Για να σας αρέσει περισσότερο το παρακάτω παραμύθι, ανοίξτε την σόμπα σας, πάρτε μιά χούφτα στάχτη και ρίξτε την στα μάτια σας. Καταπληκτικά αποτελέσματα!
Μια φορά κι΄ έναν καιρό ήταν μια πανέμορφη κοπέλλα που την φωνάζανε χαϊδευτικά Σύνη. Πανέμορφη, κούκλα, μπουκιά και συχώριο που λένε και οι θεοσεβούμενοι που είναι διαρκώς πεινασμένοι, αλλά και με ένα σοβαρότατο έως τραγικό χάντικαπ: Ήντουνε θεόστραβη! (Μη πω γκαβή και φύγει όλη η γοητεία).
Δεν ξέρουμε πότε και πως έχασε το κορίτσι το φως του, το μόνο που βρήκαμε στα αρχεία για την νεανική της ηλικία, ήταν ότι δεν έπαιζε όπως όλα τα παιδάκια, διαδηλωτές και ματατζήδες (το παλιό κλέφτες και αστυνόμοι), κρυφτό, φανερό, τον γιατρό, κουτσό, τυφλόμυγα, εδώ παπάς εκεί παπάς, μακριά γαϊδούρα κτλ, αλλά την έβρισκε μονάχο του με μια μπαλάντζα που είχε βρει σ΄ένα παλιατζήδικο στο Μοναστηράκι, κοίτα να δεις χόμπυ το παιδί!
Μέχρι να βγάλει το πρώτο της δοντάκι είχε ζυγίσει τη μισή Δαμάστα! (Τιμής ένεκεν από εκεί η καταγωγή της, εις ένδειξη ευγνωμοσύνης προς την γενέτειρα του Κωστάκου. Αλλά και του Αρμόδιου!)
Πως να το πω ρε σεις; Το κορίτσι έχανε προφανώς από κάπου και είχε ταράξει τα πάντα στο ζύγισμα! Πέτρες, ζάχαρη, νερό, παντελόνια, καρέκλες, φιδέ, αγγινάρες με κουκιά, ντεπόν, ξύδι χαλασμένο (είχε ξαναγίνει πάλι κρασί), ότι φανταστεί ο νους σας! Κάποτε έγινε 16, της κάνανε στο σπίτι ένα φανταστικό γενέθλιο με όλα του τα σέα: Τρίπατη τούρτα σοκολατίνα (χώρια το υπόγειο και οι ημιυπαίθριοι) με 15 κεράκια (το προηγούμενο βράδυ είχε κάνει πάλι νερά η ΔΕΗ και είχανε ανάψει ένα να βλέπουνε μπροστά τους οι άνθρωποι), μπαλόνια, κονφετί, μπιγκουτί, Τζιμπουτί, Tetley΄s Tea και του πουλιού το γάλα.
Πέσανε οι συγγενείς και οι μη συγγενείς (φίλους δεν είχαν φαίνεται) και το φλομώσανε το κορίτσι με όποιο δώρο είχανε πάρει διπλό τα παιδιά τους στα δικά τους γενέθλια. Να κάτι μπάλλες, να κάτι μπάλλες, να κάτι μπάλλες, του αλλάξανε τα φώτα στην στρογγυλή θεά του κοριτσιού! Μόνο ένας φιλοτιμήθηκε να φέρει δικό του, αγοραστό δώρο: Ο Μπάμπης! Τι ποιός Μπάμπης; Δεν τον ξέρετε; Γιατί εγώ τον ξέρω; Άει ρε...
Να μη πολυλογούμε λοιπόν, ο Μπάμπης (που ήντουνε και ολίγον τι μαλακοπίτουρας) της έφερε για δώρο ένα πλαστικό ξίφος. (Μα τι μαλάκας, να φέρει σπαθί σε κορίτσι!) Όλοι περίμεναν μια σοφιστικέ αντίδραση της μικράς, τύπου "μα νάσαι εντελώς ντουβλούκι ρε συ θείο", αλλά τα αντανακλαστικά της Συνούλας ήντουσαν από άλλο πλανήτη! Ούτε που πρόλαβε να βγάλει καλά καλά το ξίφος από την νάϋλον σακούλα του LIDL που τόχε συσκευάσει εορταστικά ο Μπάμπης και το βουτάει με τέτοια μανία η Συνουλίτσα, που λες, πάει, τους έφαγε στην ξιφομαχία όλους τους πούστηδες!
Μπα! Τίποτα τέτοιο! Το σπαθί στο δεξί της χέρι και την ζυγαριά στο αριστερό, κάνει ένα μπραφ από το παράθυρο και μη την είδατε την Σύνη! Πάει, χάθηκε! Βάλανε αστυνομίες, ερυθρούς σταυρούς, χαμόγελα των παιδιών, ΠΙΚΠΑ και ΟΗΕ να ψάχνουν, τίποτα!
