Τέλος εποχής για το πασόκ! Τέλος πιά το Κίνημα του Ενός, του Μεγάλου και Μοναδικού, του Θεού Ανδρέα ή του Στόκου Γιωργάκη. Ζήτω το Κίνημα...όλων! Τρεμοσβήνει η φωτιά και τρίζει το τζάκι των παπατζήδων, ολόκληρο το "κώμα" παρατάσσεται μετωπικά σε μιά ευθεία και διεκδικεί την μοναδική θέση που του αξίζει: Την αρχηγία!
Όλο το τσίρκο στο πόδι:
Οι παλιοί και οι νέοι...
Οι προεδρικοί και οι...απρόεδροι...
Οι ανανεωτικοί και οι...σοσιαλιστές...
Οι κεντροαριστεροί και οι αριστεροκεντρώοι...
Οι νεοφιλελεύθεροι και οι απλοί δεξιοί...
Οι σκληροπυρηνικοί και οι χαζοχαρούμενοι...
Οι αιώνιοι οπορτουνιστές και οι...ήρωες της σοσιαλιστικής διεθνούς...
Οι λεφτά υπάρχουν και οι δεν υπάρχει ούτε σάλιο...
Αυτοί που είναι για γέλια και αυτοί που είναι γιά κλάματα...
Αυτό λέγεται αυτογνωσία. Επιστροφή στο μέλλον του παρελθόντος. Λάθη; Ποτέ! Κανένα! Λάθη μόνο οι "άλλοι"! Εναλλακτική λύση στο φαύλο παρελθόν; Το φαύλο παρελθόν φυσικά! Άσε που δεν είναι και...τόσο φαύλο, όσο δείχνει. Η χώρα βυθίστηκε ξαφνικά στο σκοτάδι, αν και κυβερνήθηκε σαράντα σχεδόν χρόνια αποκλειστικά από τον...ήλιο! Τα ίδια ονόματα, τα ίδια σύμβολα, τα ίδια συνθήματα. Όλη η μούργα μαζεμένη ακόμα σε έναν σωρό.
Ίδιος ο μάγειρας, αλλά το σοσιαλιστικό μενού παρουσιάζει μια σαφή βελτίωση: Ενώ παλιά ήταν απλό σοσιαλιστικό φρικασέ με λίγη ντοματοσαλάτα Αλλαγής, σήμερα περιλαμβάνει και γεμιστά αντιπολίτευσης (με γέμιση συμπολίτευσης) και ακόμα κάτι σαν τα αντίδια, αλλά χωρίς αντί, τέλος πάντως μην κολαζόμαστε άδικα με ύποπτες ομοιοκαταληξίες.
Παλεύει το κίνημα για την νέα αρχή μετά την καταστροφή λοιπόν, να η είδηση που περίμενε η κοινωνία για να κάνει τιλτ από ενθουσιασμό. Ο τζούνιορ παρτεναίρ της νέας δημοκρατίας στην κυβέρνηση συνεργασίας που θα βγάλουν, όπως φαίνεται, οι κάλπες, προετοιμάζεται για τον ρόλο που του έχει ετοιμάσει η ιστορία: Αυτόν του κομπάρσου.
Και όσο δεν λέμε να τους στείλουμε και τους δυό δικομματικούς στον διάολο, ο πραγματικός κομπάρσος θα είμαστε πάντα εμείς.
Δεν υπάρχουν σχόλια:
Δημοσίευση σχολίου