25/1/15

Σημερινές εκλογές: Τι είχες Μπάμπη; Τι είχα πάντα!



Δεν υπάρχει χειρότερο πράγμα, από το να σιχαίνεσαι τον ίδιο τον εαυτό σου και να μην το έχεις καταλάβει. Μιλάμε γιά διαπλανητική αφασία, μπροστά στην οποία εκείνο το παλιό "είμαι εκτός τόπου και χρόνου" στέκεται σούζα και με σκυμένο το κεφάλι.

Προσπαθείστε να συλλάβετε την έννοια: Προβληματίζεσαι, αγχώνεσαι, κατεβάζεις καντήλια, στολίζεις Θεούς και Δαίμονες, τσινάς προς κάθε κατεύθυνση, τρέχεις πιλάλα πίσω από κάθε σύναμνό, να γίνεις κοπάδι, καταναλώνεις εφημερίδες, τόμους βιβλία και περιοδικά, να μπορέσεις να μάθεις, να δεις, να καταλάβεις, πιστεύεις, ξεπιστεύεις, αναιρείς, απομονώνεσαι ή γίνεσαι φανατικός οπαδός, κλαις, γελάς, αδιαφορείς γιά όλους και τα πάντα, βγάζεις συμπεράσματα, τείνεις προς κάπου, ολοκληρώνεσαι, θυμώνεις, οργίζεσαι, αλλά τελικά προτιμάς να τα γράφεις όλα στ΄αρχίδια σου, ή -ακόμα καλύτερα- να κάνεις διάλεξη γιά την πιό καλή μέθοδο του "τα γράφω όλα στα αρχίδια μου", βρίσκεις ομοϊδεάτες, φτιάχνεις νέους εχθρούς, αγωνίζεσαι, παραδίνεσαι, αλλά περνώντας μπροστά από τον Μεγάλο Αόρατο Καθρέφτη ξεχνάς με επιμονή, να κάνεις το καθήκον σου: Να ρίξεις μιά γρήγορη ματιά και να φτύσεις -μετά μούντζας- τον κατεργαράκο που ευθύνεται γιά όλα τα δεινά που ξέσκισαν και ξεσκίζουν χώρα και κοινωνία: Τον γαμημένο τον εαυτούλη σου!

Ογδόντα τοις εκατό των Ελλήνων -μη βάλω περισσότερο- έτσι έχουν μάθει να λειτουργούν. Με αυτόν τον όμορφο τρόπο έχουν μάθει να εξηγούν το Σύμπαν και τα πράγματα: Κάθε όμορφο εντός, κάθε βρωμερό εκτός! Για το κάθε τι υπάρχουν αιτίες και φταίχτες, αλλά αυτοί είναι πάντα οι άλλοι. Και αν τους στριμώξει κάνας ζόρικος "δικός", πως έχεις γίνει τόσο ζώο ρε παλιόφιλε Μπάμπη, το ρίχνουν στην πλακίτσα και πάνε να την κάνουνε πλαγίως με κάτι "έλα μωρέ, πως κάνεις έτσι" και "ξεκόλλα ρε δικέ και μη τα ψιλολογείς τα πράματα". Και αν δεν είναι "δικός", αλλά ξένος, πέφτει γαμωσταυρίδι να χτυπάει η καμπάνα από μόνη της και να ψιχαλίζει σοβάδες από το καμπαναριό!

Είναι πολλοί οι λόγοι που οδήγησαν την κοινωνία μας, εμάς όλους δηλαδή, στην θέση που της αξίζει: Στον πάτο. Να το αναλύσουμε χαλαρά, λαϊκά, χωρίς να μπούμε σε χρονοβόρες και ανιαρές επιστημονικές αναλύσεις. Ρωτάμε λοιπόν: Πως έγινες έτσι τόσο ζώο ρε Μπάμπη και πως τα καταφέρνεις να μην ξερνάς με την φάτσα σου; Πως έφτασες εσύ, αυτός ο καλοσυνάτος, αγαθός, φιλόξενος, μπεσαλής, φιλότιμος τυπάκος του παρελθόντος να γίνεις ένα γουρούνι του κερατά και παράδειγμα προς αποφυγήν; Πως επέτρεψες στον εαυτό σου ρε συ Μπάμπη, να ρίξει στον κάδο των απορριμάτων την ανθρωπιά που στόλιζε κάποτε την φτώχεια σου και να πέσει με τα μούτρα βουτιά στην σημερινή χαβούζα, στα σκατά που βρίσκεται σήμερα;

Μη βιαστείς φίλε Μπάμπη, να σηκώσεις το χέρι και να δείξεις με το δάχτυλο σε κάποια άλλη κατεύθυνση. Δεν υπάρχουν διαφορετικές κατευθύνσεις και άλλα "αρώματα" εκτός του γνωστού ενός, όταν βρίσκεσαι μέσα στο βόθρο. Δεν υπάρχουν "άλλοι", υπάρχεις μόνο εσύ. Μη σε ξεγελούν τα πρόσωπα που βλέπεις γύρω σου. Δεν έχουν σημασία τα ονόματα στον βόθρο, ο Γιώργος, η Μαρία, όλοι είσαι εσύ.

