Κάθονται οι επιτελείς της Ιπποκράτους και βαράνε τα κεφάλια τους μήπως και κατεβάσουν καμμιά ιδέα. Γκαπ γκουπ, βρρρνταμπντούμπ, μπουντιτιτιτιτιτι (αυτουνού κάνει γκελ). Τζίφος! Τι νομίσατε, έτσι εύκολα κατεβάζει ιδέες ένας πολιτικάντης του πασόκ; Άμα είχε ο άνθρωπος ταλέντο, άμα έκοβε το κεφάλι του θα πήγαινε να κάνει καριέρα σε κάτι επιστημονικό ή επιχειρηματικό, δεν θα καταντούσε κομματοσκυλοχαραμοφάης του κερατά.
Τι να κάνουμε, λέει, για να κλείσει λίγο η ψαλίδα και να κόψουμε κάνα πόντο από την νουδού; Να πούμε τίποτα "λεφτά υπάρχουν", δεν πάει, θα πνιγούνε από το φτύσιμο και αυτοί, που ελέω...φελλού δεν πάνε κάτω. Να "δώσουμε" και κανέναν άλλο παροπλισμένο σοσιαλιστή στην δικαιοσύνη σαν τον Άκη; Μπα, καλύτερα να μη το παρατραβήξουμε με την...κάθαρση, μη μας ξεφύγει από τον έλεγχο και τρέχουμε και δεν φτάνουμε. Τι κατέχουμε ρε παιδιά καλύτερα από την νουδού, ρωτάει ένας...φωτισμένος πρασινολεχρίτης. Τσιμουδιά οι άλλοι. Ρε σεις, δεν σας κόβει, επιμένει ο...χαρισματικός.
Μπα, φυσικά δεν τους κόβει. Να το πάρει το ποτάμι, ρωτάει ο...σοφός. Και δεν το παίρνει, απαντάνε οι άλλοι αδιάφορα. Ρε σεις, αρχίζει ο τύπος, σε όλα είμαστε ίδιοι με την νουδού, δεν τόχετε ανθιστεί; Απαράλλαχτοι! Μόνο σε ένα διαφέρουμε. Από την ίδρυση του πασόκ, μέχρι την διάλυσή του, στις ημέρες μας. Στο μπλα μπλα ρε! Στο αεράκι που βγαίνει από τον σοσιαλιστικό καταπιώνα μας, όταν αρχίζουμε την πράσινη παρλαπίπα μας! Εδώ δεν θα μας φτάσει ποτέ η νουδού! Με μπροστάρη τον Αντρέα που έχει σπάσει κάθε πανυφήλιο ρεκόρ παραγωγής κοπανιστού αερακίου, έχουμε πάρει τόσο μεγάλη διαφορά από τον δεύτερο, που ο όρος "πασόκ" συμπεριελήφθη στην λίστα των ουσιών ντόπινγκ.
Το και το παιδιά, συνεχίζει ο πρασινάνθρωπος, ο Βενιζέλος, ο αρχηγός μας, είναι άξιος συνεχιστής του λεκτικού περαδώθε του πρώτου διδάξαντος, Ανδρέα Παπανδρέου, και θα τον κάνει τον Σαμαρά στο "πες-πες", με τα κρεμμυδάκια! Αυτό το καταλάβανε αμέσως οι ηλίθιοι και αρχίσανε τα παλαμάκια και τις επευφημίες: Σαμαρά, σ΄αγαπώ-σ΄αγαπώ, που με βάζεις, σε ντημπέϊτ καλό να σε γδάρει ο χοντρός και συ να κοιτάζεις, κι΄άμα πέσω από ΄κει ρε πασοκά μου, να κι΄αν πέσεις, να κι΄αν δεν πέσεις, δηλαδή στ΄απαυτά μου...
Ντημπέϊτ η σανίδα σωτηρίας του εύχοντρου στην ηγεσία του πασόκ, και εκεί να δεις πίεση στον Σαμαρά! Μπέκα ρε να μιλήσεις με τον Βενιζέλο, αν είσαι άντρας! Αμ δε που θα μπω, μαλάκας είμαι; η γεμάτη...αυτοπεποίθηση απάντηση του αρχηγού της νέας δημοκρατίας, που γνωρίζει ότι ο Βενιζέλος τραβάει στην λεκτική μονομαχία πιό γρήγορα...γλώσσα και από τον ίσκιο του!
Και η ιστορία αρχίζει να μετατρέπεται σε φαρσοκωμωδία:
ΠΑΣΟΚ: Σα δε ντρέπεται ο Σαμαράς που δεν κάθεται να τον λιανίσει στο λέγειν ο χοντρός!
ΝΔ: Σα δεν ντρέπεται ο Βενιζέλος, να απαιτεί να κατέβει σε ντημπέϊτ ο Σαμαράς για να τον λιανίσει κανονικά και με το νόμο ο χοντρός.
ΠΑΣΟΚ: Έλα ρε συ, μόνο δύο συν δύο!
ΝΔ: Ποτέ! Καλύτερα αντιπολίτευση, παρά ρεζίλι!
ΠΑΣΟΚ: Άντε, μόνο ένα ρε! Έτσι για το μεζέ. Ίσα που θα ακουμπήσουμε!
ΝΔ: Ούτε με δημοψήφισμα, ξεχάστε το!
Θα πει ο αναγνώστης τώρα, καλά τι φοβάται ο μαλάκας ο Σαμαράς; Μπορεί να λέει ο Βενιζέλος, αλλά είναι κούφιες! Στην ουσία δεν λέει τίποτα ο παρλαπίπας, κούφιες αμολάει μόνο. Η διαφορά; Οι δικές του κούφιες είναι πιό...ηχηρές.
Να το δίλημμα που παραμόνευε στην γωνία τον λαό: Την κούφια του Σαμαρά, που σε νανουρίζει ή την κούφια του Βενιζέλου, που σε ξυπνάει;
Δεν υπάρχουν σχόλια:
Δημοσίευση σχολίου