31/3/13

Δημοσκοπήσεις: Καλό ανέκδοτο, αλλά παλιό...





Μας φέγγει (σε λίγο)! Για τις νέες δημοσκοπήσεις ο λόγος, που ήρθαν για ακόμα μια φορά να επιβεβαιώσουν, ότι "του Νεοέλληνα ο τράχηλος όχι μόνο ζυγό, αλλά και τα μνημόνια της αρκούδας και ότι άλλο νοσηρό μπορεί να βάλει ο νους του ανθρώπου μπορεί και υποφέρει".

Τα νούμερα μιλούν από μόνα τους: Τα ίδια περίπου νούμερα των τελευταίων εκλογών. Μα να είμαστε τόσο νούμερα!

Ακλόνητος ο Έλληνας στην μιζέρια του! Σαμαρά, Βενιζέλο, Κουβέλη και ξερό ψωμί και τα μυαλά στα κάγκελα και πάει λέγοντας. Μερικές φορές μάλιστα πάει λέγοντας μονάχα με την Τριανδρία της Τρόϊκας εσωτερικού και τα μυαλά στα κάγκελα, άνευ ξερού ψωμιού δηλαδή, γιατί δεν είναι λίγοι αυτοί που λένε το ψωμί ψωμάκι.

Και αναρωτιέσαι σαν περίεργος μπλόγκερ που είσαι: Καλά ρε γαμώτο, δεν μάθανε τίποτα αυτά τα τουμπερλέκια με όλα αυτά που τραβάνε; Και αναγκάζεσαι να απαντήσεις αρνητικά. Μπα, σιγά μη μάθανε. Έτσι εύκολα μαθαίνεις; Θέλει να βάλεις τον κώλο σου κάτω και να...διαβάσεις, η μάθηση. Φτώχεια λέγεται το ενδιαφέρον αυτό μαθηματάκι, πρωτεύον μάθημα. Ένα μάθημα που δείχνει τόσο δύσκολο, που αναγκάζει μεγάλα τμήματα της κοινωνίας μας να καταφεύγουν στην λύση του...φροντιστηρίου. Και αν το μάθημα λέγεται ΦΤΩΧΕΙΑ, το φροντιστήριο δεν μπορεί να είναι άλλο από την ΕΞΑΘΛΙΩΣΗ και ΠΕΙΝΑ.

Άντε και...διπλωματούχοι!

30/3/13

Κόπηκε το επίδομα γάμου; Και ο γάμος;


Ψαλίδι Μπορντούρας Gardena EHT 640 vario-2597


Επίδομα γάμου;

Όσο θέλετε παιδιά! Ας λένε τα "κακά" ΜΜΕ ότι το έκοψαν τα παιδιά της Τρόϊκας εσωτερικού. Από που κι΄ως που το έκοψαν; Δηλαδή επειδή η καταβολή του επιδόματος γάμου είναι πλέον προαιρετική, νομίζετε ότι οι λεβέντες οι εργοδότες δεν θα φιλοτιμηθούν; Σοβαρευτείτε παρακαλώ! Σύμφωνα με απόλυτα (ντιπ καταντίπ απόλυτα) ματσακονισμένες πληροφορίες του μπλογκ μας οι εργοδότες ορκίστηκαν στα κόκκαλα της Γενικής Σύμβασης Εργασίας, ότι αν ακούσουν ότι κάποιος εργοδότης δεν καταβάλει το επίδομα, μάλλον δεν πρόκειται να του ξαναμιλήσουν. Αλλά μπορεί και όχι...

Σκατά τα άλλα η ζωή στο Ελλάντα συνεχίζεται ΚΑΝΟΝΙΚΟΤΑΤΑ, το οποίο σημαίνει, ΔΕΝ ΠΑΝΕ  ΝΑ ΚΟΒΟΥΝΕ ΟΙ ΤΡΟΪΚΕΣ ΟΤΙ ΚΟΒΕΤΑΙ ΚΑΙ ΔΕΝ ΚΟΒΕΤΑΙ, Ο ΕΝΔΟΞΟΣ ΕΛΛΗΝΙΚΟΣ ΛΑΟΣ ΕΧΕΙ ΒΑΛΕΙ ΚΑΤΩ ΤΟ ΚΕΦΑΛΙ ΚΑΙ ΔΕΝ ΛΕΕΙ ΝΑ ΤΟ ΣΗΚΩΣΕΙ ΜΕ ΤΙΠΟΤΑ.


29/3/13

Πάει και ο Καπιταλισμός...





Πάει, χάλασε ο κόσμος! Το ξέραμε φυσικά,ότι τίποτα δεν είναι όπως παλιά, αλλά υπήρχαν ακόμα μερικές στάνταρ αξίες, που σε βοηθούσαν να προσανατολιστείς και να βαδίσεις κάπως σίγουρα ρε γαμώτο.

Υπήρχε ξέρω 'γω, η οικογένεια ή τέλος πάντων ότι απόμεινε απ' αυτήν. Υπήρχε ο Εξάστερος, που δεν άφηνε κούπα να πέσει κάτω. Υπήρχε ένας Παπανδρέου και ένας Καραμανλής και τον απολάμβανες με όλα του τα σέα τον δικομματισμό σου. Υπήρχε ένα σύστημα, που μπορεί να αμφισβητούσαν ή ακόμα και να χλεύαζαν οι "ψαγμένοι", που σε...τακτοποιούσε τελικά σε κάποια βολική γωνία του και περνούσες μία  χαρά και σαν "ημέτερος" και σαν αμφισβητίας.

Για τον μπαγάσα τον Καπιταλισμό ο λόγος, που ψοφάει κάθε μέρα και πιο πολύ, να ζήσουμε, να τον ξεχάσουμε. Καλά, παντού νοθεία και απάτη, αλλά όχι να σκαρτέψουνε και τον Καπιταλισμό ρε παιδιά! Χάσαμε τον μπούσουλα, δεν ξέρουμε που να πιαστούμε, που ν΄αρχίσουμε και που να τελειώσουμε πλέον. Δεν γνωρίζω αν είναι θέμα τακτικής, αν υπάρχει ξέρω γω...επαναληπτικός και μετράνε διπλά τα εκτός έδρας γκολ, ούτε γνωρίζω φυσικά το προεδρείο και το προπονητικό τημ της ομάδας. Το μόνο που γνωρίζω, είναι ότι ΤΙΠΟΤΑ ΔΕΝ ΕΙΝΑΙ ΠΙΑ ΟΠΩΣ ΠΑΛΙΑ!

Καλά, να τα βουτήξουνε από τον μικρομεσαίο, από τον φτωχό, τον περιθωριακό, τον τίποτα, γνωστό και πολύ διαδεδομένο σουξεδάκι. Αλλά να γυρίζουν την τσέπη του ημινόμιμου Ρούσκι μεγιστάνα από την ανάποδη και να του αδειάζουνε μέχρι και το περιεχόμενο των εντοσθίων του, περίπτωση διαστημικών μαθηματικών και φιλμάκι ξηγημένης επιστημονικής φαντασίας. Κόρακας κοράκου αν βγάζει μάτι λέει! Η νεοφιλελεύθερη λέρα που έχει απλώσει τις αρίδες της σε όλο τον πλανήτη δεν σκαμπάζει ντιπ από...πτηνά. Περίπατο οι ταξικές της συμμαχίες, περίπατο η κορακοαλληλεγγύη, περίπατο οι στρατηγικές, οι τρίπλες, τα δήθεν, περίπατος τα ταμπού. Ένας και μοναδικός κανόνας: ΕΙΜΑΙ ΠΑΝΤΟΔΥΝΑΜΟΣ, ΣΑΣ ΓΑΜΩ ΟΛΩΝ ΤΑ ΛΥΚΕΙΑ (ΚΑΙ ΟΛΑ Τ΄ΑΛΛΑ!)

Το τρυφερό εργάκι που είδαμε τις προάλλες με (θλιβερό) πρωταγωνιστή τον (ποιόν άλλο;) λαό της Κύπρου δεν αφήνει περιθώρια γιά αμφιβολίες: Εκτός ελέγχου πιά η κτηνωδία του Νεοφιλελευθερισμού που αρχίζει (αφού δεν άφησε τίποτα όρθιο) να τρώει τα ίδια τα σωθικά του. Η εν ψυχρώ ληστεία των καταθέσεων στις κυπριακές τράπεζες δεν σηκώνει άλλη ερμηνεία: Αφού "πήδηξαν" τα παλιοτόμαρα ότι βρέθηκε μπροστά τους, άρχισαν να "πηδάνε" και τα "παιδιά" τους.

Το μήνυμα της Βρυξέλλας είναι ξεκάθαρο:

...Μπούρδες ότι λέγαμε μέχρι σήμερα, και καλά να πάθετε, όσοι μας πιστέψατε και τα κατάπιατε αμάσητα.  

...Ιερό και όσιο; Ποιοί, εμείς; (Γέλιο)

...Ταμπού οι ιδιωτικές καταθέσεις; (ΤΟ γέλιο! )

...Και δεν είναι μόνο στην Κύπρο νόμιμη και με την άδεια της αστυνομίας η ληστεία αυτή, αλλά το μοντελάκι μπορεί να φορεθεί άνετα και παντού αλλού (Ντάϊζελμπλουμ).

Ωραία πράγματα, ότι καλύτερο μπορούσε να παράγει η νοσηρή φαντασία του μαλάκα ψυχοπαθή με το πριόνι. Μαλάκας ο ψυχοπαθής γιατί δεν αρκείται στο πετσοκόψιμο όποιου βρεθεί μπροστά του, αλλά πριονίζει και το κλαδί πάνω στο οποίο κάθεται ο ίδιος.

Πολύ τράβηξε το νταβατζηλίκι με τις τράπεζες, καιρός να ξυπνήσει επιτέλους ο αδαής που τους τ΄ακουμπάει και να βρει άλλους, πιό σίγουρους τρόπους και χώρους να βάλει τα ευρουλάκια του:

...Όπως κάτω από το μαξιλάρι του...
...Ή (για περισσότερη..σιγουριά) κάτω από το στρώμα...
...Ή (για ανθρώπους με γερούς δεσμούς με τη φύση) σε μιά τρύπα κάτω από μιά ελιά...
...Ή να τα δώσει γιά φύλαξη σε μένα, που και καλό όνομα έχω στην πιάτσα, και καράτε μάθαινα κάποτε στα νιάτα μου...
...Ή αν θέλει τέλος πάντων να τα χώσει σε τράπεζα, να βρει μία η οποία έχει ληστευτεί αναρίθμητες φορές στο παρελθόν. (Ένας ληστής πόσα θα πάρει; 40% αποκλείεται!)...
...Ή να τα εμπιστευτεί στον πρώτο άγνωστο που θα συναντήσει στον δρόμο. Πιό σίγουρα απ΄ότι στην Λαϊκή Κύπρου...