Λοιπόν; Πως έγινες έτσι Μπάμπη; Γιατί έγινες έτσι Μπάμπη;

Περιμένετε τώρα από τον Μπάμπη απάντηση; Αν ήταν ικανός να το κάνει, θα το είχε κάνει προ πολλού. Ο Μπάμπης είναι ντουβάρι φίλοι μου, άδικα περιμένετε. Τούβλο, στόκος, τσιμεντόλιθος, μπετόβεργα, υλικό οικοδομών και λίγο ακόμα πιό αμόρφωτος δηλαδή ο Μπάμπης, ξεχάστε τον. Θα πείτε τώρα, μα τι λες ρε βράχο, δεν υπάρχει χώρα με τόσους απόφοιτους Λυκείου όπως η χώρα μας. Όχι και αμόρφωτος ο Μπάμπης.

Λέω ρε! Τι ρόλο παίζει η σχολική μόρφωση όταν βρίσκεσαι μέχρι τη μύτη μέσα στα σκατά; Εκεί η μόνη γνώση που μετράει, είναι αυτή της όσφρησης. Ένας βόθρος γεμάτος απόφοιτους πανεπιστημίου δεν διαφέρει σε τίποτα από έναν βόθρο γεμάτο βοσκούς. Σε περίπτωση μάλιστα που η επαφή των συνδαιτημόνων των δύο βόθρων με το "αντικείμενο" δεν ήταν μόνο οσφριστικής μορφής, αλλά δούλευε και λιγάκι...γλώσσα, θα φώναζαν και οι μεν και οι δε το ίδιο: Ίδια γεύση!

Ο Μπάμπης δεν κολυμπούσε όμως πάντα μέσα στα σκατά. Μέσα στο πέλαγο ήταν κάποτε οι περισσότεροι των Μπάμπηδων, ένα πέλαγο άγριο, με πελώρια κύμματα να σκάνε στους βράχους που ήταν σπαρμένοι εδώ κι΄εκεί. Τραβούσε κουπί ο Μπάμπης τότε, να επιβιώσει, να βάλει ένα κεραμίδι πάνω απ΄το κεφάλι του, να μεγαλώσει τα παιδιά του. Λίγα είχε ο Μπάμπης εκείνης της εποχής, τα περισσότερα στα όνειρά του. Και όμως, αυτά τα λίγα που δεν έφταναν γιά αυτόν, φτάνανε να μοιραστούνε με άλλους που δεν είχαν απολύτως τίποτα.   Τότε που ο γείτονας δεν είχε γκαράζ να βάλει την μερσεντές του, αλλά είχε όνομα. Τότε που η αλληλεγγύη δεν ήταν ΜΚΟ, αλλά συστατικό του αέρα που ανάπνεαν οι Μπάμπηδες.

Η αλλαγή έγινε σιγά και ανεπαίσθητα. Να βάλεις μηχανούλα στη βάρκα ρε συ Μπάμπη, να μη τραβάς άλλο κουπί. Α ωραία ίδέα, αλλά πως; Ξέρω γω, δεν έχεις κάτι να δώσεις για Αντιπαροχή; Αν έχω λέει! Και εγέννετο μηχανή! Αλλά σταματάνε ποτέ οι Μπάμπηδες, όταν υπάρχει το όραμα μιάς εξωλέμβιου; Και μετά το όραμα ενός κρις κραφτ; Και μετά το όραμα ενός μικρού γιώτ; Και να σκάει κάπου μύτη η οπτασία μιάς θαλαμηγού;

Όχι, δεν σταματάνε. Συνεχίζουν την κατανάλωση, ο κόσμος να χαλάσει! Και πληρώνουν το αντίτιμο του κάθε νέου παραδείσου τους. Α-συ-ζη-τη-τί! Και με μετρητά και με "αμέτρητα"! Και με κόστος χαρακτήρα και με καταναλωτικό δάνειο. Το δάνειο επιστρέφεται κάποτε, ο χαμένος χαρακτήρας όμως ποτέ. Έτσι, σιγά-σιγά, έρχεται μιά όχι και τόσο γαμάτη πρωΐα, που ξυπνάει ξαφνικά ο Μπάμπης και κρατάει την ανάσα του: Τα πάντα δίπλα του βρωμάνε και ζέχνουν! Ρε συ, λέει ο Μπάμπης, εγώ έκανα ταξιδάκι αναψυχής στην θάλασσα, ποιός πούστης τα έκανε όλα σκατά;

Έλα ντε! Ποιός; Κουτή ερώτηση γιά έναν Μπάμπη: Ο "άλλος" φυσικά! Καλύτερη σανίδα σωτηρίας από τον "άλλο" δεν υπάρχει γιά τον Μπάμπη. Να γιατί δεν λέει, να αλλάξει. Να γιατί αντέχει τον εαυτό του χωρίς να ξερνάει διαρκώς. Να γιατί δεν λέει να ξεφύγει από τις πολιτικές (;) του εμμονές και να γυρίσει σελίδα. Ναι, ακόμα και τώρα που του έχουν πάρει τα πάντα, μηχανές, εξωλέμβιες, βάρκες, κουπιά κτλ και τον έχουν ρίξει να κάνει "σκυλάκι" μέσα στα σκατά.

