29/2/16

Ελεύθεροι φυλακισμένοι. Πως μας επιτρέπουν οι εταίροι, να κάνουμε το καλό (όταν βγει από τον γιαλό)



Έχετε ακούσει, να το σκάνε ελεύθεροι άνθρωποι και να βρίσκουν καταφύγιο σε...φυλακές; Ρισκάροντας την ζωή τους μάλιστα; Και όταν αποφασίσουν να δραπετεύσουν από εκεί, να τους βοηθά απλόχερα η διεύθυνση των φυλακών; Αλλά παρόλα αυτά να παραμένουν εγκλωβισμένοι στην στενή, παρότι οι φύλακες τους ανοίγουν διάπλατα τις πόρτες και τους εύχονται καλή λευτεριά;

Παράδοξα αλλά πλήρως ενωμενοευρωπαϊκά αυτά τα παραπάνω. Αλλά πάνω απ΄όλα αληθινά. Σκυλοπνίγονται οι δύσμοιροι οι Σύριοι, να σώσουνε τη ζωούλα τους και με το που τους σκάει μιά ελληνική ακτή, κλαπ, πέφτει η πόρτα της φάκας και ξαφνικά βρίσκονται μέσα στην Απομέσα. Και τηράνε όξω. Ελεύθεροι φυλακισμένοι. Γιατί η Ελλαδίτσα δεν κρατάει κανέναν με το ζόρι μέσα. Αλλά οι Αποέξω δεν αφήνουν ούτε μπουμπούκι να σκάσει μέσα.

Κλειστά τα ελληνικά σύνορα και άντε μετά εσύ να αποδείξεις, ότι δεν είσαι φυλακή. Σε τούτο εδώ το ένδοξο σημείο ευρωπαϊκής κουλτούρας και ανθρωπισμού κάνουμε ενός λεπτού σιγή γιά την φουκαριάρα την κουλτούρα και τον αξέχαστο τον ανθρωπισμό. Και μισό λεπτό, πάλι φτάνει.

(Εδώ πρέπει να πούμε, ότι ο Τσίπρας δίνει μάχη κόντρα στα τραχτέρια και δεν συμμετέχει ενεργά στο ματς. Ενεργά δεν συμμετέχει ο άνθρωπος σε τίποτα. Να σκεφτείτε, άμα ανεβάσει πυρετό, ούτε τα υπόθετα δεν τον αφήνει η τρόϊκα να βάλει μόνος του. Αλλά ακόμα μιά μικρή παρένθεση με το αντάρτικο των τραχτέρ, ζωή σε λόγου μας. Η μάχη του Τσίπρα κατά της τραχτεροκίνητης αγροτιάς κράτησε ακριβώς τόσο, όσο η καθιερωμένη χειμωνιάτικη απραξία της. Με το που έσκασε μύτη η δουλίτσα, κάνει ένα μπραφ η αγροτιά και πάει ο διάλογος και πάει ο αγώνας. Εξαιρούνται λίγοι μετρημένοι, πολιτικά συνειδητοποιημένοι αγωνιστές).

Η προσφυγική λογική της γαμημένης ΕΕ είναι πεντακάθαρη: Θέλουν όλοι να έρθουν σε σένα; Στήνεις ένα φράχτη και τους μαντρώνεις όλους στο πρώτο κράτος, που θα πατήσουν γιά πρώτη φορά το άγιο χώμα της Ένωσης. Με άλλα λόγια, βουτάς ένα μεγάλο Σένγκεν και το χώνεις αλύπητα στους απαυτούς των κατατρεγμένων που θέλουν να βρουν επιτέλους στον ήλιο μοίρα. Και γαμώ τους πολιτισμούς! Φυλάκα στην αρχή και η Ισπανία, μέχρι που το μυρίστηκαν τα σπανιολάκια και έκλεισαν με συρματόπλεγμα και άλλα ευγενή υλικά το Έμπαινε από Άφρικα μεριά, αναγκάζοντας τους δύσμοιρους πιστούς, να ξενοπνίγονται αδίκως ανατολικά του Γιβραλτάρ.

Την σκυτάλη πήρε η Ιτάλια.της Μίλαν και του Μπερλουσκόνι, με τα ίδια συστατικά: Μπαίνουν; Μπαίνουν; Οκ, τους μαζώχνεις Λαμπεντούσα μεριά, νησί είναι, που θα πάνε; Φωνάζεις κι΄όλας μήπως ακούσει η ΕΕ, σιγά μην ακούσει. Πολλοί ήρθανε ρε παιδιά, πάρτε και κανέναν. Χέστηκε η Ευρώπη. Σινιόρα Μαρκέλα, μόλτι αφρικάνι πέσανε και άμα δεν βάλετε χεράκι, φινίτα λα μούζικα, πασάτα λα φέστα, ρίχνει ο καβαλιέρε, που του είχανε τελειώσει οι βιάγκρες και έπρεπε να κάνει πολιτική μέχρι να έρθει το καινούργιο φορτίο. Σιγά μη βάλει η Μέρκελ χέρι. Η Μέρκελ βάζει μόνο δάχτυλο, ποτέ ολόκληρο χέρι. Να μη πω τώρα τι δάχτυλο βάζει...

Τον ηρεμήσανε τελικά τον Σύλβιο. Σύλβιε, κάνε λιγάκι υπομονή, ρίξε και μερικές παρτούζες να περνάει η ώρα. Έχει πολύ πράμα Μέση Ανατολή μεριά, μη φοβού. Με το που πρωτοσκάσει ένα κρατάκι εκεί, όλοι Ελλάδα πάνε. Ούτε γιά τουρισμό δεν έρχονται πιά Ιταλία. Τι τόθελαν και το λέγανε; Έτοιμα ήντουσαν τα Αφγανιστάνια, τα Πακιστάν, τα Ιράκια, οι Σύριες να σκάσουνε. Σκάσανε. Έτσι λύνεται το προσφυγικό της Ιταλίας κυρίες και κύριοι. Σοφά πράγματα!

Λύση;

Τι λύση; Δεν λύνεται το προσφυγικό πρόβλημα, όσο η αντιπολίτευση της Ισλανδίας δεν κάνει ντου, να φάει την κυβέρνηση, με ή χωρίς την βοήθεια του Ισλαμικού Κράτους και των μεγάλων δυνάμεων. Και όσο δεν βλέπετε ισλανδικά προσφυγικά κύματα να θερίζουν Δανίες, Σουηδίες, Φινλανδίες και άλλες Ευρωπαϊκές Προσφυγικές Φυλακές, δεν ανθίζει άλλο χοτ σποτ εκτός της Ελλάδας στην Ευρώπη...




Δεν υπάρχουν σχόλια:

Δημοσίευση σχολίου