Αλλά αν ο θεσμός της αποταμίευσης κλονίζεται και η εμπιστοσύνη του καταθέτη παθαίνει τιλτ από την ταρακούνα, ο κλάδος της διαφήμισης αντιμετωπίζει τα νέα δεδομένα σαν μεγάλη πρόκληση και ευκαιρία. Νέα σλόγκαν χρειάζεται η κοινωνία μας, νέοι ορίζοντες γιά επαγγελματίες διαφημιστές με ταλέντο και φαντασία:

Εμπιστευτείτε τις οικονομίες σας στην Τράπεζα Άνω Δαμάστας. Εκτός από κούρεμα κάνουμε και μιζανπλί!

Θέλετε να πάτε στο φάϊναλ φορ του Βερολίνου με τον Παναθηναϊκό; Η Τράπεζα Πλατείας Εξαρχείων σας παίρνει το πεντακοσάρικο που διαθέτετε, βάζει ένα χιλιάρικο ακόμα από την τσέπη της και πάει μόνη της...

Με επιτόκιο 4,5% και αρχική κατάθεση ένα δεκαχίλιαρο σε πεντέξη χρόνια μας χρωστάτε μόνο δύο χιλιάδες ευρώ.

Στεγάστε τα όνειρά σας επιλέγοντας την λύση που ταιριάζει περισσότερο στην...τράπεζά μας. Εσείς οι ίδιοι μπορείτε στην ανάγκη να μείνετε και άστεγοι.

Τίποτα δεν είναι πλέον όπως παλιά...
Παντού ερείπια.
Ορατά και αόρατα.
Το σύστημα μετάλλαξε, έγινε νόμιμο ημιοργανωμένο έγκλημα και πολιτικοοικονομική διαστροφή.

Οι λαοί;

Οι λαοί είναι άξιοι της τύχης τους. Μόνοι αθώοι, τα παιδιά. Και αυτά ακριβώς καλούνται να πληρώσουν την νύφη. Ακριβώς, επειδή εμείς όλοι είμαστε άξιοι της τύχης μας!












24/3/13

Όχι από τον τόπο σου...








Καλό το Κυπριακό ΟΧΙ, δεν λέμε, αλλά να είμαστε και λίγο δίκαιοι παρακαλώ. Γιατί το συνηθίζουμε αυτό εμείς οι Έλληνες: Με το τσαφ που κάνει κάτι καινούργιο, παρατάμε ότι κάνουμε στη μέση και τρέχουμε εκστασιασμένοι ξωπίσω στο νέο. Ξεχασμένο στα αζήτητα κάθε τι που μας ενθουσιάσε ή μας γοήτευσε, το παρόν είναι όλα τα λεφτά και το παρελθόν απλή ανάμνηση.

Ντάξει, δε λέω, μαγκιά και ποσότης ασήκωτη το ΟΧΙ από Λευκωσία μεριά, αλλά να μην είμαστε και εντελώς ΑΓΝΩΜΟΝΕΣ ωρέ συνμνημονιοχαντακωμένοι! Γιατί δηλαδή, μόνο τα Κυπριωτάκια τιτιβίζουνε τα Όχια, άλλοι δεν συμμετέχουν σε τέτοια "ΤΣ"; Δηλαδή τι έκαναν τα δικά μας παιδιά επί κυβέρνησης ΓΑΠ, επί Παπαδήμου  και επί τρικομματικής, μπρίκια κολλάγανε;

Συγγνώμη φίλοι αναγνώστες από την Κύπρο, αλλά αυτό το μπλογκ μπορεί να αντέχει πολλά, ακόμα και...σχόλια αναγνωστών, αλλά την αδικία ποτέ. Γι αυτό το λόγο θα αφιερώσουμε το σημερινό ποστάκι στις ελληνικές μνημονιακές κυβερνήσεις των ετελευταίων ετών και στον ανένδοτό τους αγώνα για την σωτηρία των τρα...εεε της χώρας.

Τα ΟΧΙ της κυβέρνησης του Γιωργάκη θα μείνουν στην Ιστορία σαν τα πιο αυθεντικά και ίσως πιο ηρωικά του είδους. Η αρχή έγινε με τον τόπο της αναγγελίας του πρώτου...μαρτυρικού ΟΧΙ, το Καστελόριζο. Τι πιέσεις δέχτηκε ο Γιώργος για να το πει από τη Ρόδο -που είναι σαφώς πιο τουριστικό νησί- δεν λέγεται! Αφόρητες πιέσεις! Αλλά ο πρώην πρωθυπουργός δεν λύγισε! Όχι, είπε, το ΟΧΙ μου θα το πω από το Καστελόριζο. Τέρμα!

Και ήταν μόνο η αρχή. Τα ΟΧΙ της αντιστασιακής κυβέρνησης του αξέχαστου Γιώργου πέφτανε βροχή. Δεν προλάβαινε η Τρόικα να πει ένα "ΠΕΙΤΕ ΡΕ ΑΝΑΡΧΙΚΟΙ ΕΠΙΤΈΛΟΥΣ ΚΙ ΕΝΑ ΝΑΙ ΡΕ, ΘΕΜΑ ΤΗ ΦΥΤΡΑ ΣΑΣ" και από του Μαξίμου ξεφυτρώνανε δύο ΟΧΙ!  Ούτε η Λερναία Ύδρα νάτανε!

Σε πόσα Μνημόνια είπανε όχι οι ηρωικοί υπουργοί και βουλευτές του ΠΑΣΟΚ, δεν γνωρίζουμε ακριβώς. Αυτό που ξέρουμε είναι, ότι η Τρόικα τα είχε παίξει με την απίστευτη ταχύτητα, αλλά και ποσότητα των αρνητικών απαντήσεων των εγκάθετων τοποτηρητών τους. Καλά ρε, ακούστηκε να λέει κάποτε ο Ντερούζ, μα πότε προλαβαίνουν να μας στέλνουν τόσα όχι; Ούτε χταπόδια νάτανε οι πούστηδες! Ε που να το ΄ξεραν οι άνθρωποι, ότι οι αντιστασιακοί του ΠΑΣΟΚ ήταν αναγκασμένοι για να ανταπεξέλθουν στις απαιτήσεις του...αγώνα, να υπογράφουν τα ΟΧΙ και με τα δυό χέρια;

Το επαναστατικό μένος ορισμένων υπουργών ήταν τέτοιο, που υπογράφανε ΟΧΙ πριν καν διαβάσουν τα έγγραφα της Τρόικας! Απίστευτο! Ο Χρυσοχοΐδης πχ δεν κρατιόταν! "Πάρτα μωρή Τρόϊκα τα όχι σου, που έχεις την αξίωση και να σε διαβάσω, λούγκρα ε λούγκρα", πιάστηκε να λέει κατά την διάρκεια ενός ντελίριου άρνησης με σπασμούς ασυμβίβαστου ΟΧΙ.  Διάβασέ το πρώτα ρε συ Χρυσοχοΐδη και μετά λες όχι, του έλεγε ο Λοβέρδος που ήταν τυπικός και δεν ήθελε να δίνει η κυβέρνηση γη και ύδ...εεεε δικαιώματα, αλλά που ν ακούσει εκείνος;

Ο δε Λοβέρδος μάλιστα μπορεί να ήταν τυπικός, κουλ και αθλέτικ ζαμανφουτίστας, αλλά σε θέματα ΟΧΙ ήταν ο πιο αδίστακτος από όλους! Όταν κατάλαβε η Τρόικα ότι ο άνθρωπος το είχε πάρει προσωπικά και δεν έλεγε ΝΑΙ ούτε στην γυναίκα του τη νύχτα (από κεκτημένη ταχύτητα, όχι επειδή την είχε μπουχτίσει. Αλλά ποιός ξέρει;) προσπάθησε να τον πάρει στο φιλότιμο:

Έλα ρε συ Αντρέα, κόψε λιγάκι τις συντάξεις ρε συ, έτσι μόνο για τα μάτια της Μέρκελ ρε! (Για τα μάτια του κόσμου δεν...μετράει πια).

Ο Λοβέρδος κέρβερος!

-Απαπαπαπα! Να μην έχουν τα γερόντια να φάνε; Ούτε με σφαίρες!

Τότε κόψε λίγο τα μιστά.

-Όχι!

Τα επιδόματα τότε βρε Ανδρέα.

-Όχι!

Οχιά ρε!

Ρε αμάν, ρε ζαμάν, τίποτα ο Λοβέρδος! Τόσο όχι ούτε παρθένα νάτανε ρε σεις. Και μη νομίσετε ότι βρήκε και έκανε. Κόντρα στο κύμα πήγαινε το Λοβερδάκι κύριοι, αμ πως; Είδατε τα πλήθη στο Σύνταγμα που γουστάρανε μειώσεις μισθών (για την...ανταγωνιστικότητα ρε γαμώτο), οι "Ικανοποιημένοι"; Ή το κίνημα "Τους τ΄ ακουμπάω-Τους τ΄ ακουμπάω"; Όλη η Ελλάδα είχε βγει στους δρόμους και έδινε αγώνα γιά την εφορμογή των μέτρων των Μνημονίων και ο Λοβέρδος μόνος του στις επάλξεις, ένας εναντίον όλων: Δεν θα περάσουν μέτρα αντιλαϊκάαααα, Τροϊκάααα, ΤρόϊκάαΑαααα...

Αδίστακτος Οχιατζής ο Λοβέρδος...

Η Κατσέλη; Τύφλα νάχει ο Μεταξάς! Το ένα όχι μετά το άλλο!

Ο Παπακωνσταντινοτίποτας; Δεν προλάβαινε να λέει όχι! Κάθε μέρα δεκαπέντε ώρες στο υπουργείο και δεν φτάνανε! Αφού αναγκάστηκε να...στρατολογήσει και τις ξαδέρφες του γιά να ανταπεξέλθει ο άνθρωπος! Όλη η Παπακωνσταντινοφαμελιά στα χαρακώματα! Όχι και πάλι όχι και τα μυαλά στη λίστα Λαγκάρντ, που λέει και ο εισαγγελέψ...

Ο Παπουτσής δεν ακούστηκε να ασχολήθηκε προσωπικά με το ΟΧΙ. Όχι λόγω ιδεολογικής ανεπάρκειας φυσικά. Δεν γίνεται να τραμπουκαλίζεις όλη μέρα με τα μπουζούκια της τάξεως τους αναρχοκομμουνιστές του ΝΑΙ στους δρόμους της Αθήνας και να αφιερώνεις ταυτόχρονα την ίδια μέρα στον λεκτικό υπέρ του ΟΧΙ αγώνα.