Μου λέει τις προάλλες η Κική: Ρε συ Γιώργο, δεν αντέχω άλλο, πίστεψέ με! Δεν μπορώ να υποφέρω άλλο, δεν πάει άλλο, τέλος. Δεν ξέρω, αν θα πάω να ψηφίσω. Δεν εμπιστεύομαι κανέναν πιά.

Το ρίχνω στο ΚΚΕ και έχω το κεφάλι μου ήσυχο, ότι αφού δεν αλλάζει τίποτα, δεν αλλάζει με ισχυρό το κόμμα στη Βουλή και στο λαό, μου λέει ο παλιόφιλος Μήτσος, έτοιμος να κολυμπήσει παντού μέχρι τελικού πνιγμού.

Ψηφίζω Σαμαρά, γιατί αλλιώς μου κόβει η νέα κυβέρνηση τα φάρμακα και τι να κάνω μετά, δικαιολογείται η ξαδερφούλα μου. Κάτι καραδεξιά παλιοτόμαρα ψηφίζουν Σαμαρά και με και χωρίς φάρμακα. Δεύτερο κόμμα ο Μπάμπης της ΝΔ! Δεύτερο κόμμα κοντά στα 30%! Παρ΄ όλη την βρωμερή της προϊστορία, παρ΄ όλο το άθλιό της παρόν!

Ο Μπάμπης που είχε βάψει γιά τα όμορφα μάτια της κονόμας τον πάσα ένα τοίχο αυτής της χώρας πράσινο, τον χαβά του: ΠΑΣΟΚ! Δαγκωτό ΠΑΣΟΚ, όπου και να βρίσκεται αυτό: Μέσα στο βενιζελικό λιμάνι, μέσα στο νέο ΓΑΠικό Καστελοριζολίμανο, μέσα σε ποτάμια και παραπόταμους της διαπλοκής. Ακόμα και μέσα στον Σύριζα, λένε κάτι κακές γλώσσες, δαγκώστε τις γλώσσες σας.

Έναν Σύριζα που αποφάσισε να φάει πολύ ΠΑΣΟΚ, με την ελπίδα ότι δεν θα χρειαστεί μετά να το ξεράσει.

Καμμένος, Κουβέλης, Καρατζαφέρης, Μιχαλολιάκος, τα υπόλοιπα ίδια παλιά λιμανάκια, οι ίδιοι παλιοί προορισμοί. Πάνω από 60% ο ίδιος Μπάμπης! Ο Μπάμπης κι΄ αν εγέρασε...

Ο Μπάμπης δεν λέει να ξεμάθει! Παρ΄όλα τα εντατικά φροντιστήρια που τον πέρασαν τα τελευταία χρόνια Ευρωπαϊκή Ένωση, ΔΝΤ και οι Εγχώριες Εισπρακτικές. Ο Μπάμπης δεν λέει να ξεμάθει, γιατί η ανάμνηση της Αγίας Κατανάλωσης (του παρελθόντος) είναι ακόμα νωπή. Αν ήθελε ο Μπάμπης πραγματικά να ξεμάθει, θα είχαν βρει τα 70-90% της κοινωνίας έναν τρόπο επικοινωνίας και θα είχαν κατασκευάσει μιά πλατφόρμα κάθαρσης της κόπρου του Αυγεία. Η ελληνική κοινωνία όμως δεν είναι έτοιμη να κάνει ούτε πέντε βήματα προς μία κοινή κατεύθυνση! Ο Μπάμπης γνώρισε τον κόσμο σαν την αυλή του σπιτιού του και δεν δέχεται άλλη μύγα πάνω στο σπαθί του, εκτός της γνωστής μύγας που του πίνει το αίμα και το βιός του. Ο Μπάμπης πεθαίνει μεν της πείνας, αλλά ζει ακόμα και βασιλεύει.

Όχι, δεν κατάφερε ακόμα ο Μπάμπης να σιχαθεί τον πραγματικό ένοχο, τον εαυτό του. Γι΄αυτό και δεν πρόκειται να αλλάξει στο προσεχές μέλλον πολλά. Δυστυχώς ούτε μετά τις σημερινές εκλογές.
















