Κυρία Ταγκανίκα ο γιόκας σας είναι μιά χαρά, καλύτερα αποτελέσματα γενικών εξετάσεων δεν μπορεί να υπάρξουν.
-Λέτε γιατρέ μου;
Εμ τι κάνω, μπρίζες εισαγωγής ξεβιδώνω;
-Και τι λέτε να κάνω τώρα γιατρέ;
Να του κόψετε το φαΐ γενικά. Όσο λιγότερο κρέας μπορείτε, λιγότερο ψάρι, αλλά προπάντων λιγότερο σαλάτες, λαχανικά και φρούτα.
-Και μέχρι πότε όλα αυτά γιατρέ μου;
Μέχρι να ρέψει! Όταν τον δείτε να καταρρέει από την πείνα, τότε είστε πολύ κοντά στην σωτηρία του.
Ο παραπάνω διάλογος μεταξύ ενός γιατρού και μιάς (πληθωρικής) ελληνίδας μαμάς που φροντίζει τον κοπρίτη τον κανακάρη της, δεν ξαφνιάζει φυσικά κανέναν. Είναι μέσα στο πνεύμα της εποχής της λιτότητας οι συμβουλές των "εμπειρογνωμώνων" προς τις κυρίες Μπανγκλαντέσα, Μπιάφρα, Σομαλία-Ερυθραία-Πεινάλα και όπως αλλιώς μπορεί να λέγονται οι ελληνίδες μανάδες του παρόντος.
Θες να σώσεις τον γιόκα σου, την κορούλα σου, τον άντρα ή την γυναίκα σου, τέλος πάντων αυτούς που σκέφτεσαι και αγαπάς; Κόψτους την καλοπέραση! Κόψτους την σύνταξη, τον μισθό, τα επιδόματα, την ιατροφαρμακευτική περίθαλψη, την παιδεία, τα ψώνια, το φαγητό, την εργασία, το σινεμά, τις διακοπές, σβήσε από το λεξιλόγιό τους την λέξη "ελπίδα" και όταν τους δεις να ακούνε την πρόταση "βάλε μου δυο πίτες μπιφτέκι με μπόλικο σατζίκι και δύο καλαμάκια πίτα με απόλα αλλά χωρίς κρεμμύδι και ντομάτα, χαλάνε την γεύση του κρέας και δυό μερίδες πατάτες, αλλά γλήγορα ρε Μάκη, σε ένα τέταρτο αρχίζει το ματς" και να παθαίνουν στύση, ε είσαι κοντά στην Τρίτη Παραδείσου, όπως λέμε τρίτη Αλίμου, στην επόμενη κατεβαίνεις.
Αυτή η μόδα με το κόψιμο έχει σαρώσει όλες τις ευρωπαϊκές μπουτίκ! Από Ελλάδα σε Πορτογαλία και από Ισπανία σε Ρουμανία. Τρομερή επιτυχία οι μόδιστροι, όπως και να τους λένε, Μέρκελ και Σαρκοζύ, Θαπατέρο και Παπαπαπάρας, Μπερλουσκόνης και Παπατράπεζας. Μιά επιτυχία που βασίζεται πάνω σε ένα γερό θεμέλιο: Στην προπαγάνδα τρόμου που ακούει στο όνομα "Μη βάλεις πολύ κιμά στον μουσακά σου, να σώσεις τον...μουσακά σου". Τα διλήμματα χαρακτηρίζονται από άπειρα γαστρονομικά περαδώθε που με την σειρά τους προκαλούν...μοδάτους αυτοματισμούς:
Λιγότερο κιμά ή δεν έχει μουσακά!
-Μάστα...
Χωρίς μελιτζάνες, αλλιώς πάει ο μουσακάς!
-Μα μουσακά χωρίς μελιτζάνες ρε φίλε; Τι μουσακάς είναι αυτός;
Ε κάνε τότε παστίτσιο!
-Μάστα...
Αλλά καθόλου κιμά, ή ξεχάστε το παστίτσιο!
-Οκ, να κάνω μιά μακαρονάδα σκέτη τότε, να φάμε κάτι. Να τρίψω λίγο τυράκι;
Καλά, είσαι με τα καλά σου; Να δούνε ευμάρεια οι δανειστές και να μας λένε ότι τρώμε κάθε μέρα σουφλέ; Χωρίς τυρί, ακούς;
-Μάστα...
Και πούσαι!
-Έλα...
Και το μακαρόνι, κομμένο.
-Κοφτό δηλαδή;
Τι κοφτό ρε; Κομμένο! Εντελώς κομμένο. Ντιπ δηλαδή! Αλλιώς δεν θα σου φτάσουν να πληρώσεις την ΔΕΗ και πως θα βράσεις νεράκι μετά χωρίς ηλεκρικό;
-Και γιατί να το βράσω ρε μπάρμπα;
Ξέρω γω, για να βράσεις τίποτα πέτρες, τι άλλο να φας; Ξέρεις τι βιταμίνα κυκλοφορεί μέσα στο μάρμαρο;
Κάπως έτσι λειτουργεί το διαρκές δίλημμα του αντίπαλου δέους, ή Μάλτα γιόκ, ή δεν έχει Μεσόγειο δηλαδή. Και όσο υπάρχει ακόμα πατατούλα Χαλκίδος και βρούβες στα χωράφια δουλεύει μιά χαρά η μηχανή. Μεγαλείο για τους Μεγάλους Ζήτουλες η φάση, αλλά χωλαίνει σε ένα σπουδαίο σημείο: Στο βράσιμο της πέτρας! Όταν φτάσει το ανεκδοτάκι σε εκείνο το σημείο ανατρέπονται τα πάντα: Που να βρεις πέτρες να βράσεις, όταν τις έχουνε μαζέψει όλες για να τις ρίξουνε στα κεφάλια της νουδοπασόκας, του λα.ο.ς και της τρόϊκας;
Η συνταγή που λανσάρουν μέχρι τώρα με τόση επιτυχία τα ΚΑΘΗΚΙΑ (γιατί μόνο καθήκι είναι αυτός που σπρώχνει στην εξαθλίωση αυτούς που του εμπιστεύτηκαν την ζωή τους) πουλάει όσο υπάρχει σάλιο για να αγοράσεις κάτι. Όταν πάψει να υπάρχει πλέον σάλιο, το αργότερο τότε γυρίζει η κουφάλα ο τροχός και να δείτε χαρούλες ο φτωχός!
Σήμερα θα υπερψηφίσουν τα καθήκια των πασόκ/νουδού/στόκ.ο.ς την αυτού εξοχότητα το Μνημόνιο το βου. Πάμε δηλαδή σε λίγο να βράσουμε...πέτρες! Φτάσαμε αισίως στο πιό χαμηλό σημείο της κατηφόρας, στο σημείο που ξεγυμνώνει κάτι τέτοιες νεοφιλελεύθερες συνταγές, ούτως ώστε να μπορεί πιά και ο τελευταίος μαλάκας να δει, ότι δεν πρόκειται για συνταγή σωτηρίας αλλά για παραμύθι.
Οι ξεφτύλες που θα υπερψηφίσουν το νέο Μνημόνιο σήμερα στην Βουλή πρέπει να γνωρίζουν, ότι με την ψήφο τους υπογράφουν την θανατική καταδίκη του πολιτικού συστήματος που υπηρετούν, αλλά και την δική τους προσωπική πολιτική θανατική καταδίκη.
Που την έχει την ουρά η αχλάδα, είπαμε; Η απάντηση στον τίτλο αυτού του post....
Δεν υπάρχουν σχόλια:
Δημοσίευση σχολίου