Τα λέγαμε πάλι χτες με τον φιλάρα τον Τέο, πού ΄χει κοφτερή και σαματατζήδικη λογική και τα καταφέρνει πάντα να μετατρέπει τις πιό στάνταρ ιδέες σου σε αμφίρροπα ντέρμπυ τριπλής παραλλαγής. Τι θα γινότανε ρε συ τρελλέ, τον ρωτάω, άμα είχε το Τζέρμανυ το ζόρι της παρέλασης της 25ης Μαρτίου; Τι θα κάνανε τα κυβερνητικά γερμανόπουλα αν βρίσκονταν αντιμέτωπα με το σπορ "γουστάρω εξέδρα επισήμων, αλλά με φτύνουν"; Λέμε αν.
Δεν είναι εύκολη η απάντηση, αλλά αν αναγκαστεί η καγκελαρία να δώσει μία, αυτή δεν μπορεί να είναι άλλη από την "καλή η εξεδρούλα των επισήμων παιδιά, αλλά αυτή τη φορά δεν θα πάρουμε". Σίγουρα πράγματα, αν το έχει στο στοίχημα, πουλήστε το σπίτι σας και παίξτε όλο το χαρτί στο "λυπούμεθα αλλά απέχουμε"!
Ακούστε πως το βλέπει ο Γερμανός. Πεισματάρης λαός, η εξουσία δεν κιοτεύει κόντρα στον πολίτη, άμα χρειαστεί βαράνε άσχημα, αλλά όταν υπάρχει βαρβάτο "αλλά", το βάζουν κάτω και το φιλοσοφούν:
Πόσο σοβαρό είναι το θέμα της παρουσίας της εξουσίας στην εξέδρα των επισήμων κύριε υπουργέ Φριτς Καρτόφελ φον Νευροκοπάουζεν;
- Ίσαμε πέντε καντάρια σοβαρότητα κυρία καγκελάρια! Από πότε κάνει πίσω η εξουσία επειδή την κυνηγάει ο λαός;
Ωραία. Πως το βλέπει ο λαός;
- Ο λαός το βλέπει σιχτιριστικώς: Του βάλαμε χέρι, λέει, του κόψαμε τον κώλο, λέει, του ρημάξαμε τα πιδόματα και τα μιστά, λέει, του αφανίσαμε την δουλίτσα του, λέει, τον ξεσκίσαμε στον φόρο και στο χαράτσι, λέει, του αδειάσαμε το πορτοφόλι και τρώει στο σισσύτιο της εκκλησίας, λέει, τον στέλνουμε μετανάστη στην Γερμανία, σε εμάς δηλαδή, λέει, και ότι είμαστε μεγάλες κουφάλες που του τάζαμε "μάρκα υπάρχουν" και τελικά δεν υπήρχαν και αναγκαστήκαμε να πάρουμε από αυτόν.
Τα κάναμε όλα αυτά ρε συ Φριτς;
- Ουυυ, αμέ!
Τι λε ρε συ. Τς τς τς τς...Άρα δεν τον πολυενδιαφέρει τον πολίτη ότι έτσι τον σώσαμε;
- Όχι! Στα παπάρια του την γράφει την σωτηρία του ο πολίτης, άμα δεν έχει να φάει.
Τόσο στόκος;
- Εμ; Αν δεν ήταν, νομίζεις θα μας ψήφιζε;
Έλα ντε! Λοιπόν, άκου τι θα κάνουμε: Πάρε ένα τηλέφωνο στην γερμανική ΕΡΤ, την...την...
- ARD!
Μπράβο! ΑRD! Πάρτην τηλέφωνο και πές της να στείλει, όχι κάνα λαμόγιο κόλακα, αλλά τον πιό ζόρικο δημοσιογράφο της, έχω να κάνω δηλώσεις σχετικά με την παρέλαση της 25ης Μαρτίου.
