Υπήρχαν μια φορά κι΄έναν καιρό κάτι καλές εποχές, που τα σχετικά με ασήμαντες λεπτομέρειες της ζωής στον τόπο, όπως ανεξαρτησία, εθνική κυριαρχία και αυτοδιάθεση, ήταν εντελώς απλά: Αφέντης εγώ ο Τούρκος, ραγιάς εσύ ο Γκιαούρης! Ούτε συζήτηση, ούτε...dislike!
Καθόταν ο Σουλτάνος πάνω σε κάτι μεταξωτά πουπουλένια αφρομαξίλαρα (το συνηθίζουν οι Σουλτάνοι και οι "Σουλτάνοι", μη βγάλει καλόγερο ο υπέρτατος κώλος τους, που τον χρειάζονται τόσο για το ηγεμονικό χέσιμο του μαλάκα του υπήκοου) και υπόμενε καρτερικά τα...βασανιστήρια μιας δωδεκάδας ημίγυμνων δεκατετράχρονων γιουσουφακίων, ε δεν είναι και τόσο εύκολη η ζωή των μεγιστάνων, όσο φαίνεται.
Καθότανε λοιπόν ο εκλεκτός του Αλλάχ και αντιμετώπιζε αραχτός τις αντιξοότητες της ζωής: Να ξεσκίσω το Αρκάδι σήμερα, ή αύριο πούχει την ονομαστική του ο Ηγούμενος, να του χαλάσω του σκατόγερου το πάρτυ; Να προσλάβω ακόμα 500 ευνούχους επειδή έχει ανάγκη η Αυτοκρατορία από άντρες χωρίς...mail (@@) ή μου αρκεί ο πρώην υπουργός οικονομικών και νυν περιβάλλοντος που έχω; Να την κάνω με ελαφρά πηδηματάκια από την πίσω πόρτα για το "άλλο", το ατζέμικο χαρέμι, γιατί δεν αντέχεται κάθε μέρα...σουτζουκάκια σμυρνέϊκα ή να μείνω εδώ, που έχω αυτήν την μικρή αρμένισσα, που ξέρει να κάνει τόσο καλά...αέρα;
Αυτά και παρόμοια θα σκεφτότανε ο Σουλτάνος μας, αν δεν είχε καμμιά πενηνταριά λεβέντες αργόμισθους χαραμοφάηδες να σκέφτονταν για λογαριασμό του. Άλλη δουλειά δεν είχανε τα τζίνια λοιπόν, του την πέφτανε συνέχεια του Υψηλότατου και του χάλαγαν τον καβουρμά: Μεγαλοσουπερυψίστατε Σουλτάνε μας μάς ψιλοάδειασαν τα ταμεία και έχωμεν ανάγκας ως Αυτοκρατορία. Πχ είδη πρώτης ανάγκης, όπως Πολεμικούς Πύργους εισαγωγής, γιαταγάνια Μαυριτανίας, διπλής κόψης, Υγρό Πυρ, που από τότε που κάναμε την μαλακία να καταλάβουμε το Βυζάντιο πρέπει να το φτιάχνουμε μόνοι μας, τόξα, ακόντια, μαχαίρια, ασπίδες, χώρια ένα βουνό μαστίχα Χίου νάχει να μασάει το χαρέμι, μην αρχίσει να μασάει τίποτα άλλο και τρέχουμε και δεν φτάνουμε.
Ε να τα ξαναγεμίσουμε τα ταμεία ρε παιδιά αφού έχουμε τέτοιες ανάγκες, έδωσε τόπο στην οργή ο Σουλτάνος και επιδώθηκε σε ένα δύσκολο χασμουρητό που ήταν όλη την ώρα στα χείλη του αλλά δεν έβγαινε. Εδώ τελείωνε η αυτοκρατορική αποστολή και πιάνανε ωράριο οι ειδικοί: Οι Χαρατζημπάσηδες και οι Χαρατζήδες. Δεν τους ξέρετε τους κυρίους; Αποκλείεται! Οι πρώτοι ήταν κάτι σαν εφοριακοί, ιδιωτικοί εφοριακοί που είχαν αναλάβει εργολαβία την είσπραξη του κεφαλικού χαρατσιού που είχε επιβάλλει η Οθωμανική Αυτοκρατορία στους χριστιανούς ραγιάδες. Οι δεύτεροι ήταν οι εισπράκτωρες, αυτοί που μπαίνανε στα σπίτια και μαζεύανε τον παρά.
Να μη κολλήσουμε τώρα στην λεπτομέρεια, ένα ακόμα μόνο για τις παλιές καλές εποχές του τούρκικου χαρατσιού. Ο ραγιάς πλήρωνε μεν κάθε χρόνο σαν μαλάκας (επί 400 σχεδόν χρόνια παρακαλώ, τόσο...τσαμπουκάς ο Έλλην που έδωσε τα φώτα στην Ανθρωπότης, αλλά δέχεται από τότε να του τα αλλάζει ο κάθε τυχάρπαστος, τέτοια μάπα...ηλεκτροδότηση) αλλά είχε και ωφέλη. Πχ με το που έσκαγε τα φλουριά στονΧαρατζή, αυτός του κότσαρε μια διπλωματάρα να, με το εξής περιεχόμενο: Ο κάτοχος ετούτου του αυτοκρατορικού κωλόχαρτου δικαιούται να στηρίζει επί ένα έτος την ραγιάδικη κεφαλήν του (την άνωθεν) επί των κυρτών, ραγιάδικων ώμων του.
