Κυρίες τελικά οι κομάντος των ΟΥΚ!

...Κυρίες τελικά οι κομάντος των ΟΥΚ!


Πόση Ελλάδα ακόμα μπορεί να αντέξει ο παγκόσμιος πολιτισμός; Δύσκολη ερώτηση. Ορισμένοι ρομαντικοί, οι περισσότεροι μη Έλληνες, βάρβαροι δηλαδή από αρχαιοελληνικής σκοπιάς, καταπληκτική σκοπιά, ισχύει το ίδιο καταπληκτικά γιά κάμποσα εκατομμυριάκια Νεοέλληνες και σήμερα, αλλά να την τελειώσουμε επιτέλους την ρουφιάνα την πρόταση, τελεία λοιπόν.

Λέγαμε για ορισμένους ρομαντικούς Ευρωπαίους, που υποστηρίζουν ότι μια μικρή ποσότητα Ελλάδας δεν κάνει και τόσο κακό στον παγκόσμιο πολιτισμό, αντέχεται. Ας υπάρχει, λένε, να βλέπουν και οι άλλοι λαοί πόσο χαμηλά μπορείς να πέσεις, όταν χάσεις την επαφή σου με την κουλτούρα και τον ανθρωπισμό. Και ας υπάρχουν τιμής ένεκεν τέλος πάντων, για ότι θετικό χάρισαν στην ανθρωπότητα οι προγόνοι τους.

Μα νάναι εντελώς αγαθοί οι άνθρωποι!

Είδατε χτες εκείνη την τρομερή λάμψη πάνω από τον Πειραιά; Ακούσατε εκείνο το απίστευτο μπρουάμμπαμμπαμπαμντούν που την συνόδευε; Φυσικά είδατε και ακούσατε όλοι, μόνο τυφλοί και κουφοί δεν θα μπορούσαν να δούνε τέτοια εκθαμβωτική λάμψη και να μην ακούσουν τέτοιον απίστευτο κρότο. Τύφλα νάχει η έκρηξη ατομικής βόμβας χιλιάδων μεγατόνων! Σούπερ νόβα λέμε! Τι έγινε; Τι άλλο να γίνει, η ελληνική δικαιοσύνη είχε βαρυφάει και...ξαλάφρωσε επιτέλους με μια κούφια Πολιτισμού-Δικαιοσύνης, όπως λέμε κρότου-λάμψης ή εδάφους-αέρος.

Συγκεκριμένα το εξαίσιο Ναυτοδικείο Πειραιά, ξέρετε αυτοί οι άγγελοι με τα άσπρα και τα χρυσά σειρήτια που μυρίζουν ελαφρά ψαρίλα. Πολύ ελαφρά. Και όχι μόνο τα σειρήτια. Θα πείτε τώρα, σιγά ρε συ Βράχο, 80% του ήρωα λαού βρωμάνε ξενοφοβία και ρατσισμό, από που να τους φέρναμε τους ήρωες τους Ναυτοδίκες, από τον αστερισμό της Μητέρας Τερέζας; Ε πέστε ρε παιδιά!

Άντε, να πω κι΄εγώ τώρα. Θυμάστε εκείναι τα περήφανα ελληνικά νιάτα, τους τσίφτηδες των ΟΥΚ που έδωσαν κατά την διάρκεια της περασμένης παρέλασης της 25ης Μαρτίου στην άσφαλτο και στην δημοκρατία  να καταλάβουν; Ελάτε ρε, που ζείτε; Ένα ολόκληρο άγημα της εκλεκτής έως ηρωικής αυτής μονάδας του Λιμενικού Σώματος παρέλασε στους δρόμους της Αθήνας, όχι τίποτα "δυό-δυό, στην μπανιέρα δυό-δυό". Ναι ντε, αυτοί με τις μάσκες και τα βατραχοπέδιλα. Τι ψαροντουφεκάδες ρε; Κομάντος ρε, υδρόβιοι καταδρομείς, θάνατος ρε!

