Τα κατάφερε τελικά και την...αγαπήσαμε, η κυβέρνηση της τρόϊκας! Γαμάτη παρέλαση "κεκλεισμένων των θυρών", χωρίς αποδοκιμασίες και ντου από παντού, στην Αθήνα. Η τρομοκρατία έφερε αποτελέσματα, ο κόσμος έκανε τουμπεκί και είδε την παρέλαση από την τιβούλα του στο σπιτάκι του, και την χαρήκανε λάϊβ και οι περήφανες επίσημες κουρελούδες του δικομματισμού.
Δεν έχει σημασία αν τον αγαπάς τον άλλονε πραγματικά και μέσα από την καρδιά σου. Σημασία έχει γιά τον λεχρίτη της πανούκλας και της μαρμάγκας, πασόκ και νδ, να παραμένουν όλα ως έχουν. Βάλανε λοιπόν το σύνολο της μπατσαρίας να σκορπίζει στο Σύνταγμα αγαπούλες και φιλιά, βάλανε μέρες τώρα τους τηλεοπτικούς βόθρους σε υπηρεσία διαφήμισης της παρέλασης σαν εκστρατεία στο Βιετνάμ, βάλανε στις ταράτσες και κάτι περήφανους ακροβολισμένους να τηράνε το πλήθος του...εχθρού από τους τηλεφακούς, δεν χρειάστηκε λοιπόν πολύ γιά να τους αγαπήσει ο λαός. Ζήτω το Έθνος λοιπόν, όλα έμειναν ως είχαν και χρόνια πολλά.
Το μελωδικό πρίμο-σεκόντο των αθλίων συνεχίζεται! Η άθλια πριμαντόνα του συστήματος από την μια, οι άθλιοι εξαθλιωμένοι, η πλειοψηφία του λαού από την άλλη, και το κοντσέρτο γιά αγρίους καλά κρατεί. Ο κατήφορος δεν έχει σταματημό. Μια ακόμα ήττα του ραγιά, που έχει μάλιστα και το θράσος να γιορτάζει μιά επανάσταση για λεφτεριά και αξιοπρέπεια, αξίες άγνωστες γι΄αυτόν.
Οι υπέρτατοι εκπρόσωποι της εξουσίας περάσανε πάντως καλά, φλομώσανε μετά και το γυαλί όπως πάντα στις δηλώσεις.
«Γιορτάζουμε σήμερα την κορυφαία στιγμή του Ελληνισμού. Οι Ελληνες με σύμπνοια, ομόνοια και θάρρος, αποφάσισαν να αποτινάξουν τον οθωμανικό ζυγό και να χαρίσουν την ελευθερία και την αξιοπρέπεια στον ελληνικό λαό. Σήμερα ο ελληνικός λαός δίνει μια σκληρή μάχη. Τότε κανένας δεν πίστευε ότι αυτοί οι ξυπόλητοι Ελληνες θα μπορούσαν να πετύχουν το θαύμα»,
είπε ο πρασινοφρουρός πρόεδρος της κωλοδημοκρατίας που έχουμε (γιατί αυτή μας αξίζει νά΄χουμε), Παπούλιας, χωρίς να μας πει όμως που ακριβώς έχουν πάει η ελευθερία και η αξιοπρέπεια περίπατο και γιατί δεν δίνει δεκαρίτσα για τούτο ο φανταστικός ελληνικός λαός. Και επειδή ο άνθρωπος είναι της κατηγορίας ΠΑ (ΠΑπανδρέου, ΠΑπούλιας, ΠΑπαδήμος, ΠΑπακωνσταντίνου, ΠΑναγόπουλος, ΠΑπουτσής κτλ) που την έχουν στο DNA τους την παπαριά, μας την στέλνει κάποτε την κούφια του: Σκληρή μάχη δίνει ο λαός!
Ποιός; Ναι, ο λαός!