Περάσανε από τότε καμμιά σαρανταριά χρόνια, την είχανε ξεχάσει την Σύνη οι τραγικοί γονείς της, και εκεί που έπαιζε ο μπαμπάς της ένα βράδυ φλάουτο (σας είπα ότι του άρεσε το φλάουτο; Όχι; Συγνώμη! Του άρεσε το φλάουτο), κοπανάει ένα γνωστό χέρι την πόρτα του σπιτιού:
Χτυπ-χτυπ-ντάμπα ντούμπα-τσαφ-θρύψαλ-θρύψαλ! (Πάει το καθρεφτάκι που είχε κρεμμάσει ο μπαμπάς στην εσωτερική πλευρά της πόρτας!)
Ποιός νάναι τέτοια ώρα, δώδεκα και τέταρτο το μεσημέρι, αναρωτήθηκε η δόλια μάνα και τσακίστηκε να ανοίξει την θύρα της πορτός της. Τι να δει; Μιά κωλόγρια στεκότανε κλαρίνο μπροστά της, ίδια η κόρη της! Ποιά είσαι εσύ καλέ κωλόγρια; ρωτάει σε άπταιστα ελληνικά η δόλια μάνα και όντως αν δεν ήταν γέννημα θρέμμα ελληνίδα η μαμά, θα υπήρχε απορία.
Εγώ είμαι καλέ μαμά, η κορούλα σου, απάντησε με συγκρατημένους λυγμούς η άλλη γριά, γύρισα!
Πω πω ιστορία! Με πιάσανε τα ζουμιά ρε σεις. Τέλος πάντων, την αγκαλιάζει η μάνα της στοργικά, αχ η κορούλα μου, αχ η μικρή μου (σκατά μικρή) Δικαιοσύνη, η Σύνη μου, το παιδί μου ξαναγύρισε στον τόπο του εγκλήματος! Κάτσε κόρη μου να σου βάλω να φας τον σκασμό, που έχεις γίνει σαν τον Άη Φανούρη αν είχε κάνει αλλαγή φύλλου λόγω τρανσέξουαλ.
Κάθησε η Δικαιοσύνη και έφαγε πέντε πιάτα από το αγαπημένο της φαγητό: Σπαγγέτι ντούε στατζιόνι, δυό μέτρα και δυό σταθμά, που λένε. Μετά διηγήθηκε την ιστορία της ζωής της.
Γύρισα για να σας φέρω τα καλά μαντάτα, αγαπημένοι μου χούφταλα γονείς, είπε με φανερή συγκίνηση το παιδί. Έψαξα πολύ για τσι ένοχοι των σκανδάλων, έφαγα τον κόσμο και την δωροδοκία της αρκούδας που λένε, αλλά μόνο στο τέλος κατάφερα να βρω τσι ενόχοι! Τώρα! Ακριβώς πάνω που είπε ο Παπαδήμος ότι θα κάνει εκλογές!
Τι λε ρε κορίτσι μου, θάγμασε ο πεπαλαιωμένος πατήρ. Και ποιοί είναι ο πούστηδοι κόρη μου; Πέστους όλους τους κερατάδες, που μας άρμεξαν, μας βίασαν, μας δούλεψαν, μας κορόϊδεψαν, μας ατίμασαν, μας υποβρυχίασαν, μας βατοπεδίασαν, μας ζήμενσαν, μας ξέσκισαν τέλος πάντων στο σκάνταλο οι κουφάλες! Πές μας τι κατάφερες να βρεις τώρα ακριβώς και εντελώς τυχαία μετά από σχεδόν σαράντα χρόνια έρευνας και δικαστικής ψαχούλας και μάλιστα λίγο πριν ξεσκίσει η ελληνική ψηφοφορία τα πασόκια και τα νούδια λόγω επειδής ουδείς εκσ΄ απτών δεν οδηγήθει εις Αγροτικάς Κασσάνδρας δια τας εγκληματικάς πράξεις που διέπραξαν τα ευσεβή αυτών κόμματα και ο κόσμος φωνάζει ουαί φαρισαίοι υποκριτές!
Το κορίτσι δεν κώλωσε και με μία σθεναρή κραυγή φουλ δίκιο και αλήθεια έκραξε:
Ο Άκης!
Καλά ρε συ Δικαιοσύνη, μόνο αυτός; ρώτησε δικαιολογημένα ο μπαμπάς.
-Ναι ρε μπαμπά, μόνο αυτός!
Άντε!
-Αφού σου λέω ντε!
Και;
-Τι και; Δεν εχει και.
Και οι άλλοι;
-Αθώοι!
Ο μπαμπάς άρπαξε την μπουκάλα με το ούζο και κατέβασε μιά γερή γουλιά. Το ήξερα ρε συ, ότι οι άλλοι είναι καθαροί και ότι κάνουν ότι μπορούν για να σωθεί ο Έθνος. Μπράβο βρε κόρη μου, εύγε σου, έλα κοντά μου να σε φιλήσω.
Την φίλησε και αυτή το ξεπέρασε χωρίς πρόβλημα. Αυλαία. Παλαμάκια. Φώτα.
Δίδαγμα:
Συμπέρασμα:
Κεντρική ιδέα:
ΥΓ: Τι άλλο θα κληθεί να χάψει εν όψει εκλογών ο Μέγας Μαλάκας; Άγνωστον!
Δεν υπάρχουν σχόλια:
Δημοσίευση σχολίου