Μόνο λίγες μέρες έχουν περάσει από τότε που η είδηση του τραγικού θάνατου των δυο άτυχων άστεγων συμπολιτών μας έκανε τον γύρο της μηντιακής Ελλάδας, μια αιωνιότητα.
Μια αιωνιότητα γιατί ποιός θυμάται τώρα πια τα δυό "ασήμαντα ανθρωπάκια" που άφησαν την τελευταία τους πνόη πάνω στο παγωμένο χώμα της, κατά τα άλλα, τόσο...ζεστής και... φιλόξενης Αττικής γής;
Τώρα που καταλάγιασε η ανθρωπιά μας και η ευαισθησία μας άνοιξε πανιά για πιο φρέσκες συνταρακτικές ειδήσεις, ας κάνουμε ένα φλασμπάκ, ας ανάψουμε ένα κεράκι στην μνήμη τους. Όχι επειδή ανακαλύψαμε ξαφνικά την καρδιά μας, αλλά γιατί ζούμε στην Αθήνα: Για το θεαθήναι λοιπόν...
Δυο άνθρωποι, δυο από μας, βρέθηκαν παγωμένοι στα άλση και στους δρόμους μιας πρωτεύουσας που ζει πεθαίνοντας μέσα στον βούρκο της πολιτιστικής της παρακμής. Ένας τρίτος βρέθηκε πεταμένος σε έναν κάδο απορριμάτων ανάμεσα σε σακούλες και σκουπίδια.
Όλα αυτά κάτω από τον Ιερό Βράχο της Ακρόπολης που επιμένει να συμβολίζει κάτι που είναι χαμένο από καιρό! Να πως εκδικείται ο νεοέλληνας το παρελθόν του!
Τους θάψαμε χωρίς μεγάλα λόγια και πομπές και γυρίσαμε σελίδα. Δεν "πουλάει" καθημερινά ο θάνατος ενός αστέγου, σκληρές εποχές για "μεμονωμένα δραματικά περιστατικά" ανθρώπων που φυτοζωούν στο περιθώριο μιας αδιάφορης κοινωνίας.
Δεν λέω, συγκινηθήκαμε το κατά δύναμη, ορισμένοι μάλιστα κατάφεραν να κρατήσουν την οργή τους και την επόμενη μέρα ζωντανή. Και αυτό ήταν! Τέρμα οι ευαισθησίες και οι προβληματισμοί, αρκετά με τους άστεγους, πάμε Ιαπωνία. Οι ανθρώπινες ψυχές που χάθηκαν δεν ήταν αρκετές να μας ανοίξουν τα μάτια και την καρδιά: Έφυγαν παγωμένες, μείναμε κι΄εμείς στον πάγο μας, ίδια γεύση.
Δεν σηκώνει πορεία, απεργία, δημόσια συζήτηση ή μολότοφ και συμπλοκές με τα ΜΑΤ ο χαμός τριών άστεγων ανθρώπων, μη ζητάμε πολλά. Και εδώ δεν ισχύει ούτε η παράφραση του γνωστού "να ζήσουμε, να τους θυμόμαστε" σε "να ζήσουμε, να τους ξεχάσουμε" , αφού τους ξεχνάμε με την μία και η ζωή συνεχίζεται και ούτε γάτα ούτε ζημιά..
Δολοφονημένοι μετανάστες, διαμελισμένα πτώματα σε σακούλες απορριμάτων σε χωματερές, πρόσφυγες πολέμου που πηδάνε στην παγωμένη θάλασσα και χάνουν την ζωή τους στην υποψία και μόνο της ελληνικής "έννομης τάξης", απανθρακωμένοι Κινέζοι σε κάποιο αθηναϊκό γκέττο, απεργοί πείνας στα πρόθυρα του θανάτου για δικαίωμα στην ελπίδα και στην ζωή και η μισή Ελλάδα να ωρύεται "έξω οι ξένοι"! Σε ποιά κόλαση μας πέταξε η κόπρος του δικομματισμού; Πως καταντήσαμε έτσι;
Το σύστημα που έστησε το καρκίνωμα του πασόκ με την αρωγή της νέας δημοκρατίας δίνει καθημερινά ρεσιτάλ μίσους σε φυλλάδες, σε ραδιοφωνικούς σταθμούς και κανάλια, σε καφενεία, στον δρόμο, σε σαλόνια και αυλές: Φταίνε οι άλλοι! Φταίνε οι Ευρωπαίοι! Φταίει η Μέρκελ! Φταίνε οι ξένοι! Φταίνε οι απεργοί! Φταίνε οι Δημόσιοι υπάλληλοι, φταίνε οι γιατροί και οι φαρμακοποιοί, οι μεταφορείς! Φταίνε οι Κερατέες, φταίνε οι κομμουνιστές και οι αναρχικοί, φταίνε οι μειονότητες, πάντα αυτές φταίνε όταν βαδίζουν οι κοινωνίες προς τον ολοκληρωτισμό.
Πάει το χαμόγελο, πάει ο καλός λόγος, πάει το χτύπημα συμπαράστασης στην πλάτη, μίσος το αντίδοτο της κατάντιας αυτής της χώρας....
Διαμελισμένα πτώματα ΑΝΘΡΩΠΩΝ στις χωματερές και η Ελληνική Αστυνομία μιλάει για ξεκαθάρισμα λογαριασμών! Ανθρώπινα μέλη σε σακούλες απορριμάτων και η όλη υπόθεση κλείνει αυτόματα πριν ακόμα ανοίξει! Ξεκαθάρισμα λογαριασμών, τι άλλο; Ξεκαθάρισμα λογαριασμών, το γράφει η σακούλα.
Εδώ δεν σέβονται τους ζωντανούς, τους πεθαμένους θα σεβαστούν;
Ούτε δυό μέρες δεν ασχολήθηκε η αστυνομία του Παπουτσή με το συμβάν! Αλλά για τα δυο μηχανήματα του εργολάβου έχουν στήσει τρεις μήνες ολόκληρους "εξωχικό" και τραμπουκαλίζουνε τον κόσμο στην Κερατιά 400 Ματατζήδες! Να πως αντιλαμβάνεται ο σοσιαλισμός της παράγκας του πασόκ την αξία της ανθρώπινης ζωής και την αξία της φαγάνας του εργολάβου!
Η εξαθλίωση της κοινωνίας επιδεινώνεται ραγδαία, τα φαινόμενα ξενοφοβίας και ρατσισμού αυξάνονται καθημερινά. Ένα μεγάλο μέρος της κοινωνίας αφήνει την ξενοφοβική λεκτική πεπατημένη και συγκλίνει ανησυχητικά προς την πολιτική μίσους και βίας που προτείνει το λα.ο.ς και η χρυσή αυγή.
Καμπανάκι για την Ελευθερία και την Δημοκρατία! Καμπανάκι στις δώδεκα παρά ένα!
Δεν υπάρχουν σχόλια:
Δημοσίευση σχολίου