Λαϊκό ανάθεμα στον λαϊκό βάρδο.

Πάρτε Νταλάρα και λάβετε θέσεις! Το θέμα "αγγίζει" κάθε διάσταση, αν ήταν ηλεκτρική οικιακή συσκευή θα λεγόταν σίγουρα multi dalaration.

Μπορούμε λοιπόν να το δούμε από κάθε οπτική γωνία και να το χαρακτηρίσουμε ανάλογα: Από βάρβαρο μέχρι δίκαιο και από γελοίο μέχρι ηρωϊκό. Από την μία κάνει χαρωπά γκελ η Υψηλή Τέχνη και από την άλλη βρωμάει η φάση δαμανακίλα, λοβερδίλα, παγκαλίλα, και ανδρουλακίλα.

Πόλεμο δεν έχουμε; Διαλλέγουμε ότι κάνει μπαμ/τσαφ και πονάει/τσούζει λοιπόν!

Ο Τζιμάκος ο Πανούσης καθιέρωσε κάποτε εκείνο το αγνό "δεν μας χέζεις ρε Νταλάρα λέω εγώ", το οποίο όμως έφαγε τα ψωμιά του και...εκλιπαρεί αντικατάσταση. Θα του κάνω στο τέλος την χάρη, λύγισα! Με την σειρά όμως.

Ο Γιώργος Νταλάρας είναι ένα αυθεντικό προϊόν του συστήματος πασόκ/νδ. Θα έλεγα μάλιστα ότι πρόκειται για το καλύτερο του είδους του! Ότι καλύτερο μάλιστα είχε να μας παρουσιάσει το δικομματικό σύστημα, γιατί ο Γιώργος Νταλάρας -σε αντίθεση με όλους τους άλλους πρεσβευτές του συστήματος που συναγωνίζονται αλλήλους γιά τον τίτλο "ο ουραγός του αιώνα"- είναι προικισμένος από την φύση με ένα αναμφισβήτητο ταλέντο. Μοναδική φωνή, μοναδική καριέρα, κορυφή.

Αλλά μέχρι εκεί! Τίποτα περισσότερο.

Ναι, τίποτα περισσότερο, γιατί εκτός παλκοσένικου ο Γιώργος Νταλάρας είναι ακριβώς ότι και ο φίλος του ο Γιωργάκης: Λαθρεπιβάτης στο κρουαζιερόπλοιο του "σοσιαλισμού" που έχει αράξει και περνάει υπέροχα στο λιμάνι-σελφ σέρβις Ελλάδα! Καταπληκτικές ομοιότητες! Και οι δύο ακροβατούν με φανταστική άνεση πάνω στις ίδιες απάτες: Λεφτά υπάρχουν, ο ένας, ιδεώδη υπάρχουν, ο άλλος. Απατεώνας λόγω DNA ο Παπανδρέου, απατεώνας λόγω φιλοτομαρισμού ο Νταλάρας.

Δεν θα σας κουράσω, βαρέθηκα να ασχολούμαι άλλο με τα τρωκτικά της δικομματικής πανούκλας. Μόνο αυτά τα λίγα.

Δικαίωμα του κάθε Νταλάρα να επιλέγει την πολιτική που γουστάρει. Δικαίωμά του ακόμα και η κάθε κωλοτούμπα που έκανε ή σκέφτεται να κάνει. Δικαίωμά του να κάνει καριέρα χρησιμοποιώντας τα...μεταφορικά μέσα που τον πάνε πιό γρήγορα στην κορυφή. Δικαίωμά του, ακόμα και αν αυτά τα μεταφορικά μέσα είμαστε εμείς οι γάϊδαροι, που πιστέψαμε ότι τα τραγούδια του ήταν η προέκταση της ψυχής του. Δικαίωμά του νάναι δύσκολος, στρυφνός, μεγάλος καλλιτέχνης δηλαδή, έτσι συνηθίζουν οι μεγάλοι καλλιτέχνες. Δικαίωμά του να ξεχνάει από που ξεκίνησε, ποιός στάθηκε δίπλα του, ποιός τον πίστεψε, ποιά τραγούδια τραγούδησε και γιατί.

Εντάξει, κωλοδημοκρατία έχουμε, δικαίωμά του να γίνεται και υφυπουργός μέσω της κυράς του και να στηρίζει την πολιτική της λιτότητας και εξαθλίωσης.

Αλλά να διοργανώνει μετά συναυλίες...αλληλεγγύης για τα θύματα αυτής της πολιτικής, τους άνεργους που δεν έχουνε να φάνε, τους γέρους που δεν έχουν πλέον ούτε για καφέ στο ΚΑΠΗ, τους νέους που δεν έχουν καμμία προοπτική στην χώρα και τα μαζεύουνε για Γερμανίες, ε αυτό τα σπάει εντελώς!

Ο Νταλάρας έχει κάρτα απεριόριστων διαδρομών, μα τι λέω, ελευθέρας έχει! Πρώτος κοντά στο ΚΚΕ όταν είχαν παραπονεμένα λόγια τα τραγούδια του και έρεε άφθονο το παραδάκι στην τσέπη του, επειδή ζούσε το άδικο από την κούνια του, κορυφαίος στο πλευρό του πασόκ, μέγας επί νέας δημοκρατίας, άφταστος στην διάσωση των τραπεζών με το υστέρημα του λαού, μοναδικός στην εξαθλίωση της κοινωνίας και κορυφή στις μεγαλοψυχίες της δωρεάν διασκέδασης του πεινασμένου!

Νταλάρας παντός καιρού λοιπόν, το γνωστό "και η πίτα ολόκληρη και ο σκύλος χορτάτος". Τόχει καβαλήσει για τα καλά το καλάμι ο καραβολεμένος τραγουδιστής και δεν λέει να καταλάβει ότι με την στάση του προκαλεί. Το χθεσινό νεροκαρεκλοκαφεγιαούρτωμα και η γιούχα σε ρε δίεση στην συναυλία...αλληλεγγύης από σιχτιρισμένους πολίτες δεν φάνηκε πάντως να πτόησε τον λαϊκό βάρδο. Και πως να τον πτοήσει, αφού είδε ένα κάρο μαλάκες να γεμίζουν την αίθουσα;

Τι; Σας υποσχέθηκα αντικατάσταση του "δεν μας χέζεις ρε Νταλάρα"; Συγγνώμη παιδιά, ήθελα πράγματι να κάνω ένα τέτοιο βήμα, ναι, αλλά το σκέφτηκα μετά διαφορετικά. Αρχικά ήθελα να το αλλάξω σε "δεν γαμιέσαι ρε Νταλάρα λέω εγώ", αλλά τελικά αποφάσισα να τον αγνοήσω εντελώς.

Όπως του αξίζει.



...στη δουλειά και στον αγώνα, πάνω απ΄όλα η κονόμα...