Σε αγαπώ, ω κοινωνία, εν αφθονία μου παρέχεις....

 

Δεν αμύνθηκε καθόλου όταν ήρθαν να τον πάρουν από το κελί τα ξημερώματα. Δεν είχε πια σημασία. Σηκώθηκε μηχανικά σαν υπνωτισμένος, έσιαξε λίγο τα μαλλιά με τις άκρες των δαχτύλων του και μετά πρότεινε τα χέρια του στον φρουρό για τις χειροπέδες.

Χίλιες δυό εικόνες παρέλασαν βιαστικά από τον νου του καθώς ακολουθούσε βουβά τους ένστολους συνοδούς του. Πρώτη, σαν σκυφτή σκιά, η δόλια η μάνα. Πάντα πρώτες οι μάνες. Μετά η Δώρα, η μεγάλη απούσα της ζωής του, ο Παντελής, ο Μίμης, τα παιδιά, ο φλοίσβος ενός γνωστού κύματος σε μια άγνωστη ακρογιαλιά, ένα τυρκουάζ τοπίο, ένα παλιό αγαπημένο σε λα μινόρε.

Μπήκε στην κλούβα που περίμενε έξω και βυθίστηκε σε όλη τη διάρκεια της διαδρομής σε ένα βελούδινο, θολό τίποτα. Οι δρόμοι της πόλης ήταν παράξενα έρημοι αυτό το μουντό, βροχερό πρωϊνό του Μάρτη, η πομπή των τριών περιπολικών και δυο μοτοσυκλετών της ΔΙΑΣ που συνόδευαν την κλούβα δεν χρειάστηκε παραπάνω από ένα μισάωρο για να φτάσει στον προορισμό της. 

Kατέβηκε αμίλητος, σχεδόν αδιάφορος και ακολούθησε χωρίς καμμιά αντίσταση τους αστυνομικούς της συνοδείας του στο Μέγαρο. Οδηγήθηκε στην μεγάλη, κατάμεστη από κόσμο αίθουσα και κάθησε δίπλα στον δικηγόρο του. 

Ο εισαγγελέας το είχε πάρει προσωπικά! 

"Βδέλυγμα της κοινωνίας, υπονομευτής της δημόσιας τάξης, σαμποτέρ του κρατικού έργου, εχθρός της κοινωνικής αλληλεγγύης, μίασμα, αριβίστας, λαθρεπιβάτης-τσαμπατζής που επιτέλους θα παταχθεί ως αρμόζει από τον νόμο".

Έστρεψε το κεφάλι του και κοίταξε με απορία τον δικηγόρο του. Ρε Μπάμπη, τι λέει ο άνθρωπος, ρώτησε τον συνήγορο υπεράσπισης που ήταν και παλιός, προσωπικός του φίλος. Τι να πει ρε Μήτσο, απαντάει εκείνος, την δουλειά του κάνει ο άνθρωπος! Αφού εσύ δεν καταλαβαίνεις και επιμένεις να κάνεις κάθε μέρα το Κολιάτσου-Ομόνοια χωρίς να σκας το 1,20, και μετά να μην πληρώνεις το εβδομηνταδυάρι πρόστιμο, και μετά αρνείσαι να εξαγοράσεις την τρίμηνη φυλάκιση, ε τι περιμένεις από τον εισαγγελέα; Νάμαστε σοβαροί ρε Μήτσο....

Για 1,20 στην φυλακή; 

Απόλυση για...υπεξαίρεση τριάντα (0,30) λεπτών/Cent; 

Ναι, έγινε κι΄αυτό, στην Γερμανία!

Η ποινικοποίηση της...επάρατης, επαίσχυντης, απάνθρωπα βίαιης μη καταβολής εισιτηρίου σε λεωφορεία και μετρό που ετοιμάζει η κυβέρνηση είναι κάτι σαν ψυχογράφημα, σαν φωτογραφία, σαν δαχτυλικό αποτύπωμα του πασόκ!

Η νεοφιλελεύθερη αντίληψη των πραγμάτων, η μοντέρνα, in, νεοφιλελεύθερη ηθική και λογική!

