22/6/12

Πως δεν θάθελα να είχα ένα και δύο και τρία και τέσσερα...

http://vstatic.doldigital.net/vimawebstatic/CF066142186B0FB6EB85CED74390C47A.jpg


Νάναι καλά τα γερμανάκια, που βάλανε τα πράγματα στη θέση τους. Τι, αν χάρηκα που έχασε η Εθνική Ελλάδας; Μα είναι ερώτηση αυτή; Ντάξ΄ μπορεί νάναι λιγάκι αιρετικός ο βραχόκηπος, καμμία σχέση όμως με κάφρο.

Γιατί μόνο κάφροι, φανατίλες ελληναράδες, ντουβάρια ή ακόμα και βιρτουόζοι της χρυσαυγουλερίας θα μπορούσαν να εύχονται, να κερδίσει αυτό το απίστευτο συνοθύλευμα που εκπροσώπησε ΑΝΤΑΞΙΑ τη χώρα στα στάδια της Πολωνίας και Ουκρανίας.

Αντάξια, ναι και μάλιστα για πολλούς λόγους:

Γιατί αυτή η ομάδα κατάφερε ακριβώς όσα "κατάφερε" και η χώρα μας: Να έχει ψοφήσει, αλλά να βρίσκεται όλως παραδόξως ακόμα στη ζωή.

Γιατί αναβίβασε την μετριότητα σε επιστήμη.

Γιατί αναβίβασε την πίστη, ότι η αναβαθμισμένη σε επιστήμη μετριότητα είναι ΠΡΟΣΟΝ, σε θρησκεία.
 

Που πα ρε ξυπόλητος στον πόλεμο; Με τι προσόντα πα ρε να κοντράρεις τους μπαλλαδόρους; Και ποιό το όφελος που πέταξες όξω πιό άξιους; Είναι αυτό το μάθημα που θα δώσουμε στα παιδιά μας; Δεν είμαστε καλοί, αλλά άμα καταστρέψουμε το ποδόσφαιρο και μας φέξει η τύχη, κάτι μπορεί να γίνει; Είμαστε μάπα, αλλά είναι εθνική επιτυχία, αν πετάξουμε έξω καλύτερους; Δηλαδή είναι η κακοποίηση του αθλήματος ο μοναδικός δρόμος που οδηγεί στην επιτυχία; Γιατί άμα απαιτούσαμε και λίγη μπαλλίτσα, να μπορούν να αλλάξουν που και που τρεις μπαλλιές, να βλέπαμε και καναδυό φάσεις που σηκώνουν χειροκρότημα, δεν θα φούσκωνε η μαγιά και θα χάλαγε η συνταγή;

Μάλιστα κύριοι, μιά ολόκληρη χώρα φανατίστηκε και ταυτίστηκε με ένα θλιβερό σύνολο, μόνο και μόνο επειδή ήταν ντυμένο στα κυανόλευκα! Και όχι μόνο! Απαίτησε ή πίστεψε ακόμα και στον θρίαμβο! Έτσι είναι. Μανούλες οι κύριοι Έλληνες σε θριάμβους που στηρίζονται στην λαμογιά, άρα στην απάτη.

Λίγα φυσικά τα τέσσερα, θα μπορούσαμε να είχαμε εισπράξει τα διπλάσια.

Οι παίκτες; Οι παίκτες υπεράνω πάσης υποψίας, έδωσαν όσα μπορούν να δώσουν. Τόσο ποδοσφαιράκι ξέρουν οι άνθρωποι, τόσο έπαιξαν. Και ίσως να μπορούσαν να έπαιζαν και κάτι πιό ελκυστικό, αν δεν είχαν μπροστά τους την ΚΟΥΦΙΑ ΦΙΛΟΔΟΞΙΑ της μάζας, που τους περίμενε (τους χειρότερους των 16) δέκα σκαλοπάτια ψηλότερα, από ότι αξίζουν, ακόμα και στον τελικό.

Τελείωσε για την Ελλαδίτσα και το διαλειμματάκι του EURO 2012 λοιπόν. Μέσα τα κεφάλια πάλι αδέρφια!




6 σχόλια:

  1. Και οταν το πηραμε φιλε βραχοκηπε ομως την ιδια μπαλλα παιζαμε ακριβως....μονο που ειχαμε καλυτερα χαφ και αμυντικους....ε δεν ειπαμε να παιξουμε και μονοτερμα καλυτερες παραδοσιακα ομαδες...ειπαμε μην τα ισοπεδωνουμε κι ολα .....φιλικα σουβλατζης :))

    ΑπάντησηΔιαγραφή
    Απαντήσεις
    1. Όταν το πήραμε είχαμε: Έναν κακό τερματοφύλακα στις εξόδους, αλλά καλό στα συρτά. (Τώρα έναν κακό παντού). Μία άμυνα που έτρωγε σίδερα (Τώρα έναν Παπαδόπουλο). Είχαμε κεντρώους που ξέρανε και κάνα-δυό από τα μυστικά της μπαλλίτσας. (Τώρα βασιζόταν όλη η ομάδα στο φιλότιμο του γερο-ροκά του Καραγκούνη). Και τέλος μιά αλεπού στον πάγκο και όχι έναν που κοιτάει το γρασίδι κατά τη διάρκεια του αγώνα. Διαφορές; Έτη φωτός!

      Διαγραφή
  2. Επίσης είχαμε οκταπλάσια σε διαμέτρημα ...οπή!

    ΑπάντησηΔιαγραφή
    Απαντήσεις
    1. Από...οπή άλλο τίποτα! Λέγαμε για τον Ζοτς, ότι έπεσε από τον Πύργο του Άϊφελ και βρήκε πορτοφόλι, αλλά η θριαμβεύτρια του 2004 έτυχε να πρωταγωνιστεί...παθητικά σε παρτούζα και βγήκε...παρθένα. Μιλάμε για ΤΗΝ οπή! :-)

      Διαγραφή
  3. Πάντως το μόνο πράγμα που δεν κοίταξα...ήταν αν είχαμε οπή η οχι εκείνες τις ημέρες,έβλεπα την εθνική και το ευχαριστιόμουνα που κατάφερνε και κλαίγανε κάτι πορτογάλοι ισπανοί και τσέχοι:))

    ΑπάντησηΔιαγραφή