27/9/15

Δανειστές: I love you dear minister



Σταμάτα σου λέω να κατουρήσω, αλλιώς κατουράω στο μπουκάλι της κόκα κόλα!

Ο Μήτσος, ο συνοδηγός στη νταλίκα του Μπάμπη δεν κρατιόταν πλέον! Εδώ και δύο ώρες τον παρακάλαγε να σταματήσουνε γιά κατούρημα, αλλά εκείνος το βιολί του: Θα σταματήσουμε στη Βρυξέλλα! Ε κάποτε τα πήρε ο Μήτσος, γιατί να περιμένεις να βγει αντιμνημονιακό κόμμα στη κυβέρνηση γίνεται, αλλά να περιμένεις να φτάσεις πρώτα στον προορισμό σου για να πας για κατούρημα, προφανώς δεν γίνεται. Και για να δώσει περισσότερη έμφαση στην ανάγκη του, βουτάει το μπουκάλι της κόκα κόλας και αρχίζει να ξεβιδώνει το καπάκι. Ο Μπάμπης πάτησε φρένο και άρχισε τις φωνές:

Τρελάθηκες ρε;  Άστο μπουκάλι κάτω. Είναι μισογεμάτο ρε!

Ο Μήτσος έκανε τον Τσίπρα και συνέχισε το ξεβίδωμα: Μην κάνεις έτσι ρε. Άμα τελειώσω, θα είναι σίγουρα γεμάτο. Σταματάς τώρα ή δεν σταματάς;

Τι να κάνει ο Μπάμπης, σταμάτησε στο πρώτο πάρκινγκ που βρήκε. Kαι μόλις πέντε χιλιόμετρα πριν τις Βρυξέλλες παρακαλώ! Με το "ανοίγουμε τις πόρτες και βγαίνουμε όξω" όμως, τους βουτάει ένας μυστήριος αέρας και τους ζμπρώχνει βίαια πάλι μέσα! Και γαμώ τα μελτέμια, λέει ο Μήτσος σοκαρισμένος. Τι μελτέμι στην εθνική οδό προς Βρυξέλλες ρε, του απαντάει ο Μήτσος. Ε βάλανε τα δυνατά τους, ζμπρώξανε τις πόρτες με όλη τους τη δύναμη, κοντραρίστηκαν με τα άγρια κύματα του αέρα και στο τέλος κατάφεραν να μπούνε μέσα στο ήρεμο λιμάνι του δημόσιου απόπατου.

Πωπω, αυτό πα να πει ανακούφιση! Χωρίς χρονοτριβή πιάνει ο καθένας τους από  ένα ουρητήριο και ξεκινάει να τακτοποιεί τις υποθέσεις του. Όταν τέλος πάντων τελείωσαν, στήθηκαν πίσω από το παράθυρο και έκοβαν τον αέρα που σάρωνε τα πάντα έξω. Τα πάντα; Ε όχι και τα πάντα, γιατί ένας μελαχροινός με μουστάκι πάλευε κόντρα στην οργή της φύσης για να μπει στις τουαλέτες. Δέκα ευρώ ότι θα πέσει, λέει ο Μήτσος. Μπα, φαίνεται ζόρικος, δε πέφτει, απαντάει ο Μπάμπης. Να ξέρατε πόσο δίκιο είχε...

Κάποτε ανοίγει η πόρτα και ο μελαχροινός μπαίνει μέσα. Το Χριστό του για αέρα, θεμά τη φύτρα του λέει ο τύπος πηγαίνοντας καρφί σε ένα ουρητήριο. Ρε συ, δικός μας είσαι, τον ρωτάει ο Μπάμπης. Γιατί, έχεις δει κανένα Βέλγο να βλαστημάει ελληνικά, κοντράρει σιχτιρισμένος ο άλλος. Ε, τίναξε ο άνθρωπος ότι είχε να τινάξει και άρχισαν μετά τα σουξουμούξου. Θύελλα. Τσουνάμι. Ανεμοστρόβιλος. Κατρίνα. Τέλος του κόσμου. τέτοια.