- Και;
Θα του ξηγηθώ Pistazie, όπως λέμε το φυστίκι εμείς οι γερμανομαθείς: Ημείς οι καγκελάριες Ρηνανίας-Βεστφαλίας και πασών των Γερμανιών αποφασίσαμε όπως:
1) Καθόμαστε την 25η Μαρτίου στα σπίτια μας ή γκιζιράμε στην ύπαιθρο και παρακολουθούμε την ιερή τελετή της παρελάσεως από την τιβήν!
2) Στην εξέδρα επισήμων θα καθήσει το παρελθόν και το μέλλον της χώρας: Μόνο παππούδες και γιαγιάδες με τα εγγονάκια τους!
- Και το παρόν τι θα κάνει κυρία Μέρκελ; (Κοίτα να δεις σύμπτωση! Το ίδιο όνομα!)
Παρέλαση ρε! Άκου τώρα πως θα το σερβίρουμε: Κύριε λαέ, δεν μασάμε από νταηλίκια, αλλά με δεδομένη την μιζέρια που σας σκίζει και το καραζόρι της αρκούδας που τραβάτε, αντικείμενα δια τα οποία βάλαμε κι΄εμείς κατά δύναμη το χεράκι μας, αφήνουμε την εξέδρα των επισήμων στο έλεος των παππουδογιαγιάδων και των εγγονιών και τώρα αγάπη μου, πάρε το δάκρυ μου, δωσ΄μου γιά αντάλλαγμα συγνώμη.
- Und fick die Ideen! (και γαμώ τις ιδέες!). Εύγε καγκελάρια! Τέλεια ιδέα, εγώ θα πήγαινα εξέδρα επισήμων και άμα μου την πέφτανε, θα έστελνα την Πολιτσάϊ να τους κάνει μαύρους.
Ε γι΄αυτό είσαι υπουργός και εγώ πρωθυπουργός, Φριτς! Έτσι θα κάνουμε λοιπόν, θα χάσουμε μία παρέλαση και θα σώσουμε όλες τις επόμενες! Έτσι του πιάνεις τον κώλο του πολίτη: Όταν του δίνεις προς κατανάλωση "ηθική ικανοποίηση" που δεν κοστίζει τίποτα, αντί να τον φτύνεις εκεί που τον πηδάς και να τον προκαλείς. Έτσι κάνει η εξουσία αν δεν είναι μαλάκας υπουργέ μου και όλα τα άλλα είναι γιά αγρίους.
Αφήνουμε τώρα τους Γερμανούς και γυρίζουμε στους "δικούς" μας. Να υπουργικά συμβούλια, να αστυνομίες, να ΕΥΠ, να Αντιτρομοκρατικές, να Κατάσταση Εκτάκτου Ανάγκης, να τρομοκρατία "θα σας λιανίσουμε", να σχέδια, να στρατηγικές πλαν α, πλαν μπει, πλαν μπει και βγει και του πουλιού το γάλα! Επιτελεία, "Ειδικοί", μερικές χιλιάδες άνθρωποι έχουν πέσει με τα μούτρα στο κατεπείγον θεματάκι ζωής ή θανάτου που ακούει στο γλυκό ονοματάκι "είμαι επίσημος, σας γαμώ τα λύκεια, και τα δημοτικά και όλα τα άλλα, γουστάρω παρέλαση ο κόσμος να χαλάσει"!
Ο πασόκος και ο νεοδημοκράτης άρχοντας αυτού του τόπου δεν γουστάρει αλλαγές. Μπορεί για τον πολίτη να έχουν αλλάξει τα πάντα, και ιδίως τα φώτα του, αλλά γιά τον πολιτικό του πασόκ και της νουδού δεν έχει αλλάξει τίποτα! ΤΙ-ΠΟ-ΤΑ!
Δικαίωμά μας η παρουσία μας στις εξέδρες των επισήμων κύριε λαέ. Δημοκρατία έχουμε!
Εντάξει ρε κύριε κυβερνήτα, δικαίωμά σου, αλλά να μην στα χώσω που με έχεις ρημάξει και έχεις και από πάνω το θράσος να μου στήνεσαι στην παρέλαση προς απόδοση τιμών παλιομαλάκα του κερατά;
Όχι! Δεν το επιτρέπει ο νόμος! Δημοκρατία έχουμε είπαμε.
