Μια φωτογραφία, χίλιες λέξεις!
Ο "αν δε με ηλεγάνε Παπανδρέου, δεν θα με ηξερνάγανε ούτε τα παιδιά μου", κατά κόσμον πωρθυπρουγός, στοκάρει σίγουρα περί σωτηρίας και αναγκαιότητας αλλαγής, Αριστερά του ο παττακός εσωτερικών, Ραγκουσάνθρωπος, ατενίζει με αισιοδοξία το ζοφερό του μέλλον (σαν παττακός εσωτερικών).
Έξω δεξιά ο ευνούχος οικονομικών, καραφλώρος, παπακωνσταντινοτίποτας, με την έμφυτη απάθεια που διακρίνει κάθε αδίστακτο μαδαφάκα. Δίπλα του, με μια φάτσα που τα λέει όλα, ο φωταγωγός της ελληνικής πολιτικής, Θόδωρος Πάγκαλος!
Τέσσερεις πυροβολημένοι συνάνθρωποι, ο εις καλύτερος του άλλου! Να η αμυντική γραμμή, η κόκκινη γραμμή του Έθνους, να το ανάχωμα (κοινώς μπάζο) της Δημοκρατίας, να η ελπίδα και το όραμα...
Μένουμε στον Πάγκαλο, που γίνεται και μονάχος του ανάχωμα, άμα λάχει ναούμ. Ο Θόδωρος θα σας έλεγε άμα τον ρωτούσατε, ότι είναι αγωνιστής της Δημοκρατίας. Το απέδειξε όλο του το σόϊ, από παππούδες ως Θόδωρους. Και γενικά της ξηγιέται ασίκικα και μόρτικα της Δημοκρατίας ο χονδρός! Της Δημοκρατίας έτσι όπως την αντιλαμβάνεται ο μασόβιος μπουκιάκας φυσικά. Γιατί ο ευτραφής αυτός πολιτικός ανήρ έχει ιδιαίτερα γραφικές αντιλήψεις.
Ο Πάγκαλος, πχ, σου χώνει εντελώς αντιπροεδρικά ότι του κατέβει και δεν δίνει μία για το τι θα πεις εσύ. Ο Πάγκαλος έχει το προνόμιο να παράγει πράμα: Αγνή παρθένα σκέψη, χωρίς ενδοιασμούς, φιλτραρίσματα και δισταγμούς. Όπως του βγαίνει, ελεύθερα και μπουλντοζέ. Παράδειγμα προς μίμηση ο Θόδωρας, από φευγάτη κλανιά στην τιβί (ανθρώπινη βία, του ξέφυγε), μέχρι και κάνα "δεν γαμιέσαι μαλάκα πρωί πρωί" στα Ζάππεια. Τέτοια ποσότης ο Πάγκαλος.
Λόγω ποσότητας ταυτίζεται με το Έθνος, λόγω συνήθειας φτύνει κοινωνία και αντιπολίτευση, λόγω διαστροφής της ζωής υπάρχει ακόμα. Κόπρος εκ της κόπρου του πασόκ, κομματοσκυλόσαυρος, ακριβές στίγμα της παρακμής, η προσωποποίηση των κακώς έχειν χώρας και κοινωνίας, χαβούζα του πολιτικού λόγου.
Και παρόλα αυτά είναι ο ίδιος θύμα! Θύμα των καταστάσεων και της εποχής. Γιατί ο Πάγκαλος δεν δίνει μία για Δημοκρατίες και τα παράγωγά της στην πραγματικότητα. Ο Πάγκαλος είναι φτιαγμένος για βαρβάτες πολιτικές καταστάσεις που σπανίζουν όμως στις μέρες μας. Το απέδειξε τις προάλλες για πολλοστή φορά.
Ακούστε να δείτε πως λειτουργεί ο παρασιτικός εγκέφαλος αυτού του ανθρώπου! Βλέπει ο Πάγκαλος να τα παίρνει ο κοσμάκης και να μοιράζει φάσκελα, να χώνει μπινελίκια και κατάρες, να σφυρίζει γιαουρτάκια και ωά, να γιουχάρει τα λαμόγια όπου τα πετύχει, να πλημμυρίζει δρόμους και πλατείες, να σκοτώνει στις δημοσκοπήσεις την δικομματική σαβούρα, να μη δίνει στα σαπάκια εξουσίας παραπάνω από 20%, βλέπει δηλαδή να μειώνεται η κοινωνική αποδοχή της πολιτικής του πασόκ στο ελάχιστο και το μόνο που τον ενδιαφέρει είναι η ΠΑΡΑΜΟΝΗ ΣΤΗΝ ΕΞΟΥΣΙΑ!
Κάνει έκκληση στον Σαμαρά λοιπόν, να βάλει-αν δεν γουστάρει συναίνεση-τουλάχιστον ένα χεράκι για αλλαγή του εκλογικού νόμου. έτσι που να μπορεί το πρώτο σε ποσοστά κόμμα να σχηματίσει αυτοδύναμη κυβέρνηση!
Με άλλα λόγια, δεν μας γουστάρεις λαέ; Στα παπάρια μας! Να μπορεί να σχηματίζει αυτοδύναμη κυβέρνηση μια συμμορία της τάξης των 20%, αυτές είναι οι...δημοκρατικές καταβολές του "Όγκου"! Τόσο μετράει για τον Πάγκαλο ο θεσμός! Αυτός είναι ο άνθρωπος- ορισμός της πολιτικής κατάντιας μας!
Ο Πάγκαλος υπηρετεί την ιδεολογία του νοσηρού εγωισμού του! Ούτε πατρίδες χαμπαριάζει ο άνθρωπος, ούτε ιδεολογίες και κομματικά συμφέροντα. Ο Πάγκαλος εκφράζει μόνο την αρρωστημένη προσωπικότητά του και τίποτα άλλο. Χέστηκε τώρα ο Πάγκαλος για τον σοσιαλισμό και για την πρωθυπουργία του κοντραπλακέ Παπανδρέου. Μια ματιά στην φωτογραφία τα λέει όλα: Σας γράφω όλους, αλλά πρέπει να σας υποστώ.
Παρόλα αυτά δεν παύει να είναι ο άνθρωπος αυτός ένας απλός φτωχομπινές: Ένας άνθρωπος για λύπηση! Για λύπηση γιατί κατά βάθος είναι απλά μια τραγική πολιτική φιγούρα: Ένας βαθειά απογοητευμένος, αποτυχημένος δημόσιος άντρας στη δύση της καριέρας του. Ένας αδίστακτος που δεν κατάφερε να φτάσει στον Όλυμπο που κατά την γνώμη του τού ανήκε! Ένας πολιτικός "κολοσσός" που κατάντησε να γυαλίζει τα παπούτσια ενός καταθλιπτικά μέτριου, ατάλαντου παπατζή!
Δεν υπάρχουν σχόλια:
Δημοσίευση σχολίου