Ο Πάγκαλος όταν έλεγε ΟΧΙ, το έλεγε από το...υστέρημά του! Όταν δεν ήτανε μπουκωμένος! Μην σας πω ότι θυσίαζε που και που και μιά μπουκιά, για να μπορέσει να πει το όχι του χωρίς κίνδυνο να πνιγεί.

Ο Μπέννυ; Γιατί νομίσατε ότι έχασε κιλά; Τι (μιά μπανιέρα) στιφάδο με πατάτες φούρνου (όλος ο φούρνος) μου λέτε ρε παιδιά, που έχω εθνικό καθήκι...καθήκον μάλλον, να πω κι΄εγώ ως αντιστασιακός άνθρωπος τα όχι μου, επαναλάμβανε σε κάθε πρόταση γιά γαστρονομικό ντελαπάρισμα σε ταβερνοεστιατόρια της ευρύτερης σοσιαλιστικής περιοχής Αττικής και Θεσσαλονίκης.

Καλά, ο Γιωργάκης το ψιλομπέρδευε λιγάκι το όχι με άλλα...ρήματα της καθομιλοσαρδάμ, αλλά όταν το κείμενο δεν ήταν "εκτός σχεδίου σκέψης", αλλά γραπτό και ρυμοτομημένο, το ψέκαζε δεόντως το ΟΧΙ του.

...ΟΧΙ υπάρχουν!

...ΟΧΙ στο όχι των Βρυξελλών στο δημοψήφισμά μου...

...ΟΧΙ και ηλίθιος ρε παιδιά...

Η κυβέρνηση Γιωργάκη Παπανδρέου αναβίβασε την τέχνη του ΟΧΙ σε επιστήμη. Ποτέ άλλοτε δεν είδαμε τόσο λίγους ανθρώπους να λένε τόσο πολλά όχι, σε τόσο πολλούς. Αν ζούσε ο μακαρίτης Ουίνστον Τσώρτσιλ θα έλεγε: Παλιά λέγαμε, οι ναινέκοι σκύβουν και προσκυνούν τους ξένους σαν βουλευτές του ΠΑΣΟΚ. Τώρα λέμε....(Εκεί ακριβώς έπεσε το ρεύμα και έπαψαν να λειτουργούν τα μικρόφωνα. Θα μείνουμε τελικά με την περιέργεια μου φαίνεται).

Τα ΟΧΙ της κυβέρνησης Γιωργάκη δεν ήταν ξέρω γω απλά πράσινα ή ασπρόμαυρα ή ξέρω γω τι άλλο, αλλά φανταχτερά, έγχρωμα και τίγκα στις κόκκινες γραμμές! Κόκκινη γραμμή στις μειώσεις συντάξεων, κόκκινη γραμμή στον κατώτατο μισθό, κόκκινη γραμμή στο πετσοκόψιμο των επιδομάτων, κόκκινη γραμμή στις απολύσεις στο Δημόσιο, κόκκινη γραμμή στην συλλογική σύμβαση εργασίας, κόκκινη γραμμή και δε συμμαζεύεται δηλαδή. Απόρησε ακόμα και ο Περισσός: Πολύ κοκκινίλα τα πασόκια ρε σεις σύντροφοι, λέτε να μη πάει κάτι καλά; προβληματίστηκε ανοιχτά η Αλέκα. Το αποτέλεσμα του προβληματισμού δεν μας είναι γνωστό. Πάντως απ΄ ότι ξέρουμε, ο σύντροφος Μαϊλης έχει ήδη ενεργοποιηθεί...

Μετά την...αποδημοψηφισματοποίηση της κυβέρνησης Παπανδρέου ανάλαβε εργασία η κυβέρνηση του τεχνοχικράτη Παπαδήμου. Εδώ να δείτε αντίσταση! Εδώ να δείτε ΟΧΙ! Ολημερίς ΟΧΙ έλεγε, το βράδυ πάλι ΟΧΙ, που λέει το παλιό λαϊκό άσμα! Μιλάμε γιά άγρια κατάσταση άρνησης. Ανεπίδεκτη ναι, η κυβέρνηση Παπαδήμου. Όλο κόντρα!

Κόψε Παπαδήμο.

-Δε κόβω!

Ρε κο, μη σου πά ο διά τον πατέ!

-Δε κο ρε!

Ρε κόψε μη χρεωκοπήσει το Έθνος και μας λένε μετά ότι φταίει το ΚΚΕ και ο ΣΥΡΙΖΑ!

-Όχι, μολών λαβέ!

Οι αχάριστοι οι Νεοέλληνες δεν τον τίμησαν δεόντως τον πρώην τραπεζίτη-πρωθυπουργό, με αποτέλεσμα να βλέπουμε μόνο τον Λεωνίδα όταν περνάμε από τα Θερμοπύλια. Μεγάλη αχαριστία.

Η επόμενη κυβέρνηση, η τρικομματική ή τριοχική των ΝΔ-ΠΑΣΟΚ-ΚΑΚΟΔΗΜΟΚΡΑΤΙΚΟΑΡΙΣΤΕΡΟ ΣΥΝΑΠΑΝΤΗΜΑ δεν είχε φυσικά άλλη επιλογή, εκτός της συνέχισης της παράδοσης των προηγουμένων. Μπαστούνια τα πράγματα για την Τρόϊκα: Μπρος Σαμαράς και πίσω Κουβέλης και στη μέση από τους τρεις ο χοντρότερος. Η επιτομή του ΟΧΙ! Πλάκα είχε, ότι πριν εκλεγεί ο Σαμαράς, έλεγε ΝΑΙ, αλλά όταν εκλέχτηκε το γύρισε σε...NO PASARAN, ελληνιστί όχι. Στο ίδιο φάρδος κύματος και ο πρώην ναινέκος (;) Βενιζέλος, ο οποίος από επώνυμος ήρωας του ΟΧΙ έγινε....έμεινε ως είχε.

Και φτάνουμε τώρα σ΄αυτόν, γιά τον οποίο γράφτηκε το μεγάλο λαϊκό σουξέ "όχι σαν και το δικό σου, δεν υπάρχει στον ντουνιά". Φώτης Κουβέλης το όνομα του γνωστού αντιστασιακού που καταφέρνει να πείθει ένα σωρό ανθρώπους, ότι τα ΣΥΝΕΧΗ ΝΑΙ ΣΕ ΟΛΑ που λέει, δεν είναι στην πραγματικότητα ΝΑΙ, αλλά λεβέντικα εθνοσωτήρια ΟΧΙ, και ότι δεν είναι το κόμμα του καραδεξιό, γιατί αν το δεις στον καθρέφτη, το βλέπεις να έρχεται από αριστερά....

Με άλλα λόγια: Είπανε ένα όχι τα Κυπριωτάκια, αλλά οι "δικοί" μας του δώσανε να καταλάβει! ΟΧΙ σε όλα, εδώ και τρία χρόνια χωρίς απολύτως καμμία εξαίρεση. Πως γίνεται τώρα, να πηγαίνουμε μετά τόσα ΟΧΙ από το κακό στο χειρότερο, και  να καταστρεφόμαστε με έναν τρόπο που απομακρύνει την πιθανότητα...καταστροφής, αυτό μπορεί να το εξηγήσει μόνο ο γίγαντας λαός.

Ο οποίος γίγαντας λαός όποτε του ζήτησαν τα νουδοπασόκια την συνδρομή του, τους απάντησε με ένα ενθουσιώδες ΝΑΙ. Και όταν χρειάστηκε να τους τιμωρήσει (για τα χίλια μύρια "καλά" που έκαναν και κάνουν), τους τιμώρησε δίνωντάς τους την διακυβέρνηση της χώρας...εναλλάξ. Και μετά από τόσες δεκαετίες γεμάτες σκάνδαλα, διαφθορά και μούχλα κατάφερε να τους έχει και τους δύο στην καμπούρα του. Τέτοιος κόπανος ο γίγας λαός. Εμείς, οι εκατομμύρια θλιβεροί ναινέκοι...

Όχι από τον τόπο μας, κι΄ας είναι ότι νάναι ρε γαμώτο!

20/3/13

ΚΥΠΡΟΣ: Νάνος;





















Το έχει τελικά το ΟΧΙ η Κύπρος! Δεν ξέρω πως γίνεται, αλλά εκεί που άλλοι κομπλάρουν ή κάνουν ράϊ, οι Κύπριοι στηλώνουν τα ποδάρια τους σαν μουλάρια και δεν δίνουν μία, αν αυτός που τους κοντράρει είναι (ή το παίζει) υπερδύναμη. Ο Ανάν ακόμα το φυσάει και δεν κρυώνει. Η Μέρκελ ούτε να φυσήξει δεν πρόλαβε, πάνω στο...κάψιμο βρίσκεται.

Δεν είναι και μικρό πράγμα αυτό το ΟΧΙ, μιά σταλιά, ένα τοσοδούλι νησάκι είναι η Κύπρος! Ένας "πολιτικός νάνος", όπως την χαρακτήρισε σήμερα μιά ευρωπαϊκή φυλλάδα, που δεν μπορούσε να συλλάβει το νόημα της κυπριακής άρνησης. Νάνος; Ίσως, αν η γεωγραφική έκταση και ο πληθυσμός της είναι τα μοναδικά μέτρα σύγκρισης. Αλλά αν προσθέσουμε τον τσαμπουκά, το φιλότιμο, την αξιοπρέπεια, τότε ο νάνος είναι σαν κι΄αυτόν του γνωστού ανέκδοτου: Νάνος, αλλά τι νάνος; Με κάτι α......α να!

Δεν γνωρίζουμε τι θα φέρει στη Μεγαλόνησο (αλλά και σε όλους εμάς) το χθεσινό ΟΧΙ στον ωμό εκβιασμό των νεοαποικιοκρατών της συμμορίας των Βρυξελλών. Αυτή τη στιγμή εξ άλλου δεν έχει καμμία σημασία. Το μόνο που μετράει αυτή τη στιγμή, είναι η ΑΠΟΛΥΤΗ ΗΔΟΝΗ! Επιτέλους κάποιος ΤΟΛΜΗΣΕ! Επιτέλους κάποιος ΣΤΑΘΗΚΕ ΟΡΘΙΟΣ και τους ΦΑΣΚΕΛΩΣΕ! Νάστε καλά κουμπάροι!





19/3/13

ΓΙΓΑΝΤΕΣ ΤΟΥ ΜΠΑΣΚΕΤ (και της μαγκιάς). ΣΗΜΕΡΑ: ΓΙΑΝΝΗΣ ΙΩΑΝΝΙΔΗΣ



































Εμένα δεν μου αρέσουν τα άλλα αθλήματα! Μόνο μπάσκετ! Δεχτείτε το, όσο βαρύ και νάναι ή αλλάξτε μπλογκοστέκι.