Καλά, αν δεν ήταν ο Παπούλιας αυτός που είναι, δεν θα ήτανε πρόεδρος αυτής της χύμα δημοκρατίας. Γιατί κυρίες και κύριοι μάχη δίνουν πολλοί σε τούτον τον άδικο ντουνιά, ο έλληνας με σιγουριά όμως όχι! Νυχάκι δεν ξεβάφει στην μάχη του ο κατά τα άλλα βαρύς κι΄ασήκωτος ξιπασμένος συμπολίτης μας. Ούτε έτσι γιά την τιμή των όπλων, ούτε γιά να σπάσει η ρουφιάνα η παρθενιά, ούτε γιά γιάντες.
Όσο και αν ακούγεται σκληρό φίλοι μου, η συντριπτική πλειοψηφία αυτής της χώρας κάθεται και βλέπει τον ίσκιο της αρκούδας που βρίσκεται σε...καίρια θέση πίσω της, με άλλα λόγια "τον πίνει" δηλαδή και πέρα βρέχει. Άλλο πράγμα ο αγώνας και άλλο η αγωνία του μαλάκα, μη χάσει ότι έμεινε. Αυτά που λέγανε παλιά για τους ξυπόλητους δεν ανταποκρίνονται σήμερα στην αλήθεια. Ιστορία γράφουν μόνο οι ξυπόλητοι φίλοι μου! Παντού και πάντα οι ξυπόλητοι! Μόνο αυτοί! Γιά κάθε ιστορικό "θαύμα", γιά κάθε εξέγερση, επανάσταση ευθύνονται οι ξυπόλητοι, ποτέ δεν άλλαξαν ή δεν δοκίμασαν να αλλάξουνε τον κόσμο οι βολεμένοι παπουτσωμένοι. Και τα φοράμε ακόμα τα παπουτσάκια μας, εμείς οι σύγχρονοι Έλληνες.
Του πρωθυπουργού της Βρυξέλλας, Λουκά Παπατράπεζα, του άρεσε φυσικά αυτή η παρωδία-παρέλαση. Στο ίδιο μήκος κύματος με τις κρυάδες του Παπούλια και οι σαχλομπούρδες του δωτού πρωθυπουργού:
"Ήταν μια θαυμάσια, εντυπωσιακή παρέλαση με την οποία τιμήσαμε τους ήρωες του 1821, οι οποίοι με γενναιότητα, αυτοθυσία και πίστη μας έδωσαν την ελευθερία μας. Οι αξίες, τα ιδανικά και οι πράξεις τους δίνουν το παράδειγμα, δείχνουν το δρόμο με τον οποίο μπορούμε να κερδίσουμε τη σημερινή εθνική μάχη για την ανόρθωση της οικονομίας μας".
Θαυμάσια και εντυπωσιακή η καγκελόφραχτη ντροπή, το παραλήρημα της καταστολής, το όργιο τρομοκράτησης του λαού κατά τον πράκτορα των τραπεζών στην Βουλή των Ελλήνων! Και πάλι οι κούφιες περί ελευθερίας και περί αξιών και ιδανικών από το τυχάρπαστο όργανο των τραπεζών που έβαλε φέσι η Βρυξέλλα στην κοινωνία!
Φάγαμε το μνημόνιο Α στην μάπα, φάγαμε το μεσοπρόθεσμο, φάγαμε την επικράτηση του δικομματισμού στις Δημοτικές, φάγαμε το μνημόνιο Β, φάγαμε και μιά καλή στην παρέλαση και πάμε να φάμε στις επερχόμενες εκλογές φρέσκα! Δεν υπάρχει σωτηρία! Ο καλλιτέχνης Έλληνας δεν λέει να αλλάξει ούτε γραμμούλα από τα χάλια γύρω και μέσα του, μόνο η απόλυτη καταστροφή θα τον κάνει να αλλάξει κάποτε γνώμη.
Πότε; Όταν θα λυώσουν εντελώς οι σόλες των παπουτσιών του και αναγκαστεί να περπατήσει ξυπόλητος φυσικά! Ξυπόλητος και πεινασμένος! Να δεις τότε πως παύουν να υφίστανται κάτι διλήμματα τύπου: Και τι να ψηφίσω;
Τι άλλο;
Α, χρόνια πολλά....
Δεν υπάρχουν σχόλια:
Δημοσίευση σχολίου