4/1/15

Πόσο ξέπλυμα πρώην πασόκων αντέχει ο ΣΥΡΙΖΑ;



Τα σκουλήκια το συνηθίζουν: Όπου οπή, εκεί πατρίς. Και δεν υπάρχουν χειρότερα σκουλήκια από αυτούς τους γνωστούς γυρολόγους πρώην ΠΑΣΟΚΟΥΣ, που αφού ξέσκισαν την κοινωνία στα Μνημόνια, προσπαθούν τώρα με κάθε τρόπο να σώσουν το πολιτικό τους τομάρι, χρησιμοποιώντας τον προ λίγων μηνών άσπονδό τους εχθρό: Τον ΣΥΡΙΖΑ!

Ένα σωρό πανέμορφα ονοματάκια ακούγονται σαν πιθανοί εκλεκτοί υποψήφιοι του ΣΥΡΙΖΑ στις επικείμενες εκλογές. Οδυσσέας Βουδούρης ο ένας, και γαμώ τα παιδιά. Παπανδρεϊκός μέχρι κόκκαλο αρχικά, από τους φανατικότερους μνημονιακούς και αγριονεοφιλελές του κερατά, τα σπάει στο δεύτερο μνημόνιο με τον Γιωργάκη, τον φτύνει δημόσια οριζόντια και κάθετα και την κάνει αμέσως για ΔΗΜΑΡ.

Εκεί να δείτε αγαπούλες με τον Φωτάκη, εκεί να δείτε όρκους αγάπης, αίσθημα και καημό! Μέχρι που αγαπήθηκαν τόσο πολύ, που δεν άντεξε άλλο ο παππούς και τον ξαπόστειλε να πάει γιά φρέσκα. Το κλάμα που έριξε ο Βουδούρης δε λέγεται! Πέντε ολόκληρα λεπτά χτύπαγε με οδύνη το κεφάλι του στον τοίχο, μέχρι δηλαδή που άνοιξαν τα γραφεία της Κουμουνδούρου και μπούκαρε μέσα. Και γαμώ τα παιδιά ο Οδυσσεύς είπαμε.

Και λέω τώρα εγώ (που τυγχάνω αγαθός και δεν μου πολυκόβει περί πολιτικής): Δηλαδή θα χανόταν η παρτίδα της διακυβέρνησης ΣΥΡΙΖΑ, αν δεν αναλάμβανε υποψήφιος βουλευτής του κόμματος ο Οδυσσέας; Δηλαδή αυτός είναι σωστός και αναντικατάστατος και χωρίς ετούτονα δεν βγαίνουμε ούτε στο ουέφα; Δηλαδή δεν υπάρχουν καλύτεροι; Δηλαδή όλοι αυτοί που τρέχανε μέχρι τώρα στους δρόμους και ξεσκιζόντουσαν στην δουλειά γιά τον ΣΥΡΙΖΑ ήταν απλώς γιά τα μπάζα; Δηλαδή αυτό είναι το σύνθημα που θέλει να περάσει ο ΣΥΡΙΖΑ στην κοινωνία; Ότι ο τυχωδιώκτης παύει να είναι τυχωδιώκτης, όταν πάρει μεταγραφή στο κόμμα; Δεν έμαθε τίποτα ο ΣΥΡΙΖΑ από το χαστούκι που ακούει στο όνομα Τατσόπουλος;

Το ΠΑΣΟΚ είναι πληγή. Το ΠΑΣΟΚ είναι εχθρός. Το ΠΑΣΟΚ είναι παρελθόν. Αν ο ΣΥΡΙΖΑ επιμένει στο ξέπλυμα πρώην στελεχών του ΠΑΣΟΚ μέσω του ψηφοδελτίου του, θα πάρει την απάντηση από τον λαό.






Από την χαβούζα του ΠΑΣΟΚ στην πεντακάθαρη νέα αρχή του Παπανδρέου



Αφού φάγαμε ότι χριστουγενιάτικο ήταν γραφτό να φάμε, κουραμπιέδες, μελομακάρονα, δίπλες, βασιλόπιτες -και όλα τα άλλα γλυκά, χωρίς τα οποία η γέννηση του Χριστού θα ήταν απλώς ένας τοκετός- ας ασχοληθούμε με ορισμένα όχι και τόσο εύγευστα θέματα, όπως την ανακύκλωση κομμάτων και την επεξεργασία πολιτικών λυμάτων, που απασχολούν τον τελευταίο καιρό την δημόσια τηλεόραση και τα ιδιωτικά πουλητάρια της επικράτειας.

Ακόμα και ο πιό αδικημένος πολίτης της χώρας το έχει νιώσει αμέτρητες φορές στο πετσί του: Χτυπάει ο κώδων συναγερμού σε σημαδιακά σημεία του πεπτικού μας συστήματος, το θέμα δεν σηκώνει αναβολή. Βουρ στον πρώτο απόπατο που θα μας κάτσει και ή ταν ή επί τας. Το αποτέλεσμα αυτών των...συνεδριάσεων δεν απασχολούσε κανέναν ιδιαίτερα στο παρελθόν. Γέμιζε κάποτε ο βόθρος, φώναζες τον Αχόρταγο, σου τον άδειαζε στο πι και φι και φτου κι΄απ΄την αρχή. Αν τώρα θέλει να πει κάποιος, σου άδειαζε τον βόθρο, αλλά έκανε βόθρο στεριές και θάλασσες, ας πει. Δημοκρατία έχουμε. Ή περίπου.

