Μια Ελλάδα χωρίς Παπανδρέου και πasόκ; Σε λίγους μήνες στην χώρα σας!

Το πasόκ σαν σοσιαλδημοκρατικό κόμμα (με αεριτζίδικο σοσιαλιστικό ντεσέν) έχει ήδη πεθάνει. Τα, κυρίως νεαρά, μέλη του με ρομαντικούς ιδεολογικούς συνειρμούς, το έχουν προ πολλού εγκαταλείψει προς άγνωστη κατεύθυνση. Ο κόσμος της παραγωγής αλλά και της διανόησης του έχει γυρίσει οριστικά την πλάτη και μόνο μια ομάδα με ιδιαίτερα μεγάλα συμφέροντα εξακολουθεί να το στηρίζει.

Το πasόκ που διέπραξε το, στην εποχή μας συνηθισμένο "παράπτωμα" της σοσιαλδημοκρατίας, την απόλυτη νεοφιλελεύθερη απόκλιση-μετάλλαξη και την πλήρη ταύτιση της πολιτικής του με τα συμφέροντα του μεγάλου κεφάλαιου, δεν γνώρισε διάσπαση ή μαζική αποχώρηση μελών, όπως το σοσιαλδημοκρατικό συνοθύλευμα του πρώην καγκελάριου Schröder στην Γερμανία. Το πasόκ δεν συζήτησε εσωτερικά τα περί μέτρων, δεν ακολούθησε τον δρόμο της εσωκομματικής ζύμωσης και δημοκρατικής συμμετοχής, το πasόκ λειτούργησε μέσω παπανδρεϊκού Decret!

Aκόμα και η ίδια κοινωβουλευτική του ομάδα δεν είχε απολύτως καμία άλλη συμμετοχή, εκτός της πειθήνιας και καθόλου τιμητικής απλής ύψωσης της παλάμης στις διάφορες ψηφοφορίες της Βουλής.

Το σημερινό πasόκ δεν έχει προσωπικότητες με ισχυρή κοινωνική εμβέλεια και αποδοχή, δεν έχει όραμα και αποστολή. Το μόνο που το κρατάει ακόμα στη ζωή, είναι η ακτινοβολία που εκπέμπει σε μέρη της κοινωνίας το επίθετο Παπανδρέου! Όσο παράδοξο και αν ακούγεται, ακόμα και αυτός ο Παπανδρέου, ο τρίτος πρωθυπουργός της οικογένειας, ο χείριστος των τριών, η επιτομή της μετριότητας, ίσως ο πιο ατάλαντος έλληνας πολιτικός όλων των εποχών και σίγουρα αυτός με τους μικρότερους ηθικούς φραγμούς, καταφέρνει χωρίς να κάνει απολύτως τίποτα άλλο, εκτός από το να συνεχίζει να ονομάζεται Παπανδρέου, να δίνει στο πasόκ την ελάχιστη λαϊκή αποδοχή που χρειάζεται για να μην γίνει φύλλο και φτερό.

Ο επερχόμενος πολιτικός θάνατος του Παπανδρέου, γιατί η πρωθυπουργία του και ταυτόχρονα η προεδρία του στο κόμμα έχουν ημερομηνία λήξης, δεν θα σημάνει μόνο το πολιτικό τέλος του σογιού του, αλλά και το τέλος του πasόκ.

Η αντίστροφη μέτρηση άρχισε με την έλευση της τρόϊκας, τα ψωμιά του Παπανδρέου και πasόκ είναι μετρημένα!