέγερσης! Πανικός για αλυσσιδωτές αντιδράσεις, κίνδυνος-θάνατος χειραφέτησης των ραγιάδων! Στην Ελλάδα και παντού. Γνωρίζουν οι κύριοι ότι μπορεί το λαϊκό κίνημα να σέρνεται κυριολεκτικά στα πόδια του, από την αρχή του ματς μέχρι σήμερα και να είναι πίσω με αρκετά γκολ στο σκορ, αλλά άμα πάρει μπροστά, δεν το σταματάει τίποτα. 

Η καθολική στοχοποίηση του Σύριζα δεν πρέπει να αποπροσανατολίζει: Το παγκόσμιο κεφάλαιο δεν βρίσκεται σε ιδεολογική αντιπαράθεση μαζί του, η καθαυτό πολιτική που πρεσβεύει ο Αλέξης Τσίπρας δεν προκαλεί τρόμο και πανικό. Ο Σύριζα αντιμετωπίζεται προληπτικά όπως αρμόζει σε μία σπίθα: Με ένα κουβά νερό. Με βυτία γεμάτα νερό!

Τι κάνουμε;

Ο καθένας κάνει το καθήκον του απέναντι στον εαυτό του και στους ανθρώπους που αγαπάει. Ο καθένας μας πάει στο εκλογικό κέντρο και δίνει στην οργή του φωνή: Ψηφίζει! Ο καθένας μας βάζει το λιθαράκι του για να κλείσει η εποχή της παύσης του πολιτισμού, για να πάρει τέλος ο μεσαίωνας του δικομματισμού.

Για τον βραχόκηπο δεν υπάρχει φυσικά άλλη επιλογή εκτός του ΚΚΕ. Για 1002 λόγους! Και ας υπάρχουν και 5-6 πραγματάκια με τα οποία δεν συμφωνώ. Ελπίζω ότι οι φίλοι του κόμματος θα ανατρέψουν τα προγνωστικά και ότι το ΚΚΕ θα βγει (και πρέπει να βγει) ενισχυμένο από τις εκλογές. Για όλους εκείνους όμως που -για τους δικούς τους λόγους ο καθένας- δεν θέλουν, δεν μπορούν, και τέλος πάντων δεν πρόκειται να ψηφίσουν ΚΚΕ, ο Σύριζα είναι η μοναδική επιλογή! 

Αν δεν μπορούμε να αλλάξουμε αύριο τον κόσμο, αν δεν μπορούμε, δεν θέλουμε, δεν είμαστε έτοιμοι ακόμα να αλλάξουμε πραγματικά ριζικά την ζωή μας και να σώσουμε όλα αυτά που μας είναι πολύτιμα και ακριβά, ας κερδίσουμε τουλάχιστον ένα κομμάτι της χαμένης μας αξιοπρέπειας σαν πολίτες και σαν λαός.