Σήμερα τα πράγματα έχουν αλλάξει ριζικά. Ο ταπεινός καμπινές έχει παύσει προ πολλού να είναι ο τελευταίος σταθμός των...των...(ξεκινήσαμε με κουραμπιέδες, μη τα κάνουμε τώρα σκατά) αυτών που παράγουμε όταν πάμε τέλος πάντων και βγάζουμε τα μάτια μας, αλλά η αφετηρία μιάς νέας περήφανης διαδρομής! Επεξεργασία λυμάτων, η μαγική λέξη. Επιστήμη! Δώστε βάση, να μάθετε, γιατί θα ήταν κρίμα να βγεί ο ΣΥΡΙΖΑ να καταστρέψει την Ελλάδα και εμείς να μη ξέρουμε ούτε τι γίνεται με τα σκατά της κοινωνίας μας. Ξεκινάμε.

Όπως έχει η Αθήνα το Παναθηναϊκό Στάδιο, ο Πειραιάς το Στάδιο Καραϊσκάκη και η Θεσσαλονίκη το Καυταντζόγλειο Στάδιο, έτσι έχει και η επεξεργασία λυμάτων τα στάδιά της: Την πρωτοβάθμια, την δευτεροβάθμια και την τριτοβάθμια επεξεργασία. Στο πρώτο στάδιο γίνεται Προεπεξεργασία και Πρωτοβάθμια Καθίζηση, που στοχεύει στην αφαίρεση αιωρούμενων υλικών. Να το εξηγήσουμε με άλλα λόγια, να καταλάβει και ο αμόρφωτος πληθυσμός.

Ας πούμε, σου έρχεται η ανάγκη να...εκφραστείς πεπτικώς, πας όταν φτάσει η επάρατη ώρα και τα κάνεις στην κάλπη. Το αποτέλεσμα, ΠΑΣΟΚ. Ανακουφίζεσαι για μιά στιγμή, αλλά την άλλη στιγμή σε πιάνει η μπόχα και λες να τραβήξεις καμμιά Νέα Δημ...κάνα καζανάκι μήπως και σωθείς. Βασικά ούτε το καζανάκι, ούτε η ΝΔ σε σώνει, αλλά αυτά ανήκουν σε άλλο κεφάλαιο, όλα με τη σειρά. Βρωμάει κάποτε τόσο πολύ το Κίνημα λοιπόν, που δεν αντέχεται άλλο. Πας να ξεμπερδέψεις, τραβάς τον ρουμπινέ, ρολάρει στον οχετό το πράσινο περιεχόμενο και πριν καν προλάβει ο Παπανδρέου να πει "δημοψήφισμα", νάτονα στο κέντρο βιολογικού καθαρισμού τον σοσιαλισμό.

Δεν είναι μόνο λαϊκή ανάγκη αυτό που οδηγεί το ΠΑΣΟΚ στην ανακύκλωση, αλλά και ζωτική ανάγκη του ίδιου τού...προϊόντος. Να αλλάξουμε λιγάκι, σου λένε τα παιδιά, γιατί έτσι που έχουμε καταντήσει, την επόμενη φορά δεν μας ψηφίζει ούτε και η μάνα μας. Ξεκινάει λοιπόν η Προεπεξεργασία, που περιλαμβάνει Εσχάρωση, Πολτοποίηση και Τριβή. Στόχος είναι η απομάκρυνση υλικών που αιωρούνται ή επιπλέουν πάνω στον σοσιαλισμό. Εσχαρώνεις τις Τζάκρες, τις Κατσέλες, πολτοποιείς κάτι Παπακωνσταντινοτίποτες, κάτι Ανδρουλάκηδες, τρίβεις Παγκαλαίους και Ρέππες μέχρι να επιπλεύσουν οι πιό ελαφρυοί σαν φελλοί στον αφρό και οι υπόλοιποι να αιωρούνται μεταξύ παλαιού ΠΑΣΟΚ και Δημοκρατικής Παράταξης.

Η αφαίρεση επιπλεόντων και αιωρούμενων υλικών οδηγεί ή σε άμμεση ίδρυση νέου κόμματος ή σε ανεξαρτοποίηση ή ακόμα και στην επανασκατοποίηση-επανένταξη στην αρχική μάζα (Λοβέρδος πχ). Στην δευτεροβάθμια επεξεργασία απομακρύνεται ο οργανικός άνθρακας, το άζωτο και ο φώσφορος.