Άκουσε προσεχτικά ο τρίτος και μετά έβαλε τα γέλια. Τι τσαμπουνάτε ωρέ πατριώτες; λέει. Τίποτα απ΄όλα αυτά. Δεν ακούσατε ειδήσεις ρε; Πριν λίγο ανακοινώθηκε ότι ο Τσακαλώτος θα είναι πάλι υπουργός οικονομικών. Ε, αυτό ήταν.

Μα ο αέρας, ρώτησε με απορία ο Μπάμπης.
Αναστεναγμός ανακούφισης της ΕΕ ρε αμόρφωτε, απάντησε γελώντας ο άλλος.

Μάστα...

Μιλάμε για ΤΗΝ ανακούφιση! Ράδια, τηλεοράσεις, τύπος, όλοι την είχαν πέσει στο ωσσανά και στο εύγε και μπράβο στον Τσίπρα που ξανάβαλε τον πρόθυμο και καλό κύριο Ευκλείδη πάλι υπουργό. Και μακάρι νάτανε όλοι οι υπουργοί τόσο καλά και πρόθυμα παιδιά όπως ο κύριος Τσακαλώτος. Που είχε παραγκωνιστεί από εκείνον τον μοβόρο τύπο, τον Βαρούφα, που έλεγε συνέχεια όχι.

Μάλιστα κυρίες και κύριοι, στο όνομα του Ευκλείδη ορκίζεται η Βρυξέλλα. Μα τι έχταχτος νεαρός. Μα πόσο καταδεχτικός άθρωπος. Να μας δώσετε κάνα λιμανάκι κύργιε Ευκλείδη; Ε πάρτε, τι ρωτάτε; Να μας δώσετε κάνα δυό αεροδρομιάκια να κάνουμε τη δουλειά μας; Και δεν παίρνετε δεκατέσσερα, γιατί το δεκατρία είναι γρουσούζικο παιδιά; Να ρίξουμε λίγο παραπάνω ΦΠΑ στα νησάκια, νάχουνε κύριε Ευκλείδη μας; Και δεν ρίχνετε; Και τούτο κύριε υπουργέ; Ντάξει και τούτο. Και τ΄άλλο; Ε και τ΄άλλο. Και τις συντάξεις; Ναι. Και τα αγροτικά; Ναι. Και τσι φόροι; Ναι. Και του πουλιού το γάλα; Ναι.

Ναι, ναι, ναι, μπαΐλντισαν οι άνθρωποι. Πες και κανένα όχι ρε υπουργέ, έτσι γιά τα μάτια του κόσμου ρε. Βράχος ο Ευκλείδης: Μη με ζορίζετε παιδιά, εμείς οι αριστεροί το κατέχουμε το αντικείμενο καλύτερα από τους άλλους αριστερούς, το ΠΑΣΟΚ και το Ποτάμι δηλαδή. Είπαμε ναι. Λέμε ναι. Και όταν λέμε όχι, εννοούμε ναι. Όχι όπως τα καθήκια της ΝΔ που λέγανε ναι και εννοούσανε ναι.

Μιλάμε για ΤΑ καλά και πρόθυμα παιδιά ο Ευκλείδης. Όλα τάδωσε. Και γιατί να μη τα δώσει, δικά του ήτανε; Μπροστά στον Τσακαλώτο μοιάζει η λέρα ο Παπακωνσταντίνου, ο ευνούχος της Τρόϊκας,  αγνή παρθένα. Μάστα...

Για να λέμε του ναιναίκου το δίκιο όμως, μια φορά έφερε πραγματικά αντίσταση ο ήρωας αριστερός υπουργός του Τσίπρα. Μια φορά είπε ένα όχι.  Να εκεί στην τελευταία...διαπραγμάτευση που ζητάγανε τα πάντα οι "φίλοι" μας και ο Ευκλείδης δεν προλάβαινε να λέει ναι, του χώνει ξαφνικά το μούτρο ο Γιούνκερ:

Να βάλω μια περέτρια να σου βάλει ένα σίδερο στο πουκάμισο και σακάκι, που δείχνουν να βγήκαν μόλις από το πλυντήριο υπουργέ, να μη γελάει ο κόσμος μαζί σου;

Η απάντηση του αριστερού υπουργού γνωστή. Και ορατή...