Πάει και αυτή η γενική απεργία....αλήθεια η ποιά ήτανε; Χάσαμε πιά τον λογαριασμό. Τελείωσε άλλη μια μονοήμερη επίδειξη κοινωνικής αναισθησίας και στρουθοκαμηλισμού.
Η πεθαμένη κοινωνία της πεθαμένης αυτής χώρας διαδήλωσε άλλη μία φορά την αδυναμία της να παραδεχθεί την παταγώδη αποτυχία του πολιτικού και κοινωνικού μοντέλλου που επιμένει ακόμα να υπηρετεί. Ανήμπορη και ανίκανη να υποδείξει εναλλακτικές λύσεις, καταφεύγει για πολλοστή φορά στην δοκιμασμένη-αποτυχημένη συνταγή-άλλοθι της μονοήμερης γενικής απεργίας, ούτε γάτα ούτε ζημιά.
Δεν τρέχει τίποτα! Κάθε δεύτερη βδομάδα και νέα μέτρα-πογκρόμ, κάθε μέρα και πιό δραματικά νούμερα, πιό βαθύς ο γκρεμός, πιό μεγάλη η ανεργία αλλά ο Έλληνας τον χαβά του: Εκεί, στην αναίμακτη όσο και αποτυχημένη συνταγή της Μονοήμερης! Θέλετε και άλλες αποδείξεις για τον θάνατο αυτής της κοινωνίας;
Η επανάσταση της περασμένης Άνοιξης έσβησε με την προβοκάτσια της Μάρφιν, η δε πολλά...υποσχόμενη, θεωρητικά...αιματηρή επανάσταση του Φθινόπωρου δεν έγινε ποτέ. Αυτός ο πολιτιστικά ξεκληρισμένος λαός δεν είχε τα κότσια ούτε για μια μικρούλα, τοσοδούλα επανάσταση τσέπης στις Αυτοδιοικητικές, και προτίμησε να δηλώσει δια της αποχής πολιτικά νεκρός. Και η επανάσταση που ετοίμαζε ο παγερός χειμώνας πνίγηκε στην λήθη της ζεστασιάς της αντεπανάστασης των καλοριφέρ.
Η επανάσταση της Άνοιξης ήταν πολύ βαριά για την φτερούγα της πεταλούδας, σε λίγο σκάει καλοκαιράκι, ας περιμένουν οι επαναστάτες μετά τις διακοπές.
Ελλάς; Ναι, ενθάδε κείται!
Φυσιολογική κατάντια! Όταν μια χώρα γυρίζει δεκαετίες ολόκληρες την πλάτη της σε κάθε άξιο πολίτη, όταν παραγκωνίζει συστηματικά εδώ και τέσσερεις δεκαετίες τον ικανό, τον ηθικό, τον φωτισμένο, όταν φτύνει τον γνώστη, τον εμπειρογνώμονα, τον ταλαντούχο, τον προικισμένο, τον καλό για χάρη ενός λεχρίτη, ενός άχρηστου παράσιτου που έχει στην τσέπη του το πατσαβούρι της κομματικής ταυτότητας, ε τι να περιμένεις;
Η συμμετοχή στα κοινά περιορίστηκε στην χώρα των άπειρων Εξεταστικών Επιτροπών σε συμμετοχή σε συμμορία, με τα γνωστά καταστροφικά αποτελέσματα. Και έτσι, εκεί που είμαστε, σιγά σιγά καταντήσαμε. Καταντήσαμε Έλληνες, πάτος, πάτος άπατος.
Τα συμπεράσματα από την ....στή γενική απεργία είναι τα ίδια: Αυτοί που επιθυμούν την άμμεση αποχώρηση του πασόκ από την πολιτική σκηνή είναι ελάχιστοι!
ΑΠΙΣΤΕΥΤΟ Ε;
Η υποδουλωμένη, ατιμασμένη και μπατιρισμένη Ελλάδα δεν σκίζεται και τόσο για να ξεφορτωθεί εδώ και τώρα τα σκουλήκια του πασόκ! Η κάθε πολιτική κοινοβουλευτική και εξωκοινοβουλευτική παράταξη επιμένει σε μια στρατηγική που έχει ως αποτέλεσμα ΤΗΝ ΠΑΡΑΜΟΝΗ ΤΗΣ ΠΡΑΣΙΝΗΣ ΑΚΡΙΔΑΣ ΣΤΗΝ ΕΞΟΥΣΙΑ!
Δεν υπάρχει κανένας που ζητάει εκλογές!