Άνθρακας; Λέτε να ισχύει εδώ το περίφημο "όχι άλλο κάρβουνο"; Δε πιστεύω. ΠΑΣΟΚ άνευ κάρβουνου δεν νοείται. Απλά ο άνθρακας δεν έχει πλέον τόση ζήτηση και θεωρείται πιά βλαβερός. Και από κάρβουνο όσο θέλετε το ΠΑΣΟΚ! Να κάτι Ελιές (Αλιβερίου), να κάτι Δημοκρατικές Παρατάξεις, να κάτι Συμφωνίες γιά τη νέα Ελλάδα, να κάτι δυναμικές Ελλάδες, να κάτι ΡΙΚΣΥΥ, να κάτι Μεταρρυθμιστικές Αριστερές, να κάτι Νέοι Νεταρρυθμιστές, να κάτι Πρωτοβουλίες Β΄, να κάτι Πολιτείες 2012, να κάτι Έλληνες Ευρωπαίοι Πολίτες και δεν συμμαζεύεται. Ακόμα και το λαμόγιο Χατζημαρκάκης βρήκε θέση στο μεγάλο τσουβάλι κάρβουνου του ΠΑΣΟΚ! Αυτός ο εκ Γερμανίας απατεώνας που κατάφερε όχι μόνο να αντιγράψει το 70% της διδακτορικής του διατριβής, αλλά και να μη γράψει ο ίδιος ούτε καν την μισή!

Αυτά με το κάρβουνο, πάμε τώρα στο άζωτο. Άζωτο, ψόφιο δηλαδή. Ψόφιο όσο και το κόμμα της Αλλαγής. Τέζα! Καραψόφιο. Άρα αφαιρώντας το άζωτο, αφαιρείς το όλο σκεύασμα. Δεν μένει τίποτα. Άρα αναγκάζεσαι να μην το αφαιρέσεις. Ένας ιστορικός συμβιβασμός με την ανάγκη. Αφήνεις λοιπόν το άζωτο και βουτάς τον φώσφορο. Ότι λάμπει στο σκοτάδι. Ίσως το φως στην άλλη άκρη του τούνελ. Ή η μεγάλη ιδέα του σοσιαλισμού. Ή το πορτατίφ στο δωμάτιο του προέδρου της Σοσιαλιστικής Διεθνούς. Ή οι ανταύγειες που σχηματίζει τα λαμπρό φεγγαράκι της μούχλας πάνω στα θολά νερά του Ποταμιού.

Πάμε στο τρίτο στάδιο επεξεργασίας. Εδώ γίνεται αφαίρεση βαρέων μετάλλων και λοιπών τοξικών συστατικών. Εδώ έρχεται η σειρά του Βενιζέλου! Πιό βαρύ μέταλλο δεν υπάρχει φυσικά. Και με την αφαίρεση του πιό τοξικού συστατικού του ΠΑΣΟΚ, το ίδιο το ΠΑΣΟΚ δηλαδή, τελειώνει θριαμβευτικά η διαδικασία επεξεργασίας του λύματος και στην δεξαμενή υπάρχει μόνο νερό. Πόσιμο νερό. Το Κίνημα Δημοκρατών Σοσιαλιστών του ΓΑΠ!

Εις υγείαν!



Στο επόμενο τεύχος: Η διαδικασία επεξεργασίας κοπράνων.








Δεν πιάσανε τον Παπανδρέου στην Ανάβυσσο!



Η είδηση θα έκανε σίγουρα τον γύρο του κόσμου, αν δεν την είχαν κάνει γαργάρα ΜΕGA, ΝΕΡΙΤ και οι λοιποί συγκυβερνητικοί οχετοί: Δεν συνελήφθη ο Παπανδρέου στην Ανάβυσσο! Δεν είχε βάψει ξανθή την καράφλα του, ούτε είχε στο οπλοστάσιό του όπλα, εκρηκτικούς μηχανισμούς και άλλα βλήματα εκτός αυτού του ιδίου.

Ο Παπανδρέου δεν ήταν καταδικασμένος ούτε ισόβια, ούτε χρόνια, ούτε μήνες, ούτε καν μιά μέρα γιά την τρομοκρατία που επέβαλε δυόμιση ολόκληρα χρόνια στον δύσμοιρο ελληνικό λαό. Έτσι δεν ήταν αναγκασμένος να αποδράσει από άλλη φυλακή εκτός αυτής του...κοινοβουλίου, για καλοπληρωμένες διαλέξεις ανά την υφήλιο περί σωτηρίας κρατών και λαών και άλλες σοσιαλιστικές παπατζήδικες μαγικές νιρβάνες.

Ο Παπανδρέου επέβαινε ποδηλάτου κατά την διάρκεια της μη σύλληψής του, είπε ο αρχηγός της Αντιτρομοκρατικής. Η ομάδα που είχε αναλάβει την μη συλληψή του δεν προσποιήθηκε τροχαίο ατύχημα, το ατύχημα προϋπήρχε και ήταν μάλιστα τραγικό: Η ολική καταστροφή της χώρας από τις πολιτικές του ΓΑΠ και των "σοσιαλιστών" και νεοδημοκρατών προκατόχων του. Α ναι, και του "γαμώ το κεφάλι μου, μαλάκα".