Και αυτό που μου αρέσει περισσότερο στο μπασκετάκι, είναι το νταβαντούρι του. Εδώ δεν έχει "ούτε που σε ακουμπάω καν και πέφτεις χάμου και χτυπιέσαι, σα να παραδίδεις το πνεύμα σου εις τον Κύριον, και μετά 11,4 δευτερόλεπτα σηκώνεσαι και κάνεις το σπριντ της ζωής σου". Εδώ είναι αντρίκιο το σπορ φίλε μου: Σου χώνω μία στα τσαούλια, μου χώνεις μία στα αχαμνά. Μία σου και μία μου.

Μπασκετάκι σημαίνει πόλεμος, πόλεμος αντρίκιος και καθαρός. Μόνο με το ταλέντο σου και τον τσαμπουκά σου τον γονατίζεις τον άλλονα. Τελείωσε. Θυμόσαστε πως ξηγιότανε στις καλές του ο συγχωρεμένος ο Άρης, όταν μάζευε τα πρωταθλήματα με το ζεμπίλι; Θάνατος! Σε έβαζε κάτω, σε περιλάβαινε και μετά δεν βρίσκανε κομμάτι σου να κάνουνε νεκροτομή! Κατοστάρα στην κατοστάρα, χωρίς συμπόνια και χωρίς οίκτο.

Ε, είχε Γκάλη, είχε Γιαννάκη, είχε Σούμποτιτς, είχε Βράνκοβιτς, και τι δεν είχε. Βαρβάτα παιχτούρια, βεβαρημένες μπασκετικές ποσότητες, τρομοκράτες ένας ένας. Και πάνω απ΄όλα είχε αρχιδάτο καπετάνιο στο τιμόνι! Για Ξανθό μιλάμε φίλαθλοι, για Γιάνναρο Ιωαννίδη, πολυνίκη, νταή και κόουτς νάμπερ ουάν.

Μάγκας από τσοι λίγοι ο κόουτς Ιωαννίδης είχε τα γκέμια στο χέρι και που να κουνηθεί κανένας. Ούτε ο Νικ δε Γκρηκ, ούτε ο Τκατσένκο, ούτε ο Τζιμ Λόντος δε φτούραγαν μπροστά του. Και λόγος σπαθί, δέκα καντάρια βάρος, με την χριστοπαναγία του, με το γαμωσταυρίδι του, με όλα του τα σέα. Γιατί έριχνε αβέρτα λεκτική σαβουρολέξ ο μάγκαρος ο Γιάνναρος. Δώστε βάση. Ήταν κάποτε φρέσκος στην ομάδα ο Σούμποτιτς, πιάνει κάποτε τον Λυπηρίδη και τον ρωτάει: Τι ίνες αφτό το γκαμοτοτεό σας που λες κόουτς σινέκια; (ήταν δεν ήταν ενός μηνός...ελληνόπουλο ο Λευτεράκης και δεν τα ψέκαζε ακόμα τόσο καλά τα ελληνικούλια του).

Α, του απαντάει ο Λυπηρίδης για να κάνει πλάκα, σύστημα είναι το γαμωτοθεό. Θεός σημαίνει Θεός, το Ύψιστον Ον που λένε, ο Ένας, κατάλαβες;

Ω, κατάλαβες, κατάλαβες, απάντησε το Σουμποτάκι. Κατάλαβες, Ένας ενάντιας όλοι, Isolation Game που λες οι αμερικάνος. Και τους ξέσκισε από τότε στο τρίποντο ο...ομογενής!

Ο Ιωαννίδης δεν περιοριζόταν όμως μόνο στην προφορική...γαλλική άνευ διδασκάλου, αλλά χειριζότανε άπταιστα και την...χειρωνακτική γαλλική. Βαρύς είπαμε ντε. Όλα τα αστέρια σούζα μπροστά στον μοβόρο Γιάνναρο, από τον Λυπηρίδη μέχρι τον...Λυπηρίδη. Ξέρετε τι μπάτσες είχε φάει ο μικρός; Τις μπάτσες! Γιατί νομίζετε δεν τον φωνάζανε Χαρουμενίδη αλλά Λυπηρίδη; Πάρτες τις φούσκες σου υποπαίχτη, του ΄ριχνε η κοουτσάρα, και αν ξανασουτάρεις πάλι από τόσο μεγάλη απόσταση, μισό μέτρο κάτω από το καλάθι, πέθανες!

Βαρύς και ασήκωτος ο Ιωαννίδης, αλλά και θρήσκος σαν βιτσιόζος καντηλανάφτης! Κάθε μέρα τα πατερμά του, Πάτερ έτσι, Υιέ αλλιώς, προσευχή καλή και σαλονικιά, θύρα 13 του θεοτικού που λένε. Κακές γλώσσες λένε ότι από προσευχή έκανε την καριέρα που έκανε. Προσέξτε. Γνώστες του...αντικειμένου λένε, ότι καθότανε μια φορά και προσευχότανε προφορικά, με ήχο δηλαδή και τον άκουσαν οι λελέδες και το ξέρασαν στην πιάτσα.

Ήτανε ακόμα άσημος και σπούδαζε γεωπονική με την ελπίδα ότι το δίπλωμα αυτό θα τον βοηθούσε να κάνει την μεγάλη καριέρα προπονητή που έκανε αργότερα. Θεέ μου, λέει, κάνε μου να πιάσω τριακόσια εκατομμυριάκια στο λαχείο και τα υπόλοιπα τα κάνω μονάχος μου.

Ακούει ο Θεός, τον πιάνει το φιλότιμο και πάει και τον σκουντάει μιά βραδυά που κοιμότανε, σήκω, του λέει, βγέκα όξω. Βγαίνει ο Ιωαννίδης με το σώβρακο, κοιτάει στο βάθος του δρόμου, απ΄όπου ερχότανε κάτι με βουητό, γυρίζει στο Θεό και τον ρωτάει: Τι είναι τούτο εδώ κύριε Παντοκράτωρ; Το λαχείο που μου ζήτησες, απαντάει χαμογελαστός ο Ύψιστος.

Περιμένει λίγο ο Ιωαννίδης, το κάτι τι που έρχεται γκαζωμένο έρχεται πιό κοντά, ο Γιάννης το αναγνωρίζει. Μα Κύριε για τι λαχείο μιλάτε, αυτό εδώ είναι ο Γκάλης, απορεί ο μετέπειτα κόουτς.

Δεν χάνει την ψυχραιμία του ο Θεός, το ίδιο είναι ρε Γιάννη, όταν φτάσει μπροστά σου, πήδα πάνω του, κρατήσου καλά και άστον να σε πάει...

Έτσι ξεκίνησε. Κάποτε, αργότερα, όταν σταμάτησε την προπονητική του καριέρα, πήδηξε σε κάτι άλλο που περνούσε μπροστά του με βουητό. Ήταν η Νέα Δημοκρατία...

Το νταηλίκι τον συνόδεψε σε όλη του τη ζωή πάντως. Όταν βαρέθηκε κάποτε ο Γκάλης να ακούει τις χριστοπαναγίες του και τον πέταξε κλωτσηδόν από την ομάδα, το περίφημο "ή εγώ, ή ο Ιωαννίδης" του γκάνγκστερ, προσγειώθηκε ελαφρώς ανώμαλα στον Ολυμπιακό του Κόκκαλη. Νταής βαρύς κι΄ασήκωτος που ήτανε, δεν άργησε να βρει νέο...μεγαθήριο γιά να συγκρουστεί: Το όνομα αυτού Γιωργάκης Σιγάλας.

Ήσυχο παιδί ο Σιγάλας, κορίτσι, στις αρχές της καριέρας του, ο ιδανικός αντίπαλος. Που λέτε, άρχισε να πέφτει το μπινελίκι της αρκούδας! Και τι δεν άκουσε το παιδί! Να σας διηγηθώ μία προσωπική ιστορία, η οποία με λίγη τύχη θα μπορούσε να είχε συμβεί πραγματικά. Κατεβαίνω μιά βραδυά παραμονές Χριστουγέννων μ΄ένα φίλο γιά φαϊ Πειραιά και παθαίνω την πλάκα μου. Ρε συ Μήτσε, λέω στον φίλο, τι δουλειά έχει το χριστουγεννιάτικο δέντρο της πλατείας Συντάγματος στο Πασαλιμάνι; Έβαλε τα γέλια. Τι χριστουγεννιάτικο δέντρο ρε Βράχο, ο Σιγάλας είναι ρε, "στολισμένος" από τον Ξανθό.

Έριξε τα μπινελίκια του στον μικρό ο άγριος Ιωαννίδης, του έριξε και τα μπουκέτα του, γιατί αν δεν ρίξεις ως βαρύς και ασήκωτος άντρας τα μπουκέτα σου στην μισή ποσότης, σε ποιόν θα τα ρίξεις; Κάποτε όμως άρχισε και έχτιζε κοιλιακούς ο Σιγαλάκος, βάρη, γυμναστήριο, μούσκουλα και ποντίκια να, σα ψυγείο παλαιού τύπου το παιδί. Ε τον παράτησε στην...μοίρα του ο Γιάνναρος, γιατί είπαμε παληκάρι και σκληρός, αλλά όχι και να πέφτουμε σα μαλάκες πάνω στους ψωμομένους και να σπάμε τα μούτρα μας.

Κάπως έτσι την είχε γλυτώσει κι΄ο...Γκάλης. Γνώριζε ο Ιωαννίδαρος, ότι το παιδί είχε αρχίσει την καριέρα του ως πυγμάχος και προτίμησε να δώσει...τόπο στην οργή. Δεν τον πήγαινε φυσικά με τίποτα τον Νικ, αλλά ξύπνιος ο Ξανθός, αφού έχει και βαρύ χέρι ο σταρ της ομάδας, καλός είναι και ο Λυπηρίδης, λέει.

Αλλά ας πούμε και μερικά γιά το μεγάλο προπονητικό ταλέντο του Ιωαννίδη. Σχολή προπονητών δεν επισκέφτηκε ποτέ ο Ιωαννίδης, γιατί άλλωστε; Άμα έχεις Γκάλη, όχι το δίπλωμα Γεωπονικής, αλλά ακόμα και το δίπλωμα Αισθητικού σου φτάνει. Να πούμε και την αλήθεια, δεν είμαστε από πάνω απ΄το κεφάλι του όταν έπερνε τάιμ άουτ στην αρχή της καριέρας του, ν` ακούμε τι τσαμπούναγε στο τημ. Πάντως, με δεδομένη την παρουσία του Γκάλη, δεν αποκλείεται να ήταν οι οδηγίες του, ας πούμε...γεωπονικού στυλ: Παιδιά δώστε την μπάλλα στον Νικ, κάντε στην άκρη και αφήστε τον να τους ψεκάσει με γαλαζόπετρα όπως αυτός γουστάρει...

