30/11/14

Υπέκυψε στην σθεναρή αντίσταση της κυβέρνησης η Τρόϊκα: Εκτός από τα νέα Μέτρα δεν θα υπάρξει άλλη επιβάρυνση για την λαό




Πως αλλάζουν οι καιροί.

Κάποτε, όταν έφευγε ο δυνάστης, ο κατακτητής, ο κόσμος έβγαινε στους δρόμους να πανηγυρίσει την ελευθερία και την ανεξαρτησία του. Εκτός φυσικά αυτών που τρέχανε πίσω από τον εχθρό, μήπως και προλάβουν να πάρουν κάνα κεφάλι, πριν αυτός εγκαταλείψει τη χώρα. Και εκτός αυτών που είχαν χεσμένη την φωλιά τους.

Σήμερα όλα είναι διαφορετικά. Φεύγει "μπαϊλντισμένος" ο εχθρός απειλώντας πως δεν πρόκειται να επιστρέψει, αν δεν "βάλουν μυαλό" οι ιθαγενείς. Όπως στην ένδοξες μέρες μας δηλαδή: Αχ έφυε η Τρόϊκα και τι θα κάνουμε χωρίς δαύτην, και γύρνα πίσω αγάπη μου, στα γόνατα συγγνώμη σου ζητώ. Έτσι τρέχουν πίσω από την τριφασική μαρμάγκα του Κεφαλαίου οι έχοντες καραχεσμένη την φωλιά τους, αχ ελάτε πίσω πασάδες μου, όλα σας τα δώσαμε, και γη και ύδωρ και μπρούμυτα και ανάσκελα και όλες τις άλλες στάσεις, αλλά προκειμένου να ξανάρθετε είμαστε αποφασισμένοι να μην ματαξαναπάρουνε άλλα μέτρα, εκτός αυτών που θα πάρουμε τα δέκα επόμενα τέρμινα.

Μεγαλεία πράγματα....

Ο κόσμος; Ο κόσμος βασικά στην κοσμάρα του. Και στην Ελλάδα και παντού εκεί που παίχτηκε η κωμωδία (για κλάματα) "σε γδέρνω μαλάκα γιά το καλό σου -και ιδίως για το καλό μου". Κάτι πάει να γίνει σιγά σιγά, δε λέω, αλλά πως να το πούμε, αγγούρι είναι αυτό ρε παιδιά, το καταλαβαίνεις σε κάθε σου κίνηση. Και δεν φαίνεται να βιάζονται οι περισσότεροι. Σου λένε, και τι έγινε που δεν κάνουμε ντου, να τους φάμε; Μπήκε το αγγούρι, δεν χωράει άλλο.

Δεν χωράει; Δεν χωράει;

Αφού λοιπόν δεν χωράει, σε κάποιους άλλους θα εισχωρήσει αυτό το αγαπητό, επιμήκες, οικείο και δροσερό προϊόν της ένδοξης γης των Καλυβίων Αττικής και άλλων αγγουροπαραγωγικών περιοχών της χώρας. Πχ σε όλους αυτούς τους ολίγους που έχουν την κακή συνήθεια να αγοράζουν φάρμακα. Ή σε κείνους τους αδιόρθωτους που επιμένουν να διαβάζουν βιβλία. Ή σε κάτι παράξενους που σταμάτησαν μετά από σαράντα -και βάλε- χρονάκια την δουλειά, μόνο και μόνο γιά να παριστάνουν τους συνταξιούχους. Ή σε εκείνους που βγήκανε στις εφορίες και κάνανε την "λα όλα" συνεπαρμένοι από την υπέρτατη ηδονή των 100 δόσεων.

Ουυυφ. Ευτυχώς, εμείς την γλυτώσαμε πάλι.








29/11/14

Εκλογή Προέδρου της Δημοκρατίας: Κουκί το κουκί γεμίζει το σακούλι




Πάρτε μολύβι και χαρτί και ξεκινάμε.
Έχουμε και λέμε.
Να το πω καλύτερα: Δεν έχουμε, αλλά λέμε. Η φτώχεια θέλει καλοπέραση.


Νέα-εμένα-μου-λες-Δημοκρατία, βολεμένοι: 127

ΠαΣοΚ-ότι-απόμεινε-από-δαύτο, βολεμένοι: 28


Άρα: 3Χ7=21 κι΄ ο παππάς 31, μετράμε τον Βενιζέλο λόγω...εύρους διπλό, όχι δεν το επιτρέπει ο κανονισμός, να τον βράσω τον κανονισμό, βάλε-βγάλε, 8+7=15, γράφουμε 5 κρατάμε 1, 2+2=4 και 1 που κρατάγαμε 5, 1+0=0, άρα σύνολο συγκυβερνητικών βολεμένων 155.

Φτάνουν;

Πως δεν φτάνουν; Ο καθένας τους γιά την πάρτη του μασάει, δεν χρειάζεται κολαούζο. Φτάνει και γιά τα ντόπια και ξένα παλιοτόμαρα, που έχουν ανοιχτή σύνδεση με την τσέπη του δόλιου πολίτη που τους -ή δεν τους- ψήφισε και διά μέσω τούτων των 155 την περνάνε όμορφα και μελατοζαχαράτα. Σημείωση: Ο πολίτης που τους ψήφισε δεν είναι μόνο δόλιος, αλλά και μαλάκας.

