Από τον κόσμο της παγκόσμιας λογοτεχνίας.
Για να ξεφύγουμε λιγάκι από την ψυχοφθόρα πασόκα ο βραχόκηπος παρουσιάζει ένα από τα πιο άγνωστα διαμάντια του γραπτού λόγου: Το αριστούργημα του...βραχόκηπου "156 μέτρα πριν".
Η παρουσίαση του συγκλονιστικού έπους θα γίνει σε πέντε δόσεις. Απαγορεύεται η αναδίπλωση χωρίς την γραπτή έγκριση του ιδιοκτήτη.
156 ΜΕΤΡΑ ΠΡΙΝ
Η ιστορία του μεσόκοπου Θρασύβουλου-Παναγιώτη Κυρίτση-Παππά-de los Arapis Santos, που βρήκε εντελώς τυχαία, 863 μέτρα απο την παραλία Τολού, μέσα σε ένα σχεδόν άδειο αλλά φτηνό μπακάλικο την Σταχτοπούτα. Ναι, την Σταχτοπούτα, να περιμένει άδικα μπροστά από ένα παραμελημένο σκονισμένο ράφι. Μια τραβηγμένη απο τα μαλλιά αληθινή ιστορία πόνου και γκαντεμιάς που δεν θα πρέπει να λείπει από κανένα συμβολαιογραφείο και βάλε.
Η αφήγηση θα γίνει στο τρίτο πρόσωπο, να μην μας πάρουνε χαμπάρι. Ο μεσόκοπος νεαρός (μεσόκοπος όχι γιατί σήκωσε κάνα τσουβάλι τσιμέντο και του κόπηκε η μέση, αλλά επειδή ήθελε η γκόμενα σώνει και καλά να του ξυρίσει την πλάτη, γιατί, λέει, ήταν πολύ τριχωτός, και τον έκοψε με το ζιλέτ στη μέση. Τού βαλε μετά και τσιρότο, ναι.) ήταν εκείνο το πρωί σε απόγνωση! Όπως όλα τα πρωινά εχτός αργία και γιορτή. Εμ με τέτοιο όνομα.... Μια πληγωμένη ιστορία ξενητειάς και ατυχίας ξεκινάει. Πάμε....
Επίσημη αρχή της ιστορίας. Κάθε ομοιότητα με ανθρώπους και ζώα είναι εκτός σχεδίου.
Η μάνα του, κυρία Κυρίτση, τον συνέλαβε κάποτε (στα όρθια) σε μια ντίσκο της Νέας Υόρκης, και μάλιστα μέσα στην τουαλέτα! Ναι μέσα, ας λέγανε μετά οι άλλοι ότι ήταν εξώ...γαμο!
Τον εσωτουαλετικό ανδρικό παράγοντα, έναν ξανθό ελληνοαμερικανό ρωσοπόντιο, βαρβάτων αλλά αγνώστων λοιπών στοιχείων, δεν τον ματαξαναείδε. Το μετατουαλετικό φουσκωτικό γεγονός ντροπής πρόλαβε πάντως και το κουκούλωσε, σε γκαστρωμενική κατάσταση δυο μηνών, με έναν άλλον κύριο, τον κύριο Παππά, παπά το επάγγελμα, ήτις την ενυμφεύθει εγρηγόρως λόγω καϊλας κτλ μετά από μερικές λειτουργίες γνωρημίας.
Άγιος άθρωπος, του Θεού άθρωπος ο παπάς Παππάς, άβγαλτος, την βλέπει ένα μήνα αργότερα να αρχίζει να φουσκώνει, βάζει κάτω τα μαθηματικά και αρχίζει: Έχουμε και λέμε, την τάδε μέρα "πρώτη φορά", βγάλε Σαρακοστή και Πάθη, ένα το κρατούμενο, συν "μια" μετά την Ανάσταση μας κάνουν δυο. Και πως γίνεται ρε παιδιά μέσα σε ένα μήνα τόσο φουσκωτικό πηλίκον; Βουτάει λοιπόν την παπαδιά και την στριμώχνει. "Ρε γυναίκα; Ένα μήνα έχουμε που "πρωτομεταλάβαμε" και έχεις γίνει σαν αίρμπαγκ νταλίκας, ρε γυναίκα"! (που είχε δει αίρμπαγκ νταλίκας ο τύπος, ο Θεός και η ψυχή του!)
Ε, έπεσε πάνω του, άρχισε κάτι μαγδαληνιές και εν πολλαίς αμαρτίαις περιπεσούσσα κτλ, τον τουμπάρει τον ιερωμένο. Εδω τουμπάρουνε κάτι λέρες του κερατά ρε, τον πρωτάρη τον παπά δεν θα τουμπάρουνε;
Την έβλεπε ο άγιος να ξερνάει "τύφλα νάχει η ευρωλίγκα", αλλά τόχαφτε. "Mα αφού στο είπα τόσες φορές! Δεν το σηκώνω βρε άντρα το αντίδωρο. Με πειράζει στο στομάχι!" του έλεγε και αυτός το πίστευε. Μα τόσο αθώος; Ήμαρτον!
Περνάνε κάτι μήνοι, χαιρότανε ο ιερέψ "δέκα Θείες Ευχαριστίες ακόμα και γενόμεθα μβαμβάδες", κι εκει που καθότανε μια ωραία πρωία και έτριβε με στάχτη την κολυμπήθρα να την γυαλίσει, την πιάνουνε την παπαδιά κάτι πόνοι, μα κάτι πόνοι...