Καλά ρε δημοκράτη, μήπως επέτρεπε ο νόμος να ξεσκίσετε ορατά και αόρατα και να γαμήσετε της χώρας τα πρέκια; Αυτό το ατέλειωτο κομπολόϊ των σκανδάλων σας, μήπως έπαιζε με την δημοκρατία σφαλιαρίτσες στον στρατό και γι΄αυτό επιτρέπεται; Μαλάκα, ε μαλάκα!
Ειδική περίπτωση οι άνθρωποι! Ούτε βλέπουν, ούτε ακούνε! Μόνο μιλάνε! Και προπάντων ΔΕΝ ΚΑΤΑΛΑΒΑΙΝΟΥΝΕ ΤΙΠΟΤΑ! Και πως να καταλάβει τώρα ένας Βενιζέλος τι πα να πει ανέχεια, τι πα να πει πείνα; Μπορείς να συλλάβεις το πραγματικό περιεχόμενο της λέξης πείνα μόνο θεωρητικά; Θα πείτε τώρα, στην περίπτωση Βενιζέλου δεν θα τόλεγα, ο άνθρωπος πεινάει συνέχεια, και αν δεν πείναγε συνέχεια δεν θα γινότανε τρία δωμάτια κουζίνα μπάνιο που είναι. Δεν μιλάμε για πείνα σαν χόμπυ, αλλά για πείνα σαν αγγούρι παρακαλώ!
Αλλά δεν είναι μόνο το καραβόλεμα και η καρατακτοποίηση που εμποδίζει την δικομματική λετσαρία να μπει στο βαθύ νόημα της ανάγκης που τσακίζει την κοινωνία. Οι τύποι μάθανε και πιστέψανε ότι το μαγαζί τους ανήκει! Ξέρεις ποιός είμαι εγώ ρε μαλάκα πολίτη; Έτσι! Δικό του το γωνιακό, κληρονομιά από τον μπαμπά του, ελευθέρας στον παράδεισο και απεριορίστων διαδρομών στην ιστορία! Σε γαμεί και σε σκίζει, σε φτύνει και σε προκαλεί και γιά κερασάκι στην τούρτα από σκατά που έχει στην ψυχή του, γουστάρει παρέλαση! Δημοκρατικό του δικαίωμα λέει! Έτσι την αντιλαμβάνεται την δημοκρατία το λύμμα που το παίζει εξουσία!
Μία ολόκληρη χώρα βογγάει, υποφέρει, χάνεται και η εξουσία στέλνει την νύχτα τους υπαλλήλους του Δήμου να μαζεύουν νεράτζια από τους δρόμους και τις πλατείες της πόλης, γιά να προστατέψουν τα ρεντίκωλα του πασόκ και της νδ, τις καραψωνάρες του δικομματικού όλεθρου που θα στηθούν σε λίγες μέρες στις εξέδρες επισήμων για να τους αποδωθούν τιμές!
Ήμαρτον!
Μαζεύουν τα νεράτζια! Κάποιος σοφός από τους "ειδικούς" το πρότεινε: Παιδιά, να μαζέψουμε τα νεράτζια! Να μαζέψουμε τα πορτοκάλια! Να μαζέψουμε τις πέτρες! Να μαζέψουμε τα πλαστικά μπουκάλια. Να μαζέψουμε τις ντομάτες. Να μαζέψουμε τους καφέδες. Να μαζέψουμε τους κουκουέδες, τους συριζαίους, τους αναρχικούς, τους σιχτιρισμένους, τους άνεργους, τους άστεγους, τους φτωχούς...
Α, ξέχασα τα αυγά! Σωματικό έλεγχο στις κότες και μάζεμα!
Και όλα αυτά για τι; Γιά να χτενίζονται τα μουνιά στις εξέδρες των επισήμων τώρα που η χώρα καίγεται!
Ελλάς η κατηφόρα σου σταματημό δεν έχει....
Δεν υπάρχουν σχόλια:
Δημοσίευση σχολίου