Άρα φτάνουν οι 155.

Βασικά ναι, αλλά σε ορισμένες περιπτώσεις χρειάζονται άλλα νούμερα. Αυτό δεν σημαίνει ότι οι 155 δεν είναι τόσο νούμερα όσο απαιτούν οι καιροί και οι δανειστές, απλά κάπου κάπου χρειάζονται περισσότεροι από αυτό που λέμε Κοινοβουλευτική Πλειοψηφία. Διατί; Διατί γιά την εκλογή νέου Προέδρου της Δημοκρατίας απαιτούνται 180 νοματαίοι.

Ααααα.

Ναι ντε.

Έφτασε λοιπόν η ώρα να αναδειχθεί νέος Παπούλιας στην θέση του Παπούλια. Ωραία, και που θα βρούμε κάποιον που υπογράφει ταυτόχρονα και με τα δυό του κουλ...χέρια Προεδρικά Διατάγματα υπέρ αναπαύσεως των Δανειστών ημών και που βαράει τόσο ενθουσιασμένος παλαμάκι στις παρελάσεις, αυτό άλλο θέμα. Δεν τα παρατάει από μόνος του ο Παπούλιας φυσικά. Με το ζόρι θα τον ξεκολλήσουν από την καρέκλα του. Απλά δεν επιτρέπεται τρίτη θητεία. Κρίμα, χάνουμε.

Κάθεται τώρα το σαμαροβενίζελο και λογαριάζει: Έχουμε 155, χρειαζόμαστε άλλοι 25. Να φάμε κανένα από τον ΣΥΡΙΖΑ, χλωμό. Να φάμε από το ΚΚΕ; Αποκλείεται. Άσε που αυτοί είναι σκληροί και δεν μασιούνται με τίποτα. Να φάμε από τσοι φασίστες; Τι, από τους δικούς μας; Αφού τους λογαριάσαμε ρε. Α, από τους άλλους; Μπα, τα έχει πάρει στο κρανίο η ΧΑ, δεν βλέπω πιθανότητες. Να πιάσουμε τους 16 λεγόμενους Ανεξάρτητους Δημοκρατικούς Βολεμένους ρε παιδιά. Δικά μας παιδιά, τα παιδιά. Σαρξ εκ της σαρκός μας ρε: 5 πρώην πασόκια, ένας νεοδημοκράτης, 7 αποκαΐδια των ΑΝΕΛ, 2 δημαρτζήδες και ο γίγαντας της σεξουαλικής σχιζοφρένειας Τατσόπουλος του ΣΥΡΙΖΑ. Δεν θα "πέσουν" οι δέκα; Μάσα είναι αυτή, που να φτουρήσει το Ανεξάρτητο Δημοκρατικό Ιδανικό μπροστά της; Λοιπόν, γράφουμε: 155 όρθιοι συν 10...πεσόντες=165.

Παμπαρακάτ.

Πάμε τώρα να δούμε τι γίνεται με τους σκέτους Ανεξάρτητους, 7 τον αριθμό. Τι γίνεται εδώ;  Εδώ βλέπουμε κάτι πρώην δημαρτζήδες, κάτι πρώην νεοδημοκράτες, κάτι πρώην πασόκια και καναδυό πρώην χρυσαύγουλα. Ομάδα χωρίς συνοχή, χωρίς καταστατικό, χωρίς τίποτα. Θα πεις, γιατί τους ρίχνεις έτσι τους σκέτους Ανεξάρτητους ρε βράχο; Μήπως οι άλλοι, οι οργανωμένοι είναι καλύτεροι; Ε πείτε, αφου δεν μπορείτε να κρατηθείτε ρε παιδιά.

Λοιπόν, άμα τα δούμε ρεαλιστικά, τους τρεις από τους εφτά τους έχει το σαμαροβενίζελο στο τσεπάκι του. Άρα, 165+3=168. Άντε άλλους 12 και φεύγουμε.

Σειρά τώρα η ΔΗΜΑΡ. Ναι, υπάρχει ακόμα. Αλλά μόνο στην Βουλή. Έξω έχει φτάσει στα -5,5%! Και αυτά όχι σε κανονικές θερμοκρασίες, αλλά υπό το μηδέν. Ούτε για ξεφτύλα δεν φτάνουν πιά. Δηλαδή πας να τους φτύσεις και δεν τους πετυχαίνεις στο ένα μέτρο. Τόσο ανύπαρκτοι. Αλλά στην Βουλή υπάρχει ακριβώς μιά ομάδα χωρίς τερματοφύλακα από δαύτους: 10 παρακαλώ. Τι να τον κάνουνε τον τερματοφύλακα, όταν μπάζει από παντού;

Στην ΔΗΜΑΡ τα πράγματα είναι ρευστά: Χυλός. Όλα πιθανά. Υδράργυρος. Που να τους πιάσεις. Ικανοί γιά όλα και ανίκανοι γιά τα πάντα. Όλα ανοιχτά. Αλλά λες να μην αναλάβουνε πέντε απ΄αυτούς υπηρεσία υπέρ της σωτηρίας της χώρας; Λες δεν έχει ο Φωτάκης άλλα τέσσερα καρντάσια να του κάνουν το χατήρι;  Γράφουμε 168+5=173.

