22/6/12

Εθνικός ύμνος. Ελλαδάρα-Ομαδάρα. Νάτοι-νάτοι! Ποιοί;

https://blogger.googleusercontent.com/img/b/R29vZ2xl/AVvXsEheeqnPUId4hLSxOGWBPEIF-Azqy4uTCz7NbVRZpPKW2L50ru_Gsqd3gLZF-xFL5uttnvcHRSYEQoOWqud8C4f9MesbsBsrzU-Br__W1kaxc6ohDHu-OGXRrOHFuRhmxzYFX6lav-GkAqo/s1600/Flag_0000.JPG



Λίγη ώρα πριν τον μεγάλο προημιτελικό της Εθνικής μας κατά της Γερμανίας, έναν αγώνα που καλείται ο κάθε Έλληνας ποδοσφαιριστής να δείξει καρδιά, να υπερβεί εαυτόν και να αποδείξει για άλλη μιά φορά, ότι δεν πολεμάνε οι Έλληνες σαν ήρωες, αλλά οι ήρωες σαν Έλληνες...

Λίγη ώρα πριν οι 11 εκλεκτοί του Φερνάντο Σάντος ριχτούν στην μάχη "για την Ελλάδα ρε γαμώτο", σε ένα νέο ραντεβού με την ιστορία και το πεπρωμένο...

Λίγη ώρα πριν την νέα εποποιία του Ελληνισμού ο βραχόκηπος θεωρεί ανάγκη και καθήκον του, να αποτυπώσει με την παρακάτω φράση τα αγνά φιλελληνικά του αισθήματα (αισθήματα που γιγάντωσαν μετά τα αποτελέσματα των εκλογών της 17 Ιούνη):


Χέστηκα αγαπητό Πανελλήνιο!


ΥΓ: Ανθυποπάτος στην Ευρώπη το μουνί και επιμένει να χτενίζεται την στιγμή που καίγεται! 

Δεν υπάρχουν σχόλια:

Δημοσίευση σχολίου