Σύμφωνα με απόλυτα φλου πληροφορίες ο πρώην πρωθυπουργός συγκινήθηκε τα μάλλα από την εφιαλτική εικόνα που είδε να ξετυλίγεται μπροστά στα μάτια του και σταμάτησε ακαριαία ίνα προσεφέρει εν νέου τας σωτήριάς του επερεσίας στο έθνος. Ατράνταχτη απόδειξη: Στας χείρας του εθεάθη βαριοπούλα ικανού μεγέθους και βάρους με την χαριτωμένη ετικετούλα made in EU and ΔΝΤ. Τελικά δεν έκανε άμεση χρήση του ευεργετικού αυτού εργαλείου αλλά προέβει σε κάτι ιδιαίτερα συγκινητικό και ιδίως πατριδοσωτήριο: Στην ίδρυση νέου ΠΑΣΟΚ στην θέση του ΠΑΣΟΚ με τον ίδιο να αναλαμβάνει θέση Βενιζέλου αντί του Βενιζέλου.

Ο Παπανδρέου κυκλοφορεί ακόμα ελεύθερος, αντ΄αυτού συνελήφθη ο Ξηρός. Ο λόγος είναι απλός: Ο Ξηρός είναι τρομοκράτης, ο ΓΑΠ δεν είναι. Ναι, δεν είναι.

Μα να είναι τόσο λάστιχο έννοια η λέξη τρομοκρατία...








2/1/15

Νέο κώμα Παπανδρέου: Ο σοσιαλισμός ξαναχτυπά

Επιτέλους, το νέο κόμμα του Παπανδρέου! Το γεγονός που περίμενε με τόση αγωνία ο Ελληνισμός! Για τα όμορφα μάτια των αναγνωστριών του μπογκ μεταφράζω το ιδρυτικό κείμενο από τα παπατζήδικα στα ελληνικά.



Νέα χρονιά,νέο ξεκίνημα

Μετάφραση: Ούτε δύο χρόνια δεν μου πήρε ΓΙΑ ΝΑ ΜΗΝ ΑΦΗΣΩ ΤΙΠΟΤΑ ΟΡΘΙΟ. Πάμε τώρα για φρέσκα!

Ήρθε η ώρα για το επόμενο μεγάλο βήμα των προοδευτικών δυνάμεων του τόπου.

Μετάφραση: Αφού κάναμε τόσο μεγάλο βήμα προς τον πάτο, ας κάνουμε και ένα δεύτερο, να δούμε άμα γελάει καλύτερα ο Βενιζέλος, που γελάει συνήθως πρώτος.

Ήρθε η ώρα για να οικοδομήσουμε, όλοι μαζί, το νέο πολιτικό σπίτι που θα στεγάσει τις προοδευτικές μας αξίες, τις αξίες που μας ένωσαν και μας ενώνουν.

Μετάφραση: Αφού κατεδαφίσαμε ορατά τε και αόρατα, αφού δεν αφήσαμε πέτρα πάνω στην πέτρα, να στήσουμε μαζί με όλα τα λαμόγια τη νέα παράγκα, που θα στεγάσει τον νέο σοσιαλισμό.

Αφουγκραζόμενοι τη δική σας φωνή, την απαίτηση χιλιάδων πολιτών από όλη την Ελλάδα, παίρνουμε την πρωτοβουλία και απευθύνουμε κάλεσμα συμμετοχής σε όλους τους προοδευτικούς πολίτες σε αυτό το νέο ξεκίνημα.

Μετάφραση: Αν και σας γράφουμε κανονικά στ΄απαυτά μας και δεν δίνουμε μία γιά σας, παίρνουμε την ευρωβουλία και απευθύνουμε κάλεσμα συμμετοχής στους τρεις και τον κούκο, που στέκονται στην ουρά περιμένοντας το νέο κίνημα.

Αύριο, στις 5:30 μμ, στο αμφιθέατρο του Μουσείου Μπενάκη - Πειραιώς 138, δεν ιδρύουμε ένα ακόμη κόμμα.

Μετάφραση: Αύριο, στις 5:30 μμ, στο αμφιθέατρο του Μουσείου Μπενάκη-Πειραιώς 138. Ο χώρος μπροστά από την παράγκα του Καραγκιόζη ήταν δυστυχώς πιασμένος. Δεν ιδρύουμε ένα ακόμη κόμμα. Η οικογενειοκρατία υπήρχε ήδη πριν από μας.

Από αύριο, συμμετέχουμε στην αφετηρία ενός Κινήματος, που μπορεί και πρέπει να ανταποκρίνεται ουσιαστικά στα μεγάλα διακυβεύματα που αφορούν τη χώρα και τον Ελληνικό λαό.