Πόσους βουλευτές έχει είπαμε ο Καμμένος; Τι; ΔΕΚΑΤΡΕΙΣ; Δηλαδή 7 και περισσεύουν και 6;

Τι; Να αφήσω τα υπονοούμενα, γιατί δεν χρηματίζονται βουλευτές της Βουλής των Ελλήνων και δεν γίνονται τέτοια αίσχη στην χώρα μας;

Τι γελάτε;










28/11/14

Τρόικα-Κυβέρνηση πάει στην παράταση!




Τους σκίσαμε!
Τους τελειώσαμε!
Θρίαμβος!
Νίκη!
Λίγει σε λίγο!
Προηγούμαστε, τις καθυστερήσεις παίζουμε!

Τα λυσσακά τους είχε φάει το σαμαραβενίζελο και τα οικιακής χρήσεως ΜΜΕ των με την δήθεν θετική εξέλιξη του αγώνα Τρόϊκα-Συγκυβέρνηση. Τέλος το Μνημόνιο, σκίσαμε την Τρόϊκα και φέρτε μας τους G 8, επιτέλους μόνοι (άνευ επιτήρησης), ζμπρώξε λίγο ακόμα λαέ και την φάγαμε την ανηφόρα, τέτοια.

Τι λέτε εσείς; Την φάγαμε την ανηφόρα; Ή μήπως φάγαμε πάλι αυτό που συνηθίσαμε να τρώμε τα τελευταία χρόνια: Αγγουράκι Καλυβίων σε συσκευασία φόλας. Όχι ρωτάω. Γιατί κάτι παράξενο σφύριξε το κοράκι στο τέλος του αγώνα και δεν είδαμε τις ομάδες να κατευθύνονται στα αποδυτήρια.

Τι; Τι είπε ο Βενιζέλος; Παράταση; Μα τι παράταση ρε παιδιά, αφού μας λέγανε ότι τους κάναμε τ΄αλατιού. Τι, μικρή παράταση λέει; Έστω μικρή, αλλά γιατί; Δεν το καταλαβαίνω αυτό. Παράτα έχει μόνο σε περίπτωση ισοπαλίας. Στο συγκεκριμένο ματσάκι όμως κανένας δεν είδε ισοπαλία. Τα σαμαροβενίζελα λέγανε ότι τους στείλαμε αδιάβαστους, η Τρόϊκα έδειχνε κάτι γαλαζοπράσινα σώβρακα και ρώταγε αθώα, αν ξέρουμε ποιανώνανε είναι, άντε να βγάλεις άκρη. Από που κι΄ ως που ισοπαλία λοιπόν;

Ρωτήσαμε να μάθουμε, τα μάσαγαν:

Να μιά παρατασούλα μονάχα, μιά μικρούλα, τοσηδά, ίσα ίσα που φαίνεται.

Μέτρα; Ε όχι και μέτρα. Αφού ματαξαναμαναείπαμε ότι δεν έχει άλλα μέτρα. Δεν έχει άλλο κούρεμα, μόνο λίγο φρεσκάρισμα στον σβέρκο.

Αν πέσει τσεκούρι στις συντάξεις; Μα τι λέτε ρε παιδιά; Ε μάλλον...

Αν πέσει και πουθενά αλλού τσεκούρι; Μπα, το τσεκούρι είναι σταθερό, δεν πέφτει. Το "αλλού" πέφτει πάνω στο τσεκούρι...

Πάνω που μας ζώνανε τα φίδια, μας πιάνουνε και αρχίζουν να μοιράζουν βαζελίνη: Μη φοβοσούσαστε ρε. Δεν πονάει πλέον. Εξ άλλου στο τέλος θα το πάρουμε το ματσάκι.

Αυτό είναι. Αισιοδοξία. Γιατί άμα δεν είχες αισιοδοξία, πως θα μπορούσες να αντέχεις το διαρκές αυτοφασκέλωμα μπροστά από τον καθρέφτη; Δεν έχει τύχη η Τρόικα, πάει τελείωσε. Μπορεί να προηγείται όσο θέλει, μπορεί να πηγαίνει το ματς στην παράταση, αλλά στο τέλος θα θριαμβεύσει το MEG....εεεε η συγκυβέρνηση. Μπορεί να πάει και στα μπέναλτυ, δε λέω. Το μόνο που με ανησυχεί λιγάκι εκεί, είναι εκείνο το παράξενο χούι του τερματοφύλακα λαού: Πως θα πιάσει μπέναλτυ ο άνθρωπος, έτσι στα τέσσερα, με κατεβασμένο σώβρακο και τα οπίσθιά του γυρισμένα προς το μέρος του εκτελεστή;


ΥΓ: Για λόγους μπλογκικής σεμνοτυφίας ο τερματοφύλακας της φωτογραφίας με το απαραίτητο φύλλο συκής





Βαγγέλη Παπανικολάου πάρε τ΄άρματα...