Είπαμε, εκείνη την εποχή δεν χρειαζόσουνα ειδικές γνώσεις και ιδιαίτερο προπονητικό ταλέντο γιά να μαζέψεις όλες τις (εγχώριες) κούπες στο μπασκετάκι. Αρκούσε η σούφρα, να έχεις στην ομάδα σου τον Γκάλη. Και ξένον προς το αντικείμενο αν έβαζες προπονητή, τα ίδια αποτελέσματα θα έφερνε. Μη πω ίσως και καλύτερα. Ας πούμε αν ήτανε ο Θάνος Μικρούτσικος κόουτς στον Άρη...όχι, ο άνθρωπος δεν είχε ιδέα από σπορ, ας πούμε καλύτερα ότι αναλάμβανε κόουτς ο σέρφερ Κακλαμανάκης. Έχει ιδέα από μπάσκετ ο Κακλαμανάκης; Σιγά μην έχει! Τι οδηγίες να δώσει σε ομάδα μπάσκετ ένας σέρφερ; Άμα είχε Γκάλη στην ομάδα, έδινε ΟΤΙ ήθελε! Κάτι από το δικό του σπορ: Παιδιά, ξεκινάμε με Γιαννάκη, Γκάλη, Σούμποτιτς, Λυπηρίδη, Βράνκοβιτς και παίζουμε το σύστημα "7 σε παίρνει αριστερά, μη το ζορίζετε". Έφτανε!

Α, μη σας πω, ότι και ο Μικρούτσικος το ίδιο "σύστημα" θα έπαιζε...

Πάντως μεγάλη προπονητάρα ο Ξανθός, αυτό είναι δεδομένο. Παροιμιώδης η τακτική που ακολουθούσε σε όλους τους αγώνες του Άρη: Θα βάλει 20 ο Γιαννάκης, θα βάλουν 30 οι άλλοι όλοι μαζί, θα τους χώσει ο Νικ καμμιά 40ριά, ε δεν θα εκβιάσω κι΄εγώ με τίποτα χριστοπαναγίες στους διαιτητές κάνια 15ριά; Τους πήραμε τα σώβρακα πάλι!

Εντός των τοιχών έπιανε το κόλπο φυσικά. Που να κοντράρουν τους Γκαλογιαννάκηδες τα δευτεροτριτάκια; Άλλά και στην Ευρώπη έπιανε η...διαβολική όσο και...επιστημονική αυτή τακτική. Εκτός των φάιναλ φορ! Μία, δύο, τρεις, πέντε, έξη ολόκληρα φάϊναλ φορ ο Ιωαννίδης και ούτε κούπα, ούτε ακρόαση! Δε πα νάτανε ο Άρης φαβορί, δε πα να έχωνε ο Νικ όσα ήθελε, δε πα να ήτανε τα παλαί γεμάτα από αφιονισμένους Αρειανούς, το αποτέλεσμα πάντα το ίδιο: Την κούπα οι άλλοι, ο Ξανθός τον πούλο!

Είπαμε, μεγάλη προπονητάρα ο Ξανθός, αλλά εκεί που μπορούσε ο άνθρωπος. Όχι ότι δεν μπορούσε στα φάϊναλ φορ, αλλά να, δεν του καθόντουσαν ρε γαμώτο. Ήταν και ζόρικοι οι αντίπαλοι, ήταν και κάτι γατόνια του κερατά οι αντίπαλοι κόουτς, ήταν που δεν πιάνανε τα αφιλότιμα τα γούρια στα φάϊνάλ φορ, ήτανε και το στρες, άσε δράμα.

Ο Ξανθός πάντως έκανε ότι μπορούσε: Ξόρκια, βουντού, αλχημείες, κοκκαλάκια νυχτερίδας, χαϊμαλιά, σταυρουδάκια, τάματα, ότι...επιστημονικό προπονητικό περαδώθε φανταστεί ο νους σας!

Ρέστα έδινε ο Ιωάννης με τα γούρια του:

Το ίδιο ριγέ πουκάμισο πριν το τελευταίο κατούρημα από τουαλέτα του τρίτου ορόφου του ξενοδοχείου της ομάδας και με τον αναπληρωματικό πάουερ φόργουωρντ να παίζει έξω από την πόρτα κολιτσίνα με τον κουβαλέα του Άρη....

Πέντε χριστοπαναγίες από την ανάποδη τριαντατρία λεπτά πριν το τζάμπωλ...

Φτύσιμο από ανατολή προς δύση με ενδιάμεσο σταθμό τον κόρφο του προς εκδιωγμό των κακών πνευμάτων, πάντα με καμπύλη 33 μοιρών...

Παραμονή αγώνα δεν άφηνε να του κάνουν τράκα τσιγάρο, εκτός αν ο τρακαδόρος φορούσε τραγιάσκα με μπλε πουά και την στιγμή που του ζητούσε τσιγάρο έξυνε με το αριστερό του χέρι τον πέμπτο σπόνδυλο της σπονδυλικής του στήλης...

Δεν περνούσε δρόμο αν πριν τον διέσχιζε κάθετα μαύρη γάτα. Αν τον διέσχιζε οριζόντια έριχνε μιά δραχμή κορώνα-γράμματα και αν το νόμισμα έπεφτε σε υπόνομο, έριχνε μιά χριστοπαναγία παραπάνω απ΄ ότι συνήθως...

Στα φάϊναλ φορ δεν αρκούσαν φυσικά μόνο τα γούρια, εδώ χρειαζόταν και ψυχολογία, ένας τομέας στον οποίο ο Ιωαννίδης έδειξε επανειλημένα το μεγάλο του ταλέντο. Συγκεκριμένα, τρεις εβδομάδες πριν τους τελικούς άρχισε να αγχώνει εαυτόν και παίκτες. Δεν ήταν μάγος, όσο μπορούσε ο άνθρωπος. Στρες κανονικό και με το νόμο, να μη μπορεί κανένας να κλείσει μάτι! Σκέτη επιστήμη δηλαδή. Περνούσες έξω από το ξενοδοχείο της αποστολής του Άρη και σε κούφαιναν τα κλακ κλακ κλακ! Τι έγινε ρε παιδιά, φέρανε ισπανίδες χορεύτριες και χορεύουνε υπό την συνοδεία καστανιέτων φλαμένγκο, ρωτούσες. Και σου απαντούσαν, όχι ρε, η ομάδα προετοιμάζεται για τον ημιτελικό. Ναι, τουρτουρίζοντας...

Ξύπνιος προπονητής ο Ιωαννίδης κατάλαβε κάποτε, ότι με το στρες και το άγχος δεν σηκώνεις ποτέ ευρωπαϊκή κούπα και άλλαξε μετά το έκτο χαμένο φάϊναλ φορ τακτική. Τραγική ειρωνεία της τύχης: Το έβδομο φάϊναλ φορ δεν ήρθε ποτέ!

Στην ιστορία έχει μείνει και η γαμάτη μαγκιά του κόντρα στα ρωσσάκια της CSKA Μόσχας στο Φάληρο. Ναι, τότε που είχαν μπερδέψει οι υπεύθυνοι του Ολυμπ....εεεε οι υπεύθυνοι της κουζίνας του ξενοδοχείου που διέμενε η ρώσσικη αποστολή τη ζάχαρη με το ψυχοφάρμακο που ήταν στο ράφι της κουζίνας δίπλα από τη ζάχαρη, το μοσχοκάρυδο, τη ρήγανη, το αλάτι, το πιπέρι και τα άλλα μπαχαρικά, με αποτέλεσμα οι μισοί ρώσσοι παίκτες αντί να παίζουν στον αγώνα πιεστικές άμυνες στο μισό γήπεδο με παγίδες στις γωνίες, να τα έχουν παίξει με παραισθήσεις στον θάλαμο ενός πειραιώτικου νοσοκομείου. Η μαγκιά του Ιωαννίδη να παίξει με πέντε ερυθρόλευκους παίκτες τους...τρεις αναπομείναντες αντιπάλους του ΠΡΕΣΙΝΓΚ ΣΕ ΟΛΟ ΤΟ ΓΗΠΕΔΟ θα μείνει αξέχαστη σε όλους μας. Όπως και η δεύτερη μαγκιά του στον ίδιο αγώνα, να αποσύρει δύο παίχτες του Ολυμπιακού, για να παίξουν τρεις εναντίον τριών, όταν το σκορ υπέρ των ερυθρολεύκων ξεπέρασε τους 20 πόντους.

Μεγάλη μαγκιά!

Αλλά η μεγαλύτερη μαγκιά του βαρύ και ασήκωτου Γιάννη Ιωαννίδη έμελε να λάβει χώρα στις μέρες μας. Ακριβώς, κατά την ψηφοφορία στη Βουλή γιά την άρση της βουλευτικής ασυλίας του Κασίδα της Χρυσής Αυγής, λόγω της...μαγκιάς του επιστήμονα της ναζιστικής παράταξης, να γρονθοκοπήσει σε λάϊβ εκπομπή της τηλεόρασης την Λιάνα Κανέλλη του ΚΚΕ.

Μαγκιά λέμε, όχι "εντός πωλούνται ψιλικά": Ο πολυνίκης, πανάξιος, ο άντρακλας, ο νταής, ο Ελληναράς, ο πατριώτης, ο υφυπουργός Αθλητισμού αυτής της ένδοξης χώρας απάντησε στο τρομερά δύσκολο και πολύπλοκο ερώτημα ΝΑ ΑΡΘΕΙ Η ΒΟΥΛΕΥΤΙΚΗ ΑΣΥΛΙΑ ΤΟΥ ΚΑΣΙΔΙΑΡΗ; με ένα ένδοξο, λαμπρό, αθλητικό και πέρα ως πέρα αντρικό ΟΧΙ!

Βαρύς και βίαιος στα μικράτα του ο Ξανθός, αλλά πέρασαν τα ρημάδια τα χρόνια ρε γαμώτο και δεν μπορεί πιά όπως παλιά. Περασμένα μεγαλεία οι μπάτσες σε Λυπηρίδηδες και Σιγάλες. Ούτε για μπάτσο σε γυναίκα δεν φτάνει σήμερα πιά, κακούργε χρόνε. Ας είναι καλά κάτι καλά παιδιά, που συνεχίζουν το έργο μας και τους δίνουνε να καταλάβουν των...ξέρετε τώρα ποιών.

Το ποστάκι τελειώνει δραματικά!