Το χαράτσι ήταν δηλαδή κάτι σαν ενοίκιο. Έσκαγες τα φλουριά που έπρεπε και νοίκιαζες με αυτόν τον τρόπο την θέση πάνω από τους ώμους σου, για να έχεις κάπου να βάλεις το κεφάλι σου ντε. Σε περίπτωση που δεν πλήρωνες, ε του έκαναν του κεφαλιού...έξωση.
Αυτά στο ένδοξο παρελθόν.
Σήμερα η δόξα είναι παρελθόν. Πάει η Οθωμανική Αυτοκρατορία, πάει ο Σουλτάνος, ιστορία ήτανε και πάει. Σήμερα έπαψε να νανουρίζει το παραμύθι τα παιδιά και να χαϊδεύει ο μύθος την φαντασία. Σήμερα σφίξανε τα γάλατα! Σήμερα απλώνεται στο σύμπαν σαν θανατηφόρα επιδημία μιά διαφορετική Αυτοκρατορία: Μιά Αυτοκρατορία χωρίς θρησκεία, χωρίς ιδεολογία, χωρίς πατρίδα! Τα αστραφτερά παλάτια, τα χρυσομαλαματένια σαράγια των Μεγάλων και Δυνατών είναι αόρατα, δεν γίνονται τόπος προσκυνήματος από ορδές τουριστών. Και οι Μονάρχες, οι Πανμέγιστοι, γίνανε αόρατοι και αρέσκονται στην ανώνυμη Μεγαλωσύνη που τους παρέχει η άπληστη παντοδυναμία τους. Μόνο οι τοποτηρητές και οι κοτζαμπάσηδες, τα τσιράκια και τα τσογλάνια, οι Χαρατζημπάσηδες και οι Χαρατζήδες κυκλοφορούν αληθινά ανάμεσά μας αφωσιωμένοι στην πατροπαράδοτή τους αποστολή: Χαράτσωμα, Είσπραξη! Μια ολόκληρη στρατιά: Μέρκελ, Σαρκοζύ, Μπερλουσκόνι, Θαπατέρο, Κοέλιου, Κένι, Ομπάμα, Μεντβέντεφ/Πούτιν, Ερντογάν, ΕρντοΓάπ...
Φοροεισπράκτωρας χαρατζής και ο ΕρντοΓάπ, η τρίτη ευκαιρία καταστροφής που έδωσε η παράγκα των Παπατζήδων στην χώρα μας. Υπερέβει εαυτόν ο αρχικόπανος ψηφοφόρος για να δώσει σε αυτόν τον θλιβερό άνθρωπο τα κλειδιά της χώρας, αλλά τελικά τα κατάφερε: Κάτω κάτω είναι της κατηφόρας ο πάτος, λένε κάτι αργόσχολοι σοφοί. Και μας βρήκε η υπέρτατη μπόρα με ποδηλάτη καπετάνιο στο τιμόνι! Υπάκουο πιόνι, αδίστακτος εκτελεστής, πιστός υπηρέτης, το ιδανικό κοκτέιλ λακέ της νεοφιλελεύθερης ακρίδας.
Και να που ξαναγίναμε όλοι μας ραγιάδες! Και να που η ιστορία επαναλαμβάνεται χωρίς την Οθωμανική Αυτοκρατορία! Και να που δεν δίνει η Βδέλα μία για την πίστη σου, για το πιστεύω σου και την καταγωγή σου! Πλήρωνε για να διατηρήσεις το κεφάλι πάνω στους ώμους σου, το τούρκικο σλόγκαν παλιά. Πλήρωνε για να διατηρήσεις το ρεύμα στον διακόπτη σου, το και γαμώ τα "ελληνικά" σλόγκαν της θλιβερής κυβέρνησης του πασόκ.
Χαράτσι κατοικίας η τελευταία σοσιαλιστική έμπνευση απόγνωσης και ντροπής, και σφάξε με Αγά μου να αγιάσω η...δυναμική αντίδραση του ήρωα λαού. Θα μου πείτε τώρα, καλά ρε συ Βράχε, πως κάνεις έτσι για ένα χαράτσι από τα τόσα; Ε πέστε μου! Αλλά δεν πρόκειται για ένα οποιοδήποτε χαράτσι φίλοι μου. Δεν σου φορολογεί ο Τίποτας που έστειλες με την ψήφο σου στην Βουλή κάτι που Σου παρέχει το κράτος, όπως πχ Παιδεία (όταν στην πάρεχε, γιατί τώρα σου παρέχει...φωτοτυπίες). Δεν χαρατσώνει ο Λεχρίτης που εμπιστεύτηκες την ζωή σου, την μάσα σου, την φούμα σου, το σφηνάκι σου, την βενζινούλα σου και την δουλίτσα σου, αλλά αυτό που έστησες ΕΣΥ, η μάνα σου, ο πατέρας σου για να βάλεις το κεφαλάκι σου μέσα, για να έχουν τα παιδάκια σου όταν εσύ φύγεις από την ζωή.