Ούτε ντεπόν, ούτε ασπιρίνες, ούτε κι ένα βιαστικό ευχέλαιο και δέκα πατερμά μαζί με ένα δοξαπατρί κάνανε τίποτα! Να βλέπετε ρε σεις την κυρία Κυρίτση-Παππά να σκούζει λες και έχασε ο Πανθρακικός στο Καραϊσκάκη!
Κάνει κάποτε ένα μπαμ, ξεβουλώνει η έγγυος και τα κάνει όλα Λούτσα! Νερό να δουν τα μάτια σας! Λοιπόν, εκεί πάνω που σκεφτότανε να τηλεφωνήσει στον υδραυλικό ο Άγιος, ανοίγει ξαφνικά η πόρτα και μπουκάρει ο φίλος του ο Μπάμπης. Καλό παιδί ο Μπάμπης, δουλευταράς και μπρατσωμένος, front line υπάλληλος σε Γραφείο Κηδειών. Ξύπνιος ο Μπάμπης, μπαίνει αμέσως στο σπασονερικό νόημα: "Τι κοιτάς ρε τράγο; Τοκετάει ρε η γυναίκα! Μα ντιπ καταντίπ ιερωμένος ρε Παναγιώτη;"
Τα χάνει για λίγο ο παπάς, κάνει ένα πρόχειρο λογαριασμό, εφταμηνίτικο σκέφτεται, και μετά συμβιβάζεται με το ψέμα, τι να κάνει; Που νάξερε ο άνθρωπος....
Ε, κάνει κάτι γρήγορους σταυρούς και βουτάει το τηλέφωνο με ασυγκράτητες ασθενοφορικές σκέψεις. Δεν πρόλαβε ούτε να σηκώσει το ακουστικό όταν άκουσε την δυναμική αλλά ακαλαίσθητη φωνή του Μπάμπη.
"Κάθε πότε πονάς ρε παπαδιά;" της φωνάζει ο ψύχραιμος έως αναίσθητος φίλος του άντρα της.
Ε, περίπου κάθε ένα με ενάμιση δευτερόλεπτο, απαντάει η σφιγγόμενη ως προς το τεκνοποιόν μέρος παπαδιά. Αυτό ήτανε! Την βουτάει ο Μπάμπης, την ζαλώνεται και την ξαπλώνει στο φερετρικό μέρος της νεκροφόρας που ήταν παρκαρισμένη έξω. Μπουκάρει και ο παπάς στο τσαφ, και τρέχουν γκαζωμένοι στη λεωφόρο με το πένθιμο εμβατήριο "Επέσατε θύματα, αδέλφια εσείς, σε άνιση πάλη κι αγώνα..." αντί σειρήνας. Α ξέχασα να σας πω ότι ο πατέρας του Μπάμπη είχε κάνει Μακρόνησο.
Φτάνουν με την βοήθεια του Θεού κάποτε στο νοσοκομείο, δεν θυμάμαι τώρα ποιό και την πάνε τσουλώντας άρον άρον στην γυναικολογική. Μόλις που προφτάσανε να κρεμάσουν το ένα ποδάρι της στην ποδολαβή της γυναικολογικής καρέκλας ρε! Εκεί που πηγαίνανε να βάλουνε και το άλλο, ακούγεται ένα μακρόσυρτο φσσστ και γλυστράει το τέκνον εκτός ορίων πρωτευούσης, που λένε! Ίσα που πρόλαβε να το πιάσει ο παπάς ανοίγωντας σαν βεντάλια το ράσο, αλλιώς θα βρόνταγε χάμω! Του ρίχνει μια στοργική ποιμενική ματιά σαν πατέρας ιερωμένος που ήταν, και εκεί που περίμενε να δει ένα εφταμηνίτικο καχεκτικό "ζωδεζώ", τι λέτε να είδε μάγκες μου; Ένα ξανθό σαν ίκτερο παιδοβούβαλο, τρία επί τρία, ίσαμε ένα τζόκευ του ιπποδρόμου, αλλά ξεβράκωτον! Μετά πέφτει νοσοκόμα σμήνος, ράβε-ξήλωνε, πλύνε, βάψε, τον αφαλοκόβουνε τον ελπιδοφόρο νέο μέλος του Έθνους, πέφτουνε και κάτι προκομένοι γιατροί πάνω στη μαμά για κάτι πρόχειρα μερεμέτια και μετά την επάνε την πρώην έγγυα στο διπλανό δωμάτιο γιατί έμπαινε μια άλλη που χτυπιώτανε να γίνει κι΄αυτή μητέρα.
Κάποτε καθαρίσανε και συσκευάσανε το μωρό και το πήγανε στη μάνα του προς σίτηση. Απο πίσω και ο Μπάμπης κολαούζος, να φτύνει συνεχώς φτου φτου φτου γιατί μάλλον του είχε κολλήσει ο στόμας του. Αμολάνε που λέτε το μωρό στη κυρία Κυρίτση-Παππά, αητός αυτή, βγάζει με μια αποφασιστική αλλά και αποτελεσματική κίνηση το δεξί βυζί έξω (ήταν ζερβοκουτάλα) και το κουσουμάρει στον μπεμπέ που τάχε πάρει από πείνα για πρώτη φορά στη ζωή του στο κρανίο και είχε αγριέψει.
η συνέχεια του δράματος προσεχώς σ΄αυτό το μπλογκ.
Δεν υπάρχουν σχόλια:
Δημοσίευση σχολίου