Μάγκας και παράδειγμα προς μίμηση ο Ιωαννίδης, είπαμε. Ότι είναι ολίγον στραβός από το (άκρο) δεξιό μάτι, το γνωρίζαμε. Αλλά να επικροτεί ολόκληρη υφυπουργάντζα το γρονθοκόπημα μιας ΓΥΝΑΙΚΑΣ ΣΥΝΑΔΕΛΦΟΥ ΤΟΥ από τον νεογκεσταπίτη Κασιδιαροκοπρίτη και μάλιστα δημόσια είναι πάρα πολύ βαρύς καπνός και  φαρμάκι ταμπάκο. Ντάξει, ο καθένας με την ίωσή του. Δικαίωμά σου κύριε υφυπουργέ να επικροτείς την ευγενική κίνηση του κυρίου Κασιδιάρη. Μετά όμως οφείλεις να πάρεις το καπέλο σου και να μας αδειάζεις την γωνιά στην Βουλή. Γιατί μάγκας έτσι, μάγκας αλλιώς, δεν πάει βουλευτής άνθρωπος να παίρνει ανοιχτά θέση υπέρ της βίας, και ιδίως βίας κατά γυναίκας και μάλιστα μέσα στην ρημάδα την Βουλή.

Ο Ιωαννίδης ψάχτηκε λίγο μετά το σούσουρο που έγινε και προτίμησε να μας εκμυστηρευτεί ότι είναι απλός ΒΛΑΚΑΣ. Ψάχτηκε λίγο ο Ιωαννίδης και μας είπε κατάμουτρα, συγνώμη παιδιά, δεν κατάλαβα καλά, νόμιζα ότι ψήφιζα...ΝΑΙ. Ψάχτηκε ο Ιωαννίδης και δικαιολογήθηκε ότι...μπερδεύτηκε, τόσες ψηφοφορίες κάναμε τον τελευταίο καιρό ρε καρντάσια, έχασα τον μπούσουλα.

Ψάχτηκε ο Ιωαννίδης πριν τα πει όλα αυτά, ψάχτηκε όντως...

Και ψάχτηκε εκεί, ναι εκεί ανάμεσα στα σκέλια του και έδωσε την απάντηση που γνωρίζουμε, όταν διαπίστωσε ότι εκεί ΔΕΝ...ΚΟΥΔΟΥΝΙΖΕΙ ΤΙΠΟΤΑ πια...







18/3/13

ΑΝΑΣΤΑΣΙΑΔΗΣ: ΟΡΚΙΖΟΜΑΙ ΝΑ ΜΗ ΒΑΛΩ ΧΕΡΙ ΣΤΙΣ ΚΑΤΑΘΕΣΕΙΣ!







Σαμαράς, Αναστασιάδης, Ελλαδιστάν, Κύπρος. Δύο πρωθυπουργοί/πρόεδροι, δύο παράλληλοι βίοι.
Να τους χαιρόμαστε που είναι Έλληνες, που είναι άξιοι καπετάνιοι, αλλά προπάντων επειδή είναι άντρες σπαθί, με λόγο και με μπέσα. Ας θαυμάσουμε ένα πραγματικό...μαργαριτάρι υπευθυνότητας του αξιότιμου κύριου (λέμε τώρα) Αναστασιάδη στο παρακάτω κλιπάκι.


http://www.youtube.com/embed/l6Swflf40Pc


Μετάφραση:

....θέλω να δεσμευτώ (ο Προμηθέας Δεσμώτης;) με τον πιό ΞΕΚΑΘΑΡΟ και ΚΑΤΗΓΟΡΗΜΑΤΙΚΟ τρόπο, προς τους Κύπριους συμπατριώτες μας, αλλά και προς τους ξένους επενδυτές, ότι ΔΕΝ ΠΡΟΚΕΙΤΑΙ και το ΥΠΟΓΡΑΜΜΙΖΩ, ο Νίκος Αναστασιάδης να υπογράψει οτιδήποτε που σχετίζεται με ΚΟΥΡΕΜΑ ΚΑΤΑΘΕΣΕΩΝ....

Πριν ένα αιώνα;

Πριν δέκα χρόνια;

Πρόπερσυ;

Το περασμένο καλοκαίρι;

Α μπα, πριν ΕΝΑ ΜΗΝΑ!!

Σκεφτείτε να μην είχε φιλήσει με τόσον ΞΕΚΑΘΑΡΟ και ΚΑΤΗΓΟΡΗΜΑΤΙΚΟ τρόπο σταυρό, τι θα γινότανε! ΔΕΝ ΠΡΟΚΕΙΤΑΙ και μάλιστα στον υπερθετικό βαθμό ο Αναστασιάδης! Σκεφτείτε τι θα μπορούσε να σκάρωνε, αν δεν το ΥΠΟΓΡΑΜΜΙΖΕ!

Τσίπα;

Μπέσα;

Φιλότιμο;

Από κάπου χάνει αυτή η ρουφιάνα η Δημοκρατία μας και σε λίγο δεν θα υπάρχει πιά ούτε ανάσα για να την...ξαναφουσκώσει.

ΑΝΑΣΤΑΣΙΑΔΗΣ/ΠΑΠΑΝΔΡΕΟΥ: ΡΙΑΛΙΑ ΥΠΑΡΧΟΥΝ




Να τον λυπάται η ψυχή σου ήτανε κατά την αναγγελία των νέων...επαναστατικών μέτρων της νεοφιλελεύθερης  μαρμάγκας των Βρυξελλών ο νέος πρόεδρος της Κύπρου, Λαμογιοαναστασιάδης.

Ψυχικό ράκος ο άνθρωπος, κυριολεκτικά συντετριμμένος, με ραγισμένη τη φωνή, να τόνε κλαίνε οι ρέγγες, να λες, να όπου νάναι βάζει τα κλάμματα, αλλά δυστυχώς δεν τα έβαλε. Όχι ότι δεν ήθελε, αλλά αφού αναγκάστηκε να καταναλώσει το μεγαλύτερο μέρος του υποκριτικού του ταλέντου κατά την διάρκεια της προεκλογικής του εκστρατείας, (αχ λαέ της Κύπρου, αχ αγαπημένοι καταθέτες και καταθετριούλες των ευγενών κυπριακών Τραπεζικών Ιδρυμάτων, αν με βγάλετε πρόεδρα και μετά έρθει κάνας πούστης και ζητήσει να βάλει χέρι στις καταθέσεις σας, θα τον σκίσω σαν σαρδέλα. Μα τα ριάλια ριάλια ριάλια του Βιολάρη, αν δε πιστεύετε), δεν είχε άλλη επιλογή.

Αν έκλεινες την φωνή της τηλεόρασης και καθόσουν και τον άκουγες τον επιστήμονα, θα νόμιζες ότι τραγουδάει το αξέχαστο παλιό του Καζαντζίδη:

Σαν πληγωμένος αετός στην κάμαρά μας μπήκα
κι΄ούτε ανάσα, ούτε φως, ούτε αγκαλιά δεν βρήκα
κι΄όπως σκεφτόμουνα, ότι άλλος σ΄αγκαλιάζει
το πρώτο δάκρυ μου κατάλαβα να στάζει

Όσοι δεν πόνεσαν, άστους να λένε
κι΄ όμως κυρία μου, κι οι άντρες κλαίνε

Πολύ μοβόροι οι Ευρωπαίοι, λέει, τον είδανε μικρό και Κύπριο και είπαν να βγάλουν το άχτι τους. Πίεση σε όλο το γήπεδο, με παγίδες παντού, λέει, εκβιαστές και παλιαθρώποι οι εταίροι, και ευτυχώς που αντιστάθηκε σαν λέων ο πρόεδρος και κατάφερε να λυγίσει τελικά την μεγάλη κακία των Ευρωπαίων, αναγκάζοντάς τους σε άρον άρον υποχώρηση σε κακίες μικρότερου...βεληνεκούς, που θα σώσουνε τον τόπο. Λέει...

Τι να κάνουν τα αδερφάκια μας τα Κυπριωτάκια, τον πιστέψανε. Εδώ πιστέψαμε εμείς οι Ελλαδίτες τον καραστόκο τον Παπατζή, τον Αναστασιάδη που ξέρει να στήνει και μία πρόταση, χωρίς να χρειαστεί γιά να την καταλάβεις, να της κάνουνε τεχνητή αναπνοή, να μη πιστεύανε;

Ωραία. Όμορφο, δοκιμασμένο και επιτυχημένο σενάριο, ΛΕΦΤΑ ΥΠΑΡΧΟΥΝ-ΔΕΝ ΥΠΑΡΧΕΙ ΟΥΤΕ ΣΑΛΙΟ, α λα Σάϊπρους αυτή τη φορά, αλλά υπάρχει και ένα αλλά. Τι; Βουϊξανε τα μήντια ρε κουμπάροι, δεν ακούσατε; Βγαίνει σήμερα ο Σόϊμπλες που λέτε, τσουλ τσουλ φρεν, στήνεται μπροστά στις κάμερες και αρχίζει το γερμανικό του:

Μάϊνε ντάμεν ουντ χέρεν ουντ ντι αντερεν, όποιοσούχτεν σας (ες ες είπε, μάλλον σαν ΣΑΣ μεταφράζεται) είπεχτουνγκ ότιφτουρν η Ευρωπαχτιγκέντην Ενωσηντίνγκεν ζητησέσλινγκεν την πετσοκοβάρεν των (απίστευτη ομοιότητα τα γερμανικά άρθρα με τα ελληνικά!!!) καταθεσάρεν του τσιπριώτισεν (καμμία σχέση με ΣΥΡΙΖΑ) φόλκες, σας είπεχτουνγκ ψεμματάουτερν. Ο πρεζιντέντ Αναστασιάντης προτεινέσαφτ λος μέτρος άντικος ε παράλογκος. (Ξέρει και ισπανικά ο Βόλφγκανγκ και δεν χάνει ευκαιρία να κοκορεύεται γι΄αυτό).

Μετάφραση:

Τι λέτε ρε αχαϊρευτοι, ότι ζητήσαμε εμείς το πετσοκόψιμο των καταθέσεων των μικροκαταθετών; Αυτό το ζήτησε, και επέμενε μάλιστα Η ΙΔΙΑ Η ΚΥΠΡΙΑΚΗ ΚΥΒΕΡΝΗΣΗ, να μη προλάβω να στρίψω με το καροτσάκι αν δε πιστεύετε!

Θέλατε Αναστασιάδη κουμπάροι; Να τον χαίρεστε!

Ήξερε τι τραγούδαγε η αξέχαστη Γιώτα Λύδια:

ΣΕ ΚΑΘΕ ΣΤΡΑΤΑ ΚΑΙ ΜΟΝΟΠΑΤΙ, ΨΕΜΑ ΚΙ ΑΠΑΤΗ, ΨΕΜΑ ΚΙ ΑΠΑΤΗ...




17/3/13

ΧΑΡΑΤΣΙ ΚΑΙ ΣΤΟΥΣ ΜΙΚΡΟΚΑΤΑΘΕΤΕΣ ΣΤΗΝ ΚΥΠΡΟ!