Λευτεριά στον λαϊκό αγωνιστή, πρώην βουλευτή της Νέας Δημοκρατίας, Βαγγέλη Παπανικολάου. Σύνθημα και ευχή. Για έναν άνθρωπο που δεν το έχει βάλει κάτω στα 80 του και συνεχίζει να αγωνίζεται. Ναι, ούτε την έχει αράξει στο σπιτάκι του, να τον φλομώνουνε στο χαμομήλι οι δικοί του και να τους γίνεται και βάρος, ούτε έχει παρκάρει σε κάποιον Οίκο Ευγηρίας περιμένοντας απλά τον Ψηλό με το δρεπάνι. Όχι κυρίες και κύριοι, ο αντάρτης Βαγγέλης Παπανικολάου συνεχίζει παρόλα τα χρονάκια του να αντιστέκεται, εκεί στην πρώτη γραμμή, εκεί στο μετερίζι.

Ο Βαγγέλης Παπανικολάου μπορεί να είναι μεν άγνωστος στο ευρύ κοινό, η συμμετοχή του όμως στα κοινά είναι κάτι παραπάνω από ευρύα. Ποινικολόγος ο άθρωπος, δικηγόρος που λένε, όχι γιά το πονηρό, για να βγάλει το ψωμί του ο άθρωπος. Μορφωμένος, ταλαντούχος, καπάτσος, ευκίνητος, έξυπνος, αλλά πάντα ηθικός. Προπάντων ηθικός, αλλιώς λέτε θα τον μπάζανε στην Νέα Δημοκρατία; Μέχρι και στα εσωτερικά της ΑΕΚ αγωνίστηκε. Αφού λένε, ότι επί προεδρίας Μπάρλου έγραψε ο ίδιος το καταστατικό της ομάδας ! Ναι, να μη σώσω α δε πιστεύετε ρε.

Κάποτε μπήκε στέλεχος στη ΝΔ, τι να κάνει ο άθρωπος, όλοι μας κάνουμε σα νέοι σφάρματα. Τον είδανε ικανό τα παιδιά, ρε σεις δεν τον βάζουμε υποψήφιο βουλευτή Αργολίδας, που έχει ανάγκη ο τόπος από βουλευτή της ΝΔ, να φάει ο άθρωπος, να φάμε κι΄ εμείς; Ε τον βάλανε. Και να μη πολυλογούμε, σκάνε κάτι βολικές εκλογές, του κάθονται κάτι χιλιάδες σταυροί -τύφλα νάχει το Πρώτο Νεκροταφείο- και πριν καταλάβει ο άθρωπος τι συμβαίνει, νάσου τον και καταντάει Βουλευτής ο Βαγγέλης. Η μοίρα του όμως δεν ήθελε να γίνει ο άθρωπος υπουργός, ή έστω υφυπουργός, οπότε αναγκάζεται μετά από περίπου τρία χρόνια να εγκαταλείψει τη Βουλή και να επιστρέψει στην κοινωνία.

Τρία χρόνια βουλευτής, πφφφ. Τι να προλάβεις να φας μέσα σε τρία χρόνια; Εδώ βλέπεις κάτι Παγκαλαίους και κάτι Βενιζέλους να έχουν γίνει σαν πέντε-δωμάτια-κουζίνα-μπάνιο ο καθένας τους και να μην έχουν ακόμα χορτάσει μετά από μιά αιωνιότητα στα έδρανα της Βουλής και να χορτάσεις εσύ με τρία χρονάκια μόνο; Βγήκε όξω ο άθρωπος, πλάκωσε το δικηγοριλίκι, κονόμησε κάτι, αλλά που να φτάσουν. Εδώ δεν φτάνουν άμα είσαι άνεργος, που δεν κάνεις τίποτα, θα φτάσουν άμα είσαι ενεργός, που έχεις σαν ενεργός και τόσα έξοδα; Είπαμε όμως, ξύπνιος ο Βαγγέλης, δεν τα παράτησε. Κάθεται που λέτε χάμου και τα παίρνει με την σειρά: Έχουμε ανάγκες; Έχουμε. Γουστάρουμε την εύκολη κονόμα; Εμ δε γουστάρουμε; Θα μπαίναμε αλλιώς στη ΝΔ; Είμεθα ως πρώην νεοδημοκράτοι, λαϊκοί αγωνισταί; Εμ δεν είμεθα; Ωραία. Να στήσουμε τότε μια κομπίνα, για το λαό, αλλά και γιά μας.

Μάλιστα. Ακούστε τώρα τι ιδεολογία έστησε ο άθρωπος! Σου λέει, ένα σωρό πλούσιων αθρώπων δεν έχει παιδιά-γατιά, τίποτα. Ούτε συγγενείς, ούτε φίλοι, ούτε σύντροφοι, τίποτα τίποτα. Μάλιστα. Κάποτε μεγαλώνουν, κάποτε έρχεται η ώρα τους, κάποτε τους πάνε τέσσερεις, ρίχνει χώμα ο νεκροθάφτης, να βγάλει το ψωμί του, πάπαλα. Το δράμα ξεκινάει με το που ανοίγει ο ρουφιάνος ο συμβολαιογράφος. Διαβάζει στα κιτάπια του ο τύπος, Βρασίδας Καμπόσος, ετών 80φεύγα, εκ Διακοφτού Αχαΐας, επάγγελμα Οδοντωτοί Σιδερόδρομοι, απεβίωσεν περασμένη βδομάδα, ταφείς κανονικώς, περιουσία ίσαμε δεκαπέντε κιούπια ευρώ, διαθήκη γιοκ. Ωχ αμάν!