Να διαβάζετε ρε παιδιά που και που καμμιά φυλλάδα, δείτε πόσο καιρό έχουμε χάσει με πληροφορίες μέχρι τώρα. Τι είχαν κάνει οι αγέρωχοι των ΟΥΚ στην παρέλαση; Κατ΄αρχήν...βήμα! Ένα δύο, εν δυό. Και μετά...βήμα προς τα πίσω. Προς τα εκεί που είχαν πέσει κάτι παράξενοι τυπάδες με μισό μουστάκι και έδιναν ρέστα να πλουτίσουν την ιστορία με την Endlösung και να διακοσμίσουν τα κάγκελα του Άουσβιτς με την...σοφία "Arbeit macht frei". Ακριβώς προς τα κει!

Καμαρώστε "όταν εμείς φτιάχναμε Παρθενώνες, οι άλλοι ζούσανε πάνω στις βελανιδιές και τρώγανε βελανίδια" από τα παιδιά που κάνουν βουτιές. (Στην θάλασσα για λογαριασμό του Λιμενικού και όχι σε βόθρους για λογαριασμό της αγνής φίρμας Ο Αχόρταγος)

"Ελληνας γεννιέσαι, δεν γίνεσαι ποτέ, το αίμα σου θα χύσουμε γουρούνι Αλβανέ"

"Θα γίνει μακελειό, μετά θα εκδικηθώ, όταν θα προσκυνήσετε σημαία και σταυρό"

"Τους λένε Σκοπιανούς, τους λένε Αλβανούς, τα ρούχα μου θα ράψω με δέρματα απ' αυτούς"

Το πέτυχα το χρωματάκι;

Σφιγγότανε λοιπόν εδώ και μήνες το Ναυτοδικείο, ε κάποτε θα...τόκανε το τέκνον. Ε και χτες έτεκε παιδίον νέον, με αναπνευστήρα και στολή neopren, και γαμώ τα εκτρωματάκια!

Κρατηθείτε, πολύ μίσος η απόφαση!

Αθώαι απαξάπαντοι αι υποβρύχιαι καταδρομαί, εξόν από δύο, αι οποίαι καταδικάζονται εις την εσχάτην των ποινών, ήτοι εις μήνας τρεις και εμέρας δεκαπέντε, σκύψατε παρακαλώ, αποχωρούν αι ένδοξοι εναυτοεδεκασταί.

Τρεις μήνες και δεκαπέντε μήνες σε δύο υποβρύχιους μαχητές, στεγνοί οι υπόλοιποι! Θα πείτε τώρα, μα τόσο μίσος οι ναυτοδίκες, τς τς τς! Μη κάνετε έτσι ρε, με αναστολή η εσχάτη των ποινών, τι νομίσατε; 

Εδώ είναι Βαλκάνια, δεν είναι παίξε-γέλασε!

Δεν άκουσα τώρα για ποιό λόγο φάγανε τους τρεις μήνες τα παιδιά. Μάλλον δεν θάχαν γυαλίσει τις φιάλες οξυγόνου, καλά να πάθουνε! Αλλά δεκαπέντε μέρες με αναστολή για δημόσιο φασιστικό αμόκ σε παρέλαση στο κέντρο της Αθήνας, ε μερικές φορές το παρατραβάνε με το καθήκον τους οι δικαστές. Αλλά να μην ξεχνάμε, ότι δεν είναι μόνο δικαστές, αλλά και...άνθρωποι. Και ας μη ξεχνάμε και το χάντικαπ της γλυκύτατης δικαιοσύνης μας: Είναι από το δεξί μάτι θεόγκαβη!

Δηλώσεις; 

Σιγή! 

Ντροπή; 

Ε όχι και κανένας! 

Τα "μάρμαρα" έκαναν δηλώσεις από την εξορία τους στο αρχαιολογικό μουσείο του Λονδίνου! Πεντακάθαρες δηλώσεις:

ΚΑΛΑ ΕΙΜΑΣΤΕ ΕΔΩ. ΔΕΝ ΓΥΡΙΖΟΥΜΕ ΠΙΣΩ!