Το παν είναι η εμπιστοσύνη. Λες, θα του δανείσω του Ζαχαρία το δεκαχίλιαρο που μου ζητάει, τι στο διάολο, μαζί μεγαλώσαμε, αλίμονο τώρα. Ή, και φυσικά δεν θα χάσω εγώ το φάιναλ φορ του Εξάστερου στο Βερολίνο. Σιγά να μη μπορείς να αφήσεις τη γυναίκα σου ούτε μία βδομάδα μοναχή...

Σωστά. Χωρίς εμπιστοσύνη δεν γίνεται τίποτα.

Θα πεις τώρα, καλά ρε αθώε, με τον Ζαχαρία μπορεί να μεγάλωσες μαζί και να τον εμπιστεύεσαι, αλλά που χρωστάει σε όλο το Πετράλωνο δανεικά και αγύριστα, δε σε χαλάει; Ή, δε λέω, πρώτη γυναίκα η κυρά σου, αλλά δεν είναι κομμάτι παράξενο να σε ζμπρώχνει κυριολεκτικά για μια "σπυριάρα" στις Γερμανίες και μάλιστα με έναν τέτοιο τρόπο;

"Πήγαινε εσύ στο Βερολίνο αγάπη μου, να στηρίξεις την Παναθηναϊκάρα, να σηκώσουμε την κούπα και εγώ πάω άλλη φορά για λιποαναρρόφηση, δεν πειράζει. Τελικός είναι, δεν γίνεται να τον χάσεις. Εμένα ο κώλος δεν φεύγει, εδώ θα είναι".

Και είναι και Ολυμπιακός ρε Πανάθα. Από τις πιο φανατικές ρε συ!

Αλλά είπαμε, το παν είναι η εμπιστοσύνη. Και δεν είναι τυχαίο αυτό φίλοι μου. Αναγκαίο είναι, γιατί η εμπιστοσύνη είναι το θεμέλιο  πάνω στο οποίο χτίζουμε τα πάντα. Ολόκληρη τη ζωή μας!

Παράδειγμα. Είσαι ένας νορμάλ άνθρωπος. Δημόσιος υπάλληλος, με τον
μισθούλη σου, τα επιδοματάκια σου, την αξιοπρέπειά σου. Σ' έχωσε μέσα η Πασόκα, για τον Σοσιαλισμό ρε γαμώτο, και περνάς όμορφα και κομματοσκυλάτα.

Τρως από δω, τρως από 'κει, βουτάς το κατά δύναμη, μη σε πούνε και μαλάκα που είσαι στη...πηγή και δεν...πίνεις, γεμίζεις κάποτε με χαρτονόμισμα δύο ολόκληρα κουτιά από παπούτσια. Μάγκας. Εδώ όμως σε εγκαταλείπει λίγο η εμπιστοσύνη που έχεις στη ζωή, χρήμα είναι αυτό, δεν είναι παίξε-γέλασε και αρχίζεις τις σκέψεις.

Και αν βγει τις επόμενες εκλογές το ΚΚΕ και τα βρει και μου τα πάρει;

Και αν μπουκάρει κάνας κλέφτης, κάνα φρικιό, κάνας κακοποιός γενικά, Αλβανός δηλαδή; (Γιατί το 'χουν οι κακοποιοί σε τούτη την δόλια χώρα, να είναι στην πλειοψηφία τους Αλβανοί, τουλάχιστον οι έντεκα στους οχτώ, ενώ οι αυτόχθονες είναι αγγελούδια του κερατά και παιδιά μάλαμα).

Και αν γίνει πόλεμος και μπούνε οι Τούρκοι, οι Αλβανοί, οι Βούλγαροι, οι Σκοπιανοί, η Μέρκελ και μου τα πάρουν;

Και εδώ ακριβώς, εδώ που σε έχουν ζώσει τα μαύρα τα φίδια και σε πάει η απελπισία καροτσάκι, εδώ, ναι εδώ κάνει ένα εντυπωσιακό μπάσιμο η Τράπεζα της ενορίας σου και σου ξηγιέται χρηματοκιβωτιοτάτα:

Άσε βρε που θα τ' άφησω εγώ να του τα βουτήξουνε οι κακοί. Για...φέρτα μου εμένανε τα λεφτουδάκια σου μανάρι μου, να στα κρατήσω στα ώπα ώπα, να στα φλομώσω εγώ στσοι τόκοι, να γίνουν πιο πολλά. Για μπέκα μέσα αγόρι μου, να δεις πόσο...ανάλαφρος θα είσαι όταν βγεις πάλι έξω.

Τάζουν οι Τράπεζες, παροτρύνει το Κράτος, βάλτε το ρευστό σας στο Λεφτογόνο Ίδρυμα παιδιά, κάνει καλό, λένε και μαλακίες οι παροιμίες, η Αποταμίευση είναι το 99,99% του παντός, δεν θες και πολύ να το πιστέψεις, τα μαζεύεις, τα ζντριμώχνεις σε μια νάϋλον σακούλα του Λιντλ και τα κουβαλάς στην Εθνική. Πάρτε τα παιδιά, αυτά είναι, και ξεσκίστε τα στον τόκο, αντέχουν.

Και αν έχετε μόνο σακούλα από Βερόπουλο δεν χάλασε ο κόσμος...

Και αν ήταν μόνο τα παλιοτομαράκια της μουχλοπασόκας και της νουδούς
θα λέγαμε άει στον διάολο, δεν πειράζει. Αλλά έτσι τσουλάγανε οι περισσότεροι ρε παιδιά! Τι οι περισσότεροι, όλοι! Όλη η...χαρτική ύλη στο γκισέ φίλτατοι εν Μνημονίω αδελφοί. Ναι, ακόμα κι ο Μπάμπης, ο Μπάμπης ο μεροκαματιάρης ντε, που ανεβοκατέβαινε στις σκαλωσιές για να'χει να κοιμάται στο φροντιστήριο ο γιόκας του ο μπαγλαμάς. Παντού. Από τα Δίκαια Έβρου μέχρι Κύπρο. Πανελλήνια εμπιστοσύνη δηλαδή, μεγαλείο υπόθεση.

Αλλά ας το παγκοσμιοποιήσουμε λιγάκι σ' αυτό το σημείο, να σπάσουμε λίγο πλάκα.

Ερώτηση: Δίνεις το παλτό σου στο βεστιάριο για φύλαγμα, τι..σου δίνουν;

Είσαι γεωργός και πας την σοδειά σου στις αποθήκες του Συνεταιρισμόύ, τι ...
σου δίνει αυτός;

Τι σου δίνει το καθαριστήριο, που του πας το παντελόνι σου για καθάρισμα, ο ταξιτζής που σε πάει σπίτι σου, ο γιατρός που πας να σου βγάλει το κατσαβίδι που κατάπιες κατά λάθος;

Τίποτα; Σωστοί οι παίχτες. Εσύ πληρώνεις! Μόνο οι τράπεζες σου δίνουν κάτι όταν τους πας τον παρά σου. Τόκος λέει. Τους...δανείζεις δήθεν ένα ποσό και στο επιστρέφουν μεγαλύτερο. Γιατί; Που το βρίσκουν το επιπλέον ποσό, τι γίνεται εδώ; Μας φέρνεις πέντε...πορτοκάλια εσύ, σου επιστρέφουμε πεντέμισι, σου λένε. Γιατί έτσι ρε παιδιά, ρωτάς εσύ ο αγαθός, γιατί θα βγάλουμε και μισό πορτοκάλι κι' εμείς, απαντάνε αυτοί οι ξύπνιοι.

Ένα ολόκληρο πορτοκάλι το ζητούμενο και η ερώτηση ΠΟΥ ΤΟ ΒΡΉΚΑΝ. Μήπως έπεσε από τον ουρανό, μήπως βρέθηκε στον δρόμο, μήπως το δώρισε κάποιος;

Τέλος της παγκοσμιοποιημένης παρένθεσης χωρίς να εξεταστεί και η περίπτωση κλοπής.

Τους πας τελικά τα ευρουλάκια σου, χωρίς να εξετάσεις ιδιαίτερα την ηθική πλευρά του ζητήματος. Περιττό να σας πω, ότι είσαι τίγκα εμπιστοσύνη και γεμάτος καπιταλιστική σιγουριά.

Και ξαφνικά έρχονται τα πάνω κάτω! Χωρίς να χρειαστεί να γίνει ο Τσίπρας πρωθυπουργος με υπουργό Οικονομικών την Παπαρήγα.

Φωνάζει το σύστημα τον Μπάμπη τον μεροκαματιάρη και του ξηγιέται παπατζηδικώς:

- Είχατε βάλει κάτι ψιλά στην άκρη κύριε Μβάμβη;

Μάλιστα κύριε Γκισέ, δέκα χιλιάρικα για ώρα ανάγκης.

- Από τον μόχθο σας κύριε μβεταντζή;

Μου βγήκε ο κώλος να τα μαζέψω, ναι.

- Ωραία, μπορείτε να τα κάνετε ότι θέλετε τα 9.300 ευρώ σας, αλλά μπορείτε να τα αφήσετε εκεί που είναι πιο πολύ ασφαλή: Στην τράπεζά μας.

Τι 9.300; 10.000 συν τους τόκους!

- Μπα, 9.300 με τους τόκους!

Η συνέχεια εμπεριέχει τόσο μεγάλη ποσότητα γαμωσταυριδιακού οξέους, που ούτε αυτό εδώ, το ανίερο και βλάσφημο μπλογκ δεν τολμά.

Για ώρα ανάγκης τα είχε χώσει στα τοκογλυφάκια ο Μπάμπης μας, αλλά δεν είχε ξεκαθαρίσει για ΠΟΙΑΝΟΥ ώρα ανάγκης. Τώρα ξέρει.

Το αδέρφι μας ο Κύπριος Μπάμπης, ο Μάριος πιο πιθανόν, ξέρει τώρα τι σημαίνει για το σύστημα η λέξη εμπιστοσύνη. Αρτσίδια σαλάτα τσε βήλον κομπόστα κουμπάρε...

Τα αδέρφια μας τα Κυπριωτάκια την πατήσανε όπως την πατήσαμε κι' εμείς οι χερσαιοελλαδίτες. Ακριβώς με τον ίδιο τρόπο. Ακόμα και Κύπριο Σαμαρά πήγανε και βγάλανε.

Αδέρφια στις καλές, αδέρφια και στην φτώχεια λοιπόν και ο φταίχτης στους καθρέφτες μας καλέ μου Μάριε.

Μελαγχολία...



























11/3/13

Η ΑΠΑΝΤΗΣΗ ΕΙΣΑΙ ΕΣΥ! ΤΟΛΜΑ!





















Ξανααγανάκτησαν σήμερα μετά από αρκετό ελαφρώς λιγότερο αγανακτισμένο καιρό οι Αγανακτισμένοι και βγήκαν προς...αγανακτική τους ανάγκη στο Σύνταγμα.