Το πασόκ, άξιο μέλος της σπείρας της Μίας, Αγίας, Καθολικής και Παγκοσμιοποιημένης Αγοράς που έχει απλωθεί σε όλον τον κόσμο και παλεύει να γυρίσει την Ιστορία, την Οικονομία, την Φιλοσοφία, τον Ουμανισμό, τον Πολιτισμό και την Πολιτική στην παλαιολιθική εποχή, δεν μπορεί να πράξει διαφορετικά.

Το πασόκ ακολουθεί πιστά και ευλαβικά το μήνυμα της νεοφιλελεύθερης "Αγίας (παρα) Γραφής" του: Δεν είναι πλέον ο Άνθρωπος στο επίκεντρο, αλλά η Αγορά!

Η νέα "Θρησκεία" που λανσάρει η εκτροχιασμένη, λυσσασμένη Κερδοκρατία (ο "ταλιμπανικός"αντικαταστάτης του πολιτεύματος της Δημοκρατίας), στηρίζεται στις εξής...μία εντολή:

Ου δεσμεύσεις Αγοράν!

Κάτω τα χέρια από την Αγορά, η ιδεολογία, το πιστεύω, η αρχή και το τέλος μιας κοσμοθεωρίας χωρίς...κόσμο.

Έγκλημα η μη καταβολή του 1,20, ούτε καν παράπτωμα ο τζόγος των Τραπεζών με ξένα χρήματα, τα δις που κλήθηκε να...ανταμείψει ο χαμένος της υπόθεσης, ο λαός, πάλι με τον όβολόν του!

Φοροαπαλλαγές ύψους δισεκατομμυρίων για τους "Αγίους" της νέας θρησκείας, τις επιχειρήσεις και τους επενδυτές, φοροχαράτσια και αυξήσεις σε όλα, και στα εισιτήρια, για το "αναγκαίο κακό" που ακούει στο όνομα πολίτης!

Ο χόμο σάπιενς αρχίζει να βαριέται τον bipedalism, την ανόρθωσή του, τον βηματισμό στα δύο πόδια και έχει αρχίσει να έρπει, κόντρα στο ίδιο του το DNA, προς το παρελθόν.

Ο Ρέππας, ο κάθε ιεροδιάκονος της εκκλησίας της Οσίας Αγοράς, δεν συγκινείται με την αδυναμία του φτωχού, του μαθητή, του άνεργου, του συνταξιούχου, του συνάνθρωπου με ειδικές ανάγκες να πληρώσει το χαράτσι που του ζητάει ο Θεός Δανειστής ή ο Θεός Κατασκευαστής. Πάνε τα μειωμένα!

Ο Ρέππας συγκινείται με την οργή των Θεών του, με την αστείρευτη δίψα τους για Κέρδος, με την λύσσα τους για περισσότερα, για τα πάντα, για όλα.

Δώστου Ελεύθερη, πανελεύθερη Αγορά του Ρέππα και των άλλων ρεππάδων, και πάρε τους την ψυχή! Ή τέλος πάντων ότι έχει μείνει σαν υποκατάστατό της....

Η απαξίωση της ανθρώπινης αξιοπρέπειας, η κατάντια του ανθρώπινου είδους, η ανθρώπινη ηλιθιότητα χωρίς αρχή και τέλος που ονομάζεται νεοφιλελευθερισμός, στηρίζεται πάνω σε ένα και μοναδικό αξίωμα: Αν μας αφήσετε ήσυχους, αν δεν ανακατευόσαστε στη δουλειά μας, αν μας δώσετε τα πάντα και πάψετε να δίνετε κάτι σε άλλους, θα αυτοδημιουργηθεί μέσω του ανταγωνισμού ο...Παράδεισος!

Ποινικοποίηση του 1,20, να ο "κακοποιός τσέπης" που καλείται να καταδιώξει ο "σοσιαλισμός"! 

Πολύ χλωροφύλλη έχει πέσει στις ημέρες μας από τον ουρανό και έχει αρχίσει να πρασινίζει ο φασισμός.