Ωχ αμάν για σένα φίλαθλε αναγνώστη, αλλά όχι για τους Δανειστές! Για κάτι τέτοιες περιπτώσεις δεν στείλανε οι φίλοι μας την Τρόικα; Σου λέει, πεθαίνει άνευ διαθήκης και άνευ  συγγενείς, σκυλιά, γατιά, ο παραλής, ποιός τρώει τα έτοιμα; Ο Κράτος. Μάλιστα. Και σε ποιούς χρωστάει ο Κράτος; Στους δανειστές. Τέλεια! Άρα για να μην μπει σε κόπο και κουραστεί ο Κράτος και τα βάλει άδικα στην τσέπη του και καταναλώσει χωρίς λόγο ενέργεια, τα πασάρει αμέσως στην Τρόϊκα. Λογικό. Και η Τρόϊκα τα πασάρει στους δανειστές. Φυσικά. Και ποιό από τα κόμματα πάει να εμποδίσει; Κανένα. Ούτε η ΔΗΜΑΡ του Κουβέλη που είναι άγρια και δεν σηκώνει υποταγή να φανταστείς.

Εδώ ακριβώς, σ΄αυτό το κομψό κομμάτι της εν λόγω ιεροτελεστίας υψώνει το πελώριο ανάστημά του ο αγωνιστής Βαγγέλης Παπανικολάου, πρώην βουλευτής ΝΔ! Όχι αρπαχτικά της Τρόϊκας, όχι εγχώριοι και ξένοι "Ημέτεροι", όχι Τράπεζες και άλλοι Δανειστές! Φτάνει πιά!

Και στήνει μιά μηχανή ο περήφανος Γέρος του Άργους, να παθαίνεις πλάκα: Μαζεύει κάτι καλά παιδάκια, πάνε στη γιάφκα ένας-ένας μη τους πάρει μυρωδιά ο κόσμος (και ζητήσει κι΄αυτός συμμετοχή) και αρχίζει την διαλεκτική: Παιδιά γουστάρετε μάσα; Ουυυ θείο. Λοιπόν, αντί να τα φάει η Τρόικα, να τα φάμε εμείς. Ο λαός δηλαδή. Πεθαίνει πλούσιος άνευ συγγενείς και διαθήκη, πλαστογραφούμε εμείς μία διαθήκη, που λέει ότι μας τα αφήνει όλα, στέλνουμε κάνα δυό από μας σαν μαρτύροι και μετά μοιράζουμε την πίτα στον λαό. Σε μας δηλαδή. (Παλαμάκια, ενθουσιασμός, εσένα θέλουμε, χτυπάει και ο αποκάτω νοικάρης, σκάστε κωλόπαιδα μεσημεριάτικα, γαμώ τη γιάφκα σας).

Έτσι έγινε, αλλά κάποτε βγήκε βρώμα και τώρα τους κάνανε τσακωτούς. Ο Βαγγέλης πρόλαβε μάλλον να βγει στο βουνό, για να συνεχίσει από εκεί την αντίσταση. Μπορεί να τον πιάσουν κάποτε οι εχθροί, αλλά η ιστορία θα γράψει το όνομά του με χρυσά γράμματα:

Βαγγέλης Παπανικολάου. Ο Άρης Βελουχιώτης της Νέας Δημοκρατίας.

27/11/14

Αγάπα αυτόν που σου ανήκει. Αλλά μόνο κατόπιν συμβολαίου




Μιά ελεύθερη κοινωνία χρειάζεται ηθικούς κανόνες, οι οποίοι συνοψιζόμενοι επιτελούν ένα και μόνο έργο: Εξασφαλίζουν την διατήρηση της Ζωής. Όχι την διατήρηση Όλων των Ζωών, γιατί μπορεί να είναι απαραίτητη η θυσία ορισμένων προσωπικών Ζωών, για να επιζήσει ένας μεγαλύτερος αριθμός ανθρώπων. Ως εκ τούτου, οι μόνοι πραγματικοί ηθικοί κανόνες που συμβάλουν στην διατήρηση της Ζωής είναι α) η Ατομική Ιδιοκτησία και β) το Συμβόλαιο.



Μην φτύνετε παρακαλώ, δεν είναι δικό μου. Φτύστε, αν θέλετε, τον τύπο της φωτογραφίας. Φρειδερίκος-Αύγουστος φον Χάγιεκ λέγεται το παλικάρι, που τα είπε όλα αυτά, γνωστός και σαν ένας από τους κύριους θεμελιωτές του Νεοφιλελευθερισμού. Το παραπάνω είναι απόσπασμα από δηλώσεις του φον Χάγιεκ στην χιλιάνικη εφημερίδα "El Merkurio" το 1981 στο Σαντιάγο της Χιλής. Ναι, το 1981, στα μαύρα χρόνια της στυγνής δικτατορίας του φασίστα Augusto Pinochet! Τόσο καλό παιδί ο κύριος φον Σκατάς. Τι μας δείχνει το παραπάνω απόσπασμα; Μα τι άλλο; 

O κύριος, ο θεμελιώδης νεοφιλελεύθερος, σοσιαλδαρβινιστικός Κανόνας  της Αγοράς είναι σφιχτά σφιχτά αγγαλιασμένος με την πεμπτουσία του Φασισμού. 