Λίγος κόσμος -δεν πολυσιχτιρίζεται με την κατάντια του ο εξαθλιωμένος Νεοέλληνας ως γνωστόν- λίγες "αγαπούλες" με την επίσης "λίγη" αστυνομία, ένας ένστολος για κάθε διαδηλωτή η αναλογία. Ολίγη από διαμαρτυρία δηλαδή, όπως λέμε "ολίγη από μοσχάρι με πατάτες" στα εστιατόρια. Ή όπως λέγαμε κάποτε...

Καλά έκαναν φυσικά οι άνθρωποι, καλύτερα "απολιτίκ" Αγανακτίστας παρά πολιτικοποιημένος ζαμανφουτίστας. Θυμό χρειάζεται η χώρα και η κοινωνία, θυμό αφιλτράριστο, αυθόρμητο και παρορμητικό. Θυμό που δεν υποτάσσεται στις Νιρβάνες τύπου "που να φάει τόση σύνταξη. (300 ευρώ) μονάχη της η γιαγιά".

Θυμός υπάρχει φυσικά, αλλά εμφανίζεται σαν σφιγμένη γροθιά μέσα στη τσέπη, σαν κατάρα και μπινελίκι ή -ακόμα χειρότερα- σαν κάποιο αδέσποτο γκαζάκι ή κανένα ντου απελπισίας κάποιου νεαρού με μία καλάσνικωφ στο χέρι.

Μη ξεχάσουμε και τον θυμό, που επιμένει να τα καταφέρνει περίφημα σαν (αυτο) ευνουχισμένος αλλά πάντα πιστός κομματικός ακροβάτης πάνω σε τεντωμένα ιδεολογικά σκοινιά...

Ο θυμός όπως έχει λειτουργεί απολύτως συστημικά: Άσε τους να γαυγίζουνε, λένε τα εγχώρια και ξένα Ενδιαφέροντα, σκυλί που γαυγίζει, δεν δαγκώνει. Φώναξε όσο θες κύριε ΜΑΛΑΚΑ, αλλά στάξε μας τα ευρουλάκια σου, δώσε μας την συνταξούλα σου, δούλεψε σχεδόν τζάμπα για πάρτη μας και ρίξε όσα καντήλια λαχταράει η καρδούλα σου. Τι, εδώ θα κολλήσουμε;

Η ακρίδα που έπεσε και ρημάζει τη ζωή μας περνάει μια χαρά με κάτι τέτοιους άκαπνους θυμούς. Μια χαρά περνάει η ακρίδα με όλα αυτά τα λεκτικά "άει σιχτίρ" που την βομβαρδίζουν πχ καθημερινά τα παιδιά του ΣΥΡΙΖΑ και του ΚΚΕ.

Σιγά μη την πιάσει πανικός την ακρίδα, που σηκώνει ο Αλέξης τον δείκτη του και φοβερίζει  με τον μπαμπούλα της "κυβέρνησης της Αριστεράς", ή σύγκρυο από την...απειλή της Αλέκας για Λαϊκές Εξουσίες και άλλα παρόμοια...μεσοπρόθεσμα ηβέντ.

Γιατί αυτό που απασχολεί την κυρία ακρίδα δεν είναι το Αύριο, το Μέλλον κυρίες και κύριοι, αλλά μόνο το Σήμερα και το Τώρα αγαπητοί...υπόλοιποι, για να μην μας πουν ότι κάνουμε...διακρίσεις. Η ακρίδα σκέφτεται με την λογική του στομαχιού της: Μάσα θέλω, τώρα την θέλω! Θα σου φάω λοιπόν τώρα το συκώτι κύριε ΜΑΛΑΚΑ, τώρα αμέσως, και κάθε μέρα, και δεν πα να λιβανίζεις εσύ όσο θέλεις με το άπαντο του Μαρξ και του Λένιν.

Όλα αυτά τα όμορφα και σωστά που ακούμε από τις Αλέκες και τους Αλέκους και διαβάζουμε στις Αυγές και τους Ριζοσπάστες είναι σίγουρα όμορφα και σωστά, από την οπτική γωνία του καθενός φυσικά, αλλά δεν παύουν παρ όλες τις διαφορές τους να έχουν ένα πονηρό κοινό στοιχείο: Οι σ.σ. Αλέξης και Αλέκα απευθύνονται κυρίως στον χασούρη της υπόθεσης, τον άνεργο, τον πεινασμένο, τον εξαθλιωμένο, αλλά οι ίδιοι είναι ΧΟΡΤΑΤΟΙ. Και άμα έχεις τη δουλίτσα σου και το φαγάκι σου και έχεις μία άκρη να τα βγάζεις και μελλοντικά πέρα φίλε μου, δεν πολυμπαίνεις σε σκέψεις που προκαλούν φαγούρα στο στομάχι, όπως "τι σόι παστίτσιο είναι τούτο ρε γυναίκα χωρίς κιμά και μακαρόνια;"...

Ας μη πάμε μακρυά, ας μην βάλουμε κάτω τις εκάστοτε ιδεολογίες και στρατηγικές και τις λιανίσουμε, ας μην αρχίσουμε το γνωστό τροπάριο "κολλημένοι-οπορτουνιστές", ας μείνουμε εκεί στα απλά και αυτονόητα, εκεί που ακούγεται ο παλμός και ο αναστεναγμός της κοινωνίας μας: Στον πούστη τον Άρτον ημών τον επιούσιον!

Είναι κομμάτι δύσκολο να είσαι χορτάτος και να προσπαθείς να παντρέψεις το πιστεύω σου με την ΑΝΑΓΚΑΙΟΤΗΤΑ ΤΗΣ ΑΜΕΣΗΣ ΑΝΤΙΜΕΤΏΠΙΣΗ ΤΗΣ ΠΕΙΝΑΣ! Έχει ο Θεός, λες, αν πιστεύεις σ'αυτόν, ή η Εργατική Τάξη, αν πιστεύεις σε αυτήν. Γιατί να ρισκάρεις λοιπόν αυτά τα δύο που έχεις στο χέρι για τα πέντε και καρτέρει;

Δεν πολυβιάζονται οι εκπρόσωποι της Αριστεράς -που έχουν φάει τον Κοινοβουλευτισμό με το κουτάλι- για λαϊκές ψιλοαγωνίες τύπου "δεν έχω ΤΩΡΑ να περάσω μπάρμπα". Ανθρώπινο κι αυτό. Και εδώ ακριβώς κολλάει ότι σωστό πρεσβεύουν και οι δύο πλευρές: Στον γνωστόν μπαγάσα, τον ΑΝΘΡΩΠΙΝΟ ΠΑΡΑΓΟΝΤΑ.

Μα γίνεται να έχει σκαρτέψει μια ολόκληρη χώρα, μια ολόκληρη κοινωνία και μόνο οι εκλεγμένοι εκπρόσωποι της Αριστεράς να είναι φωτισμένοι, σωστοί και ικανοί; Μη λέμε τώρα ότι θέλουμε.

Ζητούνται ΑΝΘΡΩΠΟΙ λοιπόν φίλοι μου. Σωστοί, νορμάλ, άξιοι άνθρωποι, όπως τόσοι και τόσοι παραγκωνισμένοι και αδικημένοι σε τούτη τη χώρα. Όπως αμέτρητοι από τα πίσω πίσω έδρανα, από την τελευταία σειρά.

Ζητούνται ΑΝΘΡΩΠΟΙ παντού! Και στις ηγεσίες των κομμάτων, και στα ΜΜΕ, και στην Παιδεία, και στην ΥΓΕΊΑ, και στον Συνδικαλισμό, παντού εκεί που υπάρχει συλλογική έκφραση της κοινωνίας. Αυτοί που κρατούσαν μέχρι σήμερα τα τιμόνια αποδείχτηκαν ανεπαρκείς. Τουλάχιστον! Στην μπάντα λοιπόν!

Δεν φτάνει μόνο ο Θυμός μας! Ας αφήσουμε κατά μέρος τις διάφορες...βαλβίδες και τα άλλα τεχνάσματα που αποτρέπουν την έκρηξη της χύτρας που κοχλάζει και ας κάνουμε επιτέλους ΜΠΑΜ! Τώρα η επιδρομή κατά της ζωής μας; Τώρα, ΤΩΡΑ και η απάντησή μας!
























6/3/13

ΙΣΟΒΙΑ ΜΟΝΟ Η ΒΛΑΚΕΙΑ ΜΑΣ



















Εγώ πείστηκα: Η Δημοκρατία ξαναάρχησε  να ματαξαναλειτουργεί. Μπα, δεν είμαι αγαθός, η οχτάρα που ρούφηξε ο Άκης και τα ισόβια που έτρεξε φτερουγίζοντας ο Παπαγεωργόπουλος με πείσανε. Όχι παίζουμε!

Επιτέλους μόνοι με την κυρία Δικαιοσύνη λοιπόν, έχταχτη κυρία.Περιμένει και ο αξιότιμος ο κύριος Παπαντωνίου στην ουρά, άλλος έχταχτος κύριος και τούτος. Μάθαμε μάλιστα, ότι υπάρχει περίπτωση να μαγκώσει και ΜΗ παροπλισμένα-απολιθωμένα παλιοτομαράκια η καρατσαχπινούλα ελληνική Δικαιοσύνη; Λέτε;

Μη πείτε καλύτερα...

Εν ενεργεία πολιτικοί δεν...κακοποιούνται ιδιαίτερα από τον μάγκα τον νόμο στην χώρα που ανθεί φαιδρά πορτοκαλέα φίλοι μου. Δεν γίνεται.Πως να γίνει; Αφού οι λεβέντες μας κρατούν στα πεντακάθαρα ξερά τους ΚΑΙ τα καρπουζάκια ΚΑΙ τα μαχαιράκια, Ε πως να γίνει ντε;

Αυτά που παρακολουθούμε τον τελευταίο καιρό δεν είναι τίποτα άλλο από στάχτη στα μάτια. Θες ξαφνικά δικαιοσύνη φίλτατε πειναλέε
φοροφυγά λαέ; Ε πάρε μια μερίδα "πρώην" τρανούς της νουδοπασόκας, να ξελαμπικάρεις, φάτε μάτια ψάρια που λέει ο λαός δηλαδή.

Ε φάε δικαιοσύνη -έστω και με τα μάτια- γίγαντα λαέ! Αν έχεις την εντύπωση, ότι η αποσκάτωση μπορεί να γίνει...επιλεκτικά και δεν είναι υποχρεωτικά αναγκαίο να τραβήξεις καζανάκι, ε κατάπιε αμάσητους τους Τζοχατζοπουλαίους και τους άλλους φτερωτούς που σου σερβίρει το συστηματάκι. Δεν θα είναι δα και η πρώτη φορά...