Μετάφραση: Μα νάσαστε τόσο τουμπερλέκια και να πιστεύετε κάθε μαλακία που σας χώνουμε! Ρε θύματα, πριν από δύο χρόνια δεν σας πηδήξαμε κανονικά και με το νόμο; Ε από αύριο λέμε να βάλουμε θεμέλια για να το επαναλάβουμε.

Ενός Κινήματος που θέλουμε να διασφαλίσει την παρουσία των πραγματικών δυνάμεων της προόδου στο επόμενο Κοινοβούλιο, των δυνάμεων που πιστεύουν και το έχουν αποδείξει στην πράξη με πραγματικές δημοκρατικές μεταρρυθμίσεις, ότι η Ελλάδα δεν θα υπερβεί οριστικά την κρίση, δεν θα ανακάμψει οριστικά, αν δεν αλλάξει οριστικά, αν δεν αλλάξει συθέμελα, με βάση ένα "Ελληνικό Σχέδιο" και Θεσμούς που λειτουργούν - με τον πολίτη συμμέτοχο.

Μετάφραση: (Εδώ η ενιαία μετάφραση αποδείχθηκε αδύνατη! Μία μερίδα της μεταφραστικής ταξιαρχίας μετέφρασε το κείμενο ως εξής: Όσο μαλακίζομαι, υπάρχω. Η μεταφραστική πλειοψηφία είχε άλλη γνώμη: Είμαστε σίγουροι, ότι υπάρχουν ένα σωρό μαλάκες, που θα τρέξουν να καταπιούν τον βάτραχο αμάσητο).

Ενός Κινήματος που θα εργαστεί στην επόμενη Βουλή για να διασφαλιστούν όλες οι αναγκαίες προϋποθέσεις για μια ασφαλή και οριστική έξοδο από την κρίση.

Μετάφραση: Τραβάμε ολοταχώς κουπί προς Δημοψήφισμα.

Ενός Κινήματος, που θα δώσει όλες του τις δυνάμεις για να γίνει πράξη η μετάβαση στη Μεταπελατειακή Ελλάδα, με όραμα την οικοδόμηση μιάς Ελλάδας Δικαιοσύνης και Δημιουργίας.

Μετάφραση: Στην τελευταία κυβέρνηση ΠΑΣΟΚ προσπαθήσαμε μεν, αλλά δεν καταφέραμε να δώσουμε όλες μας τις δυνάμεις. Γι΄αυτό δεν πόνεσε και τόσο το αγγούρι που έχωναν οι Λοβέρδοι, Παπακωνσταντινοτίποτες, Κατσελοπατσαβούρες, Διαμαντοπουλοκαρχαρίες και σία. Τώρα θα σας τον μπήξουμε όσο χρειάζεται. Ή μάλλον όσο παίρνει.

Ενός Κινήματος, η συγκρότηση του οποίου θα ολοκληρωθεί με ανοιχτό, συμμετοχικό Συνέδριο - που θα προσδιοριστεί μετά τις εκλογές, όπου θα αποφασιστούν τα πάντα. Κινηματικά, συμμετοχικά, με αρχές αυτοοργάνωσης, από τη βάση. Όπως αξίζει σε ένα Κίνημα που ανταποκρίνεται στις αρχές της Δημοκρατίας, του Σοσιαλισμού και της Βιώσιμης Ανάπτυξης.

Αντί μετάφρασης: Δεν γαμιέσαι αναπτυξιακά ή μη, να βιώσεις, ρε καραηλίθιε ρεμπεσκέ, λέω γω; (Συγγνώμη γιά την κόσμια ύβρη, πρώτη φορά μου ξανασυμβαίνει).

Ενός Κινήματος, που βάζει πρώτα την Ελλάδα και τους πολίτες της – όχι τα πάσης φύσεως πελατειακά ή άλλα συμφέροντα.

Μετάφραση: (Καλή και σαφής η πρόταση. Μόνο κάτι λίγες ατέλειες: Ξέχασαν μετά το "...και τους πολίτες της" την λέξη "στα τέσσερα" και μπέρδεψαν ένα "όχι" αντί ενός "και" μετά την παύλα. Α και πριν από την τελεία που ακολουθεί μετά την λέξη "συμφέροντα" ξέχασαν την ιδιαίτερα χαριτωμένη έκφραση "από πίσω".

Με τις ευχές μου για καλή χρονιά σε όλους τους Έλληνες και τις Ελληνίδες, απευθύνω κάλεσμα συμμετοχής,

Μετάφραση: Θα λέγαμε, χεστήκαμε, αλλά δεν κάνει. Χεστήκαμε λένε μετά την λήξη των εκλογών.

Από αύριο, 3 του Γενάρη,

Μετάφραση: Ισχύει από τα τρία το μακρύτερο...

Πάμε.

Μετάφραση: Μένουμε (Ελλάδα) Πάμε (Καστελόριζο)