Τι λέγαμε; Α, ο κόσμος μας στηρίζεται πάνω σε δύο κολώνες: Την Ατομική Ιδιοκτησία και το Συμβόλαιο. Υπέροχα. Έτσι, να μαθαίνουνε οι νέοι και οι ρομαντικοί. Ούτε η Δικαιοσύνη, ούτε η Ελευθερία, ούτε η Αγάπη, ούτε το νέο τάμπλετ της Samsung είναι οι κολώνες που στηρίζουν την ζωής μας. Ατομική Ιδιοκτησία και το Συμβόλαιο παρακαλώ. Δαγκωτά. 


Λάθος; Δεν ξέρω. Μπορεί και ναι, μπορεί και όχι. Άμα θυμηθούμε εκείνο που λέγαμε κάποτε, στα 18 μας στην εκάστοτε Κούλα "στο υπογράφω βρε συ, ότι σε αγαπάω. Άσε με επιτέλους να σε κάνω δική μου", τότε μπορεί και να στέκει. Αν όμως αναλογιστούμε, ότι στα 18 μας δεν ξέραμε που πάνε τα τέσσερα και λέγαμε ότι μαλακία μας ερχότανε στον νου, τότε κάτι δεν πάει καλά με το αντικειμενάκι του Νεοφιλελευθερισμού.


Συνεχίζεται.






Σκάβε και μη ερεύνα





Nα βλέπεις την είδηση να γκαζάρει σαν την Μερτσέντες του Χάμιλτον και να αφήνει όλες τις άλλες να χάνονται μέσα στον μπουχό της και να μην αναρωτιέσαι τι συμβαίνει;

Να βλέπεις τις φυλλάδες και τα κανάλια της συγκυβέρνησης να τρώνε τα λυσσακά τους με την Αμφίπολη και να μην λες "μιά στιγμή ρε συ. Πως γίνανε όλοι αυτοί τόσο ξαφνικά λάτρεις της αρχαιολογίας;"

Να βλέπεις την σάρα και την μάρα του Σαμαροβενίζελου να τρέχει αφηνιασμένη πίσω από αρχαιολόγους και ιστορικούς και να ξημεροβραδιάζει στον τόπο της ανασκαφής και να μην σε ζώνει το μαύρο συγκυβερνητικό φίδι και να καταπίνεις την φόλα αμάσητη;

Βλέπεις, βλέπεις, αλλά μόνο αυτά που αυτοί θέλουν να βλέπεις. Χαμένος μέσα στην δίνη της νεοφιλελεύθερης λαίλαπας ψοφάει γιά κάτι τέτοια ο υποφέρων λαός: Άρτον και θεάματα. Ή καλύτερα, ένα ξεροκόμματο και ανασκαφές.

Και διαβάζεις τις δημοσκοπήσεις και παθαίνεις την πλάκα σου: Οι μισοί Έλληνες επιμένουν στα σκατά! Να μην πούμε, ξέρω γω, ΝΔ, ΠΑΣΟΚ και κάτι άλλοι, να μας πούνε ανήθικους και βλάσφημους μπλόγκερς, αλλά να το αφήσουμε έτσι αόριστο: Οι μισοί περίπου Έλληνες επιμένουν ακόμα στα σκατά!

Και τα σκατά ξέρουν καλά την δουλειά τους. Επιστήμη βλέπετε η πολιτική και η δημοσιογραφία. Σε φτάνουνε στο σημείο, να γυρίζεις -άνεργος ων- με άδεια χέρια στο σπίτι σου, να κάθεσαι στο άδειο τραπέζι δίπλα στα πεινασμένα παιδιά σου και να λες στην κυρά: Βάλε μας βρε Μαρία το MEGA, να δούμε κάνα ψηφιδωτό να τσιμπήσουμε, που μας έχει κόψει η λόρδα.

Η Ιστορία δεν επαναλαμβάνεται. Ο άνθρωπος επαναλαμβάνεται. Δυστυχώς. Παλιά, πχ, του έλεγαν "Πίστευε και μη ερεύνα". Kαι το ΄χαβε αμάσητο. Σήμερα; Σχεδόν το ίδιο: Σκάβε και μη ερεύνα. Με το ίδιο αποτέλεσμα! Και τα παλιοτόμαρα να τρίβουν τα χέρια τους: Άντε, σκάψτε λίγο βαθύτερα στην Αμφίπολη παιδιά και την βγάζουμε την Τετραετία.


26/11/14

Βρέθηκε μάλλον ο αντικαταστάτης του Τζιφόπουλου





Τζιφόπουλος, αντιπρύτανης ΑΠΘ:

"Πρέπει να φασιστοποιηθούμε όσοι είμαστε σε θέση εξουσίας. Γιατί δεν βλέπω να αλλάζει αλλιώς ο Έλληνας. Αν παραφέρεσαι να τρως μια σφαλιάρα για να συμμαζεύεσαι όπως γίνεται στη Γερμανία, στον Καναδά, στην Αυστραλία και σε όλες τις σοβαρές χώρες του κόσμου."

