Ο αραβικός κόσμος καίγεται και ο "σοσιαλισμός" χτενίζεται.

Ο αραβικός κόσμος καίγεται και ο "σοσιαλισμός" χτενίζεται. Σίγουρα δεν πρόκειται για υπερβολή. Φυσικά δεν...χτενίζεται μόνος του, όλα τα νεοφιλελεύθερα..., ξέρετε ποιά, μπροστά στους καθρέφτες με την τσατσάρα στο χέρι.

Όλοι αυτοί οι "δημοκράτες", οι "ηθικοί", οι "ευαίσθητοι", οι "ανθρωπιστές" που χτυπιώντουσαν παλιά "πωπωω, είπε δεν του αρέσει ο Φιντέλ και τον χώσανε μέσα τον άνθρωπο, αίσχος", την έχουν αράξει στις πολυθρόνες τους και παρακολουθούν τις λαϊκές εξεγέρσεις στα αραβικά κράτη σαν να βλέπουν ποδόσφαιρο.

Κιχ, τσιμουδιά από τους πεφωτισμένους ευρωπαίους ηγέτες (και) για την σφαγή της Λιβύης! Τόσο κόπτεται το σούργελο η κυρία Μέρκελ, τόσο κόπτεται και ο αλεξίμυαλος κύριος Παπανδρέου για τους αμάχους που πέσανε θύματα του φασιστόκου Γκαντάφι.

Οι μοραλιστές ευρωπαίοι που την έχουνε βρει καλά, τι καλά, θαυμάσια, με το καθεστώς της δημοκρατίας της γκαμήλας, περιμένουν με κομμένη ανάσα την έκβαση του αγώνα! Δεν λέμε, καρασοσιαλιστής ο πρόεδρας της καρασοσιαλιστικής διεθνούς, ΓΑΠ, αλλά έχουμε κάτι μικροσυμφέροντα, κάτι Ελληνικά Πετρέλαια, κάτι "σου δίνω-μου δίνεις", δεν λέμε, σοσιαλισμός, αλλά να περάσει αργότερα παρακαλώ, σήμερα πολύ δουλειά.

Το "ντομινό της οργής" θερίζει τα παλαιολιθικά αραβικά καθεστώτα, που δεν μπορούν πια ούτε με ωμή βία να κρατηθούν στην εξουσία. Αυτό ακριβώς το ντομινό της οργής φοβούνται και οι ευρωπαίοι κόπανοι της αντιδραστικής ΕΕ του κεφάλαιου και της εργοδοσίας.

Και έχουν κάθε λόγο να φοβούνται: Αυτό το τσουνάμι θα περάσει σίγουρα και από μας!