Το Χριστούγεννο πλησιάζει, δεν το σταματάς με τίποτα, καιρός κρύος, καιρός γιά δύος, που λέει η παροιμία, άρα καιρός για ιστορίες και παραμύθια, πράγματα απαραίτητα στο πανελλήνιο, όπως το μύγδαλο στη σοκολάτα του Παυλίδη, γιατί το πονηρούλικο το πανελλήνιο ψοφάει ως γνωστόν γιά ιστοριούλες και παραμυθάκια, αλλιώς δεν θα μαλακιζόταν διαρκώς με εκείνο το κουφό "δώσαμε τα φώτα στην ανθρωπότης και καλά που κάνανε οι Σπαρτιάτες του Λεωνίδα στα Θερμοπύλια "αού", αλλιώς θα είχε σήμερα ο Αχμάντι-Μοχαμάντι Νετζάντ-Μαντζάντ το Mega και όχι ο Μπόμπολας και ο Πανθρακικός θα λεγόταν Παντεχερανιακός, άρα μέγιστη ποσότης στον κόσμο η Ελλάς, ακόμα και Χρυσή Αυγή στείλαμε από υπερδόση πολιτισμού στη Βουλή και όταν εμείς τρώγαμε κουκουνάρια στα πεύκα οι άλλοι κάνανε βόλτα στις παραλίες μήπως και πετύχουνε κάνα φύκι να το κάνουνε σαλάτα, αλλά όχι χωριάτικη, γιατί εμείς δεν είχαμε προλάβει να ανακαλύψουμε την φέτα, να σωθεί ξανά η αθρωπότης", και όσοι αγανάκτισαν τώρα γιά το μήκος της πρότασης, ας παραπονεθούνε στο υποκατάστημα της κόκας κόλας της ενορίας τους γιά την κολλητική σχέση μεταξύ πληχτρολογίου και του εν λόγω δροσιστικού ποτού, όταν αποφασίσει αυτό κάποτε να χυθεί στα πλήχτρα της αρεσκείας του. Ουάου, ξεκόλλησε από μόνη της η τελεία!
Και όσον αφορά το παραμύθι στη ζωή του Νεοέλληνα, ε όλοι μας γιά ένα παραμύθι ζούμε! Συνήθως για παραμύθι-φούσκα, φθηνή παραγωγή με μάπα σενάριο και αίσιο τέλος. Μόνο τα τελευταία χρόνια πάμε να αλλάξουμε κάτι, αλλά ψιλικατζήδικα πράματα, όχι τίποτα σπουδαίο. Να, κρατήσαμε τα ίδια παραμύθια που αναμασάμε όλα τα χρόνια, ίδιο περιεχόμενο, ίδιοι πρωταγωνιστές, ίδιο δίδαγμα. Μόνο στο τέλος έκανε μιά μικρή παρεμβασούλα ο Νεοέλλην. Έστω με την "βοήθεια" των Δανειστών. Ντόπιων και ξένων. Το παλιό "και ζήσανε αυτοί καλά κι΄εμείς καλύτερα" έδωσε στη θέση του στο σαφώς ρεαλιστικότερο "και ζούνε αυτοί καλά, κι΄εμείς...κι΄ εμείς δεν έχουμε δουλειές, δεν έχουμε να βάλουμε πετρέλαιο και αναγκαζόμαστε να κάψουμε ότι έμεινε από το δάσος της περιοχής στη σόμπα, δεν έχουμε να πληρώσουμε τσι λογαριασμοί, δεν έχουμε να φάμε, δεν έχουμε όνειρα, δεν έχουμε ούτε αρχίδια να σηκωθούμε και να τους φάμε, άρα τον κακό μας τον φλάρο έχουμε, αλλά αφού ξεκόλλησε το πλήκτρο, ας βάλουμε εδώ μιά τελεία, να τελειώνουμε".