Βραχόκηπος, μπλόγκερ:

"Πρέπει να κου-κλουξ-κλανοποιηθούμε όσοι είμαστε σε θέση εξουσίας. Γιατί δεν βλέπω να αλλάζει αλλιώς ο Έλληνας. Αν παραφέρεσαι, να σου ρίχνουν ένα μπετόνι βενζίνη και μετά να σου πετάνε ένα αναμένο σπίρτο, για να συμμαζεύεσαι, όπως γίνεται στις Νότιες Πολιτείες των ΗΠΑ."



Μου φαίνεται, ότι αν βάλω υποψηφιότητα για αντιπρύτανης του ΑΠΘ, την θεσούλα την έχω στην τσέπη μου. Τι λέτε;







Μαλλιά-κουβάρια Τρόϊκα και συγκυβέρνηση στο Παρίσι! Πολύ βία!


Φωτό: Εξαντλημένες από την σκληρή διαπραγμάτευση οι δυνάμεις που σύρουν τα βάρη της πατρίδας...



Πως λέγεται αυτό;


Συμφωνώ απόλυτα μαζί σας θείο, αλλά....

-Σκάσε και κάτσε κάτω ρε, αφού συμφωνείς απόλυτα κόπανε. Και αλλού τα "αλλά"!


Απάντηση: Διαπραγμάτευση.


Έτσι, να τα λέμε όπως είναι, να μαθαίνει ο κόσμος.


Η διαπραγμάτευση είναι -σύμφωνα με φερέφ...εεεε σύμφωνα με δημοσιογραφικές πηγές "σκληρή και εξαντλητική". Αυτό που δεν μάθαμε ακόμα είναι, γιά ποιούς είναι σκληρή και εξαντλητική. Για τα παιδιά της Τρόϊκας ή για τα παιδάκια της Τρόϊκας;

Το...σκληρό αντικείμενο που προκαλεί την...εξάντληση είναι το γνωστό: Δημοσιονομικό, εργασιακό, ασφαλιστικό, διοικητικό αφαλοκόψιμο. Τα γνωστά. Τώρα πως τα καταφέρνουν πράγματα που έχουν πετσοκοφτεί και έχουν γίνει κιμάς, να παραμένουν ακόμα σκληρά, ο Θεός κι΄ η ψυχή τους.

Το μόνο σίγουρο είναι, ότι η κυβέρνηση αντιστέκεται σθεναρά σε όλα αυτά που λίγο αργότερα η ίδια υιοθετεί, δηλαδή σε όλα που προτείνει ή δήθεν προτείνει η Τρόϊκα. Με άλλα λόγια και γαμώ τον τσαμπουκά της κυβέρνησης και τι θα γινόμαστε, αν δεν ήταν τόσο αντιστασιακά τα παιδιά και δεν αντέχανε τόση πίεση.

Τώρα αν δεν ήταν...διαπραγμάτευση και μάλιστα τόσο...σκληρή, αν ήταν -ας πούμε- ματσάκι, Σούπερ Ληγκ, να χέ εγώ την σούπερ, όπου ο φιλοξενούμενος είχε αρπάξει ήδη πέντε τεμάχια και το κοράκι έδινε κατά του μαϊμού πέναλτυ στο 90φεύγα, να φάνε και οι τσίφτηδες που παίζανε το βιός τους στα έξη γκολ διαφορά, τότε θα καταλαβαίνατε τι εστί "σκληρή αντίσταση" και "εξαντλητική διαπραγμάτευση" από την πλευρά των ηττημένων και θα μπορούσατε να συλλάβετε αυτά που βιώνουν τα παιδιά της συγκυβέρνησης στο Παρίσι.

Πάντως ένα είναι το σίγουρο: Το γήπεδο των παρισινών...σκληρών διαπραγματεύσεων είναι κατηφορικό και έτσι οδεύουμε ολοταχώς για Νέα Μέτρα. Και άμα θέλετε κάτι ακόμα σιγουρότερο από αυτό, κάτι σαν το απόλυτο στάνταρ, τότε αυτό: Δεν πρόκειται να υπάρξουν νέα μέτρα...





Προσπάθησαν να λαδώσουν την Ξουλίδου; (Μιλάμε για ΤΗΝ κακία! Γίνονται στην Ελλάδα τέτοια πράγματα ρε;)




Καθόλου τσίπα αυτοί της ΑΝΕΛ τελικά. Μιλάμε για ντιπ καταντίπ καθόλου τσίπα, την Μητέρα των Καθόλου Τσιπών. Τι έγινε λέει; Μα τι να γίνει ρε παιδιά; Δεν είδατε τι βγήκανε και είπαν τα αποκαΐδια του Καμμένου στην τιβί;

Εδεχόμεθα εαπίστευτες επιέσεις ένεκα διότι επροσπαθούν να μας εξαγοράσουν ίνα εψηφίσομεν υπέρ της νεοδημοκρατικοπασοκικής επροτάσεως περί νέου Επροέδρου της Εδημοκρατίας, ο οποίος θα κληθεί να βαδίσει στα χουφταλοαχνάρια του νυν επροέδρου, ο οποίος εμπαΐλντισεν -κοινώς- να υπογράφει και με τας εδύο χείρας του Επροεδρικά Εδιατάγματα προς ετέρψην και απόλαυσην της Ετρόϊκας και των εν Εελλάδι ετσογλανίων της και είπε να την κάνει επιτέλους, να δούμε και εμείς οι δύστυχοι, που βαρεθήκαμε να φασκελώνουμε πάντα τσοι ίθιοι και τσοι ίθιοι,  κάμμια άλλη φάτσα. 

