"Σωτηρία" έδωσες, "σωτηρία" θα λάβεις...

Όταν ραγίσει το γυαλί....

Κάτι τέτοια σοφά συνηθίζει να λέει ο λαός, όταν έχει μούσα γιατί τον δέρνει η φτώχεια. Η φτώχεια ναι, γιατί αυτή η μπαμπέσα σπρώχνει τον κοσμάκη στην σκέψη, ενώ η ρουφιάνα η καλοπέραση τον ωθεί στην μασαφουμαξάπλα.

Κάθεται και σκέφτεται (λέμε τώρα) ο μέσος όρος των βουλευτών του πασόκ: Ρε συ ναινέκο, τα πιστεύεις ρε μάγκα αυτά τα περί σωτηρίας; Φυσικά όχι, τι με πέρασες, μαλάκα; Μάλιστα. Ωραία, αλλά τι κάνουμε τώρα με το ξεσκισμένο πολυνομοσχέδιο, που ξεσκίζει και αυτά τα ολίγα που δεν έχουν ξεσκιστεί μέχρι τώρα, και θα μας ξεσκίσει πατόκορφα ο ξεσκισμένος ο λαός;

Νάαατο το δίλλημα! Νάαατο το ζόρι! Δίλλημα πραγματικό και βαρβάτο αυτή τη φορά, όχι όπως εκείνο το χλεμπονιάρικο προς ευρείαν χρήσην, "σοσιαλισμός ή βαρβαρότητα", που δεν πείθει πιά ούτε το μουστάκι του Παπανδρέου. Πως το αντιμετωπίζει αυτό το υπαρξιακό δίλλημα ο βουλευτής του πασόκ; Εξαρτάται.

Οι πάτοι, οι άβουλοι σηκωνωκουλοχέρηδες της ομάδας "σοσιαλιστική αλοιφή", οι ύστατες γλάστρες, δεν το αντιμετωπίζουν καν. Γι΄αυτούς δεν υφίσταται δίλλημα. Το μόνο που υφίσταται γιά δαύτους είναι το "ρε καλά δεν είναι που πηγαίνουμε με το ρεύμα και δεν χρειάζεται να καταναλώσουμε κολυμβητική ενέργεια για να πάμε παρακάτω;"

Αλλά υπάρχουν και οι άλλοι. Αυτοί που μπορεί να μην ανήκουν στην κατηγορία των τίμιων (βλέπε Σακοράφα) ή ξύπνιων (βλέπε Λιάνη) -που "την έκαναν" εγκαίρως και έσωσαν την ατομική τους παρτίδα - αλλά δεν συγκαταλέγονται και υποχρεωτικά στην απαξιωτική κατηγορία "μαλάκας". Εδώ χτυπάει το δίλλημα ταβάνι: Λέω ναι, την έχω βαμμένη, λέω όχι, την έχω βαμμένη και ξεβάφω!

Αυτοί εδώ έχουν και την σοσιαλιστική συνήθεια να...εξωτερικεύουν τον "προβληματισμό τους": Θα το καταψηφίσω, δεν κρατιέμαι, γράφει για τον βουλευτή τάδε το Νέο. Μη με υπολογίζετε αν τα πάρω εγώ στο κρανίο με την παράγραφο 37, γράφει για την βουλευτού δείνα ο...Δρασκελισμός. O Άρης παίρνει τ΄άρματα λοιπόν οι πράσινοι αντάρτες στα μήντια, και αγχώνεται ο κοσμάκης που θα πεθάνει τόσο απότομα ο σοσιαλισμός και θα μας αφήσει μονάχους μας με την βαρβαρότητα.

Τώρα υπάρχει και μιά υποκατηγορία βουλευτών που το σκέφτεται πραγματικά. Βαρέθηκα, λένε, να λέω σε κάθε πογκρόμ της κοινωνίας πάντα ναι. Φτάνει, θα πω τώρα όχι. Αυτούς εδώ δεν τους καταλαβαίνω παιδιά! Τι πα να πει βαρέθηκες να λες ναι ρε βουλευτή; Μήπως είναι το ναι κουραστικό και σου κόπηκε η μέση; Για σοβαρέψου παρακαλώ!

Δεν τους την πέφτει μόνο ο βραχόκηπος όμως! Έρχονται και τους την πέφτουνε και όλοι οι καθεστωτικοί!

Θα πεις όχι σύντροφε; Θα φτύσεις αίμα ψευτόμαγκα!
Γιατί ρε παιδιά, θα μας γδάρει ο λαός άμα πούμε ναι, κλαίγονται οι αντιστασιακοί. 
Γιατί αυτούς που θα πούνε όχι νομίζεις ότι θα τους αφήσουνε, ρωτάνε οι ναίδες. Άμα πείτε όχι, πέφτει αμέσως η κυβέρνηση και μας γδέρνουν απαξάπαντες.
Αν πούμε ναι δηλαδή δεν θα μας γδάρουνε;
Πως, θα μας γδάρουνε. Αλλά αργότερα! Κερδίζεις χρόνο, δεν είναι το ίδιο.

Κάθεται λιγάκι παραδίπλα η Έλσα Παπαδημητρίου και κρυφακούει. Και τι έγινε αν μας γδάρουν, σκέφτεται. Στο προσωπάκι μου αποκλείεται να κάνουν μεγαλύτερο στραπάτσο από το ήδη υπάρχον...

Όχι;
Ναι;
Αντίσταση;
Κοκοκοκοκό;

Δίλλημα;

Αλλά τι μπορείς να κάνεις όταν έχει ραγίσει το γυαλί; Πως θα κάνεις τώρα την παρθένα όταν έχεις κάνει δυό χρονάκια πιάτσα στη Συγγρού; Πως θα το γυρίσεις τώρα ξαφνικά από Ιούδας-Τσε Γκεβάρα, που έχει τρελλαθεί ο κόσμος να δένει κρεμάλες στις συκιές;

Μπα κύριοι και κυρίες της φράξιας της οχιάς! Πέρασε η εποχή που ίσχυε το δίλλημα, τώρα είναι αργά! Τώρα θα μείνετε εκεί και θα ψηφίσετε και στο πολυνομοσχέδιο ΝΑΙ! Είναι η λογική συνέχεια των ΝΑΙ στο μνημόνιο και στο μεσοπρόθεσμο. Θα μείνετε όπως είσαστε για να πάτε, όταν πάτε, αύτανδροι! Τώρα δεν έχετε άλλη επιλογή! Καθήστε λοιπόν και κλωσήστε το τελευταίο αυγουλάκι που σας έδωσαν τα αφεντικά σας.

Τώρα δεν σώζεται με τίποτα η παρτίδα βουλευτρόνια της πασόκας!

"Σωτηρία" δώσατε, "σωτηρία" θα λάβετε, κομματόσκυλα!