Δεν υπάρχει κανένας που αποχωρεί από την Βουλή για να μεταφέρει τον αγώνα κατά Μνημονίου, τρόϊκας και πασόκ στους δρόμους και στις πλατείες!
Δεν υπάρχει κανένας που να προτρέπει τον λαό με ένα σύνθημα που εμπεριέχει τις μαγικές λεξούλες ΣΗΚΩΝΟΜΑΣΤΕ ΤΩΡΑ!
Δεν υπάρχουν πρωτοβουλίες, δεν υπάρχει τίποτα νέο, δεν υπάρχει άλλη στρατηγική, αντίσταση στο καθεστώς κατάντησε φραστική ρουτίνα: Μονοήμερη γενική απεργία!
Η παρηκμασμένη κοινωνία μας γλύφει μουγκρίζοντας τις πληγές της, αλλά παραμένει ακόμα "εντός δικομματικού σχεδίου πόλης". Βαθειά παραδομένη στην Αγία Κατανάλωση και στην Οσία Λαμογιοκαλοπέραση, χαμένη στον λαβύρινθο της αυτοεξυπηρετικής σχέσης ιδιώτη-κράτους, ατάλαντη, αναίσθητη, αποκτηνωμένη, εκβαρβαρισμένη, προσπαθεί να αποφύγει το αναπόφευκτο με μοναδικό όπλο τον ΒΡΥΧΗΘΜΟ!
Οι νεοέλληνες επιμένουν στο καθεστώς ΣΑΠΙΛΑΣ που καθιέρωσαν πασόκ και νδ για έναν απλό λόγο: Επειδή βρίσκονται και οι ίδιοι σε κατάσταση προχωρημένης σήψης! Οι νεοέλληνες παράγουν Κέντρα Παρακμής και φανατίζονται με τα τοξικά τους απόβλητα: Κρανίου τόπος το κέντρο της Αθήνας, δημιούργημα των ίδιων ενόχων, αλλά ο πολίτης εκεί! Εναλλάξ, πασόκ-νδ-πασόκ-νδ, να μη σπάσει η παράδοση, βούρκος στον βούρκο, με φανατίλα χουλιγκανική μάλιστα στις εκλογές!
Χουλιγκανική φανατίλα, βαρβαρότητα Κου Κλουξ Κλαν και εκτός περιόδου εκλογών: Ανεξέλεγκτο κυνηγητό αλλοδαπών, με άγριους ξυλοδαρμούς, στυγερά μαχαιρώματα και δολοφονίες λίγες εκατοντάδες μέτρα κάτω από την Ακρόπολη! Ναι εκεί λίγο πιό κάτω από τον Ιερό Βράχο, να μεταλλάζει ο Ξένιος Δίας σε Νεοφασίστα Δολοφόνο και να κλαίει γοερά η Ιστορία αγκαλιά με την Μυθολογία δίπλα απ΄ το κουφάρι ενός νεκρού και ατιμασμένου πολιτισμού.
Οδυρμός!
Το θέατρο του παραλόγου, το μεγάλο και συνταρακτικό δράμα συνεχίζεται. Το σενάριο των απανταχού παρασίτων καλογραμμένο, οι ίδιοι θύτες-πρωταγωνιστές, τα ίδια θύματα- κομπάρσοι. Βρισκόμαστε κοντά στο τέλος, εκεί που έχουν γκρεμιστεί τα τείχη και η πόλη έχει παραδοθεί στην φωτιά.
Τώρα ήρθε η ώρα μας! Η ώρα να πληρώσουμε ξένες και δικές μας αμαρτίες, η ώρα του αφανισμού. Ούτε οίκτο, ούτε δάκρυα, είμαστε άξιοι της τύχης μας: Αφού δεν είμαστε ικανοί να αντισταθούμε στη μοίρα μας, ας υποκύψουμε τότε μια και καλή σ΄αυτήν!
διαφωνώ με την πλειοψηφία των απόψεων που εκφράζονται στο κείμενο αυτό. Όχι γιατί δεν θέλω να αλλάξει η κατάσταση στην χώρα μου, αλλά επειδή εγώ θα ήθελα να φτάσω στην αλλαγή αυτή με έναν διαφορετικό τρόπο.
ΑπάντησηΔιαγραφήΘα ήθελα όμως να σε συγχαρώ για την γραφή σου. Είναι εξαιρετική και πολύ δυναμική :[
Σ΄ευχαριστώ για τα καλά σου λόγια, αν και θα προτιμούσα να συμφωνούσες με το περιεχόμενο του κειμένου. Και σίγουρα θα ήθελα να γνώριζα τον δρόμο που προτείνεις εσύ.
ΑπάντησηΔιαγραφή