Τς τς τς τς τς...

Μιλάμε για απόλυτη ανυπαρξία τσίπας. Αλλά ας τα πάρουμε λίγο ανακατεμένα, γιατί -περί Ελλάδας πρόκειται- που να βρεις την άκρη, άμα τα πάρεις με την σειρά;

Βγαίνει που λέτε αυτή η κυρία Σταυρούλα Ξουλίδου των Ανεξάρτητων Ελλήνων (καλά παιδιά, καλή κι΄ ετούτη) πολλά καλάμια η καλαμιά τελικά, και μιλάμε για "μήπως έχετε να χαλάσετε μία τσίπα; Δυστυχώς όχι, εγώ τα γράφω όλα γενικά και μόνο ψιλά διαθέτω"!

Βγαίνει στο παράθυρο η απίστευτη αυτή νεανίς και ρίχνει δέκα φουλαριστές φτυαριές κάρβουνο, εισαγωγής, από το καλό δηλαδή, ότι της την επέσανε τα Σαμαροβενίζελα (κουνηθείτε από τις θέσεις σας) και την (από Θεσσαλόνικα μεριά η κερία) προσέφεραν δύο με τρία τσουβάλια ευρώ, γιά να πει το ναι στον μέλλοντα και υπερσυντέλικο πρόεδρο που ζμπρώχνει με τέσσερα χέρια η συγκυβέρνηση!

Τς τς τς τς τς...

Βγήκε και ο Πυρανάλωμα του Πυρός, ο Αρχηγός του κώματος, καλό παιδί, και τα είπε έξω από τα δόντια: Ναι κύριε Πρόεδρε και κύριε Εισαγγελέψ, προσεπάθησαν να μας δωροδοκήσουν! Πγιοί; Αφνοί. Οι άγνωστοι-άγνωστοι! Ή οι γνωστοί-γνωστοί, αν θέλετε. Στοιχεία; Όσα θέτε! Μόνο ονόματα και κόμματα που εμπλέκονται δεν έχουμε, ούτε μαρτύροι, ούτε βίντεος, ούτε κασέτες. Όλα τ΄άλλα στην διάθεσή σας.

Μά΄στα. Εκεί φτάσαμε. Να καταγγέλουμε την κρεμ ντε λα κρεμ της ελληνικής κοινωνίας, ΝΔ και ΠΑΣΟΚ, για δωροδοκίες και παρόμοια...λειτουργήματα.

Γίνονται αυτά στην Ελλάδα ρε; Μη λέμε ότι θέμε ρε! Και να θέλανε τα σαμαροβενίζελα να κάνουν κάτι τέθκοιο, που δεν θέλουν φυσικά, αυτό έλειπε να θέλανε, απαπαπαπά, υπάρχει και η πασίγνωστη ανά το Έθνος (εκτός της κωλοφυλλάδας φυσικά) Ελληνική Δικαιοσύνη που κάτι τέτοια την κάνουνε Τούρκο και ύστερα ποιός είδε τον Κύριο και δεν φοβήθηκε. Δεν είδατε πως γέμισαν οι φυλακές με πολιτικοί της ΝΔ και του ΠΑΣΟΚ; Φουλ με Τζοχατζόπουλους, αδερφοί, ξάδερφοι, γυναίκες και παιδιά τους οι φυλακές. Χώρια που είναι μέσα και τηράει όξω ο ίδιος ο Άκης. Τέτοια κακία η Ελληνική Δικαιοσύνη.

Ξυπνάτε ρε! Μη δίνετε βάση σε τέτοιες αηδίες. Μη σας πιάνουνε κότσο οι φυλλάδες και τα κανάλια της ρεντικολέντζας που εσείς οι ίδιοι φέρατε, ξαναφέρατε, ματαξαναφέρατε με τόσο κόπο στην εξουσία. Ξυπνάτε ρε!

Ξυπνάτε επιτέλους να κάνουμε και καμμιά γενική απεργία, την 32η αν λογάριασα σωστά από την αρχή της...διάσωσης της χώρας.

Τώρα πως γίνεται, να έχεις σηκώσει όλη την μπάνκα με την 31η γενική απεργία και παρόλα αυτά να τραβάς ακόμα ένα χαρτί αλλά να μην καίγεσαι, άλλο ανέκδοτο. Αλλά μπορεί να μην είναι καν ανέκδοτο. Μπορεί μάλιστα να μην προκαλεί ούτε υποψία χαμόγελου. Δεν εννοώ φυσικά ότι είναι γιά κλάματα. Αλλά -δημοκρατία έχουμε- όποιος γουστάρει μπορεί να κλάψει.

Έστω σε 100 δόσεις.