Το Χριστούγεννο φουλ στην τελευταία ευθεία λέγαμε. Βάλανε οι Δήμοι τα λαμπάκια στους δρόμους, να βλέπει ο καταναλωτής που είναι οι φάτνες των μαγαζιών, να πάει να προσκυνήσει. Έστησαν οι Καμίνηδες τα χριστουγεννιάτικα δενδρομεγαθήρια στις πλατείες Συντάγματος στις πολιτείες της επικράτειας, να καίνε δέκα χιλιάδες λαμπάκια το ρεύμα της αρκούδας -η οποία αρκούδα φαίνεται να είναι το μοναδικό ζώο που δεν πληρώνει χαράτσι, αλλά δεν της κόβει η ΔΕΗ το ρεύμα, ενώ όλα τα άλλα ζώα το πληρώνουν γιατί φοβούνται-. Οι Άγιοι Βασίληδες προβάρουνε τα μούσια τους, γυαλίζουν τα παιδάκια τα τριγωνάκια τους, υπογράφουν οι γαλοπούλες τις διαθήκες τους, οι κυβερνώντες ετοιμάζουν τους ευχητήριους λίβελους "Αγαπητέ Έθνε, αγαπητοί μαλάκαι ψηφοφόραι, αγαπητέ λαέ που σκύβεις το κεφάλι! Αι άγιαι εμέραι των Χριστουγέννων -που σφυροκοπούν κάθε χρόνον με μεγάλη επιμονή τον απανταχού πιστεύων ελληνισμόν- πέφτουνε, αλλά η Τρόϊκα μένει, άρα αι θυσίαι που υπέστη ο λαός πιάνουνε τόπο, γιατί στην άλλη άκρη του προχριστουγεννιάτικου τούνελ φέγγει το φωτάκι της Βηθλεέμ, ήτοι δια του νέου προϋπολογισμού -που οδηγεί τα 64% των κρατικών εξόδων εις τας βαθέας τσέπας των Δανειστών ημών (και τα πάντα βουτών) και αφήνει μιά τεράστια τρύπα στα όνειρα χιλιάδων παιδιών- μας βλέπω να βγαίνουμε σε λίγα τέρμινα στις Αγορές και όσοι από εσάς αντέξετε μέχρι τότε να ξαναβγαίνετε γιά ψώνια στην (Βαρβάκειο) Αγορά".
Το Χριστούγεννο βρήκε το ημερολόγιο κατηφορικό, τσουλάει στο φουλ και δεν σταματάει με τίποτα λοιπόν. Τι να κάνουμε τότε εμείς; Μπλογκ είμαστε, λυγίζουμε. Δεν είμαστε ο Πρόεδρος της Δημοκρατίας με ένα πεντακοσάρικο μεροκάματο, να λέμε "μπράβο γιά τις θυσίες σου λαέ" και να μη λυγίζουμε ουτε με γιούχα σε παρέλαση. Αφήνουμε λοιπόν τα σιχτίρια και την πολιτική και την πέφτουμε οριζόντια στο μούσι και στο παραμύθι. Γιορτές θέλετε, είπατε; Ε γιορτές θα πάρετε! Παραμύθια εποχής, πασπαλισμένα ελαφρά με κουραμπιεδόσκονη και ψιλοκομμένο αμύγδαλο, βασισμένα σε αληθινές χριστουγεννιάτικες ιστορίες, όπως τις αντέγραψε από το μούσι η ζωή δηλαδή. Μόνο εδώ σε μας! Μιά προσφορά του χριστουγεννιάτικου βραχόκηπου που ακούει στο μελωδικό όνομα "Τα Δεκεμβριανά παραμύθια". Μη τα χάσετε! Με κάθε παραμύθι που διαβάζετε, κερδίζετε ένα κουπόνι, με το οποίο μπορείτε να μην αγοράσετε τίποτα στο σουπερμάρκετ της επιλογής σας!
Λοιπόν;
Παραμύθι-μύθι-μύθοι, το κουκί και το ρεβύθι....
Προσεχώς σε τούτο το μπλογκ!
Δεν υπάρχουν σχόλια:
Δημοσίευση σχολίου