Μιά ελεύθερη κοινωνία χρειάζεται ηθικούς κανόνες, οι οποίοι συνοψιζόμενοι επιτελούν ένα και μόνο έργο: Εξασφαλίζουν την διατήρηση της Ζωής. Όχι την διατήρηση Όλων των Ζωών, γιατί μπορεί να είναι απαραίτητη η θυσία ορισμένων προσωπικών Ζωών, για να επιζήσει ένας μεγαλύτερος αριθμός ανθρώπων. Ως εκ τούτου, οι μόνοι πραγματικοί ηθικοί κανόνες που συμβάλουν στην διατήρηση της Ζωής είναι α) η Ατομική Ιδιοκτησία και β) το Συμβόλαιο.
Μην φτύνετε παρακαλώ, δεν είναι δικό μου. Φτύστε, αν θέλετε, τον τύπο της φωτογραφίας. Φρειδερίκος-Αύγουστος φον Χάγιεκ λέγεται το παλικάρι, που τα είπε όλα αυτά, γνωστός και σαν ένας από τους κύριους θεμελιωτές του Νεοφιλελευθερισμού. Το παραπάνω είναι απόσπασμα από δηλώσεις του φον Χάγιεκ στην χιλιάνικη εφημερίδα "El Merkurio" το 1981 στο Σαντιάγο της Χιλής. Ναι, το 1981, στα μαύρα χρόνια της στυγνής δικτατορίας του φασίστα Augusto Pinochet! Τόσο καλό παιδί ο κύριος φον Σκατάς. Τι μας δείχνει το παραπάνω απόσπασμα; Μα τι άλλο;
O κύριος, ο θεμελιώδης νεοφιλελεύθερος, σοσιαλδαρβινιστικός Κανόνας της Αγοράς είναι σφιχτά σφιχτά αγγαλιασμένος με την πεμπτουσία του Φασισμού.
Τι λέγαμε; Α, ο κόσμος μας στηρίζεται πάνω σε δύο κολώνες: Την Ατομική Ιδιοκτησία και το Συμβόλαιο. Υπέροχα. Έτσι, να μαθαίνουνε οι νέοι και οι ρομαντικοί. Ούτε η Δικαιοσύνη, ούτε η Ελευθερία, ούτε η Αγάπη, ούτε το νέο τάμπλετ της Samsung είναι οι κολώνες που στηρίζουν την ζωής μας. Ατομική Ιδιοκτησία και το Συμβόλαιο παρακαλώ. Δαγκωτά.
Λάθος; Δεν ξέρω. Μπορεί και ναι, μπορεί και όχι. Άμα θυμηθούμε εκείνο που λέγαμε κάποτε, στα 18 μας στην εκάστοτε Κούλα "στο υπογράφω βρε συ, ότι σε αγαπάω. Άσε με επιτέλους να σε κάνω δική μου", τότε μπορεί και να στέκει. Αν όμως αναλογιστούμε, ότι στα 18 μας δεν ξέραμε που πάνε τα τέσσερα και λέγαμε ότι μαλακία μας ερχότανε στον νου, τότε κάτι δεν πάει καλά με το αντικειμενάκι του Νεοφιλελευθερισμού.
Συνεχίζεται.
Δεν υπάρχουν σχόλια:
Δημοσίευση σχολίου