Προγνωστικά: Ή χρεωκοπία, ή χρεωκοπία

Η διαπραγμάτευση μπήκε στο τελευταίο τρίλεπτο! Στον πόντο το παιχνίδι, στο γήπεδο πέφτουν σώματα. Πάνε πιά οι άμυνες ζώνης, σκληρό μαν του μαν πιά σε ένα γλυστερό από ιδρώτα και αίμα τεραίν. Οι διαιτητές αποφάσισαν να αφήσουν το ματς να εξελιχθεί και δεν σφυρίζουν πλέον φάουλ. Τα πάντα επιτρέπονται! Ο θάνατός σου η ζωή μου. Δίπλα από το τραπεζάκι της γραμματείας αστραφτερό το Μεγάλο Κύπελο της νίκης. Μεγάλο, τεράστιο! Στην πελώρια "κοιλιά" του στιβαγμένες μερικές εκατοντάδες δισεκατομμύρια.

Οι αντίπαλοι διαφορετικοί όπως η μέρα με τη νύχτα. Ο ένας αστραφτερός με λουσάτα, μεταξωτά Αντίντας, ο άλλος κουρελής και ξυπόλυτος. Δεκαοχτώ παίκτες έχει κατεβάσει στο γήπεδο ο πρώτος και μόνο έναν ο δεύτερος. Άντε δύο, την Κύπρο, να μπορεί να γίνεται πάσα. Το γήπεδο κατηφορικό. Τόσο κατηφορικό, που γιά να επιτεθεί η δεύτερη ομάδα, πρέπει να σκαρφαλώσει. Πως γίνεται τώρα μετά από όλα αυτά να είναι το ματς στον πόντο; Όλα γίνονται, άμα το θέλουν οι μεγάλοι φίλοι μου. Όσο κάνανε παιχνίδι μόνοι τους ή δια μέσου της πέμπτης φάλαγγας της εγχώριας γαλαζοπράσινης σαπίλας ή και όλοι τους μαζί, όσο δηλαδή δεν υπήρχε αντίπαλος, όταν δηλαδή έκοβαν και έραβαν κατά το καυλούν, έτρεχε το νερό στ΄ αυλάκι. Ήρεμα και βολικά. Αλλά μετά τις τελευταίες εκλογές τα δεδομένα άλλαξαν. Ο μπαγάσας έλληνας ψηφοφόρος τα πήρε -καιρός ήταν πιά- στο κρανίο και ξαφνικά ενεφανίσθει αντίπαλος! Και από προπόνηση ενέκυψε ματς! Και τι ματς; Ντέρμπυ!

Ενωμένοι Νεοφιλελέδες Ευρώπης εναντίον Ελλαδίτσας το ματς. Τυχαίος αντίπαλος η χώρα μας, στη θέση της θα μπορούσε να ήταν ο οποιοσδήποτε. Εκτός των μεγαθηρίων φυσικά, γιατί δεν πολυσυνηθίζεται να βάζει ο Δαυΐδ βρωμόχερο στον Γολιάθ. Η Ελλάδα παίζει σε τούτο το παιχνίδι τα ρέστα της: Ή παίρνει μιάν ανάσα ή μένει απλά σέκος. Για την νεοφιλελετσαρία τα πράγματα είναι διαφορετικά: Τα δισεκατομμύρια που έχουν να παίρνουν από τον μη έχοντα είναι το δευτερεύον πρόβλημα. Το ζουμί είναι η "παρθενιά". Η διατήρηση του αήτητου. Μη μπει και κανένας άλλος στον πειρασμό να χαράξει πορεία πάνω στα χνάρια της μεταπασοκονεοδημοκρατικής Ελλάδας.

Που θα πάει; Εγώ λέω ότι στο τέλος θα θριαμβεύσει αυτός που θριαμβεύει πάντα: Ο ισχυρός. Όχι επειδή γουστάρει απλά την νίκη, αλλά επειδή δεν έχει άλλη επιλογή. Ή υποταγή/άτακτη υποχώρηση της κυβέρνησης ΣΥΡΙΖΑ-ΑΝΕΛ ή Plan B: Χρεωκοπία της Ελλάδας και αποχώρησή της από την Ευρωζώνη.

Ισοπαλία δεν υπάρχει στο μπάσκετ. Ή νίκη ή ήττα. Στην περίπτωση μάλιστα της χώρας μας υπάρχει μόνο η ήττα ή η ήττα. Ή κάνει ράϊ ο Τσίπρας, με όσα δεινά συνεπάγεται αυτό, ή βαράμε κανόνι. Μπρος γκρεμός και πίσω ρέμα. Εγώ προσωπικά θα προτιμούσα μιά ενδιάμεση λύση: Να τους ρίχναμε δέκα φάσκελα και να αποχωρούσαμε μόνοι μας. Σε άλλου είδους νίκη δεν μπορεί να ελπίζει το προβατάκι που περιπλανιέται άσκοπα μέσα στην αγέλη των λύκων.