16/5/13

Τζάμπα η φανέλα: Δεν υπογράφει ο Παπούλιας στον Θρύλο




Πολύ ωραία πέρασε προχθές ο Πρόεδρος της...της...της....πως την είπαμε ρε γαμώτο...α ναι, της Δημοκρατίας (και γαμώ τις δημοκρατίες) Κάρολος Παπούλιας μαζί με τους παίκτες του πρωταθλητή Ευρώπης, Ολυμπιακού, που αφού έπρεπε να πάνε να τον δούνε, αλλιώς θα χάνανε, πήγανε.

Χαρούλες να δουν τα μάτια σας ο Πρόεδρος, που στην ηλικία που βρίσκεται μόνο για κάτι τέτοια ζει: Να λιάζεται -η επιτομή του ετερόφωτου ο προεδροπαππούς- κάτω από το φως που εκπέμπουν άλλοι και να καμαρώνει σαν ελληνικό σκεπάρνι στις παρελάσεις. Και επειδή το δεύτερο έχει και γιούχα τελευταία, πέρασε το φάϊναλ φορ του Λονδίνου γονατιστός κάτω από την εικόνα του Αγίου Τρύφωνα, (προστάτη όλων των σουτ έξω από την γραμμή του τριπόντου, εξ ου και Άη Τρίποντας, που τον χαλάσανε και τούτονα οι εκκλησιαστικοί σε Τρύφωνα, βοήθειά σας), παρακαλώντας να δίνει ο Άγιος την σωστή κλίση στα σουτ του Σπανούλη και των άλλων παικτών της πειραϊκής ομάδας.

Πήγε λοιπόν στο προεδρικό μέγαρο η ομάδα, είπε τα γνωστά ο Παπούλιας, "α ρε τσαχπίνηδες νταγλαράδες τους σκίσατε τους ρωσοϊσπανούς και μας κάνατε πάλι υπερήφανους (που είχαμε ξεχάσει με τέτοια ξεπούλα, ξεφτίλα και επίκυψη τι σημαίνει η λέξη). Δώσατε στην νεολαία μας ελπίδα και καλά κάνατε, τζάμπα είναι. Της είπατε, νεολαία μας βλέπετε; Πρωταθλητές Ευρώπης είμαστε, ακολουθήστε το παράδειγμά μας. Ντάξει, προσπαθούν τα παιδιά. Πρωταθλητές ήδη στην ανεργία και έρχονται και άλλες επιτυχίες σε λίγο.

Αγαπητοί μπασκετμπωλίστες του ΟΣΦΠ η επιτυχία σας δείχνει τι μπορεί να καταφέρει ο Έλληνας όταν βρεί έναν πρόεδρο άρρωστο γιά προβολή, που τα ακουμπάει χοντρά, δυό-τρία βαρβάτα αμερικανάκια με έφεση στο ρημπάουντ αλλά και στο σκοράρισμα, έναν ψηλό σκοπιανό γιομάτονε τατουάζ που ξέρει να κοπανάει και τρίποντα και έναν Λιθουανό με μεγάλο όνομα που παίζει ελάχιστα...."

Στην συνέχεια η ομάδα χάρισε στον Παπούλια μία μπασκετική φανέλα με τα χρώματα του Ολυμπιακού με το νούμερο 1 (χωρίς αυτό να σημαίνει ότι μόλις τώρα πρωτόγινε νούμερο ο παππούς) και το όνομά του στην πλάτη. Ο Πρόεδρος συγκινήθηκε από την όμορφη αυτή ενέργεια, αλλά φρόντισε να δώσει τέλος σε κάθε σενάριο γιά μία πιθανή καριέρα στο παρκέ:

Όχι παιδιά, είπε, η ηλικία μου δεν μου επιτρέπει πλέον σταυρωτή τρίπλα στον αιφνιδιασμό ή ιδιαίτερα μεγάλο άλμα στο άλεϊ ουπ. Το μπάσκετ μόνο από τας τιβάς. Αλλά να με δείτε στην υπογραφή προεδρικών διαταγμάτων, θα πάθετε την πλάκα σας! 45/45 έχω ήδη, ούτε ΝΒΑ να πούμε. Μου λέει ο Σαμαράς τις προάλλες, Πρόεδρε μεγάλη ρέντα με τα Προεδρικά. Πότε προλαβαίνεις να υπογράφεις τόσα προεδρικά διατάγματα μόνος σου, ούτε χταπόδι νάσουνα. Βρε Αντώνη μου, του λέω, έχω έφεση στις υπογραφές και στο τσούγκρισμα αυγών με φαντάρια το Πάσχα, τι να κάνω;

Η σεμνή τελετή τελείωσε όπως ξεκίνησε. Μόνο από την ανάποδη: Αυτοί που ήρθανε, έφυγαν. Το μόνο που έμεινε, είναι η απορία:

Γιατί δεν δέχτηκε ο κ. Παπούλιας ομάδες ανέργων, άστεγων, φτωχών και εξαθλιωμένων στο προεδρικό μέγαρο;

Μήπως η πορεία και η απόδοση αυτών των...ομάδων δεν κάνει υπερήφανο τον κύριο Πρόεδρο; Γιατί, καλά δεν πάνε; Και δεν έβαλε εδώ (και) ο αξιότιμος κύριος Παπούλιας το χεράκι του;