Από δύο όστρακα ο καθένας! Εγώ γράφω Λοβέρδος και Χρυσοχοΐδης!

Τι λέγαμε;

Μπα, δεν λέγαμε εμείς αυτή την φορά, αυτή τη φορά μιλούσε ο σοσιαλισμός του κώλου. Χρυσοχοΐδης και Λοβέρδος, αυτή η σουρεαλιστική απίστευτη ελαφρύτητα του υπάρχειν. Χρυσοχοΐδης και Λοβέρδος, δύο πάτοι σε συσκευασία ενός, δύο θλιβερές καρικατούρες που μπροστά τους φαντάζει ο Καραγκιόζης νομπελίστας φιλόσοφος-λογοτέχνης, σε ένα κρεσέντο "ανθρωπισμού", να ακούνε τα κόκκαλα του "δόκτωρα" Μένγκελε και να αγάλλεται το μεδούλι τους:

"...μιά χαρούλα και απολύτως νόμιμη η διαπόμπευση των ιερόδουλων, φορέων του ιού του AIDS, αλλά δυστυχώς δεν προβλέπει ο νόμος δημόσιο λιθοβολισμό, φάτε μάτια φωτογραφίες λοιπόν και χτυπήστε για περισσότερο πλακίτσα κάνα βιντεάκι από Ιράν μεριά..."

Νομιμότατη η ξεφτύλα της δημοσιοποίησης των φωτογραφιών των ΘΥΜΑΤΩΝ (γιατί ΑΥΤΕΣ οι γυναίκες είναι τα πραγματικά θύματα της υπόθεσης) κατά την επιτομή της ΞΕΦΤΥΛΑΣ ονόματι πασόκ! Σε αυτό το πνεύμα και στο όνομα της "δημόσιας υγείας" αφήνουμε αυτή την εκτυφλωτική σουπερνόβα του πολιτισμού να φωτίσει την Οικουμένη:

...Δεν δημοσιεύουμε τις φωτογραφίες των ένδοξων "πελατών", που προτίμησαν να ρισκάρουν αντί να προσφύγουν σε...πλαστικές λεπτομέρειες...

...αλλά ισοφαρίζουμε την...αδικία δημοσιεύοντας φωτογραφίες...

παιδοφίλων...

αλκοολικών...

κουκουλοφόρων...

διαρρηκτών...

οδηγών που τρέχουν...

ψυχικά αρρώστων...

μεταναστών χωρίς βίζα...

απατεώνων...

παπατζήδων...

αισχροκερδούντων...

χούλιγκαν...

καταχραζόντων εξουσία αστυνομικών

διεφθαρμένων γιατρών...

επικίνδυνων γιατρών...

χρηστών σκληρών ναρκωτικών...

εμπόρων σκληρών ναρκωτικών...

ομοφυλόφιλων...

μαφιόζων...

κομμουνιστών...

παραγωγών καπνού...

βιομηχάνων τσιγάρων...

όλων αυτών που ευθύνονται για την τρύπα του Όζοντος...

των ψηστών που προσφέρουν μπαγιάτικο κοκορέτσι...

των πολιτικών μηχανικών που βάζουν στο μπαλκόνι μας λιγότερο μπετόν από ότι χρειάζεται

και...

και...

και...

Όποιος βρίσκεται εκτός νόρμας, ή λιγάκι παραδίπλα, άρον άρον φωτογράφησον αυτόν! Βούηξε η Ευρώπη (και όπου υπάρχουν σκεπτόμενοι άνθρωποι) από την απίστευτη αυτή αθλιότητα της ελληνικής κυβέρνησης (με ένα μεγάλο αριθμό χτικιάρηδων πολιτών να βαράει εκστασιασμένος παλαμάκι). Βούηξε ο κόσμος, αλλά...

Ερώτηση: Ντάξει, καλή η δημόσια υγεία, δε λέω. Αλλά να μην έχουμε ρε γαμώτο ένα νόμο, ας πούμε όπως ο οστρακισμός των αρχαίων Αθηναίων, αλλά όχι με την κρυάδα του δεκαετούς εξορισμού του τυχερού, αλλά με κανονικό, οριζόντιο και κάθετο, στεγνό λυντσάρισμα να ξεδίνουμε λιγάκι που και που; Όχι τίποτα άλλο, να...συγκλίνει έτσι η κοινωνία με την φασούλα της διαπόμπευσης, να γίνουμε ένα δηλαδή. Γιατί αφού το έχουν κάνει ζούγκλα οι άνθρωποι, να την αισθάνονται και λίγο από...πίσω τους ντε. Και δεν είναι αναγκαίο να χτυπήσουνε στο ευγενές σπορ του λυντσαρίσματος μετάλλιο και να ανεβούνε στο βάθροι οι άνθρωποι: Η...συμμετοχή και μόνο αρκεί...