Οι πράσινοι κοπριτολεκέδες βάζουν τώρα χέρι στον ιδρώτα μιάς ζωής! Αφού μας φάγανε μισθούς, συντάξεις, επιδόματα, αφού μας πήραν τις δουλειές μας, αφού πετσόκοψαν το παρόν και χαντάκωσαν το μέλλον μας, έρχονται τώρα να βάλουν χέρι και στα σπιτάκια μας! Μέτρο στο μέτρο, χαράτσι στο χαράτσι, μιά αδυσώπητη επιδρομή κατά της κοινωνίας, χωρίς τέλος! Όλο "λίγο ακόμα και σωθήκαμε", όλο "συγνώμη, πέσαμε πάλι έξω", όλο "αχ πρέπει να ματαξαναπαλιπάρουμε για τελευταία φορά μετρουλάκια", πάμε ολοταχώς στην μορφή εξιλέωσης που ήταν γραμμένη στο κιτάπ του καρκινοπαθή, που κέρδισε την μάχη με την ασθένεια και πέθανε από τις παρενέργειες της χημειοθεραπείας.
Φόρος κατοικίας λοιπόν, θα μπορούσε να ήταν και φόρος Ανάσας. Τι άλλο μας κρατάει για το τέλος η κατάρα ονόματι πασόκ; Φόρο Αυλής; Χαράτσι Κληματαριάς; Έκτακτη Εισφορά βόθρου; Ειδικό Τέλος μπαλκονιού; Τι άλλο θα κληθούμε να στάξουμε για να μη πτωχεύσει δήθεν το μπουρδέλλο; Πόσο ακόμα θα θριαμβεύει ο ηλίθιος φόβος επί της νοημοσύνης μας;
Και ένα ακόμα ρε συ προϊόν της παρακμής, υπουργέ οικονομικών, αργόμισθε, κρατικογάλακτε, πρασινοδίαιτε Βενιζέλε: Από που κι΄ως που ρε Κήτος θα μας κόβει το ρεύμα η ΔΕΗ, αν δεν πληρώσουμε το χαράτσι; Γιατί σε όλον τον πλανήτη σου κόβουν το ρεύμα μόνο αν δεν πληρώσεις τον λογαριασμό ρεύματος. Σου κόβουν την τηλεόραση, αν δεν πληρώσεις την συνδρομή της. Σου κόβουν το νερό, αν δεν πληρώσεις την ΕΥΔΑΠ σου. Τι δουλειά έχει η ΔΕΗ ρε παλιοτόμαρο με το χαράτσι κατοικίας; Που το πάτε το χουντέϊσιον ρε αλήτες; Να μην έρχεται ο ταχυδρόμος στο σπίτι σου επειδή δεν πλήρωσες το πρόστιμο για το παρκάρισμα; Τι είναι η ΔΕΗ ρε ελεεινοί τυχοδιώκτες, κυβερνητικός Δήμιος; Κίλερ του πασόκ; Τιμωρός του σοσιαλισμού; Ρε άει στον διάολο, ρετάλι!
Γη και Ύδωρ προσφέρει στα Παράσιτα το κοπριταριό της κυβέρνησης, παρταόλα! Και θα συνεχίζει να δίνει, όσο έχουμε κάτι για να δώσουμε. Η σεμνή τελετή θα λήξει όταν θα μας τα έχουν πάρει όλα! Και να είστε σίγουροι, ότι το πασόκ είναι έτοιμο να τα δώσει όλα! Οι πρασινάνθρωποι ζουν και αναπνέουν μόνο για να γλυτώσουν τα τομάρια τους. Η κυβέρνηση δεν λειτουργεί σαν πολιτικός μηχανισμός, αλλά σαν πανικόβλητη αγέλη υπό την άναρχη επίρρεια του ένστικτου της αυτοσυντήρησης. Τα τομαράκια τους θέλουν να σώσουν οι επίτιμοι σωτήρες μας, ζητώντας πίστωση χρόνου, τίποτα άλλο. Και είναι αποφασισμένοι να το πληρώσουν πολύ ακριβά: Με τις ζωές μας.
Γι΄αυτό, σκίσε τον λογαριασμό της ΔΕΗ με το χαράτσι κατοικίας και άστους να σε ρίξουν στο σκοτάδι, αν θέλεις να δεις κάποτε μιάν άσπρη μέρα!
Σε απειλεί ο πανελλήνιος σοσιαλισμός με διακοπή ρεύματος; Άλλαξέ του τα φώτα!
Δεν υπάρχουν σχόλια:
Δημοσίευση σχολίου